καλημερα,
Ειμαι και εγω στον 8ο μηνα της εγκυμοσυνης μου και αισθανομαι το ιδιο χαλια. Οχι το μωρο δεν με ποναει απλα ειναι πλεον λιγο περιεργη η αισθηση οταν αλλαζει θεση, φανταζομαι λογω ελλειψης χωρου. περιμενω αγορι και ακομα και σημερα λιγες εβδομαδες πριν το κρατησω στην αγκαλια μου νομιζω πολλες φορες οτι δεν θα το αγαπαω αρκετα γιατι ηθελα (και ο αντρας μου το ιδιο) κοριτσακι. Φανταζεστε την απογοητευση οταν μαθαμε το φυλο. Κλαματα και παραπονα ολη μερα. Εχω πολλους φοβους για το πως θα ειναι, αν θα ειναι υγειες πως θα τα καταφερουμε, και πως θα ειναι η ζωη μας απο εδω και μπρος. Πολλες φορες νομιζω οτι θα τρελαθω και αλλες ειμαι πολυ χαρουμενη και ανυπομονω. Ειναι τουλαχιστον παρηγορο να βλεπω οτι δεν ειμαι η μονη "κακια" και "τρελαμενη".
καλημερα σε ολες
