aglaiap

Moussa έγραψε: Mάλλον έγινε παρανόηση γιατί δεν κάνατε τον κόπο να ρίξετε έστω και μια γρήγορη ματιά στο κείμενο. Η εντεκαμελής επιτροπή ήταν επιλεγμένη από την Α.Α.Ρ. για να γράψει το κείμενο Breastfeeding and the Use of Human Milk, τα 11 μέλη δεν είναι η Ακαδημία που αριθμεί πάνω από 60.000 παιδιάτρους μέλη της Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, όχι μόνο για τις έγκυες, αλλά για όλες τις μητέρες και τις υποψήφιες μητέρες. Ακριβώς αυτό παρακάλεσα, να μη χρησιμοποιούνται εκφράσεις που μπορεί να προσβάλουν ή να θίξουν κάποιον.

Moussa έγραψε: Mάλλον έγινε παρανόηση γιατί δεν κάνατε τον κόπο να ρίξετε έστω και μια γρήγορη ματιά στο κείμενο. Η εντεκαμελής επιτροπή ήταν επιλεγμένη από την Α.Α.Ρ. για να γράψει το κείμενο Breastfeeding and the Use of Human Milk, τα 11 μέλη δεν είναι η Ακαδημία που αριθμεί πάνω από 60.000 παιδιάτρους μέλη της Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, όχι μόνο για τις έγκυες, αλλά για όλες τις μητέρες και τις υποψήφιες μητέρες. Ακριβώς αυτό παρακάλεσα, να μη χρησιμοποιούνται εκφράσεις που μπορεί να προσβάλουν ή να θίξουν κάποιον.

cristin έγραψε: :laugh: Θα έλεγα να το αντιμετωπίσεις πιο χαλαρά! Είναι λίγο νωρίς να αποφασίζεις για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί μετά να σου φανεί βουνό και να μην μπορείς να ανταπεξέλθεις. Αν όμως βάλεις ένα μικρότερο στόχο, ας πούμε 40 μέρες, θα είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις τις όποιες δυσκολίες. Στο τέλος των 40 ημερών θα νιώθεις ελεύθερη να αποφασίσεις αν ο θηλασμός ταιριάζει στη ζωή σου και θέλεις να συνεχίσεις ή δεν θέλεις. Και πάλι να βάλεις έναν μικρό στόχο, πχ μέχρι το μωρό να γίνει 3 μηνών, κλπ. Η προσέγγιση του βλέποντας και κάνοντας σε απαλάσσει είναι πιο χαλαρή, δεν σε δεσμεύει ψυχικά, δεν σε βαραίνει, νιώθεις ότι κάθε στιγμή είσαι ελεύθερη να αποφασίσεις να την αλλάξεις.

cristin έγραψε: :laugh: Θα έλεγα να το αντιμετωπίσεις πιο χαλαρά! Είναι λίγο νωρίς να αποφασίζεις για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί μετά να σου φανεί βουνό και να μην μπορείς να ανταπεξέλθεις. Αν όμως βάλεις ένα μικρότερο στόχο, ας πούμε 40 μέρες, θα είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις τις όποιες δυσκολίες. Στο τέλος των 40 ημερών θα νιώθεις ελεύθερη να αποφασίσεις αν ο θηλασμός ταιριάζει στη ζωή σου και θέλεις να συνεχίσεις ή δεν θέλεις. Και πάλι να βάλεις έναν μικρό στόχο, πχ μέχρι το μωρό να γίνει 3 μηνών, κλπ. Η προσέγγιση του βλέποντας και κάνοντας σε απαλάσσει είναι πιο χαλαρή, δεν σε δεσμεύει ψυχικά, δεν σε βαραίνει, νιώθεις ότι κάθε στιγμή είσαι ελεύθερη να αποφασίσεις να την αλλάξεις.

cristin έγραψε: :laugh: Θα έλεγα να το αντιμετωπίσεις πιο χαλαρά! Είναι λίγο νωρίς να αποφασίζεις για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί μετά να σου φανεί βουνό και να μην μπορείς να ανταπεξέλθεις. Αν όμως βάλεις ένα μικρότερο στόχο, ας πούμε 40 μέρες, θα είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις τις όποιες δυσκολίες. Στο τέλος των 40 ημερών θα νιώθεις ελεύθερη να αποφασίσεις αν ο θηλασμός ταιριάζει στη ζωή σου και θέλεις να συνεχίσεις ή δεν θέλεις. Και πάλι να βάλεις έναν μικρό στόχο, πχ μέχρι το μωρό να γίνει 3 μηνών, κλπ. Η προσέγγιση του βλέποντας και κάνοντας σε απαλάσσει είναι πιο χαλαρή, δεν σε δεσμεύει ψυχικά, δεν σε βαραίνει, νιώθεις ότι κάθε στιγμή είσαι ελεύθερη να αποφασίσεις να την αλλάξεις.

