tirogaridaki

Μακάρι να ζήσει κάτι τέτοιο ο γιος μου...και μακάρι να μπορέσω να το ζήσω κ εγώ..γιατί κάτι τέτοιο προσωπικά το ονειρευομαι χρόνια...βέβαια από τον καναπέ μου δεν κανω κ πολλά όμως το θέλω..χαίρομαι που δουλεύω σε σχολείο και μπορώ να δώσω στα παιδιά μια ρεαλιστική κατάσταση του κόσμου μας..οφείλει κάθε νέα γενιά να γίνεται καλύτερη από μας..

Κ εγώ Νέλλη μου, γιατί σημαίνει ότι τίποτα δεν έχει χαθεί..το θέμα είναι μην γίνει η αλλαγή πολύ αργά..και μη νομίζετε οι ήρωες δεν ξεκινάνε όοοοοολοι μαζί ενάντια σε αυτό που δε γουστάρουν..λίγοι είναι όπως λίγοι ήταν και οι φοιτητές τότε στο Πολυτεχνείο που πήραν την κατάσταση στα χέρια τους.Αρκετοί Ελληνες είχαν βοελυτεί με τη χούντα! Ακρετοί επίσης φοβοντουσαν να επαναστατήσουν. Μια χουφτα όμως φοιτητές τους έδωσαν και κατάλαβαν...έτρσι πάει..αμα περιμενουμε να γίνει η μαγική και μαζική συναξή ...τότε είμαστε χαμένοι από χέρι...

Νέλλη μου σε νιώθω γιατί αυτά που λες τα έχω σκεφτεί κ εγώ και μάλιστα αρκετές φορές έχω δακρύσει για την αδικία του κόσμου όπου ζούμε..είναι που είναι η ζωή άδικη και εκεί που ένας άνθρωπος γεννιέται ένας άλλο πεθαίνει, τον κάνουμε κ εμείς χειρότερο με το να μη βοηθάμε και να μην συμπονούμε τους συναθρωπους μας. Εχουμε γίνει πολύ εγωιστές και σκεφτόμαστε μόνο την πάρτη μας. Πραγνματικά...εμείς φταίμε για ότι συμβαίνει γύρω μας. Ξέρουμε πως έχει η κατάσταση και συνεχίζουμε να τη δεχόμαστε...αρα ναι είμαστε συνένοχοι σε αυτό το έγκλημα..υπάρχουν άνθρωποι που φωνάζουν , παλέυουν για ένα καλύτερο αυριο , πραγματικοί ήρωες και βρίσκονται στο παρασκήνιο...έχουμε καταντήσει τα πρότυπά μας να΄είναι οτιδήποτε πιο ανουσιο και ανεγκέφαλο μόνο κ μόνο γιατί έτσι βολέυει τους με΄γάλους και τρανους...και αν υπάρχουν άνθρωποι σδαν εσένα κ σαν εμένα είναι γιατί η ανθρωπιά δεν έχει βγει από μέσα τους..ο εγωισμός είναι σε μικρότερη δόση αλλά επειδή κατακλυζόμαστε από άλλα πιο ασημαντα δεν ξέρουμε ή δεν έχουμε μάθει να γινόμαστε πιο επανατατικοί.. Κ αν μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα..θα έπαιρνα την ευτυχία από αυτούς που δεν την αξίζουν και θα την έδινα σε εκείνους που τους την πήρανε..

Σευχαριστώ βρε Νέλλη. Το θέμα είναι να μπορέσω να το τηρήσω. Δεν είναι κάτι απλό και ευκολο.Θέλει να αφιερώσεις χρόνο . Και αντο κάνω πρέπει να δειξω υπευθυνότητα..κάτι που συχνά στην καθημερινή μου ζωή δεν δείχν ωέυκολα!!χεχεχεχε

LUCKY! έγραψε: Όλα όσα περιγράφεις είναι φυσιολογικότατα!! Μην σε αγχώνει τίποτα! Κ ο δικός μου τους πρώτους μήνες πάνωμου κοιμόταν , αφού να φανταστείς είχα ξεχάσει τι θα πει μπορούμυτα! Κ όμως τώρα είναι 15 μηνών και κοιμάται ολομόναχος και είναι ανεξάρτητος . Βέβαια ακόμη θέλει την αγκαλιάμου και θέλει γλύκες και χαδάκια αλλά όχι όπως παλιά. Εν ολίγοις δεν κακομαθαίνει το παιδί. Ίσα ίσα που τα παιδιά που έχουν στερηθεί τις αγκαλιές , αργότερα συνεχίζουν να είναι κλαψιάρικα και να αποζητούν την αγκαλιά πολύ περισσότερο από τα παιδιά που δέχθηκαν μπολικες και χωρίς μέτρο αγκαλιές.

