Μετάβαση σε περιεχόμενο

aglaiap

Μέλη
  • Δημοσιεύσεις

    683
  • Έγινε μέλος

  • Τελευταία επίσκεψη

Όλες οι δημοσιεύσεις του/της aglaiap

  1. cristin έγραψε: Αυτό το ενδεχόμενο δεν υπάρχει αν ο θηλασμός συνεχίζεται κανονικά. Δυστυχώς οι παιδίατροι στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν τα βασικά του θηλασμού και συμπεριφέρονται στις μητέρες που θηλάζουν όπως και σε αυτές που δεν θηλάζουν, δηλαδή δίνουν λανθασμένες οδηγίες εισαγωγής στερεών τροφών και προτείνουν τη μειώση του θηλασμού στα δύο γεύματα. Το μητρικό γάλα παραμένει η κύρια τροφή του παιδιού και στο 2ο εξάμηνο της ζωτής τους και οι στερεές τροφές είναι συμπληρωματικές του θηλασμού. Αφήνουμε στο παιδί να κάνει αντικατάσταση των γευμάτων και του προσφέρουμε τη δυνατότητα να θηλάσει και ανάμεσα στα γεύματα και μετά τα γεύματα. Για να συνεχιστεί ο θηλασμός πρέπει να είναι ανεμπόδιστος μέρα και νύχτα. Μια άλλη πολύ συνηθισμένη λάθος συμβουλή είναι όταν το μωρό κάνει άλμα νάπτυξης. Πρόκειται για μία περίοδο που το παιδί ξαφνικά θέλει να θηλάζει συνέχεια, ακόμη και κάθε ώρα, είναι πολύ ανήσυχο και συνήθως η μητέρα επικοινωνεί με το γιατρό που το πιθανότερο είναι να της πει ότι δεν φτάνει πια το γάλα της και πρέπει να δώσει στο μωρό συμπλήρωμα. Έτσι αρχίζει η μείωση του θηλασμού και η διακοπή του δεν είναι καθόλου μακριά. Όταν αυξάνονται οι ανάγκες του παιδιού, τότε αυτό ξεκινάει συχνούς και συχνά μαραθώνιους θηλασμούς, συνήθως αυτό διαρκεί 3-4 μέρες, η παραγωγή αυξάνεται και το παιδί επανέρχεται στο προηγούμενο πρόγραμμά του. Δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν να θηλάσει, δεν υποστηρίζω καν το θηλασμό. Όπως ο γυναικολόγος δεν προσπαθεί να πείσει μια γυναίκα να μείνει έγκυος ούτε υποστηρίζει την εγκυμοσύνη. Αν επιθυμεί μια γυναίκα να μείνει έγκυος τη βοηθάει, αν μια γυναίκα έγκυος τον επισκεφθεί και θέλει να συνεχίσει την κύηση θα τη βοηθήσει να το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την ίδια και το έμβρυο, αν δεν επιθυμεί να τη συνεχισει, θα τη βοηθήσει να διακόψει την κύηση με τον πιο ασφαλή τρόπο. Υποστηρίζω κάθε μητέρα στη διάρκεια της γαλουχίας είτε θέλει να συνεχίσει το θηλασμό είτε να τον διακόψει, σε κάθε περίπτωση προσπαθώ να τη διευκολύνω με τον καλύτερο τρόπο για την ίδια και το μωρό της.
  2. cristin έγραψε: Αυτό το ενδεχόμενο δεν υπάρχει αν ο θηλασμός συνεχίζεται κανονικά. Δυστυχώς οι παιδίατροι στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν τα βασικά του θηλασμού και συμπεριφέρονται στις μητέρες που θηλάζουν όπως και σε αυτές που δεν θηλάζουν, δηλαδή δίνουν λανθασμένες οδηγίες εισαγωγής στερεών τροφών και προτείνουν τη μειώση του θηλασμού στα δύο γεύματα. Το μητρικό γάλα παραμένει η κύρια τροφή του παιδιού και στο 2ο εξάμηνο της ζωτής τους και οι στερεές τροφές είναι συμπληρωματικές του θηλασμού. Αφήνουμε στο παιδί να κάνει αντικατάσταση των γευμάτων και του προσφέρουμε τη δυνατότητα να θηλάσει και ανάμεσα στα γεύματα και μετά τα γεύματα. Για να συνεχιστεί ο θηλασμός πρέπει να είναι ανεμπόδιστος μέρα και νύχτα. Μια άλλη πολύ συνηθισμένη λάθος συμβουλή είναι όταν το μωρό κάνει άλμα νάπτυξης. Πρόκειται για μία περίοδο που το παιδί ξαφνικά θέλει να θηλάζει συνέχεια, ακόμη και κάθε ώρα, είναι πολύ ανήσυχο και συνήθως η μητέρα επικοινωνεί με το γιατρό που το πιθανότερο είναι να της πει ότι δεν φτάνει πια το γάλα της και πρέπει να δώσει στο μωρό συμπλήρωμα. Έτσι αρχίζει η μείωση του θηλασμού και η διακοπή του δεν είναι καθόλου μακριά. Όταν αυξάνονται οι ανάγκες του παιδιού, τότε αυτό ξεκινάει συχνούς και συχνά μαραθώνιους θηλασμούς, συνήθως αυτό διαρκεί 3-4 μέρες, η παραγωγή αυξάνεται και το παιδί επανέρχεται στο προηγούμενο πρόγραμμά του. Δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν να θηλάσει, δεν υποστηρίζω καν το θηλασμό. Όπως ο γυναικολόγος δεν προσπαθεί να πείσει μια γυναίκα να μείνει έγκυος ούτε υποστηρίζει την εγκυμοσύνη. Αν επιθυμεί μια γυναίκα να μείνει έγκυος τη βοηθάει, αν μια γυναίκα έγκυος τον επισκεφθεί και θέλει να συνεχίσει την κύηση θα τη βοηθήσει να το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την ίδια και το έμβρυο, αν δεν επιθυμεί να τη συνεχισει, θα τη βοηθήσει να διακόψει την κύηση με τον πιο ασφαλή τρόπο. Υποστηρίζω κάθε μητέρα στη διάρκεια της γαλουχίας είτε θέλει να συνεχίσει το θηλασμό είτε να τον διακόψει, σε κάθε περίπτωση προσπαθώ να τη διευκολύνω με τον καλύτερο τρόπο για την ίδια και το μωρό της.