Moussa έγραψε: Όπως είδατε δεν έχω σχολιάσει το βίντεο αλλά τον τρόπο που εκφράζονται κάποιες μητέρες. Αναρωτιέμαι τι λόγο έχετε να χρησιμοποιείτε τόσο προκλητικές εκφράσεις και να χαρακτηρίζεται ατυχώς μια μητέρα αγελάδα έστω και σε εισαγωγικά. Μπορεί να υπάρχει στο φόρουμ κάποιος που η μητέρα του/της τον θήλασε αρκετά χρόνια και ενοχλείται όταν τη χαρακτηρίζουν αγελάδα. Να σημειώσω ότι τα μοσχάρια ενηλικιώνονται περίπου στο χρόνο και ο θηλασμός τους (όταν σπανίως συμβαίνει πια) διαρκεί περίπου 9 μήνες, άρα οι αγελάδες θηλάζουν περίπου τόσο το μοσχαράκι τους αν τις αφήσουν να το θηλάσουν όσο θέλουν. Συνήθως δεν τις αφήνουν, τις βάζουν στα θήλαστρα και τα μοσχάρια μεγαλώνουν με αγελαδινό γάλα σε σκόνη... Με μεγάλη μου χαρά θα το διαβάσω. Νομίζω όμως ότι θα δυσκολευθείτε να βρείτε κάτι τεκμηριωμένο γιατί θα το είχε υπόψη της η 11μελής επιτροπή της Αμερικάνικης Ακαδημίας Παιδιατρικής, η τριμελής επιτροπή που έκρινε το άρθρο πριν δημοσιευτεί στο Pediatrics και ο εκδότης του περιοδικού. Από τα 11 μέλη της επιτροπής τα 10 είναι γιατροί και το άρθρο έχει 216 βιβλιογραφικές αναφορές... Ακόμη και αν παρέλειπαν κάτι ασήμαντο, σίγουρα θα είχαν βρεθεί πολλοί συνάδελφοί τους να το στείλουνε από το 1997 της πρώτης δημοσίευσης μέχρι το 2005 της 2ης δημοσίευσης. Αντ'αυτού υπάρχει συμφωνία με την Αμερικάνικη Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών και με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας... Ο Φρόυντ ήταν μεγάλος πρωτοπόρος, διατύπωσε ενδιαφέρουσες θεωρίες και οι συνεχιστές του τεκμηρίωσαν επιστημονικά πολλά από αυτά που είπε. Για το θηλασμό δεν έχουν τεκμηριώσει μέχρι στιγμής κάτι. Επικρατεί η άποψη (χωρίς ποτέ να έχει τεκμηριωθεί) ότι είναι απαραίτητος στη διάρκεια του στοματικού σταδίου και όχι μετά. Σύμφωνα με αυτή την άποψη περίπου 4 δισ. άνθρωποι κάτι δεν έκαναν καλά το 1978 που ο μέσος όρος του θηλασμού ήταν 4,2 χρόνια... Ανθρωπολογικές μελέτες του 20ου αιώνα καταλήγουν στον ίδιο μέσο όρο... Στην αστική τάξη της Βιέννης και της υπόλοιπης Ευρώπης τα παιδιά μεγαλώναν θηλάζοντας από παραμάνες γιατί οι αστές είχαν πολλές κοινωνικές υποχρεώσεις. Ως απαραίτητο διάστημα θηλασμού κρίθηκε το κρίσιμο εκείνο διάστημα που ήταν απαραίτητο για την επιβίωση του μωρού εκείνη την εποχή, χωρίς η οικογένεια να πληρώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μια παραμάνα... κάπως έτσι διατυπώθηκε το νούμερο των 18 μηνών που κυκλοφορεί μεταξύ των περισσότερων ψυχολόγων πλην των μαθητών της Ντολτό που το βλέπουν πολύ μεγάλο και αναφέρονται στους 9 μήνες... Ελπίζω να ξέρετε τη διαφορά μεταξύ μιας θεωρίας που διατυπώνει κάποιος (όσο μεγάλος και σπουδαίος να είναι) και μιας επιστημονικά τεκμηριωμένης άποψης. Επιμένετε στο βίντεο, αν και στα γραπτά μου το μόνο που ανέφερα είναι ότι δεν θα το σχολιάσω. Αναφέρθηκα μόνο στον αγενή τρόπο με τον οποίο εκφράστηκαν κάποιες μητέρες για το θηλασμό μετά το χρόνο. Οι ειδικοί έχουν μελετήσει τόσο τις όποιες τεκμηριωμένες απόψεις της ψυχολογίας όσο και της ανθρωπολογίας. Από τις αρχές του 20ου αιώνα έχουν γίνει ενδιαφέρουσες ανθρωπολογικές μελέτες, οι οποίες συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος του αιώνα και υπάρχει πολύ μεγάλος όγκος αξιόλογων εργασιών. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά το έργο της Kathy Dettwyler http://en.wikipedia.org/wiki/Kathy_Dettwyler http://www.kathydettwyler.org/detwean.html και της Sarah Blaffer Hrdy http://en.wikipedia.org/wiki/Sarah_Blaffer_Hrdy Δεν είναι οι μοναδικές αλλά επειδή είναι ακόμη δραστήριες έχουν συγκεντρώσει και όλο το έργο των προκατόχων τους. Όσο για τους ψυχολόγους, δυστυχώς οι περισσότεροι (πχ η Γαλλίδα Ντολτό) έχουν μείνει πολύ μακριά από κάθε είδους επιστημονική τεκμηρίωση και περιρίστηκαν στη διατύπωση θεωριών. Συχνά δεν επικοινωνούν στοιχειωδώς μεταξύ τους. Πχ ο σύγχρονος της Ντολτό Winicott αναφέρει ως φυσιολογικό το θηλασμό που διαρκεί χρόνια αλλά η Ντολτό που διαβάζει τις ίδιες ανθρωπολογικές μελέτες και τις αναφέρει, αγνοεί επιδεικτικά το θέμα θηλασμός και περιρίζεται μόνο στην εκπαίδευση τουαλέτας... Αυτό δεν είναι απλώς μεροληψία, είναι σοβαρά αντιεπιστημονικό. Και ο Έρικσον στην Αμερική αναφέρθηκε στο χρόνιο θηλασμό ως κάτι φυσιολογικό. Αυτά μόνο μέχρι τα μέσα τις δεκαετίας του 1980. Από τότε μέχρι τώρα έχουν γραφτεί και άλλα, το θέμα είναι τι έχει τεκμηριωθεί. Η επιστήμη βασίζεται στο πείραμα, τη μελέτη και την τεκμηρίωση. Η διατύπωση των θεωριών είναι η αρχή για να γίνουν συγκεκριμένα πειράματα ή μελέτες. Αν δεν τεκμηριωθούν οι θεωρίες είναι άχρηστες... Κάθε άποψη είναι σεβαστή αλλά δεν έχουν όλες την ίδια βαρύτητα: Η προσωπική υποκειμενική εκτίμηση είναι διαφορετική από τη διατύπωση μιας θεωρίας από κάποιον ειδικό και η διατύπωση μιας θεωρίας απέχει πολύ από την τεκμηριωμένη επιστημονικά άποψη. Η προσωπική εκτίμηση είναι αυτή που καθορίζει τις επιλογές του καθενός αλλά είναι δύσκολο να γίνει θεωρία και να συμπεριλάβει κάτι γενικότερο. Η διατύπωση μιας θεωρίες γίνεται συνήθως κατόπιν συστηματικής παρατήρησης αλλά αν σταματήσει εκεί είναι απλά μια ιδέα που άνοιξε το δρόμο για κάποιες μελέτες. Πρακτικά δεν σημαίνει τίποτα μέχρι να ολοκληρωθούν οι μελέτες. Η συστηματική μελέτη και ανάλυση των παρατηρήσεων οδηγούν στην τεκμηρίωση ή απόρριψη της θεωρίας και πιθανό στην επαναδιατύπωσή της. Ο επιστήμονας που ασκεί την επιστήμη του και παρέχει τις υπηρεσίες του είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις, να μη χρησιμοποιεί θεωρίες που δεν έχουν τεκμηριωθεί και κυρίως να μη παρουσίαζει τις προσωπικές του εκτιμήσεις ως επιτημονικά τεκμηριωμένες απόψεις ή θεωρίες.... Σημειώνω ότι γράφω επώνυμα με κάθε συναίσθηση ευθύνης, δεν εκφράζω προσωπικές απόψεις αλλά μεταφέρω επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις όπως αυτές έχουν δημοσιευτεί. Παρατίθενται οι επίσημες πηγές (άρθρα από επιστημονικά περιοδικά) για να μπορεί ο καθένας να ελέγξει και μόνος του την ορθότητα της διατύπωσης...

