MUMBASHA

Γεια σας κουκλια μου.Τι κανετε σημερα?Εμενα κοιμουνται και οι 2 μου οι αντρες και βρηκα λιγο χρονο να χαζεψω.Αθηνουλι μου καλα θυμασαι,δεν ηταν μονο οι ενεσεις βεβαια ηταν μια πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη απο την αρχη μεχρι το τελος-μεχρι και τη στιγμη που εβγαινε ο μικρουλης προβληματα υπηρχαν-και η οποια εγκυμοσυνη ειχε ερθει καπακι μετα απο αποβολη.Τελικα ρε κοριτσια μας ψεκαζουν με κατι?Ειναι δυνατο να αντιμετωπιζουμε τοσο σοβαρα προβληματα σε τετοιο ποσοστο?παλια οι γυναικες τι εκαναν δηλαδη?Φανταστειτε τι τρωμε και τι πινουμε για να εχουμε τετοια προβληματα.Αυτο το σκεφτομαι πολυ εντονα και λογω του μωρου μου που γεννηθηκε με συνδακτυλια και 6δακτυλια στο ενα χερακι και το ενα ποδαρακι.Κανεις δε λεει τι το προκαλεσε αλλα κακα τα ψεματα ειμαστε και η γενια του Τσερνομπιλ.Συγνωμη αν ακουγομαι υπερβολικη αλλα δε μου φευγουν απο το μυαλο αυτες οι σκεψεις.Τι να πω τουλαχιστον να ειναι καλα τα μωρα μας στο μελλον... Χριστινουλα συνεχισε το θηλασμο μην αγχωνεσαι το μωρο δεν θα παθει κατι απο αυτο.Μιλα και με το γιατρο σου και μονο αν χρειαστει να παρεις ασυμβατη αντιβιωση με το θηλασμο τοτε θα πρεπει να τον σταματησεις.Περιμενουμε ναε σου.

Κοριτσαρες μου γεια σας και απο εμενα.Χαθηκα γιατι μετακομισαμε και γινοταν ενας πανικος.Εγω επιτελους απολαμαβανω την παρουσια του μωρου μου στη ζωη μας μετα απο ενα πολυ δυσκολο διμηνο με καταθλιψη.Το περασα και αυτο.Ευτυχως τωρα ξαναβρισκω τον εαυτο μου.Μολις φυγει και η κοιλιτσα θα ειναι τελεια!!!χα χα!!Εγω παραπονο δεν εχω ,βολικος ειναι ο μικρουλης μονο οταν πειναει σηκωνει τη γειτονια στο ποδι αλλα αρχισε να κοιμαται τα πρωτα συνεχομενα 8ωρα και νιωθω πολυ ευτυχισμενη.Επισης σταματησε απο μονος του να ζηταει συμπλγρωμα σε καθε γευμα και μονο το βραδυ που παντα πειναει περισσοτερο του δινω και 170 γραμμαρια.Στις 18 θα κανει και το πρωτο του εμβολιο.Εμενα η γνωμη μου να σας πω ειναι παρ οτι ειμαι ανθρωπος της αμφιβολις γενικα και εχω μια μανια με οτι πιο φυσικο και καθαρο που δεν βλαπτει το μωρο πιστευω οτι τα εμβολια πρεπει να γινονται.Και εμεις καναμε μικρα.Το οτι δεν καναμε τοσα εχει να κανει και με το οτι δεν υπηρχαν οπως για παραδειγμα της ανεμοβλογιας που αρχισε να παρασκευαζεται πολυ αργοτερα απο τις δικες μας ηλικιες.Οσο για την αποστειρωση εγω αποστειρωνω σε καθε γευμα αλλα δεν τρελαινομαι κι ολας.Πιστευω οτι ολα πρεπει να γινονται με μετρο.Θελω να σας κανω και 3 ερωτησεις να μου πειτε γνωμες.1.Απο ποτε μπορει το μωρο να παει στο δωματιο του τι σας ειπαν?2.Οι κοιλιτσες σας εχουν επανελθει?γιατι εγω ειμαι ακομα σα χλαπατσα και φαινομαι ψιλοεγκυος παροτι δεν ειχα μεγαλη κοιλια στην εγκυμοσυνη.3.Με περιοδο τι λεει?Σας ηρθε τι εχετε ακουσει?Φιλια πολλα περιμενω απαντησεις.

Γεια σας κοριτσια μου.Εγω εγινα μανουλα στις 10/4 μετα απο πολλες αγωνιες οπως θα ξερετε ηδη οι περισσοτερες.Ο μικρουλης μου γεννηθηκε 2590 και 48 ποντακια.Ο γιατρος τον εχει δει 2 φορες μεχρι τωρα και ειναι κατηγορηματικος το ζυγισμα να γινει με τη σαραντηση,εξαλλου ειναι προφανες οτι εχει αρχισει να ...μπιφτεκοποιειται.Με το θηλασμο δεν τα καταφερα οπως ηθελα.Πειναει παρα πολυ και δεν χορταινει με τιποτα απο τις 20 ημερες και μετα,οποτε σε συνδιασμο με τον απιστευτο πονο που ειχα στις θηλες μεχρι πριν 4 ημερες χρειαζομαστε αρκετα συχνα μεσα στην ημερα συμπληρωμα.Τα ψυχολογικα μου ειναι πολυ περιεργα εμενα.Εσεις πως ειστε σε αυτο το κομματι?