  3. valina έγραψε: Mόνο το 0,4% των γυναικών δεν έχει ικανοποιητική ποσότητα γάλακτος αλλά και αυτό ακόμη το ποσοστό έχει το μισό τουλάχιστον γάλα για το μωρό... Η φυσιολογία του θηλασμού είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες τόσο για τα γαλακτοπαραγωγά ζώα όσο και για τον άνθρωπο. Επίσης είναι γνωστή η λειτουργία του αδένα του μαστού. Η γαλουχία διατηρείται όσο υπάρχει ικανοποιητικό ερέθισμα στη θηλή, δηλαδή θηλασμός. Οι θηλαστικές κινήσεις διεγείρουν την παραγωγή προλακτίνης και με αυτόν τον τρόπο διατηρείται η παραγωγή σε υψηλό επίπεδο. Αν οι θηλαστικές κινήσεις στο στήθος μειωθούν, μειώνεται αντίστοιχα και η παραγωγή προλακτίνης και το γάλα σταδιακά λιγοστεύει. Το γάλα δεν τελειώνει αν ο θηλασμός συνεχίζεται. Υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από το θηλασμό, όπως το ότι το γάλα κόβεται ή τελειώνει, αλλά δεν ισχύουν.... Αν πραγματικά ενδιαφέρεσαι να θηλάσεις μπορείς να ενημερωθείς τόσο από το διαδίκτυο όσο και από βιβλία. Πρόσφατα στην Ελλάδα κυκλοφόρησε το βιβλίο της παιδιάτρου και συμβούλου θηλασμού Άννας Πατσούρου: Θηλασμός, μια υπέροχη σχέση. Εκδ. Σύγχρονοι ορίζοντες. Στην κοινωνία μας ο θηλασμός δεν είναι υποχρεωτικός ούτε για μία ημέρα. Ο τρόπος διατροφής του μωρού είναι απόφαση της μητέρας και η απόφασή της είναι σεβαστή είτε αποφασίσει να αποθηλάσει τις 3 εβδομάδες είτε στα 3 χρόνια. Η άποψή σου έχει διαμορφωθεί σε μια κοινωνία που ο θηλασμός είναι σπάνιος, όμως το φυσιολογικό είναι να θηλάζει ένα παιδί και σε μεγαλύτερη ηλικία και σεβόμαστε τις μητέρες που το κάνουν ακόμη και αν δεν είναι πλειοψηφία, όπως σεβόμαστε τις μητέρες που δεν επιθυμούν να θηλάσουν και δεν κάνουμε σεξουαλικά σχόλια για το φετιχισμό και τη σύνδεση με ένα αντικείμενο (το μπουκάλι)... Κανείς δεν έγραψε πουθενά ότι "πρέπει" να θηλάσεις έστω και μια στιγμή. Ο μη θηλασμός είναι σεβαστός, το ίδιο και ο θηλασμός. Οι προσβλητικές εκφράσεις δείχνουν έλλειψη σεβασμού είτε απευθύνονται σε μητέρα που δεν θηλάζει είτε απευθύνονται σε μητέρα που θηλάζει. Στο συγκεκριμένο τόπικ οι προσβλητικές εκφράσεις είναι μόνο προς μία κατεύθυνση... Δικό σου είναι το μωρό, δικό σου και το σπίτι και αν θέλεις μπορείς να καθαρίζεις με το καρκινογόνο χλώριο. Από τη στιγμή που πωλείται ελεύθερα για οικιακή χρήση μπορείς να το χρησιμοποιείς, δεν είναι παράνομο. Το να το τυλίξεις με σελοφάν μπορεί να προκαλέσει ασφυξία. Αυτό έχει ποινικές κυρώσεις.
  4. valina έγραψε: Mόνο το 0,4% των γυναικών δεν έχει ικανοποιητική ποσότητα γάλακτος αλλά και αυτό ακόμη το ποσοστό έχει το μισό τουλάχιστον γάλα για το μωρό... Η φυσιολογία του θηλασμού είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες τόσο για τα γαλακτοπαραγωγά ζώα όσο και για τον άνθρωπο. Επίσης είναι γνωστή η λειτουργία του αδένα του μαστού. Η γαλουχία διατηρείται όσο υπάρχει ικανοποιητικό ερέθισμα στη θηλή, δηλαδή θηλασμός. Οι θηλαστικές κινήσεις διεγείρουν την παραγωγή προλακτίνης και με αυτόν τον τρόπο διατηρείται η παραγωγή σε υψηλό επίπεδο. Αν οι θηλαστικές κινήσεις στο στήθος μειωθούν, μειώνεται αντίστοιχα και η παραγωγή προλακτίνης και το γάλα σταδιακά λιγοστεύει. Το γάλα δεν τελειώνει αν ο θηλασμός συνεχίζεται. Υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από το θηλασμό, όπως το ότι το γάλα κόβεται ή τελειώνει, αλλά δεν ισχύουν.... Αν πραγματικά ενδιαφέρεσαι να θηλάσεις μπορείς να ενημερωθείς τόσο από το διαδίκτυο όσο και από βιβλία. Πρόσφατα στην Ελλάδα κυκλοφόρησε το βιβλίο της παιδιάτρου και συμβούλου θηλασμού Άννας Πατσούρου: Θηλασμός, μια υπέροχη σχέση. Εκδ. Σύγχρονοι ορίζοντες. Στην κοινωνία μας ο θηλασμός δεν είναι υποχρεωτικός ούτε για μία ημέρα. Ο τρόπος διατροφής του μωρού είναι απόφαση της μητέρας και η απόφασή της είναι σεβαστή είτε αποφασίσει να αποθηλάσει τις 3 εβδομάδες είτε στα 3 χρόνια. Η άποψή σου έχει διαμορφωθεί σε μια κοινωνία που ο θηλασμός είναι σπάνιος, όμως το φυσιολογικό είναι να θηλάζει ένα παιδί και σε μεγαλύτερη ηλικία και σεβόμαστε τις μητέρες που το κάνουν ακόμη και αν δεν είναι πλειοψηφία, όπως σεβόμαστε τις μητέρες που δεν επιθυμούν να θηλάσουν και δεν κάνουμε σεξουαλικά σχόλια για το φετιχισμό και τη σύνδεση με ένα αντικείμενο (το μπουκάλι)... Κανείς δεν έγραψε πουθενά ότι "πρέπει" να θηλάσεις έστω και μια στιγμή. Ο μη θηλασμός είναι σεβαστός, το ίδιο και ο θηλασμός. Οι προσβλητικές εκφράσεις δείχνουν έλλειψη σεβασμού είτε απευθύνονται σε μητέρα που δεν θηλάζει είτε απευθύνονται σε μητέρα που θηλάζει. Στο συγκεκριμένο τόπικ οι προσβλητικές εκφράσεις είναι μόνο προς μία κατεύθυνση... Δικό σου είναι το μωρό, δικό σου και το σπίτι και αν θέλεις μπορείς να καθαρίζεις με το καρκινογόνο χλώριο. Από τη στιγμή που πωλείται ελεύθερα για οικιακή χρήση μπορείς να το χρησιμοποιείς, δεν είναι παράνομο. Το να το τυλίξεις με σελοφάν μπορεί να προκαλέσει ασφυξία. Αυτό έχει ποινικές κυρώσεις.
  5. valina έγραψε: Mόνο το 0,4% των γυναικών δεν έχει ικανοποιητική ποσότητα γάλακτος αλλά και αυτό ακόμη το ποσοστό έχει το μισό τουλάχιστον γάλα για το μωρό... Η φυσιολογία του θηλασμού είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες τόσο για τα γαλακτοπαραγωγά ζώα όσο και για τον άνθρωπο. Επίσης είναι γνωστή η λειτουργία του αδένα του μαστού. Η γαλουχία διατηρείται όσο υπάρχει ικανοποιητικό ερέθισμα στη θηλή, δηλαδή θηλασμός. Οι θηλαστικές κινήσεις διεγείρουν την παραγωγή προλακτίνης και με αυτόν τον τρόπο διατηρείται η παραγωγή σε υψηλό επίπεδο. Αν οι θηλαστικές κινήσεις στο στήθος μειωθούν, μειώνεται αντίστοιχα και η παραγωγή προλακτίνης και το γάλα σταδιακά λιγοστεύει. Το γάλα δεν τελειώνει αν ο θηλασμός συνεχίζεται. Υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από το θηλασμό, όπως το ότι το γάλα κόβεται ή τελειώνει, αλλά δεν ισχύουν.... Αν πραγματικά ενδιαφέρεσαι να θηλάσεις μπορείς να ενημερωθείς τόσο από το διαδίκτυο όσο και από βιβλία. Πρόσφατα στην Ελλάδα κυκλοφόρησε το βιβλίο της παιδιάτρου και συμβούλου θηλασμού Άννας Πατσούρου: Θηλασμός, μια υπέροχη σχέση. Εκδ. Σύγχρονοι ορίζοντες. Στην κοινωνία μας ο θηλασμός δεν είναι υποχρεωτικός ούτε για μία ημέρα. Ο τρόπος διατροφής του μωρού είναι απόφαση της μητέρας και η απόφασή της είναι σεβαστή είτε αποφασίσει να αποθηλάσει τις 3 εβδομάδες είτε στα 3 χρόνια. Η άποψή σου έχει διαμορφωθεί σε μια κοινωνία που ο θηλασμός είναι σπάνιος, όμως το φυσιολογικό είναι να θηλάζει ένα παιδί και σε μεγαλύτερη ηλικία και σεβόμαστε τις μητέρες που το κάνουν ακόμη και αν δεν είναι πλειοψηφία, όπως σεβόμαστε τις μητέρες που δεν επιθυμούν να θηλάσουν και δεν κάνουμε σεξουαλικά σχόλια για το φετιχισμό και τη σύνδεση με ένα αντικείμενο (το μπουκάλι)... Κανείς δεν έγραψε πουθενά ότι "πρέπει" να θηλάσεις έστω και μια στιγμή. Ο μη θηλασμός είναι σεβαστός, το ίδιο και ο θηλασμός. Οι προσβλητικές εκφράσεις δείχνουν έλλειψη σεβασμού είτε απευθύνονται σε μητέρα που δεν θηλάζει είτε απευθύνονται σε μητέρα που θηλάζει. Στο συγκεκριμένο τόπικ οι προσβλητικές εκφράσεις είναι μόνο προς μία κατεύθυνση... Δικό σου είναι το μωρό, δικό σου και το σπίτι και αν θέλεις μπορείς να καθαρίζεις με το καρκινογόνο χλώριο. Από τη στιγμή που πωλείται ελεύθερα για οικιακή χρήση μπορείς να το χρησιμοποιείς, δεν είναι παράνομο. Το να το τυλίξεις με σελοφάν μπορεί να προκαλέσει ασφυξία. Αυτό έχει ποινικές κυρώσεις.