Moussa έγραψε: Όπως είδατε δεν έχω σχολιάσει το βίντεο αλλά τον τρόπο που εκφράζονται κάποιες μητέρες. Αναρωτιέμαι τι λόγο έχετε να χρησιμοποιείτε τόσο προκλητικές εκφράσεις και να χαρακτηρίζεται ατυχώς μια μητέρα αγελάδα έστω και σε εισαγωγικά. Μπορεί να υπάρχει στο φόρουμ κάποιος που η μητέρα του/της τον θήλασε αρκετά χρόνια και ενοχλείται όταν τη χαρακτηρίζουν αγελάδα. Να σημειώσω ότι τα μοσχάρια ενηλικιώνονται περίπου στο χρόνο και ο θηλασμός τους (όταν σπανίως συμβαίνει πια) διαρκεί περίπου 9 μήνες, άρα οι αγελάδες θηλάζουν περίπου τόσο το μοσχαράκι τους αν τις αφήσουν να το θηλάσουν όσο θέλουν. Συνήθως δεν τις αφήνουν, τις βάζουν στα θήλαστρα και τα μοσχάρια μεγαλώνουν με αγελαδινό γάλα σε σκόνη... Με μεγάλη μου χαρά θα το διαβάσω. Νομίζω όμως ότι θα δυσκολευθείτε να βρείτε κάτι τεκμηριωμένο γιατί θα το είχε υπόψη της η 11μελής επιτροπή της Αμερικάνικης Ακαδημίας Παιδιατρικής, η τριμελής επιτροπή που έκρινε το άρθρο πριν δημοσιευτεί στο Pediatrics και ο εκδότης του περιοδικού. Από τα 11 μέλη της επιτροπής τα 10 είναι γιατροί και το άρθρο έχει 216 βιβλιογραφικές αναφορές... Ακόμη και αν παρέλειπαν κάτι ασήμαντο, σίγουρα θα είχαν βρεθεί πολλοί συνάδελφοί τους να το στείλουνε από το 1997 της πρώτης δημοσίευσης μέχρι το 2005 της 2ης δημοσίευσης. Αντ'αυτού υπάρχει συμφωνία με την Αμερικάνικη Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών και με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας... Ο Φρόυντ ήταν μεγάλος πρωτοπόρος, διατύπωσε ενδιαφέρουσες θεωρίες και οι συνεχιστές του τεκμηρίωσαν επιστημονικά πολλά από αυτά που είπε. Για το θηλασμό δεν έχουν τεκμηριώσει μέχρι στιγμής κάτι. Επικρατεί η άποψη (χωρίς ποτέ να έχει τεκμηριωθεί) ότι είναι απαραίτητος στη διάρκεια του στοματικού σταδίου και όχι μετά. Σύμφωνα με αυτή την άποψη περίπου 4 δισ. άνθρωποι κάτι δεν έκαναν καλά το 1978 που ο μέσος όρος του θηλασμού ήταν 4,2 χρόνια... Ανθρωπολογικές μελέτες του 20ου αιώνα καταλήγουν στον ίδιο μέσο όρο... Στην αστική τάξη της Βιέννης και της υπόλοιπης Ευρώπης τα παιδιά μεγαλώναν θηλάζοντας από παραμάνες γιατί οι αστές είχαν πολλές κοινωνικές υποχρεώσεις. Ως απαραίτητο διάστημα θηλασμού κρίθηκε το κρίσιμο εκείνο διάστημα που ήταν απαραίτητο για την επιβίωση του μωρού εκείνη την εποχή, χωρίς η οικογένεια να πληρώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μια παραμάνα... κάπως έτσι διατυπώθηκε το νούμερο των 18 μηνών που κυκλοφορεί μεταξύ των περισσότερων ψυχολόγων πλην των μαθητών της Ντολτό που το βλέπουν πολύ μεγάλο και αναφέρονται στους 9 μήνες... Ελπίζω να ξέρετε τη διαφορά μεταξύ μιας θεωρίας που διατυπώνει κάποιος (όσο μεγάλος και σπουδαίος να είναι) και μιας επιστημονικά τεκμηριωμένης άποψης. Επιμένετε στο βίντεο, αν και στα γραπτά μου το μόνο που ανέφερα είναι ότι δεν θα το σχολιάσω. Αναφέρθηκα μόνο στον αγενή τρόπο με τον οποίο εκφράστηκαν κάποιες μητέρες για το θηλασμό μετά το χρόνο. Οι ειδικοί έχουν μελετήσει τόσο τις όποιες τεκμηριωμένες απόψεις της ψυχολογίας όσο και της ανθρωπολογίας. Από τις αρχές του 20ου αιώνα έχουν γίνει ενδιαφέρουσες ανθρωπολογικές μελέτες, οι οποίες συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος του αιώνα και υπάρχει πολύ μεγάλος όγκος αξιόλογων εργασιών. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά το έργο της Kathy Dettwyler http://en.wikipedia.org/wiki/Kathy_Dettwyler http://www.kathydettwyler.org/detwean.html και της Sarah Blaffer Hrdy http://en.wikipedia.org/wiki/Sarah_Blaffer_Hrdy Δεν είναι οι μοναδικές αλλά επειδή είναι ακόμη δραστήριες έχουν συγκεντρώσει και όλο το έργο των προκατόχων τους. Όσο για τους ψυχολόγους, δυστυχώς οι περισσότεροι (πχ η Γαλλίδα Ντολτό) έχουν μείνει πολύ μακριά από κάθε είδους επιστημονική τεκμηρίωση και περιρίστηκαν στη διατύπωση θεωριών. Συχνά δεν επικοινωνούν στοιχειωδώς μεταξύ τους. Πχ ο σύγχρονος της Ντολτό Winicott αναφέρει ως φυσιολογικό το θηλασμό που διαρκεί χρόνια αλλά η Ντολτό που διαβάζει τις ίδιες ανθρωπολογικές μελέτες και τις αναφέρει, αγνοεί επιδεικτικά το θέμα θηλασμός και περιρίζεται μόνο στην εκπαίδευση τουαλέτας... Αυτό δεν είναι απλώς μεροληψία, είναι σοβαρά αντιεπιστημονικό. Και ο Έρικσον στην Αμερική αναφέρθηκε στο χρόνιο θηλασμό ως κάτι φυσιολογικό. Αυτά μόνο μέχρι τα μέσα τις δεκαετίας του 1980. Από τότε μέχρι τώρα έχουν γραφτεί και άλλα, το θέμα είναι τι έχει τεκμηριωθεί. Η επιστήμη βασίζεται στο πείραμα, τη μελέτη και την τεκμηρίωση. Η διατύπωση των θεωριών είναι η αρχή για να γίνουν συγκεκριμένα πειράματα ή μελέτες. Αν δεν τεκμηριωθούν οι θεωρίες είναι άχρηστες... Κάθε άποψη είναι σεβαστή αλλά δεν έχουν όλες την ίδια βαρύτητα: Η προσωπική υποκειμενική εκτίμηση είναι διαφορετική από τη διατύπωση μιας θεωρίας από κάποιον ειδικό και η διατύπωση μιας θεωρίας απέχει πολύ από την τεκμηριωμένη επιστημονικά άποψη. Η προσωπική εκτίμηση είναι αυτή που καθορίζει τις επιλογές του καθενός αλλά είναι δύσκολο να γίνει θεωρία και να συμπεριλάβει κάτι γενικότερο. Η διατύπωση μιας θεωρίες γίνεται συνήθως κατόπιν συστηματικής παρατήρησης αλλά αν σταματήσει εκεί είναι απλά μια ιδέα που άνοιξε το δρόμο για κάποιες μελέτες. Πρακτικά δεν σημαίνει τίποτα μέχρι να ολοκληρωθούν οι μελέτες. Η συστηματική μελέτη και ανάλυση των παρατηρήσεων οδηγούν στην τεκμηρίωση ή απόρριψη της θεωρίας και πιθανό στην επαναδιατύπωσή της. Ο επιστήμονας που ασκεί την επιστήμη του και παρέχει τις υπηρεσίες του είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις, να μη χρησιμοποιεί θεωρίες που δεν έχουν τεκμηριωθεί και κυρίως να μη παρουσίαζει τις προσωπικές του εκτιμήσεις ως επιτημονικά τεκμηριωμένες απόψεις ή θεωρίες.... Σημειώνω ότι γράφω επώνυμα με κάθε συναίσθηση ευθύνης, δεν εκφράζω προσωπικές απόψεις αλλά μεταφέρω επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις όπως αυτές έχουν δημοσιευτεί. Παρατίθενται οι επίσημες πηγές (άρθρα από επιστημονικά περιοδικά) για να μπορεί ο καθένας να ελέγξει και μόνος του την ορθότητα της διατύπωσης...

