Gelie

Ο γιατρος σου δε σου εχει πει ακριβώς σε ποια βδομάδα είσαι και κάθε πότε αλλάζεις βδομάδα;;

Γεια σου κοριτσι μου.. Ολα τα τεστ γράφουν στις οδηγίες χρήσης ότι απαγορεύεται να τα διαβάζουμε μετά το πέρας 10 λεπτών. Μονο οτι δείξει στο επόμενο 5λεπτο θεωρείται έγκυρο.

Απο το 1500 για να φτασει στις 5000 αν διπλασιαζεται μερα παρα μερα θελει μονο 4-5 μερες το πολυ. Μπορει να κανω λαθος, εσυ ξερεις καλυτερα που εχεις υπαρξει εγκυος..

Πω πω............. Τι εχεις περάσει και εσυ βρε παιδι μου....... Τουλαχιστον τωρα μετα από όλα αυτα εχεις ενα αγγελουδι και ετοιμαζεσαι να αποκτήσεις ενα ακόμα... Εχεις καλή εγκυμοσυνη.....;;;;;

Ακριβως οπως το ειπες κοριτσι μου!!! Πρώτα θα ελεχθει αν διπλασιαζεται η χοριακη και μολις ανεβει αρκετα, θα δειτε στον υπερηχο το σακο γιατι προς το παρόν δε φαίνεται τιποτα. 4 εγκυμονουσες εχω στο πολύ στενο μου περιβάλλον αυτη τη στιγμη που μιλαμε και ολες στο σακο τον είδαν αφου οι μοναδες είχαν φτασει 5.000......... Καλη επιτυχια!!!!

Συμφωνω 100000%. Παρόλα αυτά εύχομαι να εχει γινει απλά μια αλλάγη στον κυκλο και η ωορρηξια- συλληψη να εγινε πριν 9-10 μερες το πολυ. Αλλιως δε βγαινουν τα νουμερα.

Πολλά συγχαρητηρια για το ευχαριστο νεο κοριτσι μου.... Ειλικρινα ευχομαι οτι καλυτερο..........Η μικροβιολογος δε σου ειπε σε δυο μερες να επαναλάβεις να δεις αν διπλασιαστηκε;;; Σου υπενθυμίζω αυτο που είχα πάθει εγω..... Θετική χοριακη σημαίνει συλληψη... Αλλά για να χαρακτηριστηριστει εγκυμοσυνη πρεπει να είναι πάνω από 50-60...Στο λεω για να μην πάθεις αυτο που έπαθα εγω.

Όταν λες ότι τα καταφερες εννοείς ότι τώρα διανυεις περίοδο εγκυμοσύνης η' οτι εχεις παιδακι;;; Ταλαιπωρηθηκες και εσύ πολύ ε;;;. Σου εύχομαι τα καλυτερα...!!!!!

Κορίτσια μου γεια σας... η ταπεινη μου αποψη ειναι πως η συχνοουρια ειναι το λιγοτερο αξιοπιστο απο ολα τα συμπτώματα και αυτο γιατι εχει αμεσο συσχετισμό με την ψυχολογία μας.. Με το που θα αγχωθει ενας άνθρωπος υπαρχει μεγαλη πιθανότητα να θέλει να πηγαίνει συνέχεια στην τουαλέτα... Εμείς οι γυναικες μόλις σκεφτούμε ότι ίσως η εγκυμοσύνη μας χτυπάει την πορτα μπαίνουμε κατευθείαν στην ψυχολογία της εγκύου και παθαινουμε συγχοουρια το ιδιο δευτερόλεπτο.. το εχω πάθει πάμπολλες φορές μέσα στους 20 μηνες που το παλεύουμε για μωρό.... Εννοείται πως υπάρχουν και γυναίκες που ενδεχομένως να παρουσιάζουν αυτό το σύμπτωμα πριν την καθυστερηση και ταυτόχρονα τα έχουν καταφέρει αλλά θεωρώ πως αυτες είναι η εξαίρεση και μας κάνει κακό να σκεφτόμαστε ότι ανήκουμε σε αυτή τη σπάνια κατηγορία γιατι ειναι πολυ ψυχοφθόρα κατάσταση κάθε μήνα να έχεις τη βεβαιότητα ότι τα καταφερες και κάθε μήνα να απογοητεύεσαι..Φυσικα το ίδιο ισχυει και για τις αναγουλες λίγες μέρες μετά τη σύλληψη.. Δεν υφισταται κατι τετοιο αλλα πρόκειται για μεγάλη αυθυποβολη...Δυστυχώς το μυαλό παίζει περιεργα παιχνίδια όταν είσαι στην προσπάθεια για κάτι τέτοιο... Ελπίζω το 2017 να είναι καλύτερο και πιο τυχερο από το 2016.

