tirogaridaki

Μα νομίζω τις στέλνουν Ελλάδα...εγώ έχω πάρει ένα μέεθος από το ecofamily αυτές..http://www.ecofamily.gr/index.php?targe ... t_id=29854 αλλά όπως και να το κάνεις δεν μπορουν να προσαρμοστουν άριστα στο σώμα του μωρου..ενός μεγέθους είναι κι αυτές και τις έχω στο νου μου ως επιπλέον για το 2ο νινι...http://www.ecobaby.gr/product_info.php?products_id=11

θα τις βρεις εδώ...http://www.doubibou.com/shop/index.php/ ... ll-in-ones αλλά εγώ στο 2ο μωράκι θα προτιμουσα αυτές...http://www.ecobaby.gr/product_info.php?products_id=581

Μισή τιμή;;;; Αμαν...ότι πουλάμε εμείς είναι πάντα στη διπλάσια τιμή..έλεος!! Καμιά φορά το ebay μπορεί να αποδειχτεί η ιδανικότερη λύση!!!!!

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ...μη σταματήσεις να ελπίζεις γιατί είναι πάρα πολύ πιθανό έως εντελώς το καινουριο μωράκι που έρχεται να είναι υγιέστατο και να έρθει επιτέλους στη λαχταριστή αγκαλίτσα σου!!ΣΟΥ ΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ!!!!!!!!!!!

Ουτε κι εμένα μου άρεσε ο τρόπος ντυσίματος και ζωής τους αλλά αυτά δε διαφέρουν και σε μια οικογένεια με 1 ή με 2 ή με 3 παιδιά..

Θεωρώ ότι είναι υπερβολή..δε μου άρεσε καθόλου και ουτε θα ήθελα ποτέ να είμαι στη θέση τους..δεν κατακρίνω την επιλογή τους να έχουν τόσα παιδιά αλλά τον τρόπο ζωής..προσωπικά θεωρώ ότι δεν ήρθα σε αυτή τη ζωή για να μεγαλώνω παιδιά και μονο αλλά για να δω και να κάνω όσα πιο πολλά πράγματα μπορώ για τα παιδιά μου αλλά και για τον εαυτό μου. Λατρεύω τα ταξίδια κι ένας τέτοιος τρόπός ζωής νομίζω ότι θα με περιόριοζε κατα πολύ..αν αυτό το ζευγάρι είναι ευτυχισμένο έτσι, μπράβο τους γιατί προφανώς έχουν κάνει το όνειρό τους πραγματικότητα αλλά για τη δική μου ζωή είναι το λιγότερο υπερβολή.Εγώ θέλω να έχω το χρόνο να απολαμβάνω όλα μου τα παιδιά αλλά και τον σύζηγό μου..

ΠΟλύ συγκινητική η ιστορία σου...ανυπομονώ να κρατήσω στην αγκαλιά μου και το 2ο παιδάκι μου...η στιγμή της γέννας είναι από τις ωραιότερες στη ζωή μιας γυναίκας πιστεύω..΄΄ετσι όπως τα περιέγραφες μου έρχονταν εικόνες από τη δική μου γέννα στο Δημητράκη..τι εμπειρία..!!Ευχομαι να είναι γερό , ευτυχισμένο και καλότυχο το κοριτσάκι σου!!

Μπράβοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!!! Συγχαρητήρια!!! Ευχομαι αυτή τη φορά η τύχη να είναι με το μέρος σου και να σου δώσει τη χαρά να κρατήσεις στην αγκαλιά σου το μικρό σου παιδάκι!! Με το καλόοοο!!!