Moussa έγραψε: Όπως είδατε δεν έχω σχολιάσει το βίντεο αλλά τον τρόπο που εκφράζονται κάποιες μητέρες. Αναρωτιέμαι τι λόγο έχετε να χρησιμοποιείτε τόσο προκλητικές εκφράσεις και να χαρακτηρίζεται ατυχώς μια μητέρα αγελάδα έστω και σε εισαγωγικά. Μπορεί να υπάρχει στο φόρουμ κάποιος που η μητέρα του/της τον θήλασε αρκετά χρόνια και ενοχλείται όταν τη χαρακτηρίζουν αγελάδα. Να σημειώσω ότι τα μοσχάρια ενηλικιώνονται περίπου στο χρόνο και ο θηλασμός τους (όταν σπανίως συμβαίνει πια) διαρκεί περίπου 9 μήνες, άρα οι αγελάδες θηλάζουν περίπου τόσο το μοσχαράκι τους αν τις αφήσουν να το θηλάσουν όσο θέλουν. Συνήθως δεν τις αφήνουν, τις βάζουν στα θήλαστρα και τα μοσχάρια μεγαλώνουν με αγελαδινό γάλα σε σκόνη... Με μεγάλη μου χαρά θα το διαβάσω. Νομίζω όμως ότι θα δυσκολευθείτε να βρείτε κάτι τεκμηριωμένο γιατί θα το είχε υπόψη της η 11μελής επιτροπή της Αμερικάνικης Ακαδημίας Παιδιατρικής, η τριμελής επιτροπή που έκρινε το άρθρο πριν δημοσιευτεί στο Pediatrics και ο εκδότης του περιοδικού. Από τα 11 μέλη της επιτροπής τα 10 είναι γιατροί και το άρθρο έχει 216 βιβλιογραφικές αναφορές... Ακόμη και αν παρέλειπαν κάτι ασήμαντο, σίγουρα θα είχαν βρεθεί πολλοί συνάδελφοί τους να το στείλουνε από το 1997 της πρώτης δημοσίευσης μέχρι το 2005 της 2ης δημοσίευσης. Αντ'αυτού υπάρχει συμφωνία με την Αμερικάνικη Ακαδημία Οικογενειακών Ιατρών και με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας... Ο Φρόυντ ήταν μεγάλος πρωτοπόρος, διατύπωσε ενδιαφέρουσες θεωρίες και οι συνεχιστές του τεκμηρίωσαν επιστημονικά πολλά από αυτά που είπε. Για το θηλασμό δεν έχουν τεκμηριώσει μέχρι στιγμής κάτι. Επικρατεί η άποψη (χωρίς ποτέ να έχει τεκμηριωθεί) ότι είναι απαραίτητος στη διάρκεια του στοματικού σταδίου και όχι μετά. Σύμφωνα με αυτή την άποψη περίπου 4 δισ. άνθρωποι κάτι δεν έκαναν καλά το 1978 που ο μέσος όρος του θηλασμού ήταν 4,2 χρόνια... Ανθρωπολογικές μελέτες του 20ου αιώνα καταλήγουν στον ίδιο μέσο όρο... Στην αστική τάξη της Βιέννης και της υπόλοιπης Ευρώπης τα παιδιά μεγαλώναν θηλάζοντας από παραμάνες γιατί οι αστές είχαν πολλές κοινωνικές υποχρεώσεις. Ως απαραίτητο διάστημα θηλασμού κρίθηκε το κρίσιμο εκείνο διάστημα που ήταν απαραίτητο για την επιβίωση του μωρού εκείνη την εποχή, χωρίς η οικογένεια να πληρώνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μια παραμάνα... κάπως έτσι διατυπώθηκε το νούμερο των 18 μηνών που κυκλοφορεί μεταξύ των περισσότερων ψυχολόγων πλην των μαθητών της Ντολτό που το βλέπουν πολύ μεγάλο και αναφέρονται στους 9 μήνες... Ελπίζω να ξέρετε τη διαφορά μεταξύ μιας θεωρίας που διατυπώνει κάποιος (όσο μεγάλος και σπουδαίος να είναι) και μιας επιστημονικά τεκμηριωμένης άποψης. Επιμένετε στο βίντεο, αν και στα γραπτά μου το μόνο που ανέφερα είναι ότι δεν θα το σχολιάσω. Αναφέρθηκα μόνο στον αγενή τρόπο με τον οποίο εκφράστηκαν κάποιες μητέρες για το θηλασμό μετά το χρόνο. Οι ειδικοί έχουν μελετήσει τόσο τις όποιες τεκμηριωμένες απόψεις της ψυχολογίας όσο και της ανθρωπολογίας. Από τις αρχές του 20ου αιώνα έχουν γίνει ενδιαφέρουσες ανθρωπολογικές μελέτες, οι οποίες συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος του αιώνα και υπάρχει πολύ μεγάλος όγκος αξιόλογων εργασιών. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά το έργο της Kathy Dettwyler http://en.wikipedia.org/wiki/Kathy_Dettwyler http://www.kathydettwyler.org/detwean.html και της Sarah Blaffer Hrdy http://en.wikipedia.org/wiki/Sarah_Blaffer_Hrdy Δεν είναι οι μοναδικές αλλά επειδή είναι ακόμη δραστήριες έχουν συγκεντρώσει και όλο το έργο των προκατόχων τους. Όσο για τους ψυχολόγους, δυστυχώς οι περισσότεροι (πχ η Γαλλίδα Ντολτό) έχουν μείνει πολύ μακριά από κάθε είδους επιστημονική τεκμηρίωση και περιρίστηκαν στη διατύπωση θεωριών. Συχνά δεν επικοινωνούν στοιχειωδώς μεταξύ τους. Πχ ο σύγχρονος της Ντολτό Winicott αναφέρει ως φυσιολογικό το θηλασμό που διαρκεί χρόνια αλλά η Ντολτό που διαβάζει τις ίδιες ανθρωπολογικές μελέτες και τις αναφέρει, αγνοεί επιδεικτικά το θέμα θηλασμός και περιρίζεται μόνο στην εκπαίδευση τουαλέτας... Αυτό δεν είναι απλώς μεροληψία, είναι σοβαρά αντιεπιστημονικό. Και ο Έρικσον στην Αμερική αναφέρθηκε στο χρόνιο θηλασμό ως κάτι φυσιολογικό. Αυτά μόνο μέχρι τα μέσα τις δεκαετίας του 1980. Από τότε μέχρι τώρα έχουν γραφτεί και άλλα, το θέμα είναι τι έχει τεκμηριωθεί. Η επιστήμη βασίζεται στο πείραμα, τη μελέτη και την τεκμηρίωση. Η διατύπωση των θεωριών είναι η αρχή για να γίνουν συγκεκριμένα πειράματα ή μελέτες. Αν δεν τεκμηριωθούν οι θεωρίες είναι άχρηστες... Κάθε άποψη είναι σεβαστή αλλά δεν έχουν όλες την ίδια βαρύτητα: Η προσωπική υποκειμενική εκτίμηση είναι διαφορετική από τη διατύπωση μιας θεωρίας από κάποιον ειδικό και η διατύπωση μιας θεωρίας απέχει πολύ από την τεκμηριωμένη επιστημονικά άποψη. Η προσωπική εκτίμηση είναι αυτή που καθορίζει τις επιλογές του καθενός αλλά είναι δύσκολο να γίνει θεωρία και να συμπεριλάβει κάτι γενικότερο. Η διατύπωση μιας θεωρίες γίνεται συνήθως κατόπιν συστηματικής παρατήρησης αλλά αν σταματήσει εκεί είναι απλά μια ιδέα που άνοιξε το δρόμο για κάποιες μελέτες. Πρακτικά δεν σημαίνει τίποτα μέχρι να ολοκληρωθούν οι μελέτες. Η συστηματική μελέτη και ανάλυση των παρατηρήσεων οδηγούν στην τεκμηρίωση ή απόρριψη της θεωρίας και πιθανό στην επαναδιατύπωσή της. Ο επιστήμονας που ασκεί την επιστήμη του και παρέχει τις υπηρεσίες του είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις, να μη χρησιμοποιεί θεωρίες που δεν έχουν τεκμηριωθεί και κυρίως να μη παρουσίαζει τις προσωπικές του εκτιμήσεις ως επιτημονικά τεκμηριωμένες απόψεις ή θεωρίες.... Σημειώνω ότι γράφω επώνυμα με κάθε συναίσθηση ευθύνης, δεν εκφράζω προσωπικές απόψεις αλλά μεταφέρω επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις όπως αυτές έχουν δημοσιευτεί. Παρατίθενται οι επίσημες πηγές (άρθρα από επιστημονικά περιοδικά) για να μπορεί ο καθένας να ελέγξει και μόνος του την ορθότητα της διατύπωσης...

ΑΙΜΙ, στο μεγάλο στήθος δεν κάνουν ποτέ μόνο ανόρθωση, κάνουν πάντα μείωση και ανόρθωση. Με τη μείωση αφαιρειται ιστός και δέρμα και ταυτόχρονα γίνεται ανόρθωση με μετακίνηση της θηλής προς τα άνω. Αν δεν υπάρχουν παραπανίσια κιλά το αποτέλεσμα είναι καλύτερο. Μπορείς να δεις φωτό: http://www.outer-beauty.com/photo-galle ... uction.cfm http://images.google.gr/images?gbv=2&hl ... ry&spell=1

ΑΙΜΙ, στο μεγάλο στήθος δεν κάνουν ποτέ μόνο ανόρθωση, κάνουν πάντα μείωση και ανόρθωση. Με τη μείωση αφαιρειται ιστός και δέρμα και ταυτόχρονα γίνεται ανόρθωση με μετακίνηση της θηλής προς τα άνω. Αν δεν υπάρχουν παραπανίσια κιλά το αποτέλεσμα είναι καλύτερο. Μπορείς να δεις φωτό: http://www.outer-beauty.com/photo-galle ... uction.cfm http://images.google.gr/images?gbv=2&hl ... ry&spell=1

ΑΙΜΙ, στο μεγάλο στήθος δεν κάνουν ποτέ μόνο ανόρθωση, κάνουν πάντα μείωση και ανόρθωση. Με τη μείωση αφαιρειται ιστός και δέρμα και ταυτόχρονα γίνεται ανόρθωση με μετακίνηση της θηλής προς τα άνω. Αν δεν υπάρχουν παραπανίσια κιλά το αποτέλεσμα είναι καλύτερο. Μπορείς να δεις φωτό: http://www.outer-beauty.com/photo-galle ... uction.cfm http://images.google.gr/images?gbv=2&hl ... ry&spell=1

Οι βαφές μαλλιών επιτρέπονται στο θηλασμό!

