spirgeo

Σπερματέγχυση Η σπερματέγχυση, ή «τεχνητή γονιμοποίηση», είναι η πιο παλαιά μέθοδος ΙΥΑ (η πρώτη σπερματέγχυση για την υποβοήθηση της ανθρώπινης αναπαραγωγής χρονολογείται από το 1791). Παρέμεινε η μοναδική μέθοδος ΙΥΑ μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα, ενώ είναι γνωστό ότι εφαρμόζεται, εδώ και πολλές δεκαετίες, ως μέθοδος ρουτίνας και στην κτηνοτροφία. Είναι μια μέθοδος ακίνδυνη, ανώδυνη, απλή και φθηνή στην εφαρμογή της: αρχικώς, το σπέρμα του συζύγου υφίσταται μια ειδική εργαστηριακή κατεργασία (υπάρχουν διάφορες τεχνικές γι’ αυτό), προκειμένου τα σπερματοζωάρια να απομονωθούν και να καθαρισθούν από το σπερματικό υγρό. Σε μια δεύτερη φάση, τα σπερματοζωάρια εγχέονται στην κοιλότητα της μήτρας, με την βοήθεια ενός λεπτού πλαστικού καθετήρα, μέσα σε ελάχιστο όγκο ειδικού θρεπτικού υγρού. Η πρώτη φάση διαρκεί το πολύ 1 ώρα και η ίδια η έγχυση 1-2 λεπτά. Όλα αυτά πραγματοποιούνται την ημέρα της ωοθυλακιορρηξίας: συνήθως απαιτούνται 1-2 επισκέψεις στον γυναικολόγο νωρίτερα, ώστε να προσδιορισθεί με ακρίβεια η «γόνιμη» αυτή ημέρα (ο ακριβής προσδιορισμός γίνεται με υπερηχογράφημα, σε συνδυασμό με μέτρηση συγκεκριμένων ορμονών στο αίμα). Η σπερματέγχυση προτείνεται κυρίως σε νεαρές γυναίκες, όταν η δυσκολία εντοπίζεται είτε στην παραγωγή των ωαρίων, είτε στο σπέρμα. Υπάρχουν όμως όρια: για παράδειγμα, εάν ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι πολύ μικρός (βαρείας μορφής ολιγοσπερμία) και ταυτόχρονα η ποιότητα των ωαρίων μειωμένη (λ.χ. γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας), τότε η σπερματέγχυση δεν έχει πρακτικό νόημα, διότι η πιθανότητα επιτυχίας είναι κατά πολύ μικρότερη από την αντίστοιχη πιθανότητα επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Εχω να κανω και ενα μικρο σχολιο σάυτο το αρθρο, οτι δεν ειναι φθηνη μεθοδος..

Σπερματέγχυση Η σπερματέγχυση, ή «τεχνητή γονιμοποίηση», είναι η πιο παλαιά μέθοδος ΙΥΑ (η πρώτη σπερματέγχυση για την υποβοήθηση της ανθρώπινης αναπαραγωγής χρονολογείται από το 1791). Παρέμεινε η μοναδική μέθοδος ΙΥΑ μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα, ενώ είναι γνωστό ότι εφαρμόζεται, εδώ και πολλές δεκαετίες, ως μέθοδος ρουτίνας και στην κτηνοτροφία. Είναι μια μέθοδος ακίνδυνη, ανώδυνη, απλή και φθηνή στην εφαρμογή της: αρχικώς, το σπέρμα του συζύγου υφίσταται μια ειδική εργαστηριακή κατεργασία (υπάρχουν διάφορες τεχνικές γι’ αυτό), προκειμένου τα σπερματοζωάρια να απομονωθούν και να καθαρισθούν από το σπερματικό υγρό. Σε μια δεύτερη φάση, τα σπερματοζωάρια εγχέονται στην κοιλότητα της μήτρας, με την βοήθεια ενός λεπτού πλαστικού καθετήρα, μέσα σε ελάχιστο όγκο ειδικού θρεπτικού υγρού. Η πρώτη φάση διαρκεί το πολύ 1 ώρα και η ίδια η έγχυση 1-2 λεπτά. Όλα αυτά πραγματοποιούνται την ημέρα της ωοθυλακιορρηξίας: συνήθως απαιτούνται 1-2 επισκέψεις στον γυναικολόγο νωρίτερα, ώστε να προσδιορισθεί με ακρίβεια η «γόνιμη» αυτή ημέρα (ο ακριβής προσδιορισμός γίνεται με υπερηχογράφημα, σε συνδυασμό με μέτρηση συγκεκριμένων ορμονών στο αίμα). Η σπερματέγχυση προτείνεται κυρίως σε νεαρές γυναίκες, όταν η δυσκολία εντοπίζεται είτε στην παραγωγή των ωαρίων, είτε στο σπέρμα. Υπάρχουν όμως όρια: για παράδειγμα, εάν ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι πολύ μικρός (βαρείας μορφής ολιγοσπερμία) και ταυτόχρονα η ποιότητα των ωαρίων μειωμένη (λ.χ. γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας), τότε η σπερματέγχυση δεν έχει πρακτικό νόημα, διότι η πιθανότητα επιτυχίας είναι κατά πολύ μικρότερη από την αντίστοιχη πιθανότητα επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Εχω να κανω και ενα μικρο σχολιο σάυτο το αρθρο, οτι δεν ειναι φθηνη μεθοδος..

Σπερματέγχυση Η σπερματέγχυση, ή «τεχνητή γονιμοποίηση», είναι η πιο παλαιά μέθοδος ΙΥΑ (η πρώτη σπερματέγχυση για την υποβοήθηση της ανθρώπινης αναπαραγωγής χρονολογείται από το 1791). Παρέμεινε η μοναδική μέθοδος ΙΥΑ μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα, ενώ είναι γνωστό ότι εφαρμόζεται, εδώ και πολλές δεκαετίες, ως μέθοδος ρουτίνας και στην κτηνοτροφία. Είναι μια μέθοδος ακίνδυνη, ανώδυνη, απλή και φθηνή στην εφαρμογή της: αρχικώς, το σπέρμα του συζύγου υφίσταται μια ειδική εργαστηριακή κατεργασία (υπάρχουν διάφορες τεχνικές γι’ αυτό), προκειμένου τα σπερματοζωάρια να απομονωθούν και να καθαρισθούν από το σπερματικό υγρό. Σε μια δεύτερη φάση, τα σπερματοζωάρια εγχέονται στην κοιλότητα της μήτρας, με την βοήθεια ενός λεπτού πλαστικού καθετήρα, μέσα σε ελάχιστο όγκο ειδικού θρεπτικού υγρού. Η πρώτη φάση διαρκεί το πολύ 1 ώρα και η ίδια η έγχυση 1-2 λεπτά. Όλα αυτά πραγματοποιούνται την ημέρα της ωοθυλακιορρηξίας: συνήθως απαιτούνται 1-2 επισκέψεις στον γυναικολόγο νωρίτερα, ώστε να προσδιορισθεί με ακρίβεια η «γόνιμη» αυτή ημέρα (ο ακριβής προσδιορισμός γίνεται με υπερηχογράφημα, σε συνδυασμό με μέτρηση συγκεκριμένων ορμονών στο αίμα). Η σπερματέγχυση προτείνεται κυρίως σε νεαρές γυναίκες, όταν η δυσκολία εντοπίζεται είτε στην παραγωγή των ωαρίων, είτε στο σπέρμα. Υπάρχουν όμως όρια: για παράδειγμα, εάν ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι πολύ μικρός (βαρείας μορφής ολιγοσπερμία) και ταυτόχρονα η ποιότητα των ωαρίων μειωμένη (λ.χ. γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας), τότε η σπερματέγχυση δεν έχει πρακτικό νόημα, διότι η πιθανότητα επιτυχίας είναι κατά πολύ μικρότερη από την αντίστοιχη πιθανότητα επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Εχω να κανω και ενα μικρο σχολιο σάυτο το αρθρο, οτι δεν ειναι φθηνη μεθοδος..

Εξετασεις υπογονιμοτητας... Σπερμοδιάγραμμα Πρόκειται για τον αρχικό έλεγχο του άνδρα με βάση τον οποίο εκτιμάται η παρουσία, ο αριθμός, η κινητικότητα και η μορφολογία των σπερματοζωαρίων στο σπερματικό υγρό. Η εξέταση αυτή μας δίνει μια πρώτη εκτίμηση της ικανότητας γονιμοποίησης του σπέρματος και της σχετικής χρονικής διάρκειας που χρειάζεται για να επιφέρει μια εγκυμοσύνη. Έλεγχος ωορρηξίας Η ωορρηξία σε μια γυναίκα μπορεί να ελεγχθεί με τη διενέργεια ορμονικών εξετάσεων. Η μέτρηση των ορμονικών επιπέδων μπορεί να γίνει είτε σε δείγμα αίματος είτε σε δείγμα ούρων, με την προϋπόθεση ότι γίνεται την κατάλληλη χρονική στιγμή σε σχέση μη την αναμενόμενη ωορρηξία. Εναλλακτικά, η ωορρηξία μπορεί να ελεγχθεί και με υπερηχογραφική παρακολούθηση του κύκλου μιας γυναίκας, κατά την οποία παρακολουθούμε ένα ωοθυλάκιο καθώς αυτό μεγαλώνει από την αρχή του κύκλου μέχρι την ωορρηξία. Έλεγχος για χλαμύδια και άλλους μικροοργανισμούς στα κολπικά υγρά Τα χλαμύδια είναι από τα πιο συχνά μικρόβια που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή και που ευθύνονται για πολλά προβλήματα σαλπίγγων που μπορούν να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα. Η εξέταση βασίζεται στη λήψη τραχηλικού υγρού και εξέταση με ειδική επεξεργασία στο μικροσκόπιο. Παράλληλα, η λήψη κολπικού υγρού επιτρέπει τον έλεγχο του κολπικού υγρού και του τραχήλου για μικρόβια που μπορεί να δράσουν αρνητικά στην εμφύτευση του εμβρύου και την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Έλεγχος σαλπίγγων Η βασική εξέταση που ελέγχει την κατάσταση των σαλπίγγων είναι η σαλπιγγογραφία. Πρόκειται για μια ειδική ακτινογραφία η οποία βασίζεται στην έγχυση μιας σκιερής ουσίας στο εσωτερικό της μήτρας μέσω του τραχήλου και σε ταυτόχρονες ακτινολογικές λήψεις. Η σαλπιγγογραφία μπορεί να δείξει εάν υπάρχει απόφραξη στην σάλπιγγα, σε ποιο σημείο, ή αν υπάρχει συλλογή υγρού στη σάλπιγγα. Το πλεονέκτημα της σαλπιγγογραφίας είναι πως παρέχει επιπλέον πληροφορίες για το εσωτερικό της μήτρας, κι έτσι μπορεί να εντοπίσει την παρουσία ινομυωμάτων ή συμφύσεων στην ενδομητρική κοιλότητα. Η κατάσταση των σαλπίγγων μπορεί να ελεγχθεί επίσης και με διαγνωστική λαπαροσκόπηση. Πρόκειται για ενδοσκοπική εξέταση κατά την οποία γίνεται άμεση οπτική εξέταση των σαλπίγγων μέσω ενός ειδικού τηλεσκοπίου το οποίο εισέρχεται στο εσωτερικό της κοιλιάς από μια μικρή τομή στο ύψος του ομφαλού. Κατά την εξέταση γίνεται έγχυση ειδικής σκιερής ουσίας από τον τράχηλο και η έξοδος της επιβεβαιώνεται ενδοσκοπικά από τις σάλπιγγες. Η λαπαροσκόπηση παρέχει επιπλέον πληροφορίες για την κατάσταση της πυέλου της γυναίκας, όπως η παρουσία ενδομητρίωσης και πυελικών συμφύσεων. Έλεγχος μήτρας Η κοιλότητα που βρίσκεται στο εσωτερικό της μήτρας ονομάζεται ενδομητρική κοιλότητα και είναι το σημείο στο οποίο γίνεται η εμφύτευση του εμβρύου. Η εκτίμηση της ενδομητρικής κοιλότητας γίνεται με υπερηχογραφική εξέταση κατά την οποία ελέγχεται η θέση και η κλίση της μήτρας, το πάχος του ενδομητρίου, η ομοιογένεια του, όπως επίσης και η παρουσία ινομυωμάτων, πολυπόδων. Η υστεροσκόπηση αποτελεί μια πιο ειδική εξέταση της ενδομητρικής κοιλότητας, η οποία επιτρέπει την άμεση οπτική εκτίμηση του εσωτερικού της μήτρας με ειδικό τηλεσκόπιο το οποίο εισέρχεται στη μήτρα μέσω του τραχήλου. Η υστεροσκόπηση είναι η πιο ευαίσθητη μέθοδος για την εντόπιση ενδομήτριων συμφύσεων, ενδομήτριων πολυπόδων, και ινομυωμάτων που προβάλλουν στο εσωτερικό της μήτρας και παραμορφώνουν το σχήμα της.

Εξετασεις υπογονιμοτητας... Σπερμοδιάγραμμα Πρόκειται για τον αρχικό έλεγχο του άνδρα με βάση τον οποίο εκτιμάται η παρουσία, ο αριθμός, η κινητικότητα και η μορφολογία των σπερματοζωαρίων στο σπερματικό υγρό. Η εξέταση αυτή μας δίνει μια πρώτη εκτίμηση της ικανότητας γονιμοποίησης του σπέρματος και της σχετικής χρονικής διάρκειας που χρειάζεται για να επιφέρει μια εγκυμοσύνη. Έλεγχος ωορρηξίας Η ωορρηξία σε μια γυναίκα μπορεί να ελεγχθεί με τη διενέργεια ορμονικών εξετάσεων. Η μέτρηση των ορμονικών επιπέδων μπορεί να γίνει είτε σε δείγμα αίματος είτε σε δείγμα ούρων, με την προϋπόθεση ότι γίνεται την κατάλληλη χρονική στιγμή σε σχέση μη την αναμενόμενη ωορρηξία. Εναλλακτικά, η ωορρηξία μπορεί να ελεγχθεί και με υπερηχογραφική παρακολούθηση του κύκλου μιας γυναίκας, κατά την οποία παρακολουθούμε ένα ωοθυλάκιο καθώς αυτό μεγαλώνει από την αρχή του κύκλου μέχρι την ωορρηξία. Έλεγχος για χλαμύδια και άλλους μικροοργανισμούς στα κολπικά υγρά Τα χλαμύδια είναι από τα πιο συχνά μικρόβια που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή και που ευθύνονται για πολλά προβλήματα σαλπίγγων που μπορούν να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα. Η εξέταση βασίζεται στη λήψη τραχηλικού υγρού και εξέταση με ειδική επεξεργασία στο μικροσκόπιο. Παράλληλα, η λήψη κολπικού υγρού επιτρέπει τον έλεγχο του κολπικού υγρού και του τραχήλου για μικρόβια που μπορεί να δράσουν αρνητικά στην εμφύτευση του εμβρύου και την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Έλεγχος σαλπίγγων Η βασική εξέταση που ελέγχει την κατάσταση των σαλπίγγων είναι η σαλπιγγογραφία. Πρόκειται για μια ειδική ακτινογραφία η οποία βασίζεται στην έγχυση μιας σκιερής ουσίας στο εσωτερικό της μήτρας μέσω του τραχήλου και σε ταυτόχρονες ακτινολογικές λήψεις. Η σαλπιγγογραφία μπορεί να δείξει εάν υπάρχει απόφραξη στην σάλπιγγα, σε ποιο σημείο, ή αν υπάρχει συλλογή υγρού στη σάλπιγγα. Το πλεονέκτημα της σαλπιγγογραφίας είναι πως παρέχει επιπλέον πληροφορίες για το εσωτερικό της μήτρας, κι έτσι μπορεί να εντοπίσει την παρουσία ινομυωμάτων ή συμφύσεων στην ενδομητρική κοιλότητα. Η κατάσταση των σαλπίγγων μπορεί να ελεγχθεί επίσης και με διαγνωστική λαπαροσκόπηση. Πρόκειται για ενδοσκοπική εξέταση κατά την οποία γίνεται άμεση οπτική εξέταση των σαλπίγγων μέσω ενός ειδικού τηλεσκοπίου το οποίο εισέρχεται στο εσωτερικό της κοιλιάς από μια μικρή τομή στο ύψος του ομφαλού. Κατά την εξέταση γίνεται έγχυση ειδικής σκιερής ουσίας από τον τράχηλο και η έξοδος της επιβεβαιώνεται ενδοσκοπικά από τις σάλπιγγες. Η λαπαροσκόπηση παρέχει επιπλέον πληροφορίες για την κατάσταση της πυέλου της γυναίκας, όπως η παρουσία ενδομητρίωσης και πυελικών συμφύσεων. Έλεγχος μήτρας Η κοιλότητα που βρίσκεται στο εσωτερικό της μήτρας ονομάζεται ενδομητρική κοιλότητα και είναι το σημείο στο οποίο γίνεται η εμφύτευση του εμβρύου. Η εκτίμηση της ενδομητρικής κοιλότητας γίνεται με υπερηχογραφική εξέταση κατά την οποία ελέγχεται η θέση και η κλίση της μήτρας, το πάχος του ενδομητρίου, η ομοιογένεια του, όπως επίσης και η παρουσία ινομυωμάτων, πολυπόδων. Η υστεροσκόπηση αποτελεί μια πιο ειδική εξέταση της ενδομητρικής κοιλότητας, η οποία επιτρέπει την άμεση οπτική εκτίμηση του εσωτερικού της μήτρας με ειδικό τηλεσκόπιο το οποίο εισέρχεται στη μήτρα μέσω του τραχήλου. Η υστεροσκόπηση είναι η πιο ευαίσθητη μέθοδος για την εντόπιση ενδομήτριων συμφύσεων, ενδομήτριων πολυπόδων, και ινομυωμάτων που προβάλλουν στο εσωτερικό της μήτρας και παραμορφώνουν το σχήμα της.

