κι εγώ όταν γέννησα δεν ηθελα να πιάνει κανένας το μωρό μου , φοβόμουν ...
έλεγα "είναι ακόμα ημερών , αφήστε τον , αυτός τρώει και κοιμάται , δεν
είναι για παιχνίδια" τώρα περίπου 3 μήνες από τότε που γέννησα, έχω
καταλάβει ότι δεν μπορώ να στερήσω από την πεθερά μου την χαρά να το
πάρει αγκαλιά και να του κάνει χαδάκια - είναι το εγγόνι της- το
παιδί του γιού της . Τι άσχημα που φέρθηκα !!! δεν ξέρω τι με έπιασε.
ειλικρινά έχω μετανιώσει. Είναι γιαγια - ευτυχώς δεν άργησα πολύ να το
καταλάβω!!!
Και το καλύτερο .... ποτέ δεν μου είπε τίποτα ! σίγουρα όμως την πλήγωνα!
Ισως πέρασε κι εκείνη από αυτό το στάδιο, ποιος ξέρει!!!!