Οι βαφές μαλλιών επιτρέπονται στο θηλασμό!

Οι βαφές μαλλιών επιτρέπονται στο θηλασμό!

ntemi, επειδή το ερώτημά σου ξεφεύγει από το θέμα το τόπικ, άνοιξα καινούργιο τόπικ: http://mammyland.com/index.php?option=c ... 1663#21663

ntemi, επειδή το ερώτημά σου ξεφεύγει από το θέμα το τόπικ, άνοιξα καινούργιο τόπικ: http://mammyland.com/index.php?option=c ... 1663#21663

ntemi, επειδή το ερώτημά σου ξεφεύγει από το θέμα το τόπικ, άνοιξα καινούργιο τόπικ: http://mammyland.com/index.php?option=c ... 1663#21663

ntemi έγραψε: ntemi, να σου ζήσουνε! Το ότι το στηθος σου είναι πολύ μαλακό δεν έχει καμία σχέση και η παιδίατρος πολύ κακώς σου σύστησε να δώσεις συμπλήρωμα σε ένα μωρό που πήρε 600γρ. σε 17 μέρες. Το μωρό σου αυξάνει το βάρος του πολύ πάνω από το μέσο όρο. Η παιδίατρός σου το ξέρει αυτό αλλά προφανώς δεν θέλει να σε αφήσει να θηλάσεις. Λυπάμαι που είχες τόσο παραπληφόρηση στα άλλα σου παιδιά και συγχαρητήρια που παρά την απογοήτευση εξακολουθείς να προσπαθείς! Μπορείς κάθε ημέρα να ξέρεις αν το μωρό σου τρέφεται ικανοποιητικά και μόνο από τις βρεγμένες πάνες που πρέπει να είναι 6-8 το 24ωρο, μέχρι να σαραντήσει και 5-6 στη συνέχεια. Όποτε έχεις αμφιβολίες θα το ζυγίζεις. Τα μωρά πρέπει να βάζουν 750 - 900 γρ το μήνα τους 3 πρώτους μήνες της ζωής τους και375 - 450 γρ τους επόμενους μήνες (αυτά γράφουν τα βιβλία της παιδιάτρου και η παιδίατρος τα ξερει καλά...). αν το μωρό βάλει περισσότερο βάρος από το αναμενόμενο (όπως συμβαίνει στο δικό σου μωρό) μπορεί για κάποιο διάστημα να μη βάζει τόσο πολύ ή να βάζει λιγότερο από το μέσο όρο και αυτό είναι φυσιολογικό, μας ενδιαφέρει να είναι εντάξει ο μέσος όρος. καλή συνέχεια!

Για να επιταχύνετε την ανάρρωση: -Μείνετε ξαπλωμένη δίπλα στο μωρό -Συνεχίζετε το θηλασμό ξεκινώντας από το προσβεβλημένο μαστό και με το πηγούνι του μωρού στραμένο στο πονεμένο σημείο -Τρώτε καλά και πίνετε άφθονα υγρά -Μερικές μητέρες ανακουφίζονται με ζεστές υγρές κομπρέσσες ή με χαλαρωτικό ζεστό ντους ή βύθιση του στήθους σε ένα μπωλ με ζεστό νερό (ευχάριστα ζεστό). -Αν έχετε πυρετό πάνω από 38,5 για περισσότερες από 24 ώρες, πράγμα σπάνιο, θα πρέπει να πάρετε αντιβίωση που θα σας συστήσει ο γιατρός σας. Την αντιβίωση την παίρνετε για 10 περίπου μέρες και όχι μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Αν δεν ολοκληρώσετε τη θεραπεία το πιθανότερο είναι να ξαναεμφανιστεί η μαστίτιδα. -Αν η μαστίτιδα οφείλεται σε φραγμένο πόρο θα σας βοηθήσει η λήψη λεκιθίνης κατά προτίμηση από σόγια που δεν είναι γενετικά τροποιημένη (ένα κουταλάκι το πρωί κι ένα το βράδυ). -Μη φοράτε συνθετικά ρούχα και εσώρουχα -Μη κοιμάστε μπρούμυτα -Μην αρχίσετε δίαιτα αδυνατίσματος ή σταματήστε την αν κάνετε αυτό το διάστημα (γενικά επιτρέπονται οι δίαιτες αδυνατίσματος) Η βιταμίνη C βοηθάει στην αποφυγή των υποτροπών. Οι βιολογικές τροφές είναι πιο πλούσιες σε βιταμίνες, προτιμήστε λοιπόν βιολογικά πορτοκάλια ή βιολογικές ντομάτες ανάλογα με τον εποχή ( 2 τουλάχιστον την ημέρα). Αν δεν έχετε βιολογικά καταναλώστε από τα συνηθισμένα σε λίγο μεγαλύτερη ποσότηα. Το κάπνισμα μειώνει δραματικά τα επίπεδα βιταμίνης C.

Για να επιταχύνετε την ανάρρωση: -Μείνετε ξαπλωμένη δίπλα στο μωρό -Συνεχίζετε το θηλασμό ξεκινώντας από το προσβεβλημένο μαστό και με το πηγούνι του μωρού στραμένο στο πονεμένο σημείο -Τρώτε καλά και πίνετε άφθονα υγρά -Μερικές μητέρες ανακουφίζονται με ζεστές υγρές κομπρέσσες ή με χαλαρωτικό ζεστό ντους ή βύθιση του στήθους σε ένα μπωλ με ζεστό νερό (ευχάριστα ζεστό). -Αν έχετε πυρετό πάνω από 38,5 για περισσότερες από 24 ώρες, πράγμα σπάνιο, θα πρέπει να πάρετε αντιβίωση που θα σας συστήσει ο γιατρός σας. Την αντιβίωση την παίρνετε για 10 περίπου μέρες και όχι μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Αν δεν ολοκληρώσετε τη θεραπεία το πιθανότερο είναι να ξαναεμφανιστεί η μαστίτιδα. -Αν η μαστίτιδα οφείλεται σε φραγμένο πόρο θα σας βοηθήσει η λήψη λεκιθίνης κατά προτίμηση από σόγια που δεν είναι γενετικά τροποιημένη (ένα κουταλάκι το πρωί κι ένα το βράδυ). -Μη φοράτε συνθετικά ρούχα και εσώρουχα -Μη κοιμάστε μπρούμυτα -Μην αρχίσετε δίαιτα αδυνατίσματος ή σταματήστε την αν κάνετε αυτό το διάστημα (γενικά επιτρέπονται οι δίαιτες αδυνατίσματος) Η βιταμίνη C βοηθάει στην αποφυγή των υποτροπών. Οι βιολογικές τροφές είναι πιο πλούσιες σε βιταμίνες, προτιμήστε λοιπόν βιολογικά πορτοκάλια ή βιολογικές ντομάτες ανάλογα με τον εποχή ( 2 τουλάχιστον την ημέρα). Αν δεν έχετε βιολογικά καταναλώστε από τα συνηθισμένα σε λίγο μεγαλύτερη ποσότηα. Το κάπνισμα μειώνει δραματικά τα επίπεδα βιταμίνης C.