  6. Moussa έγραψε: Θα σας παρακαλούσα αν μπορείτε να τεκμηριώσετε επιστημονικά την άποψη αυτή, ότι δηλαδή ο θηλασμός δεν πρέπει να συνεχίζεται μετά το έτος. Θα τη διαβάσω με μεγάλη χαρά και θα είναι χρήσιμη και για τις υπόλοιπες μητέρες. Για την ώρα ισχύουν αυτά που παρέθεσα και παραπάνω και ως γιατρός οφείλατε να τα γνωρίζετε: η δημοσίευση έγινε στο Pediatrics το 2005 και αποτελεί βελτίωση της δημοσίευσης του 1997 που θεωρούνταν ήδη αρκετά πλήρης (από το link που παρατίθεται μπορείτε να δείτε και αυτή του 1997 και να αναρωτηθείτε γιατί δεν τη γνωρίζετε...). http://aappolicy.aappublications.org/cg ... 2/496#R197 Pediatricians and parents should be aware that exclusive breastfeeding is sufficient to support optimal growth and development for approximately the first 6 months of life and provides continuing protection against diarrhea and respiratory tract infection.30,34,128,178–184 Breastfeeding should be continued for at least the first year of life and beyond for as long as mutually desired by mother and child.185 ............ There is no upper limit to the duration of breastfeeding and no evidence of psychologic or developmental harm from breastfeeding into the third year of life or longer.197 Και βασίζεται σε αυτές τις μελέτες (πρόκειται για βιβλίο που περιέχει όλη τη μέχρι τότε βιβλιογραφία και μελέτες της συγγραφέως): Dettwyler KA. A time to wean: the hominid blueprint for the natural age of weaning in modern human populations. In: Stuart-Macadam P, Dettwyler KA, eds. Breastfeeding: Biocultural Perspectives. Hawthorne, NY: Aldine de Gruyter; 1995:39 –73 Αν κάνετε κλιν στο link που παρατίθεται θα δείτε έχετε στη διάθεσή σας όλη τη βιβλιογραφία... Στο πληρες κείμενο το 1 έτος αναφέρεται ως ελάχιστο διάστημα θηλασμού για να μην πειει το μωρό γάλα σε σκόνη, δεν αναφέρεται ως μέγιστο. Για όλα όσα αναφέρεται δεν υπάρχει επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη και πρόκειται για αρρωστημένη ενήλικη φαντασίσωση. Αν παρόλα αυτά έχει δημοσιευτεί κάτι παρακαλώ να το παραθέσετε. Παραθέτω και την άποψη της Αμερικάνικης Ακαδημίας Οικογενεακών Ιατρών (τα links τα παραθέτω γιατί από κάτω υπάρχει όλη η απαραίτητη βιβλιογραφία...) http://www.aafp.org/online/en/home/poli ... paper.html Because breastfeeding is the physiologic norm, we will refer to the risks of not breastfeeding for infants, children, and mothers. Evidence shows that breastfeeding has profound effects on the developing immune system. Babies not fed human milk have higher rates of otitis media, allergies, respiratory tract infection, necrotizing enterocolitis, urinary tract infection, and gastroenteritis in infancy. Babies who are not breastfed have a higher risk of hospitalization in the first year of life due to serious bacterial illness. They have higher rates of type 1 and type 2 diabetes, allergic disease and asthma, lymphomas, and inflammatory bowel disease later in life. They develop lower antibody titers in response to immunization.61,97,100 Studies of intelligence and development have also shown lower IQ and lower developmental scores among children who were not breastfed.46,68 The strongest evidence indicates that these positive effects of breastfeeding are most significant with six months of exclusive breastfeeding. Most of the studies, however, show that the effects are dose-related, with improved outcomes being associated with more longer breastfeeding. Similarly, the risks increase as the period of exclusive breastfeeding decreases, with the highest risk in babies who received fed no human milk.5,97 Είναι ανήθικο και αντιεπιστημονικό να γράφουμε ό,τι μας κατέβει επικαλούμενη τον επιστημονικό μας τίτλο. Ο επιστήμονας οφείλει να είναι φορέας της επιστημονικά τεκμηριωμένης άποψης και όχι να αυτοσχεδιάζει επικίνδυνα και αυθαίρετα....
  7. Moussa έγραψε: Θα σας παρακαλούσα αν μπορείτε να τεκμηριώσετε επιστημονικά την άποψη αυτή, ότι δηλαδή ο θηλασμός δεν πρέπει να συνεχίζεται μετά το έτος. Θα τη διαβάσω με μεγάλη χαρά και θα είναι χρήσιμη και για τις υπόλοιπες μητέρες. Για την ώρα ισχύουν αυτά που παρέθεσα και παραπάνω και ως γιατρός οφείλατε να τα γνωρίζετε: η δημοσίευση έγινε στο Pediatrics το 2005 και αποτελεί βελτίωση της δημοσίευσης του 1997 που θεωρούνταν ήδη αρκετά πλήρης (από το link που παρατίθεται μπορείτε να δείτε και αυτή του 1997 και να αναρωτηθείτε γιατί δεν τη γνωρίζετε...). http://aappolicy.aappublications.org/cg ... 2/496#R197 Pediatricians and parents should be aware that exclusive breastfeeding is sufficient to support optimal growth and development for approximately the first 6 months of life and provides continuing protection against diarrhea and respiratory tract infection.30,34,128,178–184 Breastfeeding should be continued for at least the first year of life and beyond for as long as mutually desired by mother and child.185 ............ There is no upper limit to the duration of breastfeeding and no evidence of psychologic or developmental harm from breastfeeding into the third year of life or longer.197 Και βασίζεται σε αυτές τις μελέτες (πρόκειται για βιβλίο που περιέχει όλη τη μέχρι τότε βιβλιογραφία και μελέτες της συγγραφέως): Dettwyler KA. A time to wean: the hominid blueprint for the natural age of weaning in modern human populations. In: Stuart-Macadam P, Dettwyler KA, eds. Breastfeeding: Biocultural Perspectives. Hawthorne, NY: Aldine de Gruyter; 1995:39 –73 Αν κάνετε κλιν στο link που παρατίθεται θα δείτε έχετε στη διάθεσή σας όλη τη βιβλιογραφία... Στο πληρες κείμενο το 1 έτος αναφέρεται ως ελάχιστο διάστημα θηλασμού για να μην πειει το μωρό γάλα σε σκόνη, δεν αναφέρεται ως μέγιστο. Για όλα όσα αναφέρεται δεν υπάρχει επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη και πρόκειται για αρρωστημένη ενήλικη φαντασίσωση. Αν παρόλα αυτά έχει δημοσιευτεί κάτι παρακαλώ να το παραθέσετε. Παραθέτω και την άποψη της Αμερικάνικης Ακαδημίας Οικογενεακών Ιατρών (τα links τα παραθέτω γιατί από κάτω υπάρχει όλη η απαραίτητη βιβλιογραφία...) http://www.aafp.org/online/en/home/poli ... paper.html Because breastfeeding is the physiologic norm, we will refer to the risks of not breastfeeding for infants, children, and mothers. Evidence shows that breastfeeding has profound effects on the developing immune system. Babies not fed human milk have higher rates of otitis media, allergies, respiratory tract infection, necrotizing enterocolitis, urinary tract infection, and gastroenteritis in infancy. Babies who are not breastfed have a higher risk of hospitalization in the first year of life due to serious bacterial illness. They have higher rates of type 1 and type 2 diabetes, allergic disease and asthma, lymphomas, and inflammatory bowel disease later in life. They develop lower antibody titers in response to immunization.61,97,100 Studies of intelligence and development have also shown lower IQ and lower developmental scores among children who were not breastfed.46,68 The strongest evidence indicates that these positive effects of breastfeeding are most significant with six months of exclusive breastfeeding. Most of the studies, however, show that the effects are dose-related, with improved outcomes being associated with more longer breastfeeding. Similarly, the risks increase as the period of exclusive breastfeeding decreases, with the highest risk in babies who received fed no human milk.5,97 Είναι ανήθικο και αντιεπιστημονικό να γράφουμε ό,τι μας κατέβει επικαλούμενη τον επιστημονικό μας τίτλο. Ο επιστήμονας οφείλει να είναι φορέας της επιστημονικά τεκμηριωμένης άποψης και όχι να αυτοσχεδιάζει επικίνδυνα και αυθαίρετα....
