lupus_hegemonia

Ε, αυτό είπα κι εγώ, Αναστασία. "Το πήραμε απόφαση και έγινε". Δηλαδή, πήραμε απόφαση, κάναμε εξωσωματική και "μας έκατσε" με την πρώτη. Το θέμα είναι, εάν θα πάρουμε το ρίσκο της αμνιοκέντησης. Για ΕΜΕΝΑ, πρέπει να το κάνουμε. Αφού υπάρχει η τεχνολογία να πάρουμε τα μέτρα μας, να το κάνουμε. Απλά, όπως λέει κι η δικιά μου, αν ώ μη γέννετο έχει αποβολή, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να ξαναμπεί στην ίδια διαδικασία... Όσο αφορά για την υπομονή, Ευγενία, όλο τέτοια κάνω. Και όσο αφορά το... "πόδι" απ' το κρεβάτι, μην αγχώνεσαι. Και η ΙΔΙΑ ΔΕΝ κοιμάται εκεί. Σχεδόν μόνιμα την παίρνει ο ύπνος στον καναπέ κι εγώ "την πέφτω" το αντικριστό "γάμα" του καναπέ, με σκέπασμα το... μπουφάν της... Λίβερπουλ (είναι μακρύ ως κάτω απ' τα γόνατα, με υαλοβάμβακα)!

Την ρώτησα και μου είπε ακριβώς: Oι εξετάσεις που έκανε βγήκαν 1 πιθανότητα στις 880, ενώ ο γιατρός με βάση την ηλικία της (39 ετών) τις είχε δώσει πιθανότητες 1 στις 140. Φάρμακα για ναυτία δεν παίρνει. Αυτά που πήρε ήταν φάρμακα για την εξωσωματική που κάναμε, τα... Ουλτρατζεστάν, Φιλισίν, Σαλοσπίρ, Ντιβίνα. Τώρα, το μόνο που συνεχίζει να παίρνει, είναι το Φιλισίν. Οπότε, να μου πείτε συμβουλές σχετικά με το θέμα Σύνδρομο Down (και πιθανότητα αν χρειαστεί αμνιοπαρακέντηση), με βάση την συγκεκριμένη περίπτωσή της - αφού δεν συνέλαβε "φυσιολογικά", αλλά με εξωσωματική (και μάλιστα, με την πρώτη, ήταν τυχερή, είχε 3 άρτια έβρυα, εκ των οποίων αποροφήθηκαν τα άλλα δύο κι έμεινε το ένα).

Ευχαριστώ, όλες σας. Κάτι άλλο, πιο σημαντικό... Κάναμε (πριν μερικές μέρες) τεστ για Σύνδρομο Down (ή αλλιώς Τρισωμία 21 ή Τρισωμία G). Αν και 39 ετών η συμβία μου, της είπε ο γιατρός της ότι το αποτέλεσμά της ήταν 1/870 (εκείνος περίμενε το πολύ 1/300)... Τελικά, τι κάνουμε; Να ρισκάρουμε (πιθανή αποβολή, 1/200) και να κάνουμε την γνωστή εξέταση, με την λήψη φυλλικού οξέος, όσον αφορά την πρόληψη εμφάνισης βλαβών του κεντρικού νευρικού συστήματος του εμβρύου (αμνιοκέντηση);

Eυχαριστώ για τις συμβουλές - αν και βέβαια "φύγαμε" off-topic, γιατί εδώ άνοιξα το θέμα για να μου δώσετε ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ συμβουλές.

Eυχαριστώ για τις ευχές.

Eυχαριστώ και 'σένα για τις πληροφορίες... Ε, ρε... Δεν ήμουν 'γώ γυναίκα; Θα 'χα γίνει... ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ ή... ΙΑΤΡΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ, να μη βρισκόταν άντρας (και χρόνος) να με... γκαστρώσει! ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ, ούτε για πλάκα δεν θα περνούσα! Μπράβο σας, σ' όλες σας, δηλαδή. Καλύτερα στην... πρώτη γραμμή σε χαράκωμα, παρά να τραβούσα τέτοια "πίκρα"...

