tsarli*

Καλησπέρα κορίτσια, εν συντομία θα σας πώ το ιστορικό μου για να καταλήξω στην τιμή της προγεστερόνης... 34 ετών, πρώτη εγκυμοσύνη κατέληξε σε παλίνδρομη, απόξεση στις 21 Οκτώβρη. Επόμενη περίοδος 21 Νοέμβρη. Κάνω κάποιες εξετάσεις που μου έγραψε ο γιατρός, θυρεοειδή (βρέθηκε πολύ υψηλή tsh, θα με παρακολουθεί ενδοκρινολόγος), ερυθρά κλπ. και τέλος προγεστερόνη. Γράφει λοιπόν: Τιμή : 0.29 ng/ml Kαι δίπλα έχει τις φυσιολογικές τιμές ως εξής: 0.2 - 1.5 παραγωγική φάση 0.8 -3.0 ωορρηξία 1.7 - 27 εκκριτική φάση 0.1 - 0.8 εμμηνόπαυση. Βρε κορίτσια, επειδή πρώτη φορά αρχίζω να ασχολούμαι με την προγεστερόνη, τί γίνεται μ' αυτήν? Πώς δηλαδή πρέπει να είναι οι μονάδες μας? Η εκκριτική φάση πότε είναι? Την εξέταση την έκανα 1 Δεκεμβρίου, δηλαδή 12η μέρα του κύκλου (σε κύκλο 31 ημερών). Ο γιατρός μου είπε ότι στην επόμενη εγκυμοσύνη (η επίτευξη της οποίας θα ξεκινήσει΄μόλις περάσει ένα εξάμηνο από την παλίνδρομη - συμβουλή γιατρού), μόλις διαπιστωθεί, θα ξεκινήσουμε χάπια. Με τόσο χαμηλή προγεστερόνη μπορώ να μείνω έγκυος?? Η προγεστερόνη ενός κύκλου είναι πάνω κάτω ίδια σε όλους τους κύκλους, λέω μήπως και ανέβει στους επόμενους!! Μήπως χρειάζεται και θεραπεία πριν καν μείνεις έγκυος? Αχ, διαφωτίστε με γιατί μου ρθε κεραμίδα μόλις μου είπε ο γιατρός ότι είναι πολύ χαμηλή. Άραγε μπορούμε να κάνουμε τίποτα (κανένα tip) για να τη βελτιώσουμε, να τη σμπρώξουμε λίγο, από μόνες μας?? Δείτε που κατάντησα, τί να κάνεις, αν υπάρχει κανένα γιατροσόφι, θα το κάνω, όλα πλέον θα τα κάνω!!

Aχ, μου έδωσες τόσο θάρρος!! Σήμερα θα πάω στο γιατρό να του δείξω την τιμή της ύπουλης αυτής ορμόνης για να δω τί θα μου πει και εννοείται ότι από δεω και πέρα πρώτα στον ενδοκρινολόγο και μετά στο γυναικολόγο!! Πόσο καιρό έκανες να το ρυθμίσεις από τη στιγμή που πήγες πρώτη φορά στον ενδοκρινολόγο? Γιατί έχω την εντύπωση ότι πρώτα πρέπει να ρυθμιστεί και μετά ξεκινάμε προσπάθεια για νέο νινί. Να σου ζήσει η μικρή σου και απ 'ότι βλέπω περιμένεις το "μπεμπουκινάκι" σου το καλοκαίρι. Με το καλό!

Καλησπέρα κορίτσια. Πέρασε 1,5 μήνας από τότε που έκανα απόξεση και ξεκίνησα κάποιες τυπικές εξετάσεις )θυρεοειδή, ερυθρά κλπ). Βρέθηκε υψηλή tsh=6,97. Αύριο θα πάω τα αποτελέσματα στο γιατρό μου. Επίσης έκανα τεστ παπ και περιμένω και από κει τα αποτελέσματα. Σκέφτομαι να του πω να μου γράψει ακι 1 πλήρη προγεννητικό έλεγχο, μήπως και βρώ την αιτία της παλίνδρομης (αν βέβαια υπάρχει και δεν πρόκειται για τυχαίο γεγονός). Είχε καμία κοπέλα εμπειρία με την tsh?