Μπορεί αλλά εμένα μου φαίνονται λίγο ακριβές γι αυτό δεν τις προτιμησα..από πόσο μηνών τι΄ς έβαζες στο μωράκι σου;

Ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι....και περάσαμε τέλειαααααααααα!!!!! Λιωσαμε στο περπάτημα όμως άξιζε τον κόπο!!!! Ηταν απο τα καλύτερα ταξίδια μας!!! Το ευχαρηστηθήκαμε και οι δύο αν και από ξεκουραση και ...ξέρεις...δεν ...γιατί από την κουραση πέφταμε ξεροί κάθε βράδυ!!!

Μπορείς να αγράσεις ένα πράσινο απλό σαπούνι από το σουπερ μάρκετ και να πλένεις αυτό το βρακάκι. Αλλά λανολίνη θα χρειαστείς σίγουρα. Πάρε ένα για δοκιμή σε συνδυασμό με την πάνα που έχεις και δες...πιστεύω πως θα σου λυθουν τα προβλήματα.

Όχι έχω αυτές που έχουν ξεχωριστό βρακάκι.΄Πάντως με αυτά τα βρακάκια...http://www.ecobaby.gr/product_info.php?products_id=110 δε νομίζω να έχεις πρόβλημα!!Καλύπτουν μέχρι και το πόδι και είναι ιδανικά ακόμη και για το καλοκαιρι αλλά και για όλη τη νύχ΄τα ώστε άποφευγονται οι ΄διαρροες αλλά και τα συγκάματα. Αν πάρεις αυτό το βρακάκι, πάρε και λανολίνη που θα βρεις στο ίδιο σάιτ. Πληροφορίες θα μάθεις από κει.

ααα...η μάνα μου είναι η χειρότερη εχθρός μου σε αυτό το θέμα!! <<Θα σου άρεσε να βάλεις μια πετσέτα στο εσώρουχό σου όταν έχεις περίδο;;; >> μου λέει;; Μα είναι δυνατόν;;; Γενιές και γενιές παιδιών μεγάλωσαν με αυτές τις πάνες και ήταν και χωρίς σχήμα.Ενα μεγάλο τριγωνικό πανί ήταν...ενώ τουλάχιστον αυτές έχουν το λαστιχάκι τους, το σχήμα συμβατικής πάνας, ενισχύσεις κτλ κτλ...έχουμε τα πλυντήρια..εντάξει προσωπικά το θεωρώ μεγάλη σπατάλη χρημάτων και φυσικών πόρων να χρησιμοποιώ συμβατικές και πιστεύω πως πρέπει να αφηνουμε στην άκρη την καλοπέρασή μας και να ακολουθούμε δρόμους πιο προχωρημένους(κι ας δείχνουν οπισθοδρομικοί..δεν είναι!!!)

ΕλένηΧ έγραψε: Δεν μπορείς να φανταστείς τι πόλεμο έχω δεχτεί από συγγενείς μου γι αυτές τις πάνες..σε πληροφορώ ότι δεν τις αλλάζω με τίποτα πλέον!!Δε συμπαθώ καθόλου τις συμβατικές γιατί βρωμάνε από τα πολλά τζελ που βάζουνε. Εχω βολευτεί τόσο πολύ που προετοιμάζομαι και για το 2ο. Δεν αληθευουν όλες αυτές οι φήμες...πάρε ένα δοκιμαστικό με 2-3 πάνες και θα σου λυθεί η απορία!!! Και το πλύσιμο γίνεται στους 60 ...πόσο μεγάλη θερμοκρασία πια;;;;

Σωσω δεν πειράζει αν είναι σαν φασουλέτος...θα πάρεις εξωτερικά βρακακια από μαλλι που εφαρμόζουν πολύ καλά κι έτσι δε θα λερώνονται τα ρουχαλάκια. Πρέπει το εξωτερικό βρακάκι να εφαρμόζει πολυ καλά και να μην εξέχει καθόλου πάνα από εκείνο. Εγώ τις χρησιμοποίησα πρώτη φορά όταν ο γιος μου ηταν 5-6 μηνών και είχαμε μικροδιαρροες..αλλά τις είχα έτσι κι αλλιώς και στις απλές τις πάνες οπότε δεν είχε καμια διαφορα. Σημερα που είναι 20 μηνών δεν έχουμε καθόλου διαρροες κάτι που συμβαίνει σχεδόν απο τον 10ο μήνα. Μην απογοητεύεσαι!!