Καλά, αντικειμενικά... αν με γνώριζες εμένα και μετά την συμβία μου (ή τέλος πάντων το ανάποδο), θα αναρωτιώσουν ΤΙ ΒΡΕΘΗΚΕ και "κολλήσαμε"! Διότι, ούτε οι πρώην μου ούτε οι πρώην της, είχαν ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με μας! Όλες οι κοπέλες που 'χα πριν ήταν "άντε γειαααά" (σε σχέση με την Αιγόκερο), ούτε φυσικά εγώ είχα σχέση με τους πρώην της (σοβαρότατοι και καθωσπρεπότατοι)... ...Αλλά, ενδεχομένως, να τα εξηγεί τελικά ΟΛΑ αυτό, η διαφορετικότητα. Διότι, προφανώς και γούσταρα τις "κουκουρούκου" γκόμενες που 'χα (για... γκόμενες), αλλά ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ δεν θα σκεπτόμουν να... ζήσω με δαύτες! Για μένα, η Αιγόκερος συμβία μου, με συμπληρώνει πλήρως. Φυσικά και έχει πράγματα που θα 'θελα διαφορετικά ή μειονεκτήματα - αλλά είμαι ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρος ότι αν την ρωτήσεις, διάφορα θα πει (να 'ταν διαφορετικά) για μένα. Η σοβαρότητα και σταθερότητα των Αιγόκερων, είναι ΑΚΡΩΣ αναγκαία για μένα, γιατί θα τα 'χα κάνει... "τουτάνα", με το ορμητικό ταπεραμέντο μου. (Που... τα 'χω κάνει ολίγον, δηλαδή, να μη κρυβόμαστε). Τεςπα, αυτά. Εδώ θα 'μαστε και θα τα λέμε - διότι η συμβία μου, έχει σχέση με τα κομπιούτερ και το ίντερνετ, όσο έγω 'γώ με την... Κβαντοφυσική!!!

Με μπέρδεψε το "Υάκυνθος" που 'χεις για ψευδόνημο, γι' αυτό. ΚΙ ΕΓΩ "Πολίτης" είμαι, από το Φανάρι καταγωγή - και με διάσημο παππού, τερματοφύλακα ("Ρωμιός") στην Φενέρ-Μπαχτσέ (δεκαετία '20-'30) και μετά, τερματοφύλακας Απόλλωνα Αθηνών (και Εθν. Ελλάδος) και έπειτα προπονητής του Απόλλωνα Αθηνών. Ναι, φαινομενικά λένε είμαστε "ζυμάρι" μέσα μας. Κάποτε, νεώτερος (γιατί είμαι 41), ήμουν. Μετά από κάτι καταστάσεις και φιλοσοφίες περί ζωής, έγινα σκληρός. (Μόνο η θυσία και η αληθινή φιλία είναι που με συγκλονίζει)... Τεςπα, θα δούμε. Όσο για το "πατερούλης", μάλλον άργησα ή λάθος χρόνο επέλεξα. Διότι στις μέρες μας (και με τα μαύρα χάλια που 'χω, οικονομικά), "ολίγον" άκαιρη η συγκυρία (εγκυμοσύνης)... Αλλά, θα "χορέψω" όπως "χόρεψαν" άλλοι, με Κατοχή και λοιπές άσχημες καταστάσεις.

Εγώ πάντως, κούκλες..., μπορεί να θεωρώ την γυναίκα ΜΑΚΡΑΝ ΠΙΟ τελειώτερη του ανδρός ως ον (λόγο που κυοφορεί ζωή), αλλά ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ δεν θα το επέλεγα αυτό να το τραβήξω! Μιλάμε, "Γολγοθάς" και λίγα λέω! Και ακόμα είμαστε στην αρχή! Μπράβο σας (γενικά, οι γυναίκες). Προτιμώ... "θερμό επεισόδιο" σε... βραχονησίδα, παρά αυτό που τραβάτε! Ευχαριστώ για τα σχόλια, παρεπιπτόντως.

Βρε κοπελιά, "ΣΙΓΟΥΡΑΚΙ" είναι (για μένα) το ΑΓΧΟΣ της, για όλ' αυτά. Η δικιά μου, αγχώνεται αν... ζεστάθηκε καλά το νερό για το τσάι! Πόσο μάλλον για σοβαρά πράγματα! Όσο εγώ είμαι "ίζι καμς, ίζι γκόουζ" (όσα βρέξουν κι όσα έρθουν), τόσο εκείνη αγχώνεται και για το... πέταγμα της μέλισσας! (Είναι και θέμα... ζωδίου! Εγώ είμαι Ζυγός με Δίδιμο, εκείνη είναι ΑΙΓΟΚΕΡΟΣ... με... ΑΙΓΟΚΕΡΟ! Χαχαχαχααχα! "Ταίριασμα-τέλειο"!)