Eμένα η ιστολογική δεν έδειξε τίποτα, παρά μόνο ότι "ίσως" να ευθύνεται κάποια φλεγμονή του τραχήλου, και πάλι όμως δεν υπήρξε κάτι ώστε να κάνω θεραπεία. Έκανα κάποιες εξετάσεις που μου έδωσε, θυροειδή, ερυθρά κλπ., όλα βγήκαν καλά εκτός από την TSH στα ύψη, 6,97! (υπήρχε βέβαια στο παρελθόν ιστορικό με υποθειροειδισμό, έπαιρνα πριν χρόνια Τ4) Δεν ξέρω κατά πόσο ευθύνεται αυτό για την παλίνδρομη. Σίγουρα όμως για να ξαναπροσπαθήσω πρέπει να πάω σε ενδοκρινολόγο και να το κατεβάσω κάτω από 2 μονάδες (απ' ότι διάβασα). Αύριο θα πάω στο γιατρό τα αποτελέσματα να μου πει τη γνώμη του και επίσης περιμένω να βγει και το τεστ παπ. Είσαι τυχερή που βρήκατε τί έφταιξε και έτσι θα το διορθώσεις. Το να ψάχνεις στα χαμένα και να μη βρίσκεις τίποτα σε γεμίζει αβεβαιότητα για μία μελλοντική εγκυμοσύνη.

Τελικά κορίτσια ήταν πάλίνδρομη. Κάναμε απόξεση 21 Οκτωβρίου, ακριβώς 2 μηνών (8 βδομ. και 5 ημ). Άνοιξα νέο θέμα "΄μετά από πόσο καιρό ξαναπροσπαθήσατε μετά από παλίνδρομη?"

Επίσης δε σας είπα το καλύτερο: το βράδυ της Πέμπτης (Πέμπτη πρωί έγινε εισαγωγή), πριν μου βάλουν τα υπόθετα, ένας ειδικευόμενος ζήτησε να μου ξανακάνει υπέρηχο γιατί δεν "πείσθηκε", αφού είχα ακόμη συμπτώματα και η χοριακή μου ήταν 7.450 την Τρίτη και 8.450 την Τετάρτη. Ξανακάναμε υπέρηχο, όλα του φαινόταν καλά, το μόνο κακό ήταν ότι δεν γινόταν αιμάτωση. Μου είπε ότι στη θέση μου θα περίμενε και ότι είναι πολύ περίερη η περίπτωση μου, 50-50. Τέλοσπάντων, αφού το έψαξε πόλύ, είπε ότι θα μπορούσε να΄είναι και θέμα ωρών το θετικό αποτέλεσμα, αν και οι ενδείξεις εν τέλει ήταν αρνητικές. Ήμουν τόσο παγωμένη που δεν με επηρέασε καθόλου το όλο γεγονός. Μπράβο στους ειδικευόμενους για το ενδιαφέρον και για το γεγονός ότι θέλουν να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο πριν καταλήξουν στην έσχατη λύση.

Καλημέρα κορίτσια, μια χαρά είμαι (σωματικά). Είδα όνειρο ότι γέννησα κοριτσάκι και ότι οι γονείς μου δεν μου μιλούσαν και δεν το ήθελαν (τρελό αυτό γιατί με τους γονείς μου έχω άριστες σχέσεις, είμαι η χαϊδεμένη τους) και από το νοσοκομείο μου είπε η μαία να σφύξω με κάτι το ένα στήθος για να βγει γάλα μόνο από το άλλο και να ταϊσω τη μπέμπα, αλλά εγώ το ξέχασα και πήγα να την ταϊσω μετά από ένα 24ωρο. Εκεί ξύπνησα, όταν πήγαινα να δω αν είναι ζωντανό. Φρίκαρα!!! Τώρα πλέον ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι να μην το ξαναπάθω. Έχω πολύ χάλια ψυχολογία. Φοβάμαι πως αν ξαναμείνω έγκυος θα αντιμετωπίσω την ίδια κατάσταση. Και τώρα, στην παρούσα φάση, ναι μεν με παρηγορεί το γεγονός ότι κάποια στιγμή θα ξαναμείνω έγκυος, αλλά από την άλλη δεν είμαι καθόλου έτοιμη, ούτε θα είμαι για αρκετό καιρό, να αντιμετωπίσω κάτι παρόμοιο. Θέλω προς το παρόν να κάτσω στο σπίτι και να μην πάω πουθενά.

