spirgeo

MELIA έγραψε: Η περιοδος αγαπητη Μελια επηρεαζεται απο χιλιαδες λογους ....ενας μπορει να ειναι και τα φαρμακα..μην αγχωνεσαι θα σου ερθει..εκτος και αν περιμενεις νεα απο τον πελαργο..

MELIA έγραψε: Η περιοδος αγαπητη Μελια επηρεαζεται απο χιλιαδες λογους ....ενας μπορει να ειναι και τα φαρμακα..μην αγχωνεσαι θα σου ερθει..εκτος και αν περιμενεις νεα απο τον πελαργο..

MELIA έγραψε: Η περιοδος αγαπητη Μελια επηρεαζεται απο χιλιαδες λογους ....ενας μπορει να ειναι και τα φαρμακα..μην αγχωνεσαι θα σου ερθει..εκτος και αν περιμενεις νεα απο τον πελαργο..

MELIA έγραψε: Η περιοδος αγαπητη Μελια επηρεαζεται απο χιλιαδες λογους ....ενας μπορει να ειναι και τα φαρμακα..μην αγχωνεσαι θα σου ερθει..εκτος και αν περιμενεις νεα απο τον πελαργο..

ΖΟΥΖΟΥΝΙ έγραψε: Οι παθησεις του θυρεοειδη κυριως ο υποθυρεοειδισμος και ο υπερθυρεοειδισμος δεν προκαλουν σοβαρα προβληματα στην εγκυμοσυνη,αν και πρεπει να ειναι ελεγχομενος ο θυρεοειδης κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης.Τα χαπια ειναι απαραιτητα να τα παιρνει η εγκυος χωρις να εχουν καμια βλαπτικη επιδραση στο εμβρυο.Καθ΄ολη την διαρκεια της εγκυμοσυνης η εγκυος παρακολουθειται απο ενδοκρινολογο για ελεγχο του θυρεοειδους!Ζουζουνι ειχα σκοπο να βαπω θεμα για τον θυρεοειδη στην εγκυμοσυνη..θα το κανω σε λιγο

ΖΟΥΖΟΥΝΙ έγραψε: Οι παθησεις του θυρεοειδη κυριως ο υποθυρεοειδισμος και ο υπερθυρεοειδισμος δεν προκαλουν σοβαρα προβληματα στην εγκυμοσυνη,αν και πρεπει να ειναι ελεγχομενος ο θυρεοειδης κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης.Τα χαπια ειναι απαραιτητα να τα παιρνει η εγκυος χωρις να εχουν καμια βλαπτικη επιδραση στο εμβρυο.Καθ΄ολη την διαρκεια της εγκυμοσυνης η εγκυος παρακολουθειται απο ενδοκρινολογο για ελεγχο του θυρεοειδους!Ζουζουνι ειχα σκοπο να βαπω θεμα για τον θυρεοειδη στην εγκυμοσυνη..θα το κανω σε λιγο

ΖΟΥΖΟΥΝΙ έγραψε: Οι παθησεις του θυρεοειδη κυριως ο υποθυρεοειδισμος και ο υπερθυρεοειδισμος δεν προκαλουν σοβαρα προβληματα στην εγκυμοσυνη,αν και πρεπει να ειναι ελεγχομενος ο θυρεοειδης κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης.Τα χαπια ειναι απαραιτητα να τα παιρνει η εγκυος χωρις να εχουν καμια βλαπτικη επιδραση στο εμβρυο.Καθ΄ολη την διαρκεια της εγκυμοσυνης η εγκυος παρακολουθειται απο ενδοκρινολογο για ελεγχο του θυρεοειδους!Ζουζουνι ειχα σκοπο να βαπω θεμα για τον θυρεοειδη στην εγκυμοσυνη..θα το κανω σε λιγο

ΖΟΥΖΟΥΝΙ έγραψε: Οι παθησεις του θυρεοειδη κυριως ο υποθυρεοειδισμος και ο υπερθυρεοειδισμος δεν προκαλουν σοβαρα προβληματα στην εγκυμοσυνη,αν και πρεπει να ειναι ελεγχομενος ο θυρεοειδης κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης.Τα χαπια ειναι απαραιτητα να τα παιρνει η εγκυος χωρις να εχουν καμια βλαπτικη επιδραση στο εμβρυο.Καθ΄ολη την διαρκεια της εγκυμοσυνης η εγκυος παρακολουθειται απο ενδοκρινολογο για ελεγχο του θυρεοειδους!Ζουζουνι ειχα σκοπο να βαπω θεμα για τον θυρεοειδη στην εγκυμοσυνη..θα το κανω σε λιγο

ΕΛΕΝΑ.Ρ έγραψε: Ειναι απο την φλεβα Ελενα η καμπυλη σακχαρου και γινεται μονο με αυτον τον τροπο.Εσυ γιατι εκανες απο το δαχτυλο?Ηταν απλη μετρηση φανταζομαι

ΕΛΕΝΑ.Ρ έγραψε: Ειναι απο την φλεβα Ελενα η καμπυλη σακχαρου και γινεται μονο με αυτον τον τροπο.Εσυ γιατι εκανες απο το δαχτυλο?Ηταν απλη μετρηση φανταζομαι

ΕΛΕΝΑ.Ρ έγραψε: Ειναι απο την φλεβα Ελενα η καμπυλη σακχαρου και γινεται μονο με αυτον τον τροπο.Εσυ γιατι εκανες απο το δαχτυλο?Ηταν απλη μετρηση φανταζομαι

ΕΛΕΝΑ.Ρ έγραψε: Ειναι απο την φλεβα Ελενα η καμπυλη σακχαρου και γινεται μονο με αυτον τον τροπο.Εσυ γιατι εκανες απο το δαχτυλο?Ηταν απλη μετρηση φανταζομαι

Φωτεινη σου ευχομαι ολοψυχα καλα αποτελεσματα...με αφορμη την εξωσωματικη σου ,εβαλα καινουργιο θεμα για την γυναικεια και αντρικη υπογονιμοτητα τις εξετασεις που πρεπει να γινονται την σπερματεγχυση και την εξωσωματικη γονιμοποιηση..Ειναι ενδιαφερον για τις κοπελες που θελουν να γινουν μανουλες και προσπαθουν καιρο...καλο ειναι να ξερουν καποια πραγματα...ευχομαι σε ολες τα καλυτερα και υπομονη σε οσες προσπαθουν

Φωτεινη σου ευχομαι ολοψυχα καλα αποτελεσματα...με αφορμη την εξωσωματικη σου ,εβαλα καινουργιο θεμα για την γυναικεια και αντρικη υπογονιμοτητα τις εξετασεις που πρεπει να γινονται την σπερματεγχυση και την εξωσωματικη γονιμοποιηση..Ειναι ενδιαφερον για τις κοπελες που θελουν να γινουν μανουλες και προσπαθουν καιρο...καλο ειναι να ξερουν καποια πραγματα...ευχομαι σε ολες τα καλυτερα και υπομονη σε οσες προσπαθουν

Φωτεινη σου ευχομαι ολοψυχα καλα αποτελεσματα...με αφορμη την εξωσωματικη σου ,εβαλα καινουργιο θεμα για την γυναικεια και αντρικη υπογονιμοτητα τις εξετασεις που πρεπει να γινονται την σπερματεγχυση και την εξωσωματικη γονιμοποιηση..Ειναι ενδιαφερον για τις κοπελες που θελουν να γινουν μανουλες και προσπαθουν καιρο...καλο ειναι να ξερουν καποια πραγματα...ευχομαι σε ολες τα καλυτερα και υπομονη σε οσες προσπαθουν

Φωτεινη σου ευχομαι ολοψυχα καλα αποτελεσματα...με αφορμη την εξωσωματικη σου ,εβαλα καινουργιο θεμα για την γυναικεια και αντρικη υπογονιμοτητα τις εξετασεις που πρεπει να γινονται την σπερματεγχυση και την εξωσωματικη γονιμοποιηση..Ειναι ενδιαφερον για τις κοπελες που θελουν να γινουν μανουλες και προσπαθουν καιρο...καλο ειναι να ξερουν καποια πραγματα...ευχομαι σε ολες τα καλυτερα και υπομονη σε οσες προσπαθουν

Αντρικη υπογονιμοτητα. Έως πριν από μερικά χρόνια, η ανδρική ανικανότητα ήταν ένα ταμπού. Δεν ήταν σπάνια η περίπτωση κατά την οποία ένα αντρόγυνο που δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει επικέντρωνε την προσοχή του αποκλειστικά και μόνο στη γυναίκα. Μέχρι να γίνει ευρέως γνωστό ότι ο άνδρας μπορεί να έχει μειωμένη γονιμότητα ακριβώς όπως και η γυναίκα έπρεπε να υπάρξει συστηματική ενημέρωση και να περάσουν αρκετά χρόνια. Παράλληλα, έπρεπε να καταρριφθεί η απολύτως εσφαλμένη ιδέα ότι για τον άνδρα η υπογονιμότητα ταυτίζεται με την ανικανότητα. Ένας άντρας μπορεί να έχει κανονική, φυσιολογική και χωρίς προβλήματα σεξουαλική ζωή και ταυτόχρονα να μη μπορεί να τεκνοποιήσει. Αιτίες: Το βασικό πρόβλημα που σχετίζεται με τα προβλήματα ανδρικής υπογονιμότητας αφορά στον παράγοντα σπέρμα. Αν και αυτό ίσως ακούγεται απλό, δεν είναι έτσι διότι μια μεγάλη ποικιλία επιμέρους διαταραχών μπορεί να καλύπτει ένα ευρύ φάσμα παθολογίας. Η αδρή αναφορά στα ευρήματα που σχετίζονται με την εξέταση σπέρματος πρέπει να καλύπτει παραμέτρους όπως η ποσότητα, η κινητικότητα, η μορφολογία των σπερματοζωαρίων κ.α. Έτσι λοιπόν κατά περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για ασπερμία (όταν δεν υπάρχει παραγωγή σπερματικού υγρού), ολιγοσπερμία (όταν το σπερματικό υγρό δεν είναι ποσοτικά επαρκές), αζωοσπερμία (όταν στο σπερματικό υγρό δεν ανευρίσκονται σπερματοζωάρια), ολιγοζωοσπερμία (όταν τα σπερματοζωάρια δεν είναι σε φυσιολογικό αριθμό), ασθενοζωοσπερμία (όταν η κινητικότητά τους δεν είναι ικανοποιητική), τερατοζωοσπερμία (όταν η μορφολογία τους σε μεγάλο ποσοστό είναι παθολογική) κλπ. Όλα αυτά τα ευρήματα, που πολύ συχνά συνυπάρχουν, μπορεί να οφείλονται σε αιτίες όπως: Αμιγώς ορμονικοί λόγοι : απουσία ή ελαττωμένη παραγωγή κάποιων βασικών ορμονών π.χ. FSH, LH κλπ. που συμμετέχουν στην ομαλή παραγωγή του ανδρικού σπέρματος. Λοιμώξεις : μικροβιακές ή ιογενείς παθήσεις μπορεί να πλήξουν την ανδρική γονιμότητα σε πολλά επίπεδα όπως π.χ. παρωτίτιδα μετεφηβικής ηλικίας, επίμονη υποτροπιάζουσα προστατίτιδα, επιδιδυμίτιδα κλπ. Η καλή σεξουαλική υγιεινή και η προσεκτική λήψη κατάλληλης αντιβιοτικής αγωγής σε όλες τις περιπτώσεις φλεγμονών κρίνεται πάντα απαραίτητη αλλά δυστυχώς συχνά αμελείται. Τραυματισμοί που προφανώς μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες στα ανδρικά γεννητικά όργανα. Κρυψορχία: πρόκειται για μια ανωμαλία κατά την οποία ο ένας ή οι δύο όρχεις του νεογέννητου παιδιού δεν βρίσκονται στη φυσιολογική τους θέση, δηλαδή στο όσχεο, αλλά στο βουβωνικό πόρο ή ακόμη και στην κοιλιά. Η μη φυσιολογική κάθοδος πρέπει απαραίτητα να αποκαθίσταται με απλή χειρουργική επέμβαση σύντομα μετά τη γέννηση. Κιρσοκήλη: πρόκειται για την συσσώρευση αίματος στα φλεβικά αγγεία των όρχεων, κυρίως του αριστερού και είναι μια απλή και συχνή κατάσταση. Μπορεί να σχετίζεται με ελλατωματική ποιότητα σπέρματος και έτσι σε κάποιες περιπτώσεις συνίσταται η χειρουργική της αποκατάσταση. Αυτή η επέμβαση είναι μεν απλή αλλά δεν οδηγεί πάντα σε σημαντική βελτίωση των παραμέτρων του σπερμοδιαγράμματος. Απόφραξη σπερματικών πόρων: έχει ως συνέπεια την αδυναμία της φυσιολογικής ανόδου των σπερματοζωαρίων από τον όρχη μέχρι την ουρήθρα ώστε να συμβεί εκσπερμάτιση. Συνήθως οφείλεται σε γεννετικά αίτια (συγγενής μορφή), σε τραυματισμούς ή λοιμώξεις. Παλίνδρομη εκσπερμάτιση: το σπερματικό υγρό, ενώ μπορεί να είναι απόλυτα φυσιολογικό, κατά την εκσπερμάτιση οδηγείται προς την ουροδόχο κύστη, κάτι που συνήθως σχετίζεται με νευρολογικά προβλήματα. Ανικανότητα: τα ποικίλα προβλήματα της σεξουαλικής ζωής που έχουν ως συνέπεια τη μη επιτυχή ολοκλήρωση φυσιολογικών γεννετήσιων επαφών, προφανώς σχετίζονται με αδυναμία σύλληψης και προβλήματα γονιμότητας. Τρόπος σύγχρονης ζωής και εξωγενείς παράγοντες: απλές καθημερινές συνήθειες όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ και πολύ περισσότερο προβλήματα όπως η λήψη ναρκωτικών, η υπερβολική κατανάλωση φαρμάκων, η έκθεση σε τοξικές ουσίες κλπ. μπορεί να επηρεάσουν δραματικά την ποιότητα του ανδρικού σπέρματος και πρέπει πάντα να ελέγχονται στους υπογόνιμους ασθενείς. Διαδικασίες ελέγχου: Ιστορικό Είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα πριν την όποια περαιτέρω αντιμετώπιση. Περιλαμβάνει την αφήγηση του ιατρικού ιστορικού στον ειδικό: προηγούμενες ουρογεννητικές λοιμώξεις, ασθένειες όπως η κιρσοκήλη, η ιλαρά, η παρωτίτιδα, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή χρόνιες νόσοι όπως ο διαβήτης και η αρτηριακή υπέρταση πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρονται. Επιπλέον, προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις ή τραύματα των γεννητικών οργάνων και τέλος στοιχεία για τη σεξουαλική ζωή (χρήση προφυλακτικών ή σπερματοκτόνων, συχνότητα επαφών, σεξουαλικές δυσλειτουργίες) και καθημερινές συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών, έκθεση σε τοξικές ουσίες όπως εντομοκτόνα, σάουνα ή μπάνια με καυτό νερό, χρήση στενών ενδυμάτων κλπ). Το δεύτερο βήμα περιλαμβάνει την συνέχεια της ιατρικής επίσκεψης για την απαραίτητη κλινική εξέταση και τον εντοπισμό ενδεχόμενων παθολογικών ευρημάτων. Εξέταση σπέρματος Η εξέταση σπέρματος (ή σπερμοδιάγραμμα) είναι ο κύριος εργαστηριακός έλεγχος στην οποία υποβάλλεται ένας άντρας σε αυτό το στάδιο. Είναι απαραίτητο, οι σχετικές οδηγίες λήψης σπέρματος, όπως αυτές δίνονται από το γιατρό και το εργαστήριο, να τηρούνται σχολαστικά: το υγρό λαμβάνεται με αυνανισμό μετά από 2 έως 4 μέρες σεξουαλικής αποχής, συλλέγεται απευθείας σε κατάλληλο άσηπτο δοχείο και πρέπει να παραδίδεται για εξέταση σε μία το πολύ ώρα. Η εξέταση αυτή παρέχει ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες για την κατάσταση του σπέρματος (για παράδειγμα τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων κλπ) και πρέπει να επαναληφθεί μετά από ένα-δύο μήνες ώστε η αξιοπιστία της να είναι αυξημένη. Η εξέταση επαναλαμβάνεται επειδή το σπερματικό υγρό είναι ευαίσθητο σε διάφορους παράγοντες (από τη χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων έως βλαπτικές καθημερινές συνήθειες) που μπορούν να μεταβάλλουν θεαματικά τα αποτελέσματα. Υπερηχογραφία όσχεου Πρόκειται για απλή, σύντομη, ανώδυνη εξέταση που γίνεται με υπερηχογραφικό μηχάνημα και έχει σκοπό την αξιολόγηση της δομής, του όγκου και της θέσης των όρχεων. Είναι σημαντική εξέταση για την αποκάλυψη ενδεχομένων παθολογιών. Αιματολογικές εξετάσεις Ο βασικός κατ’ αρχήν ορμονικός έλεγχος είναι χρήσιμος για την αποτύπωση του ενδοκρινολογικού προφίλ του συγκεκριμένου ασθενούς. Περιλαμβάνει τη μέτρηση ορμονών όπως η FSH, LH, ανδρογόνα κλπ. και γίνεται με απλή αιμοληψία. Καλλιέργειες Η καλλιέργεια, κατ’ αρχήν σπέρματος και κατά δεύτερο λόγο προστατικού υγρού κλπ., μπορεί να αποκαλύψει την ύπαρξη σοβαρών φλεγμονών που πρέπει άμεσα να αντιμετωπίζονται. Αντισπερματικά αντισώματα Εάν προκύψουν προβλήματα κινητικότητας (ικανότητα αντανακλαστικής κίνησης) ή συγκόλλησης των σπερματοζωαρίων καλό είναι να ερευνηθεί η τυχόν ύπαρξη αντισπερματικών αντισωμάτων και ανοσολογικών αλλοιώσεων. Επιπλέον εξετάσεις Η χαρτογράφηση των χρωματοσωμάτων (καρυότυπος) σε περιπτώσεις που υπάρχει υποψία γενετικής βλάβης, η βιοψία όρχεων και άλλες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις θα χρειαστούν επιλεκτικά σε κάποιες περιπτώσεις.