Κοριτσια μου γεια σας.Λογικα μεχρι τωρα που μιλαμε θα πρεπει να εχουμε γεννησει ολες.Να μας ζησουν εν τελει,τα καταφεραμε!!!Εμεις καλα ειμαστε το παιδακι μου δοξα το θεο ειναι καλα,τα ψυχολογικα μου δεν ειναι τοσο...τι περιεργο.Χρειαζομαι ομως τη βοηθεια σας οσες εχετε ξαναθηλασει.Γαλα εχω και πολυ μαλιστα.Ο μικρος πιανει σωστα το στηθος.Ομως καθως το πιανει προκαλει αφορητο πονο στη θηλη για το πρωτο λεπτο σε σημειο λιποθυμιας.Εφερα στο σπιτι συμβουλο θηλασμου η οποια μου ειπε οτι ο μικρος εχει κοντο χαλινο και γι αυτο με ποναει και πως πρεπει να βοηθαω τη θεση των χειλιων του την ωρα που πιανει να ειναι προς τα εξω.Εκεινη την ωρα το καναμε και ηταν μια χαρα.Μονη μου ομως δεν τα πολυκαταφερνω.Μεσα σε ολα προεκυψε και αλλο προβλημα.Εδω και 2 ημερες περιπου ενω αρχιζει και τρωει μια χαρα μετα απο κανενα 10λεπτο αρχιζει και τραβαει σαν παλαβος τη θηλη και με τρελαινει στον πονο.Δεν σταματαει να τρωει ουτε το αφηνει απλα....το παει βολτα!!!τι του φταιει πειτε αν εχετε υποψιν σας σας παρακαλω,και με τον πονο στο στηθος τι να κανω?Πιανω τον εαυτο μου να μη θελω να θηλασω και να βρισκω ολα τα ασχετα να κανω προκειμενου να τον βαλω στο στηθος για να μην πονεσω.Το κλαμα δε...κορομηλο καθε 10 λεπτα...Θελω να τα καταφερω οσο τιποτα.Η νυστα και η κουραση δε σε λιγυζει ,ο πονος ομως δεν παλευεται.Κοριτσια οποια γνωμη δεκτη.Σας φιλω.

Μανουλες καλημερα και να σας ζησουν τα μικρα σας.Χρειαζομαι τη βοηθεια σας καθως αρχιζω να ερχομαι σε απογνωση.Εχω ενα αγορακι 15 ημερων.Τον θηλαζω σχεδον αποκλειστικα και εξηγω τι εννοω.Ξεκινησα θηλασμο απο τη 2η ημερα στο μαιευτηριο καθως ο μικρος εμεινε την 1η σε θερμοκοιτιδα.Απο την 4η ημερα σιγα σιγα και με ληψη μαγιας της μπυρας το γαλα μου αυξηθηκε σε πολυ καλα επιπεδα.Θεωρω οτι το μωρο χορταινει οποτε και γι αυτο μπορει και κοιμαται 3-4 ωρες καμια φορα.Του δινω ελαχιστο συμπληρωμα μονο σε φασεις που δεν χορταινει με τιποτα και περναμε ωρες ατελειωτων θηλασμων οποτε το στηθος μου δεν αντεχει αλλο.Χρησιμοποιω και θηλαστρο για να βγαζω παραπανω γαλα να του το δινω οταν νιωθω οτι δεν χορταινει.Στο μαιευτηριο η μαια που με βοηθησε και οι υπολοιπες νοσοκομες ειπαν οτι ο μικρος πιανει τη θηλη πολυ καλα και πως βοηθουν και οι θηλες μου.Παρολα αυτα σιγα σιγα ο πονος που με πιανει τη στιγμη που πιανει το στηθος και για αρκετα δευτερολεπτα ειναι αφορητος.Με πιανουν κλαματα και τυχαινει και να μου ερθει και λιποθυμια-χωρις να ειμαι υπερβολικη.Φτανω σε σημειο να θελω να αποφυγω τον επομενο θηλασμο και το τρεναρω οσο μπορω πραγμα που μετα μου φερνει στεναχωρια-τυψεις κλπ γιατι δεν φροντιζω οσο πρπει το παιδι μου.Οι θηλες μου δεν εχουν πληγωσει πραγμα που ενισχυει το γεγονος οτι ο μικρος πιανει σωστα τη θηλη,αλλιως τοσες ημερες θα ειχα ματωσει.Ο γυναικολογος μου και η μαια πριν λιγες ημερες με διαβεβαιωσαν οτι αυτο θα περασει σιγα σιγα και σε λιγες ημερες ουτε που θα καταλαβαινω τιποτα.Ομως ο πονος βλεπω απλα να χειροτερευει.Ειναι τοσο κριμα να εχω τοσο γαλα και να μην μπορω να το προσφερω οπως θελω στο παιδακι.Σας παρακαλω πειτε μου μια γνωμη,βοηθειστε με γιατι παω να τρελαθω.Σας ευχαριστω.