Εγω το διάβασα και έχω σκοπό να το προιχωρήσω. Θέλει βέβαια προσοχή αλλά θα κάνω ότι χρειαστεί. Νομίζω ότι είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε..

καντινου έγραψε:

MamaToBe έγραψε: Δεν ισχύει αυτό που λες στον ελευθερο θηλασμό. Ελευθερος θηλασμός σημαίνει ακριβώς αυτό που λέει..δηλαδή να θηλάζει το μωρό όποτε θέλει.Να ακολουθείς τις επιθυμίες του μωρού σου χωρίς πρέπει.

Κατα τη διάρκεια του θηλασμού υπάρχουν κάποια στάδια όπου το μωρό θέλει να θηλάζει συνέχεια, δείχνει να μην χορταίνει και το στήθος δείχνει άδειο. Είναι εκείνες οι μέρες όπου οι ανάγκες του μωρού αυξάνονται και προσπαθεί να αθξήσει την παραγωγή. Εσυ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ακολουθήσεις τις ανάγκες του μωρού σου. Να το θηλάζεις συχνά και το γάλα σου θα αυξηθεί. Αυτό θα ξανασυμβεί σε όλη την πορεία του θηλασμού γι αυτό να είσαι προετοιμασμένη και με μπολικα αποθέματα υπομονής γιατί είναιένα μεταβατικό στάδιο για το μωρό σου. Καλή συνέχεια.

Θα σας βάλω ένα βίντεο που θεωρώ ότι δεν προκαλέι έντονα συναισθήματα που ίσως θα θελαμε να αποφύγουμε. Είναι στα αγγλικά.

Να σου πω την αλήθεια; Οποτε ξαναμείνω έγκυος δε θα αφήσω το γιατρό να μου πει το φύλο! Έχω σκοπό να το κρατήσω έκπληξη για το τέλος!! Ετσι θα είναι διπλή χαρά και θα έχει και πλάκα!

mpampoy έγραψε: Αχ δώε μου περισσότερες πληροφορίες! Πως έγινε;;

Στην action aid γίνεται αυτό , το έκανα αλλά το σταμάτησα γιατί τα χρηματα δεν πάνε αποκλειστικά στο παιδί αλλά στην κοινότητα που ζει. Επίσης δεν ξέρω κατα πόσο είναι αλήεθια ότι έχεις επαφή με τοπαιδί..και γενικά η όλη υπόθεση...και η αλήθεια θέλω κάτι πιο χειροπιαστό..θέλω να μιλ΄'ησω στο παιδί,να του προσφέρω την αγκαλιά μου και την αγάπη μου..Ξέρετε αν γίνεται να παίρνεις παιδί από το ορφανοτροφείο και στις γιορτές να το φέρνεις σπίτι σου και να σε ε΄χει σσαν συγγενή;

xaxaxaxaxaxa Μου άρεσε πολύ η τελευταία!!! Αφού σου λέει το παιδί ότι δε θέλει...χαχαχχχα Σε γνωρίσαμε κ εσένα Ελένη.. Δεν είχα δει φωτογραφία σου πουθενά οπότε με ατυή τη φωτοογραφία μας έδωσες την ευκαιρία να σε γνωρίσουμε!

κ εγώ απογοητεύτηκα...μόλις τον βάζω στογιογιο σηκώνεται και φεύγει..το έχω πάρει χαλα΄ρα και πως δεν είναι η ηλικία του ακόμη. Δε σταματώ να προσπαθώ..εκείνος πάλι ή θα τα κάνει κάπου αλλού και μετά μου τα δείχνει λέγοντας <<κακά ..κακά>> ή γεμίζει το γιογιο με τοστ ή μπιστότο και μετά λέει <<κακά..κακά>> κ ας είναι μολις 15 μηνών. Υπομονή..κάποια στιγμή θα καταλάβει...