zaxarenia έγραψε: Γεια σου ρε Ζαχαρένια..καλή χρονιά και σε σένα και σε όλα τα κορίτσια! Η εγκυμοσύνη προχωράει περίφημα, δόξα το Θεό...εχουμε φάει το μισό γάιδαρο...!! Αλλο τόσο και θα το έχουμε στα χέρια μας!!! :woohoo:

Να χαίρομαι τον άντρα μου !!! Κι όσοι έχουν Γιάννη ή όσες γιορτάζουν ..ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!!!!

χαχαχαχαχαχαχα....καλά κορίτσια έχω λυθεί στα γέλια..έχω διαβάσει όλες τις ιστορίες και σεκάποια στιγμή δεν μπορουσα να πάρω ανάσα από τα γέλια!!!είστε θεες!!! Καλά αυτό με το μαγιώ το έχω πάθει κι εγώ..ήμουν μαζί με την ξαδέρφη μου , τον άντρα τηςκαι τον άντρα μου στη θάλασσα. Και έτσι όπως παλεύαμε παιχνιδιάρικα με τον άντρα μου έκανα κάτι σαν βουτιά και βγαίνω με τεντωμένο το στήθος έξω από το νερό και με το ένα βυζί να πετάγεται όλο καμάρι σαν πορνοστάρ!!Ηταν το καλοκαίρι αφου γέννησα το Δημητράκη , οπότε και θηλαζα και ήταν κάπως πιο ...φουσκωτο!!χαχχαχαχαχα.. Αλλη μια φορά που ξεφτιλίστικα ήταν το καλοκαίρι που μας πέρασε, μετά την άτυχη εγκυμοσύνη και είχα ακόμη λίγο αίμα. Ήθελα λοιπόν να βουτήξω λίγο στη θάλασσα. 40 μέρες είχα σκάσει χωρίς μια βουτια. Ήμουν με τους γοείς μου , τον άντρα μου, τον βαπτιστηκό του με τον αδερφό του και τους γονείς τους. Είπα λοιπόν να βουτήξω μια γρήγορη και θα έμπαινα αμέσως μετά στο ξυλινο δωματιάκι στην παραλία να αλλάξω. πήγα λοιπόν με τη σερβιέτα και τα ρουχα μου να ντυθώ στο δωματιάκι(σαν τα δοκιμαστήρια ένα πράγμα) το οποίο βέβαια δεν έκλεινε από μέσα!! Γδύνομαι λοιπόν κανονικότατα κι αρχίζω να σκουπίζομαι..έτσι όπως ήμουν ακουω έναν θόρυβο..λέω <<εμπρός;>>και το επόμενο δευτερόλεπτό έχει ανοιξει διάπλατα η πόρτα του κι εγώ με μια κραυγή έχω μείνει σε στάση ΄Μέριλυν Μονρό όταν της σηκώθηκε η φουστα μονο που εγώ ήμουν ολοτσίτσιδη να με βλέπει ολη η παραλία!!!!!!!Δεν ήταν κανένας φυσικά!!!Ο αέρας την είχε ανοιξει!!Κι όχι τίποτε άλλο αλλά έπρεπε όπως ήμουν να κάνω ένα βήμα μπρος να πιάσω την πόρτα που είχε φύγει και να την φέρω στη θέση της!!!!!Και σα να μην έφτανε αυτό , ξανανοιξε πάλι όσο ντυνόμουν αλλά ευτυχώς αυτή τη φοά είχα βάλει το εσώρουχό μου και μια μπλουζα!!! Τι ξεφτίλα ήταν αυτή...αξέχαστη θα μου μείνει!!! αααα...και άλλη μια που μουρθε τώρα!!Ήμουν γύρω στα 17 και ήμουν μόνη μου στο σπίτι. Είπα λοιπόν να βγώ να ταίσω το σκυλάκο μου..όμως ήμουν ήδη με το εσώρουχο(στρινγκ!!!) και μια μπλουζα και βαριόμουν να πάω να ντυθώ..ευτυχώς έξω από την πόρτα μας είχε και ένα τοιχαλάκι γύρω στο 1,50 ξμέτρο οπότε δε θα με έβλεπε κανείς!Ετσι βγήκα με το εσώρουχο και μπαμ!!!κλείνει η πόρτα!!!!!Δεν ήξερα τι να κάνω...φώναξα τη γειτόνισσα απο κάτω η οποία ήταν 2 χρόνια μικρότερη μου αλλά ειχε και άλλες αδερφές που δεν χώνευα και της είπα τι έγινε και αν μπορεί να μου δανείσει ένα σορτσάκι...ευτυχώς μου έδωσε ένα και κατένηκα μετά σπίτι της να ενημερώσω τους γονείς μου!!!

