Vivi.Nik.

Κ εμείς δωρεά κάναμε, πήραμε το Κιτ δηλαδή το φέραμε μαζί μας στο μαιευτήριο για να φτάσει εγκαίρως στα χέρια της γιατρού κ μετά πήγε ο σύζυγος στην εθνική τράπεζα ομφαλοπλακουντιακου αίματος. είχαμε παρακολουθήσει θυμάμαι κ ένα σεμινάριο απ' αυτούς πολύ διαφωτιστικό, αλλά τα γράφουν κ στο site τους, ρίξε ματια κ εκεί.

Καλησπέρα Μαριλου. Έκανα εξωσωματική πριν από 4 σχεδόν χρόνια για λόγους προεμφυτευτικης διάγνωσης στην Ευγονία. Έμεινα πολύ ευχαριστημένη κ τα κατάφερα με την πρώτη εμβρυομεταφορά. Ο Λαινας ασχολείται πολύ με την έρευνα κ είναι up to date σε ό τι πιο σύγχρονο, είναι άνθρωπος πάνω απ' όλα κ σίγουρα δεν σε βλέπει ως εμπόρευμα.

Να πω επίσης ότι βοήθησε η εναλλαγη στάσεων, στο πλάι, οκλαδον, σε μπάλα πιλάτες ήμουν σε κίνηση δλδ τις περισσότερες ώρες. Το σκαλισμα που σου είπε πιο πάνω η Αντιλοπη επίσης μου το έκανε η γιατρός κ στα 2 μου παιδιά κάποιες μέρες πριν, αλλά κ στον τοκετό.

Κορίτσι μου εμένα κ στις 2 γέννες μου ο τράχηλος ήταν παχουλος κ σκληρός πολύ. Κ τα μωρά ψηλά. Και τις 2 φορές φυσιολογικά γέννησα, απλώς ταλαιπωρηθηκα λίγο παραπάνω. Αν ο γιατρός θέλει, θα σου προτείνει εναλλαγές στάσεων, θα σε βοηθήσει κ θα σε περιμένει. Μην αγχώνεσαι. Όντως περπάτημα, επαφές κλπ βοηθάνε. Εγώ στο τέλος περπατούσα 3, 4 ώρες σκέψου τη μερα! Στον πρώτο έσπασαν τα νερά μετά από 4 ώρες περπάτημα, 1 πιλάτες κ σεξ! Στον δεύτερο μπήκα με πρόκληση 40 κ 2,μου έβαλαν αρχικά το υπόθετο, για να μαλακώσει ο τράχηλος κ στη συνέχεια μου έβαλαν κ ωκυτοκινη κλπ. Μια χαρά ανταπροκρίθηκε η μήτρα κ ξεκίνησαν οι συσπάσεις κ μάλιστα απ την αρχή ήταν πολύ συχνές κ δυνατές. Απλώς λόγω του τραχήλου, θέσης μωρού κλπ διήρκησε κάμποσες ωρες ο τοκετός. Δεν ξέρω αν βοήθησε κ το γεγονός ότι δεν έκανα επισκληριδιο, πάντως εν τέλει όλα εξελίχθηκαν φυσιολογικά.

Ο μικρός μας γεννήθηκε 2920, 50 εκ. Φαντάζομαι πως επηρεάστηκε ίσως λίγο, αλλά κ ο πρώτος μου 3085 είχε γεννηθεί. Με το θηλασμό κ εγώ το ίδιο νιωθω, ούτε λανολινη δεν εβαλ αυτή τη φορά. Ο μεγάλος δε, όπως κ ο δικός σου, πολύ γλυκός κ τρυφερός με τον αδερφούλη του. Μακαρι να συνεχίσει έτσι, είναι τοοσ όμορφη η σχέση που αναπτύσσεται!