Καλημέρα κορίτσια..σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας..Πραγματικά διαπίστωσα πως όλοι οι άντρες σκέφτονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Και ο λόγος είναι αυτό ακριοβώς που είπα κ στον άνδρα μου. Ότι οι άντρες θέλουν το παιδί να φέρνει τη σφραγίδα τους. Να είναι γονίδιό τους. Αυτό σημαίνει <<παιδί>> στο μυαλκό τους. Φαλοκρατική άποψη! Ενώ μια γυναίκα η οποία έχει μέσα της το μητρικό φίλτρο θεωρεί παιδιά της όλα τα παιδιά του κόσμου. Μπορεί να αγαπήσει αν θέλει το παιδί οποιουδήποτε. Γιατί από τη φύση της θέλει να δώσει ανιδιοτελή αγάπη,προστασία και τρυφερότητα. Ο άντρας μου συμφώνησε ότι κάπως έτσι πάει..άλλωστε φαίνεται από το γεγονός ότι δεν έδειξε να συγκινήται όταν του έλεγα διάφορα σχετικά με παιδάκια που υποφέρουν και πως θα ήταν το ιδανικότερο να υιοθετήσουμε ένα παιδί που το γλθτώνουμε απόένα σωρό πάνδεινα. Μου είπε επίσης πως δεν είναι ένας από τους λίγους που σκέφτονται έτσι , τηνπιο ηλίθια δικαιολογία που μπορουσα να ακουσω...Δεν ξέρω..θα το ξαναπροσπαθήσω..κάποια άλλη στιγμή θα του το φέρω πάλι στην κουβέντα..λέγε λέγε μπορεί κάτι να γίνει..το θέλω..δε θέλω να γεράσω και να νιώθω ότι δεν πρόσφερα κάτι στη ζωή μου, κάιτ αξιόλογο και πέρα από τα καθιερωμένα και συνηθισμένα και το ξαναλέω όχι για να παινευτώ αλλά για΄τι πιστεύω πως ο άνθρωπος έχει τόση δύναμη και ικανότητηα μέσα του που δεν τις χρησιμοποιεί εκεί που θα έπρεπε αλλά μόνο στην καλοπέρασή του και στη φροντίδα μόνο τουθ δικού του περιβάλλοντος. Εχουμε γίνει πολύ εγωιστές και εγώ θέλω τη δική μου δύναμη, ικανότητα , αγάπξηη ,όσα έχω και μπορώ να δώσω να τα δώσω κάπου πέρα από μένα. Να πω ναι στη ζωή μοιυ έκανα κάτι αξιολογο και να νιώθω υπερήφανη γι αυτό...δεν ξέρω αν ακουγεται εγωιστικό ,δεν είναι όμως..θέλω να χρησιμοποιήσω τον εαυτό μου για να κάνω κάτι πιο ουσιώδες...Η απάντησή του βέβαια σε αυτό είναι <<<Ε τότε καλύτερα να πας να ζήσεις τη ζωή σου στην Αφρική ...να αφήσεις το παιδί σε μένα και να πας να βοηθήσεις άλλα 50>> Το έλεγε και το εννοούσε..αφού έλεγε πραγματικά αν το θες πολυ δεν μπορω να κάνω κάτι για να σε σταματήσω αλλά χωρίς εμένα.. Φυσικά και δεν έχω σκοπό να χαλάσω την οικογένειά μου γι αυτό αλλά θα το παλέψω. Στη χειρότερη θα κοιτάξω εναλλακτικούς τρόπους..ανάδοχος γόνέας τι είναι ακριβώς;;

Πάνω από όλα μην δείχνεις ότι υπάρχει πρόβλημα στην κόρη σου. Αντιμετώπισε τη συμπερι΄φοράς της σαν φυσιολογική και μην συζητάτε μπροστά της τολόγο που φερεται έτσι. Όσο πιο ήρεμοι και ψύχραιμοι είστε εσείς τόσο πιο εύκολα θα λυθεί το θέμα. Δεν είναι κάτι που πρέπει να αναστατώσει την οικογένεια πάνω από όλα. Φερθείτε φυσιολογικά, όπως παλιά κ αν εκείνη θέλει να κάνει πράγματα μην της πείτε όχι αν είναι μέσα στα όρια των δυνατοτήτων σας. Εν ολιγοις μην αλλάξετε καθόλου μα καθόλου συμπεριφορά. Συνεχίστε να είστε οι γονείς που εισασταν πριν. Και να δείχνετε την αγάπη σας στο κοριτσακι σας. Καλή συνέχεια!