Καλημερα σας!!!συνεβησαν λοιπον τα εξης.Μ.Τριτη 6.30 το πρωι εκανα την εισαγωγη-ξαγρυπνη βεβαια ολη νυχτα απο την εννοια.Αφου τελειωσαμε με τα αχαρα φλεβοκαθετηρες κλυσματα αιμοληψιες κλπ εκινησαμε τη διαδικασια με τον ορο για τους πονους.Πονοι εδω πονοι εκει,τιποτα οι πονοι.Διαστολη στο 1 και ισα που κατι αισθσνομουν μετα απο καμια ωρα.Αυξησαμε τον ορο τοτε και περιμεναμε να συντονιστουν τα πονακια.Πολυ χαλαρα ομως.Μεχρι τις 11.30 καμια εξελιξη.Πονουσα μεν αλλα ο τραχηλος απειραχτος.Τοτε σπασαμε τα νερα.Οι πονοι δυναμωσαν επι τοπου και μεχρι τις 2 η διαστολη κοντευε στο 7.Τελεια λεμε!!Ελα που απο εκει και περα καναμε και επισκληριιο αλλα δεν ενιωθα πιεση ουτε κατεβαινε το μωρο.Αντιθετα ειχε μαζευτει ολος σχεδον πανω στο στομαχι.Με καθε πονο κατεβαινε και μολις περνουσε η συσπαση παρτον παλι πισω.Οι ωρες περνουσαν και οι παλμοι του μωρου ειχαν αρχισει λιγο να ππεφτουν.Πηγε 5 και τοτε μου ανακοινωσε ο γιατρος οοτι δεν μας παιρνει να περιμενουμε αλλο.Επρεπε να γινει καισαρικη γιατι δεν θα εβγαινε αλλιως.Ηθελα πολυ να κλαψω αλλα δεν αφησα τον εαυτο μου.Ουτε οταν με αποχαιρετησε ο ανδρας μου για να βγει εξω.Μονο ετρεμα,λιγο το αγχος λιγο και η επισκληριδιος,ειχαν αρχισει παλι και οι πονοι ολα μαζι.5.30 μπηκα χειρουργειο.Ολοι ηταν πολυ καλοι αλλα εγω δεν ακουγα τιποτα.Ημουν σα χαμενη.17.50 μετα απο καποια τραβηγματα και αφου ειδαμε οτι ο μικρουλης ειχε διπλο δεσιμο με το λωρο και δεν θα εβγαινε αλλιως ειδα ενα μωρο να απογειωνεται εν μεσω φωνων και να προσγειωνεται σε ενα κρεβατακι λιγο παραπερα.Ειχα χαζεψει.Δεν πιστευα οτι τελικα εγινε αυτο που τοσους μηνες περιμενα.2590 κιλα και 50 ποντοι.Ηταν τοσοδουλης,τον καθαρισαν και μου τον ακουμπησαν μπροστα στο προσωπο μου οπου τον φιλησα στα χειλακια και τον χαιδευα με τη μυτη μου αφου τα χερια μου ηταν δεμενα.Σταματησε το κλαμα επιτοπου και με κοιταζε καλα καλα.Στη συνεχεια τον πηραν να τον δειξουν στους δικους μου που ειχαν σκασει απο την αγωνια.Ολα ειχαν τελειωσει η μαλλον αρχισει.Μεσα σε ολα βεβαια ξανα λιγη αγωνια.Ο μικρουλης μου εχει συνδακτυλια στο δεξι του χερακι και στο αριστερο του ποδαρακι.Οχι κατι σοβαρο απλα πρεπει να διορθωθει για να μπορει να γραφει και να παταει σωστα και για αισθητικους λογους.Η αληθεια ειναι ομως οτι στενοχωριεμαι αρκετα οταν το κοιταω ειδικα σκεπτομενη την πιθανοτητα να του το προκαλεσε κατι απο τη δικη μου δυσκολη εγκυμοσυνη,αν και μεχρι τωρα μου το απεκλεισαν αυτο.Σημερα ηρθε και ο παιδιατρος και τον ειδε και μας ειπε πως ολα πανε καλα.Δυστυχως μας κανει βεβαια τη μερα νυχτα και κοιμαμαι οσο μπορω την ημερα.Με το θηλασμο τα παω αρκετα καλα μονο τη νυχτα ζοριζομαι που ζηταει συνεχως φαγητο ακομα και οταν ο ιδιος σταματαει μονος του αμεσως μετα ξαναζηταει.Καμια ιδεα?εχει και κατι κολικους ηδη που τον κανουν λιγο γκρνιαρη.Τον λατρευω.Γυριζοντας σπιτι απο το μαιευτηριο ετρεχαν τα ματια μου συνεχως απο ευτυχια.Δεν μπορω να το πιστεψω,τελικα τα καταφερε και μας γνωρισε...ευχομαι καθε γυναικα να ζησει αυτη την ευτυχια οσο δυσκολη και αν ειναι η διαδρομη προς αυτην.Σας φιλω