Εξετασεις υπογονιμοτητας... Σπερμοδιάγραμμα Πρόκειται για τον αρχικό έλεγχο του άνδρα με βάση τον οποίο εκτιμάται η παρουσία, ο αριθμός, η κινητικότητα και η μορφολογία των σπερματοζωαρίων στο σπερματικό υγρό. Η εξέταση αυτή μας δίνει μια πρώτη εκτίμηση της ικανότητας γονιμοποίησης του σπέρματος και της σχετικής χρονικής διάρκειας που χρειάζεται για να επιφέρει μια εγκυμοσύνη. Έλεγχος ωορρηξίας Η ωορρηξία σε μια γυναίκα μπορεί να ελεγχθεί με τη διενέργεια ορμονικών εξετάσεων. Η μέτρηση των ορμονικών επιπέδων μπορεί να γίνει είτε σε δείγμα αίματος είτε σε δείγμα ούρων, με την προϋπόθεση ότι γίνεται την κατάλληλη χρονική στιγμή σε σχέση μη την αναμενόμενη ωορρηξία. Εναλλακτικά, η ωορρηξία μπορεί να ελεγχθεί και με υπερηχογραφική παρακολούθηση του κύκλου μιας γυναίκας, κατά την οποία παρακολουθούμε ένα ωοθυλάκιο καθώς αυτό μεγαλώνει από την αρχή του κύκλου μέχρι την ωορρηξία. Έλεγχος για χλαμύδια και άλλους μικροοργανισμούς στα κολπικά υγρά Τα χλαμύδια είναι από τα πιο συχνά μικρόβια που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή και που ευθύνονται για πολλά προβλήματα σαλπίγγων που μπορούν να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα. Η εξέταση βασίζεται στη λήψη τραχηλικού υγρού και εξέταση με ειδική επεξεργασία στο μικροσκόπιο. Παράλληλα, η λήψη κολπικού υγρού επιτρέπει τον έλεγχο του κολπικού υγρού και του τραχήλου για μικρόβια που μπορεί να δράσουν αρνητικά στην εμφύτευση του εμβρύου και την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Έλεγχος σαλπίγγων Η βασική εξέταση που ελέγχει την κατάσταση των σαλπίγγων είναι η σαλπιγγογραφία. Πρόκειται για μια ειδική ακτινογραφία η οποία βασίζεται στην έγχυση μιας σκιερής ουσίας στο εσωτερικό της μήτρας μέσω του τραχήλου και σε ταυτόχρονες ακτινολογικές λήψεις. Η σαλπιγγογραφία μπορεί να δείξει εάν υπάρχει απόφραξη στην σάλπιγγα, σε ποιο σημείο, ή αν υπάρχει συλλογή υγρού στη σάλπιγγα. Το πλεονέκτημα της σαλπιγγογραφίας είναι πως παρέχει επιπλέον πληροφορίες για το εσωτερικό της μήτρας, κι έτσι μπορεί να εντοπίσει την παρουσία ινομυωμάτων ή συμφύσεων στην ενδομητρική κοιλότητα. Η κατάσταση των σαλπίγγων μπορεί να ελεγχθεί επίσης και με διαγνωστική λαπαροσκόπηση. Πρόκειται για ενδοσκοπική εξέταση κατά την οποία γίνεται άμεση οπτική εξέταση των σαλπίγγων μέσω ενός ειδικού τηλεσκοπίου το οποίο εισέρχεται στο εσωτερικό της κοιλιάς από μια μικρή τομή στο ύψος του ομφαλού. Κατά την εξέταση γίνεται έγχυση ειδικής σκιερής ουσίας από τον τράχηλο και η έξοδος της επιβεβαιώνεται ενδοσκοπικά από τις σάλπιγγες. Η λαπαροσκόπηση παρέχει επιπλέον πληροφορίες για την κατάσταση της πυέλου της γυναίκας, όπως η παρουσία ενδομητρίωσης και πυελικών συμφύσεων. Έλεγχος μήτρας Η κοιλότητα που βρίσκεται στο εσωτερικό της μήτρας ονομάζεται ενδομητρική κοιλότητα και είναι το σημείο στο οποίο γίνεται η εμφύτευση του εμβρύου. Η εκτίμηση της ενδομητρικής κοιλότητας γίνεται με υπερηχογραφική εξέταση κατά την οποία ελέγχεται η θέση και η κλίση της μήτρας, το πάχος του ενδομητρίου, η ομοιογένεια του, όπως επίσης και η παρουσία ινομυωμάτων, πολυπόδων. Η υστεροσκόπηση αποτελεί μια πιο ειδική εξέταση της ενδομητρικής κοιλότητας, η οποία επιτρέπει την άμεση οπτική εκτίμηση του εσωτερικού της μήτρας με ειδικό τηλεσκόπιο το οποίο εισέρχεται στη μήτρα μέσω του τραχήλου. Η υστεροσκόπηση είναι η πιο ευαίσθητη μέθοδος για την εντόπιση ενδομήτριων συμφύσεων, ενδομήτριων πολυπόδων, και ινομυωμάτων που προβάλλουν στο εσωτερικό της μήτρας και παραμορφώνουν το σχήμα της.

Εξετασεις υπογονιμοτητας... Σπερμοδιάγραμμα Πρόκειται για τον αρχικό έλεγχο του άνδρα με βάση τον οποίο εκτιμάται η παρουσία, ο αριθμός, η κινητικότητα και η μορφολογία των σπερματοζωαρίων στο σπερματικό υγρό. Η εξέταση αυτή μας δίνει μια πρώτη εκτίμηση της ικανότητας γονιμοποίησης του σπέρματος και της σχετικής χρονικής διάρκειας που χρειάζεται για να επιφέρει μια εγκυμοσύνη. Έλεγχος ωορρηξίας Η ωορρηξία σε μια γυναίκα μπορεί να ελεγχθεί με τη διενέργεια ορμονικών εξετάσεων. Η μέτρηση των ορμονικών επιπέδων μπορεί να γίνει είτε σε δείγμα αίματος είτε σε δείγμα ούρων, με την προϋπόθεση ότι γίνεται την κατάλληλη χρονική στιγμή σε σχέση μη την αναμενόμενη ωορρηξία. Εναλλακτικά, η ωορρηξία μπορεί να ελεγχθεί και με υπερηχογραφική παρακολούθηση του κύκλου μιας γυναίκας, κατά την οποία παρακολουθούμε ένα ωοθυλάκιο καθώς αυτό μεγαλώνει από την αρχή του κύκλου μέχρι την ωορρηξία. Έλεγχος για χλαμύδια και άλλους μικροοργανισμούς στα κολπικά υγρά Τα χλαμύδια είναι από τα πιο συχνά μικρόβια που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή και που ευθύνονται για πολλά προβλήματα σαλπίγγων που μπορούν να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα. Η εξέταση βασίζεται στη λήψη τραχηλικού υγρού και εξέταση με ειδική επεξεργασία στο μικροσκόπιο. Παράλληλα, η λήψη κολπικού υγρού επιτρέπει τον έλεγχο του κολπικού υγρού και του τραχήλου για μικρόβια που μπορεί να δράσουν αρνητικά στην εμφύτευση του εμβρύου και την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Έλεγχος σαλπίγγων Η βασική εξέταση που ελέγχει την κατάσταση των σαλπίγγων είναι η σαλπιγγογραφία. Πρόκειται για μια ειδική ακτινογραφία η οποία βασίζεται στην έγχυση μιας σκιερής ουσίας στο εσωτερικό της μήτρας μέσω του τραχήλου και σε ταυτόχρονες ακτινολογικές λήψεις. Η σαλπιγγογραφία μπορεί να δείξει εάν υπάρχει απόφραξη στην σάλπιγγα, σε ποιο σημείο, ή αν υπάρχει συλλογή υγρού στη σάλπιγγα. Το πλεονέκτημα της σαλπιγγογραφίας είναι πως παρέχει επιπλέον πληροφορίες για το εσωτερικό της μήτρας, κι έτσι μπορεί να εντοπίσει την παρουσία ινομυωμάτων ή συμφύσεων στην ενδομητρική κοιλότητα. Η κατάσταση των σαλπίγγων μπορεί να ελεγχθεί επίσης και με διαγνωστική λαπαροσκόπηση. Πρόκειται για ενδοσκοπική εξέταση κατά την οποία γίνεται άμεση οπτική εξέταση των σαλπίγγων μέσω ενός ειδικού τηλεσκοπίου το οποίο εισέρχεται στο εσωτερικό της κοιλιάς από μια μικρή τομή στο ύψος του ομφαλού. Κατά την εξέταση γίνεται έγχυση ειδικής σκιερής ουσίας από τον τράχηλο και η έξοδος της επιβεβαιώνεται ενδοσκοπικά από τις σάλπιγγες. Η λαπαροσκόπηση παρέχει επιπλέον πληροφορίες για την κατάσταση της πυέλου της γυναίκας, όπως η παρουσία ενδομητρίωσης και πυελικών συμφύσεων. Έλεγχος μήτρας Η κοιλότητα που βρίσκεται στο εσωτερικό της μήτρας ονομάζεται ενδομητρική κοιλότητα και είναι το σημείο στο οποίο γίνεται η εμφύτευση του εμβρύου. Η εκτίμηση της ενδομητρικής κοιλότητας γίνεται με υπερηχογραφική εξέταση κατά την οποία ελέγχεται η θέση και η κλίση της μήτρας, το πάχος του ενδομητρίου, η ομοιογένεια του, όπως επίσης και η παρουσία ινομυωμάτων, πολυπόδων. Η υστεροσκόπηση αποτελεί μια πιο ειδική εξέταση της ενδομητρικής κοιλότητας, η οποία επιτρέπει την άμεση οπτική εκτίμηση του εσωτερικού της μήτρας με ειδικό τηλεσκόπιο το οποίο εισέρχεται στη μήτρα μέσω του τραχήλου. Η υστεροσκόπηση είναι η πιο ευαίσθητη μέθοδος για την εντόπιση ενδομήτριων συμφύσεων, ενδομήτριων πολυπόδων, και ινομυωμάτων που προβάλλουν στο εσωτερικό της μήτρας και παραμορφώνουν το σχήμα της.

1. Προκαταρκτικός έλεγχος Πριν την έναρξη της θεραπείας, από την πλευρά της γυναίκας πρώτα, απαιτείται ένας ορμονικός έλεγχος για την εκτίμηση της ωοθηκικής λειτουργίας και την επιλογή της κατάλληλης δοσολογίας των φαρμάκων. Επίσης, απαιτείται ένα υπερηχογράφημα μήτρας και ωοθηκών για τον έλεγχο του ενδομητρίου, αλλά και για να ελεγχθεί η ακριβής θέση των ωοθηκών για τη διευκόλυνση της ωοληψίας. Ακόμη, απαιτείται εκτίμηση του τραχήλου με δοκιμασία εικονικής εμβρυομεταφοράς, για να ελεγχθεί η πορεία του τραχηλικού σωλήνα και να αποφευχθούν προβλήματα κατά τη διαδικασία της εμβρυομεταφοράς. Η δοκιμασία εικονικής εμβρυομεταφοράς εξασφαλίζει τη "χαρτογράφηση" του τραχήλου και αυξάνει τις πιθανότητες για ομαλή μεταφορά των εμβρύων στην ενδομητρική κοιλότητα. Όταν υπάρχουν ενδείξεις για παθολογικές διαταραχές της ενδομητρικής κοιλότητας, είτε υπερηχογραφικά, είτε μετά από υστεροσαλπιγγογραφία, απαιτείται η διενέργεια υστεροσκόπησης, μιας ειδικής ενδοσκοπικής μεθόδου, η οποία επιτρέπει την άμεση οπτική εκτίμηση της κοιλότητας της μήτρας και τη διόρθωση ανατομικών διαταραχών, όπως η παρουσία πολυπόδων και ενδομητρικών συμφύσεων. Από την πλευρά του άνδρα απαιτείται ένα πρόσφατο σπερμοδιάγραμμα εντός των τελευταίων 3 μηνών, το οποίο εκτιμά τον αριθμό, την κινητικότητα και μορφολογία των σπερματοζωαρίων, όπως επίσης και την παρουσία φλεγμονωδών κυττάρων. 2. Διέγερση ωοθηκών Σκοπός της διέγερσης των ωοθηκών στη θεραπεία με εξωσωματική γονιμοποίηση είναι η παραγωγή πολλών ώριμων ωαρίων, σε αντίθεση με το ένα ωάριο που παράγεται κανονικά κάθε μήνα. Για να επιτευχθεί αυτό, η γυναίκα ακολουθεί ειδική ορμονική θεραπεία, η οποία έχει ως σκοπό τη συγχρονισμένη και ομαλή ανάπτυξη πολλών ωαρίων μαζί. Η διάρκεια της θεραπείας από την έναρξη μέχρι το στάδιο της ωοληψίας είναι από 2 έως 4 εβδομάδες, ανάλογα με το πρόγραμμα (πρωτόκολλο) διέγερσης που ακολουθείται. Τα πρωτόκολλα διέγερσης των ωοθηκών διακρίνονται σε μακρά και βραχέα, ανάλογα με τη διάρκεια της ορμονικής θεραπείας που απαιτείται για την παραγωγή ώριμων ωαρίων. Στα μακρά πρωτόκολλα η έναρξη της ορμονικής θεραπείας γίνεται από την 21η ημέρα του κύκλου, ή λιγότερο συχνά από τη 2η ημέρα του κύκλου, και ολοκληρώνεται περίπου 4 εβδομάδες αργότερα. Στα βραχέα πρωτόκολλα, η έναρξη θεραπείας γίνεται από τη 2η ημέρα του κύκλου και ολοκληρώνεται περίπου 10 - 12 ημέρες αργότερα. 3. Παρακολούθηση διέγερσης ωοθηκών Βασικός σκοπός της παρακολούθησης κατά τη διάρκεια της διέγερσης των ωοθηκών είναι ο έλεγχος του αριθμού των ωαρίων που αναπτύσσονται. Η παρακολούθηση βασίζεται στην υπερηχογραφική εξέταση των ωοθηκών σε συνδυασμό με την εξέταση αίματος για τον προσδιορισμό των ορμονικών επιπέδων. Ο συνδυασμός αυτός επιτρέπει την έγκαιρη τροποποίηση της δοσολογίας όταν προκύπτει θέμα χαμηλής ή υψηλής απάντησης στην ορμονική θεραπεία. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή χρήση των φαρμάκων ώστε να προκύψει ένας ικανοποιητικός αριθμός ωαρίων, μειώνοντας ταυτόχρονα την πιθανότητα ανάπτυξης υπερδιέγερσης των ωοθηκών. Όταν τα ωοθυλάκια, μέσα στα οποία βρίσκονται τα ωάρια, αποκτήσουν το επιθυμητό μέγεθος, συνήθως 17 - 18 χιλ., δίνεται το τελικό μέρος της ορμονικής θεραπείας για την ωρίμανση και την προετοιμασία για τη συλλογή των ωαρίων. Από την τελευταία ένεση που γίνεται για το σκοπό αυτό μεσολαβούν 34 με 35 ώρες μέχρι τη διενέργεια της ωοληψίας. 4. Ωοληψία Η συλλογή των ωαρίων πραγματοποιείται διακολπικά υπό την καθοδήγηση υπερήχων και υπό ελαφρά νάρκωση (μέθη). Η επέμβαση είναι σχετικά απλή και διαρκεί γύρω στα 10 με 15 λεπτά. Κατά την ωοληψία, γίνεται παρακέντηση όλων των ωοθυλακίων που ανιχνεύονται υπερηχογραφικά και το υλικό της παρακέντησης μεταφέρεται άμεσα στην κλινική εμβρυολόγο προς εκτίμηση και αναζήτηση ωαρίων. Μετά το τέλος της επέμβασης η γυναίκα έχει τη δυνατότητα να ανανήψει σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου και ενημερώνεται για το αποτέλεσμα της ωοληψίας και την πρώτη εκτίμηση των ωαρίων. 5. Γονιμοποίηση Τα ωάρια που προκύπτουν από την ωοληψία, όταν εκδηλώσουν την απαιτούμενη ωρίμανση στη μικροσκοπική εξέταση, αναμιγνύονται με το σπέρμα του άνδρα, το οποίο έχει περάσει από ειδική προετοιμασία στο εργαστήριο για να διευκολυνθεί η γονιμοποίηση των ωαρίων. Η γονιμοποίηση διαπιστώνεται 18 ώρες μετά την ανάμιξη. Κατά μέσο όρο, το 60 με 70% των ωαρίων θα γονιμοποιηθούν επιτυχώς. Σε περίπτωση που υπάρχουν σοβαρές διαταραχές σπέρματος που αφορούν τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων εφαρμόζεται η μικρογονιμοποίηση (ICSI), κατά την οποία ένα σπερματοζωάριο τοποθετείται απευθείας στο εσωτερικό του ωαρίου με ειδική μικροσκοπική μέθοδο, προς διευκόλυνση της γονιμοποίησης. 6. Εμβρυομεταφορά Η εμβρυομεταφορά είναι η διαδικασία επανατοποθέτησης των εμβρύων που προκύπτουν από την εξωσωματική γονιμοποίηση στην ενδομητρική κοιλότητα. Γίνεται συνήθως 2 με 3 ημέρες μετά την ωοληψία, με τη χρήση ενός πολύ λεπτού καθετήρα που εισέρχεται στο εσωτερικό της μήτρας, διακολπικά, υπό την καθοδήγηση υπερήχων. Σε πιο επιλεγμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει εμβρυομεταφορά των εμβρύων την 5η ημέρα μετά την ωοληψία. Στο στάδιο αυτό το έμβρυο έχει εξελιχθεί σε βλαστοκύστη, γεγονός που συνδέεται συνήθως με καλή ποιότητα εμβρύου και υψηλή πιθανότητα εμφύτευσης. Για την εμβρυομεταφορά δεν απαιτείται νάρκωση. 7. Τεστ Κύησης Δύο εβδομάδες μετά την ωοληψία γίνεται τεστ κύησης με εξέταση αίματος για προσδιορισμό της χοριακής γοναδοτροπίνης, της ορμόνης της εγκυμοσύνης, για να διαπιστωθεί εάν η θεραπεία ήταν επιτυχής. Σε θετικό αποτέλεσμα προγραμματίζεται υπερηχογραφική εξέταση για τον έλεγχο της κύησης, 2 εβδομάδες αργότερα.