Σε ευχαριστω κοπελα μου..... Μακαρι να πανε ολα καλά και για σενα.......

για το 2016;;;

Γεια σου κορίτσι μου... εγω εχω πάντα λευκα υγρα πριν αδιαθετησω. Ισως να είναι μια ενδειξη οτι πρόκειται να σου ερθει... Σου ευχομαι οτι καλυτερο... Μακαρι να εξελιχθούν όλα οπως τα ονειρεύεσαι!!!!!!

αχνη καθετη γραμμη σημαινει οτι ισως να πάει καλά το θεμα..Μην ενθουσιάζεσαι από τώρα όμως γιατι η καθυστέρηση είναι πολύ μεγάλη και λογικά το τεστ θα επρεπε να είναι φουλ θετικό με πολύ εντονη γραμμη. Νομιζω οτι πρπει να πας οπωσδηποτε για χοριακη αυριο ωστε να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα....!!!! Μακαρι να πάνε όλα καλά... Σου στέλνω τη θετική μου ενεργεια....!!!!!!!!!!

Στην εξωσωσωματική παμε λόγω σοβαρου προβλήματος στο σπέρμα.. ( σημαντική ολιγοασθενοσπερμία). Επισης υπάρχουν πολλές ανωμαλες μορφες... !! Ειναι τρομερα δυσκολο εως αδυνατο να πετυχουμε φυσιολογική συλληψη με αυτά τα δεδομένα..... Σε εμενα δεν εχει εντοπιστει κατι ανησυχητο. Ολα δειχνουν μια χαρα. Εγω ομως επειδη είμαι εκ φυσεως πολύ αγχωδης σκέφτομαι μήπως εχω κάτι το οποίο δεν εχουμε ακόμη εντοπίσει και ετσι βρεθούμε προ δυσάρεστου απροόπτου στην πρωτη μας προσπάθεια... Αυτό που είπες οτι η κληρονομική θρομβοφιλία σχετιζεται με τη φυσιολογική συλληψη, θα το ψαξω...Μου ακούγεται λογικό.... Γιατρός βεβαια δεν είμαι... Θα δω τι χρειάζεται να γίνει στην περίπτωση μας και θα το κάνω οπωσδήποτε.... Σε ευχαριστώ παρα πολύ!!!!!!!!!

Χίλια ευχαριστώ κοπέλα μου. Θα σου στείλω προσωπικό μήνυμα να τα πούμε!!!

Οι δημοσιεύσεις αυτες στις οποίες απαντάς γίνανε πριν από 6-7 χρόνια. Αν δεις πάνω από τα κείμενα φαίνεται η ημερομηνία δημοσιευσης 29/10/2010. Δεν ειναι πολυ πιθανο οι κοπελες να μπουν στο Φόρουμ μετά από τόσα χρόνια και να πετύχουν και το ποστ που είχαν κάνει τότε.. Στο λέω για να μην ταλαιπωρείσαι. Ισως θα βόλευε να ανοιξεις ενα καινούριο θεμα συζήτησης κ να γράψεις αυτά που θέλεις ώστε να σου απαντήσουν κάποια ενεργά μέλη.

Δε νομίζω οτι είπες κάτι φοβερό. Μη νιώθεις άσχημα. Συμφωνώ μαζί σου απολυτα σε ολα. Απλά μάλλον η Πόπη δεν σκέφτηκε ότι δεν ήταν κ πολύ κομψό γράψει αυτή την πρόταση. Φιλιά πολλά

Να σε ρωτησω κατι;; Όταν λες ότι το πιθανό πρόβλημα φαίνεται σε πιο απλές εξετάσεις τι εννοείς;;Εγώ έχω κάνει εκτος από γενική αίματος πληρη ορμονολογικο ελεγχο και έλεγχο θυρεοειδούς.. (όλα εχουν βγει πολυ καλα!!!) . Από τη μια σκέφτομαι και εγώ μηπως οι εξειδικευμενες εξετασεις ειναι πεταμενα λεφτά από την άλλη θα ήθελα να γνωρίζω κάθε πιθανο προβλημα το οποίο ενδεχομένως να προκαλουσε είτε πρόβλημα στην εμφύτευση του γονιμοποημενου ωαρίου είτε αποβολή. Ξέρω ότι δεν υπάρχει τρόπος να διασφαλιστεί πλήρως η επιτυχία της προσπάθειας μας απλά θα ήθελα να μειωθουν οσο γίνεται οι πιθανότητες να συμβεί κάτι κακο, που για εμάς θα είχε μεγάλο ψυχολογικό κόστος.