Αντρικη υπογονιμοτητα. Έως πριν από μερικά χρόνια, η ανδρική ανικανότητα ήταν ένα ταμπού. Δεν ήταν σπάνια η περίπτωση κατά την οποία ένα αντρόγυνο που δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει επικέντρωνε την προσοχή του αποκλειστικά και μόνο στη γυναίκα. Μέχρι να γίνει ευρέως γνωστό ότι ο άνδρας μπορεί να έχει μειωμένη γονιμότητα ακριβώς όπως και η γυναίκα έπρεπε να υπάρξει συστηματική ενημέρωση και να περάσουν αρκετά χρόνια. Παράλληλα, έπρεπε να καταρριφθεί η απολύτως εσφαλμένη ιδέα ότι για τον άνδρα η υπογονιμότητα ταυτίζεται με την ανικανότητα. Ένας άντρας μπορεί να έχει κανονική, φυσιολογική και χωρίς προβλήματα σεξουαλική ζωή και ταυτόχρονα να μη μπορεί να τεκνοποιήσει. Αιτίες: Το βασικό πρόβλημα που σχετίζεται με τα προβλήματα ανδρικής υπογονιμότητας αφορά στον παράγοντα σπέρμα. Αν και αυτό ίσως ακούγεται απλό, δεν είναι έτσι διότι μια μεγάλη ποικιλία επιμέρους διαταραχών μπορεί να καλύπτει ένα ευρύ φάσμα παθολογίας. Η αδρή αναφορά στα ευρήματα που σχετίζονται με την εξέταση σπέρματος πρέπει να καλύπτει παραμέτρους όπως η ποσότητα, η κινητικότητα, η μορφολογία των σπερματοζωαρίων κ.α. Έτσι λοιπόν κατά περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για ασπερμία (όταν δεν υπάρχει παραγωγή σπερματικού υγρού), ολιγοσπερμία (όταν το σπερματικό υγρό δεν είναι ποσοτικά επαρκές), αζωοσπερμία (όταν στο σπερματικό υγρό δεν ανευρίσκονται σπερματοζωάρια), ολιγοζωοσπερμία (όταν τα σπερματοζωάρια δεν είναι σε φυσιολογικό αριθμό), ασθενοζωοσπερμία (όταν η κινητικότητά τους δεν είναι ικανοποιητική), τερατοζωοσπερμία (όταν η μορφολογία τους σε μεγάλο ποσοστό είναι παθολογική) κλπ. Όλα αυτά τα ευρήματα, που πολύ συχνά συνυπάρχουν, μπορεί να οφείλονται σε αιτίες όπως: Αμιγώς ορμονικοί λόγοι : απουσία ή ελαττωμένη παραγωγή κάποιων βασικών ορμονών π.χ. FSH, LH κλπ. που συμμετέχουν στην ομαλή παραγωγή του ανδρικού σπέρματος. Λοιμώξεις : μικροβιακές ή ιογενείς παθήσεις μπορεί να πλήξουν την ανδρική γονιμότητα σε πολλά επίπεδα όπως π.χ. παρωτίτιδα μετεφηβικής ηλικίας, επίμονη υποτροπιάζουσα προστατίτιδα, επιδιδυμίτιδα κλπ. Η καλή σεξουαλική υγιεινή και η προσεκτική λήψη κατάλληλης αντιβιοτικής αγωγής σε όλες τις περιπτώσεις φλεγμονών κρίνεται πάντα απαραίτητη αλλά δυστυχώς συχνά αμελείται. Τραυματισμοί που προφανώς μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες στα ανδρικά γεννητικά όργανα. Κρυψορχία: πρόκειται για μια ανωμαλία κατά την οποία ο ένας ή οι δύο όρχεις του νεογέννητου παιδιού δεν βρίσκονται στη φυσιολογική τους θέση, δηλαδή στο όσχεο, αλλά στο βουβωνικό πόρο ή ακόμη και στην κοιλιά. Η μη φυσιολογική κάθοδος πρέπει απαραίτητα να αποκαθίσταται με απλή χειρουργική επέμβαση σύντομα μετά τη γέννηση. Κιρσοκήλη: πρόκειται για την συσσώρευση αίματος στα φλεβικά αγγεία των όρχεων, κυρίως του αριστερού και είναι μια απλή και συχνή κατάσταση. Μπορεί να σχετίζεται με ελλατωματική ποιότητα σπέρματος και έτσι σε κάποιες περιπτώσεις συνίσταται η χειρουργική της αποκατάσταση. Αυτή η επέμβαση είναι μεν απλή αλλά δεν οδηγεί πάντα σε σημαντική βελτίωση των παραμέτρων του σπερμοδιαγράμματος. Απόφραξη σπερματικών πόρων: έχει ως συνέπεια την αδυναμία της φυσιολογικής ανόδου των σπερματοζωαρίων από τον όρχη μέχρι την ουρήθρα ώστε να συμβεί εκσπερμάτιση. Συνήθως οφείλεται σε γεννετικά αίτια (συγγενής μορφή), σε τραυματισμούς ή λοιμώξεις. Παλίνδρομη εκσπερμάτιση: το σπερματικό υγρό, ενώ μπορεί να είναι απόλυτα φυσιολογικό, κατά την εκσπερμάτιση οδηγείται προς την ουροδόχο κύστη, κάτι που συνήθως σχετίζεται με νευρολογικά προβλήματα. Ανικανότητα: τα ποικίλα προβλήματα της σεξουαλικής ζωής που έχουν ως συνέπεια τη μη επιτυχή ολοκλήρωση φυσιολογικών γεννετήσιων επαφών, προφανώς σχετίζονται με αδυναμία σύλληψης και προβλήματα γονιμότητας. Τρόπος σύγχρονης ζωής και εξωγενείς παράγοντες: απλές καθημερινές συνήθειες όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ και πολύ περισσότερο προβλήματα όπως η λήψη ναρκωτικών, η υπερβολική κατανάλωση φαρμάκων, η έκθεση σε τοξικές ουσίες κλπ. μπορεί να επηρεάσουν δραματικά την ποιότητα του ανδρικού σπέρματος και πρέπει πάντα να ελέγχονται στους υπογόνιμους ασθενείς. Διαδικασίες ελέγχου: Ιστορικό Είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα πριν την όποια περαιτέρω αντιμετώπιση. Περιλαμβάνει την αφήγηση του ιατρικού ιστορικού στον ειδικό: προηγούμενες ουρογεννητικές λοιμώξεις, ασθένειες όπως η κιρσοκήλη, η ιλαρά, η παρωτίτιδα, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή χρόνιες νόσοι όπως ο διαβήτης και η αρτηριακή υπέρταση πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρονται. Επιπλέον, προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις ή τραύματα των γεννητικών οργάνων και τέλος στοιχεία για τη σεξουαλική ζωή (χρήση προφυλακτικών ή σπερματοκτόνων, συχνότητα επαφών, σεξουαλικές δυσλειτουργίες) και καθημερινές συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών, έκθεση σε τοξικές ουσίες όπως εντομοκτόνα, σάουνα ή μπάνια με καυτό νερό, χρήση στενών ενδυμάτων κλπ). Το δεύτερο βήμα περιλαμβάνει την συνέχεια της ιατρικής επίσκεψης για την απαραίτητη κλινική εξέταση και τον εντοπισμό ενδεχόμενων παθολογικών ευρημάτων. Εξέταση σπέρματος Η εξέταση σπέρματος (ή σπερμοδιάγραμμα) είναι ο κύριος εργαστηριακός έλεγχος στην οποία υποβάλλεται ένας άντρας σε αυτό το στάδιο. Είναι απαραίτητο, οι σχετικές οδηγίες λήψης σπέρματος, όπως αυτές δίνονται από το γιατρό και το εργαστήριο, να τηρούνται σχολαστικά: το υγρό λαμβάνεται με αυνανισμό μετά από 2 έως 4 μέρες σεξουαλικής αποχής, συλλέγεται απευθείας σε κατάλληλο άσηπτο δοχείο και πρέπει να παραδίδεται για εξέταση σε μία το πολύ ώρα. Η εξέταση αυτή παρέχει ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες για την κατάσταση του σπέρματος (για παράδειγμα τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων κλπ) και πρέπει να επαναληφθεί μετά από ένα-δύο μήνες ώστε η αξιοπιστία της να είναι αυξημένη. Η εξέταση επαναλαμβάνεται επειδή το σπερματικό υγρό είναι ευαίσθητο σε διάφορους παράγοντες (από τη χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων έως βλαπτικές καθημερινές συνήθειες) που μπορούν να μεταβάλλουν θεαματικά τα αποτελέσματα. Υπερηχογραφία όσχεου Πρόκειται για απλή, σύντομη, ανώδυνη εξέταση που γίνεται με υπερηχογραφικό μηχάνημα και έχει σκοπό την αξιολόγηση της δομής, του όγκου και της θέσης των όρχεων. Είναι σημαντική εξέταση για την αποκάλυψη ενδεχομένων παθολογιών. Αιματολογικές εξετάσεις Ο βασικός κατ’ αρχήν ορμονικός έλεγχος είναι χρήσιμος για την αποτύπωση του ενδοκρινολογικού προφίλ του συγκεκριμένου ασθενούς. Περιλαμβάνει τη μέτρηση ορμονών όπως η FSH, LH, ανδρογόνα κλπ. και γίνεται με απλή αιμοληψία. Καλλιέργειες Η καλλιέργεια, κατ’ αρχήν σπέρματος και κατά δεύτερο λόγο προστατικού υγρού κλπ., μπορεί να αποκαλύψει την ύπαρξη σοβαρών φλεγμονών που πρέπει άμεσα να αντιμετωπίζονται. Αντισπερματικά αντισώματα Εάν προκύψουν προβλήματα κινητικότητας (ικανότητα αντανακλαστικής κίνησης) ή συγκόλλησης των σπερματοζωαρίων καλό είναι να ερευνηθεί η τυχόν ύπαρξη αντισπερματικών αντισωμάτων και ανοσολογικών αλλοιώσεων. Επιπλέον εξετάσεις Η χαρτογράφηση των χρωματοσωμάτων (καρυότυπος) σε περιπτώσεις που υπάρχει υποψία γενετικής βλάβης, η βιοψία όρχεων και άλλες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις θα χρειαστούν επιλεκτικά σε κάποιες περιπτώσεις.