Πριν 2 ώρες γυρίσαμε σπίτι. Φρικτή εμπειρία. Μπήκα το πρωί χθες, μου έκαναν εξετέσεις αίματος και καρδιογράφημα, το βράδυ κλύσμα, και μετά υπόθετα κολπικά στις 12. Πέθανα από τον πόνο με τα υπόθετα. Δεν κοιμήθηκα ούτε 1 δευτερόλεπτο από τον πόνο. Έκλαιγα, τόσο πολύ πονούσα. Ο γιατρός είπε ότι τα βάζουν για να γίνει διαστολή. Μετά ξανά 1 ακόμη υπόθετο και στις 9 το πρωί χειρουργείο. Επίσης μου έβαλαν πεταλούδα (ενδοφλέβια) από χθες, σε περίπτωση που χρειαζόταν. Στο χειρουργείο όλα καλά. Τώρα μου δωσαν αντιβίωση και κάτι χάπια. Σε 20 μέρες θα έχουμε τα αποτελέσματα της ιστολογικής. Πάντως από όλη την ιστορία, τα υπόθετα και ο πόνος που προκαλούν (επίσης αρχίζεις να έχεις πολύ αίμα) είναι ...εξωπραγματική κατάσταση. Και όσο εγώ υπέφερα όλο το βράδυ, άκουγα και τα ροχαλητά από 3 ακόμη γυναίκες που ήταν στο θάλαμο. Επίσης έκανα 3 φορές εμετό, έβγαζα ένα κίτρινο υγρό, ο γιατρός είπε ότι το παθα από τον πολύ πόνο από τα υπόθετα, αντιδρούσε ο οργανισμός. Tα διπλανά δωμάτια είχαν μωράκια, στην πτέρυγα που ήμουν είχαν γεννηθεί μόνο κορίτσια, όλα ήταν ροζ, μπαλόνια κλπ. Δεν ένιωθα καθόλου άνετα που έβλεπα συνέχεια κόσμο με δώρα και άκουγα κλάματα νεογέννητων.

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση, άνοιξα νέο θέμα "σε πόσο καιρό ξαναπροσπαθήσατε μετά την παλίνδρομη". Αύριο κάνω εισαγωγή και Παρασκευή απόξεση. Όλα θα πάνε καλά.

Καλησπέρα κορίτσια, αύριο θα κάνουμε εισαγωγή (σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί εκεί είναι ο γιατρός που θέλω να μου την κάνει, αλλά και για περισσότερη ασφάλεια). Σας ευχαριστώ πολύ για όλα, θα το ξαναπώ, σημαίνει πολλά για μένα το γεγονός ότι μοιράζομαι αυτό το άσχημο γεγονός με ανθρώπους που έχουν βιώσει την ίδια εμπειρία. Η κατανόηση και η στήριξή σας είναι γνήσια και πραγματική, σας ευχαριστώ πολύ για όλα. Ξέχασα να σας ρωτήσω, εσείς τί εμπιστεύεστε περισσότερο, δημόσιο ή ιδιωτικό νοσοκομείο? Εγώ να σας πώ την αλήθεια, πριν κάποια χρόνια έκανα 1 πλαστική και την έκανα στο διαβαλκανικό Θεσσαλονίκη. Τώρα όμως σ' ό,τι αφορά σε γέννα, απόξεση κλπ., μία φίλη γιατρός μου συνέστησε ανεπιφύλακτα το δημόσιο νοσοκομείο της πόλης μας (στο οποίο βρίσκεται και ο γιατρός που θα με χειρουργήσει, διευθυντής της μαιευτικής). Η κοπέλα αυτή να φανταστείτε προέρχεται από οικογένεια γιατρών και όταν γέννησε (είχε 2 παλίνδρομες και 1 γέννα εμπιστεύτηκε το δημόσιο νοσοκομείο και τον συγκεκριμένο γιατρό). Πάντως το καλύτερο τμήμα μαιευτικής όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στα Βαλκάνια, είναι το Ιπποκράτιο Θεσσαλονίκης.