  8. Moussa έγραψε: Θα σας παρακαλούσα αν μπορείτε να τεκμηριώσετε επιστημονικά την άποψη αυτή, ότι δηλαδή ο θηλασμός δεν πρέπει να συνεχίζεται μετά το έτος. Θα τη διαβάσω με μεγάλη χαρά και θα είναι χρήσιμη και για τις υπόλοιπες μητέρες. Για την ώρα ισχύουν αυτά που παρέθεσα και παραπάνω και ως γιατρός οφείλατε να τα γνωρίζετε: η δημοσίευση έγινε στο Pediatrics το 2005 και αποτελεί βελτίωση της δημοσίευσης του 1997 που θεωρούνταν ήδη αρκετά πλήρης (από το link που παρατίθεται μπορείτε να δείτε και αυτή του 1997 και να αναρωτηθείτε γιατί δεν τη γνωρίζετε...). http://aappolicy.aappublications.org/cg ... 2/496#R197 Pediatricians and parents should be aware that exclusive breastfeeding is sufficient to support optimal growth and development for approximately the first 6 months of life and provides continuing protection against diarrhea and respiratory tract infection.30,34,128,178–184 Breastfeeding should be continued for at least the first year of life and beyond for as long as mutually desired by mother and child.185 ............ There is no upper limit to the duration of breastfeeding and no evidence of psychologic or developmental harm from breastfeeding into the third year of life or longer.197 Και βασίζεται σε αυτές τις μελέτες (πρόκειται για βιβλίο που περιέχει όλη τη μέχρι τότε βιβλιογραφία και μελέτες της συγγραφέως): Dettwyler KA. A time to wean: the hominid blueprint for the natural age of weaning in modern human populations. In: Stuart-Macadam P, Dettwyler KA, eds. Breastfeeding: Biocultural Perspectives. Hawthorne, NY: Aldine de Gruyter; 1995:39 –73 Αν κάνετε κλιν στο link που παρατίθεται θα δείτε έχετε στη διάθεσή σας όλη τη βιβλιογραφία... Στο πληρες κείμενο το 1 έτος αναφέρεται ως ελάχιστο διάστημα θηλασμού για να μην πειει το μωρό γάλα σε σκόνη, δεν αναφέρεται ως μέγιστο. Για όλα όσα αναφέρεται δεν υπάρχει επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη και πρόκειται για αρρωστημένη ενήλικη φαντασίσωση. Αν παρόλα αυτά έχει δημοσιευτεί κάτι παρακαλώ να το παραθέσετε. Παραθέτω και την άποψη της Αμερικάνικης Ακαδημίας Οικογενεακών Ιατρών (τα links τα παραθέτω γιατί από κάτω υπάρχει όλη η απαραίτητη βιβλιογραφία...) http://www.aafp.org/online/en/home/poli ... paper.html Because breastfeeding is the physiologic norm, we will refer to the risks of not breastfeeding for infants, children, and mothers. Evidence shows that breastfeeding has profound effects on the developing immune system. Babies not fed human milk have higher rates of otitis media, allergies, respiratory tract infection, necrotizing enterocolitis, urinary tract infection, and gastroenteritis in infancy. Babies who are not breastfed have a higher risk of hospitalization in the first year of life due to serious bacterial illness. They have higher rates of type 1 and type 2 diabetes, allergic disease and asthma, lymphomas, and inflammatory bowel disease later in life. They develop lower antibody titers in response to immunization.61,97,100 Studies of intelligence and development have also shown lower IQ and lower developmental scores among children who were not breastfed.46,68 The strongest evidence indicates that these positive effects of breastfeeding are most significant with six months of exclusive breastfeeding. Most of the studies, however, show that the effects are dose-related, with improved outcomes being associated with more longer breastfeeding. Similarly, the risks increase as the period of exclusive breastfeeding decreases, with the highest risk in babies who received fed no human milk.5,97 Είναι ανήθικο και αντιεπιστημονικό να γράφουμε ό,τι μας κατέβει επικαλούμενη τον επιστημονικό μας τίτλο. Ο επιστήμονας οφείλει να είναι φορέας της επιστημονικά τεκμηριωμένης άποψης και όχι να αυτοσχεδιάζει επικίνδυνα και αυθαίρετα....
  9. Κάσση έγραψε: μερικές φορές συμβαίνει μετά την εγκυμοσύνη να μετακινείται λιπώδης ιστός από το στήθος και να μικραίνει... δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι... οι ασκήσεις με βάρη για τους θωρακικούς μυες βοηθούν το μπούστο να φαίνεται πιο γεμάτο αλλά μέχρι εκεί...
  10. Κάσση έγραψε: μερικές φορές συμβαίνει μετά την εγκυμοσύνη να μετακινείται λιπώδης ιστός από το στήθος και να μικραίνει... δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι... οι ασκήσεις με βάρη για τους θωρακικούς μυες βοηθούν το μπούστο να φαίνεται πιο γεμάτο αλλά μέχρι εκεί...
  11. Κάσση έγραψε: μερικές φορές συμβαίνει μετά την εγκυμοσύνη να μετακινείται λιπώδης ιστός από το στήθος και να μικραίνει... δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι... οι ασκήσεις με βάρη για τους θωρακικούς μυες βοηθούν το μπούστο να φαίνεται πιο γεμάτο αλλά μέχρι εκεί...
  12. SOFIAEVA έγραψε: Ακόμη και να θηλάζεις το στήθος θα επανέλθει στο αρχικό σχήμα και μέγεθος μεταξύ 9ου και 18ου μήνα, μετά θα συνεχίσεις το θηλασμό με το κανονικό σου μέγεθος... Λυπάμαι που σε απογοητεύω αλλά η αυξητική στήθους λόγω θηλασμού δεν κρατάει πολύ!
  13. SOFIAEVA έγραψε: Ακόμη και να θηλάζεις το στήθος θα επανέλθει στο αρχικό σχήμα και μέγεθος μεταξύ 9ου και 18ου μήνα, μετά θα συνεχίσεις το θηλασμό με το κανονικό σου μέγεθος... Λυπάμαι που σε απογοητεύω αλλά η αυξητική στήθους λόγω θηλασμού δεν κρατάει πολύ!
  14. SOFIAEVA έγραψε: Ακόμη και να θηλάζεις το στήθος θα επανέλθει στο αρχικό σχήμα και μέγεθος μεταξύ 9ου και 18ου μήνα, μετά θα συνεχίσεις το θηλασμό με το κανονικό σου μέγεθος... Λυπάμαι που σε απογοητεύω αλλά η αυξητική στήθους λόγω θηλασμού δεν κρατάει πολύ!