Αντρικη υπογονιμοτητα. Έως πριν από μερικά χρόνια, η ανδρική ανικανότητα ήταν ένα ταμπού. Δεν ήταν σπάνια η περίπτωση κατά την οποία ένα αντρόγυνο που δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει επικέντρωνε την προσοχή του αποκλειστικά και μόνο στη γυναίκα. Μέχρι να γίνει ευρέως γνωστό ότι ο άνδρας μπορεί να έχει μειωμένη γονιμότητα ακριβώς όπως και η γυναίκα έπρεπε να υπάρξει συστηματική ενημέρωση και να περάσουν αρκετά χρόνια. Παράλληλα, έπρεπε να καταρριφθεί η απολύτως εσφαλμένη ιδέα ότι για τον άνδρα η υπογονιμότητα ταυτίζεται με την ανικανότητα. Ένας άντρας μπορεί να έχει κανονική, φυσιολογική και χωρίς προβλήματα σεξουαλική ζωή και ταυτόχρονα να μη μπορεί να τεκνοποιήσει. Αιτίες: Το βασικό πρόβλημα που σχετίζεται με τα προβλήματα ανδρικής υπογονιμότητας αφορά στον παράγοντα σπέρμα. Αν και αυτό ίσως ακούγεται απλό, δεν είναι έτσι διότι μια μεγάλη ποικιλία επιμέρους διαταραχών μπορεί να καλύπτει ένα ευρύ φάσμα παθολογίας. Η αδρή αναφορά στα ευρήματα που σχετίζονται με την εξέταση σπέρματος πρέπει να καλύπτει παραμέτρους όπως η ποσότητα, η κινητικότητα, η μορφολογία των σπερματοζωαρίων κ.α. Έτσι λοιπόν κατά περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για ασπερμία (όταν δεν υπάρχει παραγωγή σπερματικού υγρού), ολιγοσπερμία (όταν το σπερματικό υγρό δεν είναι ποσοτικά επαρκές), αζωοσπερμία (όταν στο σπερματικό υγρό δεν ανευρίσκονται σπερματοζωάρια), ολιγοζωοσπερμία (όταν τα σπερματοζωάρια δεν είναι σε φυσιολογικό αριθμό), ασθενοζωοσπερμία (όταν η κινητικότητά τους δεν είναι ικανοποιητική), τερατοζωοσπερμία (όταν η μορφολογία τους σε μεγάλο ποσοστό είναι παθολογική) κλπ. Όλα αυτά τα ευρήματα, που πολύ συχνά συνυπάρχουν, μπορεί να οφείλονται σε αιτίες όπως: Αμιγώς ορμονικοί λόγοι : απουσία ή ελαττωμένη παραγωγή κάποιων βασικών ορμονών π.χ. FSH, LH κλπ. που συμμετέχουν στην ομαλή παραγωγή του ανδρικού σπέρματος. Λοιμώξεις : μικροβιακές ή ιογενείς παθήσεις μπορεί να πλήξουν την ανδρική γονιμότητα σε πολλά επίπεδα όπως π.χ. παρωτίτιδα μετεφηβικής ηλικίας, επίμονη υποτροπιάζουσα προστατίτιδα, επιδιδυμίτιδα κλπ. Η καλή σεξουαλική υγιεινή και η προσεκτική λήψη κατάλληλης αντιβιοτικής αγωγής σε όλες τις περιπτώσεις φλεγμονών κρίνεται πάντα απαραίτητη αλλά δυστυχώς συχνά αμελείται. Τραυματισμοί που προφανώς μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες στα ανδρικά γεννητικά όργανα. Κρυψορχία: πρόκειται για μια ανωμαλία κατά την οποία ο ένας ή οι δύο όρχεις του νεογέννητου παιδιού δεν βρίσκονται στη φυσιολογική τους θέση, δηλαδή στο όσχεο, αλλά στο βουβωνικό πόρο ή ακόμη και στην κοιλιά. Η μη φυσιολογική κάθοδος πρέπει απαραίτητα να αποκαθίσταται με απλή χειρουργική επέμβαση σύντομα μετά τη γέννηση. Κιρσοκήλη: πρόκειται για την συσσώρευση αίματος στα φλεβικά αγγεία των όρχεων, κυρίως του αριστερού και είναι μια απλή και συχνή κατάσταση. Μπορεί να σχετίζεται με ελλατωματική ποιότητα σπέρματος και έτσι σε κάποιες περιπτώσεις συνίσταται η χειρουργική της αποκατάσταση. Αυτή η επέμβαση είναι μεν απλή αλλά δεν οδηγεί πάντα σε σημαντική βελτίωση των παραμέτρων του σπερμοδιαγράμματος. Απόφραξη σπερματικών πόρων: έχει ως συνέπεια την αδυναμία της φυσιολογικής ανόδου των σπερματοζωαρίων από τον όρχη μέχρι την ουρήθρα ώστε να συμβεί εκσπερμάτιση. Συνήθως οφείλεται σε γεννετικά αίτια (συγγενής μορφή), σε τραυματισμούς ή λοιμώξεις. Παλίνδρομη εκσπερμάτιση: το σπερματικό υγρό, ενώ μπορεί να είναι απόλυτα φυσιολογικό, κατά την εκσπερμάτιση οδηγείται προς την ουροδόχο κύστη, κάτι που συνήθως σχετίζεται με νευρολογικά προβλήματα. Ανικανότητα: τα ποικίλα προβλήματα της σεξουαλικής ζωής που έχουν ως συνέπεια τη μη επιτυχή ολοκλήρωση φυσιολογικών γεννετήσιων επαφών, προφανώς σχετίζονται με αδυναμία σύλληψης και προβλήματα γονιμότητας. Τρόπος σύγχρονης ζωής και εξωγενείς παράγοντες: απλές καθημερινές συνήθειες όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ και πολύ περισσότερο προβλήματα όπως η λήψη ναρκωτικών, η υπερβολική κατανάλωση φαρμάκων, η έκθεση σε τοξικές ουσίες κλπ. μπορεί να επηρεάσουν δραματικά την ποιότητα του ανδρικού σπέρματος και πρέπει πάντα να ελέγχονται στους υπογόνιμους ασθενείς. Διαδικασίες ελέγχου: Ιστορικό Είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα πριν την όποια περαιτέρω αντιμετώπιση. Περιλαμβάνει την αφήγηση του ιατρικού ιστορικού στον ειδικό: προηγούμενες ουρογεννητικές λοιμώξεις, ασθένειες όπως η κιρσοκήλη, η ιλαρά, η παρωτίτιδα, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή χρόνιες νόσοι όπως ο διαβήτης και η αρτηριακή υπέρταση πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρονται. Επιπλέον, προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις ή τραύματα των γεννητικών οργάνων και τέλος στοιχεία για τη σεξουαλική ζωή (χρήση προφυλακτικών ή σπερματοκτόνων, συχνότητα επαφών, σεξουαλικές δυσλειτουργίες) και καθημερινές συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών, έκθεση σε τοξικές ουσίες όπως εντομοκτόνα, σάουνα ή μπάνια με καυτό νερό, χρήση στενών ενδυμάτων κλπ). Το δεύτερο βήμα περιλαμβάνει την συνέχεια της ιατρικής επίσκεψης για την απαραίτητη κλινική εξέταση και τον εντοπισμό ενδεχόμενων παθολογικών ευρημάτων. Εξέταση σπέρματος Η εξέταση σπέρματος (ή σπερμοδιάγραμμα) είναι ο κύριος εργαστηριακός έλεγχος στην οποία υποβάλλεται ένας άντρας σε αυτό το στάδιο. Είναι απαραίτητο, οι σχετικές οδηγίες λήψης σπέρματος, όπως αυτές δίνονται από το γιατρό και το εργαστήριο, να τηρούνται σχολαστικά: το υγρό λαμβάνεται με αυνανισμό μετά από 2 έως 4 μέρες σεξουαλικής αποχής, συλλέγεται απευθείας σε κατάλληλο άσηπτο δοχείο και πρέπει να παραδίδεται για εξέταση σε μία το πολύ ώρα. Η εξέταση αυτή παρέχει ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες για την κατάσταση του σπέρματος (για παράδειγμα τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων κλπ) και πρέπει να επαναληφθεί μετά από ένα-δύο μήνες ώστε η αξιοπιστία της να είναι αυξημένη. Η εξέταση επαναλαμβάνεται επειδή το σπερματικό υγρό είναι ευαίσθητο σε διάφορους παράγοντες (από τη χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων έως βλαπτικές καθημερινές συνήθειες) που μπορούν να μεταβάλλουν θεαματικά τα αποτελέσματα. Υπερηχογραφία όσχεου Πρόκειται για απλή, σύντομη, ανώδυνη εξέταση που γίνεται με υπερηχογραφικό μηχάνημα και έχει σκοπό την αξιολόγηση της δομής, του όγκου και της θέσης των όρχεων. Είναι σημαντική εξέταση για την αποκάλυψη ενδεχομένων παθολογιών. Αιματολογικές εξετάσεις Ο βασικός κατ’ αρχήν ορμονικός έλεγχος είναι χρήσιμος για την αποτύπωση του ενδοκρινολογικού προφίλ του συγκεκριμένου ασθενούς. Περιλαμβάνει τη μέτρηση ορμονών όπως η FSH, LH, ανδρογόνα κλπ. και γίνεται με απλή αιμοληψία. Καλλιέργειες Η καλλιέργεια, κατ’ αρχήν σπέρματος και κατά δεύτερο λόγο προστατικού υγρού κλπ., μπορεί να αποκαλύψει την ύπαρξη σοβαρών φλεγμονών που πρέπει άμεσα να αντιμετωπίζονται. Αντισπερματικά αντισώματα Εάν προκύψουν προβλήματα κινητικότητας (ικανότητα αντανακλαστικής κίνησης) ή συγκόλλησης των σπερματοζωαρίων καλό είναι να ερευνηθεί η τυχόν ύπαρξη αντισπερματικών αντισωμάτων και ανοσολογικών αλλοιώσεων. Επιπλέον εξετάσεις Η χαρτογράφηση των χρωματοσωμάτων (καρυότυπος) σε περιπτώσεις που υπάρχει υποψία γενετικής βλάβης, η βιοψία όρχεων και άλλες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις θα χρειαστούν επιλεκτικά σε κάποιες περιπτώσεις.