Για να επιταχύνετε την ανάρρωση: -Μείνετε ξαπλωμένη δίπλα στο μωρό -Συνεχίζετε το θηλασμό ξεκινώντας από το προσβεβλημένο μαστό και με το πηγούνι του μωρού στραμένο στο πονεμένο σημείο -Τρώτε καλά και πίνετε άφθονα υγρά -Μερικές μητέρες ανακουφίζονται με ζεστές υγρές κομπρέσσες ή με χαλαρωτικό ζεστό ντους ή βύθιση του στήθους σε ένα μπωλ με ζεστό νερό (ευχάριστα ζεστό). -Αν έχετε πυρετό πάνω από 38,5 για περισσότερες από 24 ώρες, πράγμα σπάνιο, θα πρέπει να πάρετε αντιβίωση που θα σας συστήσει ο γιατρός σας. Την αντιβίωση την παίρνετε για 10 περίπου μέρες και όχι μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Αν δεν ολοκληρώσετε τη θεραπεία το πιθανότερο είναι να ξαναεμφανιστεί η μαστίτιδα. -Αν η μαστίτιδα οφείλεται σε φραγμένο πόρο θα σας βοηθήσει η λήψη λεκιθίνης κατά προτίμηση από σόγια που δεν είναι γενετικά τροποιημένη (ένα κουταλάκι το πρωί κι ένα το βράδυ). -Μη φοράτε συνθετικά ρούχα και εσώρουχα -Μη κοιμάστε μπρούμυτα -Μην αρχίσετε δίαιτα αδυνατίσματος ή σταματήστε την αν κάνετε αυτό το διάστημα (γενικά επιτρέπονται οι δίαιτες αδυνατίσματος) Η βιταμίνη C βοηθάει στην αποφυγή των υποτροπών. Οι βιολογικές τροφές είναι πιο πλούσιες σε βιταμίνες, προτιμήστε λοιπόν βιολογικά πορτοκάλια ή βιολογικές ντομάτες ανάλογα με τον εποχή ( 2 τουλάχιστον την ημέρα). Αν δεν έχετε βιολογικά καταναλώστε από τα συνηθισμένα σε λίγο μεγαλύτερη ποσότηα. Το κάπνισμα μειώνει δραματικά τα επίπεδα βιταμίνης C.

http://www.who.int/child_adolescent_hea ... index.html 6. Predisposing factors There are a number of factors which it has been suggested might increase the risk of mastitis. Evidence exists for some, but most remain anecdotal. Their importance is likely to be small compared with that of breastfeeding technique: good attachment and effective milk removal. Age One retrospective study showed that women aged 21-35 were more likely to develop mastitis than those under 21 and over 35 (78). Another retrospective study identified women aged 30-34 as having the highest incidence of mastitis, even when parity and full-time employment were controlled for (81). Η ηλικία φαίνεται να παίζει κάποιον ρόλο αλλά δεν είναι δυνατό να αλλάξουμε την ηλικία της μητέρας! Previous attack There is substantial evidence that a first attack of mastitis predisposes to recurrence (32; 43; 44; 48; 78; 109). In some studies 40 to 54 percent of women had suffered one or more previous attacks. This could be a result of uncorrected poor breastfeeding technique. Οι μητέρες που εμφανίζουν μαστίτιδα, συνήθως ξαναεμφανίζουν. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στο ότι η προηγούμενη μαστίτιδα υποτροπίασε γιατί δεν θεραπεύτηκε κατάλληλα είτε γιατί εξακολουθεί να υπάρχει ο ίδιος επιβαρυντικός παράγοντας όπως ο μη σωστή τοποθέτηση του μωρού στη θηλή. Συμπληρώνω ότι μπορεί να υπάρχει και κληρονομική προδιάθεση για μαστίτιδες. Nutrition Nutritional factors have often been thought to predispose to mastitis, including high salt intake, high fat intake, and anaemia, but the evidence is inconclusive (5; 31; 105; 106; 171). Poor nutrition has also been suggested, particularly poor micro-nutrient status. Antioxidants vitamin E, vitamin A, and selenium are known to reduce the risk of mastitis in dairy animals (149; 150). A micro-nutrient supplementation trial in Tanzania found that vitamin-E rich sunflower oil reduced signs of breast inflammation, although vitamin A from red palm oil did not (46). Μπορεί κάποιοι παράγοντες στη διατροφή να επηρεάζουν όπως η έλλειψη βιταμίνης Ε. Από τα γαλακτοπαραγωγά ζώα έχει φανεί ότι η βιταμίνη Ε, Α, και το σελήνιο μειώνουν την εμφάνιση αν και στον άνθρωπο δοκιμάστηκαν μόνο οι 2 βιταμίνες και φάνηκε να επηρεάζει μόνο η μία. Immune factors in milk Immune factors in breastmilk may provide a defence mechanism in the breast. A study in the Gambia suggested that when levels of these factors are low, effective defence may be reduced, and the risk of recurrent mastitis increased (131). Η κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας φαίνεται επίσης να παίζει σημαντικό ρόλο. Stress and fatigue Maternal stress and fatigue have often been linked to mastitis but again there is little firm evidence (8; 31; 44; 94; 117; 140). Women who have pain and fever are likely to feel tired and want to rest, but it is not clear whether or not fatigue is a cause of the condition. Η κούραση και το άγχος δεν έχει φανεί καθαρά ότι έχουν σχέση αλλά γενικά συστήνεται ξεκούραση και ικανοποιητική λήψη υγρών, εκτός από τους πολλούς και συχνούς θηλασμούς. Employment outside the home In a retrospective study in 1991 by Kaufmann and Foxman (81), full-time work outside the home was found to be associated with an increased incidence of mastitis. The suggested explanation was milk stasis caused by long intervals between the breastfeeds and lack of time for adequate milk expression Όταν παραλείπονται αρκετά γεύματα χωρίς ικανοποιητική άντληση αυξάνεται ο κίνδυνος της μαστίτιδας. Trauma Trauma to the breasts from any cause can damage gland tissue and ducts and this could lead to mastitis. A possible cause that should not be overlooked is domestic violence, which affects many women in all societies, and is likely to occur during lactation (179). Ο τραυματισμός του στήθους (όχι ραγάδες κλπ μικροπροβλήματα) μπορεί να προκαλέσει μαστίτιδα. Many lactating women who have potentially pathogenic bacteria on their skin or in their milk do not develop mastitis. Many women who do develop mastitis do not have pathogenic organisms in their milk. Πολλές γυναίκες στη διάρκεια της γαλουχίας έχουν ενδεχόμενα παθογόνα βακτήρια στο δέρμα τους ή στο γάλα τους αλλά δεν αναπτύσσουν μαστίτιδα. Πολλές γυναίκες που εμφανίζουν μαστίτιδα δεν έχουν παθογόνους οργανισμούς στο γάλα τους. Η αιτίες της μαστίτιδας δεν είναι με σαφήνεια γνωστές. Αν το στήθος δεν αδειάζει ικανοποιητικά τότε υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να φράξει κάποιος πόρρος ή/και να προκληθεί μαστίτιδα αλλά συχνά η μαστίτιδα εμφανίζεται σε μητέρες που δεν έχουν υπερπαραγωγή και το στήθος αδειάζει ικανοποιητικά μετά το θηλασμό. Η θηλή και η θηλαία άλως έχουν αδένες όπως και τα χείλη μας που φροντίζουν τη λίπανση και την καθαριότητα του δέρματος. Το συχνό πλύσιμο του στήθους απομακρύνει τη φυσική λίπανση, ξηραίνει το δέρμα και ευνοεί τη δημιουργία ραγάδων και ίσως τη δημιουργία μαστίτιδας αν και δεν είναι σαφής η σχέση ραγάδων και μαστίτδας. Πολλές μητέρες δεν έχουν καθόλου ραγάδες και εμφανίζουν μαστίτιδα και πάρα πολλές έχουν ραγάδες για εβδομάδες χωρίς να εμφανίσουν μαστίτιδα. Παρόλο που έχει προταθεί αυτός ο μηχανισμός για τη μεταφορά βακτηριδίων στο στήθος, δεν έχει διαπιστωθεί σαφής σχέση. Αν η μητέρα έχει υπερπαραγωγή θα πρέπει το θέμα να ρυθμιστεί με αλλαγή στην πρακτική του θηλασμού. Το άδειασμα του στήθους με θήλαστρο μπορεί να γίνει μόνο περιστασιακά για να ανακουφιστεί η μητέρα. Αν αυτό γίνεται συστηματικά τότε εδραιώνεται η υπερπαραγωγή και η μητέρα δεν μπορεί να τη διαχειριστεί. Οι συμβουλές για πλύσιμο στήθους και άδειασμα μετά το θηλασμό, δυστυχώς δίνονται πολύ συχνά στην Ελλάδα και είναι μέσα στο γενικότερο πλαίσιο ασχετοσύνης και μη υποστήριξης που υπάρχει... Ο μόνος κανόνας υγιεινής που πρέπει να τηρούν οι μητέρες είναι να πλένουν τα χέρια τους κάθε φορά που βγαίνουν από την τουαλέτα.