Καλημερα και χρονια πολλα σε ολες σας.ΓΕΝΝΗΣΑ!!!! επεστρεψα σπιτι την Παρασκευη.Ειμαι σε ενα κυνηγι φαγητου -κακα-και υπνου,ο μικρος μου ειναι μικρογραφια του αντρα μου και γεννηθηκε 2590 και 50 ποντους.ΘΑ σας γραψω τοο συντομοτερο την εμπειρια μο.Κλαιω συνεχεια απο χαρα....και λιγο πανικο!!!φιλια!!!!

Καλημερα.Κι εγω εδω ...ακομα.Τριτη πρωι κανω εισαγωγη εγω ενω την Δευτερα θα παω απο το ιατρειο να με ...ξεταπωσει μηπως και ξεκινησει και νωριτερα η διαδικασια.Κατα τα αλλα ηηηηησυχα!!!!Αντε μπειτε να μας πειτε κανενα νεο!!

Μαλλον ηρθε η ωρα σου κοριτσακι.Αντε με το καλο.Ομως παρε και το γιατρο σου αμεσα.Φιλια,πες μας νεα!!

Κοριτσια μου καλημερα.Μαλλον ειμαστε σε φαση πανικου οι περισοτερες απο οτι βλεπω και αραιωσαμε λιγο.Κι εγω μια απο τα ιδια.Σταματησα την προηγουμενη εβδομαδα τα φαρμακα και ξεκινησα να βγαινω και δε με εχει δει το σπιτι καθολου.Ο μικρουλης μου μας κρατα συνεχως σε αγωνια.Δεν παιρνει την τελευταια εβδομαδα βαρος,εχει κολλησει στα 2300.Με ειδε τη Δευτερα με υπερηχο και ντοπλερ,εχει αρχισει και τα παιζει και ο πλακουντας και το ζαχαρο απορυθμιστηκε κανοντας υπογλυκαιμιες,χτες εκανα nst και ειχα 10 λεπτες συσπασεις,τη Δευτερα θα ξανακανω και αναλογως τι θα δειξει γενναω απο αυτη εως την αλλη Δευτερα το πολυ!!Απιστευτο μου φαινεται,αν και παλι δε θα τον χαρω το μικρουλακο μου γιατι θα ειναι θερμοκοιτιδα αν δεν παρει βαρος.Ξαφνικα γεμισε η μερα μου και νιωθω οτι πρεπει να προλαβω τα γεγονοτα.Δεν θα αναφερθω ξεχωριστα στην καθεμια σας γιατι θα ειμαι αδικη με τοσα που γραψατα.Σας σκεφτομαι και οποτε ειμαι σπιτι μπαινω και βλεπω νεα σας.Ευχομαι καλες καλες μερες να περνατε ολες σας με τις κοιλιτσες και τα μωρακια σας.Αν με προλαβουν τα γεγονοτα θα σας γραψω τα νεα μου απο το μονιτορ του νοσοκομειου.Πολλα φιλια!!!!!

Καλα κανεις και τα αφηνεις πισω.Σου αξιζει να εισαι πλεον ευτυχισμενη.Να ειστε γεροί να το δειτε να γερναει!!!!!!