Ευχαριστώ... Όσο για σένα ΖΑΚΥΝΘΙΝΙΑ κοπελιά, απαντώ: 0. Καταρχάς, ΑΠΟ ΠΟΥ είσαι; Γιατί την Ζάκυνθο την έχω κάνει... Κολιάτσου-Κουκάκι! 'Εχω έναν "μινάρα" κολλητό Ζακυνθινό και πάω "κοπίδι", σε σημείο να 'μαι σχεδόν... πολιτογραφημένος κι εγώ Ζακυνθινός! 1. Πάντα ήμουν και παραμένω - είμαι και Μικρασιάτης, έχω "μέλι". 2. Μια απ' τα ίδια, όπως στο 1ο... 3. Αυτό είναι ένα θέμα, γιατί δεν θέλει να μ' έχει κοντά της (καπνίζω κιόλας και το μυρίζει), ενώ για να λέμε και "του στραβού το δίκιο", ούτε εκείνη το πολυ-ήθελε. Απλά έγινε και το πήραμε απόφαση... Τεςπα, κατάλαβα τι πρέπει να κάνω. 4. Το 'χω ήδη ετοιμάσει. "Μπεμπέ" φόρμα... ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ! (Είναι ποδοσφαιρική ομάδα αγγλική, που 'μαι "καμμένος"!) 5. Μην νομίζεις, δεν έχει πολλές. Και οι μισές είναι "μια απ' τα ίδια" (με βρέφη) ή οι άλλες είναι ελεύθερες και "αλληθορίζουν" όταν ακούνε για παιδιά κι εγκυμοσύνες. Εμένα δεν με "χαλάει" να... γεμίσει... γκόμενες το σπίτι (Χαχαχα)! 6. Ναι, αλλά πως να περπατήσει, όταν για παράδειγμα παρκάρει το αμάξι 1-2 στενά πχ. απ' το ΚΕΠ της περιοχής και "ζορίζεται" να πάει; Άρα, τι περπάτημα;... Μάλλον εννοείς, να κάνουμε βόλτες σε κάνα πάρκο, πλατεία, ε; ('Ντάξει, μένουμε Βοριοανατολικά προάστια, έχουμε "πρασινάδα"). 7. Ποιό... ΣΕΞ;;; Αυτή την λέξη την έχω... ΞΕΧΑΣΕΙ! "Κάτι"... αμυδρά μου θυμίζει! 8. Μη στεναχωριέσαι,... πολυνήσσια υπηρέτρια έχω καταντήσει ΗΔΗ! Όσο αφορά το μαγείρεμα, ούτε 'γώ ούτε εκείνη είμαστε "φαν". Ευτυχώς, υπάρχει η κυρά-Κική (πεθερά), αλλιώς θα 'χαμε πεθάνει από πείνα, σαν τα παιδάκια της Αιθιοπίας. 9. ΠΩΣ να δούμε; Αφού μονίμως είναι κατακλινής, κοιμάται/"λαγοκοιμάται"! Μια... "μάντρα" ταινίες έχω καβατζώσει, ένα σορό επιτραπαίζια,... τίποτα. 10. Ε, αυτό το κάνω ούτως ή άλλως. 11. "Ευάλωτος"... κι εγώ; Άμα με γνώριζες, θα καταλάβαινες! Τι ευάλλωτος, καλέ; Εγώ είμαι "Δις ιζ Σπάρτα", δεν συγκινούμαι εύκολα. Μόνο ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΑΙ, όπως για παράδειγμα προχθές που 'παθε μια κρίση (λόγο κακής διατροφής που έκανε) και "τα 'κανα πάνω μου"... Εν πάσει περιπτώσει, κατάλαβα.