http://www.who.int/child_adolescent_hea ... index.html 6. Predisposing factors There are a number of factors which it has been suggested might increase the risk of mastitis. Evidence exists for some, but most remain anecdotal. Their importance is likely to be small compared with that of breastfeeding technique: good attachment and effective milk removal. Age One retrospective study showed that women aged 21-35 were more likely to develop mastitis than those under 21 and over 35 (78). Another retrospective study identified women aged 30-34 as having the highest incidence of mastitis, even when parity and full-time employment were controlled for (81). Η ηλικία φαίνεται να παίζει κάποιον ρόλο αλλά δεν είναι δυνατό να αλλάξουμε την ηλικία της μητέρας! Previous attack There is substantial evidence that a first attack of mastitis predisposes to recurrence (32; 43; 44; 48; 78; 109). In some studies 40 to 54 percent of women had suffered one or more previous attacks. This could be a result of uncorrected poor breastfeeding technique. Οι μητέρες που εμφανίζουν μαστίτιδα, συνήθως ξαναεμφανίζουν. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στο ότι η προηγούμενη μαστίτιδα υποτροπίασε γιατί δεν θεραπεύτηκε κατάλληλα είτε γιατί εξακολουθεί να υπάρχει ο ίδιος επιβαρυντικός παράγοντας όπως ο μη σωστή τοποθέτηση του μωρού στη θηλή. Συμπληρώνω ότι μπορεί να υπάρχει και κληρονομική προδιάθεση για μαστίτιδες. Nutrition Nutritional factors have often been thought to predispose to mastitis, including high salt intake, high fat intake, and anaemia, but the evidence is inconclusive (5; 31; 105; 106; 171). Poor nutrition has also been suggested, particularly poor micro-nutrient status. Antioxidants vitamin E, vitamin A, and selenium are known to reduce the risk of mastitis in dairy animals (149; 150). A micro-nutrient supplementation trial in Tanzania found that vitamin-E rich sunflower oil reduced signs of breast inflammation, although vitamin A from red palm oil did not (46). Μπορεί κάποιοι παράγοντες στη διατροφή να επηρεάζουν όπως η έλλειψη βιταμίνης Ε. Από τα γαλακτοπαραγωγά ζώα έχει φανεί ότι η βιταμίνη Ε, Α, και το σελήνιο μειώνουν την εμφάνιση αν και στον άνθρωπο δοκιμάστηκαν μόνο οι 2 βιταμίνες και φάνηκε να επηρεάζει μόνο η μία. Immune factors in milk Immune factors in breastmilk may provide a defence mechanism in the breast. A study in the Gambia suggested that when levels of these factors are low, effective defence may be reduced, and the risk of recurrent mastitis increased (131). Η κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας φαίνεται επίσης να παίζει σημαντικό ρόλο. Stress and fatigue Maternal stress and fatigue have often been linked to mastitis but again there is little firm evidence (8; 31; 44; 94; 117; 140). Women who have pain and fever are likely to feel tired and want to rest, but it is not clear whether or not fatigue is a cause of the condition. Η κούραση και το άγχος δεν έχει φανεί καθαρά ότι έχουν σχέση αλλά γενικά συστήνεται ξεκούραση και ικανοποιητική λήψη υγρών, εκτός από τους πολλούς και συχνούς θηλασμούς. Employment outside the home In a retrospective study in 1991 by Kaufmann and Foxman (81), full-time work outside the home was found to be associated with an increased incidence of mastitis. The suggested explanation was milk stasis caused by long intervals between the breastfeeds and lack of time for adequate milk expression Όταν παραλείπονται αρκετά γεύματα χωρίς ικανοποιητική άντληση αυξάνεται ο κίνδυνος της μαστίτιδας. Trauma Trauma to the breasts from any cause can damage gland tissue and ducts and this could lead to mastitis. A possible cause that should not be overlooked is domestic violence, which affects many women in all societies, and is likely to occur during lactation (179). Ο τραυματισμός του στήθους (όχι ραγάδες κλπ μικροπροβλήματα) μπορεί να προκαλέσει μαστίτιδα. Many lactating women who have potentially pathogenic bacteria on their skin or in their milk do not develop mastitis. Many women who do develop mastitis do not have pathogenic organisms in their milk. Πολλές γυναίκες στη διάρκεια της γαλουχίας έχουν ενδεχόμενα παθογόνα βακτήρια στο δέρμα τους ή στο γάλα τους αλλά δεν αναπτύσσουν μαστίτιδα. Πολλές γυναίκες που εμφανίζουν μαστίτιδα δεν έχουν παθογόνους οργανισμούς στο γάλα τους. Η αιτίες της μαστίτιδας δεν είναι με σαφήνεια γνωστές. Αν το στήθος δεν αδειάζει ικανοποιητικά τότε υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να φράξει κάποιος πόρρος ή/και να προκληθεί μαστίτιδα αλλά συχνά η μαστίτιδα εμφανίζεται σε μητέρες που δεν έχουν υπερπαραγωγή και το στήθος αδειάζει ικανοποιητικά μετά το θηλασμό. Η θηλή και η θηλαία άλως έχουν αδένες όπως και τα χείλη μας που φροντίζουν τη λίπανση και την καθαριότητα του δέρματος. Το συχνό πλύσιμο του στήθους απομακρύνει τη φυσική λίπανση, ξηραίνει το δέρμα και ευνοεί τη δημιουργία ραγάδων και ίσως τη δημιουργία μαστίτιδας αν και δεν είναι σαφής η σχέση ραγάδων και μαστίτδας. Πολλές μητέρες δεν έχουν καθόλου ραγάδες και εμφανίζουν μαστίτιδα και πάρα πολλές έχουν ραγάδες για εβδομάδες χωρίς να εμφανίσουν μαστίτιδα. Παρόλο που έχει προταθεί αυτός ο μηχανισμός για τη μεταφορά βακτηριδίων στο στήθος, δεν έχει διαπιστωθεί σαφής σχέση. Αν η μητέρα έχει υπερπαραγωγή θα πρέπει το θέμα να ρυθμιστεί με αλλαγή στην πρακτική του θηλασμού. Το άδειασμα του στήθους με θήλαστρο μπορεί να γίνει μόνο περιστασιακά για να ανακουφιστεί η μητέρα. Αν αυτό γίνεται συστηματικά τότε εδραιώνεται η υπερπαραγωγή και η μητέρα δεν μπορεί να τη διαχειριστεί. Οι συμβουλές για πλύσιμο στήθους και άδειασμα μετά το θηλασμό, δυστυχώς δίνονται πολύ συχνά στην Ελλάδα και είναι μέσα στο γενικότερο πλαίσιο ασχετοσύνης και μη υποστήριξης που υπάρχει... Ο μόνος κανόνας υγιεινής που πρέπει να τηρούν οι μητέρες είναι να πλένουν τα χέρια τους κάθε φορά που βγαίνουν από την τουαλέτα.