Αντρικη υπογονιμοτητα. Έως πριν από μερικά χρόνια, η ανδρική ανικανότητα ήταν ένα ταμπού. Δεν ήταν σπάνια η περίπτωση κατά την οποία ένα αντρόγυνο που δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει επικέντρωνε την προσοχή του αποκλειστικά και μόνο στη γυναίκα. Μέχρι να γίνει ευρέως γνωστό ότι ο άνδρας μπορεί να έχει μειωμένη γονιμότητα ακριβώς όπως και η γυναίκα έπρεπε να υπάρξει συστηματική ενημέρωση και να περάσουν αρκετά χρόνια. Παράλληλα, έπρεπε να καταρριφθεί η απολύτως εσφαλμένη ιδέα ότι για τον άνδρα η υπογονιμότητα ταυτίζεται με την ανικανότητα. Ένας άντρας μπορεί να έχει κανονική, φυσιολογική και χωρίς προβλήματα σεξουαλική ζωή και ταυτόχρονα να μη μπορεί να τεκνοποιήσει. Αιτίες: Το βασικό πρόβλημα που σχετίζεται με τα προβλήματα ανδρικής υπογονιμότητας αφορά στον παράγοντα σπέρμα. Αν και αυτό ίσως ακούγεται απλό, δεν είναι έτσι διότι μια μεγάλη ποικιλία επιμέρους διαταραχών μπορεί να καλύπτει ένα ευρύ φάσμα παθολογίας. Η αδρή αναφορά στα ευρήματα που σχετίζονται με την εξέταση σπέρματος πρέπει να καλύπτει παραμέτρους όπως η ποσότητα, η κινητικότητα, η μορφολογία των σπερματοζωαρίων κ.α. Έτσι λοιπόν κατά περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για ασπερμία (όταν δεν υπάρχει παραγωγή σπερματικού υγρού), ολιγοσπερμία (όταν το σπερματικό υγρό δεν είναι ποσοτικά επαρκές), αζωοσπερμία (όταν στο σπερματικό υγρό δεν ανευρίσκονται σπερματοζωάρια), ολιγοζωοσπερμία (όταν τα σπερματοζωάρια δεν είναι σε φυσιολογικό αριθμό), ασθενοζωοσπερμία (όταν η κινητικότητά τους δεν είναι ικανοποιητική), τερατοζωοσπερμία (όταν η μορφολογία τους σε μεγάλο ποσοστό είναι παθολογική) κλπ. Όλα αυτά τα ευρήματα, που πολύ συχνά συνυπάρχουν, μπορεί να οφείλονται σε αιτίες όπως: Αμιγώς ορμονικοί λόγοι : απουσία ή ελαττωμένη παραγωγή κάποιων βασικών ορμονών π.χ. FSH, LH κλπ. που συμμετέχουν στην ομαλή παραγωγή του ανδρικού σπέρματος. Λοιμώξεις : μικροβιακές ή ιογενείς παθήσεις μπορεί να πλήξουν την ανδρική γονιμότητα σε πολλά επίπεδα όπως π.χ. παρωτίτιδα μετεφηβικής ηλικίας, επίμονη υποτροπιάζουσα προστατίτιδα, επιδιδυμίτιδα κλπ. Η καλή σεξουαλική υγιεινή και η προσεκτική λήψη κατάλληλης αντιβιοτικής αγωγής σε όλες τις περιπτώσεις φλεγμονών κρίνεται πάντα απαραίτητη αλλά δυστυχώς συχνά αμελείται. Τραυματισμοί που προφανώς μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες στα ανδρικά γεννητικά όργανα. Κρυψορχία: πρόκειται για μια ανωμαλία κατά την οποία ο ένας ή οι δύο όρχεις του νεογέννητου παιδιού δεν βρίσκονται στη φυσιολογική τους θέση, δηλαδή στο όσχεο, αλλά στο βουβωνικό πόρο ή ακόμη και στην κοιλιά. Η μη φυσιολογική κάθοδος πρέπει απαραίτητα να αποκαθίσταται με απλή χειρουργική επέμβαση σύντομα μετά τη γέννηση. Κιρσοκήλη: πρόκειται για την συσσώρευση αίματος στα φλεβικά αγγεία των όρχεων, κυρίως του αριστερού και είναι μια απλή και συχνή κατάσταση. Μπορεί να σχετίζεται με ελλατωματική ποιότητα σπέρματος και έτσι σε κάποιες περιπτώσεις συνίσταται η χειρουργική της αποκατάσταση. Αυτή η επέμβαση είναι μεν απλή αλλά δεν οδηγεί πάντα σε σημαντική βελτίωση των παραμέτρων του σπερμοδιαγράμματος. Απόφραξη σπερματικών πόρων: έχει ως συνέπεια την αδυναμία της φυσιολογικής ανόδου των σπερματοζωαρίων από τον όρχη μέχρι την ουρήθρα ώστε να συμβεί εκσπερμάτιση. Συνήθως οφείλεται σε γεννετικά αίτια (συγγενής μορφή), σε τραυματισμούς ή λοιμώξεις. Παλίνδρομη εκσπερμάτιση: το σπερματικό υγρό, ενώ μπορεί να είναι απόλυτα φυσιολογικό, κατά την εκσπερμάτιση οδηγείται προς την ουροδόχο κύστη, κάτι που συνήθως σχετίζεται με νευρολογικά προβλήματα. Ανικανότητα: τα ποικίλα προβλήματα της σεξουαλικής ζωής που έχουν ως συνέπεια τη μη επιτυχή ολοκλήρωση φυσιολογικών γεννετήσιων επαφών, προφανώς σχετίζονται με αδυναμία σύλληψης και προβλήματα γονιμότητας. Τρόπος σύγχρονης ζωής και εξωγενείς παράγοντες: απλές καθημερινές συνήθειες όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ και πολύ περισσότερο προβλήματα όπως η λήψη ναρκωτικών, η υπερβολική κατανάλωση φαρμάκων, η έκθεση σε τοξικές ουσίες κλπ. μπορεί να επηρεάσουν δραματικά την ποιότητα του ανδρικού σπέρματος και πρέπει πάντα να ελέγχονται στους υπογόνιμους ασθενείς. Διαδικασίες ελέγχου: Ιστορικό Είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα πριν την όποια περαιτέρω αντιμετώπιση. Περιλαμβάνει την αφήγηση του ιατρικού ιστορικού στον ειδικό: προηγούμενες ουρογεννητικές λοιμώξεις, ασθένειες όπως η κιρσοκήλη, η ιλαρά, η παρωτίτιδα, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή χρόνιες νόσοι όπως ο διαβήτης και η αρτηριακή υπέρταση πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρονται. Επιπλέον, προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις ή τραύματα των γεννητικών οργάνων και τέλος στοιχεία για τη σεξουαλική ζωή (χρήση προφυλακτικών ή σπερματοκτόνων, συχνότητα επαφών, σεξουαλικές δυσλειτουργίες) και καθημερινές συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ, χρήση ναρκωτικών, έκθεση σε τοξικές ουσίες όπως εντομοκτόνα, σάουνα ή μπάνια με καυτό νερό, χρήση στενών ενδυμάτων κλπ). Το δεύτερο βήμα περιλαμβάνει την συνέχεια της ιατρικής επίσκεψης για την απαραίτητη κλινική εξέταση και τον εντοπισμό ενδεχόμενων παθολογικών ευρημάτων. Εξέταση σπέρματος Η εξέταση σπέρματος (ή σπερμοδιάγραμμα) είναι ο κύριος εργαστηριακός έλεγχος στην οποία υποβάλλεται ένας άντρας σε αυτό το στάδιο. Είναι απαραίτητο, οι σχετικές οδηγίες λήψης σπέρματος, όπως αυτές δίνονται από το γιατρό και το εργαστήριο, να τηρούνται σχολαστικά: το υγρό λαμβάνεται με αυνανισμό μετά από 2 έως 4 μέρες σεξουαλικής αποχής, συλλέγεται απευθείας σε κατάλληλο άσηπτο δοχείο και πρέπει να παραδίδεται για εξέταση σε μία το πολύ ώρα. Η εξέταση αυτή παρέχει ιδιαίτερα χρήσιμες πληροφορίες για την κατάσταση του σπέρματος (για παράδειγμα τον αριθμό και την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων κλπ) και πρέπει να επαναληφθεί μετά από ένα-δύο μήνες ώστε η αξιοπιστία της να είναι αυξημένη. Η εξέταση επαναλαμβάνεται επειδή το σπερματικό υγρό είναι ευαίσθητο σε διάφορους παράγοντες (από τη χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων έως βλαπτικές καθημερινές συνήθειες) που μπορούν να μεταβάλλουν θεαματικά τα αποτελέσματα. Υπερηχογραφία όσχεου Πρόκειται για απλή, σύντομη, ανώδυνη εξέταση που γίνεται με υπερηχογραφικό μηχάνημα και έχει σκοπό την αξιολόγηση της δομής, του όγκου και της θέσης των όρχεων. Είναι σημαντική εξέταση για την αποκάλυψη ενδεχομένων παθολογιών. Αιματολογικές εξετάσεις Ο βασικός κατ’ αρχήν ορμονικός έλεγχος είναι χρήσιμος για την αποτύπωση του ενδοκρινολογικού προφίλ του συγκεκριμένου ασθενούς. Περιλαμβάνει τη μέτρηση ορμονών όπως η FSH, LH, ανδρογόνα κλπ. και γίνεται με απλή αιμοληψία. Καλλιέργειες Η καλλιέργεια, κατ’ αρχήν σπέρματος και κατά δεύτερο λόγο προστατικού υγρού κλπ., μπορεί να αποκαλύψει την ύπαρξη σοβαρών φλεγμονών που πρέπει άμεσα να αντιμετωπίζονται. Αντισπερματικά αντισώματα Εάν προκύψουν προβλήματα κινητικότητας (ικανότητα αντανακλαστικής κίνησης) ή συγκόλλησης των σπερματοζωαρίων καλό είναι να ερευνηθεί η τυχόν ύπαρξη αντισπερματικών αντισωμάτων και ανοσολογικών αλλοιώσεων. Επιπλέον εξετάσεις Η χαρτογράφηση των χρωματοσωμάτων (καρυότυπος) σε περιπτώσεις που υπάρχει υποψία γενετικής βλάβης, η βιοψία όρχεων και άλλες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις θα χρειαστούν επιλεκτικά σε κάποιες περιπτώσεις.

