MikeJordan

Να σας φυσήξω κοπέλιες κι εγώ που έπιασα τον Ιανουάριο το θετικό τεστ στα χέρια μου. Η δικιά μου ιστορία έχει ως εξής: Πέρυσι τον Ιανουάριο είχα μία παλίνδρομη και μετά από τον Απρίλιο του 2011 προσπαθούσαμε μέχρι που ξανά το Δεκέμβριο μετά από 2 μέρες καθυστέρηση κάνω πάλι τεστ βγαίνει θετικό και σε 4 μέρες (τη μέρα που θα πήγαινα στο γυναικολόγο) μου έρχεται αιμορραγία. "Βιοχημική κύηση" είπε ο γιατρός και πλέον απογοητεύτηκα τόσο πολύ που σχεδόν το ξέγραψα ότι θα μπορέσω να ξαναμείνω έγκυος. Κι όμως ποτέ μη λες ποτέ... τον επόμενο μήνα κρατούσα ξανά θετικό τεστ στα χέρια μου. Αυτή τη φορά ήμουν πολύ επιφυλακτική. Πήγα στο γιατρό προς το τέλος της 6ης εβδομάδας και είχα φοβερό άγχος μέχρι να ακούσουμε καρδούλα. Προς το παρόν κυλάνε όλα φυσιολογικά και βρίσκομαι ήδη στην 14η εβδομάδα και μετά την αυχενική που κάναμε την περασμένη εβδομάδα είμαι κάπως πιο χαλαρή. Να θυμάστε ότι στην εποχή που ζούμε είναι δύσκολο να ΜΗΝ καταφέρεις να κάνεις παιδιά. Η επιστημή έχει εξελιχθεί και ενημερωνόμαστε πλέον καθημερινά για πολλά θέματα εύκολα από το ίντερνετ. Ακόμα και πρόβληματα υγείας να προκύψουνε μπορούν να ξεπερνιούνται για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μην χάνεται ποτέ την πίστη σας.

Γεια σας και από μένα! Καθώς είναι η πρώτη μου δημοσίευση οφείλω να σας πω ότι είμαι εργαζόμενη μαμά. Έχω ένα κοριτσάκι που φέτος πάει Α' δημοτικού και ένα αγοράκι που τώρα κλείνει τα 4. Αυτό που έχω εγώ να παρατηρήσω από τα δικά μου παιδιά και από φίλους και γνωστούς που έχουν και κοριτσάκια και αγοράκια είναι ότι η συμπεριφορά του κάθε παιδιού είναι κυρίως θέμα χαρακτήρα. Τα δικά μου τα παιδιά μάλλον συμπεριφέρονται με βάση τα στερεότυπα που υπάρχουν για αγόρια και κορίτσια. Ένα κοριτσάκι πάντα πρόθυμο να βοηθήσει και να μοιραστεί τα πάντα και ένα αγοράκι φασαριόζικο και πεισματάρικο. Χαίρομαι που σας βρήκα!