tirogaridaki

AFRODITH έγραψε: ετσι ακριβώς..

Vaster ΄ξερεις που οφείλεται αυτό που περιγράφεις; Στο γεγονός ότι τα κορίτσια αποκτάνε σεξουαλική ζωή απο αυτή την ηλικία..δυστυχώς.. Τουλάχιστον εγώ θυμάμαι πως μπορεί να σκεφτόμουν να ταφτιάξω με αγόρι αλλά σίγουρα δεν ένιωθα και όπως ένιωθα στα 16-17 μου! Θυμάμαι ότι ακόμη μου άρεσαν οι κουκλες αν και έπαιζα λιγότερο με αυτές..αλλά και πάλι δε μιλάω για μένα μονο..μιλάω γι αυτά που ζω στο σχολείο με 12 χρονα. Και βλέπω ότι από την πολύ χαλαρότητα των γονέων έχουν ξεφύγει πολύ..Και δε μιλάω για το σκουλαρίκι..είπα εμένα μου αρέσει αλλά θεωρώ ότι όλα έχουν την ηλικία τους..όπως το πότε είναι η καλύτερη ηλικία να δώσεις την άδεια στο κορίτσι σου να βάφεται στο σχολείο. Βλέπω τις μαθητριές μου...οι κοιλιές έξω..βάψιμο στα μάτια σε στιλ εμο κτλ..για καθιστε βρε παιδιά..νομίζω πως έχουμε ξεφύγει πάρα μα πάρα]πολύ...γυρίστε δίπλα σας και δείτε..πόσα κορίτσια μικρά..τα βλεπεις βαμμένα, με εξαλλα ρουχα ήδη από την ηλικία των 12!! Ενα όριο δε βλάπτει..στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έλεγα ναι αλλά ίσως της έλεγα να τελειώσει πρωτα το γυμνάσιο..ηλικιακά αλλά και απο θέμα ψυχο-σωματικής κτάστασης υπάρχει τεράστια διαφορά σε ένα κορίτσι πρώτης γυμνασίου με ένα κορίτσι πρώτης λυκείου..εκεί πια ναι..βλέπεις γυναίκα ανώριμη μεν αλλά γυναίκα..αλλά σε ένα 13χρονο βλέπεις ένα κορίτσι που ακόμη βιώνει την αλλαγη εσωτερική(ψυχική) και εξωτερική(σωματική) ..πάνω ακριβώς που αρχίζει να αφήνει πίσω της το παιδί και να βιώνει πιο έντονα τη γυναίκεία της φύση..γι αυτό πρέπει κι εμείς οι μαμάδες να είμαστε λιγο πιο συγκρατημένες , να προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε αυτή την αλλαγή αλλά με προσοχή..ψάχνει να βρει την ταυτότητά της ακόμη..όπως προείπα να ξεφύγει σιγά σγιά από το παιδί και να μπει ομαλά στη γυναίκα-κοπέλα. Γι αυτό μικρά πραγματάκια όπως αποτρίχωση στα ποδια και στις μασχάλες ή λίγη μάσκαρα ,λιπ γκλος και ρουζ όταν βγαίνεται έξω όλοι μαζί είναι αρκετά. Τα υπόλοιπα θέλουν το χρόνο τους..το σκουλαρίκι είναι απο τα τελευταία που θα πρέπει να δωθουν σημασία..και πολύ περισσότερο στη μύτη. Σίλβια θα σε συμβουλευα το εξής..βοήθησέ την πρώτα να νιώσει όμορφα με τον εαυτό της..όπως είπα και παραπάνω..ξεκινήστε από τα ποδια αποτρίχωση και στις μασχάλες..αν τα έχετε ήδη κάνει αυτά πες της ότι μπορεί να γίνει πολύ όμορφη επίσης αν βγάλει τα φρυδια της..και μείνετε εκεί για λίγο καιρό. Μετά θα σου ζητήσει κάτι άλλο οπότε θα αυξήσετε τις <<γυναικείες περιποιήσεις>> όπως τα νυχάκια εκτός σχολείου πάλι. Δεν ξέρω αν ακουγονται οπισθοδρομικές οι απόψεις μου..εγώ μεγάλωσα με αυτές και νομίζω ότι είναι και οι πιο σωστές γιατί προσωπικά ένιωθα κοριτσάκι ΄τουλάχιστον μέχρι να τελειώσω το γυμνάσιο ίσως και λίγο παραπάνω.Επίσης έμαθα και το θεωρώ και σωστό , μάλιστα το κουβεντιάζουμε ιδιαίτερα οι δάσκαλοι μεταξύ μας, στους περισσότερους φαίνεται ενοχλητικό, να σέβομαι το σχολείο..έμαθα να σέβομαι το δάσκαλό μου ή τη δάσκάλα μου. Εντάξει απο κάποια ηλικία και μετά σίγουρα δεν ασχολείσαι με τέτοια αλλά σε ένα 13χρονο...σίγουρα!! Εϊναι απο τα πρώτα που κουβεντιάζονται στον κύκλο των δασκάλων.