Κορίτσια καλησπέρα, είμαι 8 εβδομ. και 2 ημερών, πρώτη εγκυμοσύνη, 34 ετών. Την Παρασκευή κάνω απόξεση. Ο γιατρός(ο καλύτερος στην πόλη μου) μου είπε ότι θα μπορέσουμε να ξαναπροσπαθήσουμε μετά από 6 μήνες και ήταν κάθετος σ' αυτό. Ένας άλλος γιατρός μας είπε σε 2 μήνες. Εννοείται ότι θα ακούσω τον γιατρό που θα μου κάνει την απόξεση, αλλά θα΄ήθελα να μάθω από σας που είχατε παρόμοια εμπειρία, μετά από πόσο καιρό προσπαθήσατε ξανα?

Μόλις γυρίσαμε από το νοσοκομείο, τελικά έκλεισα με το διευθυντήτης γυναικολ.-μαιευτικής. Θα κάνω εισαγωγή την Πέμπτη και Παρασκευή απόξεση. Μου είπε ότι θα μπορέσουμε να ξαναπροσπαθήσουμε μετά από 6 μήνες και αυτό με λυπεί ιδιαίτερα. Αν ήμουν 24, δε θα τρελενόμουν. Αλλά τώρα περνάν τα χρόνια και δε θέλω να φεύγει έτσι κι άλλος χρόνος. Ο γιατρός ήταν κάθετος στο 6μηνο. Εσένα σου είχε πει ο γιατρός ότι μπορείτε να προσπαθήσετε και νωρίτερα??

Κορίτσια, από σήμερα μπορώ να τρώω ανενόχλητα ό, τι θέλω...το λέω αυτό για να γελάσω, γιατί αλλιώς θα με πάρει από κάτω. Πήγαμε σήμερα για καρδούλα, με ζύγισε κι όλας, 56, αλλά δυστυχώς παλίνδρομη ή μύλη κύηση. Πάμε για απόξεση. Μ' αρέσει που ανησυχούσα για τα κιλά...

Ακόμη δεν μου εξήγησε τί γίνεται με το ενδομήτριο, αλλά από τα λίγα που κατάλαβα θα πρέπει να ελεγχθεί αν είναι τοξικό και προκαλεί αυτό την παλινρόμηση. Το απόγευμα έχω ραντεβού και με έναν πολύ καλό γιατρό του νοσοκομείου. Θέλω την επέμβαση (και στο μέλλον αν με το καλό φτάσω σε σημείο να γεννήσω) να τα κάνω σε νοσοκομείο για περισσότερη ασφάλεια και είναι κάτι που δεν το συζητάω ούτε αφήνω να με μεταπείσει ο κάθε γιατρός.. Ο γιατρός μου πάει μόνο στο γένεσις θεσσαλονίκη. Οπότε θα έχω το γιατρό μου έξω να με παρακολουθεί (ο οποίος είναι συμβεβλημένος με το ταμείο μου) και τον γιατρό του νοσοκομείου για επεμβάσεις και φυσικά για παρακολούθηση επικουρικά. Με την πρώτη πιάσαμε το πρώτο, λίγες μέρες μετά το γάμο. τώρα έχουμε παγώσει. Ήταν μεγάλος ο ενθουσιασμός.

