Δεν υπαρχουν λόγια που θα σε κανουν να αισθανθεις καλύτερα. Πρέπει μονη σου να ανασυγκροτηθεις να βρεις την δυναμη και το κουραγιο οχι να το ξεχασεις ( δεν ξεχνιεται ποτε) αλλα να το κλεισεις σε ενα μικρο κουτακι μεσα στο μυαλο σου. Πάντα υπαρχουν και χειροτερα να σκεφτεσαι . Εγω ειμαι 31 χρονων ενα χρονο παντρεμενη και εχω χασει 3 παιδια. Οχι 1 οχι 2 αλλα 3.Το πρωτο μωρακι ειχε συνδρομο και το διαπιστωσαμε οταν ηταν 10 εβδομαδων, το δευτερο το εχασα 6 εβδομαδων και το τριτο πριν λίγες μονο μερες παλλινδρομησε 7 εβδομαδων. Προφανως υπαρχει προβλημα και αυτα δεν ειναι τυχαια γεγονοτα. Θα το ψαξουμε ομως . Και ειμαι ακομα εδω ( με σωας τας φρενας) και σου γραφω .Εχουμε απιστευτη δυναμη μεσα μας. Εγω εχω ευτυχως και εναν υπεροχο αντρα που με στηριζει αλλιως θα ειχα αγγιξει την τρελλα. Ευχομαι ολο αυτον τον πονο να μην τον ξαναβιωσουμε και να εχουμε πιστη πως την επόμενη φορα ολα θα πανε καλύτερα.
