KONSTANTIA

Καταρχήν να σου ζήσει το παιδάκι σου! Εμένα πλέον είναι 11 μηνών. Όταν ξεκίνησα στέρεες τροφές είχα το ίδιο άγχος μαζί σου. Η παιδίατρος φυσικά έλεγε ότι δεν τρώει, δεν παίρνει βάρος και τα σχετικά. Μετά από πολλές μέρες άγχους και αγωνίας κατάλαβα ότι το παιδί θα φάει όσο θέλει και δεν έχει κανένα νόημα να τον πιέζω. Γνώμη μου, μην τρελένεσαι με αυτά που λένε οι παιδίατροι, το κάθε παιδί έχει άλλη όρεξη και δεν μπορούμε να τα ταιζουμε όλα με τον ίδιο τρόπο.

@Gelie μου, χάρηκα πάρα πολύ με τα νέα σου! Οι χαρές της μητρότητας ξεκινούν με ένα θετικό τεστ ή μια υψηλή χοριακή και κορυφώνονται στην κάθε μέρα που ξυπνάς δίπλα στο αγγελούδι σου και αγγίζεις το απαλό του δερματάκι, το κλείνεις μέσα στην αγκαλιά σου, το φιλάς...και τπτ πια δεν έχει σημασία, ο κόσμος είναι πολύ μικρός για να σας χωρέσει γιατί η αγάπη που σας ενώνει από τον πρώτο χτύπο της καρδιάς του είναι ατελείωτη και τεράστια! Όλες οι πίκρες ανήκουν στο παρελθόν και εκεί θα μείνουν για να σου θυμίζουν πόση αξία έχει το θαυματάκι στην κοιλίτσα σου! Καλή εγκυμοσύνη!!!!

Κρεβατώσου και όλα θα πάνε καλά!!!

Καλησπέρα! Με το καλό το μωράκι σου! Συγνώμη, τι ενέσεις έκανες?

Ααααα, κορίτσια μου, εγώ που παντρέυτηκα με πολιτικό ούτε άσπρα φόρεσα - μαύρο φόρεσα για την ακρίβεια και μερικοί φρικάρισαν - αλλά την ανθοδέσμη μου την κράτησα και ας έκανε 30 ευρώ! Κόκκινα τριαντάφυλλα πολύ όμορφα δεμένα! Με το καλό ο γάμος σας και μην λυπάσαι τώρα για 30 ευρώ, άλλες είναι οι βλακείες που πάμε και πετάμε τα λεφτά μας και όχι μια ανθοδέσμη για μια τόσο όμορφη στιγμή!

Πολυλογάς δεν θα γίνει! Ή ντράμερ θα γίνει - παίρνει τα τάπερ και τα χτυπάει μεταξύ τους, με τα χέρια του, με ό,τι βρει τέλος πάντων! - ή σκουπιδιάρης - μην δει σκούπα, φαράσι και δεν τα αρπάξει! Έχει θέσει υψηλούς στόχους το παιδί μου, αμ τι νόμιζες!

Να συμπληρώσω σε αυτό που είπε η @Vivi.Nik. για την μπανάνα ότι ούτε το μήλο βοηθάει αν το παιδί δυσκολέυεται με τα κακά. Δυστυχώς χειμωνιάζει και τα φρούτα είναι λιγότερα από ότι το καλοκαίρι αλλά μπορείς να βάλεις ώριμο ακτινίδιο, δαμάσκηνα. Πολύ βοηθάει επίσης το νερό, να πίνει το παιδί όσο περισσότερο μπορεί και όταν φυσικά ξεκινήσει να μπουσουλάει θα δείτε μεγάλη διαφορά με τα κακα. Εμείς μέχρι και σε παιδογαστρεντερολόγο πήγαμε για αυτό το θέμα αλλά ευτυχώς λύθηκε χωρίς φάρμακα και ειδικά γάλατα, μόνο νερό και σωματική δραστηριότητα.

@ssandy μου, καλημέρα! Ο δικός μου λέει μόνο τατατα και τσιρίζει αλλά πρόσεξα ότι αν τον ρωτήσεις που είναι το μπαλόνι το κοιτάει, ο Ορφέας (ο σκύλος μας) τον κοιτάει, δλδ γνωρίζει τι είναι τι αλλά δεν το λέει και μόνο το δείχνει με το βλέμμα. Δεν με προβληματίζει τπτ από όλα αυτά, προσπαθώ να του δίνω ερεθίσματα κάθε μέρα, του μιλάω καθαρά και αργά με απλό λεξιλόγιο και πιστέυω πως σιγά σιγά θα αρχίσει να μιλάει. Από περπάτημα πάντως είμαστε πάρα πολύ προχωρημένοι, τώρα ξεκινήσαμε και το σκαρφάλωμα σε έπιπλα

Λες μάλλον για την μέθοδο - Θεός φυλάξη! - Cry it out ή αλλιώς "κάνε το παιδί σου να κλαίει γοερά μέχρι να το πάρει ο ύπνος από εξάντληση"...Αν βλέπαμε μέσα στις ψυχούλες τους πόσο φοβούνται, πόσο πονάνε μερικές φορές, πόσο άγχος νιώθουν χωρίς την αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά (και των οικείων) κανείς δεν θα πρότεινε τέτοιες απάνθρωπες πρακτικές!