Η nurse ειπε και για μενα γιατι βαζουμε θεματα υγειας και αλλα στο θεμα αυτο με την προθεση να βοηθησουμε καποιες κοπελες που μας ρωτανε πραγματα διαφορα και εμεις λογω επαγγελματος με την nurse απανταμε.Αυτην η σελιδα καλο ειναι να υπαρχει Κατερινα δεν το λεω μονο σε σενα αλλα και στα αλλα κοριτσια για να ξερουμε και 5 πραγματα παραπανω.Το πως θα μεγαλωσει η καθεμια το παιδι της ειναι καθαρα δικο της θεμα..αλλα το να ξερεις π.χ τι ειναι ο διαβητης κυησης,τι ειναι η αμνιοπαρακεντηση θεματα που τα εβαλα μολις τωρα δεν ειναι καθολου κακο.Ισως να μην ετυχε σε σενα τιποτα Κατερινα και να μην σου χρειαστηκαν αυτες οι πληροφοριες αλλα για σκεψου καποιες κοπελες που ο γιατρος τους ειπε θα κανεις αμνιοπαρακεντηση και μενουν με το στομα ανοιχτο γιατι δεν ξερουν τιποτα γι΄αυτο το θεμα...και κατι αλλο θα πω:Οσο ενημερωμενη ειναι μια κοπελα σε καποια θεματα δεν μπορουν και να την κοροιδεψουν..οπως π.χ δεν θυμαμαι με ποια μιλουσα και μου ελεγε για την σπερματεγχυση η οποια γινεται κατα κυριο λογο σε προβληματικο σπερμα αλλα ο αντρας της κοπελας δεν ειχε προβλημα και της ειπα οτι πολυ γιατροι το κανουν για το χρημα χωρις να χρειαζεται.Θελω να πω οτι χιλιαδες πραγματα που δεν ξερουμε και καλο θα ειναι να τα μαθουμε γιατι στην Ελλαδα ζουμε και κανενας δεν παει με το σταυρο στο χερι και πρεπει να ενημερωνομαστε...Χωρις ομως να γινονται υπερβολες.Θα συμφωνησω οτι δεν πρεπει να εχουμε ενα βιβλιο καθε μερα και να λεμε:Α το μωρο μου ειναι 3 μηνων και δεν εκανε μπ..μπ γκ.γκ αρα κατι εχει.Φυσικα το καθε παιδι εχει την δικη του αναπτυξη αλλα καλο ειναι να ξερουμε και τι ειναι δυσλεξια τι ειναι αυτισμος,οπως πηγε μια γειτονισσα μου στον γιατρο και της ειπε το παιδι σας εχει αυτισμο και λεει πρεπει να παρει αντιβιωση?Αυτο δηλ ειναι ωραιο? Ειπα και θα το ξαναπω οτι παν μετρον αριστο!! Και κατι τελευταιο εμεις με την nurse ειπαμε να κανουμε αυτο το θεμα και στην τελικη οποιος θελει καθετε και διαβαζει οποιος θελει δεν διαβαζει..ειναι τοσο απλα τα πραγματα βρε κοριτσια γιατι τα κανουμε περιπλοκα? Αντε και να τελειωνουμε εδω...αντε καθομαστε και ασχολουμαστε με λεπτομερειες... nurse αλλο εννουσε η Κατερινα δεν ελεγε για μας ειμαι σιγουρη..απλα λεει αυτο που ειπα και εγω πιο πανω οτι δεν πρεπει να ειμαστε με ενα βιβλιο στο χερι για να δουμε αν μεγαλωνει σωστα το παιδι μας...τελικα γινονται παρερμηνιες απο το πουθενα και αυτο γιατι ειναι ο γραπτος λογος..μηπως πρεπι να μιλαμε μεσω καμερας???χαχαχαχα αντε δεν θελω χαζα τωρα...φιλακιααααα

Η nurse ειπε και για μενα γιατι βαζουμε θεματα υγειας και αλλα στο θεμα αυτο με την προθεση να βοηθησουμε καποιες κοπελες που μας ρωτανε πραγματα διαφορα και εμεις λογω επαγγελματος με την nurse απανταμε.Αυτην η σελιδα καλο ειναι να υπαρχει Κατερινα δεν το λεω μονο σε σενα αλλα και στα αλλα κοριτσια για να ξερουμε και 5 πραγματα παραπανω.Το πως θα μεγαλωσει η καθεμια το παιδι της ειναι καθαρα δικο της θεμα..αλλα το να ξερεις π.χ τι ειναι ο διαβητης κυησης,τι ειναι η αμνιοπαρακεντηση θεματα που τα εβαλα μολις τωρα δεν ειναι καθολου κακο.Ισως να μην ετυχε σε σενα τιποτα Κατερινα και να μην σου χρειαστηκαν αυτες οι πληροφοριες αλλα για σκεψου καποιες κοπελες που ο γιατρος τους ειπε θα κανεις αμνιοπαρακεντηση και μενουν με το στομα ανοιχτο γιατι δεν ξερουν τιποτα γι΄αυτο το θεμα...και κατι αλλο θα πω:Οσο ενημερωμενη ειναι μια κοπελα σε καποια θεματα δεν μπορουν και να την κοροιδεψουν..οπως π.χ δεν θυμαμαι με ποια μιλουσα και μου ελεγε για την σπερματεγχυση η οποια γινεται κατα κυριο λογο σε προβληματικο σπερμα αλλα ο αντρας της κοπελας δεν ειχε προβλημα και της ειπα οτι πολυ γιατροι το κανουν για το χρημα χωρις να χρειαζεται.Θελω να πω οτι χιλιαδες πραγματα που δεν ξερουμε και καλο θα ειναι να τα μαθουμε γιατι στην Ελλαδα ζουμε και κανενας δεν παει με το σταυρο στο χερι και πρεπει να ενημερωνομαστε...Χωρις ομως να γινονται υπερβολες.Θα συμφωνησω οτι δεν πρεπει να εχουμε ενα βιβλιο καθε μερα και να λεμε:Α το μωρο μου ειναι 3 μηνων και δεν εκανε μπ..μπ γκ.γκ αρα κατι εχει.Φυσικα το καθε παιδι εχει την δικη του αναπτυξη αλλα καλο ειναι να ξερουμε και τι ειναι δυσλεξια τι ειναι αυτισμος,οπως πηγε μια γειτονισσα μου στον γιατρο και της ειπε το παιδι σας εχει αυτισμο και λεει πρεπει να παρει αντιβιωση?Αυτο δηλ ειναι ωραιο? Ειπα και θα το ξαναπω οτι παν μετρον αριστο!! Και κατι τελευταιο εμεις με την nurse ειπαμε να κανουμε αυτο το θεμα και στην τελικη οποιος θελει καθετε και διαβαζει οποιος θελει δεν διαβαζει..ειναι τοσο απλα τα πραγματα βρε κοριτσια γιατι τα κανουμε περιπλοκα? Αντε και να τελειωνουμε εδω...αντε καθομαστε και ασχολουμαστε με λεπτομερειες... nurse αλλο εννουσε η Κατερινα δεν ελεγε για μας ειμαι σιγουρη..απλα λεει αυτο που ειπα και εγω πιο πανω οτι δεν πρεπει να ειμαστε με ενα βιβλιο στο χερι για να δουμε αν μεγαλωνει σωστα το παιδι μας...τελικα γινονται παρερμηνιες απο το πουθενα και αυτο γιατι ειναι ο γραπτος λογος..μηπως πρεπι να μιλαμε μεσω καμερας???χαχαχαχα αντε δεν θελω χαζα τωρα...φιλακιααααα

Η nurse ειπε και για μενα γιατι βαζουμε θεματα υγειας και αλλα στο θεμα αυτο με την προθεση να βοηθησουμε καποιες κοπελες που μας ρωτανε πραγματα διαφορα και εμεις λογω επαγγελματος με την nurse απανταμε.Αυτην η σελιδα καλο ειναι να υπαρχει Κατερινα δεν το λεω μονο σε σενα αλλα και στα αλλα κοριτσια για να ξερουμε και 5 πραγματα παραπανω.Το πως θα μεγαλωσει η καθεμια το παιδι της ειναι καθαρα δικο της θεμα..αλλα το να ξερεις π.χ τι ειναι ο διαβητης κυησης,τι ειναι η αμνιοπαρακεντηση θεματα που τα εβαλα μολις τωρα δεν ειναι καθολου κακο.Ισως να μην ετυχε σε σενα τιποτα Κατερινα και να μην σου χρειαστηκαν αυτες οι πληροφοριες αλλα για σκεψου καποιες κοπελες που ο γιατρος τους ειπε θα κανεις αμνιοπαρακεντηση και μενουν με το στομα ανοιχτο γιατι δεν ξερουν τιποτα γι΄αυτο το θεμα...και κατι αλλο θα πω:Οσο ενημερωμενη ειναι μια κοπελα σε καποια θεματα δεν μπορουν και να την κοροιδεψουν..οπως π.χ δεν θυμαμαι με ποια μιλουσα και μου ελεγε για την σπερματεγχυση η οποια γινεται κατα κυριο λογο σε προβληματικο σπερμα αλλα ο αντρας της κοπελας δεν ειχε προβλημα και της ειπα οτι πολυ γιατροι το κανουν για το χρημα χωρις να χρειαζεται.Θελω να πω οτι χιλιαδες πραγματα που δεν ξερουμε και καλο θα ειναι να τα μαθουμε γιατι στην Ελλαδα ζουμε και κανενας δεν παει με το σταυρο στο χερι και πρεπει να ενημερωνομαστε...Χωρις ομως να γινονται υπερβολες.Θα συμφωνησω οτι δεν πρεπει να εχουμε ενα βιβλιο καθε μερα και να λεμε:Α το μωρο μου ειναι 3 μηνων και δεν εκανε μπ..μπ γκ.γκ αρα κατι εχει.Φυσικα το καθε παιδι εχει την δικη του αναπτυξη αλλα καλο ειναι να ξερουμε και τι ειναι δυσλεξια τι ειναι αυτισμος,οπως πηγε μια γειτονισσα μου στον γιατρο και της ειπε το παιδι σας εχει αυτισμο και λεει πρεπει να παρει αντιβιωση?Αυτο δηλ ειναι ωραιο? Ειπα και θα το ξαναπω οτι παν μετρον αριστο!! Και κατι τελευταιο εμεις με την nurse ειπαμε να κανουμε αυτο το θεμα και στην τελικη οποιος θελει καθετε και διαβαζει οποιος θελει δεν διαβαζει..ειναι τοσο απλα τα πραγματα βρε κοριτσια γιατι τα κανουμε περιπλοκα? Αντε και να τελειωνουμε εδω...αντε καθομαστε και ασχολουμαστε με λεπτομερειες... nurse αλλο εννουσε η Κατερινα δεν ελεγε για μας ειμαι σιγουρη..απλα λεει αυτο που ειπα και εγω πιο πανω οτι δεν πρεπει να ειμαστε με ενα βιβλιο στο χερι για να δουμε αν μεγαλωνει σωστα το παιδι μας...τελικα γινονται παρερμηνιες απο το πουθενα και αυτο γιατι ειναι ο γραπτος λογος..μηπως πρεπι να μιλαμε μεσω καμερας???χαχαχαχα αντε δεν θελω χαζα τωρα...φιλακιααααα

Η nurse ειπε και για μενα γιατι βαζουμε θεματα υγειας και αλλα στο θεμα αυτο με την προθεση να βοηθησουμε καποιες κοπελες που μας ρωτανε πραγματα διαφορα και εμεις λογω επαγγελματος με την nurse απανταμε.Αυτην η σελιδα καλο ειναι να υπαρχει Κατερινα δεν το λεω μονο σε σενα αλλα και στα αλλα κοριτσια για να ξερουμε και 5 πραγματα παραπανω.Το πως θα μεγαλωσει η καθεμια το παιδι της ειναι καθαρα δικο της θεμα..αλλα το να ξερεις π.χ τι ειναι ο διαβητης κυησης,τι ειναι η αμνιοπαρακεντηση θεματα που τα εβαλα μολις τωρα δεν ειναι καθολου κακο.Ισως να μην ετυχε σε σενα τιποτα Κατερινα και να μην σου χρειαστηκαν αυτες οι πληροφοριες αλλα για σκεψου καποιες κοπελες που ο γιατρος τους ειπε θα κανεις αμνιοπαρακεντηση και μενουν με το στομα ανοιχτο γιατι δεν ξερουν τιποτα γι΄αυτο το θεμα...και κατι αλλο θα πω:Οσο ενημερωμενη ειναι μια κοπελα σε καποια θεματα δεν μπορουν και να την κοροιδεψουν..οπως π.χ δεν θυμαμαι με ποια μιλουσα και μου ελεγε για την σπερματεγχυση η οποια γινεται κατα κυριο λογο σε προβληματικο σπερμα αλλα ο αντρας της κοπελας δεν ειχε προβλημα και της ειπα οτι πολυ γιατροι το κανουν για το χρημα χωρις να χρειαζεται.Θελω να πω οτι χιλιαδες πραγματα που δεν ξερουμε και καλο θα ειναι να τα μαθουμε γιατι στην Ελλαδα ζουμε και κανενας δεν παει με το σταυρο στο χερι και πρεπει να ενημερωνομαστε...Χωρις ομως να γινονται υπερβολες.Θα συμφωνησω οτι δεν πρεπει να εχουμε ενα βιβλιο καθε μερα και να λεμε:Α το μωρο μου ειναι 3 μηνων και δεν εκανε μπ..μπ γκ.γκ αρα κατι εχει.Φυσικα το καθε παιδι εχει την δικη του αναπτυξη αλλα καλο ειναι να ξερουμε και τι ειναι δυσλεξια τι ειναι αυτισμος,οπως πηγε μια γειτονισσα μου στον γιατρο και της ειπε το παιδι σας εχει αυτισμο και λεει πρεπει να παρει αντιβιωση?Αυτο δηλ ειναι ωραιο? Ειπα και θα το ξαναπω οτι παν μετρον αριστο!! Και κατι τελευταιο εμεις με την nurse ειπαμε να κανουμε αυτο το θεμα και στην τελικη οποιος θελει καθετε και διαβαζει οποιος θελει δεν διαβαζει..ειναι τοσο απλα τα πραγματα βρε κοριτσια γιατι τα κανουμε περιπλοκα? Αντε και να τελειωνουμε εδω...αντε καθομαστε και ασχολουμαστε με λεπτομερειες... nurse αλλο εννουσε η Κατερινα δεν ελεγε για μας ειμαι σιγουρη..απλα λεει αυτο που ειπα και εγω πιο πανω οτι δεν πρεπει να ειμαστε με ενα βιβλιο στο χερι για να δουμε αν μεγαλωνει σωστα το παιδι μας...τελικα γινονται παρερμηνιες απο το πουθενα και αυτο γιατι ειναι ο γραπτος λογος..μηπως πρεπι να μιλαμε μεσω καμερας???χαχαχαχα αντε δεν θελω χαζα τωρα...φιλακιααααα