Θα διαφωνήσω μονο στην άποψη ότι 13 χρονών δεν είναι παιδί αλλά κοπελίτσα... Πιστέψτε με ..είναι παιδί! Τα βλέπω κάθε μέρα ...και μαμάδες οι οποίες βλέπουν τα κορίτσια σε αυτή την ηλικία σαν κοπελίτσα..δυστυχώς φαίνονται μικρομέγαλα...Θεωρώ ότι από την ηλικία τω ν 16 ενα κορίτσι μπορεί να θεωρηθεί κοπελίτσα και να αρχισει να κάνει πράγματα που αρμοζουν σε κοπέλες και πάλι σε μικρότερο βαθμο...είχα μια μαθητρια της οποίας η μαμά την έβλεπε σαν κοπελίτσα όπως λες vaster μου..σε πληροφορώ ερχόταν με βαμμένα μάτια στην τάξη και μετο μπλουζάκι που έκανε το σουτιέν της να φαίνεται..12 χρόνων! οχι..ας αφήσουμε και κάποια πράγματα για αργότερα που θα ταιριάζουν και καλύτρα στη δική της ψυχολογία..και βλέπω από την άλλη κορίτσια της ίδιας ηλικίας πιο αθώα...πιο παιδιά..γιατί πολύ απλά έτσι είναι σε αυτη την ηλικία!!Παιδιά που αρχίζουν και μπαίνουν στην εφηβεία. Όσο για το σκουλαρίκι..δεν είμαι κατά..ίσα ίσα μου αρέσει, απλώς για αρχή θα την άφηνα να το φοράει μονο στις βόλτες τις έξω. Στο σχολείο όχι. Σα δασκάλα σε μια τέτοια ηλικία θα μου κακοφαινόταν παρα πολύ..όσο καλή μαήθτρια κι αν ήταν. Θα το έβλεπα όπως να φοράει κραγιόν ή μολύβι στα μάτια. Κινήσεις αθώες μεν αλλά ακατάλληλες για την ηλικία της...

Κι εγώ το ίδιο..δε θα κάτσω να δείρω εγώ το παιδί μου ή να το μαλώσω μπροστά σε μια άλλη ειδικά αν φταίει το παιδί της!! Αν και συχνά τον μαλώνω μπροστά σε κόσμο ..αυτό πρέπει να το αλλάξω όσο είναι καιρός γιατί όταν θα μεγαλώσει θα νιώθει πιο έντονα την ντροπή και θα νιώσει πολύ υποτιμητικά..το σωστό είναι να το πάρεις παράμερα, καλύτερα σε ένα δωμάτιο και να του μιλήσεις, να το μαλώσεις ότι θέλεις τελοσπάντων...αλλά μπροστά σε άλλους ποτέ.

Νομίζω θα συμφωνήσω απολύτα με την Αγγελική..κι εγώ έτσι το βλέπω αν και τις έχω βρέξει στο Δημητράκη...το θέμα είναι εμείς οι ίδιες να το βγάλουμε εντελώς μα εντελώς από τη ζωή μας..και ναι είναι δύσκολο να σπάσουμε την αλυσίδα γιατί όλοι μα όλοι γονείς,παππουδες, γιαγιάδες, παιδιά έχουμε φάει ξύλο..οπότε κι εμείς το ανακυκλώνουμε στη ζωή μας..έστω κι ελαφρά. όσοι όμως δεν έχουν φάει ποτέ μα ποτέ ξύλο ξέρουν πολύ καλά πως δεν είναι απαραίτητο να χτυπήσεις κάποιον γιανα πετύχεις το σκοπό σου...