Γυναικεία υπογονιμότητα Αιτίες και διάγνωση Αιτίες: Σαλπιγγικός Παράγοντας και Ενδοπυελική Παθολογία Οι σάλπιγγες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη αφού στον εσωτερικό αυλό τους μεταφέρονται και συναντιώνται τα γεννητικά κύτταρα (ωάριο και σπερματοζωάρια), ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η δημιουργία της νέας ζωής, δηλαδή του εμβρύου. Τιείναι Γυναικεία υπογονιμότητα Ανδρική υπογονιμότητα Δευτερογενής υπογονιμότητα Υπογονιμότητα ζευγαριού Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή Μαρτυρίες FAQ Copyright © 2006-2008 Serono Hellas. Η χρήση και η πρόσβαση σε αυτόν τον ιστότοπο υπόκεινται στους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης όπως αναφέρεται στην Ανακοίνωση Νομικού Περιεχομένου. Προστασία Προσωπικών Δεδομένων. Οι σάλπιγγες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη αφού στον εσωτερικό αυλό τους μεταφέρονται και συναντιώνται τα γεννητικά κύτταρα (ωάριο και σπερματοζωάρια), ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η δημιουργία της νέας ζωής, δηλαδή του εμβρύου. Πρόκειται για όργανα ιδιαίτερα ευαίσθητα που μπορούν να υποστούν σημαντικές βλάβες αν διαταραχθεί η ομαλότητα των βλεννογόνου που καλύπτει το εσωτερικό τους, αν εμποδιστεί η κινητικότητά τους ή αν αλλοιωθούν οι ανατομικές τους σχέσεις με τις ωοθήκες. Αυτά τα προβλήματα, δυστυχώς αρκετά συχνά, μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα φλεγμονών που εντοπίζονται είτε αυστηρά στις σάλπιγγες (σαλπιγγίτιδες) είτε στην ευρύτερη περιοχή της κοιλιάς όπου βρίσκονται τα έσω γεννητικά όργανα (πυελικές φλεγμονές). Συνήθως έχουν ως συνέπεια τη δημιουργία συμφύσεων που αλλοιώνουν σημαντικά την ανατομία της περιοχής και τη λειτουργικότητα του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Συμφύσεις, κύστεις και άλλες σημαντικές αλλοιώσεις μπορεί επίσης να σχετίζονται με μια άλλη πάθηση, την ενδομητρίωση. Ενδομητρίωση Πρόκειται για μια ασθένεια ύπουλη, επώδυνη και ικανή να επιφέρει ακόμη και μόνιμη στειρότητα. Εάν και σε μερικές γυναίκες δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα, σε άλλες μπορεί να εμφανιστεί με ιδιαίτερη βαρύτητα: γενικά εκδηλώνεται με πολύ επώδυνη έμμηνο ρύση, επεισόδια έντονου κοιλιακού άλγους και δυσπαρεύνια δηλαδή πόνο κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών επαφών. Φαίνεται ότι προκαλείται από την εμφύτευση κυττάρων του ενδομητρίου (δηλαδή του βλεννογόνου που καλύπτει το εσωτερικό της κοιλότητας της μήτρας) στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Εκεί τα κύτταρα του ενδομητρίου φθάνουν όταν κατά την έμμηνο ρύση, μέσω των σαλπίγγων, ακολουθούν ανάστροφη πορεία προς τα άνω. Η ενδομητρίωση είναι πράγματι μια σοβαρή ασθένεια όσον αφορά στις επιπτώσεις της στη δυνατότητα σύλληψης: σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη κι εάν έχει θεραπευτεί πλήρως (γεγονός αρκετά δύσκολο) η γονιμότητα παραμένει σε κίνδυνο. Ορμονικές διαταραχές, Ανωοθυλακιορρηξία Η διαταραχή της τακτικής, φυσιολογικής ωοθυλακιορρηξίας δηλαδή της ρήξης του ωοθυλακίου και απελευθέρωσης ενός ωρίμου ωαρίου κάθε μήνα, είναι πολύ συχνή αιτία υπογονιμότητας. Το πρόβλημα αυτό συνήθως σχετίζεται με αντίστοιχη διαταραχή των γεννητικών κύκλων της γυναίκας και εκδηλώνεται με έμμηνες ρήσεις άστατες και πολύ αραιές (αραιομηνόρροια) έως την ακραία μορφή της παντελούς απουσίας έμμηνων ρήσεων (αμηνόρροια). Αντίθετα, η σταθερότητα και τακτικότητα των φυσιολογικών γεννητικών κύκλων (28 έως 32 ημέρες) κατά συντριπτικό ποσοστό επιβεβαιώνει και την καλή ωοθυλακιορρηξία. Υπάρχουν δύο μορφές αμηνόρροιας: η πρωτοπαθής που αφορά γυναίκες προχωρημένης εφηβικής ηλικίας στις οποίες ακόμη δεν έχει εμφανιστεί έμμηνος ρήση και η δευτεροπαθής που παρουσιάζεται ξαφνικά σε κάποια φάση της ζωής της γυναίκας η οποία, ως τότε, έχει εμφανίσει έμμηνο ρήση. Η αμηνόρροια ή αραιομηνόρροια θα πρέπει να ερευνηθεί και αφού αποκλειστεί το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης (τεστ κυήσεως), πρέπει να γίνουν μία σειρά εξετάσεων όπως ορμονικός προσδιορισμός και υπερηχογραφικός έλεγχος. Αυτά θα διευκολύνουν τον εντοπισμό του προβλήματος που μπορεί να έχει ποικίλη αιτιολογία όπως: Ανατομικές βλάβες, π.χ. απουσία μήτρας, διαφράγματα και σοβαρές συμφύσεις ενδομήτριας κοιλότητας κ.α. Ορμονικές διαταραχές όπως π.χ. α) υπερπρολακτιναιμία δηλαδή υπερέκκριση της υποφυσιακής ορμόνης προλακτίνη η οποία ρυθμίζει την παραγωγή γάλακτος από τους μαστούς, β) θυρεοειδοπάθεια με διαταραχές των θυρεοειδικών ορμονών που ρυθμίζουν το βασικό μεταβολισμό και επηρεάζουν σημαντικά τη γενική ορμονική ισορροπία του οργανισμού Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών . Πρόκειται για μια συχνή παθολογική κατάσταση που συνδυάζει την πολυκυστική διαμόρφωση των ωοθηκών (όπως αυτή ανιχνεύεται υπερηχογραφικώς) με άλλα χαρακτηριστικά όπως η αραιομηνόρροια, αυξημένη τριχοφυία, παχυσαρκία, αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων στο αίμα, ακμή και υπογονιμότητα. Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια , δηλαδή έκπτωση της ωοθηκικής λειτουργίας με ταυτόχρονη πτώση των παραγομένων οιστρογόνων σε ηλικία αρκετά μικρότερη της φυσιολογικά αναμενόμενης. Προεμμηνοπαυσική φάση : είναι η περίοδος εκείνη που προηγείται της οριστικής εμμηνόπαυσης κατά την οποία οι γεννητικοί κύκλοι είναι ιδιαίτερα άστατοι και αραιοί και η μέτρηση της ενδογενούς ορμόνης FSH (θυλακιοτροπίνη) αποκαλύπτει πολύ υψηλές τιμές. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η ορμονική ισορροπία στη φυσιολογία του γυναικείου οργανισμού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε πολλά εξωγενή ερεθίσματα κι έτσι συχνά το στρες, έντονες ψυχολογικές ενοχλήσεις, παρατεταμένες δίαιτες κλπ. μπορεί να οδηγήσουν σε κατάσταση αραιομηνόρροιας ή αμηνόρροιας. Ανεπάρκεια ωχρού σωματίου Η προ της εμμηνορρυσίας φάση αντιπροσωπεύεται από την περίοδο εκείνη (διάρκειας 14 ημερών) που ξεκινά με την ωοθυλακιορρηξία και τελειώνει με την έμμηνο ρύση. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης ο οργανισμός παράγει ορμόνες όπως οιστρογόνα και προγεστερόνη, προκειμένου να προετοιμάσει το ενδομήτριο ώστε να υποδεχτεί ένα γονιμοποιημένο ωάριο (έμβρυο) και να διασφαλίσει την ανάπτυξή του. Εάν το ωχρό σωμάτιο της ωοθήκης δε μπορεί να παράγει αυτές τις ορμόνες στα επιθυμητά επίπεδα, προφανώς η επίτευξη και συντήρηση της εγκυμοσύνης δεν είναι πιθανή. Διάγνωση: Ιστορικό Είναι το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα της όλης διαγνωστικής προσέγγισης και το θεμέλιο κάθε αρχικής επίσκεψης στο γυναικολόγο. Η ασθενής κατευθυνόμενη από το γιατρό της θα πρέπει να απαντήσει στις ερωτήσεις του και να διηγηθεί το ιατρικό ιστορικό της όσον αφορά τόσο στα γυναικολογικά και τυχόν μαιευτικά περιστατικά όσο και στα υπόλοιπα παθολογικά ή χειρουργικά προβλήματα. Βασική θερμοκρασία Συνίσταται στη μέτρηση της σωματικής θερμοκρασίας καθημερινά (κατά το πρωινό ξύπνημα), με την εισαγωγή του θερμομέτρου σε μια από τις σωματικές κοιλότητες (κόλπος, πρωκτός ή στόμα) για 3 περίπου λεπτά. Εάν κατά τις 14 ημέρες που προηγούνται της έμμηνου ρύσης η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη κατά 3 ή περισσότερα δέκατα σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε τις προηγούμενες ημέρες, τότε μιλάμε για διφασικό διάγραμμα θερμοκρασίας το οποίο αδρά εκφράζει την ικανοποιητική λειτουργία της ωοθήκης. Είναι σημαντικό η βασική θερμοκρασία να μετράται για περισσότερους του ενός κύκλους και να μην ξεχνάμε πως μια γυναίκα χωρίς ωοθηκικά προβλήματα μπορεί ενίοτε να έχει ανωοθυλακιορρηκτικό κύκλο, ακριβώς όπως μια γυναίκα με πολλούς ανωοθυλακιορρηκτικούς κύκλους μπορεί να εμφανίσει σποραδικά ωοθυλακιορρηξία. Η θερμομετρική αυτή μέθοδος, που πια δεν χρησιμοποιείται ευρέως καθώς δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστη, επιτρέπει να προσδιορίσουμε την καλύτερη στιγμή για ερωτική επαφή που ευνοεί τη σύλληψη ειδικά αν συνδυαστεί με ανίχνευση των επιπέδων των ορμονών στα ούρα. Πυελική υπερηχογραφία Η πυελική υπερηχογραφία επιτρέπει τον εντοπισμό των μορφολογικών χαρακτηριστικών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, των ωοθηκών, των σαλπίγγων και της μήτρας, τις σχέσεις τους με τις περιβάλλουσες δομές και την παρουσία ενδεχομένων παθολογιών που τα επιβαρύνουν: κύστεις, ινομυώματα, πολύποδες κλπ. Ο καθημερινός υπερηχογραφικός έλεγχος μπορεί ουσιαστικά να βοηθήσει στον καθορισμό των φάσεων του γεννητικού κύκλου και της ωοθυλακιορρηξίας δηλαδή της στιγμής της ρήξης του ωοθυλακίου. Η εισαγωγή και ευρεία χρήση του υπερηχογραφήματος στην καθημερινή κλινική πράξη κρίνεται ως ένα αληθινά επαναστατικό βήμα στην εξέλιξη της Μαιευτικής – Γυναικολογίας που βελτίωσε ριζικά τη διαγνωστική προσέγγιση των ασθενών. Ορμονικός έλεγχος Σε μια γυναίκα με κανονική έμμηνο ρύση, με απλή εξέταση αίματος κατά την 3 η έως 5 η ημέρα του κύκλου πραγματοποιείται ενδοκρινολογικός έλεγχος με σκοπό τη μέτρηση των βασικών ορμονών που σχετίζονται με την καλή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος. Εάν μια γυναίκα έχει κύκλους μεγάλης διάρκειας ή μειωμένης αιματικής ροής ίσως είναι σκόπιμο να ομαλοποιηθεί η έμμηνος ρύση με τη χρήση φαρμάκων πριν προβούμε στον προσδιορισμό των ορμονών. Λαπαροσκόπηση Πραγματοποιείται με γενική αναισθησία και συνήθως απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο για μία -το πολύ- ημέρα: μέσω μιας μικρής τομής στον ομφαλό εισάγεται στην κοιλιακή κοιλότητα ένας μικρός οπτικός καθετήρας που επιτρέπει την παρατήρηση όλων των πυελικών οργάνων. Η λαπαροσκόπηση έχει μερικές σπάνιες επιπλοκές (π.χ. τραυματισμούς αγγείων) που συνήθως αποκαθίστανται χωρίς επιπτώσεις. Όταν έχει ένδειξη, είναι μια ιδιαίτερα χρήσιμη επέμβαση: αφενός μέν επιτρέπει τον εντοπισμό και εκτίμηση παθολογικών προβλημάτων όπως ενδομητρίωση, κύστεις, συμφύσεις κλπ. αφετέρου δε παρέχει τη δυνατότητα αποκατάστασης βλαβών που τυχόν ανευρίσκονται, με επιπλέον χειρισμούς. Υστεροσαλπιγγογραφία Πρόκειται για την εξέταση που κατ’εξοχήν μπορεί να μας πληροφορήσει για πιθανές βλάβες των σαλπίγγων με αποτύπωση της πορείας και βατότητας του αυλού τους. Γίνεται με τη διακολπική έγχυση σκιαγραφικού υλικού και τη λήψη διαδοχικών ακτινογραφιών που αποτυπώνουν τη μορφολογία της ενδομήτριας κοιλότητας και των σαλπίγγων. Πολύ χρήσιμη αλλά όχι ιδιαίτερα διαδεδομένη τεχνική είναι η σαλπιγγοσκόπηση, η οποία συνίσταται στην εισαγωγή στις σάλπιγγες μέσω της μήτρας ενός λεπτού σωλήνα με οπτική ίνα. Έτσι έχουμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε την κατάσταση του εσωτερικού τοιχώματος της σάλπιγγας, κατά μήκος της ίδιας ακριβώς διαδρομής που θα πρέπει να κάνει το ωάριο μετά την ωοθηλακιορρηξία.