Πόσο σε καταλαβαίνω...το Σεπτέμβριο έληγε η άδειά μου και επιτέλους μετά από 2 χρόνια μοναξιάς και ψυχολογικών, ξεκίνησα όλο χαρά τη δουλειά μου...δεν μπορείς να φανταστείς πως αισθανομουν...τέτοια δημοσιος υπάλληλος μια φορα στ;α χρονικά!!Κι όμως..δεν πρόλαβα να ξεκινήσω και 20 μέρες αργότερα κάνω και τεστ και βγαίνει θετικό...και 3 μήνες μετά δηλαδή Δεκέμβριο πήρα ξανά άδεια ...για 2 χρόνια πάλι !!!!!Ολοι στις δουλειές τους κι εγώ κλεισμένη στο σπίτι με ένα πιτσιρίκι σκανταλιάρικο , που μόλις πριν λίγη ώρα έλουσε όλη την κουζίνα με γάλατα...το πιο αθώο που έχει κάνει..κι εγώ χαμένη με όλους και με όλα...τα κιλά να αυξάνονται , να κοντεύω να γίνω κήτος και ο άντρας μου΄στη δουλειά να συναναστρέφεται με γυναίκες σε καλύτερη κατάσταση από εμένα στο σπίτι..ένα είναι σίγουρο..περνάμε μια φάση επειδή μεγαλώνουμε παιδιά..και το να μεγαλώνεις παιδί δεν είναι και το πιο ευκολο πράγμα! Πάρτο απόφαση λοιπόν ότι θα στριμωχτείς για μερικά χρονάκια(2-3 νομίζω είναι και πολλά!!) και θα δεις μετά που θα ομαλύνουν κάπως τα πράγματα. Βέβαια μη σταματάς να ζητάς τη βοήθεια του συζύγου σου και όσως μπορουν και θέλουν να σε βοηθήσουν όπως επίσης και να μη σταματήσεις να περιποιήσαι όσο μπορείς την εμφάνισή σου!!Να σηκώνεσαι κάθε μέρα αισιόδοξη και έτοιμη να αντιμετωπίσεις την κάθε δυσκολη κατάσταση που σε περιμένει με το μωρό. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο..ΥΠΟΜΟΝΗΗΗΗΗΗ!!!! Σε καταλαβαίνω και σε καταλαβαίνουμε πιστεύω πολλές εδώ μέσα!!!!