Η τελευταία φρ΄ση σου Ελένη δηλώνει πολύ καλά πως η βία φέρνει βία..κακά τα ψέματα..το έχω νιώσει και το έχω κάνει κι εγώ..ο αντρας μου έχειμεγαλώσει σε διαφορετικό περιβάλλον απο το δικό μου λιγότερο νευρικό με τα δικά της ελαττώματα όμως..όταν τσακωνόμαστε βλέπεις τη διαφορά...δε θα σηκώσει ποτέ το χέρι του σε μένα ψάχνει όμως την πραγματική αιτία του καυγά μας..αντίθετα εγώ ξεσπάω πάνω του μέχρι να μου φύγει όλος οθυμός με τσιμπιές, κλωτσιές..εν ολίγοις..έχω μάθει ο θυμός μου να εκδηλώνεται με βία..βέβαια μαζί του έχω αλλάξει πολύ αλλά όχι τελείως..και θέλω να το βγάλω από τη ζωή μου εντελώς. Κακά τα ψέματα όμως..και οι ξυλιές που δίνεις εσύ στο παιδί σου μην ξεχνάς πως του δίνουν το μηνυμα...θα το κάνει κι αυτό αργότερα στα δικά του παίδιά γιατί έτσι έμαθε!!Κι εμένα αυτό με ενοχλεί για το γιο μου..δε θα ήθελα να γίνει τέτοιος άνθρωπος..αλλά μήπως είναι ουτοπικό; Μήπως παρα είναι τέλειο για να είναι εφικτό;Μπορεί ..μπορεί και όχι!

καντινου έγραψε: Αυτό πιστεύω κι εγώ Ελένη...όταν και μονο προσπαθουμε να καταλάβουμε το παιδί , να του μιλήσουμε και να ακουσουμε τι έχει να μας πει, τότε κάνουμε σημαντικά βήματα και τα παραστρατήματά μας μοιάζουν αμελήτέα..γιατί πως να το κάνουμε..δεν ειμαστε υπολογιστές να τους προγραμματίζεις και να λειτουργουν..άνθρωποι είμαστε.. Πάντως έχω δει πως όταν πω στο Δημητράκη , ακόμη κι όταν στριγγλίζει υστερικά, <<Ακουσε τι λέει η μαμά!>> ήρεμα και με σταθερή φωνή αμέσως σταματαει να κλαίει και να τσιρίζει και με ακουει...όταν πάλι δε σταματήσει τον ρωτάω..<<Πες στη μαμά τι θέλεις και μη φωνάζεις!>> και πάλι με τον ίδιο τρόπο..άκουει παιδιά...και ακόμη και ο ύπνος που ώρες ωρες μας δυσκολεύει έχει γίνει πιο εύκοολος με αυτόν τον τρόπο..έχει καταλάβει ότι η μαμά του τον ακουει και ακουει κι αυτός εμένα..μου αρέσιε πολυ όταν πετυχαίνει..νιώθω ότι τον σέβομαι και με σέβεται και ότι μαθαίνει να ακουει τον άλλο...πράγματα πολύ σημαντικά σήμερα..ξέρετε συνήθως όταν μας μιλάει κάποιος βιαζόμστε να βγάλουμε συμπεράσματα και κάποιες φορές καταλήγουμε σεκαυγά γιατί δεν ακουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τι μας λέει ο άλλος...ότι πάρει το αυτί μας..επφανειακά! Κι όμως τα λόγια του άλλου έχουν βάση αν δώσουμε τη σωστή προσοχή..το πιστεύω..