Ο ορισμός του σακχαρώδους διαβήτη στην εγκυμοσύνη (ΣΔΚ) είναι η διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη διαπιστωμένη για πρώτη φορά κατά την εγκυμοσύνη.Η πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αφορά περίπου στο 2% των εγκύων, και πρέπει να διαγνωστεί εγκαίρως, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η μηνιαία εξέταση ούρων είναι ένας από τους πλέον αξιόπιστους τρόπους να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε κάποιες σοβαρές ασθένειες, μεταξύ αυτών και εκείνη του σακχαρώδους διαβήτη κυήσεως. Ενδεικτικά, οι έγκυες με κλινικό διαβήτη, νοιώθουν δίψα, κούραση, και την ανάγκη να επισκεφτούν την τουαλέτα, σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι πριν. Αλλά τα συμπτώματα τις περισσότερες φορές δεν είναι φανερά, και ο ευκολότερο τρόπος για να καταλάβετε είναι οι συχνές εξετάσεις ούρων για τυχόν ίχνη σακχάρου. Τι συμβαίνει στο σώμα; Όταν τρώτε , το σώμα σας παράγει μια ορμόνη, την ινσουλίνη, που είναι και η υπεύθυνη για την ποσότητα του σακχάρου στο αίμα. Όταν είστε έγκυος, το σώμα σας χρειάζεται παραπάνω ποσότητα ινσουλίνης, και αν δεν υπάρχει αρκετή (είτε λόγω ελαττωματικής παραγωγής από το πάγκρεας είτε λόγω ελαττωματικής δραστικότητας), τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας ανεβαίνουν - και αυτό είναι που ονομάζουμε σακχαρώδη διαβήτη κυήσεως. Επίσης, επειδή η εγκυμοσύνη είναι μια «διαβητογόνος» κατάσταση, μπορεί να επιδεινωθεί ένας προϋπάρχων υποκλινικός διαβήτης. Επειδή ο - μη ρυθμισμένος- σακχαρώδης διαβήτης της εγκυμοσύνης αυξάνει τους κινδύνους για εμφάνιση επιπλοκών τόσο στο έμβρυο όσο και στη μητέρα (όπως η ανάπτυξη υπέρτασης ή προεκλαμψίας), πρέπει να παρακολουθείται συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μετά τον τοκετό θα πρέπει να επανεκτιμηθεί η κατάσταση της μητέρας, γιατί υπολογίζεται πως 40% των γυναικών αυτών μπορεί να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ (μη ινσουλινοεξαρτώμενο) μέσα στην επόμενη δεκαετία. Πώς τίθεται η διάγνωση; Σε κάθε ραντεβού σας με τον γυναικολόγο, θα κάνετε και εξετάσεις για να δείτε τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Ο πιο εύκολος τρόπος όμως, είναι με μια απλή εξέταση ούρων, γιατί η γλυκόζη εμφανίζεται στα ούρα όταν ξεπεράσει κάποια επίπεδα στο αίμα. Πολλές έγκυες γυναίκες είχαν αυξημένα τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα χωρίς όμως να έχουν διαβήτη, οπότε μην ανησυχήσετε αν τα νούμερα είναι υψηλά – το πιο πιθανό είναι να σας παραπέμψει ο γιατρός σας να κάνετε κάποιες επιπλέον εξετάσεις. Σήμερα, σε όλες τις έγκυες που διανύουν την 24η - 28η εβδομάδα κύησης και που δεν είναι υψηλού κινδύνου, πραγματοποιείται μια εξέταση που λέγεται καμπύλη γλυκόζης. · Για να γίνει αυτή η εξέταση πρέπει να έχει προηγηθεί μια νύχτα χωρίς να έχετε φάει τίποτα, ακολουθούμενη από μια εξέταση αίματος. · Θα σας δώσουν ένα ζαχαρούχο υγρό (για παράδειγμα νερό με ζάχαρη ή κάποιο ισοτονικό ποτό) και θα δουν μετά από αυτό, πως μεταβολίζεται η ζάχαρη από τον οργανισμό σας. · Αν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι σε υψηλά επίπεδα μετά από 1 και 2 ώρες που σας δόθηκε το ζαχαρούχο υγρό, αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη. Οι φυσιολογικές τιμές μετά από χορήγηση 100 γραμμαρίων γλυκόζης, είναι mg/dl mmol/l γλυκόζη νηστείας 95 5.3 γλυκόζη σε 1 ώρα 180 10.0 γλυκόζη σε 2 ώρες 155 8.6 γλυκόζη σε 3 ώρες 140 7.8 Για να χαρακτηρισθεί η δοκιμασία διάγνωσης θετική, δύο ή περισσότερες τιμές πρέπει να είναι ίσες ή μεγαλύτερες από τα παραπάνω όρια. Η περιγραφή αυτή είναι κάπως απλουστευμένη ώστε να γίνεται κατανοητή. Έχουν θεσπιστεί αυστηρά κριτήρια, με δοκιμασία ανίχνευσης και δοκιμασία διάγνωσης. Στην κλινική πράξη, οι περισσότεροι γυναικολόγοι εφαρμόζουν τη δοκιμασία διάγνωσης εξαρχής, σε όλες τις έγκυες. Όπως είπαμε παραπάνω, η δοκιμασία αυτή γίνεται μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας. Εξαιρούνται οι έγκυες «υψηλού κινδύνου» που είναι γυναίκες με έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω παράγονες κινδύνου: · εκσεσημασμένη παχυσαρκία (Δείκτης μάζας σώματος:ΔΜΣ ³ 30 kg/m2) · σακχαρώδης διαβήτης σε συγγενή πρώτου βαθμού · ιστορικό ΣΔΚ σε προηγούμενη εγκυμοσύνη · ιστορικό γέννησης μακροσωμικών νεογνών (> 4 kg) · γλυκοζουρία (σάκχαρο στα ούρα) Στις γυναίκες αυτές, η εξέταση πραγματοποιείται νωρίτερα στην εγκυμοσύνη. Αντιμετώπιση Στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλαγή στο διαιτολόγιο και έλεγχος της αύξησης του σωματικού βάρους, μπορεί να είναι αυτό που τελικά χρειάζεστε για να διαχειριστείτε τον διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Ιδανικές τροφές είναι: * η κατανάλωση πουλερικών, κρέατος, ψαριών (εννοείται χωρίς το λίπος - πέτσα) και γαλακτοκομικών προϊόντων με χαμηλά λιπαρά. Προτιμούνται τρόποι μαγειρέματος χωρίς χρήση λαδιού όπως βράσιμο, στον ατμό ή στη σχάρα. * Οι φυτικές ίνες στα όσπρια, τα φρούτα και τα λαχανικά βοηθούν στη σταθεροποίηση της γλυκόζης στο αίμα, λόγω και της ταχύτερης διέλευσης της τροφής από το έντερο. * Προτιμήστε τα ψητά και βραστά φαγητά. Καλό είναι να αποφεύγονται όλες τις κατεργασμένες τροφές όπως τα χάμπουργκερ, κατεψυγμένα τρόφιμα όπως πίτσες καθώς και οι σάλτσες που περιέχουν λίπη και τα dressing στις σαλάτες. Μια συμβουλή που μπορεί να σας δώσει ο γιατρός σας - μαζί ίσως και με έναν μετρητή σακχάρου για να εξετάζεστε μόνη σας - είναι τα μικρά και τακτά γεύματα, για να βοηθήσετε τον οργανισμό σας να μεταβολίζει καλύτερα τη γλυκόζη. Εάν τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν στο σωστό έλεγχο του σακχάρου, τότε ο γιατρός σας (συνήθως σε συνεργασία με έναν ενδοκρινολόγο) θα σας συστήσουν την έναρξη αγωγής με ινσουλίνη μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης. Τα από του στόματος αντιδιαβητικά φάρμακα, αντενδείκνυνται στην εγκυμοσύνη! Επηρεάζεται το έμβρυο από το σακχαρώδη διαβήτη; Το ποσοστό εμφάνισης διαπλαστικών ανωμαλιών είναι ελαφρώς πιο αυξημένο στα έμβρυα διαβητικών μητέρων. Εντούτοις, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σακχαρώδης διαβήτης κυήσεως δεν εμφανίζεται πριν το 2ο τρίμηνο, το τρίμηνο στο οποίο όλα τα ζωτικά όργανα του μωρού σας έχει ήδη σχηματιστεί, οπότε ο κίνδυνος να επηρεαστεί το μωρό σας, είναι σχετικά μικρός. Σε περίπτωση μη καλής ρύθμισης του διαβήτη, είναι δυνατό να παρουσιαστούν ορισμένες επιπλοκές στο έμβρυο, με πιο συχνή το αυξημένο βάρος του εμβρύου (συχνά πάνω από 4 κιλά) και πιο τραγική τον ενδομήτριο θάνατο του εμβρύου, κυρίως κατά τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης. Για το λόγους αυτούς, οι περισσότεροι μαιευτήρες συστήνουν την περάτωση του τοκετού μόλις συμπληρωθούν οι 38 εβδομάδες. Ο τοκετός σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί κάλλιστα να γίνει κολπικά ενώ η καισαρική τομή θα γίνει όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις. Το μωρό σας, μετά την γέννησή του , μπορεί να έχει χαμηλά επίπεδα γλυκόζης, ή υπογλυκαιμία, και ίσως να χρειαστεί να εξετάζεται τακτικά μέχρι τα επίπεδα του σακχάρου του να επανέλθουν στο κανονικό. Τι συμβαίνει μετά τον τοκετό; Τα επίπεδα γλυκόζης επανέρχονται συνήθως στα φυσιολογικά όρια μετά τη γέννα, αλλά για προληπτικούς λόγους, θα πρέπει να κάνετε πάλι μετά από 6 εβδομάδες που γεννήσατε, μια εξέταση ανοχής στη γλυκόζη. Από τη στιγμή που εμφανίσατε σακχαρώδη διαβήτη στην εγκυμοσύνη σας, είναι πολύ πιθανό να ξαναεμφανιστεί σε μελλοντική εγκυμοσύνη. Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζετε, πως αν ακολουθήσετε ένα υγιεινό διαιτολόγιο, μπορείτε να μειώσετε τους κινδύνους επανεμφάνισής του.

Ο ορισμός του σακχαρώδους διαβήτη στην εγκυμοσύνη (ΣΔΚ) είναι η διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη διαπιστωμένη για πρώτη φορά κατά την εγκυμοσύνη.Η πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αφορά περίπου στο 2% των εγκύων, και πρέπει να διαγνωστεί εγκαίρως, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η μηνιαία εξέταση ούρων είναι ένας από τους πλέον αξιόπιστους τρόπους να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε κάποιες σοβαρές ασθένειες, μεταξύ αυτών και εκείνη του σακχαρώδους διαβήτη κυήσεως. Ενδεικτικά, οι έγκυες με κλινικό διαβήτη, νοιώθουν δίψα, κούραση, και την ανάγκη να επισκεφτούν την τουαλέτα, σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι πριν. Αλλά τα συμπτώματα τις περισσότερες φορές δεν είναι φανερά, και ο ευκολότερο τρόπος για να καταλάβετε είναι οι συχνές εξετάσεις ούρων για τυχόν ίχνη σακχάρου. Τι συμβαίνει στο σώμα; Όταν τρώτε , το σώμα σας παράγει μια ορμόνη, την ινσουλίνη, που είναι και η υπεύθυνη για την ποσότητα του σακχάρου στο αίμα. Όταν είστε έγκυος, το σώμα σας χρειάζεται παραπάνω ποσότητα ινσουλίνης, και αν δεν υπάρχει αρκετή (είτε λόγω ελαττωματικής παραγωγής από το πάγκρεας είτε λόγω ελαττωματικής δραστικότητας), τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας ανεβαίνουν - και αυτό είναι που ονομάζουμε σακχαρώδη διαβήτη κυήσεως. Επίσης, επειδή η εγκυμοσύνη είναι μια «διαβητογόνος» κατάσταση, μπορεί να επιδεινωθεί ένας προϋπάρχων υποκλινικός διαβήτης. Επειδή ο - μη ρυθμισμένος- σακχαρώδης διαβήτης της εγκυμοσύνης αυξάνει τους κινδύνους για εμφάνιση επιπλοκών τόσο στο έμβρυο όσο και στη μητέρα (όπως η ανάπτυξη υπέρτασης ή προεκλαμψίας), πρέπει να παρακολουθείται συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μετά τον τοκετό θα πρέπει να επανεκτιμηθεί η κατάσταση της μητέρας, γιατί υπολογίζεται πως 40% των γυναικών αυτών μπορεί να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ (μη ινσουλινοεξαρτώμενο) μέσα στην επόμενη δεκαετία. Πώς τίθεται η διάγνωση; Σε κάθε ραντεβού σας με τον γυναικολόγο, θα κάνετε και εξετάσεις για να δείτε τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Ο πιο εύκολος τρόπος όμως, είναι με μια απλή εξέταση ούρων, γιατί η γλυκόζη εμφανίζεται στα ούρα όταν ξεπεράσει κάποια επίπεδα στο αίμα. Πολλές έγκυες γυναίκες είχαν αυξημένα τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα χωρίς όμως να έχουν διαβήτη, οπότε μην ανησυχήσετε αν τα νούμερα είναι υψηλά – το πιο πιθανό είναι να σας παραπέμψει ο γιατρός σας να κάνετε κάποιες επιπλέον εξετάσεις. Σήμερα, σε όλες τις έγκυες που διανύουν την 24η - 28η εβδομάδα κύησης και που δεν είναι υψηλού κινδύνου, πραγματοποιείται μια εξέταση που λέγεται καμπύλη γλυκόζης. · Για να γίνει αυτή η εξέταση πρέπει να έχει προηγηθεί μια νύχτα χωρίς να έχετε φάει τίποτα, ακολουθούμενη από μια εξέταση αίματος. · Θα σας δώσουν ένα ζαχαρούχο υγρό (για παράδειγμα νερό με ζάχαρη ή κάποιο ισοτονικό ποτό) και θα δουν μετά από αυτό, πως μεταβολίζεται η ζάχαρη από τον οργανισμό σας. · Αν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι σε υψηλά επίπεδα μετά από 1 και 2 ώρες που σας δόθηκε το ζαχαρούχο υγρό, αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη. Οι φυσιολογικές τιμές μετά από χορήγηση 100 γραμμαρίων γλυκόζης, είναι mg/dl mmol/l γλυκόζη νηστείας 95 5.3 γλυκόζη σε 1 ώρα 180 10.0 γλυκόζη σε 2 ώρες 155 8.6 γλυκόζη σε 3 ώρες 140 7.8 Για να χαρακτηρισθεί η δοκιμασία διάγνωσης θετική, δύο ή περισσότερες τιμές πρέπει να είναι ίσες ή μεγαλύτερες από τα παραπάνω όρια. Η περιγραφή αυτή είναι κάπως απλουστευμένη ώστε να γίνεται κατανοητή. Έχουν θεσπιστεί αυστηρά κριτήρια, με δοκιμασία ανίχνευσης και δοκιμασία διάγνωσης. Στην κλινική πράξη, οι περισσότεροι γυναικολόγοι εφαρμόζουν τη δοκιμασία διάγνωσης εξαρχής, σε όλες τις έγκυες. Όπως είπαμε παραπάνω, η δοκιμασία αυτή γίνεται μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας. Εξαιρούνται οι έγκυες «υψηλού κινδύνου» που είναι γυναίκες με έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω παράγονες κινδύνου: · εκσεσημασμένη παχυσαρκία (Δείκτης μάζας σώματος:ΔΜΣ ³ 30 kg/m2) · σακχαρώδης διαβήτης σε συγγενή πρώτου βαθμού · ιστορικό ΣΔΚ σε προηγούμενη εγκυμοσύνη · ιστορικό γέννησης μακροσωμικών νεογνών (> 4 kg) · γλυκοζουρία (σάκχαρο στα ούρα) Στις γυναίκες αυτές, η εξέταση πραγματοποιείται νωρίτερα στην εγκυμοσύνη. Αντιμετώπιση Στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλαγή στο διαιτολόγιο και έλεγχος της αύξησης του σωματικού βάρους, μπορεί να είναι αυτό που τελικά χρειάζεστε για να διαχειριστείτε τον διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Ιδανικές τροφές είναι: * η κατανάλωση πουλερικών, κρέατος, ψαριών (εννοείται χωρίς το λίπος - πέτσα) και γαλακτοκομικών προϊόντων με χαμηλά λιπαρά. Προτιμούνται τρόποι μαγειρέματος χωρίς χρήση λαδιού όπως βράσιμο, στον ατμό ή στη σχάρα. * Οι φυτικές ίνες στα όσπρια, τα φρούτα και τα λαχανικά βοηθούν στη σταθεροποίηση της γλυκόζης στο αίμα, λόγω και της ταχύτερης διέλευσης της τροφής από το έντερο. * Προτιμήστε τα ψητά και βραστά φαγητά. Καλό είναι να αποφεύγονται όλες τις κατεργασμένες τροφές όπως τα χάμπουργκερ, κατεψυγμένα τρόφιμα όπως πίτσες καθώς και οι σάλτσες που περιέχουν λίπη και τα dressing στις σαλάτες. Μια συμβουλή που μπορεί να σας δώσει ο γιατρός σας - μαζί ίσως και με έναν μετρητή σακχάρου για να εξετάζεστε μόνη σας - είναι τα μικρά και τακτά γεύματα, για να βοηθήσετε τον οργανισμό σας να μεταβολίζει καλύτερα τη γλυκόζη. Εάν τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν στο σωστό έλεγχο του σακχάρου, τότε ο γιατρός σας (συνήθως σε συνεργασία με έναν ενδοκρινολόγο) θα σας συστήσουν την έναρξη αγωγής με ινσουλίνη μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης. Τα από του στόματος αντιδιαβητικά φάρμακα, αντενδείκνυνται στην εγκυμοσύνη! Επηρεάζεται το έμβρυο από το σακχαρώδη διαβήτη; Το ποσοστό εμφάνισης διαπλαστικών ανωμαλιών είναι ελαφρώς πιο αυξημένο στα έμβρυα διαβητικών μητέρων. Εντούτοις, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σακχαρώδης διαβήτης κυήσεως δεν εμφανίζεται πριν το 2ο τρίμηνο, το τρίμηνο στο οποίο όλα τα ζωτικά όργανα του μωρού σας έχει ήδη σχηματιστεί, οπότε ο κίνδυνος να επηρεαστεί το μωρό σας, είναι σχετικά μικρός. Σε περίπτωση μη καλής ρύθμισης του διαβήτη, είναι δυνατό να παρουσιαστούν ορισμένες επιπλοκές στο έμβρυο, με πιο συχνή το αυξημένο βάρος του εμβρύου (συχνά πάνω από 4 κιλά) και πιο τραγική τον ενδομήτριο θάνατο του εμβρύου, κυρίως κατά τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης. Για το λόγους αυτούς, οι περισσότεροι μαιευτήρες συστήνουν την περάτωση του τοκετού μόλις συμπληρωθούν οι 38 εβδομάδες. Ο τοκετός σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί κάλλιστα να γίνει κολπικά ενώ η καισαρική τομή θα γίνει όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις. Το μωρό σας, μετά την γέννησή του , μπορεί να έχει χαμηλά επίπεδα γλυκόζης, ή υπογλυκαιμία, και ίσως να χρειαστεί να εξετάζεται τακτικά μέχρι τα επίπεδα του σακχάρου του να επανέλθουν στο κανονικό. Τι συμβαίνει μετά τον τοκετό; Τα επίπεδα γλυκόζης επανέρχονται συνήθως στα φυσιολογικά όρια μετά τη γέννα, αλλά για προληπτικούς λόγους, θα πρέπει να κάνετε πάλι μετά από 6 εβδομάδες που γεννήσατε, μια εξέταση ανοχής στη γλυκόζη. Από τη στιγμή που εμφανίσατε σακχαρώδη διαβήτη στην εγκυμοσύνη σας, είναι πολύ πιθανό να ξαναεμφανιστεί σε μελλοντική εγκυμοσύνη. Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζετε, πως αν ακολουθήσετε ένα υγιεινό διαιτολόγιο, μπορείτε να μειώσετε τους κινδύνους επανεμφάνισής του.

