tirogaridaki

Βρε κορίτσια...μπορεί να ονειρευόμαστε κοριτσάκια αλλά όταν μαθαίνεις ότι το μωράκι σου είναι υγιές νομίζω τα ξεχνάς όλα..η ξαδέρφη μου πάλι όταν έμαθε ότι είναιαγορι ψιλοστεναχωρήθηκε ΄και η αλήθεια είναι ότι με πειραξε αυτή της η αντιδραση...δεν της είπα τίποτα..της ζήτησα όμως να το βαφτίσω..γιατί (αν και θέλω κοριτσάκι για μενα) όταν ακουω για αγοράκια χαίρομαι..χεχεχεχε..τι ανάποδος άνθρωπος εε;; Κορίτσια..αυριο είναι η αυχενική...όταν το θυμάμαι η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή...τα αυτιά μου δεν θέλουν να ακουσουν τίποτα δυσάρεστο..πολύ απλά δεν θα το αντέξουν..αλλά και χαρούμενο να είναι νομίζω ότι θα θέλω να τσιρίξω από ευτυχία!!!

Απερίγραπτη στιγμή...δεν την ξεχνώ ποτέ...όταν μου την έδειξε ο γιατρός στο Δημητράκη..δεν μπορεσα να κρατήω τη συγκίνησή μου και τα δάκρυά μου...τώρα στο 2ο...όταν την είδα ήταν η επιβεβαίωση στους φόβους μου αν όλα πάνε καλά και η χαρά μου που ένα ακόμη νινί μεγαλώνει μέσα μου...σου εύχομαι η υπόλοιπη ζωή σου να κυλήσει έτσι μέσα στην ευτυχία και τη συγκίνηση.Και τίποτα μα τίποτα να μη σου το χαλάσει...φιλάκια πολλά σε σένα και στο μικρό σποράκο...

Ελένη όχι ...στην αρχή όταν άνοιξα το θέμα ένιωθα ότι κάτι δεν κάνω σωστά και φέρεται έτσι..όμως μέσα από τις δικές σας εμπειρίες διαπιστώνω πως είναι μια φυσιολογική φάση που θέλει υπομονή. Απλώς θεωρώ ότι έχουμε μεγάλο μερίδιο στη συμπεριφορά του παιδιού μας γιατί το πρότυπο προς μιμηση είμαστε εμείς. Έτσι προσπαθώ να δίνω το σωστό πρότυπο απλώς ένιωσα ότι μάλλον κάπου έχασα την μπάλα και πρέπει να το προλάβω. Αυτό. Εχθές πάλι..ήταν από τακαλύτερα παιδιά..ήμουν κι εγώ πιο ήρεμη και είδα ότι θέλει τρόπο κι όχι κόπο..αλλά δύσκολο βρε κορίτσια..πολύ δύσκολο...

Σοβαρά; Αντε να έρθεις να συναντηθούμε!!

Ο άντρας μου είναι από Κρεμαστή. Μένουμε όμως από την άλλη μεριά της Ρόδου λιγο πριν τα Κοσκινου..που έχει έναν Μαρινοπουλο;

Εννοείται πως όχι Ελένη μου!! έχουμε αφήσει στην άκρη έναν καφέ!!!! Να τον παγματοποιήσουμε επιτέλους!!!Πόσο μεγάλη είναι ηΡόδος πιαααα;;; Ραφαέλ που μένεις;;

Συμφωνώ εν μέρη μαζί σας όμως θεωρώ ότι ναι έχουμε μερίδιο ευθύνης στην συμπεριφορά τους..όταν άρχισε να χτυπάει ο μικρός θεώρησα ότι έφταιγα εγώ που όσο ήταν πιο μικρός λειτουργούσα πιο σπασμωδικά και με περισσότερο φωνή..ίσως και με καμιά ξυλιά στο πάμπερς..απο εκείνη τη στιγμή που τον είδα να με μιμείται...άλλαξα τακτική..και πολύ περισσότερο με την πίεση του άντρα μου..όχι ξύλο αλλά ούτε και απειλή για ξύλο...δεν υπάρχει αυτή η επιλογή για κανένα μα κανένα λόγο.΄..αν και ο άντρας μου λέει μονο σε περιπτωση που κινδυνεύει...αντίληψη που του τη μετέφερε η πεθερά μου..η οποία μου έχει κάνει νύξη τάχα μου να μη θυμώσω αν ο πατέρας μου ρίξει καμία στο μικρό όταν θα κινδυνεύει..υπονοοντας και τη δική της μεριά..βέβαια της διευκρίνησα πως όχι δε θα του το συγχωρέσω του πατέρα μου αν τον χτυπήσει από τη στιγμή που εγώ δεν το χρησιμοποιώ σαν μέθοδο διαπαιδαγώγησης!! Πάντως κι εμένα δε με πειράζει να καταστρέφει λιγάκι το σπίτι...΄οχι όμως πολύ..ένα χρόνο έχουμε που μπήκαμε...κρίμα είναι! ρε παιδιάαααα....!!!! Προτιμώ καταστροφές που διορθώνονται..όπως πάτωμα..άντε και λιγάααακι τοίχο...αν και έλυσα το πρόβλημά μου με τον μαρκαδόρο από νερό που ζωγραφίζει σε ένα συγκεκριμένο πανάκι..με αυτό μπορεί να ζωγραφίσει τον εαυτό του, τους τοίχους..τις καρέκλες ..να του φύγει το άχτι και ουτε γάτα ουτε ζημια!!!