MarinaL έγραψε: Μακάρι ναμπορουσα να το κάνω..αυτό του είπα κ εγώ..μακάρι ναμπορούσα να μαζέψω όλα τα παιδιά του κόσμου τα κατατρεγμένα..μακάρι να ήμουν μια πλανητάρχης ώστε να το κάνω πράξη. Επειδή ομως δεν είμαι δε σημαίνει ότι δενμπορω να κάνω κάτι..και το να σκέφτομαι εγωιστικά είναι το χειρότρρο που θα μπορουσα να΄κανω.. Κορίτσια..πρέπει νακλείσω..θα περιμένω τις απόψεις σας γιατί θέλω πολύ να το ωριμάσω σαν σκέψη στο μυαλό μου και αν δεν ακούσεις κ άλλες απόψεις αυτό δεν μπορεί να γίνει σωστά..φιλάκια και καληνύχτα σας!!

Ελενη μου με παρεξένευσε που ενώ του εξήγησα πως αισθάνομαι στη σκέψη ότι ενώ ξέρω πως το παιδί μου θα ήθελα να γίνει παιδί μου υπάρχει και δεν είναι ένα αλλά εκατομμύρια και η σκέψη πως αν το υιοθετήσω το σώζω , εκείνον δεν τον άγγιξε και δεν μπορεσε ναμε καταλάβει...δεν μπορω ναμπω στη θέση του γιατι πολύ απλά δεν μπορώ να σκεφτώ έτσι ..δε θέλω να φανώ απόλυτη και κακή αλλά το θεωρώ εγωιστικό το να μου λέει πως θέλει να κάνει δικά του παιδιά και μόνο..απλώς κ γω δεν μπορώ να το καταλάβω...θέλω να το κάνω κ αν δεν το κάνω το ξέρω πως θα το μετανιώνω μια ζωή..και θα θεωρώ τον εαυτό μου σαν ένα΄ακόμη άτομο που ενώ λυπάται για τη δυστυχία γύρω του απλως δεν κάνει κάτι..δεν μπορώ να καταλάβω πόσο δύσκολο είναι να αγαπήσεις ένα παιδί..δηλαδή σημασία έχει να κουβαλάει τη σφραγίδαμου; Δεν μπορώ απλώς ναμπω στη δική του λογική..και το θέμα είναι πως θέλω να το κάνω..δηλαδη πρέπει να ισοδυναμεί με χωρισμό; Δεν τοκαταλαβαίνω..

Σου το εύχομαι ολόψυχα!! Είναι μια πράξη που αξίζει όσο το να φέρεις στη ζωή ένα παιδί. Εισαι τυχερή που ο άντρας σου συμφωνεί..ο δικος μου πάλι δε μου δίνει ελπίδες για κάτι τέτοιο και δεν ΄ξέρω τι να κάνω..από τη μία θα νιώσω πιο ολοκλξηρωμένη αν το κάνω από την άλλη ούτε συζήτηση από τον άντρα μου..

Καλα βρε κοριτσια..ουτε μια ναμου πει τη γνώμη της; Καλά δεν πειράζει.. απλώς ήθελα να ακούσω γνώμες γιατί με ενδιαφέρει. Καληνύχτα σας, φιλάκια!!