κοριτσι μου σε ευχαριστώ για τις πολύτιμες πληροφορίες.. Είμαι πολύ προβληματισμενη.. Σε εμάς η αιτία υπογονιμότητας είναι γνωστη και συγκεκριμένη (ολιγοασθενοσπερμια).Εχω επισκεφθεί 2-3 εξωσωματικους. Κανείς δε μου έχει πει να πάω κ σε αιματολογο. Και οι τρεις εστίασαν στις ορμονολογικες εξετασεις, στους υπέρηχους μήτρας ωοθηκών κλπ και στη σαλπιγγογραφια. Μου ειπαν οτι είμαι απολύτως γόνιμη και το θέμα θα πάει μια χαρα αν κάνουμε την εξωσωματικη. Εγώ όμως έχω ένα φόβο μήπως εκτός από το το ήδη γνωστό θέμα υπάρχει κάτι αιματολογικης φύσης και αποτύχει η πρώτη μας προσπάθεια. θα ήθελα να μειώσουμε στο ελάχιστο την πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο.

Ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου.. Εύχομαι κ σε σένα καλή λευτεριά!!!

Εννοώ τις ενέσεις για τη διέγερση των ωοθηκών ώστε να παράγω ωάρια. Από οτι φαίνεται θα τις ξεκινήσω με την περιοδο του Φεβρουαρίου. Έχουμε θέμα ολιγοσπερμια κ για αυτό θα προχωρήσουμε σε εξωσωματική. Σε εμένα δεν έχει εντοπιστεί κάτι μέχρι στιγμης.

Κορίτσια μου γλυκά που έχετε υποβληθεί στη διαδικασία της εξωσωματικής θα ήθελα να μου λυσετε μια απορία.. Πριν πάρετε την απόφαση να ξεκινήσετε ενέσεις είχατε επισκεφθεί αιμοτολογο και ανοσολογο;;; Έμαθα ότι η συμβολή τους είναι καταλυτική και ότι σε κάποιες περιπτώσεις προλαμβάνουν ακομη και πιθανές αποβολές.. Αλήθεια η' ψέμματα;; Πείτε μου σας παρακαλω κάποιες γνώμες προσπαθώ να βρω άκρη...

Σε ευχαριστώ πολυ για το θάρρος κορίτσι μου γλυκο.. Ας ξεκινήσω τα φάρμακα και ας πάνε όλα καλά...Και όταν φτάσει η στιγμή πιστεύω ότι θα παρουμε τη σωστή απόφαση ακούγοντας κυριως τις υποδειξεις του γιατρου μας.. ξέρω ότι κακώς τα σκέφτομαι από τώρα αφού αυτή είναι μια απόφαση που θα κληθούμε να πάρουμε τον επόμενο ίσως και το μεθεπόμενο μήνα. Το κακό με εμάς σαν ζευγάρι είναι ότι είμαστε και οι δυο αγχώδεις άνθρωποι (που στα δύσκολα βέβαια αλληλοστηριζομαστε) όμως εσωτερικά ο καθένας από εμάς δίνει το δικό του αγώνα για να είναι καλά..!!! Κανείς απο τους δυο δεν είναι άνθρωπος γεμάτος ΜΟΝΟ θετική ενέργεια και πίστη ότι όλα τα πάνε τέλεια.. Και όσες φορές έχουμε υπάρξει έτσι για μικρο διαστημα η ζωή μας τα έχει φέρει δυστυχώς πολυ ανάποδα... Η γεννηση κ η ανατροφή δυο μωρών ταυτόχρονα είναι μια κατάσταση που πανικοβαλλει κυρίως τον αντρα μου.. οποτε μεταδίδεται έμμεσα και σε εμένα ένας πανικός ο οποίος ξεκινάει ακόμη και από την ύπαρξη 2 μωρών μέσα στην κοιλιά μου, που είμαι μια γυναίκα μικροκαμωμένη (1,56 ύψος, 47κιλα). Σου φαίνεται ισως γελοίο άλλα απορώ ακόμη και για το πως θα χωρέσουν.. Και φοβάμαι σε μια τόσο μικρή κοιλιά δε θα αναπτυχθούν όπως πρέπει.. Όσο για το μετέπειτα.. Το φαντάζομαι χάος.. Θα έχω βέβαια κάποια βοήθεια από τους γονείς μου μεσα στη μερα (γιατι ο αντρας μου δουλευει 8πμ-8μμ) αλλά δε θέλω να φτάσω στα επίπεδα της κολλητής μου που μετακόμισαν οι γονείς της για κάποιους μήνες στο σπίτι της και κοιμόντουσαν στον καναπέ ωστε να τη βοηθουν με τα μωρα που ξυπνουσαν πολλες φορες ταυτοχρονα μεσα στη νύχτα.. Το ενα ειχε κολικούς, το αλλο είναι παιδί που δεν κοιμάται γενικότερα γιατί αντιπαθεί τον υπνο.. ο αντρας της έπρεπε να κοιμηθεί τη νυχτα ώστε να μπορεσει να παει στη δουλειά του το πρωί.. Τρελα!!!! Στη σφαίρα της δικης μου φαντασίας το να συγκατοικω με τους γονείς μου δεν υπάρχει καν.. Όσο κ αν τους αγαπώ θεωρώ πως το βράδυ σπίτι μου θα πρέπει να είναι μόνο ο άντρας μου..Τι να πω, ας ελπίσουμε πως όλα θα μας πάνε καλά..