Σας ευχαριστώ για τις ευχές!Κι εσείς ότι επιθυμείτε!! ΚΟριτσια με καθησυχάσατε...μου φαίνεται περίεργο γιατί όταν το πρωτο ένιωσα , το ένιωσα αρκετά καλά και τη 2η και 3η μέρα..μετά όμως..τίποτα σχεδόν..να ρωτήσω κάτι κι ας ακουγεται κουτο..μπορεί επειδή πάχυνα, από το λίπος να μην αισθάνομαι και τόσο τις κινήσεις; Δηλαδή να κλωτσάει το καημένο κι εγώ από το πάχος να μην παίρνω χαμπάρι;; χεχεχε...

Γειά σας κορίτσια..λοιπόν το θέμα που με απασχολεί έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν πολυ νιώθω το μωρό. Σχεδόν καθόλου θα έλεγα..το ένιωσα πρώτη φορά γερά στις 31 Δεκεμβρίου και απο τότε το νιώθω σχεδόν ελάχιστα έως καθόλου...είναι φυσιολογικό;;; Για παράδειγμα σήμερα το ένιωσα μια φορά μόνο όταν καθόμουν στην καρέκλα και μάλιστα νομιζα ότι ήταν το έντερό μου. Μετά τίποτε άλλο...για παράδειγμα μόλις ξάπλωσα να χαλαρώσω και δεν νιώθω τίποτα απολύτως...δε θα έπρεπε τουλάχιστον τώρα που ξεκουράζομαι να αρχίσει αυτό τις κλωτσιές;;

Βικάκι περαστικουλια στον μικρό σου αντράκι..μην αγχώνεσαι μωρέ..κάποια στιγμή πρέπει να αρρωστήσει κι αυτό! Μέσα στο πρόγραμμα είναι..όσες φορές αρρωστήσαμε εμεις και μας ντάντευαν οι μαμάδες μας...έχεις λοιπόν ακόμη...ουυυ!!! Μικρά κι ασημαντα να είναι πάντα!!

katrina έγραψε:

Alexdim ξέρω τι εννοείς και εγώ τέτοια νονά είμαι αν και δεν τον βλέπω συχνά , δεν ξεχνώ ποτέ να πάρω δωράκι και τον παίρνω ποτε ποτε για πιτσα,λουνα παρκ κι έτσι..και νομίζω ότι αυτό είναι και το φυσιολογικό..η επιλογη πάλι θεωρουσα ότι έγινε μετα καλύτερα δυνατά κριτήρια...επιλέξαμε ανθρώπους που τους είχαμε δίπλα μας από παιδιά...με την κουμπάρα μου είμαστε φιλες κολλητες από το λύκειο, φαίνεται όμως πως δεν γνώριζα πολλά στοιχεία του χαρακτήρα της...το ίδιο και ο άντρας μου που επέλεξε έναν κολλητό του φίλο για κουμπάρο..εκείνος μπορείς να πεις ότι είναι κάπως καλύτερος ευτυχως.. Πάντως σας είπα, δεν περίμενα δώρο και δεν απαιτώ κυρίως γιατί έχω πάρει το μάθημά μου και πλέον έχω κοψει πολλά οπότε δε με νοιάζει κιολας...πριν με πονουσε πιο πολύ καθως έδινα πολλά, τώρα όχι. Αλλά με κουρασε το γεγονος ότι δεν μπηκε στον κοπο να αντιληφθει πόσο κουραστηκό ήταν αυτό που έκανε...εκνευρίστηκα τόσό πολύ..οποτε έρχεται η συγκεκριμένη παρακαλάω από μέσα μου να φύγει...δε μου αρέσει αυτό που λέω αλλά κάθεται με τις ώωωρες και δε λέμε και τίποτα ουσιαστικό...τηλεόραση βλέπαμε...το παιδί πανω στο δωμάτιό του να κλαίει ,να ανεβοκατεβαίνουμε ποτε εγώ ποτε ο άντρας μου κι εκείνη τα άνοστα αστεία της...

μωρέ αμα δεν παίρνουν χαμπάρι..και την πόρτα να τους δείχνεις πάλι στον καναπέ σου αραχτοί θα είναι!!!!χεχεχεχε...