Σίγουρα μου φτιάξατε τη διάθεση κορίτσια!!! Εχετε πολύ πλάκα !!! Μια μια τις μετράω τις μέρες..Μίκα έπρεπε να το καταλάβω..από το Τσαμπίκα εε;;; Πηγαίνω στο νοσοκομείο...είχα πάρα πολύ καλή εξυπηράτηση που δεν την αλλάζω με κανένα άλλο..όχι ότι δεν μπορεί να συμβεί και το αντίθετο και στο νοσοκομείο..αλλά τουλάχιστον το έχω δοκιμασμένο!!! Ραφαέλ..εμείς είμαστε εδώ!! Όταν έρθεις θα βρεθούμε!!! Μην ανησυχείς..η Ρόδος είναι πολύ όμορφη!Θα σου αρέσει!!!

Με τη λέξη υστερική δεν ήθελα να σε προσβάλω αλλά τονίσω την όλη στάση σου απέναντι στο θέμα παιδί..που μοιάζει όντως όπως οι βουλιμικοί.Καποιες φορές από το πολύ άγχος γινομαστε έτσι..ελπίζω να μην παρεξηγήθηκες..

Τι να πω...δε σε ξέρω βρε λιονταράκι..αλλά βγάζεις μια εικόνα υστερική...και μόνο από τον πανικό και το άγχος δεν πρόκειται να συλλάβεις παιδάκι...μακάρι δηλαδή να πιάσεις αλλά δύσκολο..Θα μπορουσα να σου πωένα σωρό αρνητικά πράγματα γι αυτό που κάνεις αλλά θα αρκεστώ σε λίγα..στην ουσία..ποτέ το παιδί δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός..και ποτέ το σεξ δε γίνεται μόνο και μόνο για παιδί..η ώρα της συνουσίας πρέπει να ίναι πράξη αγάπης και τρυφερότητας μεταξύ δυο συντρόφων..και το μωρό να έρχεται σα λογική συνέπεια όλης αυτής της αγάπης..αυτό που κάνεις εσύ ειναι επικίνδυνο τόσο για σένα στην υγεία σου αλλά και καταστροφικό για τη σχέση σου και τα συναισθήματά σου απέναντι στο σύντροφό σου...ο άντρας σου δεν ερωτεύτηκε μια υστερική και πρόσεξε μην αρχίσει να αλλάζει στάση απέναντί σου!! Μην τον θεωρεις δεδομένο γιατί δεν ειναι!!! Όταν συνειδητοποιήσει ότι κάνεις έτσι για ένα μωρό..δε θα ξέρει τι να πρωτο σκεφτεί! Από πως θα λειτουργησεις ξανά σε ανάλογες καταστάσεις μέχρι και ότι θα τον ξεχάσεις τελείως και εντελώς αφού κάνετε παιδί.Για μένα;; Ξέγραψέ το από το μυαλό σου οτι θα κάνεις παιδί..πάλεψέ το για χαρη όλων!!!! Ακόμη και το παιδί σου δε θα ήθελε να ξέρει ότι είναι καρπός ενός πανικού!!!!Χαλάρωσε..παιδί θέλεις να κάνεις..και το παιδί θέλει τον τρόπο του!!!Μπες στο κλίμα...γεμίσε ερωτισμό το σώμα σου και την ψυχή σου και ακολούθα τις ορέξεις σου και ΜΟΝΟ!!!Κάνε μασάζ ερωτικά στον άντρα σου, μπείτε στην μπανιέρα και χαρίστε ένα αφρόλουτρο ο ένας στον άλλο...κι αν δεν έχετε όρεξη για σεξ...ε δε θα σκάσουμε κιόλας!!!Κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιόςτον Αυγουστο!!!! ε μην τα θες κι όλα μπαμ και κάτωω!!!! φιλάκια..καλή χαλάρωση!!