Γυναικεία υπογονιμότητα Αιτίες και διάγνωση Αιτίες: Σαλπιγγικός Παράγοντας και Ενδοπυελική Παθολογία Οι σάλπιγγες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη αφού στον εσωτερικό αυλό τους μεταφέρονται και συναντιώνται τα γεννητικά κύτταρα (ωάριο και σπερματοζωάρια), ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η δημιουργία της νέας ζωής, δηλαδή του εμβρύου. Τιείναι Γυναικεία υπογονιμότητα Ανδρική υπογονιμότητα Δευτερογενής υπογονιμότητα Υπογονιμότητα ζευγαριού Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή Μαρτυρίες FAQ Copyright © 2006-2008 Serono Hellas. Η χρήση και η πρόσβαση σε αυτόν τον ιστότοπο υπόκεινται στους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης όπως αναφέρεται στην Ανακοίνωση Νομικού Περιεχομένου. Προστασία Προσωπικών Δεδομένων. Οι σάλπιγγες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη αφού στον εσωτερικό αυλό τους μεταφέρονται και συναντιώνται τα γεννητικά κύτταρα (ωάριο και σπερματοζωάρια), ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η δημιουργία της νέας ζωής, δηλαδή του εμβρύου. Πρόκειται για όργανα ιδιαίτερα ευαίσθητα που μπορούν να υποστούν σημαντικές βλάβες αν διαταραχθεί η ομαλότητα των βλεννογόνου που καλύπτει το εσωτερικό τους, αν εμποδιστεί η κινητικότητά τους ή αν αλλοιωθούν οι ανατομικές τους σχέσεις με τις ωοθήκες. Αυτά τα προβλήματα, δυστυχώς αρκετά συχνά, μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα φλεγμονών που εντοπίζονται είτε αυστηρά στις σάλπιγγες (σαλπιγγίτιδες) είτε στην ευρύτερη περιοχή της κοιλιάς όπου βρίσκονται τα έσω γεννητικά όργανα (πυελικές φλεγμονές). Συνήθως έχουν ως συνέπεια τη δημιουργία συμφύσεων που αλλοιώνουν σημαντικά την ανατομία της περιοχής και τη λειτουργικότητα του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Συμφύσεις, κύστεις και άλλες σημαντικές αλλοιώσεις μπορεί επίσης να σχετίζονται με μια άλλη πάθηση, την ενδομητρίωση. Ενδομητρίωση Πρόκειται για μια ασθένεια ύπουλη, επώδυνη και ικανή να επιφέρει ακόμη και μόνιμη στειρότητα. Εάν και σε μερικές γυναίκες δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα, σε άλλες μπορεί να εμφανιστεί με ιδιαίτερη βαρύτητα: γενικά εκδηλώνεται με πολύ επώδυνη έμμηνο ρύση, επεισόδια έντονου κοιλιακού άλγους και δυσπαρεύνια δηλαδή πόνο κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών επαφών. Φαίνεται ότι προκαλείται από την εμφύτευση κυττάρων του ενδομητρίου (δηλαδή του βλεννογόνου που καλύπτει το εσωτερικό της κοιλότητας της μήτρας) στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Εκεί τα κύτταρα του ενδομητρίου φθάνουν όταν κατά την έμμηνο ρύση, μέσω των σαλπίγγων, ακολουθούν ανάστροφη πορεία προς τα άνω. Η ενδομητρίωση είναι πράγματι μια σοβαρή ασθένεια όσον αφορά στις επιπτώσεις της στη δυνατότητα σύλληψης: σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη κι εάν έχει θεραπευτεί πλήρως (γεγονός αρκετά δύσκολο) η γονιμότητα παραμένει σε κίνδυνο. Ορμονικές διαταραχές, Ανωοθυλακιορρηξία Η διαταραχή της τακτικής, φυσιολογικής ωοθυλακιορρηξίας δηλαδή της ρήξης του ωοθυλακίου και απελευθέρωσης ενός ωρίμου ωαρίου κάθε μήνα, είναι πολύ συχνή αιτία υπογονιμότητας. Το πρόβλημα αυτό συνήθως σχετίζεται με αντίστοιχη διαταραχή των γεννητικών κύκλων της γυναίκας και εκδηλώνεται με έμμηνες ρήσεις άστατες και πολύ αραιές (αραιομηνόρροια) έως την ακραία μορφή της παντελούς απουσίας έμμηνων ρήσεων (αμηνόρροια). Αντίθετα, η σταθερότητα και τακτικότητα των φυσιολογικών γεννητικών κύκλων (28 έως 32 ημέρες) κατά συντριπτικό ποσοστό επιβεβαιώνει και την καλή ωοθυλακιορρηξία. Υπάρχουν δύο μορφές αμηνόρροιας: η πρωτοπαθής που αφορά γυναίκες προχωρημένης εφηβικής ηλικίας στις οποίες ακόμη δεν έχει εμφανιστεί έμμηνος ρήση και η δευτεροπαθής που παρουσιάζεται ξαφνικά σε κάποια φάση της ζωής της γυναίκας η οποία, ως τότε, έχει εμφανίσει έμμηνο ρήση. Η αμηνόρροια ή αραιομηνόρροια θα πρέπει να ερευνηθεί και αφού αποκλειστεί το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης (τεστ κυήσεως), πρέπει να γίνουν μία σειρά εξετάσεων όπως ορμονικός προσδιορισμός και υπερηχογραφικός έλεγχος. Αυτά θα διευκολύνουν τον εντοπισμό του προβλήματος που μπορεί να έχει ποικίλη αιτιολογία όπως: Ανατομικές βλάβες, π.χ. απουσία μήτρας, διαφράγματα και σοβαρές συμφύσεις ενδομήτριας κοιλότητας κ.α. Ορμονικές διαταραχές όπως π.χ. α) υπερπρολακτιναιμία δηλαδή υπερέκκριση της υποφυσιακής ορμόνης προλακτίνη η οποία ρυθμίζει την παραγωγή γάλακτος από τους μαστούς, β) θυρεοειδοπάθεια με διαταραχές των θυρεοειδικών ορμονών που ρυθμίζουν το βασικό μεταβολισμό και επηρεάζουν σημαντικά τη γενική ορμονική ισορροπία του οργανισμού Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών . Πρόκειται για μια συχνή παθολογική κατάσταση που συνδυάζει την πολυκυστική διαμόρφωση των ωοθηκών (όπως αυτή ανιχνεύεται υπερηχογραφικώς) με άλλα χαρακτηριστικά όπως η αραιομηνόρροια, αυξημένη τριχοφυία, παχυσαρκία, αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων στο αίμα, ακμή και υπογονιμότητα. Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια , δηλαδή έκπτωση της ωοθηκικής λειτουργίας με ταυτόχρονη πτώση των παραγομένων οιστρογόνων σε ηλικία αρκετά μικρότερη της φυσιολογικά αναμενόμενης. Προεμμηνοπαυσική φάση : είναι η περίοδος εκείνη που προηγείται της οριστικής εμμηνόπαυσης κατά την οποία οι γεννητικοί κύκλοι είναι ιδιαίτερα άστατοι και αραιοί και η μέτρηση της ενδογενούς ορμόνης FSH (θυλακιοτροπίνη) αποκαλύπτει πολύ υψηλές τιμές. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η ορμονική ισορροπία στη φυσιολογία του γυναικείου οργανισμού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε πολλά εξωγενή ερεθίσματα κι έτσι συχνά το στρες, έντονες ψυχολογικές ενοχλήσεις, παρατεταμένες δίαιτες κλπ. μπορεί να οδηγήσουν σε κατάσταση αραιομηνόρροιας ή αμηνόρροιας. Ανεπάρκεια ωχρού σωματίου Η προ της εμμηνορρυσίας φάση αντιπροσωπεύεται από την περίοδο εκείνη (διάρκειας 14 ημερών) που ξεκινά με την ωοθυλακιορρηξία και τελειώνει με την έμμηνο ρύση. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης ο οργανισμός παράγει ορμόνες όπως οιστρογόνα και προγεστερόνη, προκειμένου να προετοιμάσει το ενδομήτριο ώστε να υποδεχτεί ένα γονιμοποιημένο ωάριο (έμβρυο) και να διασφαλίσει την ανάπτυξή του. Εάν το ωχρό σωμάτιο της ωοθήκης δε μπορεί να παράγει αυτές τις ορμόνες στα επιθυμητά επίπεδα, προφανώς η επίτευξη και συντήρηση της εγκυμοσύνης δεν είναι πιθανή. Διάγνωση: Ιστορικό Είναι το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα της όλης διαγνωστικής προσέγγισης και το θεμέλιο κάθε αρχικής επίσκεψης στο γυναικολόγο. Η ασθενής κατευθυνόμενη από το γιατρό της θα πρέπει να απαντήσει στις ερωτήσεις του και να διηγηθεί το ιατρικό ιστορικό της όσον αφορά τόσο στα γυναικολογικά και τυχόν μαιευτικά περιστατικά όσο και στα υπόλοιπα παθολογικά ή χειρουργικά προβλήματα. Βασική θερμοκρασία Συνίσταται στη μέτρηση της σωματικής θερμοκρασίας καθημερινά (κατά το πρωινό ξύπνημα), με την εισαγωγή του θερμομέτρου σε μια από τις σωματικές κοιλότητες (κόλπος, πρωκτός ή στόμα) για 3 περίπου λεπτά. Εάν κατά τις 14 ημέρες που προηγούνται της έμμηνου ρύσης η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη κατά 3 ή περισσότερα δέκατα σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε τις προηγούμενες ημέρες, τότε μιλάμε για διφασικό διάγραμμα θερμοκρασίας το οποίο αδρά εκφράζει την ικανοποιητική λειτουργία της ωοθήκης. Είναι σημαντικό η βασική θερμοκρασία να μετράται για περισσότερους του ενός κύκλους και να μην ξεχνάμε πως μια γυναίκα χωρίς ωοθηκικά προβλήματα μπορεί ενίοτε να έχει ανωοθυλακιορρηκτικό κύκλο, ακριβώς όπως μια γυναίκα με πολλούς ανωοθυλακιορρηκτικούς κύκλους μπορεί να εμφανίσει σποραδικά ωοθυλακιορρηξία. Η θερμομετρική αυτή μέθοδος, που πια δεν χρησιμοποιείται ευρέως καθώς δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστη, επιτρέπει να προσδιορίσουμε την καλύτερη στιγμή για ερωτική επαφή που ευνοεί τη σύλληψη ειδικά αν συνδυαστεί με ανίχνευση των επιπέδων των ορμονών στα ούρα. Πυελική υπερηχογραφία Η πυελική υπερηχογραφία επιτρέπει τον εντοπισμό των μορφολογικών χαρακτηριστικών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, των ωοθηκών, των σαλπίγγων και της μήτρας, τις σχέσεις τους με τις περιβάλλουσες δομές και την παρουσία ενδεχομένων παθολογιών που τα επιβαρύνουν: κύστεις, ινομυώματα, πολύποδες κλπ. Ο καθημερινός υπερηχογραφικός έλεγχος μπορεί ουσιαστικά να βοηθήσει στον καθορισμό των φάσεων του γεννητικού κύκλου και της ωοθυλακιορρηξίας δηλαδή της στιγμής της ρήξης του ωοθυλακίου. Η εισαγωγή και ευρεία χρήση του υπερηχογραφήματος στην καθημερινή κλινική πράξη κρίνεται ως ένα αληθινά επαναστατικό βήμα στην εξέλιξη της Μαιευτικής – Γυναικολογίας που βελτίωσε ριζικά τη διαγνωστική προσέγγιση των ασθενών. Ορμονικός έλεγχος Σε μια γυναίκα με κανονική έμμηνο ρύση, με απλή εξέταση αίματος κατά την 3 η έως 5 η ημέρα του κύκλου πραγματοποιείται ενδοκρινολογικός έλεγχος με σκοπό τη μέτρηση των βασικών ορμονών που σχετίζονται με την καλή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος. Εάν μια γυναίκα έχει κύκλους μεγάλης διάρκειας ή μειωμένης αιματικής ροής ίσως είναι σκόπιμο να ομαλοποιηθεί η έμμηνος ρύση με τη χρήση φαρμάκων πριν προβούμε στον προσδιορισμό των ορμονών. Λαπαροσκόπηση Πραγματοποιείται με γενική αναισθησία και συνήθως απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο για μία -το πολύ- ημέρα: μέσω μιας μικρής τομής στον ομφαλό εισάγεται στην κοιλιακή κοιλότητα ένας μικρός οπτικός καθετήρας που επιτρέπει την παρατήρηση όλων των πυελικών οργάνων. Η λαπαροσκόπηση έχει μερικές σπάνιες επιπλοκές (π.χ. τραυματισμούς αγγείων) που συνήθως αποκαθίστανται χωρίς επιπτώσεις. Όταν έχει ένδειξη, είναι μια ιδιαίτερα χρήσιμη επέμβαση: αφενός μέν επιτρέπει τον εντοπισμό και εκτίμηση παθολογικών προβλημάτων όπως ενδομητρίωση, κύστεις, συμφύσεις κλπ. αφετέρου δε παρέχει τη δυνατότητα αποκατάστασης βλαβών που τυχόν ανευρίσκονται, με επιπλέον χειρισμούς. Υστεροσαλπιγγογραφία Πρόκειται για την εξέταση που κατ’εξοχήν μπορεί να μας πληροφορήσει για πιθανές βλάβες των σαλπίγγων με αποτύπωση της πορείας και βατότητας του αυλού τους. Γίνεται με τη διακολπική έγχυση σκιαγραφικού υλικού και τη λήψη διαδοχικών ακτινογραφιών που αποτυπώνουν τη μορφολογία της ενδομήτριας κοιλότητας και των σαλπίγγων. Πολύ χρήσιμη αλλά όχι ιδιαίτερα διαδεδομένη τεχνική είναι η σαλπιγγοσκόπηση, η οποία συνίσταται στην εισαγωγή στις σάλπιγγες μέσω της μήτρας ενός λεπτού σωλήνα με οπτική ίνα. Έτσι έχουμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε την κατάσταση του εσωτερικού τοιχώματος της σάλπιγγας, κατά μήκος της ίδιας ακριβώς διαδρομής που θα πρέπει να κάνει το ωάριο μετά την ωοθηλακιορρηξία.