  15. tirogaridaki έγραψε: Η βαζελίνη δεν μπορεί να αποτρέψει τις ραγάδες που οφείλονται στη μη ελαστικότητα των βαθύτερων στρωμάτων της επιδερμίδας. το κρέμασμα δεν έχει σχέση με τις ραγάδες, οφείλεται στην αύξηση του μεγέθους του στήθους που συμβαίνει στην εγκυμοσύνη. το στήθος δεν έχει μυες για να το στηρίξουν και η βαρύτητα είναι ανελέητη. Θα μπορούσε να κρεμάσει το ίδιο χωρίς να κάνεις καθόλου ραγάδες. Θα μπορούσε να κρεμάσει και χωρίς καν να μείνεις έγκυος αν έβαζες κιλά. Και ραγάδες θα μπορούσε να έχει χωρίς να μείνεις έγκυος αν έβαζες ή έχανες απότομα κιλά. Η επαναφορά στο αρχικό μέγεθος είναι αργή, ίσως διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο, ίσως λιγότερο. Αν χάσεις και τα υπόλοιπα παραπανίσια κιλά θα είναι πιο κοντά στο αρχικό σχήμα και μέγεθος.
  16. tirogaridaki έγραψε: Η βαζελίνη δεν μπορεί να αποτρέψει τις ραγάδες που οφείλονται στη μη ελαστικότητα των βαθύτερων στρωμάτων της επιδερμίδας. το κρέμασμα δεν έχει σχέση με τις ραγάδες, οφείλεται στην αύξηση του μεγέθους του στήθους που συμβαίνει στην εγκυμοσύνη. το στήθος δεν έχει μυες για να το στηρίξουν και η βαρύτητα είναι ανελέητη. Θα μπορούσε να κρεμάσει το ίδιο χωρίς να κάνεις καθόλου ραγάδες. Θα μπορούσε να κρεμάσει και χωρίς καν να μείνεις έγκυος αν έβαζες κιλά. Και ραγάδες θα μπορούσε να έχει χωρίς να μείνεις έγκυος αν έβαζες ή έχανες απότομα κιλά. Η επαναφορά στο αρχικό μέγεθος είναι αργή, ίσως διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο, ίσως λιγότερο. Αν χάσεις και τα υπόλοιπα παραπανίσια κιλά θα είναι πιο κοντά στο αρχικό σχήμα και μέγεθος.
  17. tirogaridaki έγραψε: Η βαζελίνη δεν μπορεί να αποτρέψει τις ραγάδες που οφείλονται στη μη ελαστικότητα των βαθύτερων στρωμάτων της επιδερμίδας. το κρέμασμα δεν έχει σχέση με τις ραγάδες, οφείλεται στην αύξηση του μεγέθους του στήθους που συμβαίνει στην εγκυμοσύνη. το στήθος δεν έχει μυες για να το στηρίξουν και η βαρύτητα είναι ανελέητη. Θα μπορούσε να κρεμάσει το ίδιο χωρίς να κάνεις καθόλου ραγάδες. Θα μπορούσε να κρεμάσει και χωρίς καν να μείνεις έγκυος αν έβαζες κιλά. Και ραγάδες θα μπορούσε να έχει χωρίς να μείνεις έγκυος αν έβαζες ή έχανες απότομα κιλά. Η επαναφορά στο αρχικό μέγεθος είναι αργή, ίσως διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο, ίσως λιγότερο. Αν χάσεις και τα υπόλοιπα παραπανίσια κιλά θα είναι πιο κοντά στο αρχικό σχήμα και μέγεθος.
  18. cristin έγραψε: Ως σύμβουλος είμαι υποχρεωμένη να υποστηρίζω μόνο επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις όπως έχουν διατυπωθεί από τους επίσημους φορείς που υποστηρίζουν το θηλασμό και αυτοί λένε τουλάχιστον δύο χρόνια! Στην Ελληνική πραγματικότητα είναι δύσκολο για μια μητέρα να ξεκινήσει το θηλασμό και να τα καταφέρει για τις πρώτες 6 εβδομάδες που είναι κρίσιμες για την εδραίωση της γαλουχίας. Τα εμπόδια που συναντάει είναι πάρα πολλά από τη στιγμή που θα γεννηθεί το παιδί και όσο "υποστηρίζεται" από τους γιατρούς και τις μαίες αλλά και από το περιβάλλον της. Αν καταφέρει να βρει τους ελάχιστους που γνωρίζουν θα έχει τη σωστή υποστήριξη, αλλιώς είναι μόνη της με πολλούς αντιπάλους... Το 4% των μητέρων καταφέρνει να φτάσει έστω και με συμπλήρωμα τους 6 μήνες θηλασμού... Οπότε τα χρόνια φαίνονται ουτοπία! Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας θα δούμε ότι οι περισσότερες γνωστές μας που γέννησαν δεν είχαν αρκετό γάλα, και πράγματι δεν είχαν γιατί όλοι γύρω τους έκαναν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους για να μην εδραιωθεί η γαλουχία...
  19. cristin έγραψε: Ως σύμβουλος είμαι υποχρεωμένη να υποστηρίζω μόνο επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις όπως έχουν διατυπωθεί από τους επίσημους φορείς που υποστηρίζουν το θηλασμό και αυτοί λένε τουλάχιστον δύο χρόνια! Στην Ελληνική πραγματικότητα είναι δύσκολο για μια μητέρα να ξεκινήσει το θηλασμό και να τα καταφέρει για τις πρώτες 6 εβδομάδες που είναι κρίσιμες για την εδραίωση της γαλουχίας. Τα εμπόδια που συναντάει είναι πάρα πολλά από τη στιγμή που θα γεννηθεί το παιδί και όσο "υποστηρίζεται" από τους γιατρούς και τις μαίες αλλά και από το περιβάλλον της. Αν καταφέρει να βρει τους ελάχιστους που γνωρίζουν θα έχει τη σωστή υποστήριξη, αλλιώς είναι μόνη της με πολλούς αντιπάλους... Το 4% των μητέρων καταφέρνει να φτάσει έστω και με συμπλήρωμα τους 6 μήνες θηλασμού... Οπότε τα χρόνια φαίνονται ουτοπία! Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας θα δούμε ότι οι περισσότερες γνωστές μας που γέννησαν δεν είχαν αρκετό γάλα, και πράγματι δεν είχαν γιατί όλοι γύρω τους έκαναν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους για να μην εδραιωθεί η γαλουχία...
  20. cristin έγραψε: Ως σύμβουλος είμαι υποχρεωμένη να υποστηρίζω μόνο επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις όπως έχουν διατυπωθεί από τους επίσημους φορείς που υποστηρίζουν το θηλασμό και αυτοί λένε τουλάχιστον δύο χρόνια! Στην Ελληνική πραγματικότητα είναι δύσκολο για μια μητέρα να ξεκινήσει το θηλασμό και να τα καταφέρει για τις πρώτες 6 εβδομάδες που είναι κρίσιμες για την εδραίωση της γαλουχίας. Τα εμπόδια που συναντάει είναι πάρα πολλά από τη στιγμή που θα γεννηθεί το παιδί και όσο "υποστηρίζεται" από τους γιατρούς και τις μαίες αλλά και από το περιβάλλον της. Αν καταφέρει να βρει τους ελάχιστους που γνωρίζουν θα έχει τη σωστή υποστήριξη, αλλιώς είναι μόνη της με πολλούς αντιπάλους... Το 4% των μητέρων καταφέρνει να φτάσει έστω και με συμπλήρωμα τους 6 μήνες θηλασμού... Οπότε τα χρόνια φαίνονται ουτοπία! Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας θα δούμε ότι οι περισσότερες γνωστές μας που γέννησαν δεν είχαν αρκετό γάλα, και πράγματι δεν είχαν γιατί όλοι γύρω τους έκαναν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους για να μην εδραιωθεί η γαλουχία...