Με τέτοιο άγχος που θα έχω ουτε η σοκολάτα δε θα κατεβαίνει κάτω..Νέλλη σε ευχαριστώ..κι εγώ το ελπίζω...γι αυτό τρέμει η καρδουλα μου..όχι για το φύλο..!!

Εχω βάλει και την κορδελίτσα της Παναγιάς Τσαμπίκας γύρω από την κοιλιά μου και προσεύχομαι να πάνε όλα κάλά...δεν περνάνε οι μέρες..δεν περνάνε!!!!

Αχ σας ευχαριστώ ρε κορίτσια..θα σας ενημερώσω μόλις γυρίσω..όποτε σκέφτομαι αυτή τη μέρα η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή...Ηθελα κάπου να το πω να το βγάλω από μέσα μου..δεν το λέω σε κανέναν γιατί δε με καταλαβαίνουν..και στον άντρα μου δε θέλω να το λέω συνέχεια.. Χρύσα μου και μόνο την υγεία να πετύχω ευτυχισμένη θα είμαι...αλλά το λαχταρώ το κορίτσι.. Χαρουλίνι τι καλάααα!!! Μπράβο!!Με το καλό...

Και για να πω την αμαρτία μου...κάθε μέρα ονειρεύομαι πως μου λέει ότι είναι κορίτσι..ναι δε βάζω μυαλό..το ξέρω..όμως είναι η λαχτάρα μου!!Όμως προτιμώ να με απογοητεύσει σε αυτό παρά στην υγεία του μωρού..απλώς να..φαντάζομαι ότι μου λέει ότι είναι γερό και μετά μου λέει ότι είναι κορίτσι..μην με αποπάρετε...ότι κι αν είναι θα το αγαπω!!!

Την Πέμπτη στις 7 το απόγευμα θα πάω για την αυχενική...έχω πάρα πολύ άγχος..ώρες ώρες νιώθω ότι όλα θα τελείωσουν για άλλη μια φορά..ότι πάλι θα γυρίσω με έναν κόμπο στο λαιμό και όλα γύρω μου να καταρρέουν...θέλω τη στήριξή σας και τις ευχές σας..θέλω επιτέλους να χαρω από την αυχενική..θέλω να γυρίσω σπίτι με τον υπέρηχο στα χέρια μου και το χαμόγελο στα χείλη..γεμίστε με αισιοδοξία..σας παρακαλώ!!!

Γεια σας κορίτσια..σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας..χαίρομαι που δεν είμαι η μοναδική!! Επίσης χαίρομαι που ο μικρός διαβάζοντας και τα δικά σας βλέπω ότι δεν ξεπερνά τα όρια του φυσιολογικού..δηλαδη το τράβηγμα των μαλλιών, το γράπωμα των χειλιών..αλλά και τα πείσματα!Κι εγώ φροντίζω να μην του λέω πολλά όχι..όμως όταν η συμπεριφορά του είναι άσχημη δεν μπορώ να το αφήσω έτσι επειδή το προηγουμενο λεπτό τον μάλωσα για κάτι άλλο..εντάξει τον αφήνω να ανοιγει τα ντουλάπια και να βγάζει έξω όλα τα τάπερ μου και να παίζει με το μπλέντερ(χωρίς το μαχαίρι!!!)ή να πασαλείβει το γάλα του στο τραπέζι...αλλά όταν χτυπάει για παράδειγμα το τραπέζι με κάτι μεταλικό ή πετάει τα πετραδάκια από τη γλάστρα της μαμάς μου που ξέρω ότι το κάνει επίτηδες καθώς τον έχουμε μαλώσει πάμπολες φορές γι αυτό, δεν μπορώ να μένω αμέτοχη..ακόμη κι αν τα κάνει συνεχόμενα..ουτε εγώ έχω τη διάθεση συνέχεια να τον μαλώνω οπότε τις περισσότερες φορές ειδικά αν η ζημιά που κάνει διορθώνεται τον αφήνω χαλαρό. Ομως όπως σας είπα δεν είναι μόνο οι ζημιές αλλά και το ξύλο που δίνει ώρες ώρες..όπως το μαλλιοτράβηγμα..ειδικά το συγκεκριμένο..κανα δυο φορές δεν άντεξα κι ενώ μου τα τράβαγε του τράβηξα λίγο και τ α δικά του και σταματούσε..λάθος ..σωστό δεν ξέρω αλλά δεν έχω πάντα την ψυχραιμία να τον πάρω με το καλό.Από την άλλη το ξύλο το έχουμε βγάλει από τη ζωή μας από απειλή μέχρι πράξη. Ποτέ δεν τον απειλούμε ότι θα φάει ΄ξύλο αλλά και δεν του δίνουμε ξύλο. Είμαι κατά..αλλά νιώθω ώρες ώρες ότι δεν πιάνει και το μπλα μπλά και ότι τα βιβλία τα παρουσιάζουν όλα όμορφα και ευκολα.....αααχχ..έχω μπερδευτέι...