Ο ορισμός του σακχαρώδους διαβήτη στην εγκυμοσύνη (ΣΔΚ) είναι η διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη διαπιστωμένη για πρώτη φορά κατά την εγκυμοσύνη.Η πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αφορά περίπου στο 2% των εγκύων, και πρέπει να διαγνωστεί εγκαίρως, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η μηνιαία εξέταση ούρων είναι ένας από τους πλέον αξιόπιστους τρόπους να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε κάποιες σοβαρές ασθένειες, μεταξύ αυτών και εκείνη του σακχαρώδους διαβήτη κυήσεως. Ενδεικτικά, οι έγκυες με κλινικό διαβήτη, νοιώθουν δίψα, κούραση, και την ανάγκη να επισκεφτούν την τουαλέτα, σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι πριν. Αλλά τα συμπτώματα τις περισσότερες φορές δεν είναι φανερά, και ο ευκολότερο τρόπος για να καταλάβετε είναι οι συχνές εξετάσεις ούρων για τυχόν ίχνη σακχάρου. Τι συμβαίνει στο σώμα; Όταν τρώτε , το σώμα σας παράγει μια ορμόνη, την ινσουλίνη, που είναι και η υπεύθυνη για την ποσότητα του σακχάρου στο αίμα. Όταν είστε έγκυος, το σώμα σας χρειάζεται παραπάνω ποσότητα ινσουλίνης, και αν δεν υπάρχει αρκετή (είτε λόγω ελαττωματικής παραγωγής από το πάγκρεας είτε λόγω ελαττωματικής δραστικότητας), τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας ανεβαίνουν - και αυτό είναι που ονομάζουμε σακχαρώδη διαβήτη κυήσεως. Επίσης, επειδή η εγκυμοσύνη είναι μια «διαβητογόνος» κατάσταση, μπορεί να επιδεινωθεί ένας προϋπάρχων υποκλινικός διαβήτης. Επειδή ο - μη ρυθμισμένος- σακχαρώδης διαβήτης της εγκυμοσύνης αυξάνει τους κινδύνους για εμφάνιση επιπλοκών τόσο στο έμβρυο όσο και στη μητέρα (όπως η ανάπτυξη υπέρτασης ή προεκλαμψίας), πρέπει να παρακολουθείται συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μετά τον τοκετό θα πρέπει να επανεκτιμηθεί η κατάσταση της μητέρας, γιατί υπολογίζεται πως 40% των γυναικών αυτών μπορεί να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ (μη ινσουλινοεξαρτώμενο) μέσα στην επόμενη δεκαετία. Πώς τίθεται η διάγνωση; Σε κάθε ραντεβού σας με τον γυναικολόγο, θα κάνετε και εξετάσεις για να δείτε τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Ο πιο εύκολος τρόπος όμως, είναι με μια απλή εξέταση ούρων, γιατί η γλυκόζη εμφανίζεται στα ούρα όταν ξεπεράσει κάποια επίπεδα στο αίμα. Πολλές έγκυες γυναίκες είχαν αυξημένα τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα χωρίς όμως να έχουν διαβήτη, οπότε μην ανησυχήσετε αν τα νούμερα είναι υψηλά – το πιο πιθανό είναι να σας παραπέμψει ο γιατρός σας να κάνετε κάποιες επιπλέον εξετάσεις. Σήμερα, σε όλες τις έγκυες που διανύουν την 24η - 28η εβδομάδα κύησης και που δεν είναι υψηλού κινδύνου, πραγματοποιείται μια εξέταση που λέγεται καμπύλη γλυκόζης. · Για να γίνει αυτή η εξέταση πρέπει να έχει προηγηθεί μια νύχτα χωρίς να έχετε φάει τίποτα, ακολουθούμενη από μια εξέταση αίματος. · Θα σας δώσουν ένα ζαχαρούχο υγρό (για παράδειγμα νερό με ζάχαρη ή κάποιο ισοτονικό ποτό) και θα δουν μετά από αυτό, πως μεταβολίζεται η ζάχαρη από τον οργανισμό σας. · Αν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι σε υψηλά επίπεδα μετά από 1 και 2 ώρες που σας δόθηκε το ζαχαρούχο υγρό, αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη. Οι φυσιολογικές τιμές μετά από χορήγηση 100 γραμμαρίων γλυκόζης, είναι mg/dl mmol/l γλυκόζη νηστείας 95 5.3 γλυκόζη σε 1 ώρα 180 10.0 γλυκόζη σε 2 ώρες 155 8.6 γλυκόζη σε 3 ώρες 140 7.8 Για να χαρακτηρισθεί η δοκιμασία διάγνωσης θετική, δύο ή περισσότερες τιμές πρέπει να είναι ίσες ή μεγαλύτερες από τα παραπάνω όρια. Η περιγραφή αυτή είναι κάπως απλουστευμένη ώστε να γίνεται κατανοητή. Έχουν θεσπιστεί αυστηρά κριτήρια, με δοκιμασία ανίχνευσης και δοκιμασία διάγνωσης. Στην κλινική πράξη, οι περισσότεροι γυναικολόγοι εφαρμόζουν τη δοκιμασία διάγνωσης εξαρχής, σε όλες τις έγκυες. Όπως είπαμε παραπάνω, η δοκιμασία αυτή γίνεται μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας. Εξαιρούνται οι έγκυες «υψηλού κινδύνου» που είναι γυναίκες με έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω παράγονες κινδύνου: · εκσεσημασμένη παχυσαρκία (Δείκτης μάζας σώματος:ΔΜΣ ³ 30 kg/m2) · σακχαρώδης διαβήτης σε συγγενή πρώτου βαθμού · ιστορικό ΣΔΚ σε προηγούμενη εγκυμοσύνη · ιστορικό γέννησης μακροσωμικών νεογνών (> 4 kg) · γλυκοζουρία (σάκχαρο στα ούρα) Στις γυναίκες αυτές, η εξέταση πραγματοποιείται νωρίτερα στην εγκυμοσύνη. Αντιμετώπιση Στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλαγή στο διαιτολόγιο και έλεγχος της αύξησης του σωματικού βάρους, μπορεί να είναι αυτό που τελικά χρειάζεστε για να διαχειριστείτε τον διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Ιδανικές τροφές είναι: * η κατανάλωση πουλερικών, κρέατος, ψαριών (εννοείται χωρίς το λίπος - πέτσα) και γαλακτοκομικών προϊόντων με χαμηλά λιπαρά. Προτιμούνται τρόποι μαγειρέματος χωρίς χρήση λαδιού όπως βράσιμο, στον ατμό ή στη σχάρα. * Οι φυτικές ίνες στα όσπρια, τα φρούτα και τα λαχανικά βοηθούν στη σταθεροποίηση της γλυκόζης στο αίμα, λόγω και της ταχύτερης διέλευσης της τροφής από το έντερο. * Προτιμήστε τα ψητά και βραστά φαγητά. Καλό είναι να αποφεύγονται όλες τις κατεργασμένες τροφές όπως τα χάμπουργκερ, κατεψυγμένα τρόφιμα όπως πίτσες καθώς και οι σάλτσες που περιέχουν λίπη και τα dressing στις σαλάτες. Μια συμβουλή που μπορεί να σας δώσει ο γιατρός σας - μαζί ίσως και με έναν μετρητή σακχάρου για να εξετάζεστε μόνη σας - είναι τα μικρά και τακτά γεύματα, για να βοηθήσετε τον οργανισμό σας να μεταβολίζει καλύτερα τη γλυκόζη. Εάν τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν στο σωστό έλεγχο του σακχάρου, τότε ο γιατρός σας (συνήθως σε συνεργασία με έναν ενδοκρινολόγο) θα σας συστήσουν την έναρξη αγωγής με ινσουλίνη μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης. Τα από του στόματος αντιδιαβητικά φάρμακα, αντενδείκνυνται στην εγκυμοσύνη! Επηρεάζεται το έμβρυο από το σακχαρώδη διαβήτη; Το ποσοστό εμφάνισης διαπλαστικών ανωμαλιών είναι ελαφρώς πιο αυξημένο στα έμβρυα διαβητικών μητέρων. Εντούτοις, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σακχαρώδης διαβήτης κυήσεως δεν εμφανίζεται πριν το 2ο τρίμηνο, το τρίμηνο στο οποίο όλα τα ζωτικά όργανα του μωρού σας έχει ήδη σχηματιστεί, οπότε ο κίνδυνος να επηρεαστεί το μωρό σας, είναι σχετικά μικρός. Σε περίπτωση μη καλής ρύθμισης του διαβήτη, είναι δυνατό να παρουσιαστούν ορισμένες επιπλοκές στο έμβρυο, με πιο συχνή το αυξημένο βάρος του εμβρύου (συχνά πάνω από 4 κιλά) και πιο τραγική τον ενδομήτριο θάνατο του εμβρύου, κυρίως κατά τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης. Για το λόγους αυτούς, οι περισσότεροι μαιευτήρες συστήνουν την περάτωση του τοκετού μόλις συμπληρωθούν οι 38 εβδομάδες. Ο τοκετός σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί κάλλιστα να γίνει κολπικά ενώ η καισαρική τομή θα γίνει όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις. Το μωρό σας, μετά την γέννησή του , μπορεί να έχει χαμηλά επίπεδα γλυκόζης, ή υπογλυκαιμία, και ίσως να χρειαστεί να εξετάζεται τακτικά μέχρι τα επίπεδα του σακχάρου του να επανέλθουν στο κανονικό. Τι συμβαίνει μετά τον τοκετό; Τα επίπεδα γλυκόζης επανέρχονται συνήθως στα φυσιολογικά όρια μετά τη γέννα, αλλά για προληπτικούς λόγους, θα πρέπει να κάνετε πάλι μετά από 6 εβδομάδες που γεννήσατε, μια εξέταση ανοχής στη γλυκόζη. Από τη στιγμή που εμφανίσατε σακχαρώδη διαβήτη στην εγκυμοσύνη σας, είναι πολύ πιθανό να ξαναεμφανιστεί σε μελλοντική εγκυμοσύνη. Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζετε, πως αν ακολουθήσετε ένα υγιεινό διαιτολόγιο, μπορείτε να μειώσετε τους κινδύνους επανεμφάνισής του.

Ο ορισμός του σακχαρώδους διαβήτη στην εγκυμοσύνη (ΣΔΚ) είναι η διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη διαπιστωμένη για πρώτη φορά κατά την εγκυμοσύνη.Η πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αφορά περίπου στο 2% των εγκύων, και πρέπει να διαγνωστεί εγκαίρως, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Η μηνιαία εξέταση ούρων είναι ένας από τους πλέον αξιόπιστους τρόπους να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε κάποιες σοβαρές ασθένειες, μεταξύ αυτών και εκείνη του σακχαρώδους διαβήτη κυήσεως. Ενδεικτικά, οι έγκυες με κλινικό διαβήτη, νοιώθουν δίψα, κούραση, και την ανάγκη να επισκεφτούν την τουαλέτα, σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι πριν. Αλλά τα συμπτώματα τις περισσότερες φορές δεν είναι φανερά, και ο ευκολότερο τρόπος για να καταλάβετε είναι οι συχνές εξετάσεις ούρων για τυχόν ίχνη σακχάρου. Τι συμβαίνει στο σώμα; Όταν τρώτε , το σώμα σας παράγει μια ορμόνη, την ινσουλίνη, που είναι και η υπεύθυνη για την ποσότητα του σακχάρου στο αίμα. Όταν είστε έγκυος, το σώμα σας χρειάζεται παραπάνω ποσότητα ινσουλίνης, και αν δεν υπάρχει αρκετή (είτε λόγω ελαττωματικής παραγωγής από το πάγκρεας είτε λόγω ελαττωματικής δραστικότητας), τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας ανεβαίνουν - και αυτό είναι που ονομάζουμε σακχαρώδη διαβήτη κυήσεως. Επίσης, επειδή η εγκυμοσύνη είναι μια «διαβητογόνος» κατάσταση, μπορεί να επιδεινωθεί ένας προϋπάρχων υποκλινικός διαβήτης. Επειδή ο - μη ρυθμισμένος- σακχαρώδης διαβήτης της εγκυμοσύνης αυξάνει τους κινδύνους για εμφάνιση επιπλοκών τόσο στο έμβρυο όσο και στη μητέρα (όπως η ανάπτυξη υπέρτασης ή προεκλαμψίας), πρέπει να παρακολουθείται συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μετά τον τοκετό θα πρέπει να επανεκτιμηθεί η κατάσταση της μητέρας, γιατί υπολογίζεται πως 40% των γυναικών αυτών μπορεί να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ (μη ινσουλινοεξαρτώμενο) μέσα στην επόμενη δεκαετία. Πώς τίθεται η διάγνωση; Σε κάθε ραντεβού σας με τον γυναικολόγο, θα κάνετε και εξετάσεις για να δείτε τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Ο πιο εύκολος τρόπος όμως, είναι με μια απλή εξέταση ούρων, γιατί η γλυκόζη εμφανίζεται στα ούρα όταν ξεπεράσει κάποια επίπεδα στο αίμα. Πολλές έγκυες γυναίκες είχαν αυξημένα τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα χωρίς όμως να έχουν διαβήτη, οπότε μην ανησυχήσετε αν τα νούμερα είναι υψηλά – το πιο πιθανό είναι να σας παραπέμψει ο γιατρός σας να κάνετε κάποιες επιπλέον εξετάσεις. Σήμερα, σε όλες τις έγκυες που διανύουν την 24η - 28η εβδομάδα κύησης και που δεν είναι υψηλού κινδύνου, πραγματοποιείται μια εξέταση που λέγεται καμπύλη γλυκόζης. · Για να γίνει αυτή η εξέταση πρέπει να έχει προηγηθεί μια νύχτα χωρίς να έχετε φάει τίποτα, ακολουθούμενη από μια εξέταση αίματος. · Θα σας δώσουν ένα ζαχαρούχο υγρό (για παράδειγμα νερό με ζάχαρη ή κάποιο ισοτονικό ποτό) και θα δουν μετά από αυτό, πως μεταβολίζεται η ζάχαρη από τον οργανισμό σας. · Αν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι σε υψηλά επίπεδα μετά από 1 και 2 ώρες που σας δόθηκε το ζαχαρούχο υγρό, αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη. Οι φυσιολογικές τιμές μετά από χορήγηση 100 γραμμαρίων γλυκόζης, είναι mg/dl mmol/l γλυκόζη νηστείας 95 5.3 γλυκόζη σε 1 ώρα 180 10.0 γλυκόζη σε 2 ώρες 155 8.6 γλυκόζη σε 3 ώρες 140 7.8 Για να χαρακτηρισθεί η δοκιμασία διάγνωσης θετική, δύο ή περισσότερες τιμές πρέπει να είναι ίσες ή μεγαλύτερες από τα παραπάνω όρια. Η περιγραφή αυτή είναι κάπως απλουστευμένη ώστε να γίνεται κατανοητή. Έχουν θεσπιστεί αυστηρά κριτήρια, με δοκιμασία ανίχνευσης και δοκιμασία διάγνωσης. Στην κλινική πράξη, οι περισσότεροι γυναικολόγοι εφαρμόζουν τη δοκιμασία διάγνωσης εξαρχής, σε όλες τις έγκυες. Όπως είπαμε παραπάνω, η δοκιμασία αυτή γίνεται μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας. Εξαιρούνται οι έγκυες «υψηλού κινδύνου» που είναι γυναίκες με έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω παράγονες κινδύνου: · εκσεσημασμένη παχυσαρκία (Δείκτης μάζας σώματος:ΔΜΣ ³ 30 kg/m2) · σακχαρώδης διαβήτης σε συγγενή πρώτου βαθμού · ιστορικό ΣΔΚ σε προηγούμενη εγκυμοσύνη · ιστορικό γέννησης μακροσωμικών νεογνών (> 4 kg) · γλυκοζουρία (σάκχαρο στα ούρα) Στις γυναίκες αυτές, η εξέταση πραγματοποιείται νωρίτερα στην εγκυμοσύνη. Αντιμετώπιση Στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλαγή στο διαιτολόγιο και έλεγχος της αύξησης του σωματικού βάρους, μπορεί να είναι αυτό που τελικά χρειάζεστε για να διαχειριστείτε τον διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας. Ιδανικές τροφές είναι: * η κατανάλωση πουλερικών, κρέατος, ψαριών (εννοείται χωρίς το λίπος - πέτσα) και γαλακτοκομικών προϊόντων με χαμηλά λιπαρά. Προτιμούνται τρόποι μαγειρέματος χωρίς χρήση λαδιού όπως βράσιμο, στον ατμό ή στη σχάρα. * Οι φυτικές ίνες στα όσπρια, τα φρούτα και τα λαχανικά βοηθούν στη σταθεροποίηση της γλυκόζης στο αίμα, λόγω και της ταχύτερης διέλευσης της τροφής από το έντερο. * Προτιμήστε τα ψητά και βραστά φαγητά. Καλό είναι να αποφεύγονται όλες τις κατεργασμένες τροφές όπως τα χάμπουργκερ, κατεψυγμένα τρόφιμα όπως πίτσες καθώς και οι σάλτσες που περιέχουν λίπη και τα dressing στις σαλάτες. Μια συμβουλή που μπορεί να σας δώσει ο γιατρός σας - μαζί ίσως και με έναν μετρητή σακχάρου για να εξετάζεστε μόνη σας - είναι τα μικρά και τακτά γεύματα, για να βοηθήσετε τον οργανισμό σας να μεταβολίζει καλύτερα τη γλυκόζη. Εάν τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν στο σωστό έλεγχο του σακχάρου, τότε ο γιατρός σας (συνήθως σε συνεργασία με έναν ενδοκρινολόγο) θα σας συστήσουν την έναρξη αγωγής με ινσουλίνη μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης. Τα από του στόματος αντιδιαβητικά φάρμακα, αντενδείκνυνται στην εγκυμοσύνη! Επηρεάζεται το έμβρυο από το σακχαρώδη διαβήτη; Το ποσοστό εμφάνισης διαπλαστικών ανωμαλιών είναι ελαφρώς πιο αυξημένο στα έμβρυα διαβητικών μητέρων. Εντούτοις, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σακχαρώδης διαβήτης κυήσεως δεν εμφανίζεται πριν το 2ο τρίμηνο, το τρίμηνο στο οποίο όλα τα ζωτικά όργανα του μωρού σας έχει ήδη σχηματιστεί, οπότε ο κίνδυνος να επηρεαστεί το μωρό σας, είναι σχετικά μικρός. Σε περίπτωση μη καλής ρύθμισης του διαβήτη, είναι δυνατό να παρουσιαστούν ορισμένες επιπλοκές στο έμβρυο, με πιο συχνή το αυξημένο βάρος του εμβρύου (συχνά πάνω από 4 κιλά) και πιο τραγική τον ενδομήτριο θάνατο του εμβρύου, κυρίως κατά τον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης. Για το λόγους αυτούς, οι περισσότεροι μαιευτήρες συστήνουν την περάτωση του τοκετού μόλις συμπληρωθούν οι 38 εβδομάδες. Ο τοκετός σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί κάλλιστα να γίνει κολπικά ενώ η καισαρική τομή θα γίνει όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις. Το μωρό σας, μετά την γέννησή του , μπορεί να έχει χαμηλά επίπεδα γλυκόζης, ή υπογλυκαιμία, και ίσως να χρειαστεί να εξετάζεται τακτικά μέχρι τα επίπεδα του σακχάρου του να επανέλθουν στο κανονικό. Τι συμβαίνει μετά τον τοκετό; Τα επίπεδα γλυκόζης επανέρχονται συνήθως στα φυσιολογικά όρια μετά τη γέννα, αλλά για προληπτικούς λόγους, θα πρέπει να κάνετε πάλι μετά από 6 εβδομάδες που γεννήσατε, μια εξέταση ανοχής στη γλυκόζη. Από τη στιγμή που εμφανίσατε σακχαρώδη διαβήτη στην εγκυμοσύνη σας, είναι πολύ πιθανό να ξαναεμφανιστεί σε μελλοντική εγκυμοσύνη. Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζετε, πως αν ακολουθήσετε ένα υγιεινό διαιτολόγιο, μπορείτε να μειώσετε τους κινδύνους επανεμφάνισής του.