Καλημερα και καλη εβδομαδα σε ολες.Αρχικα συγχαρητηρια σε οσα κοριτσια ειναι πλεον μαζι με τα μωρα τους.Ευχομαι ολοψυχα να τα χαιρεστε και να προσαρμοστειτε ευκολα στην αλλαγη αυτη. Εγω δε μπηκα να γραψω τιποτα ολες αυτες τις ημερες γιατι δεν ημουν και στα καλυτερα μου...παλι.Την προγουμενη Δευτερα εκανα το βιοφυσικο προφιλ.Το nst βγηκε καλο και ο μικρος υπερικανοποιητικα κινητικος αλλα στο ντοπλερ το βαρος του εξακολουθει να ειναι μικρο.Ειναι μολις 1700 γραμμαρια ακομα.Ο γιατρος ακομα δεν ανησυχει,περιμενει να δει την επομενη μετρηση που ειναι την αλλη Δευτερα.Αν δεν εχει φτασει ουτε τα 2 κιλα υπαρχει θεμα στην τροφοδοσια του πλακουντα λογω διαβητη.Ουτως η αλλως θα μου το επαιρνε 2,5 εβδομαδες νωριτερα λογω του σακχαρου,τωρα αν δεν παιρνει βαρος κι ολας ...δεν ξερω ποσο νωριτερα...Περασα μια δυσκολη εβδομαδα με πολυ κλαμα και αγωνια παλι και επεισης ακομα δεν αμε αφησε να σηκωθω,να περασουν λεει οι 34 εβδομαδες και μετα.Τον αντρα μου μαλλον τον εχω κουρασει υπερβολικα με την ψυχολογια μου-λογικο αφου εχω γινει σχεδον καταθλιπτικη-και δεν μπορουσε να με στηριξει ιδαιτερα.Πιο πολυ με αντιμετωπιζε λιγο του τυπου...ασ την την τρελη θα της περασει.Ισως και να ηταν ετσι αλλα μαλλον νιωθω ηδη μανουλα νωριτερα απο οτι θα νιωσει εκεινος μπαμπας.Εκανα και επαναληπτικη κορτιζονη...αλλο δραμα.Επρεπε να γινουν 2 ενεσεις ανα 12ωρο και ετσι εφαγα την 1η 8 το πρωι που ανοιγε το φαρμακειο...κλαμα πρωινιατικα γιατι με πονεσε κιολας,επρεπε να κανω ινσουλινες εκεινες τις 2 ημερες πριν και μετα απο τα γευματα ,ειχα να κανω ολη μερα μετρησεις για το σακχαρο για να παρακολουθω αλλα τρυπηματα και εκει....2η δοση την εκανα παλι το βραδυ στο φαρμακειο και επρεπε να κανω στις 1.30 τη νυχτα και την ηπαρινη.Δεν την παλευα καθολου εκεινες τις ημερες.Τωρα νιωθω λιγο καλυτερα σιγα σιγα.Με τις συσπασεις απηυδησα,δεν μπορω να καθομαι ολη μερα να τις γραφω πια,τα παρατησα,με ειχε τρελανει το θεμα.Πιο πολυ με αγχωνε να μετραω δευτερολεπτα καθε φορα παρα η ιδια η συσπαση.Ξερω γινομαι υπερβολικη με τα παντα και δε θελω να γινομαι αχαριστη αλλα εσεις που εχετε δει την πορεια μου ειδατε τι περασα...κουραστηκα λιγο ,οχι σωματικα,απλα κουραστηκα να φοβαμαι και καθε λιγο και λιγακι να σκαει και κατι αλλο.Τελος παντων σας επρηξα και εσας.Θα τα ξαναπουμε,καλη συνεχεια σε ολες...μονες-διπλες-τριπλες.Φιλια.

Καλημερα .Ευα συγχαρητηρια να σου ζησουν.Τα καταφερες.Επισης τα κοριτσια που μπαινουν σημερα θα ηθελα να ξερουν οτι η σκεψη μου ειναι μαζι τους....Δεν μπορω να το πιστεψω οτι φτασαμε ως εδω...

Καλημερα.Η δυσκοιλιοτητα ειναι ενα αλλο μεγαλο θεμα.Μονο τα λαδερα και τα οσπρια θα σε βοηθησουν.Οσο για τα γαλακτοκομικα τα λιπαρα παιζουν ρολο μονο στις θερμιδες σου και οχι στο διαβητη,οποτε ασκοπο να παιρνεις κατι με λιγοτερα.

Γεια σου Κατιανα.Το πρωινο ειναι λογικο να σου συμβαινει ετσι.Κι εμενα συνεβαινε στην αρχη και εφτανε και 160 μαλιστα.Ετσι ο γιατρος μου χωρισε το πρωινο να τρωω τη φρυγανιτσα με τυρι το πρωι και το γαλα μετα απο κανενα 2ωρο.Ετσι ψιλοεστρωσε.Ομως μου εξηγησε οτι στις περισσοτερες περιπτωσεις το μεγαλυτερο προβλημα εμφανιζεται στο πρωινο.Οποτε μην ανησυχεις απλα μην κανεις μονη σου αλλαγες αν δεν ενημερωνεις τον διαβητολογο σου.

Kαλημερα και σημερα.Σωστα τα λες babycalling,την ιδια στιγμη που φευγει ο πλακουντας μετα τη γεννα απο εκει και περα το σακχαρο επανερχεται αμεσα στα φυσιολογικα του.Ωστοσο μη φοβαστε τοσο πολυ τις ινσουλινες.ΔΕΝ πονανε,θελουν απλα συνεπεια οπως και ολη η διαδικασια του διαβητη.Αν μου επιτρεπετε να πω και κατι αλλο.Επειδη αναφερατε το ποσο ανεβαζει τα επιπεδα το ρυζι πχ σε συγκριση με την πατατα,επειδη εχει να κανει καθαρα με τον καθε οργανισμο,μην μπαινετε στη διαδικασια να τρωτε πιο πολυ κατι που ειδατε οτι δεν σας ανεβαζει πολυ το σακχαρο.Δυστυχως ειναι παγιδα απο την οποια με προλαβε και εμενα ο γιατρος.Το μονο που θα καταφερετε ειναι να ανεβασετε πιο γρηγορα τα επιπεδα των μετρησεων και αναποφευκτα να καταληξετε πιο γρηγορα σε χρηση ινσουλινης.Καντε λιγο υπομονη και μεινετε μακρια απο αμυλουχα,περιοριστειτε σε ελαχιστο μαυρο ψωμι η φρυγανια η σε μια πιρουνια πατατας η ρυζιου η μακαρονιου.Ξερω πολυ καλα οτι ειναι δυσκολο αλλα ειναι πολυ σημαντικο και ο καιρος δεν ειναι πολυς.2 ωρες μετα τη γεννα μας θα μπορουμε να τα φαμε ολα.