Καλησπέρα κορίτσια, δυστυχώς είμαι στη δυσάρεστη θέση να καταθέσω και γω την απώλειά μου. Είμαι 34, πρώτη εγκυμοσύνη, 8 βδ+2 ημ, σήμερα υποτίθεται θα ακούγαμε καρδούλα, αλλά δεν αναπτύχθηκε τελικά άλλο και ο γιατρός μας μίλησε για παλίνδρομη ή μύλη κύηση. Μάλιστα μας είπε ότι είναι ανησυχητικό το ότι το ενδομήτριο δεν ήταν καθαρό. Κάναμε χοριακή σήμερα και αύριο μια τελευταία και πάμε για επέμβαση. Μετά προγεστερόνη μας είπε. Το έμβρυο μέχρι τώρα αναπτυσσόταν, αλλά ήταν 10 μέρες πίσω, γεγονός που δικαιολογήσαμε στο 40 ημερών κύκλο και σε καθυστερημένη σύλληψη. Και η χοριακή στην αρχή ήταν μικρή. Και ο σάκος ήταν πολύ χαμηλά στη μήτρα...τελικά το χάσαμε.

Μόλις γυρίσαμε από το γιατρό. Παλίνδρομη ή μύλη κύηση τελικά. Σίγουρα. Έκανα και χοριακή και αύριο ακόμη μία πριν μπω χειρουργείο. Θα σας ενημερώνω για ό, τι νεότερο.

Γεια σας κορίτσια, ομοιοπαθούσα και γω. Θα προσπαθώ να γράφω ό, τι τρώω (ό,τι θυμάμαι δηλαδή, καμιά φορά είναι τόσα πολλά). Εγώ γενικώς έτρωγα πολύ υγιεινά, πρόσεχα πολύ, γυμναζόμουν πολύ. Βέβαια όταν έκανα γουρουνιά...την έκανα για τα καλά. Όλοι απορούσαν πώς έτρωγα τόσο πολύ και δεν πάχαινα πολύ. Το μυστικό ήταν η έντονη γυμναστική (αερόβια και βάρη) και το γεγονός ότι τις μισές μέρες πρόσεχα, ενώ τις άλλες μισές έτρωγα σαν αρκούδα. Δυστυχώς δεν μπορώ να υιοθετήσω το "παν μέτρον άριστον", οπότε όταν πω να φάω πίτσα και γλυκά (τα αγαπημένα μου), τρώω 1 γίγας στην καθισιά, συνεχίζω με γλυκιά κρέπα και ξανασυνεχίζω με συνδυασμούς γλυκών (τσιζ ΄κέικ, κρεπ μπρουλέ, προφιτερόλ, σιροπιαστά με μερέντα, πουράκια caprice). Έχω και 1 απάντηση όταν όλοι μου λενε ότι κάνω υπερβολές και ότι αν θέλω πίτσα ή γλυκό, να φάω 1 κομματάκι "δε λερώνω τα δόντια μου για 1 κομμάτι πίτσα ή 1 κομμάτι σοκολάτα". Αυτά ισχύουν σε γενικές γραμμές. Στις 21 Αυγούστου (2011), ημερομηνία τελευταίας περιόδου, ζύγιζα 48 κιλά (είχα πέσει γιατί παντρεύτηκα 3 Σεπτέμβρη και είχα τρεχάματα με το γάμο). Η σύλληψη έγινε απ' ότι υπολογίζουμε 14-15 Σεπτέμβρη (είχα κύκλο 40 ημερών αυτή τη φορά λόγω άγχους γάμου και ταλαιπωρίας), όπου ήμασταν διακοπές και ζύγιζα περίπου 52 κιλά. Φυσιολογικό γιατί ήμασταν ήδη 10 μέρες διακοπές, ξεκούραση, φαί, 1 κιλό παγωτό τη μέρα, δε θέλει πολύ για να μπουν. Ζυγίζομαι 15 Οκτώβρη, 57. Ο γιατρός με έχει κράξει άσχημα, φώναζε πολύ. Αφήστε που με ζυγίζει παντα με παπούτσια και με αδικεί. Εγώ βέβαια δε λαμβάνω υπόψιν τα κιλά που γράφει στην καρτέλα, αλλά τη δική μου ζυγαριά (πρωί ζύγισμα χωρίς ρούχα). Είμαι 8w+2d, πολύ νωρίς ακόμη για να πάρω τόσα κιλά. Αλλά τώρα χωρίς γυμναστήριο και χωρίς δραστηριότητα το μυαλό μου είναι συνέχεια στο φαί. Άσε που τώρα έχω καλή δικαιολογία για να τρώω ..."έγκυος". Ο γιατρός βέβαια διαφωνεί και μαλώνει. Επειδή λοιπόν αύριο το πρωί (σε 9 ώρες δηλαδή) πάω για υπέρηχο, σήμερα έκανα σωστή διατροφή( πρώτη μέρα και πιθανότατα τελευταία) για να με ζυγίσει αύριο και να μην έχω βάλει. Σκέφτηκα επίσης η πονηρή να τρώω όσο και ό,τι θέλω και να προσέχω απλά λίγες μέρες πριν την κάθε επίσκεψη! Το σημερινό μου διαιτολόγιο: 8:00 δύο ακτινίδια και 3 δαμάσκηνα αποξηραμένα 11:00 ένα γιαούρτι 2% με δημητριακά και 1 κουταλιά λιναρόσπορο 14:00 φακές, σαλάτα μεγάλη, κριτσίνια 18:00 δύο ακτινίδια, μία μπανάνα 22:00 ένα γιαούρτι 2% με δημητριακά. Είναι πολύ καλό πρόγραμμα, αλλά πώς να το τηρώ συνέχεια? Εμένα οι κρίσεις με πιάνουν το βράδυ. Αχ αυτά τα caprice.. Συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά όπως θα καταλάβατε από την ώρα είμαι από τις άτυχες που υποφέρουν από αϋπνίες με την εγκυμοσύνη...ώρα για dvd μου φαίνεται.