Καλά κάνεις και το "κακομαθαίνεις", αυτό μόνο αγάπη του δίνει! Δεν είναι σε ηλικία που κάνει δεύτερες σκέψεις και σε εκμεταλλέυεται! Ζήσε την κάθε στιγμή και κάνε αυτά που σε κάνουν εσένα και το παιδί σου ευτυχισμένους!

Καλημέρα κοπέλα μου! Μην αγχώνεσαι για όλα αυτά, το κάθε παιδί έχει τους δικούς του ρυθμούς σε όλα και θέλει υπομονή. Άλλα παιδιά μιλάνε πιο γρήγορα, άλλα περπατάνε πιο γρήγορα κλπ. Ο δικός μου είναι 11 μηνών και ήδη περπατάει αλλά δεν μιλάει και μόνο άναρθρες κραυγιές βγάζει (ζω με έναν ιθαγενή!) και άργησε αρκετά να κάνει κάποιες χειρονομίες όπως να χαιρετάει και να κάνει κου-πε-πε και παλαμάκια. Μην τα βάφεις μαύρα, μίλα με την παιδίατρο σου και μην συγκρίνεις το παιδί σου με κανένα άλλο γιατί αυτό μόνο κακό σου κάνει στην ψυχολογία σου

Από φίλη που γέννησε φέτος στο Παπαγεωργίου ξέρω ότι είχε δικό της γιατρό και απλά της έδωσε ημερομηνία να γεννήσει. Αν θες μπορώ να την ρωτήσω το όνομα του γιατρού της.

Δεν είναι 100% απαραίτητο να έχει παιδιά για να σε καταλάβει, συμφωνώ. Εγώ απλά παρατήρησα ότι οι φίλες που δεν έχουν παιδιά - χωρίς να το θέλουν - καμιά φορά σε κοιτάνε σαν ούφο όταν τους λες π.χ. ότι ο μικρός δεν πίνει το γάλα του και το έχεις άγχος και άλλα τέτοια μαμαδίστικα άγχη και φυσικά βαριούνται να συζητάνε για τέτοια θέματα.

Περαστικά του του μικρούλη! Από τόσο μικρός στα βάσανα! Υπομονή κορίτσι μου, φαντάζομαι σε λίγες μέρες θα επανέλθει στα φυσιολογικά του!

Καλημέρα κορίτσια μου! Και εμείς από τον 6ο μήνα είχαμε ξεκινήσει με τα δοντάκια, πρώτα βγάλαμε τα 2 μπροστινά κάτω με πάρα πολύ σάλιο, γκρίνια, ότι βρίσκαμε στο στόμα κλπ. Στα πάνω όμως δεινοπαθήσαμε, είχε τρελή γκρίνια, μύξες, δεν ήξερα πως να τον απασχολήσω! Υπομονή και κουράγιο!

Και όσο δεν βρέχει - καταρακτωδώς εννοώ - ντύσε το παιδί καλά, βάλε και τον μουσαμά στο καρότσι και γύρνα, σούπερ μάρκετ, βόλτες κλπ. Οι φίλοι που έρχονται είναι καλοί αλλά εσύ πάλι μέσα θα μένεις, άσε που μπορεί να έχουν π.χ. μια ίωση και να την μεταφέρουν.

Στο θέμα "φίλες στην ίδια φάση" εγώ στάθηκα τυχερή γιατί γνώρισα σε δωρεάν μαθήματα για μέλλουσες μαμάδες 2 κοπέλες που γεννήσαμε με 1 βδομάδα διφορά τα μωρά μας και κάνουμε παρέα γιατί μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς. Με τις υπόλοιπες φίλες που δεν έχουν παιδιά χαθήκαμε λίγο γιατί απλά οι υποχρεώσεις της μητρότητας τους είναι κάπως ξένες!

Είναι γιατροί που εξειδικέυονται στην γυναικολογία...Μα, εντύπωση μου κάνει, είσαι 3η φορά έγκυος και δεν γνωρίζεις την διαφορά ειδικευόμενου και ειδικού; Σε καμία περίπτωση πάντως δεν πρόκειται να σε αφήσουν "ξεκρέμαστη" σε έναν γιατρό που δεν έχει την κατάλληλη εμπειρία, πάντα υπάρχει κάποιος ειδικός στο νοσοκομείο και όλα εξελίσσονται ομαλά. Καλή εγκυμοσύνη εύχομαι!