Ο διαβητης κυησης εχει λογο που εμφανιζεται.Με πολυ απλα λογια ο πλακουντας εμφανιζοντας αντισταση στην αποροφηση της γλυκοζης για την σωστη τροφοδοτηση του εμβρυου,πολλες φορες δημιουργει απορυθμιση στην ποσοτητα γλυκοζης στον οργανισμο της μαμας.Γι αυτο και αρχιζει να εμφανιζεται μετα την 25η εβδομαδα κυησης που σταδιακα αυξανουν και οι αναγκες του οργανισμου του εμβρυου .Η διαφορα με εμενα σε αντιθεση με εσενα ειναι απλα οτι εμενα εμφανιστηκε απο τη 18η εβδομαδα.Αυτο ομως δεν αλλαζει τη συμπεριφορα του διαβητη κυησης.Δηλαδη σε ολες τις εγκυους που εμφανισαν διαβητη καθως προχωρουν οι εβδομαδες κυησης το ζαχαρο σταδιακα γινεται πιο επιθετικο για αυτο και συνηθως δεν φτανουμε μεχρι την 40η εβδομαδα αλλα μας παιρνουν τα μωρακια γυρω στις 37 εβδομαδες για να μην υποστουν τις πιο βαρβατες επιπτωσεις του σακχαρου.Απο εκει και περα εχει να κανει με το ποσο επιθετικα θα δρασει ο διαβητης σε καθε οργανισμο.Εγω καταφερα και τον ισορροπησα ας πουμε για πανω απο 12 εβδομαδες χωρις ινσουλινη.Τωρα πια ομως το πρωι ξυπναω και νηστικη εχω πολλες φορες πανω απο 100 εκει που ειχα τον υπολοιπο καιρο 80 η 85.Ετσι ο γιατρος με προχωρησε σε καποιες μοναδες ινσουλινης με το που ξυπναω και οταν αρχισω να ανεβαζω και την υπολοιπη ημερα πανω απο 150 θα κανω ινσουλινη και σε αλλες ωρες.Ελπιζω να μη σε μπερδεψα.

Λοιπον,επειδη εμενα αρχισε να μη ρυθμιζεται πλεον με διατροφη και ξεκινησα ινσουλινη θα σου προτεινω καποια πραγματα που κρατησαν την κατασταση σε ηρεμια τοσο καιρο.Αρχικα ναι,μαρμελαδα στοπ.Το πιο αποτελεσματικο ειναι 2 φρυγανιτσες ολικης με τυρι η/και γαλοπουλα και ενα γαλα.Μαλιστα εμενα επιδη με ολο αυτο ανεβαινε πανω απο 130 μου εχει χωρισει και το γαλα απο τις φρυγανιες.Αντι για φρυγανιες μπορει να ειναι μισο τοστ επισης.Τα δεκατιανα σου μπορει να ειναι ενα φρουτο(πιο ακινδυνα ειναι τα εσπεριδοειδη) η γιαουρτακι (ισως και με φρουτα),λιγο τυρακι,5-6 ξηροκαρπια,μια φρυγανιτσα ολικης ,τετοια πραγματα.Ο γιατρος μου εμενα επισης μου ειχε πει τιποτα μπισκοτοειδες ακομα και αν ειναι βαφτισμενο για διαβητικους (τυπου digestive δηλαδη).Αν καιγεσαι για γλυκο μου προτεινε τα sweet and balance αλλα στις απλες του μορφες,μαυρη σοκολατα,κρεμα καραμελε,ζελε αντε και μους.Οχι ομως τσιζκεικ,κεικ,μιλφειγ και τετοια.Τελος για μεσημεριανα και βραδυνα θα καταλαβεις σιγα σιγα τι σε επηρεαζει εσενα περισσοτερο και τι οχι.Για εμενα ο γενικος κανονας ειναι κρεας+σαλατα+1 φετα ψωμι μαυρο,η οσπρια +τυρι,η λαδερα + τυρι.Ολα αυτα βεβαια εχουν και τις εξαιρεσεις και τους περιορισμους τους ανα περιπτωση.