Cesilia έγραψε: Συμφωνώ κι επαυξάνω!!! Κι εμείς τα ίδια βιώνουμε μη νομίζεις!!!χαχαχαχαα...το πρωι που τον βλέπει ο μπαμπάς μου του βάζει απλές πάνες και όταν γυρνάω του βάζω τις βαμβακερές..ειλικρινά δεν τις χωνεύω τις άλλες..τίγκα στο τζελ είναι!!! απαπαπαπαπαπαπαααα...

Απλώς και γω σαν μαμά θέλω τα χαδάκια μου μαζί του κι εκείνος ενώ είναι γλυκας αρχίζει τα νεύρα και τις τσατίλες..μόνο το βραδάκι με θέλει αγκαλίτσα με τον φωτεινουλη και την αγελαδίτσα του..όλοι μαζί, και οι τρεις!!!χεχεχεχεχε... Δε θέλω να του επιβάλλομαι απλώς να είναι πιο συνεργάσιμος και υπάκουος αλλά από ότι φαίνεται πολλά ζητάω..δυσκολεύουν κορίτσια τα πράγματα..και με τρομάζει αυτό! Αν πρέπει να τρέχω πίσω από έναν Δημητράκη διαρκώς πως θα μεγαλώσω σωστά το 2ο το καημένο; Δεν ξέρω τι να πρωτοσκεφτώ.. Η αλήθεια είναι πάντως πως αναρωτιέμαι πολύ συχνά αν είμαι σωστή μαμά..πως θα το ξέρω; ΠΟιος θα μου πει τα λάθη μου; Μόνο από τη συμπερόφορά του παίρνεις μηνύματα και νιώθω ότι τα πάω χάλια..

Δεσποινάκι ΄τα συμπτώματα που είχα αμέσως μετά την επαφή(εννοώ τις επόμενες μέρες)ήταν πόνοι περιόδου. Ήμουν σίγουρη λοιπόν ότι θα μου έρθει η περίοδος!Και περνουσαν οι μέρες και δεν ερχοτανε..έπρεπε ναφτάσω τις 10 μέρες καθυστέρηση για να δείξει το τεστ θετικό..

Καλησπέρα κορίτσια..το θέμα μου είναι ο μικρός Δημητράκης..δεν μπορώ να τον κουμαντάρω τελευταια..δεν με ακουει..ώρες ώρες γίνεται ιδιαίτερα κουραστικός..και το χειρότερο όταν πάμε να κάνουμε αγκαλίτσες κλωτσάει και με χτυπάει στο πρόσωπο..εκείνη την ώρα τον κοιτάω σοβαρή και του λέω πως δεν μου αρέσει καθόλου αυτό που κάνει..και να με κάνει πωπω..αμέσως μετά με χαιδεύει και δείχνω ότι το απολαμβάνω..όμως εκείνος επαναλαμβάνει την χειρονομία και εκνευρίζομαι..ώρες ώρες πάλι με ακουει..για παράδειγμα του άρεσε ναχτυπάει το κουτάλι ή οτιδήποτε άλλο στο τραπέζι..του εξήγησα και του έδειξα να το χτυπάει στο πλακάκι που δεν βλάπτει κανέναν..στην αρχή του άρεσε όμως συνέχισε στο τραπέζι..μετά από πολλές επιπλήξεις και αγριοκοιτάγματα συνέχιζε μέχρι που του το πήρα. Μόλις του το πήρε έκλαψε και έλεγε <<κάκω..κάκω..>>δηλαδή θα το χτυπάει μόνο κάτω κι έτσι του το έδωσα. Απο τότε αν του ξεφύγει και το χτυπήσει στο τραπέζι μόλις του το τονίσω το χτυπάει στο πάτωμα..κάτι είναι κι αυτό..κάποιες φορές όμως..νιώθω ..τελείως αδύναμη, ανίκανη..δεν μπορώ να τον μεγαλώσω σωστά..δεν μου αρέσει και συνέχεια να του λέω μη και μη..τον αγαπώ πάρα πολύ..αλλά θέλω να βλέπω την αγάπη του..και όχι το μίσος..αν μπορείς να το πεις μίσος..ή ίσως αντίρρησή ..ίσως και άποψη!! Τι κάνω λάθος;; Τι δεν κάνω σωστά;; Μήπως τον παραμελώ;; Δεν ασχολούμαι όσο πρέπει μαζί του;; Είμαι πολύ λυπημένη γι αυτό..