Καλως ήρθες στο Mammyland! Όλες εδώ μέσα είμαστε ή μανούλες ή επίδοξες μανούλες! Το πόσο καινούριες ή πόσο παλιές εξαρτάται από πως το βλέπεις. Εγώ είμαι μαμά ενός αγοριού 11 μηνών, πάλιωσα μάλλον . Αν είσαι σπίτι και δεν εργάζεσαι και περνάς πολλές ώρες μόνη σου με ένα μωρό, είναι πολύ δύσκολα αλλά και τρυφερά συνάμα. Το κακό είναι ότι χειμωνιάζει και δεν είναι πολύ εύκολο να φορτώνεις ένα μωρό στο καρότσι - ειδικά με βροχή - και να κάνεις βολτούλες. Αν το παιδάκι σου μπουσουλάει - περπατάει, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα γιατί πρέπει να το κυνηγάς και να εξασφαλίζεις συνθήκες ασφάλειας ακόμα και μέσα στο σπίτι. Πόσο είναι το μωρό σου?

Καλημέρα και με το καλό το μωράκι σου! Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, τους τοκετούς τους πραγματοποιούν οι γιατροί που είναι σε εφημερία εκείνη την ημέρα. Αν εσύ έχεις κάποιο ιδιαίτερο θέμα - που το απέυχομαι - και σου κανονίσανε για κάποιο λόγο καισαρική, ενδεχομένως δεν θα είναι μόνο ειδικευόμενοι αλλά και κάποιος ειδικός, είτε καθηγητής είτε όχι. Εγώ γέννησα με πρόκληση και επειδή είχα κάποια θέματα ήρθε και ένας αναπληρωτής καθηγητής αλλά δεν ήμουν ενήμερη εξ'αρχής. Πίστευα ότι θα ξεγεννήσει ο ειδικευόμενος της βάρδιας

Καταρχήν συγχαρητήρια για την απόφασή σου να κρατήσεις το παιδί σου! Ο άντρας μάλλον για πέταμα ήταν και εκεί κατέληξε αλλά το παιδί είναι πάντα ένα διαμάντι στην ζωή μας! Η χοριακή είναι η πιο ασφαλής μέθοδος διάγνωσης μιας εγκυμοσύνης και καλό θα ήταν αν η περίοδος δεν έρθει να κάνεις μια τέτοια απλή εξέταση! Καλά αποτελέσματα και περιμένουμε ενημέρωση!

Στα ιδιωτικά της Θεσσαλονίκης πάντως, σε όσες κοπέλες έτυχε να επισκεφτώ, είδα πολύ ωραία δωμάτια, καθαρούς διαδρόμους χωρίς συνωστισμό, μάρμαρα, συντριβάνια κλπ αλλά οι περισσότερες από αυτές - από δική τους εξιστόρηση - είχαν λίγο χρόνο με τα μωρά τους, δεν κατάφεραν να θηλάσουν όσο θα ήθελαν μέσα στην κλινική γιατί το βρέφος δεν δεχόταν το αφιλότιμο να περιμένει την ώρα που θα αποφάσιζαν να το πάνε στον θάλαμο της μητέρας να φάει και του δίνανε ξένο και μετά αυτές δίνανε μεγάλο αγώνα για τον θηλασμό. Εγώ σρο δημόσιο είχα rooming in, δεν πήγα σε σουίτα γιατί δεν ήξερα ότι υπάρχουν (στο δεύτερο θα πάω!) και όλα κύλησαν ομαλα.

Έχω δει εγώ ταινίες στην εγκυμοσύνη που δεν είδα σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου! Τελεμάρκετινγκ δε, ξέρω απ'εξω για μασαζοκαλσόν, για ντολμαδοπαρασκευαστές, για όργανα γυμναστικής, για ατίθασα κορίτσια που θέλουν να μιλήσουν μαζί σου ΤΩΡΑ....Συμβαίνει σε όλες και όσο μεγαλώνει η κοιλιά και πλησιάζει η ώρα να γεννήσεις μια το άγχος του "τι θα γίνει μετά", μια που δεν σε χωράει ο τόπος (κυριολεκτικά!) ο ύπνος θα αποτελεί πολυτέλεια!

Να πεταχτώ και εγώ σαν την τσουτσού και να σας πω το σχόλιο που άκουσα και εγώ για το καρότσι από μια γνωστή μου- το οποίο μου χάρισε η φίλη μου, είναι 10ετίας αλλά πολύ καλή μάρκα και το είχε πάρει ακριβό για την εποχή του και είναι σε άριστη κατάσταση....ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΜΩΣ! Άσε που γέννησα στο νοσοκομείο....παρακατιανή και Μαρία της Γειτονιάς!

Και εγώ προς το φρέσκο κλείνω είναι η αλήθεια, για κατσικίσιο δεν ξέρω τι γεύση έχει, δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ. Ο θηλασμός είναι φανταστικός αν τον πετύχεις και μαρτύριο αν δεν τον πετύχεις. Θέλει επιμονή και προσπάθεια!