Σίγουρα θα ακολουθήσω τις συμβουλές του γιατρού με ευλάβεια!! Το μόνο βρε κορίτσια που είναι βάρβαρο είναι το "μη βάλεις κιλά στην αρχή". Έχω πεθάνει από την πείνα και φταίει και το γεγονός ότι έχω φοβερές αϋπνίες, οπότε μένοντας ξύπνια πολλές ώρες πεινάω. Εσείς τί κάνετε για να κρατηθείτε μακριά από τα φαί?? Μου φαίνεται θα ανοίξω νέο τόπικ με αυτό το θέμα, γιατί φαντάζομαι θα "καίει" πολλές από μας!!

Και γω -ίσως και λανθασμένα βέβαια- ίσως επειδή θεωρώ ότι είμαι δυνατός οργανισμός, γυμνάζομαι διαρκώς κλπ., δεν πίστευα αρχικώς ότι μπορεί εξαιτίας κάποιας δραστηριότητάς μου να γίνει κάτι κακό και για το λόγο αυτό κι όλας στην αρχή φορούσα τα αθλητικά μου και βουρ για έντονο περπάτημα. Βέβαια ο γιατρός, όταν διαπιστώσαμε τη θέση του, μου είπε να τα κόψω αυτά. Φαντάζομαι κάτι θα ξέρει. Ίσως μα συστήνουν ξεκούραση επικουρικά στην όλη κατάσταση. Πάντως καλό είναι να προσέχουμε, άλλωστε 9 μήνες είναι, μετά έχουμε πολύ χρόνο δουλειές, δραστηριότητες κλπ. Εμένα ειδικά που είμαι υπερδραστήρια, να φανταστείτε ξυπνούσα όλα τα χρόνια στις 6 το πρωί για να πάω γυμναστήριο, μου κακοφάνηκε πολύ τώρα που κάθομαι και αποφεύγω τις περιττές κινήσεις, αλλά για τα μελλοντικά μπεμπάκια μας....και σε καρφιά θα καθόμασταν κορίτσια, σαν φακίρηδες!!

Εμένα δε μου είπε τόσο πολύ για τις σκάλες, όσο για ξεκούραση. Τις σκάλες λέει να τις προσέχω μήπως γλυστρήσω και πέσω. Πώς όμως να τις αποφεύγω, αφού εγώ κάθομαι πάνω στα δωμάτια, αλλά η άτιμη η κουζίνα είναι κάτω, οπότε κάνω πολλά πολλά δρομολόγια, γιατί απέκτησα και 1 θέμα με το φαί!

