dimikoko

Ο μεγάλος μου είναι έτσι.. Απο μικρό δεν έβαζε τίποτα στο στόμα.. Κ ποτέ δεν αγχωθηκα αν πηγαίναμε σε κάποιο αλλο σπίτι για ξεχασμένα φάρμακα η μικρό αντικείμενα.. Αν κ εννοείτε δεν επαναπευεσαι ποτέ.. Στο μωρό πήραμε παιχνιδάκια για να τα μασάει αλλα δεν του αρέσουν.. Μόνο με τα δάχτυλα μου φαίνεται να ανακουφίζεται λιγάκι.. Αλοιφές δεν χρησιμοποιώ, νομίζω δεν κάνουν κ τίποτα φοβερό.. Το καλύτερο παιχνιδάκι (το θυμάμαι απο τον μεγάλο, για το μωρό δεν το βρήκα ακομα) είναι κάτι λαστιχένια αστεράκια chicco που μύριζαν βανίλια.. Όση αποστείρωση κι αν έφαγαν συνεχισαν να μυρίζουν..

Δοξα το Θεό το βράδυ κοιμάται 8 με 10 ώρες ο μικρούλης μου.. Και κατά τη διάρκεια της ημέρας κοιμάται αλλά 20λεπτους υπνακους... Και κανουμε συνήθως 4 γεύματα 180ml μικτή διατροφή κ με θηλασμό.. Κ έχουμε φτάσει 3,5 μηνών 7850gr..

Γεια σας κορίτσια.. Κ μένα ο μικρός μου είναι 4 μηνών σχεδόν (4/7). Το χέρι το έχει μόνιμα στο στόμα κ έχει πολλά σάλια.. Επίσης τώρα δυο μέρες είναι πολύ ανήσυχος.. Τα ούλα του ασπριζουν λιγάκι κ φαίνονται λίγο φουσκωμένα.. Η παιδίατρος πάντως δεν είδε τίποτα λέει.. Εγώ το τσέκαρα στο βιβλιάριο του μεγάλου μου γιού (είναι 4,5 χρόνων) κ εκείνος 5 μηνών είχε 2 δοντάκια.. Οπότε εγώ περιμένω πως θα σκάσουν σύντομα τα πρώτα μας..

Δεν κάνει τίποτα.. Πάντως εμείς σε αυτό το θέμα αποτύχαμε.. Οτι κι αν δοκίμασα δεν έπιασε... Να χαίρεσαι το παιδάκι σου κ ελπίζω εσείς να τα πάτε καλύτερα...

Ο γιός μου είναι 4,5 σχεδόν κ έχει κόψει τον μεσημεριανό ύπνο χροοονια... Στην αρχή κοιμόταν νωρίς αλλά αργότερα καθιέρωσε το 10:30 περίπου με 9 το πρωί.. Σπάνια κοιμάται μεσημέρι πλέον.. Δεν τον πιάνει ουτε κούραση, ούτε τίποτα.. Τώρα με το προνηπιο που ξυπνάει νωρίτερα, μερικά μεσημέρια κοιμάται αλλα συνήθως στις 8 μ.μ. ειναι off.. Πάντως κ σε μένα ξαφνικά το έκοψε.. Κ ενώ προσπαθούσα να το κοιμησω ( να ξεκουραστούμε κ μεις λίγο) κατέληγε να χοροπηδάει στα κεφάλια μας..

Και μείς έτσι νιώθαμε πριν αποκτήσουμε παιδιά και είναι απόλυτα φυσιολογικο γιατί στην ουσία δεν ξέρεις πως θα είναι και μόνο να φαντάζεσαι μπορείς.. Σκέψου πως όταν μου ερχόταν περίοδος απο τη μια στενοχωριομουν απο την αλλη μου έφευγε το άγχος.. Παρ'όλα αυτά όταν έμεινα έγκυος και γω και ο άντρας μου κλαιγαμε απο χαρά.. Όσο το αφηνεις για αργότερα πάντα θα βρίσκεις κάτι να το αναβάλεις, μέχρι να βρεις σταθερή δουλειά, μέχρι να μπεις σε πρόγραμμα, μεχρι να αλλάξεις σπίτι κτλ Εμείς κάναμε παιδί κ ειμασταν ανεργοι κ ( ντρέπομαι που το λέω) μας συντηρούσε η πεθερα μου με τη σύνταξη της (400 €), ολα τα πράγματα για το μωρό ήταν απο δεύτερο χέρι κ τη γέννα την πλήρωσε ο πατέρας μου..Ήταν δύσκολα κ ζούσαμε μόνο με τα βασικά αλλα απο το παιδί δεν έλειψε τίποτα γιατί πάντα έχει ο Θεός για ολους..Σήμερα έχουμε μια πολύ καλή δουλειά, δεν υποχρεωνομαστε σε κανενα οικονομικά κ έχουμε κ το δεύτερο μωρό μας.. Να θυμάσαι ΠΑΝΤΑ πως όλες οι θυσίες, ολα τα ζόρια κ όλη η κούραση φεύγουν με μόνο ένα τους χαμόγελο..

Συγχαρητήρια...!! Για εγκυμοσύνη το κόβω εγώ..

Εμεις με τον άντρα μου προσπαθουσαμε 1,5 χρονο για το πρωτο μας χωρις να υπαρχει προβλημα υγειας (αν κ τοτε μου ειχε περασει απο το μυαλο) το δευτερο το πιασαμε με την πρωτη.. Προσπαθηστε λιγο ακομα, μικρη είσαι.. Η εξωσωματικη ειναι η τελευταια λυση, κατα τη γνωμη μου.. Οσο για τον Θεο.. Ενας σταυρός κ ενα Κύριε ελέησον επιβάλλονται οταν θελουμε θαύματα στη ζωη μας.. Κ τα παιδια ειναι θαύματα...! Καλη συνέχεια σε όλες..