mariakostis2005

Συγχαρητήρια ! Με το καλό!

-Σε συνέχεια του Θέματος άλλη μια ίδια περίπτωση…- Σας γράφω με πολύ αγάπη και με επιθυμία για όλες να έχει γίνει το ίδιο λάθος με μένα και να πάρετε από αυτό το θέμα κουράγιο. Μετά από 2 χρόνια περίπου στενοχώριας και μετά από 3 αποτυχημένες σπερματεγχύσεις, με ψυχολογία στο μηδέν και το όνειρο μιας εγκυμοσύνης να φαντάζει τόσο μακρινό, όπως μας τόνιζε ο άνθρωπος που είχε πάρει υποτίθεται τον όρκο του Ιπποκράτη και λίγο πριν μια λαπαροσκόπηση και στο δρόμο της εξωσωματικής, πήρα την απόφαση να πάρω και μια δεύτερη γνώμη από γιατρό του Αλεξάνδρα. Και μια τρίτη από γιατρό του ΙΚΑ γιατί τα οικονομικά είναι λίγο δυσάρεστα. Υψηλή προλακτίνη! Εξέταση που δεν είχα κάνει ποτέ ενώ ήταν στις εξετάσεις που πρώτα πρέπει να κάνει κανείς. Μετά από χορήγηση 2 εβδομάδων της σχετικής θεραπείας, μου ανακοινώθηκε ότι είμαι έγκυος. Μα είναι δυνατόν ; Σαλπιγγογραφίες , παρακολούθηση ωορρηξίας, pregnyl, σπερμοδιαγράμματα τεστοστερόνες..τι να πω; Διανύω τον τέταρτο μήνα κύησης! Και θα έγραφα νωρίτερα αλλά τώρα άρχισα να το συνειδητοποιώ γιατί μου φάνταζε τόσο ξένο….Συμβουλή από φίλη δείτε το: πάρτε και δεύτερη και τρίτη γνώμη! Ευχή και πίστη σε όλες: το πιο πιθανό είναι για όλες τις γυναίκες να μείνουν έγκυες τελικά. Για τις γυναίκες που έχουν ταλαιπωρηθεί και τους έχουν πείσει ότι έχουν λίγες πιθανότητες : σας στέλνω από τα βάθη της καρδιάς μου και με μεγάλη συγκίνηση τώρα που γράφω όλες μου τις ευχές και την πίστη μου ότι θα έρθει αυτό που προσμένουν!

Καλημέρα σας, αποφάσισα να πάρω και μια δεύτερη γνώμη, αυτή τη φορά από γυναικολόγο στο Αλεξάνδρα.Έχω ραντεβού με τον κ Δασκαλάκη την Τρίτη το απόγευμα. Θα ξαναγράψω όταν πια θα έχω πάει γιατί ίσως να ενδιαφέρει και άλλες κοπέλες που ίσως δεν έχουν τόσα πολλά χρήματα. Ευχαριστώ από καρδιάς για τη στήριξη.

Eυχαριστώ πολύ.Εχετε δικιο...

Καλημέρα σε όλες , Εύχομαι το 2012 να φέρει σε όλες αυτό που ονειρεύονται Είμαι 27 ετών και ο άντρας μου 39.Ημαστε παντρεμένοι 3,5 χρόνια και προσπαθούμε για παιδάκι εδώ και τρία χρόνια. Τον τελευταίο ένα χρόνο αρχίσαμε με το γυναικολόγο τα γνωστά, φαρμακευτική αγωγή, σπερμοδιαγραμματα(που είναι περίπου καλά) και καταλήξαμε σε δυο αποτυχημένες σπερματεγχύσεις. Διαβάζοντας πολλά άρθρα κι από εδώ, κατέληξα στο ότι επειδή δεν μπορώ να κάνω εξωσωματική, όπως το συζήτησα και με το γιατρό μου λόγω της μικρής μου ηλικίας, η μόνη λύση είναι να συνεχίσω τις σπερματεγχύσεις. Την τελευταία φορά που τον επισκέφτηκα μου είπε ν κάνουμε λαπαροσκόπηση για να επιβεβαιώσουμε ότι δεν υπάρχει κάποιο θέμα με μένα.(Ποτέ δεν είχα κάποιο ιστορικό άμβλωσης ή χειρουργεία). Πιστεύω ότι πρέπει να την κάνω για να είμαι σίγουρη όσο μπορώ ότι δεν υπάρχει κάποιο άλλο θέμα, που δεν μυ έχει περάσει από το μυαλό. Θέλησα να γράψω απλά για να το μοιραστώ, αυτό που ζω, με ανθρώπους που ίσως έχουν περάσει το ίδιο με μένα. Ευχαριστώ για το χρόνο. (Περνώ φάσεις που είμαι πολύ λυπημένη και είναι αυτές 1-2 μέρες εδώ και τρία χρόνια, πριν μου έρθει η περίοδος και το διαισθανομαι.Κι ακόμα αφού μου έρθει και σιγά σιγά γεμίζω με ελπίδες για τον επόμενο κύκλο, είναι φορές που σκέπτομαι ότι ίσως είναι μάταιες αυτές οι ελπίδες γιατί σε 20-25 μέρες θα μου ξαναέρθει και δεν θέλω ρε γαμωτο! Έχουν περάσει 36 κύκλοι από τότε μου θεωρούσα ότι η σύλληψη είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό που θα ερθει μόνο του, χωρίς άγχος και μπλα μπλα μπλα. Είναι 36 μήνες μου απελπίζομαι και ελπίζω και απελπίζομαι και ελπίζω ξανά…)