Κοριτσάκι μου η δική μου γέννα ήταν με φυσιολογικό τοκετο, με πρόκληση γιατί πέρασα την πητ κ είχαμε αυτά τα θέματα με τον πλακούντα κ το ρυθμό ανάπτυξης, που δεν μας έπαιρνε για μεγαλύτερη καθυστέρηση. Ήταν πάλι 12 ωρες τοκετός, με συσπάσεις δυνατές από πολύ νωρίς, αλλά με σκληρό τράχηλο, το μωρο ψηλά, κοιτούσε στραβά, γενικώς με ζόρισε περισσότερο κ απ τον πρώτο. Ωστόσο είχα όμορφη εμπειρία, με τον άντρα μου πολύ υποστηρικτικο, άλλαζα στάσεις συνέχεια πάνω στη μπάλα πιλάτες, οκλαδον, στο πλάι κλπ. Δεν έκανα πάλι επισκληριδιο κ πέρασα ένα ζόρικο τελευταίο 2ωρο όπου ένιωθα ότι δεν έχω πια άλλη δύναμη. Ενώ μέχρι τότε με τις αναπνοές κλπ τα πήγαινα πολύ καλά, ήμουν ψύχραιμη κ πολύ πιο αφοσιωμένη σ αυτό που ζούσα. Εν τέλει γεννήθηκε ο μικρός μας και τον πήραμε στην αγκαλιά μας κατευθείαν. Μείναμε μαζί με τον άντρα μου κ τον μικρό κ τη μαία για μια ώρα στο δωμάτιο ωδυνων κ μετά έμεινα άλλη μια ώρα στην ανάνηψη μέχρι να με ανεβάσουν στο δωμάτιο. Το πρώτο 24ωρο είχα πολλή ζαλάδα, μου έπεσε κ η πίεσε πολύ, βουιζαν τα αυτιά μου, αλλά μετά συνηλθα γρήγορα. Δεν έκανα περινεοτομη, αλλά χρειάστηκα αρκετά ράμματα, τώρα όμως δεν έχω καμία ενόχληση. Ο μικρός θήλασε αμέσως πολύ αποτελεσματικα κ συνεχίζουμε έτσι. Ο μεγαλος μου μας υποδέχτηκε πολύ Χαρούμενα, είναι τόσο τρυφερος με τον αδερφούλη του. Συνέχεια αγκαλιες κ χάδια. Γενικά εχουμε ήδη μπει σε ρυθμό κ μάλιστα χωρίς καμία βοήθεια. Λέμε όμως να πάμε σύντομα χωριό να ξεσκασουμε όλοι κ να χουμε κ βοήθεια. Στείλε μας κ τα δικά σας νέα super mama! Εσύ ανέβηκες κ 2 level μονομιας!

Να σου ζήσει το κοριτσακι σου!!! Να είναι γερή κ τυχερή πάντα 🥰

Κορίτσι μου τα ειχα κ τα 2 κι εγώ και τελικά γέννησα με πρόκληση 40 κ 2! Όπως σου είπαν κ τα κορίτσια πιο πάνω, θέλει ξεκούραση, μαγνησιο, προγεστερόνη και υπομονή! Αξίζει τον κόπο!

Κορίτσια μου τι κάνετε; φαντάζομαι οι περισσότερες έχετε γεννήσει ήδη! Εγώ γέννησα την Παρασκευή μετά από ένα ζόρικο τοκετο, πήγαν όμως όλα καλά κ γέννησα φυσιολογικά, χωρίς επισκληριδιο το δεύτερο αγορακι μου. Θηλάζει αποκλειστικά κ είναι μεγάλος αγκαλίτσας. Αύριο απόγευμα γυρνάμε σπιτάκι μας να συναντηθούμε για πρώτη φορά οι 4 μας! Ανυπομονώ να μάθω νέα σας!

Πολύ χαίρομαι που πήγαν όλα καλά και τα μωράκια σου γεννήθηκαν μεγάλα και δυνατά, χωρίς να χρειαστούν θερμοκοιτίδα. Και απ ότι καταλαβαίνω έχεις ήδη τον έλεγχο με τον ένα ή τον άλλο τροπο. Καλές αγκαλίτσες τώρα κ καλή δύναμη στις οποιες δυσκολίες! 37 εβδομαδωβ ακριβώς εγώ σήμερα, αύριο θα πάω γιατρό για nst. Περπατάω πολύ αυτές τις μέρες κ έχω ξεπατωσει και τον μεγάλο μου! Αλλά τις απολαμβανουμε τις βόλτες μας. Σταμάτησα κ τη δουλειά κ ξεκουράζομαι όσο μπορώ! Μαζεύω δυνάμεις! Την Τρίτη θα κάνω κ υπέρηχο να δούμε πως πάει με την ανάπτυξη κ τον πλακούντα. Ελπιζω να φτάσουμε μέχρι το τέλος Φιλάκια πολλά πολλά στα μικρά πατουσάκια!

Κοριτσακι μου να σας ζησουν τα διδυμακια σας!!!!! Να ειναι γερα, καλοτυχα και χαμογελαστα παντα!!! Στειλε μας την εμπειρια σου και πως τα πατε τωρα! Εισαι η πρωτη νομιζω της παρεας που γεννησες!!! Φανταζομαι ζορι τωρα στην αρχη με 2 βρεφη και 1 νηπιο στο σπιτι! Εχεις κθλ βοηθεια; Εγω ειμαι 36 και 2 σημερα, εκανα nst χθες, ολα καλα με τον μπεμπη, θα τον ξαναδουμε στον υπερηχο σε 10 μερες περιπου, οποτε θα ειμαι 37 και 5! Το χω ριξει στο περπατημα τις τελευταιες μερες και απολαμβανουμε την ανοιξη με τον γιο μου! Θα χαρω πολυ να μαθω νεα σου, σε εχω κι εγω στο μυαλο μου!