Ευχαριστώ πολύ για το κουράγιο κ την εμψύχωση.. Πραγματικα αξιεπαινη η αδερφη σου και η οικογενεια της.....Καλή χρονιά και ευχες για ότι καλύτερο!!!!

Το ξερω πως προτρεχω....... Ακόμη δεν εχω κανει τιποτα σε σχεση με την εξωσωμωτικη (απλα εχω περάσει απο την επιτροπη και σε λίγη ωρα θα πάω να πάρω τα φάρμακα από το φαρμακείο του εοπυυ). Παρόλα αυτά, είναι στο χαρακτήρα μου να σκέφτομαι τα πάντα από πολυυυυυυ πιο πριν, ακόμη και τις φορές που δεν πρέπει.... Αναρωτιέμαι λοιπόν τι κάνουν τα ζευγάρια σε αυτη την περίπτωση... Όταν δηλ είναι κάπως διστακτικά με την απόκτηση διδύμων, όχι επειδη δε θέλουν δυο παιδια (προς θεού!), αλλά επειδη φοβούνται ότι ισως δε θα καταφερουν να είναι τόσο καλοί γονεις και να ανταποκριθούν σε ολες τις ανάγκες και των δύο μωρών ταυτόχρονα... Ιδιαίτερα όταν ο μπαμπάς εργαζεται 12 ωρες την ημερα, απορώ πως η μαμα στην οποία πέφτει όλο το βάρος τα βγάζει πέρα... Η κολλητη μου που έκανε 2 μωρα με 13 μηνες διαφορα εχει γινει φάντασμα απο την αϋπνία αφου εχει σχεδον εναμιση χρόνο να κοιμηθει 6-7 ωρες σερι....Συχνα δεν εχει την απαιτουμενη ενεργεια να παίξει με τα παιδια της οπως αυτά θέλουν και κουτουλάει... Για τις δουλειες του σπιτιου, δεν το συζητάω...... Ενα μαγειρεμα και με το ζορι γιατι το πρωτο της είναι 18 μηνων και τρεχει μεσα στο σπίτι απο εδω και από εκει με την πιθανότητα ανα πάσα στιγμη να χτυπησει, και το μωρο ειναι 6 μηνων και θέλει αγκαλιά αλλιώς κλαιει γοερα...Τη φανταζομαι με διδυμα και τραβαω τα μαλλια μου... Ουτε να φαει δεν προλαβαίνει, μέχρι να ταισει τα ενα χεζεται το αλλο... Εχει φτασει παλι 48 κιλα και είναι 2 μετρα κοπελα....Από την αλλή πάλι φαντάζομαι πως η ζωη καμιά φορά μας ξεπερνάει, και αναγκαζόμαστε να βγαίνουμε εκτός προγράμματος οποτε οφείλουμε να προσαρμοζόμαστε ακόμη και αν δεν τα κανουμε όλα τελεια.... Οποτε τι να πω, αν είναι να μας έρθουν και εμας τα δυο ζουζουνακια ταυτόχρονα, ας ερθουν......