Περί κολπίτιδος Λευκόρροια (Κολπίτις) Η κολπική έκκριση σε γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας είναι φυσιολογικό φαινόμενο, που δεν πρέπει να έχει ενοχλητικές διατάσεις. Η ποσότητα που θεωρείται φυσιολογική, είναι για τις περισσότερες γυναίκες υποκειμενικό μέγεθος. Έχω την άποψη, ότι το λεγόμενο ‘’τεστ της κυλόττας ‘’, που άκουσα σε πανεπιστημιακή παράδοση, σχετικά με την εκτίμηση της λευκόρροιας, είναι αντιπροσωπευτικό. Σε γυναίκες που η κυλόττα τους παραμένει στεγνή επί 12 ώρες, το κολπικό έκκριμα είναι φυσιολογικό Αν πρέπει να αλλάξετε μερικές φορές την ημέρα το κυλοττάκι σας, τότε καλλίτερα να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας . Αν το χρώμα του κολπικού εκκρίματος μεταβάλλεται απο λευκοκίτρινο που είναι συνήθως, σε γιαουρτοειδές, κόκκινο, καφεοειδές ή και πράσινο, τότε είναι ώρα να επισκεφθείτε τον γιατρό σας. Το ίδιο ισχύει και όταν εμφανιστεί κνησμός (φαγούρα). Τι μπορεί να κάνει ο γιατρός σας; Πολλές φορές ο γιατρός σας είναι σε θέση να βάλει την σωστή διάγνωση με την απλή επισκόπηση της περιοχής και να δώσει την κατάλληλη θεραπεία. Με την μέτρηση της οξύτητας των υγρών (του λεγόμενου pH ), είναι σε θέση να ξεχωρίσει, αν τα ενοχλήματα οφείλονται σε μικροβιακή αιτία, ή σε μύκητες, Με την μικροσκοπική εξέταση ενός νωπού παρασκευάσματος ( λίγο διάλυμα φυσιολογικού ορού ανακατεύεται με ελάχιστη ποσότητα εκκρίματος κόλπου και μικροσκοπείται αμέσως) μπορεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις να τεθεί η σωστή διάγνωση (Κολπίτις μικροβιακής αιτιολογίας – κολπίτις εκ μονιλιάσεως – τριχομοναδική κολπίτις) και να δοθεί αποτελεσματική θεραπεία. Αν ο γυναικολόγος δεν έχει την ο ίδιος την δυνατότητα αυτή, στέλνει το δείγμα, ή την ίδια την ασθενή, σε μικροβιολογικό εργαστήριο. Πολύ σπάνια είναι αναγκαίες πιο λεπτομερείς εξετάσεις. Από που προέρχεται η λευκόρροια; · Συνήθως προέρχεται από επιμόλυνση του κόλπου με μικρόβια ή μύκητες, Η επιμόλυνση επέρχεται συνήθως σε συνδυασμό με μία μείωση της άμυνας της περιοχής και λιγώτερο από μαζική εισβολή βακτηριδίων, κόκκων και μυκήτων. Εξ άλλου, η περιοχή βρίθει από παθογόνους μικροοργανισμούς και η σεξουαλική σχέση γίνεται με κάθε άλλο παρά άσηπτο τρόπο, · Συχνό παράδειγμα για τα παραπάνω, είναι η εμφάνιση κολπίτιδων, μετά από χρήση αντιβιοτικών. · Ένας άλλος παράγων προκλήσεως παθολογικής λευκόρροιας, είναι και κάθε είδους φλεγμονή στον τράχηλο, στο ενδομήτριο και τέλος και στην σάλπιγγα, που πρεξενεί αλλαγή στο pH τού κόλπου και με τον τρόπο αυτό υποθάλπει τον πολλαπλασιασμό παθολογικών μικροοργανισμών στο κολπικό έκκριμα. · Κλασικό παράδειγμα είναι η προσβολή του τραχήλου από HPV (ιούς των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων) και η εμφάνιση υποτροπών κολπίτιδων εναλλασσόμενης αιτιολογίας.! · Η συχνές υποτροπές παθολογικής λευκόρροιας, μπορεί να οφείλονται και σε μειωμένη ανοσολογική αντίσταση γενικότερα. Ποια είναι η θεραπεία της λευκόρροιας ; Η θεραπεία πρέπει να είναι ανάλογη με την αιτία και μπορεί να γίνει με εξωτερικές και ενδοκολπικές πλύσεις, αλοιφές και κολπικά υπόθετα, ή με από στόματος με χάπια. Μερικές φορές είναι ανάγκη να εφαρμοστεί θεραπεία και στον σύντροφο. Παρά τις διαγνωστικές και θεραπευτικές δυνατότητες, υπάρχουν περιπτώσεις λευκόρροιας που υποτροπιάζουν σύντομα και συχνά, εξαντλώντας την υπομονή των ασθενών και των γιατρών. Περίπου όλες αυτού του είδους οι κολπίτιδες, αυτοθεραπεύονται κάποτε και μόνες τους.. Τι επιπλοκές μπορεί να έχει μία κολπίτιδα; Αυτό που εννοούμε με ανιούσα λοίμωξη. Να προσβληθεί δηλαδή από παθογόνους μικροοργανισμούς το ενδομήτριο και η σάλπιγγα, προξενώντας ενδεχομένως και στειρότητα. Ωστόσο αυτού του είδους οι επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες. Εκείνο που φαίνεται ότι είναι σημαντικό, είναι ο ρόλος της κολπίτιδας μικροβιακής αιτιολογίας στην πρόκληση αποβολών σε προχωρημένη κύηση, καθώς και η πρόκληση προώρων τοκετών. Αρκετοί γιατροί εξετάζουν το pH του κόλπου συχνά κατά την κύηση (κάθε μήνα, ή και συχνότερα) και όταν αυτό ξεπερνά τα 4,8, προβαίνουν σε μικροσκοπική εξέταση του κολπικού εκκρίματος και θεραπεία τυχόν διαταραχής του.Ιδε σχετικά την ανακοίνωση του Saling στο Internet: http://www.gyn.gr/artman/publish/article_9.asp Ακόμη: Κατεβάστε από τα Download την παρουσίαση ''Διαγνωστική προσέγγιση της κολπίτιδος''.

Περί κολπίτιδος Λευκόρροια (Κολπίτις) Η κολπική έκκριση σε γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας είναι φυσιολογικό φαινόμενο, που δεν πρέπει να έχει ενοχλητικές διατάσεις. Η ποσότητα που θεωρείται φυσιολογική, είναι για τις περισσότερες γυναίκες υποκειμενικό μέγεθος. Έχω την άποψη, ότι το λεγόμενο ‘’τεστ της κυλόττας ‘’, που άκουσα σε πανεπιστημιακή παράδοση, σχετικά με την εκτίμηση της λευκόρροιας, είναι αντιπροσωπευτικό. Σε γυναίκες που η κυλόττα τους παραμένει στεγνή επί 12 ώρες, το κολπικό έκκριμα είναι φυσιολογικό Αν πρέπει να αλλάξετε μερικές φορές την ημέρα το κυλοττάκι σας, τότε καλλίτερα να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας . Αν το χρώμα του κολπικού εκκρίματος μεταβάλλεται απο λευκοκίτρινο που είναι συνήθως, σε γιαουρτοειδές, κόκκινο, καφεοειδές ή και πράσινο, τότε είναι ώρα να επισκεφθείτε τον γιατρό σας. Το ίδιο ισχύει και όταν εμφανιστεί κνησμός (φαγούρα). Τι μπορεί να κάνει ο γιατρός σας; Πολλές φορές ο γιατρός σας είναι σε θέση να βάλει την σωστή διάγνωση με την απλή επισκόπηση της περιοχής και να δώσει την κατάλληλη θεραπεία. Με την μέτρηση της οξύτητας των υγρών (του λεγόμενου pH ), είναι σε θέση να ξεχωρίσει, αν τα ενοχλήματα οφείλονται σε μικροβιακή αιτία, ή σε μύκητες, Με την μικροσκοπική εξέταση ενός νωπού παρασκευάσματος ( λίγο διάλυμα φυσιολογικού ορού ανακατεύεται με ελάχιστη ποσότητα εκκρίματος κόλπου και μικροσκοπείται αμέσως) μπορεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις να τεθεί η σωστή διάγνωση (Κολπίτις μικροβιακής αιτιολογίας – κολπίτις εκ μονιλιάσεως – τριχομοναδική κολπίτις) και να δοθεί αποτελεσματική θεραπεία. Αν ο γυναικολόγος δεν έχει την ο ίδιος την δυνατότητα αυτή, στέλνει το δείγμα, ή την ίδια την ασθενή, σε μικροβιολογικό εργαστήριο. Πολύ σπάνια είναι αναγκαίες πιο λεπτομερείς εξετάσεις. Από που προέρχεται η λευκόρροια; · Συνήθως προέρχεται από επιμόλυνση του κόλπου με μικρόβια ή μύκητες, Η επιμόλυνση επέρχεται συνήθως σε συνδυασμό με μία μείωση της άμυνας της περιοχής και λιγώτερο από μαζική εισβολή βακτηριδίων, κόκκων και μυκήτων. Εξ άλλου, η περιοχή βρίθει από παθογόνους μικροοργανισμούς και η σεξουαλική σχέση γίνεται με κάθε άλλο παρά άσηπτο τρόπο, · Συχνό παράδειγμα για τα παραπάνω, είναι η εμφάνιση κολπίτιδων, μετά από χρήση αντιβιοτικών. · Ένας άλλος παράγων προκλήσεως παθολογικής λευκόρροιας, είναι και κάθε είδους φλεγμονή στον τράχηλο, στο ενδομήτριο και τέλος και στην σάλπιγγα, που πρεξενεί αλλαγή στο pH τού κόλπου και με τον τρόπο αυτό υποθάλπει τον πολλαπλασιασμό παθολογικών μικροοργανισμών στο κολπικό έκκριμα. · Κλασικό παράδειγμα είναι η προσβολή του τραχήλου από HPV (ιούς των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων) και η εμφάνιση υποτροπών κολπίτιδων εναλλασσόμενης αιτιολογίας.! · Η συχνές υποτροπές παθολογικής λευκόρροιας, μπορεί να οφείλονται και σε μειωμένη ανοσολογική αντίσταση γενικότερα. Ποια είναι η θεραπεία της λευκόρροιας ; Η θεραπεία πρέπει να είναι ανάλογη με την αιτία και μπορεί να γίνει με εξωτερικές και ενδοκολπικές πλύσεις, αλοιφές και κολπικά υπόθετα, ή με από στόματος με χάπια. Μερικές φορές είναι ανάγκη να εφαρμοστεί θεραπεία και στον σύντροφο. Παρά τις διαγνωστικές και θεραπευτικές δυνατότητες, υπάρχουν περιπτώσεις λευκόρροιας που υποτροπιάζουν σύντομα και συχνά, εξαντλώντας την υπομονή των ασθενών και των γιατρών. Περίπου όλες αυτού του είδους οι κολπίτιδες, αυτοθεραπεύονται κάποτε και μόνες τους.. Τι επιπλοκές μπορεί να έχει μία κολπίτιδα; Αυτό που εννοούμε με ανιούσα λοίμωξη. Να προσβληθεί δηλαδή από παθογόνους μικροοργανισμούς το ενδομήτριο και η σάλπιγγα, προξενώντας ενδεχομένως και στειρότητα. Ωστόσο αυτού του είδους οι επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες. Εκείνο που φαίνεται ότι είναι σημαντικό, είναι ο ρόλος της κολπίτιδας μικροβιακής αιτιολογίας στην πρόκληση αποβολών σε προχωρημένη κύηση, καθώς και η πρόκληση προώρων τοκετών. Αρκετοί γιατροί εξετάζουν το pH του κόλπου συχνά κατά την κύηση (κάθε μήνα, ή και συχνότερα) και όταν αυτό ξεπερνά τα 4,8, προβαίνουν σε μικροσκοπική εξέταση του κολπικού εκκρίματος και θεραπεία τυχόν διαταραχής του.Ιδε σχετικά την ανακοίνωση του Saling στο Internet: http://www.gyn.gr/artman/publish/article_9.asp Ακόμη: Κατεβάστε από τα Download την παρουσίαση ''Διαγνωστική προσέγγιση της κολπίτιδος''.