Νασαι καλα!!!χαχααχαχαχαα....

Τεεελειιοοοο!!!Να το δοκιμάσετε!!! Οσο για το κινέζικο...αμα τα έλεγα εγώωωωωω!!!! χεχεχε...ζήτησες;;;Πες μου ότι ζήτησες!!!

Φροσάκι καλημέρα!! Να σου ζήσει το μωρούλι!! γερό και ευτυχισμένο μια ζωή! Λοιποοον...μοράβο σου που θηλάζεις..τόσο για το μωρό σου όσο και για σένα! Το πρόβλημα αυτό το είχα κι εγώ..το έλυσα με θηλαστρο. Από το στήθος που πονουσα έβγαζα με το θηλαστρο και του το έδινα με μπιμπερο. Ετσι μέσα σε μια μέρα περίπου πέρασε. Όμως η ξαδέρφη μου που κι εκείνη το έζησε , το θήλαστρο δεν της έκανε τίποτα..ίσα ίσα που την πονουσε περισσότερο. Αποτέλεσμα ..για καναμήνα περίπου θήλαζε και δαγκωνόταν!Έκλαιγε κιόλας καμιά φορά..μετά το μήνα ή δίμηνο δε θυμάμαι σταμάτησε το ΄πρόβλημα γιατί προφανώς μεγάλωσε το μωρό και έπιανε καλύτερα τη θηλή. Όχι πως δεν μπορείς να το καταφέρεις από τώρα! Ο λόγος ότι σε πονάει στην αρχή και μετά λιγότερο είναι γιατί στην αρχή προφανώς πιάνει λανθασμένα τη θηλή και μετά όσο θηλάζει μπαίνει περισσότερο η θηλή στο στόμα και το πιάνει καλύτερα. Προσπάθησε να το τοποθετείς καλύτερα στο στήθος σου, όταν πονάς βάζε το τελευταίο σου δαχτυλάκι στο στόμα του και βγάζε τη θηλή μέχρι να πετύχεις να μην πονέσει..αχ..τι μου θυμισες τώρα..θυμάμαι μέσα στη νύχτα να παλεύω μες στον πόνο να τον μάθω να θηλάσει σωστά..τελικά δεν τα κατάφερνα και τον άφηνα να θηλάζει έτσι με πόνο..δύσκολες μέρες...!!!!Παρε μια ειδική κρεμουλα της μεντέλα την purelan με βοηθησε αρκετά, άφνε το στήθος σου εκτεθείμένο στον αέρα και προσπάθησε όσο μπορείς να τον τοποθετείς σωστά στο στήθος..καλή επιτυχία!! Όσο για τα ξυπνήματα μέσα στη νύχτα τα είχαμε κι εμείς..και τα λύσαμε με τον εξής τρόπο. Τον έβαζα μπρουμυτα πάνω μου και κοιμόμασταν άγκαλίτσα!!Μη φοβάσαι δε θα κακομάθει.Β΄βαια όλη νύχτα κοιμόμουν ανάσκελα αλλά κοιμόμουν!!!Καμιά φορά τον έδινα στον άντρα μου..το σγουρο ήταν ότι κοιμόμασταν!!!

Κοιταξε..υπάρχουν εταιρείες οι οποιες φημίζονται για την ποιότητά τους και μάλιστα σύμφωνα με έναν κατάλογο που είχε πέσει στα χέρια μου , ότι είναι και βιολογικά. Εϊναι τα κρέατα Αγγελάκης και Μιμήκος. Εγώ αυτά παίρνω και μάλιστα είναι τόσο καλά που το βλέπεις ρε παιδί μου το κρέας..στάζει αίμα! Ολόφρεσκο!

Καλημέρα Ελενίτσα!Ευχομαι να μην είναι ετσι..θέλω να πιστεύω πως ήταν μια κρίση λαιμαργίας και βουλιμίας!!!Σήμρα θέλω να είμαι παααααρα πολύ προσεκτική. Θα πάμε και για φαγητό..ξέρεις που;; Στο Λημέρη του Ληστή στην Προφύλια, το ξέρεις τομέρος;