  21. tirogaridaki έγραψε: δυστυχώς επικρατεί αυτή η άποψη μεταξύ των ψυχολόγων αν και τέτοια άποψη δεν έχει τεκμηριωθεί ποτέ. κάποια θέματα στην ψυχολογία έχουν παραμείνει ως θεωρίες που δεν έχουν τεκμηριωθεί ποτέ επιστημονικά η άποψη αυτή που αναφέρει ο ψυχολόγος που το συζήτητες διατυπώθηκε από τη Ντολτό, γαλλίδα ψυχοθεραπεύτρια χωρίς όμως ποτέ να το τεκμηριώσει. Την εποχή που τα έγραφε αυτά υπήρχαν αρκετές ανθρωπολογικές μελέτες που διατύπωναν τελείως διαφορετικές απόψεις και η Ντολτό τις είχε διαβάσει γιατί τις αναφέρει για άλλα θέματα (εκπαίδευση τουαλέτας) αλλά αφήνει το θέμα του θηλασμού εντελώς απ'έξω... Η Ντολτό είναι αρκετά σκληρή κι επιθετική και υποστηρίζει προφανώς τη δική της θέση, τις προσωπικές της επιλογές σε μια κοινωνία (τη Γαλλική) όπου ο θηλασμός δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή για το 52% των μητέρων που δεν βάζουν ποτέ το παιδί τους στο στήθος και τα το υπόλοιπο 48% υπάρχει για εξαιρετικά περιορισμένο διάστημα (το τρίμηνο είναι μάλλον εξωφρενικά μεγάλο για τα γαλλικά δεδομένα...). Την ίδια εποχή με τη Ντολτό ο Winicott στη γειτονική Αγγλία αναφέρει τα χρόνια του θηλασμού ως φυσιολογικό αν και ασύνηθες στην Αγγλική κοινωνία. Αυτός δεν περιορίστηκε από τα όσα συνέβαιναν στην Αγγλική κοινωνία, το είδε το θέμα πιο πλατιά. Το ίδιο και ο Έρικσον στην Αμερική που αναφέρει ως φυσιολογικό τις Ινδιάνες που θήλαζαν τα παιδιά τους που πήγαιναν σχολείο. Ίσως αυτοί ως άντρες δεν περιορίστηκαν από τις προσωπικές τους επιλογές στο θηλασμό. ίσως γιατί μερικοί θεωρούν τις εκκρίσεις του σώματος της γυναίκα βρώμικες ενώ της αγελάδας στον σταύλο είναι εντάξει... στρεβλή αντίληψη της πραγματικότητας... Υπάρχουν πολύ καλά θήλαστρα αλλά κανείς δεν τα συστήνει για την αντικατάσταση του θηλασμού. Τα θήλαστρα υπάρχουν μόνο για τις περιπτώσεις που ο θηλασμός δεν είναι εφικτός (ασθένεια παιδιού ή μητέρας, εργασία μητέρας). Το θήλαστρο υπάρχει μόνο για να διατηρηθεί η γαλουχία και όχι για να αντικατασταθεί ο θηλασμός. Τα περισσότερα παιδιά αρνούνται το μπιμπερό με μητρικό γάλα ή άλλο γάλα όταν η μητέρα είναι διαθέσιμη ή όταν μπορούν να την περιμένουν. Ακόμη και τα μωρά που έχουν συνηθίσει το μητρικό γάλα από το μπιμπερό, το εγκαταλείπουν μεταξύ 8ου και 10ου μήνα γιατί μπορούν να περιμένουν τη μητέρα τους. Το φυσιολογικό για το παιδί είναι να θηλάζει και όχι να παίρνει μπιμπερό και το παιδί το ξέρει αυτό. Το παιδί δεν μπορεί να δει μεμονωμένα το στήθος σαν όργανο τροφής ή σαν κάτι άλλο, νιώθει ολόκληρη την ύπαρξη της μητέρας του που το ταΐζει, που το παρηγορεί, που το κοιμίζει, που το χαλαρώνει. Αναρωτήσου γιατί φοβάσαι την ανθρώπινη σχέση που δημιουργεί το παιδί μέσα από αυτή τη διαδικασία και δεν φοβάσαι το δέσιμο του παιδιού με ένα αντικείμενο που είναι το μπουκάλι. Ο θηλασμός δεν είναι μόνο γάλα, είναι και γάλα αλλά είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Εδώ και χρόνια οι εταιρείες με τα γάλατα υποβιβάζουν το θηλασμό στην υλική του διάσταση γιατί αυτή η διάσταση είναι εύκολα υποκαταστάσιμη, τα υπόλοιπα του θηλασμού δεν είναι τόσο χειροπιαστά αλλά είναι ουσιαστικά.
  22. tirogaridaki έγραψε: δυστυχώς επικρατεί αυτή η άποψη μεταξύ των ψυχολόγων αν και τέτοια άποψη δεν έχει τεκμηριωθεί ποτέ. κάποια θέματα στην ψυχολογία έχουν παραμείνει ως θεωρίες που δεν έχουν τεκμηριωθεί ποτέ επιστημονικά η άποψη αυτή που αναφέρει ο ψυχολόγος που το συζήτητες διατυπώθηκε από τη Ντολτό, γαλλίδα ψυχοθεραπεύτρια χωρίς όμως ποτέ να το τεκμηριώσει. Την εποχή που τα έγραφε αυτά υπήρχαν αρκετές ανθρωπολογικές μελέτες που διατύπωναν τελείως διαφορετικές απόψεις και η Ντολτό τις είχε διαβάσει γιατί τις αναφέρει για άλλα θέματα (εκπαίδευση τουαλέτας) αλλά αφήνει το θέμα του θηλασμού εντελώς απ'έξω... Η Ντολτό είναι αρκετά σκληρή κι επιθετική και υποστηρίζει προφανώς τη δική της θέση, τις προσωπικές της επιλογές σε μια κοινωνία (τη Γαλλική) όπου ο θηλασμός δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή για το 52% των μητέρων που δεν βάζουν ποτέ το παιδί τους στο στήθος και τα το υπόλοιπο 48% υπάρχει για εξαιρετικά περιορισμένο διάστημα (το τρίμηνο είναι μάλλον εξωφρενικά μεγάλο για τα γαλλικά δεδομένα...). Την ίδια εποχή με τη Ντολτό ο Winicott στη γειτονική Αγγλία αναφέρει τα χρόνια του θηλασμού ως φυσιολογικό αν και ασύνηθες στην Αγγλική κοινωνία. Αυτός δεν περιορίστηκε από τα όσα συνέβαιναν στην Αγγλική κοινωνία, το είδε το θέμα πιο πλατιά. Το ίδιο και ο Έρικσον στην Αμερική που αναφέρει ως φυσιολογικό τις Ινδιάνες που θήλαζαν τα παιδιά τους που πήγαιναν σχολείο. Ίσως αυτοί ως άντρες δεν περιορίστηκαν από τις προσωπικές τους επιλογές στο θηλασμό. ίσως γιατί μερικοί θεωρούν τις εκκρίσεις του σώματος της γυναίκα βρώμικες ενώ της αγελάδας στον σταύλο είναι εντάξει... στρεβλή αντίληψη της πραγματικότητας... Υπάρχουν πολύ καλά θήλαστρα αλλά κανείς δεν τα συστήνει για την αντικατάσταση του θηλασμού. Τα θήλαστρα υπάρχουν μόνο για τις περιπτώσεις που ο θηλασμός δεν είναι εφικτός (ασθένεια παιδιού ή μητέρας, εργασία μητέρας). Το θήλαστρο υπάρχει μόνο για να διατηρηθεί η γαλουχία και όχι για να αντικατασταθεί ο θηλασμός. Τα περισσότερα παιδιά αρνούνται το μπιμπερό με μητρικό γάλα ή άλλο γάλα όταν η μητέρα είναι διαθέσιμη ή όταν μπορούν να την περιμένουν. Ακόμη και τα μωρά που έχουν συνηθίσει το μητρικό γάλα από το μπιμπερό, το εγκαταλείπουν μεταξύ 8ου και 10ου μήνα γιατί μπορούν να περιμένουν τη μητέρα τους. Το φυσιολογικό για το παιδί είναι να θηλάζει και όχι να παίρνει μπιμπερό και το παιδί το ξέρει αυτό. Το παιδί δεν μπορεί να δει μεμονωμένα το στήθος σαν όργανο τροφής ή σαν κάτι άλλο, νιώθει ολόκληρη την ύπαρξη της μητέρας του που το ταΐζει, που το παρηγορεί, που το κοιμίζει, που το χαλαρώνει. Αναρωτήσου γιατί φοβάσαι την ανθρώπινη σχέση που δημιουργεί το παιδί μέσα από αυτή τη διαδικασία και δεν φοβάσαι το δέσιμο του παιδιού με ένα αντικείμενο που είναι το μπουκάλι. Ο θηλασμός δεν είναι μόνο γάλα, είναι και γάλα αλλά είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Εδώ και χρόνια οι εταιρείες με τα γάλατα υποβιβάζουν το θηλασμό στην υλική του διάσταση γιατί αυτή η διάσταση είναι εύκολα υποκαταστάσιμη, τα υπόλοιπα του θηλασμού δεν είναι τόσο χειροπιαστά αλλά είναι ουσιαστικά.