Περί κολπίτιδος Λευκόρροια (Κολπίτις) Η κολπική έκκριση σε γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας είναι φυσιολογικό φαινόμενο, που δεν πρέπει να έχει ενοχλητικές διατάσεις. Η ποσότητα που θεωρείται φυσιολογική, είναι για τις περισσότερες γυναίκες υποκειμενικό μέγεθος. Έχω την άποψη, ότι το λεγόμενο ‘’τεστ της κυλόττας ‘’, που άκουσα σε πανεπιστημιακή παράδοση, σχετικά με την εκτίμηση της λευκόρροιας, είναι αντιπροσωπευτικό. Σε γυναίκες που η κυλόττα τους παραμένει στεγνή επί 12 ώρες, το κολπικό έκκριμα είναι φυσιολογικό Αν πρέπει να αλλάξετε μερικές φορές την ημέρα το κυλοττάκι σας, τότε καλλίτερα να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας . Αν το χρώμα του κολπικού εκκρίματος μεταβάλλεται απο λευκοκίτρινο που είναι συνήθως, σε γιαουρτοειδές, κόκκινο, καφεοειδές ή και πράσινο, τότε είναι ώρα να επισκεφθείτε τον γιατρό σας. Το ίδιο ισχύει και όταν εμφανιστεί κνησμός (φαγούρα). Τι μπορεί να κάνει ο γιατρός σας; Πολλές φορές ο γιατρός σας είναι σε θέση να βάλει την σωστή διάγνωση με την απλή επισκόπηση της περιοχής και να δώσει την κατάλληλη θεραπεία. Με την μέτρηση της οξύτητας των υγρών (του λεγόμενου pH ), είναι σε θέση να ξεχωρίσει, αν τα ενοχλήματα οφείλονται σε μικροβιακή αιτία, ή σε μύκητες, Με την μικροσκοπική εξέταση ενός νωπού παρασκευάσματος ( λίγο διάλυμα φυσιολογικού ορού ανακατεύεται με ελάχιστη ποσότητα εκκρίματος κόλπου και μικροσκοπείται αμέσως) μπορεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις να τεθεί η σωστή διάγνωση (Κολπίτις μικροβιακής αιτιολογίας – κολπίτις εκ μονιλιάσεως – τριχομοναδική κολπίτις) και να δοθεί αποτελεσματική θεραπεία. Αν ο γυναικολόγος δεν έχει την ο ίδιος την δυνατότητα αυτή, στέλνει το δείγμα, ή την ίδια την ασθενή, σε μικροβιολογικό εργαστήριο. Πολύ σπάνια είναι αναγκαίες πιο λεπτομερείς εξετάσεις. Από που προέρχεται η λευκόρροια; · Συνήθως προέρχεται από επιμόλυνση του κόλπου με μικρόβια ή μύκητες, Η επιμόλυνση επέρχεται συνήθως σε συνδυασμό με μία μείωση της άμυνας της περιοχής και λιγώτερο από μαζική εισβολή βακτηριδίων, κόκκων και μυκήτων. Εξ άλλου, η περιοχή βρίθει από παθογόνους μικροοργανισμούς και η σεξουαλική σχέση γίνεται με κάθε άλλο παρά άσηπτο τρόπο, · Συχνό παράδειγμα για τα παραπάνω, είναι η εμφάνιση κολπίτιδων, μετά από χρήση αντιβιοτικών. · Ένας άλλος παράγων προκλήσεως παθολογικής λευκόρροιας, είναι και κάθε είδους φλεγμονή στον τράχηλο, στο ενδομήτριο και τέλος και στην σάλπιγγα, που πρεξενεί αλλαγή στο pH τού κόλπου και με τον τρόπο αυτό υποθάλπει τον πολλαπλασιασμό παθολογικών μικροοργανισμών στο κολπικό έκκριμα. · Κλασικό παράδειγμα είναι η προσβολή του τραχήλου από HPV (ιούς των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων) και η εμφάνιση υποτροπών κολπίτιδων εναλλασσόμενης αιτιολογίας.! · Η συχνές υποτροπές παθολογικής λευκόρροιας, μπορεί να οφείλονται και σε μειωμένη ανοσολογική αντίσταση γενικότερα. Ποια είναι η θεραπεία της λευκόρροιας ; Η θεραπεία πρέπει να είναι ανάλογη με την αιτία και μπορεί να γίνει με εξωτερικές και ενδοκολπικές πλύσεις, αλοιφές και κολπικά υπόθετα, ή με από στόματος με χάπια. Μερικές φορές είναι ανάγκη να εφαρμοστεί θεραπεία και στον σύντροφο. Παρά τις διαγνωστικές και θεραπευτικές δυνατότητες, υπάρχουν περιπτώσεις λευκόρροιας που υποτροπιάζουν σύντομα και συχνά, εξαντλώντας την υπομονή των ασθενών και των γιατρών. Περίπου όλες αυτού του είδους οι κολπίτιδες, αυτοθεραπεύονται κάποτε και μόνες τους.. Τι επιπλοκές μπορεί να έχει μία κολπίτιδα; Αυτό που εννοούμε με ανιούσα λοίμωξη. Να προσβληθεί δηλαδή από παθογόνους μικροοργανισμούς το ενδομήτριο και η σάλπιγγα, προξενώντας ενδεχομένως και στειρότητα. Ωστόσο αυτού του είδους οι επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες. Εκείνο που φαίνεται ότι είναι σημαντικό, είναι ο ρόλος της κολπίτιδας μικροβιακής αιτιολογίας στην πρόκληση αποβολών σε προχωρημένη κύηση, καθώς και η πρόκληση προώρων τοκετών. Αρκετοί γιατροί εξετάζουν το pH του κόλπου συχνά κατά την κύηση (κάθε μήνα, ή και συχνότερα) και όταν αυτό ξεπερνά τα 4,8, προβαίνουν σε μικροσκοπική εξέταση του κολπικού εκκρίματος και θεραπεία τυχόν διαταραχής του.Ιδε σχετικά την ανακοίνωση του Saling στο Internet: http://www.gyn.gr/artman/publish/article_9.asp Ακόμη: Κατεβάστε από τα Download την παρουσίαση ''Διαγνωστική προσέγγιση της κολπίτιδος''.

Περί κολπίτιδος Λευκόρροια (Κολπίτις) Η κολπική έκκριση σε γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας είναι φυσιολογικό φαινόμενο, που δεν πρέπει να έχει ενοχλητικές διατάσεις. Η ποσότητα που θεωρείται φυσιολογική, είναι για τις περισσότερες γυναίκες υποκειμενικό μέγεθος. Έχω την άποψη, ότι το λεγόμενο ‘’τεστ της κυλόττας ‘’, που άκουσα σε πανεπιστημιακή παράδοση, σχετικά με την εκτίμηση της λευκόρροιας, είναι αντιπροσωπευτικό. Σε γυναίκες που η κυλόττα τους παραμένει στεγνή επί 12 ώρες, το κολπικό έκκριμα είναι φυσιολογικό Αν πρέπει να αλλάξετε μερικές φορές την ημέρα το κυλοττάκι σας, τότε καλλίτερα να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας . Αν το χρώμα του κολπικού εκκρίματος μεταβάλλεται απο λευκοκίτρινο που είναι συνήθως, σε γιαουρτοειδές, κόκκινο, καφεοειδές ή και πράσινο, τότε είναι ώρα να επισκεφθείτε τον γιατρό σας. Το ίδιο ισχύει και όταν εμφανιστεί κνησμός (φαγούρα). Τι μπορεί να κάνει ο γιατρός σας; Πολλές φορές ο γιατρός σας είναι σε θέση να βάλει την σωστή διάγνωση με την απλή επισκόπηση της περιοχής και να δώσει την κατάλληλη θεραπεία. Με την μέτρηση της οξύτητας των υγρών (του λεγόμενου pH ), είναι σε θέση να ξεχωρίσει, αν τα ενοχλήματα οφείλονται σε μικροβιακή αιτία, ή σε μύκητες, Με την μικροσκοπική εξέταση ενός νωπού παρασκευάσματος ( λίγο διάλυμα φυσιολογικού ορού ανακατεύεται με ελάχιστη ποσότητα εκκρίματος κόλπου και μικροσκοπείται αμέσως) μπορεί σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις να τεθεί η σωστή διάγνωση (Κολπίτις μικροβιακής αιτιολογίας – κολπίτις εκ μονιλιάσεως – τριχομοναδική κολπίτις) και να δοθεί αποτελεσματική θεραπεία. Αν ο γυναικολόγος δεν έχει την ο ίδιος την δυνατότητα αυτή, στέλνει το δείγμα, ή την ίδια την ασθενή, σε μικροβιολογικό εργαστήριο. Πολύ σπάνια είναι αναγκαίες πιο λεπτομερείς εξετάσεις. Από που προέρχεται η λευκόρροια; · Συνήθως προέρχεται από επιμόλυνση του κόλπου με μικρόβια ή μύκητες, Η επιμόλυνση επέρχεται συνήθως σε συνδυασμό με μία μείωση της άμυνας της περιοχής και λιγώτερο από μαζική εισβολή βακτηριδίων, κόκκων και μυκήτων. Εξ άλλου, η περιοχή βρίθει από παθογόνους μικροοργανισμούς και η σεξουαλική σχέση γίνεται με κάθε άλλο παρά άσηπτο τρόπο, · Συχνό παράδειγμα για τα παραπάνω, είναι η εμφάνιση κολπίτιδων, μετά από χρήση αντιβιοτικών. · Ένας άλλος παράγων προκλήσεως παθολογικής λευκόρροιας, είναι και κάθε είδους φλεγμονή στον τράχηλο, στο ενδομήτριο και τέλος και στην σάλπιγγα, που πρεξενεί αλλαγή στο pH τού κόλπου και με τον τρόπο αυτό υποθάλπει τον πολλαπλασιασμό παθολογικών μικροοργανισμών στο κολπικό έκκριμα. · Κλασικό παράδειγμα είναι η προσβολή του τραχήλου από HPV (ιούς των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων) και η εμφάνιση υποτροπών κολπίτιδων εναλλασσόμενης αιτιολογίας.! · Η συχνές υποτροπές παθολογικής λευκόρροιας, μπορεί να οφείλονται και σε μειωμένη ανοσολογική αντίσταση γενικότερα. Ποια είναι η θεραπεία της λευκόρροιας ; Η θεραπεία πρέπει να είναι ανάλογη με την αιτία και μπορεί να γίνει με εξωτερικές και ενδοκολπικές πλύσεις, αλοιφές και κολπικά υπόθετα, ή με από στόματος με χάπια. Μερικές φορές είναι ανάγκη να εφαρμοστεί θεραπεία και στον σύντροφο. Παρά τις διαγνωστικές και θεραπευτικές δυνατότητες, υπάρχουν περιπτώσεις λευκόρροιας που υποτροπιάζουν σύντομα και συχνά, εξαντλώντας την υπομονή των ασθενών και των γιατρών. Περίπου όλες αυτού του είδους οι κολπίτιδες, αυτοθεραπεύονται κάποτε και μόνες τους.. Τι επιπλοκές μπορεί να έχει μία κολπίτιδα; Αυτό που εννοούμε με ανιούσα λοίμωξη. Να προσβληθεί δηλαδή από παθογόνους μικροοργανισμούς το ενδομήτριο και η σάλπιγγα, προξενώντας ενδεχομένως και στειρότητα. Ωστόσο αυτού του είδους οι επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες. Εκείνο που φαίνεται ότι είναι σημαντικό, είναι ο ρόλος της κολπίτιδας μικροβιακής αιτιολογίας στην πρόκληση αποβολών σε προχωρημένη κύηση, καθώς και η πρόκληση προώρων τοκετών. Αρκετοί γιατροί εξετάζουν το pH του κόλπου συχνά κατά την κύηση (κάθε μήνα, ή και συχνότερα) και όταν αυτό ξεπερνά τα 4,8, προβαίνουν σε μικροσκοπική εξέταση του κολπικού εκκρίματος και θεραπεία τυχόν διαταραχής του.Ιδε σχετικά την ανακοίνωση του Saling στο Internet: http://www.gyn.gr/artman/publish/article_9.asp Ακόμη: Κατεβάστε από τα Download την παρουσίαση ''Διαγνωστική προσέγγιση της κολπίτιδος''.

Χρωμοσωμικές ανωμαλίες Φυσιολογικά χρωμοσώματα · Ο άνθρωπος διαθέτει σε κάθε κύτταρό του 46 χρωμοσώματα, στα οποία είναι εναποθηκευμένες όλες οι κληρονομικές του ιδιότητες. Δυο από αυτά , το Χ και Υ , είναι τα λεγόμενα φυλετικά χρωμοσώματα . Μόνον τα γεννετικά κύτταρα διαθέτουν 23 χρωμοσώματα. (ωάριο και σπερματοζωάριο) · Τα 46 χρωμοσώματα αποτελούνται από 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων · Τα κορίτσια χαρακτηρίζονται από τον συνδυασμό 46ΧΧ και τα αγόρια από τον συνδυασμό 46ΧΥ Η γονιμοποίηση. · Ο πυρήνας του ωαρίου έχει πάντοτε 23Χ . Ο πυρήνας του σπερματοζωαρίου τουναντίον περιέχει μεν 23 χρωμοσώματα, ο τύπος όμως μπορεί να είναι 23Χ ή 23 Υ. Με άλλα λόγια, ένα χρωμόσωμα, το Υ, προσδιορίζει το αγόρι.. Κατά την ένωση ωαρίου και σπερματοζωαρίου ενώνονται τα χρωμοσώματα σε ζεύγη και έτσι δημιουργείται, ή ένα αγόρι (46ΧΥ), ή ένα κορίτσι(46ΧΧ) . · Ένα υγιές παιδί μπορεί να γεννηθεί, μόνον όταν δεν υπάρχουν αποκλίσεις στον αριθμό των χρωμοσωμάτων των γονέων, ή βλάβες μέσα στο ίδια τα χρωμοσώματα, ώστε οι μετέπειτα αλλεπάλληλοι πολλαπλασιασμοί των κυττάρων να διεκπεραιωθούν φυσιολογικά. Αποκλίσεις από το φυσιολογικό Μία σειρά αποκλίσεων στην κληρονομικότητα, μπορεί να μεταφερθεί από τους γονείς στα παιδιά. Π.χ. τμήματα ενός χρωμοσώματος μπορεί να λείπουν ή να έχουν ανταλλαγεί · Επίσης, στην γονιμοποίηση μπορεί κατά την ένωση των πυρήνων ωαρίου και σπερματοζωαρίου, ή κατά την κυτταρική υποδιαίρεση, να προκύψουν λάθη στην κατανομή των χρωμοσωμάτων. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μειωθεί ή ν’ αυξηθεί ο συνολικός αριθμός των χρωμοσωμάτων στο παιδί. · Όχι όμως μόνον ο αριθμός, αλλά και το σχήμα των χρωμοσωμάτων μπορεί ν’ αλλοιωθεί κατά την διάρκεια αυτών των διαδικασιών.. · Ακόμη, μπορεί να προκύψουν μη κληρονομικές μεταβολές, από εξωτερικές επιδράσεις, όπως ακτινοβολία ή χημικές ουσίες. Παιδιά με χρωμοσωμικές ανωμαλίες Η πλέον γνωστή χρωμοσωμική ανωμαλία είναι η τρισωμία 21, το λεγόμενο σύνδρομο Down , ή μογγολισμός. Τρισωμία 21 σημαίνει, ότι το χρωμόσωμα 21 υπάρχει τρεις , αντί δύο φορές. Τα παιδιά με την διαταραχή αυτή, έχουν καθυστέρηση στην πνευματική τους ανάπτυξη και πάσχουν συχνότερα από συγγενείς (εκ γεννετής) παθήσεις, όπως πχ. καρδιακές βλάβες. Παιδιά με άλλες τρισωμίες (πχ στο χρωμόσωμα 13 ή 18) δεν μπορούν να επιβιώσουν καθόλου, ή πάσχουν από βαριές αναπηρίες και έχουν μειωμένη προσδοκία ζωής, σε σχέση με υγιή παιδιά Στα έμβρυα με τον συνδυασμό 45ΧΟ, λείπει ένα φυλετικό χρωμόσωμα. Το παιδί αυτό αναπτύσσεται σαν κορίτσι, που πάσχει από το σύνδρομο Turner. Γυναίκες με το σύνδρομο αυτό είναι μικροκαμωμένες, η βάση του λαιμού τους είναι πλατιά (Pterygium colli) και δεν μπορούν να συλλάβουν. Συνήθως όμως η πνευματική τους ανάπτυξη είναι φυσιολογική Εξετάσεις και διαγνωστική χρωμοσωμικών ανωμαλιών Για την διερεύνηση χρωμοσωμικών ανωμαλιών στο έμβρυο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, υπάρχουν διάφορες τεχνικές Η αμνιοκέντηση. Η βιοψία χοριακής λάχνης Η βιοψία από τον πλακούντα Η αιμοληψία απο τον ομφάλιο λώρο, με παρακέντησή του, κάτω απο υπερηχογραφικό έλεγχο. Η λήψη κύτταρων από το ίδιο το έμβρυο, με απ΄ευθείας παρακέντηση ή με παρακέντηση της ουροδόχου κύστεως, πάντα κάτω από υπερηχογραφικό έλεγχο. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί μια χρωμοσωμική ανωμαλία, που οδηγεί σε βαριές αναπηρίες του παιδιού, ή δεν είναι καν συμβατή με την ζωή, η εγκυμοσύνη μπορεί να διακοπεί. Η διακοπή της κυήσεως, αυτό θα πρέπει να συμβεί όσο το δυνατόν ενωρίτερα.

Χρωμοσωμικές ανωμαλίες Φυσιολογικά χρωμοσώματα · Ο άνθρωπος διαθέτει σε κάθε κύτταρό του 46 χρωμοσώματα, στα οποία είναι εναποθηκευμένες όλες οι κληρονομικές του ιδιότητες. Δυο από αυτά , το Χ και Υ , είναι τα λεγόμενα φυλετικά χρωμοσώματα . Μόνον τα γεννετικά κύτταρα διαθέτουν 23 χρωμοσώματα. (ωάριο και σπερματοζωάριο) · Τα 46 χρωμοσώματα αποτελούνται από 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων · Τα κορίτσια χαρακτηρίζονται από τον συνδυασμό 46ΧΧ και τα αγόρια από τον συνδυασμό 46ΧΥ Η γονιμοποίηση. · Ο πυρήνας του ωαρίου έχει πάντοτε 23Χ . Ο πυρήνας του σπερματοζωαρίου τουναντίον περιέχει μεν 23 χρωμοσώματα, ο τύπος όμως μπορεί να είναι 23Χ ή 23 Υ. Με άλλα λόγια, ένα χρωμόσωμα, το Υ, προσδιορίζει το αγόρι.. Κατά την ένωση ωαρίου και σπερματοζωαρίου ενώνονται τα χρωμοσώματα σε ζεύγη και έτσι δημιουργείται, ή ένα αγόρι (46ΧΥ), ή ένα κορίτσι(46ΧΧ) . · Ένα υγιές παιδί μπορεί να γεννηθεί, μόνον όταν δεν υπάρχουν αποκλίσεις στον αριθμό των χρωμοσωμάτων των γονέων, ή βλάβες μέσα στο ίδια τα χρωμοσώματα, ώστε οι μετέπειτα αλλεπάλληλοι πολλαπλασιασμοί των κυττάρων να διεκπεραιωθούν φυσιολογικά. Αποκλίσεις από το φυσιολογικό Μία σειρά αποκλίσεων στην κληρονομικότητα, μπορεί να μεταφερθεί από τους γονείς στα παιδιά. Π.χ. τμήματα ενός χρωμοσώματος μπορεί να λείπουν ή να έχουν ανταλλαγεί · Επίσης, στην γονιμοποίηση μπορεί κατά την ένωση των πυρήνων ωαρίου και σπερματοζωαρίου, ή κατά την κυτταρική υποδιαίρεση, να προκύψουν λάθη στην κατανομή των χρωμοσωμάτων. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μειωθεί ή ν’ αυξηθεί ο συνολικός αριθμός των χρωμοσωμάτων στο παιδί. · Όχι όμως μόνον ο αριθμός, αλλά και το σχήμα των χρωμοσωμάτων μπορεί ν’ αλλοιωθεί κατά την διάρκεια αυτών των διαδικασιών.. · Ακόμη, μπορεί να προκύψουν μη κληρονομικές μεταβολές, από εξωτερικές επιδράσεις, όπως ακτινοβολία ή χημικές ουσίες. Παιδιά με χρωμοσωμικές ανωμαλίες Η πλέον γνωστή χρωμοσωμική ανωμαλία είναι η τρισωμία 21, το λεγόμενο σύνδρομο Down , ή μογγολισμός. Τρισωμία 21 σημαίνει, ότι το χρωμόσωμα 21 υπάρχει τρεις , αντί δύο φορές. Τα παιδιά με την διαταραχή αυτή, έχουν καθυστέρηση στην πνευματική τους ανάπτυξη και πάσχουν συχνότερα από συγγενείς (εκ γεννετής) παθήσεις, όπως πχ. καρδιακές βλάβες. Παιδιά με άλλες τρισωμίες (πχ στο χρωμόσωμα 13 ή 18) δεν μπορούν να επιβιώσουν καθόλου, ή πάσχουν από βαριές αναπηρίες και έχουν μειωμένη προσδοκία ζωής, σε σχέση με υγιή παιδιά Στα έμβρυα με τον συνδυασμό 45ΧΟ, λείπει ένα φυλετικό χρωμόσωμα. Το παιδί αυτό αναπτύσσεται σαν κορίτσι, που πάσχει από το σύνδρομο Turner. Γυναίκες με το σύνδρομο αυτό είναι μικροκαμωμένες, η βάση του λαιμού τους είναι πλατιά (Pterygium colli) και δεν μπορούν να συλλάβουν. Συνήθως όμως η πνευματική τους ανάπτυξη είναι φυσιολογική Εξετάσεις και διαγνωστική χρωμοσωμικών ανωμαλιών Για την διερεύνηση χρωμοσωμικών ανωμαλιών στο έμβρυο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, υπάρχουν διάφορες τεχνικές Η αμνιοκέντηση. Η βιοψία χοριακής λάχνης Η βιοψία από τον πλακούντα Η αιμοληψία απο τον ομφάλιο λώρο, με παρακέντησή του, κάτω απο υπερηχογραφικό έλεγχο. Η λήψη κύτταρων από το ίδιο το έμβρυο, με απ΄ευθείας παρακέντηση ή με παρακέντηση της ουροδόχου κύστεως, πάντα κάτω από υπερηχογραφικό έλεγχο. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί μια χρωμοσωμική ανωμαλία, που οδηγεί σε βαριές αναπηρίες του παιδιού, ή δεν είναι καν συμβατή με την ζωή, η εγκυμοσύνη μπορεί να διακοπεί. Η διακοπή της κυήσεως, αυτό θα πρέπει να συμβεί όσο το δυνατόν ενωρίτερα.