Γυναικεία υπογονιμότητα Αιτίες και διάγνωση Αιτίες: Σαλπιγγικός Παράγοντας και Ενδοπυελική Παθολογία Οι σάλπιγγες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη αφού στον εσωτερικό αυλό τους μεταφέρονται και συναντιώνται τα γεννητικά κύτταρα (ωάριο και σπερματοζωάρια), ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η δημιουργία της νέας ζωής, δηλαδή του εμβρύου. Τιείναι Γυναικεία υπογονιμότητα Ανδρική υπογονιμότητα Δευτερογενής υπογονιμότητα Υπογονιμότητα ζευγαριού Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή Μαρτυρίες FAQ Copyright © 2006-2008 Serono Hellas. Η χρήση και η πρόσβαση σε αυτόν τον ιστότοπο υπόκεινται στους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης όπως αναφέρεται στην Ανακοίνωση Νομικού Περιεχομένου. Προστασία Προσωπικών Δεδομένων. Οι σάλπιγγες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη αφού στον εσωτερικό αυλό τους μεταφέρονται και συναντιώνται τα γεννητικά κύτταρα (ωάριο και σπερματοζωάρια), ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η δημιουργία της νέας ζωής, δηλαδή του εμβρύου. Πρόκειται για όργανα ιδιαίτερα ευαίσθητα που μπορούν να υποστούν σημαντικές βλάβες αν διαταραχθεί η ομαλότητα των βλεννογόνου που καλύπτει το εσωτερικό τους, αν εμποδιστεί η κινητικότητά τους ή αν αλλοιωθούν οι ανατομικές τους σχέσεις με τις ωοθήκες. Αυτά τα προβλήματα, δυστυχώς αρκετά συχνά, μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα φλεγμονών που εντοπίζονται είτε αυστηρά στις σάλπιγγες (σαλπιγγίτιδες) είτε στην ευρύτερη περιοχή της κοιλιάς όπου βρίσκονται τα έσω γεννητικά όργανα (πυελικές φλεγμονές). Συνήθως έχουν ως συνέπεια τη δημιουργία συμφύσεων που αλλοιώνουν σημαντικά την ανατομία της περιοχής και τη λειτουργικότητα του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Συμφύσεις, κύστεις και άλλες σημαντικές αλλοιώσεις μπορεί επίσης να σχετίζονται με μια άλλη πάθηση, την ενδομητρίωση. Ενδομητρίωση Πρόκειται για μια ασθένεια ύπουλη, επώδυνη και ικανή να επιφέρει ακόμη και μόνιμη στειρότητα. Εάν και σε μερικές γυναίκες δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα, σε άλλες μπορεί να εμφανιστεί με ιδιαίτερη βαρύτητα: γενικά εκδηλώνεται με πολύ επώδυνη έμμηνο ρύση, επεισόδια έντονου κοιλιακού άλγους και δυσπαρεύνια δηλαδή πόνο κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών επαφών. Φαίνεται ότι προκαλείται από την εμφύτευση κυττάρων του ενδομητρίου (δηλαδή του βλεννογόνου που καλύπτει το εσωτερικό της κοιλότητας της μήτρας) στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Εκεί τα κύτταρα του ενδομητρίου φθάνουν όταν κατά την έμμηνο ρύση, μέσω των σαλπίγγων, ακολουθούν ανάστροφη πορεία προς τα άνω. Η ενδομητρίωση είναι πράγματι μια σοβαρή ασθένεια όσον αφορά στις επιπτώσεις της στη δυνατότητα σύλληψης: σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη κι εάν έχει θεραπευτεί πλήρως (γεγονός αρκετά δύσκολο) η γονιμότητα παραμένει σε κίνδυνο. Ορμονικές διαταραχές, Ανωοθυλακιορρηξία Η διαταραχή της τακτικής, φυσιολογικής ωοθυλακιορρηξίας δηλαδή της ρήξης του ωοθυλακίου και απελευθέρωσης ενός ωρίμου ωαρίου κάθε μήνα, είναι πολύ συχνή αιτία υπογονιμότητας. Το πρόβλημα αυτό συνήθως σχετίζεται με αντίστοιχη διαταραχή των γεννητικών κύκλων της γυναίκας και εκδηλώνεται με έμμηνες ρήσεις άστατες και πολύ αραιές (αραιομηνόρροια) έως την ακραία μορφή της παντελούς απουσίας έμμηνων ρήσεων (αμηνόρροια). Αντίθετα, η σταθερότητα και τακτικότητα των φυσιολογικών γεννητικών κύκλων (28 έως 32 ημέρες) κατά συντριπτικό ποσοστό επιβεβαιώνει και την καλή ωοθυλακιορρηξία. Υπάρχουν δύο μορφές αμηνόρροιας: η πρωτοπαθής που αφορά γυναίκες προχωρημένης εφηβικής ηλικίας στις οποίες ακόμη δεν έχει εμφανιστεί έμμηνος ρήση και η δευτεροπαθής που παρουσιάζεται ξαφνικά σε κάποια φάση της ζωής της γυναίκας η οποία, ως τότε, έχει εμφανίσει έμμηνο ρήση. Η αμηνόρροια ή αραιομηνόρροια θα πρέπει να ερευνηθεί και αφού αποκλειστεί το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης (τεστ κυήσεως), πρέπει να γίνουν μία σειρά εξετάσεων όπως ορμονικός προσδιορισμός και υπερηχογραφικός έλεγχος. Αυτά θα διευκολύνουν τον εντοπισμό του προβλήματος που μπορεί να έχει ποικίλη αιτιολογία όπως: Ανατομικές βλάβες, π.χ. απουσία μήτρας, διαφράγματα και σοβαρές συμφύσεις ενδομήτριας κοιλότητας κ.α. Ορμονικές διαταραχές όπως π.χ. α) υπερπρολακτιναιμία δηλαδή υπερέκκριση της υποφυσιακής ορμόνης προλακτίνη η οποία ρυθμίζει την παραγωγή γάλακτος από τους μαστούς, β) θυρεοειδοπάθεια με διαταραχές των θυρεοειδικών ορμονών που ρυθμίζουν το βασικό μεταβολισμό και επηρεάζουν σημαντικά τη γενική ορμονική ισορροπία του οργανισμού Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών . Πρόκειται για μια συχνή παθολογική κατάσταση που συνδυάζει την πολυκυστική διαμόρφωση των ωοθηκών (όπως αυτή ανιχνεύεται υπερηχογραφικώς) με άλλα χαρακτηριστικά όπως η αραιομηνόρροια, αυξημένη τριχοφυία, παχυσαρκία, αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων στο αίμα, ακμή και υπογονιμότητα. Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια , δηλαδή έκπτωση της ωοθηκικής λειτουργίας με ταυτόχρονη πτώση των παραγομένων οιστρογόνων σε ηλικία αρκετά μικρότερη της φυσιολογικά αναμενόμενης. Προεμμηνοπαυσική φάση : είναι η περίοδος εκείνη που προηγείται της οριστικής εμμηνόπαυσης κατά την οποία οι γεννητικοί κύκλοι είναι ιδιαίτερα άστατοι και αραιοί και η μέτρηση της ενδογενούς ορμόνης FSH (θυλακιοτροπίνη) αποκαλύπτει πολύ υψηλές τιμές. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η ορμονική ισορροπία στη φυσιολογία του γυναικείου οργανισμού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε πολλά εξωγενή ερεθίσματα κι έτσι συχνά το στρες, έντονες ψυχολογικές ενοχλήσεις, παρατεταμένες δίαιτες κλπ. μπορεί να οδηγήσουν σε κατάσταση αραιομηνόρροιας ή αμηνόρροιας. Ανεπάρκεια ωχρού σωματίου Η προ της εμμηνορρυσίας φάση αντιπροσωπεύεται από την περίοδο εκείνη (διάρκειας 14 ημερών) που ξεκινά με την ωοθυλακιορρηξία και τελειώνει με την έμμηνο ρύση. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης ο οργανισμός παράγει ορμόνες όπως οιστρογόνα και προγεστερόνη, προκειμένου να προετοιμάσει το ενδομήτριο ώστε να υποδεχτεί ένα γονιμοποιημένο ωάριο (έμβρυο) και να διασφαλίσει την ανάπτυξή του. Εάν το ωχρό σωμάτιο της ωοθήκης δε μπορεί να παράγει αυτές τις ορμόνες στα επιθυμητά επίπεδα, προφανώς η επίτευξη και συντήρηση της εγκυμοσύνης δεν είναι πιθανή. Διάγνωση: Ιστορικό Είναι το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα της όλης διαγνωστικής προσέγγισης και το θεμέλιο κάθε αρχικής επίσκεψης στο γυναικολόγο. Η ασθενής κατευθυνόμενη από το γιατρό της θα πρέπει να απαντήσει στις ερωτήσεις του και να διηγηθεί το ιατρικό ιστορικό της όσον αφορά τόσο στα γυναικολογικά και τυχόν μαιευτικά περιστατικά όσο και στα υπόλοιπα παθολογικά ή χειρουργικά προβλήματα. Βασική θερμοκρασία Συνίσταται στη μέτρηση της σωματικής θερμοκρασίας καθημερινά (κατά το πρωινό ξύπνημα), με την εισαγωγή του θερμομέτρου σε μια από τις σωματικές κοιλότητες (κόλπος, πρωκτός ή στόμα) για 3 περίπου λεπτά. Εάν κατά τις 14 ημέρες που προηγούνται της έμμηνου ρύσης η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη κατά 3 ή περισσότερα δέκατα σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε τις προηγούμενες ημέρες, τότε μιλάμε για διφασικό διάγραμμα θερμοκρασίας το οποίο αδρά εκφράζει την ικανοποιητική λειτουργία της ωοθήκης. Είναι σημαντικό η βασική θερμοκρασία να μετράται για περισσότερους του ενός κύκλους και να μην ξεχνάμε πως μια γυναίκα χωρίς ωοθηκικά προβλήματα μπορεί ενίοτε να έχει ανωοθυλακιορρηκτικό κύκλο, ακριβώς όπως μια γυναίκα με πολλούς ανωοθυλακιορρηκτικούς κύκλους μπορεί να εμφανίσει σποραδικά ωοθυλακιορρηξία. Η θερμομετρική αυτή μέθοδος, που πια δεν χρησιμοποιείται ευρέως καθώς δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστη, επιτρέπει να προσδιορίσουμε την καλύτερη στιγμή για ερωτική επαφή που ευνοεί τη σύλληψη ειδικά αν συνδυαστεί με ανίχνευση των επιπέδων των ορμονών στα ούρα. Πυελική υπερηχογραφία Η πυελική υπερηχογραφία επιτρέπει τον εντοπισμό των μορφολογικών χαρακτηριστικών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, των ωοθηκών, των σαλπίγγων και της μήτρας, τις σχέσεις τους με τις περιβάλλουσες δομές και την παρουσία ενδεχομένων παθολογιών που τα επιβαρύνουν: κύστεις, ινομυώματα, πολύποδες κλπ. Ο καθημερινός υπερηχογραφικός έλεγχος μπορεί ουσιαστικά να βοηθήσει στον καθορισμό των φάσεων του γεννητικού κύκλου και της ωοθυλακιορρηξίας δηλαδή της στιγμής της ρήξης του ωοθυλακίου. Η εισαγωγή και ευρεία χρήση του υπερηχογραφήματος στην καθημερινή κλινική πράξη κρίνεται ως ένα αληθινά επαναστατικό βήμα στην εξέλιξη της Μαιευτικής – Γυναικολογίας που βελτίωσε ριζικά τη διαγνωστική προσέγγιση των ασθενών. Ορμονικός έλεγχος Σε μια γυναίκα με κανονική έμμηνο ρύση, με απλή εξέταση αίματος κατά την 3 η έως 5 η ημέρα του κύκλου πραγματοποιείται ενδοκρινολογικός έλεγχος με σκοπό τη μέτρηση των βασικών ορμονών που σχετίζονται με την καλή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος. Εάν μια γυναίκα έχει κύκλους μεγάλης διάρκειας ή μειωμένης αιματικής ροής ίσως είναι σκόπιμο να ομαλοποιηθεί η έμμηνος ρύση με τη χρήση φαρμάκων πριν προβούμε στον προσδιορισμό των ορμονών. Λαπαροσκόπηση Πραγματοποιείται με γενική αναισθησία και συνήθως απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο για μία -το πολύ- ημέρα: μέσω μιας μικρής τομής στον ομφαλό εισάγεται στην κοιλιακή κοιλότητα ένας μικρός οπτικός καθετήρας που επιτρέπει την παρατήρηση όλων των πυελικών οργάνων. Η λαπαροσκόπηση έχει μερικές σπάνιες επιπλοκές (π.χ. τραυματισμούς αγγείων) που συνήθως αποκαθίστανται χωρίς επιπτώσεις. Όταν έχει ένδειξη, είναι μια ιδιαίτερα χρήσιμη επέμβαση: αφενός μέν επιτρέπει τον εντοπισμό και εκτίμηση παθολογικών προβλημάτων όπως ενδομητρίωση, κύστεις, συμφύσεις κλπ. αφετέρου δε παρέχει τη δυνατότητα αποκατάστασης βλαβών που τυχόν ανευρίσκονται, με επιπλέον χειρισμούς. Υστεροσαλπιγγογραφία Πρόκειται για την εξέταση που κατ’εξοχήν μπορεί να μας πληροφορήσει για πιθανές βλάβες των σαλπίγγων με αποτύπωση της πορείας και βατότητας του αυλού τους. Γίνεται με τη διακολπική έγχυση σκιαγραφικού υλικού και τη λήψη διαδοχικών ακτινογραφιών που αποτυπώνουν τη μορφολογία της ενδομήτριας κοιλότητας και των σαλπίγγων. Πολύ χρήσιμη αλλά όχι ιδιαίτερα διαδεδομένη τεχνική είναι η σαλπιγγοσκόπηση, η οποία συνίσταται στην εισαγωγή στις σάλπιγγες μέσω της μήτρας ενός λεπτού σωλήνα με οπτική ίνα. Έτσι έχουμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε την κατάσταση του εσωτερικού τοιχώματος της σάλπιγγας, κατά μήκος της ίδιας ακριβώς διαδρομής που θα πρέπει να κάνει το ωάριο μετά την ωοθηλακιορρηξία.