  23. tirogaridaki έγραψε: δυστυχώς επικρατεί αυτή η άποψη μεταξύ των ψυχολόγων αν και τέτοια άποψη δεν έχει τεκμηριωθεί ποτέ. κάποια θέματα στην ψυχολογία έχουν παραμείνει ως θεωρίες που δεν έχουν τεκμηριωθεί ποτέ επιστημονικά η άποψη αυτή που αναφέρει ο ψυχολόγος που το συζήτητες διατυπώθηκε από τη Ντολτό, γαλλίδα ψυχοθεραπεύτρια χωρίς όμως ποτέ να το τεκμηριώσει. Την εποχή που τα έγραφε αυτά υπήρχαν αρκετές ανθρωπολογικές μελέτες που διατύπωναν τελείως διαφορετικές απόψεις και η Ντολτό τις είχε διαβάσει γιατί τις αναφέρει για άλλα θέματα (εκπαίδευση τουαλέτας) αλλά αφήνει το θέμα του θηλασμού εντελώς απ'έξω... Η Ντολτό είναι αρκετά σκληρή κι επιθετική και υποστηρίζει προφανώς τη δική της θέση, τις προσωπικές της επιλογές σε μια κοινωνία (τη Γαλλική) όπου ο θηλασμός δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή για το 52% των μητέρων που δεν βάζουν ποτέ το παιδί τους στο στήθος και τα το υπόλοιπο 48% υπάρχει για εξαιρετικά περιορισμένο διάστημα (το τρίμηνο είναι μάλλον εξωφρενικά μεγάλο για τα γαλλικά δεδομένα...). Την ίδια εποχή με τη Ντολτό ο Winicott στη γειτονική Αγγλία αναφέρει τα χρόνια του θηλασμού ως φυσιολογικό αν και ασύνηθες στην Αγγλική κοινωνία. Αυτός δεν περιορίστηκε από τα όσα συνέβαιναν στην Αγγλική κοινωνία, το είδε το θέμα πιο πλατιά. Το ίδιο και ο Έρικσον στην Αμερική που αναφέρει ως φυσιολογικό τις Ινδιάνες που θήλαζαν τα παιδιά τους που πήγαιναν σχολείο. Ίσως αυτοί ως άντρες δεν περιορίστηκαν από τις προσωπικές τους επιλογές στο θηλασμό. ίσως γιατί μερικοί θεωρούν τις εκκρίσεις του σώματος της γυναίκα βρώμικες ενώ της αγελάδας στον σταύλο είναι εντάξει... στρεβλή αντίληψη της πραγματικότητας... Υπάρχουν πολύ καλά θήλαστρα αλλά κανείς δεν τα συστήνει για την αντικατάσταση του θηλασμού. Τα θήλαστρα υπάρχουν μόνο για τις περιπτώσεις που ο θηλασμός δεν είναι εφικτός (ασθένεια παιδιού ή μητέρας, εργασία μητέρας). Το θήλαστρο υπάρχει μόνο για να διατηρηθεί η γαλουχία και όχι για να αντικατασταθεί ο θηλασμός. Τα περισσότερα παιδιά αρνούνται το μπιμπερό με μητρικό γάλα ή άλλο γάλα όταν η μητέρα είναι διαθέσιμη ή όταν μπορούν να την περιμένουν. Ακόμη και τα μωρά που έχουν συνηθίσει το μητρικό γάλα από το μπιμπερό, το εγκαταλείπουν μεταξύ 8ου και 10ου μήνα γιατί μπορούν να περιμένουν τη μητέρα τους. Το φυσιολογικό για το παιδί είναι να θηλάζει και όχι να παίρνει μπιμπερό και το παιδί το ξέρει αυτό. Το παιδί δεν μπορεί να δει μεμονωμένα το στήθος σαν όργανο τροφής ή σαν κάτι άλλο, νιώθει ολόκληρη την ύπαρξη της μητέρας του που το ταΐζει, που το παρηγορεί, που το κοιμίζει, που το χαλαρώνει. Αναρωτήσου γιατί φοβάσαι την ανθρώπινη σχέση που δημιουργεί το παιδί μέσα από αυτή τη διαδικασία και δεν φοβάσαι το δέσιμο του παιδιού με ένα αντικείμενο που είναι το μπουκάλι. Ο θηλασμός δεν είναι μόνο γάλα, είναι και γάλα αλλά είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Εδώ και χρόνια οι εταιρείες με τα γάλατα υποβιβάζουν το θηλασμό στην υλική του διάσταση γιατί αυτή η διάσταση είναι εύκολα υποκαταστάσιμη, τα υπόλοιπα του θηλασμού δεν είναι τόσο χειροπιαστά αλλά είναι ουσιαστικά.