Κορίτσια μου πολύ χάρηκα που διάβασα νέα σας μετά από τόσο καιρό! @Antelope έφτασε κιόλας η ώρα ε;; σου έχει κλείσει ήδη ραντεβού ο γιατρός σου; πως νιώθεις; @Sunshine 88 μεγάλο ζόρι η διατροφή διαβήτη ε; τι ωραία που έχει πάρει θέση η μπέμπα! Εγω είμαι 34 κ 4 εβδ σήμερα, ο μπέμπης επίσης με το κεφάλι κάτω, μεγαλώνει με τους δικούς του χαμηλούς ρυθμους. Είναι στην 8η εκατοστιαία θέση, λογικά λόγω των αιματολιμνων που έχω στον πλακούντα. Τον παρακολουθούμε όμως κ είναι καλά μέχρι τώρα. Την Πέμπτη θα πάω γιατρό παλι. Όσο για το θηλασμό κ εγώ θέλω να τον θηλασω παλι για καιρό, όπως τον μεγάλο κ πιστεύω θα τα καταφέρω, δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα γι αυτό. Ο μεγάλος μου ανυπομονεί τόσο πολύ να γνωρίσει τον αδερφούλη του. Στεναχωριέμαι που θα τον αφήσουμε 3 βραδιά με τη γιαγιά. Δεν έχει ξαναμεινει νύχτα μακριά μου. Αλλά ευτυχώς συνεννοουμαστε κ παρ ότι δνε του αρέσει η ιδέα, καταλαβαίνει κ πιστεύω καλά θα περάσει. Σκέφτομαι να του αφήσουμε κ ένα δώρο-εκπληξη φεύγοντας να έχει κάτι καινούριο να ασχολείται όσο λείπουμε.

@Antelopeκοριτσάκι μου πως είσαι; διάβασα τα νέα σου... εύχομαι μέσα απ την καρδιά μου να είσαι μανούλα Φεβρουαρίου! Κ να μείνουν αρκετά ακόμα στην κοιλίτσα τα μωρά σου. Πότε θα ξαναπας γιατρό τωρα;

@Antelope δεν φαντάζεσαι πόσο σε καταλαβαίνω... Στο γιο μου έμεινα σε μερική ακινησία για 2 μήνες λόγω κοντου τραχήλου, αλλά δεν είχε καμία σχέση για μένα. Έπαιρνα το βιβλιαράκι μου αγκαλιά, έβγαινα στο μπαλκόνι κ λιαζομουν, άκουγα μουσική... Τώρα είναι πολύ διαφορετικά με τον μικρό που ξαφνικά δεν μπορω να παίζω μαζί του, όπως πριν. Κ με κλειστά τα σχολεία ακόμη πιο δύσκολο. Τώρα ήρθε για 2 βδομάδες κ εμένα η μαμα μου κ μετά θα έχει δέκα μέρες άδεια ο άντρας μου. Στη συνέχεια δεν ξέρω τι θα κάνουμε, μιας κ όλοι οι δικοί μας μένουν εκτός Αθηνών. Ο μικρός ευτυχώς δείχνει μεγάλη κατανόηση. Πχ Σταμάτησα να τον παίρνω αγκαλιά όρθια, από την πρώτη στιγμή κ δεν μου ξαναζητήσε. Αλλά είναι κ σε ηλικία που πλέον συνεννοουμαστε πολύ καλά. Κ προσπαθώ στο χρόνο μας να κάνω άλλες δραστηριότητες πιο ήσυχες. Διαβάζουμε πολλά βιβλία, παίζουμε με lego, παζλ, τέτοια... Του αρέσει πολύ να του λεω ιστορίες, τραγούδια κλπ κ φυσικά με τον μπαμπά του πάνε κ τις βόλτες τους, για ποδήλατο ή περπάτημα κ κανουν τα δικά τους παιχνίδια. Αχ, να πάνε όλα καλά και αυτό το διάστημα θα ναι μια μικρή παρένθεση μόνο κ για μας κ για τα παιδιά!

Εγώ είμαι 26 ακριβώς! Κ ναι, ειμαι περιορισμένη... Έχω να βγω έξω απ το σπίτι 2 βδομάδες. Κινούμαι μόνο μέσα στο σπίτι και για τα βασικά... Μέχρι την 32η λογικά έτσι θα με πάει. Εσένα σου χει πει κάτι παραπάνω;