Κοριτσια μου επειδη βλεπω οτι σας απασχολει ιδιαιτερα το θεμα της αποτριχωσης και πιο πολυ με κερι η χαλαουα,ως αισθητικος θα ηθελα να σας πω τη γνωμη μου -παντα με καλη προθεση.Οι συγκεκριμενες μεθοδοι ειναι παρα πολυ καλες και ενδικνυνται κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης κυριως στο 2ο τριμηνο ΜΟΝΟ.Για να μην παρεξηγηθω θα εξηγηθω!Δεν εννοω οτι ειναι επικινδυνο για τη μαμα η το μωρο απλα στο πρωτο τριμηνο ο πονος που προκαλειται ενδεχεται να προκαλεσει αποβολη ενω στο 3ο τριμηνο ενδεχεται να προκαλεσει τοκετο.Προσωπικα πιστευω απο την εμπειρια μου οτι δεν ειναι τοσο επικινδυνο στην περιπτωση που ηδη ακολουθειτε αυτες τις μεθοδους απο καιρο.Η συμβουλη μου ειναι να μην πατε να κανετε πρωτη φορα πριν τη γεννα για να μην υπαρχουν εκπληξεις.Και το ξυραφακι δεν ειναι τοσο κακο για λιγο καιρο.Κι εγω που ειμαι σε σχετικη ακινησια ολον αυτο τον καιρο με ξυραφακι βολευομαι.Στο κατω κατω πιο πολυ εμεις νιωθουμε ασχημα για αυτο παρα οι γιατροι και οι μαιες.Σωστα? Κικιτσα με το καλο κοριτσι μου αντε να ανοιξεις τη σεζον και να μας φερεις γουρι.Μεσα απο την καρδια μου να πανε ολα καλα!!!!

Μαλλον με παρεξηγησες.Δεν σε ειπα αχαριστη.Ξερω πως ειναι η αγωνια που λες αφου εχω περασει ηδη μια αποβολη,μια αποκολληση που παραλιγο να χασω το μωρο και 5 μηνες που ειμαι συνεχως στο κρεβατι ενω τωρα ζω με το φοβο πρωορου τοκετου λογω συσπασεων.Απλα προσπαθησα να σου εξηγησω οτι δεν ειναι κατι για το οποιο χρειαζεται να αγχωνεσαι ιδιαιτερα εφοσον το διεγνωσες και το ελεγχεις.Απλα οι γιατροι επειδη εχουν να κανουν με καθε καρυδιας καρυδι ειναι λιγο σφιχτοι στις αρχικες τους οδηγιες μεχρι να δουν τι ειδους ειναι ο ανθρωπος που αντιμετωπιζουν.Χαλαρωσε και να εισαι σιγουρη οτι οι επομενες εβδομαδες θα ειναι καλυτερες.

Ναντια μου βιοφυσικο προφιλ ειναι το ντοπλερ και η καταγραφη των κινησεων του εμβρυου οπως και ο καρδιοτοκογραφος(μαλλον τους ειναι πιο πιασαρικο το ονομα).Αν μεχρι τις 9/4 δεν κανει εμφανιση ο ...guest star αφου τα χαπια θα μου τα κοψει σε 3 εβδομαδες θα με βαλει με προκληση λογω του διαβητη αφου οι επιπλοκες των τελευταιων εβδομαδων ειναι σοβαροτατες και δεν θελει να το ρισκαρουμε,συν το γεγονος οτι τα μωρακια που η μαμα εχει διαβητη τις τελευταιες εβδομαδες γινονται και λιγο...γιγαντακια!!Αυτα .Καλα πως τα καταφερατε και μεινατε εγκυες ολες μαζι?Ουτε κανονισμενο να το ειχατε.Πολλα φιλια.

