maraki2210

2 χρονια

Οχι η μαμαμου δεν μπορει εργαζεται και εγω δεν μπορω να ειμαι μονη μου εκει εγκυος...αν συμβει κατι μια ανομαλια;

Εχεις δικιο απλα ειναι και κατι που δεν εχω πει εγω σπουδαζω. Μυτιληνη του αγοριου μου η δουλεια ειναι αθηνα και οι δικοι μου ειναι κρητη...ετσι αν φυγει το αγορι μου για να ερθει να μεινει μαζι μου θα πρεπει να αφησει την δουλεια και πως θα βγουμε με εναν βασικο μισθο ενοίκια γιατρους και γενικοτερα εξοδα...σκεφτομαι ολα αυτα και δεν ξερω...

Σας ευχαριστω πολυ ολες σας βρε κοριτσια...ειδικα η τελευταια ιστορια ηταν συγκλονιστικη και εχετε δικιο,απλα καταλαβαίνεται οτι οταν και οι δικοι σου ειναι αρνητικοι ειναι ακομα πιο δυσκολο...

Σε ευχαριστω και εσενα πολυ που μου απαντησες,φοβαμαι μηπως ειναι ενθουσιασμος του συντροφου μου και εκτος απο αυτο δενε χει δικομαστει και η σχεση μας δεν εχουνε συγκατοικησει...πραγματικα δεν αντεχω αλλο αυτο το διλημμα νομιζω οτι θα τρελαθω στο τελος ...

Σε ευχαριστω πολυ κοπελα μου,ναι ειμαι κυριολεκτικα με τις ωρες μου το πρωι ημουν καλα και τωρα παλι ζοριζομαι εχω πει στον εαυτο μου οτι αν μου πει ο γιατρος οτι χτυπαει καρδια εκει δεν με ενδιαφερει τιποτα προτιμω να παλευω μια ζωη στα δυσκολα παρα να παω στην ευκολη λυση,αλλα ερχεται και ο φοβος και η ανασφαλεια που δεν εχω γνωρισει καλα τον συντροφο μου...

δες μου εχουν πει οτι η γνωμη τους ειναι η διακοπη αλλα η τελικη αποφαση ειναι δικη μου,αλλα αγχονομαι οτι δεν θα τα καταφερω οτι ειναι τοσα πολλα μαζεμενα και οτι δεν θα αντεξει η σχεση μου με το αγορι μου με τοση πιεση

σε ευχαριστω πολυ,οπως τα λες ειναι εδω και μια εβδομαδα οπου το εχω μαθει κλαιω και δεν ξερω τι πρεπει να κανω...εχω πελαγωσει

ειναι πολυ ενθαρρυντικο αυτο που μου λες,αλλα εγω θα χρειαστει να σταματησω την σχολη γιατι δεν γινονται ολα μαζι του αγοριου μου η δουλεια απαιτει πολλες ωρες να ειναι εκτος σπιτιου,και μετα; με την σχολη τι θα γινει; οι δικοι μου μου λενε οτι η γνωμη τους ειναι να κανω διακοπη γιατι ειναι λενε πολυ βαρη το φορτιο που εχω να σηκωσω και οτι η σχεση μου δεν εχει δοκιμαστει καν...

καλησπερα σας,συγνωμη αν εχω κανει καποιο λαθος η αν εχω επιλεξει λαθος ειδος συζητησης,αλλα ειναι η πρωτη φορα που γραφω σε φορουμ,και αυτο γιατι ειμαι σε μια πολυ συσκολη κατασταση,ειμαι 21 και ειμαι με τον συντροφο μου μαζι εδω και 8 μηνες ειμαστε στην ιδια ηλικια,η τελευταια μου περιοδος ηταν στις 9/7 και πλεον ειμαι 6 εβδομαδων εγκυος,εχω παει σε γυναικολογο αι εχω κανει και β χοριακη επομενως ειναι σιγουρο,δεν με τρομαζει η μητροτητα,αυτο που με τρομαζει και με κανει να φοβαμαι ειναι οτι σπουδαζω και εχω δυο χρονια ακομα μεχρι το τελοσ της σχολης μου,επειτα η σχεση μου με το αγοριμ ου δεν εχει δοκιμαστει δεν εχουμε συγκατικισει μετα ειναι το οικονομικο θεμα εκεινος δουλευει και εχει εναν αρκετα σεβαστο μισθο για την εποχη,αλλα εγω φοβαμαι μηπως με ολη αυτη την πιεση του μωρου του σπιτιου της δουλειας της σχολης μου μεινω μονη μου με ενα παιδι στο χερι χωρις δουλεια χωρις τιποτα,εκεινος δεν θελει να κανω διακοπη της κυησεως μου γιατι το θελει,ομως εγω ειλικρινα παλευω με την λογικη μου και το συναισθημα μου...