Γεια χαρά. Η συμβία μου (στην 14η εβδομάδα εγκυμοσύνης), περνά μεγάλο "Γολγοθά" με το στομάχι της. Σχεδόν ό,τι τρώει, το βγάζει σε λίγη ώρα με εμετούς, οι οποίοι είναι σε "ημερίσια διάταξη" μόνιμα - άνω των 4 τουλάχιστον. Γενικά είναι αδύνατη, δεν αλλάζει εύκολα συνήθειες (πχ. την έχω "σταυρώσει" να δοκιμάσει να φάει δημητριακά με γάλα, όμως είναι ανένδοτη), τρώει μεν πολλές τροφές (που εγώ δεν αγγίζω, όπως χόρτα κτλ.), αλλά γενικά έχει "τις τάσεις" της και δεν τις αλλάζει. Για παράδειγμα, έτρωγε (προ εγκυμοσύνης) το πρωί 3-4 μουστοκούλουρα (μ' ένα ποτήρι γάλα σοκολατούχο χαμηλών λιπαρών), που τώρα ούτε να τα μυρίσει δεν θέλει και τρώει δυο φρυγανιές με χαμηλών λιπαρών "Φιλαδέλφια" τυρί που το αλείφει πάνω. Το βράδυ έτρωγε πάντα (προ εγκυμοσύνης) ένα τοστ με γαλοπούλα και τυρί, τώρα ούτε... διαφήμιση γαλοπούλας δεν θέλει να βλέπει στην τιβί - και τρώει κάνα "φιδέ" ή τέλος πάντων ό,τι της φέρνει η πεθερά μου (μένει από πάνω)... Γενικά όμως, δεν έχει "σταθεροποιηθεί" το στομάχι της, ταλαιπωρείται από ατελείωτους εμετούς, που αφ' ενός έτσι δεν κρατά τροφή μέσα (απορρώ ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ τρώει το έμβρυο, αφού... δεν μένει θερμίδα για δείγμα μέσα!), αφ' εταίρου την έχει κάνει και μοιάζει με τα... ζόμπυ στη σειρά "The Walking Dead"!... Το περασμένο Σαββάτο βράδυ, μετά από 3 μήνες σχεδόν μέσα, είπαμε να πάμε μια έξοδο με φίλους σε μια μπυραρία ("Μέθεξις", Ν.Ηράκλειο)... Εκεί, έκανα την βλακεία και δεν έλεγξα τι παράγγειλε ή μάλλον είδα και δεν μου πέρασε απ' το μυαλό ότι θα 'χει επιπλοκές. Επέλεξε ένα χάμπουργκερ "απλό" (όσο "απλό" μπορεί να 'ναι ένα χάμπουργκερ σε μια μπυραρία!) και μετά από 40 λεπτά περίπου, την έβλεπα που δεν μιλούσε και ήταν σοβαρή και ξαφνικά... παθαίνει ένα σοκ (συνδιασμός λυποθυμίας και εμετού), άρχισε να τρέμει ολόκληρη, έχασε την αίσθηση με το περιβάλλον (έκανε και εμετό, προφανώς) και την βούτηξα και την έβγαλα έξω (διότι η μπυραρία είχε και αποπνικτική ζέστη), της έδωσα νερό, ξαναέκανε εμετό, συνήλθε... επιστρέψαμε σπίτι... ξαναέκανε εμετούς μέχρι να "αδιάσει" το στομάχι της απ' το χάμπουργκερ... και όλη την Κυριακή χθες, ήταν σε κατάσταση... "νιρβάνα", μόνιμα ξαπλωμένη και σχεδόν όλη την μέρε κοιμόταν. Τι συμβουλές μου προτείνετε, για την διατροφή της; Κυρίως, ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΡΩΕΙ... και φυσικά ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΣΑΝ ΔΙΑΟΛΟΣ! Επίσης, με ποιόν τρόπο θα ελλατώσει (ή και εξαφανίσει), τους εμετούς αυτούς που την έχουν κάνει ράκος; Ευχαριστώ.

Γεια χαρά. Υποθέτω το 80-90% των μελών στο παρόν φόρουμ, θα 'σαστε γένους θυλικού - εγώ είμαι άρρενας. Η συμβία μου, βρίσκεται στην 14η εβδομάδα εγκυμοσύνης και δείχνει σαν να 'χει περάσει τις... κακουρχίες των ανδρών στην Πίνδο το 1940! Είναι πολύ εξαντλημένη (γενικά από την εγκυμοσύνη, αλλά ειδικά από το χάλια στομάχι που της έχει προκαλέσει ατελείωτους εμετούς και ζαλάδες), έχει μόνιμη υπνηλία ("λαγοκοιμάται" ή κοιμάται κανονικά σχεδόν όλη την ημέρα, με μικρά... διαλείμματα σε καθιστή στάση), προφανώς σταμάτησε την εργασία της (ενώ ούτε λόγος για εξόδους/βόλτες κτλ, είμαστε μέσα "κοπίδι" σχεδόν 3 μήνες) και γενικά περνά πάρα πολύ χάλια - μέχρι στιγμής... Το θέμα μου είναι, να βρω τρόπο αφ' ενός να την ανακουφίσω (όσο αφορά την χάλια αίσθηση που αισθάνεται, με τους εμετούς κτλ.), αφ' εταίρου θέλω με κάποιο τρόπο να την κάνω να ξεχαστεί και να ασχοληθεί με κάτι που να την κάνει να χαμογελά το χειλάκι της, διότι έχει "κατεβάσει προβοσκίδα" και μοιάζει σαν... αριστούχος που "πάτωσε" στις Πανελλήνιες. Κάθε γνώμη, άποψη, συμβουλή... καλοδεχούμενη. Ευχαριστώ.