Γυναικεία υπογονιμότητα Αιτίες και διάγνωση Αιτίες: Σαλπιγγικός Παράγοντας και Ενδοπυελική Παθολογία Οι σάλπιγγες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη αφού στον εσωτερικό αυλό τους μεταφέρονται και συναντιώνται τα γεννητικά κύτταρα (ωάριο και σπερματοζωάρια), ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η δημιουργία της νέας ζωής, δηλαδή του εμβρύου. Τιείναι Γυναικεία υπογονιμότητα Ανδρική υπογονιμότητα Δευτερογενής υπογονιμότητα Υπογονιμότητα ζευγαριού Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή Μαρτυρίες FAQ Copyright © 2006-2008 Serono Hellas. Η χρήση και η πρόσβαση σε αυτόν τον ιστότοπο υπόκεινται στους όρους και τις προϋποθέσεις χρήσης όπως αναφέρεται στην Ανακοίνωση Νομικού Περιεχομένου. Προστασία Προσωπικών Δεδομένων. Οι σάλπιγγες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στη σύλληψη αφού στον εσωτερικό αυλό τους μεταφέρονται και συναντιώνται τα γεννητικά κύτταρα (ωάριο και σπερματοζωάρια), ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η δημιουργία της νέας ζωής, δηλαδή του εμβρύου. Πρόκειται για όργανα ιδιαίτερα ευαίσθητα που μπορούν να υποστούν σημαντικές βλάβες αν διαταραχθεί η ομαλότητα των βλεννογόνου που καλύπτει το εσωτερικό τους, αν εμποδιστεί η κινητικότητά τους ή αν αλλοιωθούν οι ανατομικές τους σχέσεις με τις ωοθήκες. Αυτά τα προβλήματα, δυστυχώς αρκετά συχνά, μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα φλεγμονών που εντοπίζονται είτε αυστηρά στις σάλπιγγες (σαλπιγγίτιδες) είτε στην ευρύτερη περιοχή της κοιλιάς όπου βρίσκονται τα έσω γεννητικά όργανα (πυελικές φλεγμονές). Συνήθως έχουν ως συνέπεια τη δημιουργία συμφύσεων που αλλοιώνουν σημαντικά την ανατομία της περιοχής και τη λειτουργικότητα του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Συμφύσεις, κύστεις και άλλες σημαντικές αλλοιώσεις μπορεί επίσης να σχετίζονται με μια άλλη πάθηση, την ενδομητρίωση. Ενδομητρίωση Πρόκειται για μια ασθένεια ύπουλη, επώδυνη και ικανή να επιφέρει ακόμη και μόνιμη στειρότητα. Εάν και σε μερικές γυναίκες δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα, σε άλλες μπορεί να εμφανιστεί με ιδιαίτερη βαρύτητα: γενικά εκδηλώνεται με πολύ επώδυνη έμμηνο ρύση, επεισόδια έντονου κοιλιακού άλγους και δυσπαρεύνια δηλαδή πόνο κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών επαφών. Φαίνεται ότι προκαλείται από την εμφύτευση κυττάρων του ενδομητρίου (δηλαδή του βλεννογόνου που καλύπτει το εσωτερικό της κοιλότητας της μήτρας) στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Εκεί τα κύτταρα του ενδομητρίου φθάνουν όταν κατά την έμμηνο ρύση, μέσω των σαλπίγγων, ακολουθούν ανάστροφη πορεία προς τα άνω. Η ενδομητρίωση είναι πράγματι μια σοβαρή ασθένεια όσον αφορά στις επιπτώσεις της στη δυνατότητα σύλληψης: σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη κι εάν έχει θεραπευτεί πλήρως (γεγονός αρκετά δύσκολο) η γονιμότητα παραμένει σε κίνδυνο. Ορμονικές διαταραχές, Ανωοθυλακιορρηξία Η διαταραχή της τακτικής, φυσιολογικής ωοθυλακιορρηξίας δηλαδή της ρήξης του ωοθυλακίου και απελευθέρωσης ενός ωρίμου ωαρίου κάθε μήνα, είναι πολύ συχνή αιτία υπογονιμότητας. Το πρόβλημα αυτό συνήθως σχετίζεται με αντίστοιχη διαταραχή των γεννητικών κύκλων της γυναίκας και εκδηλώνεται με έμμηνες ρήσεις άστατες και πολύ αραιές (αραιομηνόρροια) έως την ακραία μορφή της παντελούς απουσίας έμμηνων ρήσεων (αμηνόρροια). Αντίθετα, η σταθερότητα και τακτικότητα των φυσιολογικών γεννητικών κύκλων (28 έως 32 ημέρες) κατά συντριπτικό ποσοστό επιβεβαιώνει και την καλή ωοθυλακιορρηξία. Υπάρχουν δύο μορφές αμηνόρροιας: η πρωτοπαθής που αφορά γυναίκες προχωρημένης εφηβικής ηλικίας στις οποίες ακόμη δεν έχει εμφανιστεί έμμηνος ρήση και η δευτεροπαθής που παρουσιάζεται ξαφνικά σε κάποια φάση της ζωής της γυναίκας η οποία, ως τότε, έχει εμφανίσει έμμηνο ρήση. Η αμηνόρροια ή αραιομηνόρροια θα πρέπει να ερευνηθεί και αφού αποκλειστεί το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης (τεστ κυήσεως), πρέπει να γίνουν μία σειρά εξετάσεων όπως ορμονικός προσδιορισμός και υπερηχογραφικός έλεγχος. Αυτά θα διευκολύνουν τον εντοπισμό του προβλήματος που μπορεί να έχει ποικίλη αιτιολογία όπως: Ανατομικές βλάβες, π.χ. απουσία μήτρας, διαφράγματα και σοβαρές συμφύσεις ενδομήτριας κοιλότητας κ.α. Ορμονικές διαταραχές όπως π.χ. α) υπερπρολακτιναιμία δηλαδή υπερέκκριση της υποφυσιακής ορμόνης προλακτίνη η οποία ρυθμίζει την παραγωγή γάλακτος από τους μαστούς, β) θυρεοειδοπάθεια με διαταραχές των θυρεοειδικών ορμονών που ρυθμίζουν το βασικό μεταβολισμό και επηρεάζουν σημαντικά τη γενική ορμονική ισορροπία του οργανισμού Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών . Πρόκειται για μια συχνή παθολογική κατάσταση που συνδυάζει την πολυκυστική διαμόρφωση των ωοθηκών (όπως αυτή ανιχνεύεται υπερηχογραφικώς) με άλλα χαρακτηριστικά όπως η αραιομηνόρροια, αυξημένη τριχοφυία, παχυσαρκία, αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων στο αίμα, ακμή και υπογονιμότητα. Πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια , δηλαδή έκπτωση της ωοθηκικής λειτουργίας με ταυτόχρονη πτώση των παραγομένων οιστρογόνων σε ηλικία αρκετά μικρότερη της φυσιολογικά αναμενόμενης. Προεμμηνοπαυσική φάση : είναι η περίοδος εκείνη που προηγείται της οριστικής εμμηνόπαυσης κατά την οποία οι γεννητικοί κύκλοι είναι ιδιαίτερα άστατοι και αραιοί και η μέτρηση της ενδογενούς ορμόνης FSH (θυλακιοτροπίνη) αποκαλύπτει πολύ υψηλές τιμές. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η ορμονική ισορροπία στη φυσιολογία του γυναικείου οργανισμού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε πολλά εξωγενή ερεθίσματα κι έτσι συχνά το στρες, έντονες ψυχολογικές ενοχλήσεις, παρατεταμένες δίαιτες κλπ. μπορεί να οδηγήσουν σε κατάσταση αραιομηνόρροιας ή αμηνόρροιας. Ανεπάρκεια ωχρού σωματίου Η προ της εμμηνορρυσίας φάση αντιπροσωπεύεται από την περίοδο εκείνη (διάρκειας 14 ημερών) που ξεκινά με την ωοθυλακιορρηξία και τελειώνει με την έμμηνο ρύση. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης ο οργανισμός παράγει ορμόνες όπως οιστρογόνα και προγεστερόνη, προκειμένου να προετοιμάσει το ενδομήτριο ώστε να υποδεχτεί ένα γονιμοποιημένο ωάριο (έμβρυο) και να διασφαλίσει την ανάπτυξή του. Εάν το ωχρό σωμάτιο της ωοθήκης δε μπορεί να παράγει αυτές τις ορμόνες στα επιθυμητά επίπεδα, προφανώς η επίτευξη και συντήρηση της εγκυμοσύνης δεν είναι πιθανή. Διάγνωση: Ιστορικό Είναι το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα της όλης διαγνωστικής προσέγγισης και το θεμέλιο κάθε αρχικής επίσκεψης στο γυναικολόγο. Η ασθενής κατευθυνόμενη από το γιατρό της θα πρέπει να απαντήσει στις ερωτήσεις του και να διηγηθεί το ιατρικό ιστορικό της όσον αφορά τόσο στα γυναικολογικά και τυχόν μαιευτικά περιστατικά όσο και στα υπόλοιπα παθολογικά ή χειρουργικά προβλήματα. Βασική θερμοκρασία Συνίσταται στη μέτρηση της σωματικής θερμοκρασίας καθημερινά (κατά το πρωινό ξύπνημα), με την εισαγωγή του θερμομέτρου σε μια από τις σωματικές κοιλότητες (κόλπος, πρωκτός ή στόμα) για 3 περίπου λεπτά. Εάν κατά τις 14 ημέρες που προηγούνται της έμμηνου ρύσης η θερμοκρασία είναι μεγαλύτερη κατά 3 ή περισσότερα δέκατα σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε τις προηγούμενες ημέρες, τότε μιλάμε για διφασικό διάγραμμα θερμοκρασίας το οποίο αδρά εκφράζει την ικανοποιητική λειτουργία της ωοθήκης. Είναι σημαντικό η βασική θερμοκρασία να μετράται για περισσότερους του ενός κύκλους και να μην ξεχνάμε πως μια γυναίκα χωρίς ωοθηκικά προβλήματα μπορεί ενίοτε να έχει ανωοθυλακιορρηκτικό κύκλο, ακριβώς όπως μια γυναίκα με πολλούς ανωοθυλακιορρηκτικούς κύκλους μπορεί να εμφανίσει σποραδικά ωοθυλακιορρηξία. Η θερμομετρική αυτή μέθοδος, που πια δεν χρησιμοποιείται ευρέως καθώς δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστη, επιτρέπει να προσδιορίσουμε την καλύτερη στιγμή για ερωτική επαφή που ευνοεί τη σύλληψη ειδικά αν συνδυαστεί με ανίχνευση των επιπέδων των ορμονών στα ούρα. Πυελική υπερηχογραφία Η πυελική υπερηχογραφία επιτρέπει τον εντοπισμό των μορφολογικών χαρακτηριστικών των γυναικείων γεννητικών οργάνων, των ωοθηκών, των σαλπίγγων και της μήτρας, τις σχέσεις τους με τις περιβάλλουσες δομές και την παρουσία ενδεχομένων παθολογιών που τα επιβαρύνουν: κύστεις, ινομυώματα, πολύποδες κλπ. Ο καθημερινός υπερηχογραφικός έλεγχος μπορεί ουσιαστικά να βοηθήσει στον καθορισμό των φάσεων του γεννητικού κύκλου και της ωοθυλακιορρηξίας δηλαδή της στιγμής της ρήξης του ωοθυλακίου. Η εισαγωγή και ευρεία χρήση του υπερηχογραφήματος στην καθημερινή κλινική πράξη κρίνεται ως ένα αληθινά επαναστατικό βήμα στην εξέλιξη της Μαιευτικής – Γυναικολογίας που βελτίωσε ριζικά τη διαγνωστική προσέγγιση των ασθενών. Ορμονικός έλεγχος Σε μια γυναίκα με κανονική έμμηνο ρύση, με απλή εξέταση αίματος κατά την 3 η έως 5 η ημέρα του κύκλου πραγματοποιείται ενδοκρινολογικός έλεγχος με σκοπό τη μέτρηση των βασικών ορμονών που σχετίζονται με την καλή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος. Εάν μια γυναίκα έχει κύκλους μεγάλης διάρκειας ή μειωμένης αιματικής ροής ίσως είναι σκόπιμο να ομαλοποιηθεί η έμμηνος ρύση με τη χρήση φαρμάκων πριν προβούμε στον προσδιορισμό των ορμονών. Λαπαροσκόπηση Πραγματοποιείται με γενική αναισθησία και συνήθως απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο για μία -το πολύ- ημέρα: μέσω μιας μικρής τομής στον ομφαλό εισάγεται στην κοιλιακή κοιλότητα ένας μικρός οπτικός καθετήρας που επιτρέπει την παρατήρηση όλων των πυελικών οργάνων. Η λαπαροσκόπηση έχει μερικές σπάνιες επιπλοκές (π.χ. τραυματισμούς αγγείων) που συνήθως αποκαθίστανται χωρίς επιπτώσεις. Όταν έχει ένδειξη, είναι μια ιδιαίτερα χρήσιμη επέμβαση: αφενός μέν επιτρέπει τον εντοπισμό και εκτίμηση παθολογικών προβλημάτων όπως ενδομητρίωση, κύστεις, συμφύσεις κλπ. αφετέρου δε παρέχει τη δυνατότητα αποκατάστασης βλαβών που τυχόν ανευρίσκονται, με επιπλέον χειρισμούς. Υστεροσαλπιγγογραφία Πρόκειται για την εξέταση που κατ’εξοχήν μπορεί να μας πληροφορήσει για πιθανές βλάβες των σαλπίγγων με αποτύπωση της πορείας και βατότητας του αυλού τους. Γίνεται με τη διακολπική έγχυση σκιαγραφικού υλικού και τη λήψη διαδοχικών ακτινογραφιών που αποτυπώνουν τη μορφολογία της ενδομήτριας κοιλότητας και των σαλπίγγων. Πολύ χρήσιμη αλλά όχι ιδιαίτερα διαδεδομένη τεχνική είναι η σαλπιγγοσκόπηση, η οποία συνίσταται στην εισαγωγή στις σάλπιγγες μέσω της μήτρας ενός λεπτού σωλήνα με οπτική ίνα. Έτσι έχουμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε την κατάσταση του εσωτερικού τοιχώματος της σάλπιγγας, κατά μήκος της ίδιας ακριβώς διαδρομής που θα πρέπει να κάνει το ωάριο μετά την ωοθηλακιορρηξία.

Σπερματέγχυση Η σπερματέγχυση, ή «τεχνητή γονιμοποίηση», είναι η πιο παλαιά μέθοδος ΙΥΑ (η πρώτη σπερματέγχυση για την υποβοήθηση της ανθρώπινης αναπαραγωγής χρονολογείται από το 1791). Παρέμεινε η μοναδική μέθοδος ΙΥΑ μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα, ενώ είναι γνωστό ότι εφαρμόζεται, εδώ και πολλές δεκαετίες, ως μέθοδος ρουτίνας και στην κτηνοτροφία. Είναι μια μέθοδος ακίνδυνη, ανώδυνη, απλή και φθηνή στην εφαρμογή της: αρχικώς, το σπέρμα του συζύγου υφίσταται μια ειδική εργαστηριακή κατεργασία (υπάρχουν διάφορες τεχνικές γι’ αυτό), προκειμένου τα σπερματοζωάρια να απομονωθούν και να καθαρισθούν από το σπερματικό υγρό. Σε μια δεύτερη φάση, τα σπερματοζωάρια εγχέονται στην κοιλότητα της μήτρας, με την βοήθεια ενός λεπτού πλαστικού καθετήρα, μέσα σε ελάχιστο όγκο ειδικού θρεπτικού υγρού. Η πρώτη φάση διαρκεί το πολύ 1 ώρα και η ίδια η έγχυση 1-2 λεπτά. Όλα αυτά πραγματοποιούνται την ημέρα της ωοθυλακιορρηξίας: συνήθως απαιτούνται 1-2 επισκέψεις στον γυναικολόγο νωρίτερα, ώστε να προσδιορισθεί με ακρίβεια η «γόνιμη» αυτή ημέρα (ο ακριβής προσδιορισμός γίνεται με υπερηχογράφημα, σε συνδυασμό με μέτρηση συγκεκριμένων ορμονών στο αίμα). Η σπερματέγχυση προτείνεται κυρίως σε νεαρές γυναίκες, όταν η δυσκολία εντοπίζεται είτε στην παραγωγή των ωαρίων, είτε στο σπέρμα. Υπάρχουν όμως όρια: για παράδειγμα, εάν ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι πολύ μικρός (βαρείας μορφής ολιγοσπερμία) και ταυτόχρονα η ποιότητα των ωαρίων μειωμένη (λ.χ. γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας), τότε η σπερματέγχυση δεν έχει πρακτικό νόημα, διότι η πιθανότητα επιτυχίας είναι κατά πολύ μικρότερη από την αντίστοιχη πιθανότητα επιτυχίας της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Εχω να κανω και ενα μικρο σχολιο σάυτο το αρθρο, οτι δεν ειναι φθηνη μεθοδος..