http://www.who.int/child_adolescent_hea ... index.html 6. Predisposing factors There are a number of factors which it has been suggested might increase the risk of mastitis. Evidence exists for some, but most remain anecdotal. Their importance is likely to be small compared with that of breastfeeding technique: good attachment and effective milk removal. Age One retrospective study showed that women aged 21-35 were more likely to develop mastitis than those under 21 and over 35 (78). Another retrospective study identified women aged 30-34 as having the highest incidence of mastitis, even when parity and full-time employment were controlled for (81). Η ηλικία φαίνεται να παίζει κάποιον ρόλο αλλά δεν είναι δυνατό να αλλάξουμε την ηλικία της μητέρας! Previous attack There is substantial evidence that a first attack of mastitis predisposes to recurrence (32; 43; 44; 48; 78; 109). In some studies 40 to 54 percent of women had suffered one or more previous attacks. This could be a result of uncorrected poor breastfeeding technique. Οι μητέρες που εμφανίζουν μαστίτιδα, συνήθως ξαναεμφανίζουν. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στο ότι η προηγούμενη μαστίτιδα υποτροπίασε γιατί δεν θεραπεύτηκε κατάλληλα είτε γιατί εξακολουθεί να υπάρχει ο ίδιος επιβαρυντικός παράγοντας όπως ο μη σωστή τοποθέτηση του μωρού στη θηλή. Συμπληρώνω ότι μπορεί να υπάρχει και κληρονομική προδιάθεση για μαστίτιδες. Nutrition Nutritional factors have often been thought to predispose to mastitis, including high salt intake, high fat intake, and anaemia, but the evidence is inconclusive (5; 31; 105; 106; 171). Poor nutrition has also been suggested, particularly poor micro-nutrient status. Antioxidants vitamin E, vitamin A, and selenium are known to reduce the risk of mastitis in dairy animals (149; 150). A micro-nutrient supplementation trial in Tanzania found that vitamin-E rich sunflower oil reduced signs of breast inflammation, although vitamin A from red palm oil did not (46). Μπορεί κάποιοι παράγοντες στη διατροφή να επηρεάζουν όπως η έλλειψη βιταμίνης Ε. Από τα γαλακτοπαραγωγά ζώα έχει φανεί ότι η βιταμίνη Ε, Α, και το σελήνιο μειώνουν την εμφάνιση αν και στον άνθρωπο δοκιμάστηκαν μόνο οι 2 βιταμίνες και φάνηκε να επηρεάζει μόνο η μία. Immune factors in milk Immune factors in breastmilk may provide a defence mechanism in the breast. A study in the Gambia suggested that when levels of these factors are low, effective defence may be reduced, and the risk of recurrent mastitis increased (131). Η κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας φαίνεται επίσης να παίζει σημαντικό ρόλο. Stress and fatigue Maternal stress and fatigue have often been linked to mastitis but again there is little firm evidence (8; 31; 44; 94; 117; 140). Women who have pain and fever are likely to feel tired and want to rest, but it is not clear whether or not fatigue is a cause of the condition. Η κούραση και το άγχος δεν έχει φανεί καθαρά ότι έχουν σχέση αλλά γενικά συστήνεται ξεκούραση και ικανοποιητική λήψη υγρών, εκτός από τους πολλούς και συχνούς θηλασμούς. Employment outside the home In a retrospective study in 1991 by Kaufmann and Foxman (81), full-time work outside the home was found to be associated with an increased incidence of mastitis. The suggested explanation was milk stasis caused by long intervals between the breastfeeds and lack of time for adequate milk expression Όταν παραλείπονται αρκετά γεύματα χωρίς ικανοποιητική άντληση αυξάνεται ο κίνδυνος της μαστίτιδας. Trauma Trauma to the breasts from any cause can damage gland tissue and ducts and this could lead to mastitis. A possible cause that should not be overlooked is domestic violence, which affects many women in all societies, and is likely to occur during lactation (179). Ο τραυματισμός του στήθους (όχι ραγάδες κλπ μικροπροβλήματα) μπορεί να προκαλέσει μαστίτιδα. Many lactating women who have potentially pathogenic bacteria on their skin or in their milk do not develop mastitis. Many women who do develop mastitis do not have pathogenic organisms in their milk. Πολλές γυναίκες στη διάρκεια της γαλουχίας έχουν ενδεχόμενα παθογόνα βακτήρια στο δέρμα τους ή στο γάλα τους αλλά δεν αναπτύσσουν μαστίτιδα. Πολλές γυναίκες που εμφανίζουν μαστίτιδα δεν έχουν παθογόνους οργανισμούς στο γάλα τους. Η αιτίες της μαστίτιδας δεν είναι με σαφήνεια γνωστές. Αν το στήθος δεν αδειάζει ικανοποιητικά τότε υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να φράξει κάποιος πόρρος ή/και να προκληθεί μαστίτιδα αλλά συχνά η μαστίτιδα εμφανίζεται σε μητέρες που δεν έχουν υπερπαραγωγή και το στήθος αδειάζει ικανοποιητικά μετά το θηλασμό. Η θηλή και η θηλαία άλως έχουν αδένες όπως και τα χείλη μας που φροντίζουν τη λίπανση και την καθαριότητα του δέρματος. Το συχνό πλύσιμο του στήθους απομακρύνει τη φυσική λίπανση, ξηραίνει το δέρμα και ευνοεί τη δημιουργία ραγάδων και ίσως τη δημιουργία μαστίτιδας αν και δεν είναι σαφής η σχέση ραγάδων και μαστίτδας. Πολλές μητέρες δεν έχουν καθόλου ραγάδες και εμφανίζουν μαστίτιδα και πάρα πολλές έχουν ραγάδες για εβδομάδες χωρίς να εμφανίσουν μαστίτιδα. Παρόλο που έχει προταθεί αυτός ο μηχανισμός για τη μεταφορά βακτηριδίων στο στήθος, δεν έχει διαπιστωθεί σαφής σχέση. Αν η μητέρα έχει υπερπαραγωγή θα πρέπει το θέμα να ρυθμιστεί με αλλαγή στην πρακτική του θηλασμού. Το άδειασμα του στήθους με θήλαστρο μπορεί να γίνει μόνο περιστασιακά για να ανακουφιστεί η μητέρα. Αν αυτό γίνεται συστηματικά τότε εδραιώνεται η υπερπαραγωγή και η μητέρα δεν μπορεί να τη διαχειριστεί. Οι συμβουλές για πλύσιμο στήθους και άδειασμα μετά το θηλασμό, δυστυχώς δίνονται πολύ συχνά στην Ελλάδα και είναι μέσα στο γενικότερο πλαίσιο ασχετοσύνης και μη υποστήριξης που υπάρχει... Ο μόνος κανόνας υγιεινής που πρέπει να τηρούν οι μητέρες είναι να πλένουν τα χέρια τους κάθε φορά που βγαίνουν από την τουαλέτα.

cristin έγραψε: Αυτό το ενδεχόμενο δεν υπάρχει αν ο θηλασμός συνεχίζεται κανονικά. Δυστυχώς οι παιδίατροι στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν τα βασικά του θηλασμού και συμπεριφέρονται στις μητέρες που θηλάζουν όπως και σε αυτές που δεν θηλάζουν, δηλαδή δίνουν λανθασμένες οδηγίες εισαγωγής στερεών τροφών και προτείνουν τη μειώση του θηλασμού στα δύο γεύματα. Το μητρικό γάλα παραμένει η κύρια τροφή του παιδιού και στο 2ο εξάμηνο της ζωτής τους και οι στερεές τροφές είναι συμπληρωματικές του θηλασμού. Αφήνουμε στο παιδί να κάνει αντικατάσταση των γευμάτων και του προσφέρουμε τη δυνατότητα να θηλάσει και ανάμεσα στα γεύματα και μετά τα γεύματα. Για να συνεχιστεί ο θηλασμός πρέπει να είναι ανεμπόδιστος μέρα και νύχτα. Μια άλλη πολύ συνηθισμένη λάθος συμβουλή είναι όταν το μωρό κάνει άλμα νάπτυξης. Πρόκειται για μία περίοδο που το παιδί ξαφνικά θέλει να θηλάζει συνέχεια, ακόμη και κάθε ώρα, είναι πολύ ανήσυχο και συνήθως η μητέρα επικοινωνεί με το γιατρό που το πιθανότερο είναι να της πει ότι δεν φτάνει πια το γάλα της και πρέπει να δώσει στο μωρό συμπλήρωμα. Έτσι αρχίζει η μείωση του θηλασμού και η διακοπή του δεν είναι καθόλου μακριά. Όταν αυξάνονται οι ανάγκες του παιδιού, τότε αυτό ξεκινάει συχνούς και συχνά μαραθώνιους θηλασμούς, συνήθως αυτό διαρκεί 3-4 μέρες, η παραγωγή αυξάνεται και το παιδί επανέρχεται στο προηγούμενο πρόγραμμά του. Δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν να θηλάσει, δεν υποστηρίζω καν το θηλασμό. Όπως ο γυναικολόγος δεν προσπαθεί να πείσει μια γυναίκα να μείνει έγκυος ούτε υποστηρίζει την εγκυμοσύνη. Αν επιθυμεί μια γυναίκα να μείνει έγκυος τη βοηθάει, αν μια γυναίκα έγκυος τον επισκεφθεί και θέλει να συνεχίσει την κύηση θα τη βοηθήσει να το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την ίδια και το έμβρυο, αν δεν επιθυμεί να τη συνεχισει, θα τη βοηθήσει να διακόψει την κύηση με τον πιο ασφαλή τρόπο. Υποστηρίζω κάθε μητέρα στη διάρκεια της γαλουχίας είτε θέλει να συνεχίσει το θηλασμό είτε να τον διακόψει, σε κάθε περίπτωση προσπαθώ να τη διευκολύνω με τον καλύτερο τρόπο για την ίδια και το μωρό της.