Κατιαννα γεια σου.Κατ αρχην με το καλο και το δευτερο μωρακι σου.Γλυκεια μου γιατι εχεις σκασει?Καταλαβαινω οτι ειναι μια αλλαγη για σενα αλλα πιστεψε με δεν ειναι και τοσο τρομερο.Ο βασικος λογος που δεν πρεπει να στεναχωριεσαι ειναι οτι το διαγνωσατε στο τελευταιο σταδιο της εγκυμοσυνης και ετσι θα χρειαστει να κανεις διατροφη το πολυ για 10 εβδομαδες.Εγω διεγνωσα το διαβητη μου στη 18η εβδομαδα και απο τοτε τηρω το διαιτολογιο.Λογικα στην αρχη ο ενδοκρινολογος σου σου εδωσε ενα διαιτολογιο με μετηρμενες θερμιδες και ειδικο συνδιασμο τροφων που δεν αναβαζουν το σακχαρο.Αυτο ειναι το πρωτο βημα για να δει πως αντιδρα ο οργανισμος σου.Απο εκει και περα βλεποντας ποσο τυπικη θα εισαι και φυσικα την προσληψη βαρους σου θα σου προσαρμοσει και τις ποσοτητες αλλα και τους συνδιασμους περισσοτερο στα μετρα σου.Εμενα με ξεκινησε με 1800 θερμιδες και απο εκει και επειτα βλεποντας οτι το παω κατα γραμμα και τα κιλα μου ειναι ελαχιστα(31 εβδομαδα και εχω παρει συνολο 4 κιλα) με αφησε πιο χαλαρη σε κρεας,τυρι,λιπαρα.Τωρα σε σχεση με το τρυπημα για τις μετρησεις κοιτα μηπως κατι κανεις λαθος στο σημειο που τρυπας και πονας πιο πολυ γιατι πραγματικα δεν ειναι τοσο επωδυνο.Και μη φανταστεις οτι στο λεω εκ του ασφαλους,ειμαι εκ γεννετης φοβιτσιαρα με οτι εχει να κανει με τρυπιματα αλλα επειδη εχω μια πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη μεχρι τωρα εκτος απο τα τρυπιματα της μετρησης σακχαρου και τις μηνιαιες αιμοληψιες για εξετασεις κανω και καθε μερα ενεση ηπαρινης.Επισης οσωνουπω ξεκιναω μαλλον και ινσουλινες.Οποτε χαλαρωσε λιγακι και δωσε και λιγο χρονο στο γιατρο σου να σου προσαρμοσει το διαιτολογιο στα μετρα σου.Το διαστημα που απεμεινε ειναι ελαχιστο.Καλη συνεχεια.

Εδω το καλο ζαχαρο!!!Μπεμπακο ρωτα οτι θελεις!!

Tην καλημερα και απο εμενα.Σημερα πηγα εκδρομη.Στη βεραντα!!!!!!χα,χα!!Ειχε λιακαδουλα και ειπα λιγο να μαζεψω ηλιο και αμεσως αλλαξε η διαθεση μου.Οσο ωραιο και να ειναι το σπιτι σου αν δε βλεπεις ηλιο...αλλο πραγμα.Ξεχνας τα προβληματα και γεμιζεις αισιοδοξια.Μου φαινεται πολυ περιεργο που φτασαμε στο τελος...ελπιζω να συνεχισουμε να λεμε τις...περιπετειες μας και μετα τη γεννα,εμενα τουλαχιστον με βοηθησατε παρα πολλες φορες πολυ περισσοτερο απο δηθεν φιλους που θα μπορουσαν να ειναι κοντα μου ολον αυτο τον καιρο και με τη φυσικη τους παρουσια...και ομως δεν ηταν.Σας ευχαριστω για αυτο. Οσο για καρδιοτοκογραφο και εγω 5/3 θα παω στο μαιευτηριο για βιοφυσικο προφιλ και θα το επαναλαβουμε οσες φορες χρειαστει.Την ιδια εβδομαδα θα επαναλαβω και την κορτιζονη για τα πνευμονακια,θα εχω γλεντια παλι με το ζαχαρο και τις ταχυπαλμιες αλλα πραγματι η ουρα εμεινε.47 ημερες μου εμειναν και εμενα αφου και εγω θα γεννησω νωριτερα 09/04.Ξεκινησα και βγαζω και πρωτογαλα σιγα σιγα.Βαλτε αν μπορειτε τη λιστα μας να την εχουμε και σε αυτο το ποστακι για να παρακολουθουμε και να σημειωνουμε τα νεοτερα.Σας φιλω πολυ.Καλημερα σε ολες!!

Κορινακι μην ανησυχεις τοσο.Κατ αρχην δεν εχει σημασια ποτε θα το παρεις το καθε χαπι,εχω ρωτησει το γιατρο.Επισης μη φοβασαι οτι θα σου σταματησει τη φυσιολογικη δραστηριοτητα της μητρας,εμενα για τις προωρες συσπασεις μου δινει ξεχωριστα αλλα χαπια(γιουτοπαρ).Το μαγνησιο υπαρχει και σε καθε συμπληρωμα διατροφης που μπορει να παιρνεις ηδη.Μαγνησσιο παιρνουν και οι μη εγκυες οταν εχουν προβληματα με μυικους σπασμους,οπως κραμπες και διαφορα αποτομα πιασιματα.Οποτε ειναι μεν ενισχυτικο ως ιχνοστοιχειο αλλα οχι τοσο δυνατο ωστε να σου σταματησει τις φυσιολογικες συσπασεις.Φαντασου εγω με 3 τροφοκαρ την ημερα και αλλα 3 γιουτοπαρ και εχω στανταρ 6-10 συσπασεις την ημερα.Εξαλλου η δραστηριοτητα τησ μητρας την ημερα του τοκετου μπορει να αξελιχθει τελειως διαφορετικα απο το μεχρι εκεινη τη στιγμη ιστορικο της σε ολη την εγκυμοσυνη.Αν δεν ηταν ετσι με συσπασεις που ειχα εγω απο την 5η εβδομαδα εως τωρα θα ειχα ειχα ηδη γεννησει...μηνες πριν!!!(μακρια απο εμας...)Πολλα φιλια.