  24. Julie έγραψε: σύμφωνα με τις ανθρωπολογικές μελέτες αυτό είναι στα άνω όρια του φυσιολογικού αλλά το πρόβλημα ήταν ότι δεν λέχθηκε μόνο η λέξη υπερβολικό, αναφέρθηκαν και λέξεις όπως αηδιαστικό, άρρωστο κλπ προσβλητικά... Η επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη είναι μέχρι στιγμής αυτή: http://aappolicy.aappublications.org/cg ... 2/496#R197 There is no upper limit to the duration of breastfeeding and no evidence of psychologic or developmental harm from breastfeeding into the third year of life or longer.197 Και βασίζεται σε αυτές τις μελέτες (πρόκειται για βιβλίο που περιέχει όλη τη μέχρι τότε βιβλιογραφία και μελέτες της συγγραφέως): Dettwyler KA. A time to wean: the hominid blueprint for the natural age of weaning in modern human populations. In: Stuart-Macadam P, Dettwyler KA, eds. Breastfeeding: Biocultural Perspectives. Hawthorne, NY: Aldine de Gruyter; 1995:39 –73 Μπορεί στο μέλλον να αλλάξουν κάποια πράγματα και να θεωρηθεί υπερβολικό αυτό που τώρα αναφέρεται ως φυσιολογικό, για την ώρα όμως μέχρι εδώ έχει φτάσει η επιστήμη... Υπάρχει μόνο η Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής και κανένας οργανισμός, ίσως έχει γίνει λάθος στη μετάφραση. Το δημοσιευμένο κείμενό τους είναι αυτό: AMERICAN ACADEMY OF PEDIATRICS POLICY STATEMENT Breastfeeding and the Use of Human Milk http://aappolicy.aappublications.org/cg ... ;115/2/496 Τα μωρά αρχίζουν πολύ νωρίς να ενδιαφέρονται για το φαγητό των μεγάλων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι από τη στιγμή που αρχίζει αυτό το ενδιαφέρον τότε ο θηλασμός καλύπτει μόνο συναισθηματκές ανάγκες. Σε επιστημονικό άρθρο δεν έχει δημοσιευτεί κάτι τέτοιο. Αυτή είναι μια αντίληψη που διαμορφώθηκε αυθαίρετα στη δεκαετία του 1960 αλλά δεν τεκμηριώθηκε ποτέ επιστημονικά. Παρόλο που ο θηλασμός προσφέρει συναισθηματική ικανοποίηση, μέχρι τα 2 χρόνια θεωρείται πολύ πιο σημαντική η συμβολή τους στην υγεία του παιδιού γι αυτό και το ενδιαφέρον των γιατρών εστιάζεται εκεί. Σύμφωνα με τον παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας Nutrition Infant and Young Child Complementary Feeding http://whqlibdoc.who.int/publications/2 ... 54614X.pdf Βιβλίο για τη διατροφή του παιδιού Complementary feeding: Family foods for breastfed children http://www.who.int/bookorders/anglais/d ... codcch=177 ο θηλασμός εξακολουθεί να είναι η κύρια πηγή τροφής και το 2ο εξάμηνο της ζωής του παιδιού και αποτελεί σημαντική πηγή τροφής και το 2ο χρόνο της ζωής του διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο στην υγεία του παιδιού γι αυτό και συστήνει τα τουλάχιστον 2 χρόνια. Το ιδιο και η Αμερικάνικη Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών: Nursing Beyond Infancy Breastfeeding should ideally continue beyond infancy, but this is currently not the cultural norm and requires ongoing support and encouragement.85 Breastfeeding during a subsequent pregnancy is not unusual. If the pregnancy is normal and the mother is healthy, breastfeeding during pregnancy is the woman's personal decision. If the child is younger than two years of age, the child is at increased risk of illness if weaned. Breastfeeding the nursing child after delivery of the next child (tandem nursing) may help to provide a smooth transition psychologically for the older child.61 Μεταφράζω τα έντονα γράμματα: Αν το παιδί είναι μικρότερο από 2 ετών, τότε είναι αυξημένος ο κίνδυνος ασθενειών αν αποθηλάσει. Για το πλήρες κείμενο: http://www.aafp.org/online/en/home/poli ... paper.html Η διαφορά ενός απλού κειμένου από κάποιο άρθρο σε επιστημονικό περιοδικό είναι ότι στο απλό κείμενο μπορεί κάποιος να γράψει ότι θέλει ενώ στο άρθρο σε επιστημονικό περιοδικό πρέπει υποχρεωτικά το κείμενο να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο, δηλαδή να στηρίζεται σε πειραματικά δεδομένα που αναφέρονται ή/και σε προϋπάρχουσα βιβλιογραφία που αναφέρεται με παραπομπές αναλυτικά. Το άρθρο περνά πάντα από τριμελή κριτική επιτροπή που κρίνει αν μπορεί να δημοσιευτεί ή όχι. Το απλό κείμενο συνήθως δεν έχει καν βιβλιογραφία και αν έχει δεν έχει παραπομπές αλλά γενικότητες.
  25. Julie έγραψε: σύμφωνα με τις ανθρωπολογικές μελέτες αυτό είναι στα άνω όρια του φυσιολογικού αλλά το πρόβλημα ήταν ότι δεν λέχθηκε μόνο η λέξη υπερβολικό, αναφέρθηκαν και λέξεις όπως αηδιαστικό, άρρωστο κλπ προσβλητικά... Η επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη είναι μέχρι στιγμής αυτή: http://aappolicy.aappublications.org/cg ... 2/496#R197 There is no upper limit to the duration of breastfeeding and no evidence of psychologic or developmental harm from breastfeeding into the third year of life or longer.197 Και βασίζεται σε αυτές τις μελέτες (πρόκειται για βιβλίο που περιέχει όλη τη μέχρι τότε βιβλιογραφία και μελέτες της συγγραφέως): Dettwyler KA. A time to wean: the hominid blueprint for the natural age of weaning in modern human populations. In: Stuart-Macadam P, Dettwyler KA, eds. Breastfeeding: Biocultural Perspectives. Hawthorne, NY: Aldine de Gruyter; 1995:39 –73 Μπορεί στο μέλλον να αλλάξουν κάποια πράγματα και να θεωρηθεί υπερβολικό αυτό που τώρα αναφέρεται ως φυσιολογικό, για την ώρα όμως μέχρι εδώ έχει φτάσει η επιστήμη... Υπάρχει μόνο η Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής και κανένας οργανισμός, ίσως έχει γίνει λάθος στη μετάφραση. Το δημοσιευμένο κείμενό τους είναι αυτό: AMERICAN ACADEMY OF PEDIATRICS POLICY STATEMENT Breastfeeding and the Use of Human Milk http://aappolicy.aappublications.org/cg ... ;115/2/496 Τα μωρά αρχίζουν πολύ νωρίς να ενδιαφέρονται για το φαγητό των μεγάλων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι από τη στιγμή που αρχίζει αυτό το ενδιαφέρον τότε ο θηλασμός καλύπτει μόνο συναισθηματκές ανάγκες. Σε επιστημονικό άρθρο δεν έχει δημοσιευτεί κάτι τέτοιο. Αυτή είναι μια αντίληψη που διαμορφώθηκε αυθαίρετα στη δεκαετία του 1960 αλλά δεν τεκμηριώθηκε ποτέ επιστημονικά. Παρόλο που ο θηλασμός προσφέρει συναισθηματική ικανοποίηση, μέχρι τα 2 χρόνια θεωρείται πολύ πιο σημαντική η συμβολή τους στην υγεία του παιδιού γι αυτό και το ενδιαφέρον των γιατρών εστιάζεται εκεί. Σύμφωνα με τον παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας Nutrition Infant and Young Child Complementary Feeding http://whqlibdoc.who.int/publications/2 ... 54614X.pdf Βιβλίο για τη διατροφή του παιδιού Complementary feeding: Family foods for breastfed children http://www.who.int/bookorders/anglais/d ... codcch=177 ο θηλασμός εξακολουθεί να είναι η κύρια πηγή τροφής και το 2ο εξάμηνο της ζωής του παιδιού και αποτελεί σημαντική πηγή τροφής και το 2ο χρόνο της ζωής του διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο στην υγεία του παιδιού γι αυτό και συστήνει τα τουλάχιστον 2 χρόνια. Το ιδιο και η Αμερικάνικη Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών: Nursing Beyond Infancy Breastfeeding should ideally continue beyond infancy, but this is currently not the cultural norm and requires ongoing support and encouragement.85 Breastfeeding during a subsequent pregnancy is not unusual. If the pregnancy is normal and the mother is healthy, breastfeeding during pregnancy is the woman's personal decision. If the child is younger than two years of age, the child is at increased risk of illness if weaned. Breastfeeding the nursing child after delivery of the next child (tandem nursing) may help to provide a smooth transition psychologically for the older child.61 Μεταφράζω τα έντονα γράμματα: Αν το παιδί είναι μικρότερο από 2 ετών, τότε είναι αυξημένος ο κίνδυνος ασθενειών αν αποθηλάσει. Για το πλήρες κείμενο: http://www.aafp.org/online/en/home/poli ... paper.html Η διαφορά ενός απλού κειμένου από κάποιο άρθρο σε επιστημονικό περιοδικό είναι ότι στο απλό κείμενο μπορεί κάποιος να γράψει ότι θέλει ενώ στο άρθρο σε επιστημονικό περιοδικό πρέπει υποχρεωτικά το κείμενο να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο, δηλαδή να στηρίζεται σε πειραματικά δεδομένα που αναφέρονται ή/και σε προϋπάρχουσα βιβλιογραφία που αναφέρεται με παραπομπές αναλυτικά. Το άρθρο περνά πάντα από τριμελή κριτική επιτροπή που κρίνει αν μπορεί να δημοσιευτεί ή όχι. Το απλό κείμενο συνήθως δεν έχει καν βιβλιογραφία και αν έχει δεν έχει παραπομπές αλλά γενικότητες.
×
×
  • Προσθήκη...