Χρωμοσωμικές ανωμαλίες Φυσιολογικά χρωμοσώματα · Ο άνθρωπος διαθέτει σε κάθε κύτταρό του 46 χρωμοσώματα, στα οποία είναι εναποθηκευμένες όλες οι κληρονομικές του ιδιότητες. Δυο από αυτά , το Χ και Υ , είναι τα λεγόμενα φυλετικά χρωμοσώματα . Μόνον τα γεννετικά κύτταρα διαθέτουν 23 χρωμοσώματα. (ωάριο και σπερματοζωάριο) · Τα 46 χρωμοσώματα αποτελούνται από 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων · Τα κορίτσια χαρακτηρίζονται από τον συνδυασμό 46ΧΧ και τα αγόρια από τον συνδυασμό 46ΧΥ Η γονιμοποίηση. · Ο πυρήνας του ωαρίου έχει πάντοτε 23Χ . Ο πυρήνας του σπερματοζωαρίου τουναντίον περιέχει μεν 23 χρωμοσώματα, ο τύπος όμως μπορεί να είναι 23Χ ή 23 Υ. Με άλλα λόγια, ένα χρωμόσωμα, το Υ, προσδιορίζει το αγόρι.. Κατά την ένωση ωαρίου και σπερματοζωαρίου ενώνονται τα χρωμοσώματα σε ζεύγη και έτσι δημιουργείται, ή ένα αγόρι (46ΧΥ), ή ένα κορίτσι(46ΧΧ) . · Ένα υγιές παιδί μπορεί να γεννηθεί, μόνον όταν δεν υπάρχουν αποκλίσεις στον αριθμό των χρωμοσωμάτων των γονέων, ή βλάβες μέσα στο ίδια τα χρωμοσώματα, ώστε οι μετέπειτα αλλεπάλληλοι πολλαπλασιασμοί των κυττάρων να διεκπεραιωθούν φυσιολογικά. Αποκλίσεις από το φυσιολογικό Μία σειρά αποκλίσεων στην κληρονομικότητα, μπορεί να μεταφερθεί από τους γονείς στα παιδιά. Π.χ. τμήματα ενός χρωμοσώματος μπορεί να λείπουν ή να έχουν ανταλλαγεί · Επίσης, στην γονιμοποίηση μπορεί κατά την ένωση των πυρήνων ωαρίου και σπερματοζωαρίου, ή κατά την κυτταρική υποδιαίρεση, να προκύψουν λάθη στην κατανομή των χρωμοσωμάτων. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μειωθεί ή ν’ αυξηθεί ο συνολικός αριθμός των χρωμοσωμάτων στο παιδί. · Όχι όμως μόνον ο αριθμός, αλλά και το σχήμα των χρωμοσωμάτων μπορεί ν’ αλλοιωθεί κατά την διάρκεια αυτών των διαδικασιών.. · Ακόμη, μπορεί να προκύψουν μη κληρονομικές μεταβολές, από εξωτερικές επιδράσεις, όπως ακτινοβολία ή χημικές ουσίες. Παιδιά με χρωμοσωμικές ανωμαλίες Η πλέον γνωστή χρωμοσωμική ανωμαλία είναι η τρισωμία 21, το λεγόμενο σύνδρομο Down , ή μογγολισμός. Τρισωμία 21 σημαίνει, ότι το χρωμόσωμα 21 υπάρχει τρεις , αντί δύο φορές. Τα παιδιά με την διαταραχή αυτή, έχουν καθυστέρηση στην πνευματική τους ανάπτυξη και πάσχουν συχνότερα από συγγενείς (εκ γεννετής) παθήσεις, όπως πχ. καρδιακές βλάβες. Παιδιά με άλλες τρισωμίες (πχ στο χρωμόσωμα 13 ή 18) δεν μπορούν να επιβιώσουν καθόλου, ή πάσχουν από βαριές αναπηρίες και έχουν μειωμένη προσδοκία ζωής, σε σχέση με υγιή παιδιά Στα έμβρυα με τον συνδυασμό 45ΧΟ, λείπει ένα φυλετικό χρωμόσωμα. Το παιδί αυτό αναπτύσσεται σαν κορίτσι, που πάσχει από το σύνδρομο Turner. Γυναίκες με το σύνδρομο αυτό είναι μικροκαμωμένες, η βάση του λαιμού τους είναι πλατιά (Pterygium colli) και δεν μπορούν να συλλάβουν. Συνήθως όμως η πνευματική τους ανάπτυξη είναι φυσιολογική Εξετάσεις και διαγνωστική χρωμοσωμικών ανωμαλιών Για την διερεύνηση χρωμοσωμικών ανωμαλιών στο έμβρυο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, υπάρχουν διάφορες τεχνικές Η αμνιοκέντηση. Η βιοψία χοριακής λάχνης Η βιοψία από τον πλακούντα Η αιμοληψία απο τον ομφάλιο λώρο, με παρακέντησή του, κάτω απο υπερηχογραφικό έλεγχο. Η λήψη κύτταρων από το ίδιο το έμβρυο, με απ΄ευθείας παρακέντηση ή με παρακέντηση της ουροδόχου κύστεως, πάντα κάτω από υπερηχογραφικό έλεγχο. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί μια χρωμοσωμική ανωμαλία, που οδηγεί σε βαριές αναπηρίες του παιδιού, ή δεν είναι καν συμβατή με την ζωή, η εγκυμοσύνη μπορεί να διακοπεί. Η διακοπή της κυήσεως, αυτό θα πρέπει να συμβεί όσο το δυνατόν ενωρίτερα.

Χρωμοσωμικές ανωμαλίες Φυσιολογικά χρωμοσώματα · Ο άνθρωπος διαθέτει σε κάθε κύτταρό του 46 χρωμοσώματα, στα οποία είναι εναποθηκευμένες όλες οι κληρονομικές του ιδιότητες. Δυο από αυτά , το Χ και Υ , είναι τα λεγόμενα φυλετικά χρωμοσώματα . Μόνον τα γεννετικά κύτταρα διαθέτουν 23 χρωμοσώματα. (ωάριο και σπερματοζωάριο) · Τα 46 χρωμοσώματα αποτελούνται από 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων · Τα κορίτσια χαρακτηρίζονται από τον συνδυασμό 46ΧΧ και τα αγόρια από τον συνδυασμό 46ΧΥ Η γονιμοποίηση. · Ο πυρήνας του ωαρίου έχει πάντοτε 23Χ . Ο πυρήνας του σπερματοζωαρίου τουναντίον περιέχει μεν 23 χρωμοσώματα, ο τύπος όμως μπορεί να είναι 23Χ ή 23 Υ. Με άλλα λόγια, ένα χρωμόσωμα, το Υ, προσδιορίζει το αγόρι.. Κατά την ένωση ωαρίου και σπερματοζωαρίου ενώνονται τα χρωμοσώματα σε ζεύγη και έτσι δημιουργείται, ή ένα αγόρι (46ΧΥ), ή ένα κορίτσι(46ΧΧ) . · Ένα υγιές παιδί μπορεί να γεννηθεί, μόνον όταν δεν υπάρχουν αποκλίσεις στον αριθμό των χρωμοσωμάτων των γονέων, ή βλάβες μέσα στο ίδια τα χρωμοσώματα, ώστε οι μετέπειτα αλλεπάλληλοι πολλαπλασιασμοί των κυττάρων να διεκπεραιωθούν φυσιολογικά. Αποκλίσεις από το φυσιολογικό Μία σειρά αποκλίσεων στην κληρονομικότητα, μπορεί να μεταφερθεί από τους γονείς στα παιδιά. Π.χ. τμήματα ενός χρωμοσώματος μπορεί να λείπουν ή να έχουν ανταλλαγεί · Επίσης, στην γονιμοποίηση μπορεί κατά την ένωση των πυρήνων ωαρίου και σπερματοζωαρίου, ή κατά την κυτταρική υποδιαίρεση, να προκύψουν λάθη στην κατανομή των χρωμοσωμάτων. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μειωθεί ή ν’ αυξηθεί ο συνολικός αριθμός των χρωμοσωμάτων στο παιδί. · Όχι όμως μόνον ο αριθμός, αλλά και το σχήμα των χρωμοσωμάτων μπορεί ν’ αλλοιωθεί κατά την διάρκεια αυτών των διαδικασιών.. · Ακόμη, μπορεί να προκύψουν μη κληρονομικές μεταβολές, από εξωτερικές επιδράσεις, όπως ακτινοβολία ή χημικές ουσίες. Παιδιά με χρωμοσωμικές ανωμαλίες Η πλέον γνωστή χρωμοσωμική ανωμαλία είναι η τρισωμία 21, το λεγόμενο σύνδρομο Down , ή μογγολισμός. Τρισωμία 21 σημαίνει, ότι το χρωμόσωμα 21 υπάρχει τρεις , αντί δύο φορές. Τα παιδιά με την διαταραχή αυτή, έχουν καθυστέρηση στην πνευματική τους ανάπτυξη και πάσχουν συχνότερα από συγγενείς (εκ γεννετής) παθήσεις, όπως πχ. καρδιακές βλάβες. Παιδιά με άλλες τρισωμίες (πχ στο χρωμόσωμα 13 ή 18) δεν μπορούν να επιβιώσουν καθόλου, ή πάσχουν από βαριές αναπηρίες και έχουν μειωμένη προσδοκία ζωής, σε σχέση με υγιή παιδιά Στα έμβρυα με τον συνδυασμό 45ΧΟ, λείπει ένα φυλετικό χρωμόσωμα. Το παιδί αυτό αναπτύσσεται σαν κορίτσι, που πάσχει από το σύνδρομο Turner. Γυναίκες με το σύνδρομο αυτό είναι μικροκαμωμένες, η βάση του λαιμού τους είναι πλατιά (Pterygium colli) και δεν μπορούν να συλλάβουν. Συνήθως όμως η πνευματική τους ανάπτυξη είναι φυσιολογική Εξετάσεις και διαγνωστική χρωμοσωμικών ανωμαλιών Για την διερεύνηση χρωμοσωμικών ανωμαλιών στο έμβρυο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, υπάρχουν διάφορες τεχνικές Η αμνιοκέντηση. Η βιοψία χοριακής λάχνης Η βιοψία από τον πλακούντα Η αιμοληψία απο τον ομφάλιο λώρο, με παρακέντησή του, κάτω απο υπερηχογραφικό έλεγχο. Η λήψη κύτταρων από το ίδιο το έμβρυο, με απ΄ευθείας παρακέντηση ή με παρακέντηση της ουροδόχου κύστεως, πάντα κάτω από υπερηχογραφικό έλεγχο. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί μια χρωμοσωμική ανωμαλία, που οδηγεί σε βαριές αναπηρίες του παιδιού, ή δεν είναι καν συμβατή με την ζωή, η εγκυμοσύνη μπορεί να διακοπεί. Η διακοπή της κυήσεως, αυτό θα πρέπει να συμβεί όσο το δυνατόν ενωρίτερα.

Αμνιοπαρακέντηση – Βιοψία χοριακής λάχνης Αμνιοπαρακέντηση – Βιοψία χοριακής λάχνης Ο κίνδυνος να πάσχει το παιδί από κάποια χρωμοσωμική ανωμαλία, εξαρτάται και από την ηλικία της μητέρας. Η εξήγηση που δίνεται είναι, μεταξύ άλλων και η ακόλουθη: Ενώ τα σπερματοζωάρια δημιουργούνται συνεχώς εκ νέου, τα ωάρια υπάρχουν από την εμβρυική ηλικία, με συνέπεια να είναι περισσότερο χρόνο εκτεθιμένα σε επιδράσεις που μπορεί να επηρεάζουν την γονιδιακή τους δομή. Για τον λογο αυτό συνιστάται η εξέταση του εναμνίου υγρού σε γυναίκες ηλικίας μεγαλυτέρας των 35 ετών. Επίσης, σε περιπτωσεις όπου στο συγγενικό περιβάλλον είναι γνωστές χρωμοσωμικές ανωμαλίες, είναι σκόπιμο να ζητηθεί πριν πριν από τον προγραμματισμό μιάς εγκυμοσύνης η συμβουλή ειδικού γεννετιστή. Σκέψεις πριν την εξέταση. Με τα μέσα που διαθέτουμε σήμερα , είμαστε σε θέση να διαγνώσουμε μερικές παθήσεις του εμβρύου. Ωστόσο ο έλεγχος των χρωμοσωμάτων δεν αποτελεί ακόμη εγγύηση για ένα υγιές παιδί.. Σήμερα μπoρούμε με σχετικά μεγάλη ακρίβεια να διαπiστωσουμε άν το έμβρυο πάσχει από μιά χωρομοσωμική ανωμαλία (πχ από σύνδρομο Down, ή από σύνδρομο Turner) Ο κίνδυνος να οδηγηθέι σε απόβολή ένα υγιές έβρυο, σαν συνέπεια της διαγνωστικής παρέμβασης, είναι υπαρκτός. Για την αμνιοκέντηση είναι περίπου 0,5% και για την βιοψία χοριακής λάχνης 2,4-5%. Η αμνιοκέντηση. Η εξέταση διενεργείται μεταξύ της 15 και 19ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης. Ο γιατρός αρχίζει με μιά υπερηχογραφική εξέταση για να διαπιστώσει την φυσιολογική ανάπτυξη του εμβρύου και την θέση του πλακούντα, προσδιορίζοντας έτσι και το κατάλληλο σημείο για την παρακέντηση. Με μία λεπτή βελόνη αναρροφά περίπου 15-20 κ. εκ. εναμνίου υγρού. Δεν απαιτείται κανενός είδους αναισθησία, μιά και η διαδικασία γίνεται αντιληπτή περίπου όπως μιά αιμοληψία. Το πόρισμα της εξέτασης είναι έτοιμο σε 2-3 εβδομάδες. Μετά την παρακέντηση, η επίτοκος είναι καλό να παραμείνει για μιά μέρα στο κρεβάτι. Βιοψία χοριακής λάχνης. Από την 8η εωςτην 11η εβδομάδα, μπορεί να διενεργηθεί κάτω απο υπερηχογραφικό έλεγχο με κατάλληλη βελόνη, μιά μικροβιοψία χοριακής λάχνης (βιοψία από τον πλακούντα) Η βιοψία εξετάζεται σε ειδικό εργαστήριο προγεννητικού ελέγχου και το πόρισμα είναι σε λίγες ημέρες έτοιμο. Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι, ότι η διάγνωση γίνεται γρήγορα και σε ηλικία κυήσεως, όπου η τεχνητή διακοπή της δεν αποτελεί πρόβλημα. Το μειονέκτημα είναι ο σημαντικά αυξημένος κίνδυνος αποβολής. Πιθανές επιπλοκές Κανένας γιατρός δεν μπορεί νά εγγυηθεί, ότι δεν θα υπάρξουν επιπλοκές. Ωστόσο αυτές είναι σπάνιες. Κίνδυνοι για την μητέρα : Επιμολύνσεις Αιμορραγίες Τραυματισμοί γειτονικών οργάνων Κίνδυνοι για το έμβρυο : Τραυματισμοί από την βελόνη (πρακτικώς αποκλείονται, όταν η παρακέντηση γίνεται κάτω από συνεχή υπερηχογραφικό έλεγχο). Επιμολυνσεις Αποβολή