Κάνεις κάποια λαθάκια στην όλη διαδικασία..καταρχήν κόψε τελείως το συμπλήρωμα..και άφηνέ τον στο στήθος όση ώρα χρειαστεί. Όσο περνάει ο καιρός δε θα τρώει τόσο συχνά,θέλει υπομονή .. Επίσης να του δίνεις πρώτα από το ένα στήθος και αφού σταματήσει ο ίδιος το θηλασμό και δέίχνει να πεινάει, τότε αλλάζεις στήθος. Αυτό που κάνεις ίσως να ευθύνεται για το ότι πεινάεισυχνά καθώς στην αρχή το γάλα είναι πιο ελαφρύ για να ξεδιψάσει το μωρό και όσο θηλάζει γίνεται πιο παχύ για να το χορτάσει. Εσύ λοιπόνκόβωντάς το στα 15 λεπτά δεντο αφήνεις να πιεί το παχύ γάλα.. Το κυριότερο όμως είναι να σταματήσεις το σύμπλήρωμα..έχεις υπεραρκετό γάλα όχι μόνο για ένα πιτσιρίκι αλλά ΄για όσα σου χαρίσει η φύση οπότε βγάλε κάθε αμφιβολία από το μυαλό σου. Και κάτι ακόμη σχετικό με το θηλασμό..ύπάρχουν κάποια στάδια στη διάρκεια της ανάπτυξης του μωρού σου όπου θα θηλάζει συχνότερα και θα νιώθεις ότι δε χορταίναι και πως δεν έχεις γάλα. Ειναι εκείνες οι στιγμές όπου οιανάγκες του μωρού σου αυξάνονται και πρέπει να αναγκάσει το στήθος να παράγει περισσότερο γάλα..οπότε εσύ ακολουθείς τις ανάγκες του μωρού σου σε εκείνες τις περιόδους με υπομονή και επιμονή μέχρι να λυθεί μόνο του το θέμα..μη φοβάσαι τίποτα..είσαι απόλυτα ικανή να θρέψεις με το δικό σου γάλα και ΜΟΝΟ το μωράκι σου...!!Πίστεψέ το!! Όσον αφορά τα κακά, δε χρειάζεται να βιάζεσαι να τον αλλάξεις. Περίμενε κανένα 20 λεπτό μέχρι να τελειώσει στα σίγουρα και αν νομίζεις ότι τελείωσε αλλαξέ τον .Βέβαια μπορεί μετά από κανα μισάωρο να τα ξανακάνει αλλά να χαίρεσαι γιατί έτσι ξέρεις ότι το παιδάκι σου μεγαλώνει μια χαρα!!

Καλυτερα να πας στο γυναικολόγο σου αν συνεχιστεί η καθυστέρηση..καλή συνέχεια κ έυχομαι να έχεις το αποτέλεσμα που θες.

Καλησπέρα κορίτσια ..σημερα το βράδυ τέθηκε σε μένα κ στον άντρα μου το θέμα της υιοθεσίας. Του είπα ότι πρόκειται για ένα όνειρο που θέλω να κάνω πραγματικότητα και σαφώς εκείνος δε συμφωνέι..Θέλω να κάνω κάτι μεγάλο πέρα από μια συνιθησμένη ζωή,να πω ότι έκανα κάτι σημαντικό ΄στη ζωή μου όχι για να παινευτώ αλλά γιατί θεω΄ρω πως είμαι υποχρεωμένη να το κάνω..ενώ ξέρω πως υπάρχουν παιδιά που θα ήθελαν να είναι μέσα στη δική μου οικογένεια , το θεωρώ εγωιστικό να λέω πως απλώς θέλω μονο δικά μου παιδιά.. ήταν κάτι που από μικρή μου περνούσε στο μυαλό όμως ήθελα πάνω από όλα να κάνω κ εγώ ένα δικό μου παιδάκι..Αφού το έκανα σκέφτηκα πως είναι περιττό να λυπάμαι απλώς για την κατάντια της κοινωνίας μας που δε βοηθάει τους συναθρώπους μας και να μην κάνω τίποτα..δεν μπορώ να ηρεμήσω όταν ξέρω πως υπάρχουν παιδιά στην ηλικία του ΔΕημητράκη ή μικρότερα που υποφέρουν από την πείνα ή την κακομεταχείριση ή την εγκατάλειψη...θέλω να δώσω...όχι υλικά ή χρήματα..αλλά αγάπη..στενοχωριέμαι όμως που δε συμφωνεί ό άντρας μου..χωρίςε θυμό μου είπε πως είναι σεβαστό αν όμως θέλω πραγματικά νά κάνω κάτι τέτοιο τότε δεν μπορεί να συνεχίσει μαζί μου..και πως απλώς δεν μπορεί να νιώσει την ολοκ΄ληρωση που εγώ θα ένιωθα με μια τέτοια πράξη...ποια είναι η γνώμη σας; Πραγματικά με ενδιαφέρει..

Ελα πάρε από μένα ενα, όχι μισο!!