Καλησπέρα και από μένα. Θα σας καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία, παρ' ότι είμαι μόλις 8 εβδομάδως, και έτσι εγγυούλες του τελευταίου τριμήνου θα παρηγορηθείτε!! Λοιπόν, πρώτη μέρα τελευταίας περιόδου: 21 Αυγούστου :48 κιλά 3 Σεπτέμβρη (ο γάμος μας): 48 κιλά 14-15 Σεπτέμβρη: σύλληψη (έκανα κύκλο σχεδόν 40 ημερών): 50 κιλά. Φυσιολογικό γιατί ήμασταν διακοπές, φαγητό, ξεκούραση, πηρα και γω 2 κιλάκια, οκ). 10 Οκτώβρη: 55 κιλά!!! Ναι, καλά ακούσατε!!! Η όρεξή μου έχει ανοίξει τραγικά!! Και να φανταστείτε ότι γυμνάζομαι χρόνια, κάνω βάρη, διαλειμματική προπόνηση υψηλού επιπέδου, πάω γυμναστήριο 6 το πρωί, τρώω πολύ υγιεινά (βρώμη, σαλάτες, φρούτα, άπαχο κρέας, ψάρι, γιαούρτι) και έχω πολύ γυμνασμένο σώμα, αν και είμαι 34. Το παράδοξο είναι ότι τώρα θέλω να τρώω ό, τι πιο ανθυγιεινό (όχι ότι μου χουν λείψει, γιατί ακόμη και όταν έκανα υγιεινή διατροφή, είχα μέρες που κραιπάλιαζα)!! Εννοείται δεν πάω γυμναστήριο και μου κακοφαίνεται πολύ. Αλλά το σώμα μου έχει αλλάξει τραγικά, πρήστικα! Και χθες έφαγα 1 καλτσόνε οικογενειακό, πίτσα, 3 πάστες, μπουγάτσες το πρωί και κρουασάν μερέντας!! Και προχθές μία τεράστια παραγγελία Goody' s. Οπότε αν ζυγιζόμουν σήμερα θα με έδειχνε 57-58, αλλά επειδή δεν μου αρέσει, προτιμώ να κρατήσω το προ ημερών ζύγισμά μου, δηλ. τα 55. Ό, τι μας συμφέρει κορίτσια! Ο γιατρός με έκραξε πολύ μα πολύ άσχημα. Οι φίλοι μου δεν πιστεύουν στα μάτια τους Σήμερα έδωσα το λόγο μου στον άντρα μου ότι θα ακολουθήσω τις συμβουλές του γιατρού και δε θα φορτώνω τον οργανισμό μου με άχρηστες τροφές. Κι όμως πεινάω...κλαψ!!

Nα ρωτήσω και κάτι άσχετο βρε κορίτσια, πώς βάζουμε τικεράκι? Βρήκα το ticker, ok, το ετοίμασα, αλλά δεν ξέρω από κει και πέρα τί κάνω.

Ευτυχώς ή δυστυχώς είναι δική μου δουλειά, οπότε ή κλείνω το γραφείο και δεν πηγαίνω και με φωνάζουν μόνο όταν είναι ανάγκη, ή συνεχίζω να πηγαίνω και ο θεός βοηθός. Το γραφείο είναι στον 2 όροφο ενός νεοκλασικού κτιρίου, που εννοείται δεν έχει ασανσερ και οι σκάλες είναι πάρα πολύ απότομες και κουραστικές. Εδώ και πριν μείνω έγκυος και ενώ γυμνάζομαι υπερβολικά, πάλι λαχάνιαζα και βαριανάσαινα στις 5 τελευταίες!

Σίγουρα!!! Άρα περπάτημα προς το τέλος αν όλα παν καλά! Το μόνο κακό βρε κορίτσια είναι ότι και στο σπίτι και στο γραφείο έχω σκάλες. Ειδικά στο γραφείο πολλές και απότομες. Αν δείτε πώς τις ανεβαίνω!! Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι αναγκάζομαι λόγω δουλειάς να τις ανεβοκατεβαίνω αρκετές φορές! Με πολύ πολύ προσοχή φυσικά.