ντίνα δε νομίζω να το είπε για σένα η ΕLDO..μου φάνηκε γενικό και άοριστο. Πάντως Ελένη εμάς η τιμωρία μας (όποτε τον βάζω,σπάνια δηλαδή) είναι στο μπανιο με ανοιχτα τα φωτα για περίπου μισό με 1 λεπτό..μολις ανοιξω την πόρτα του μιλάω πολύ όμορφα και ευγενικά να καταλάβει το λάθος του και λέμε συγγνώμη και δίνουμε αγκαλιτσα..δεν ξέρω..ουτε κι εμένα μου φαίνεται τελείως σωστό, ΄μάλλον δεν είναι αλλά έπρεπε να βρω κάτι που να τον τρομάζει κάπως..να τον συγκρατεί..έτσι και μονο στο άκουσμα << σου εξήγησα ότι είναι κακό αυτό που κάνεις..θα πάμε τιμωρία..1.....2.....3....>> σταματάει αμέσως αυτό που κάνει ..με έχει σώσει πάααααρα πολλές φορές....και δεν χρειάζεται να στριγγλίζω και να γίνομαι κακιά..το λέω όμορφα και ωραία κι κάνω πως σηκώνομαι κι αμέσως σταματάει...η κοπέλα του αδερφου μου είναι ψυχολόγος..δεν μου έχει πει κάτι αρνητικό γι αυτό..με έχει δει και μάλιστα θεωρεί ότι χρειάζεται να μπαίνουν όρια απο τώρα..τη μονη αμφιβολία που έχει είναι μήπως αναπτύξει φοβία στους κλειστους χώρους..τι να πω..δηλαδή αν τον έβαζα να κάτσει σε καρεκλάκι σαν τιμωρία ..θα φοβόταν τα καρεκλάκια;;;ΤΙ ΝΑ ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ.....ότι κι αν κάνω ότι κ αν σκεφτώ να είναι τόσο λάθος;;;Ε δεν μπορουμε να είμαστε και τέλειοι γονείς..αυτό είναι από απίθανο έως αδύνατο!! Παλέυω κάθε μέρα να είμαι σωστή...κάπου θα την κάνω τη βλακία..δεν μπορεί ...

Αλκοστ μου πολύ χάρηκα με το μηνυματάκι σου!!! σε νιωθω...είναι απο τα πιο όμορφα συναισθήματα της εγκυμοσύνης!! Κάθε βράδυ που ξαπλώνων περιμένω πως και πως να το νιώσω και να βάλω το χέρι μου επάνω να το νιώσω...αν και κάποιες φορές το άτιμο με πατάει στην κύστη και θέλω να τρέξω οπωσδήποτε στην τουαλέτα!!! Ευχομαι η κάθε σου μέρα απο δω κάι πέρα να είναι γεμάτη ευτυχία και συγκινήσεις όπως τώρα...αυτό το αγοράκι ήρθε για να κάνει τη ζωή σου πιο όμορφη..αυτό είναι σίγουρο!!!(ίσως και πιο δύσκολη αλλάαααα...τι πειράζει μωρέ!!!Αυτό ναναι καλά!!!!χεχεχεχεχχε)

γιατί δε γελάτε;;;; εεεεεε;;;;;

Λοιπον...εγώ θα πω τον τελευταίο λόγο!!!!!Εγώ το άνοιξα , εγώ θα το κλείσω... Λοιπόν....<<Τελευταίος λόγος...!!!>>(τον είπα!!)

δεν μπορώ να τα διαβ΄ζω...κυρίως γιατί δεν μπορουμε να κάνουμε κάτι...αίσχος...δε θέλω να τα ακουω....είναι σα να μου μπήγουν μαχαίρι στην καρδιά κι ας μην ήταν δικά μου παιδάκια...

Ε δε θέλει και πολύ για να το καταλάβεις..<<αξιολογος>> και γνωστός γιατρός της Ρόδου σε Δημοσιο Θεραπευτήριο...μακάρι να κάνω λάθος..αν είναι αυτός τότε κρίμα η εμπιστοσυνη που του έχω..

Γιατί το μυαλό μου πάει στο γιατρό μου;;Ευχομαι να μην είναι αυτος...αν όπως κατάλαβα έγινε στη Ρόδο...

καλημέρα Ελενάκι..τι να σου πω τώρα...γνώμη δεν έχω πάνω στο θέμα όμως ο οφθαλμίατρος τι σου είπε; Να υποθέσω ότι στο Παίδων είναι καλύτερα; Σε ποιον γιατρό πάτε;

αααα..νομιζω κατάλαβα ποια είναι!!!!!αλλά δε λέω μην και έκανα κανενα λάθος!!

Ουυυυυυυ ευτυχισμένη μαρινιω μου!!!!χαχαχαχαχα

Κατρινα έγραψε: Τώρα αυτό γιατί μας το λες;;; Για να ζηλέψουμε;; Ε;;;;;; Μπράβο...κάνε κορη να δεις καλό δε λένε;;; Ορίστε..κι εγώ με δυο γιους..δεν μπορεί..θα την έχω κάνει την αμαρτία μου και το πληρώνω!!!! :silly:

Φρανιτα μια από τα ίδια!! Όλα όσα περασες τα πέρασα και τα περνάω όλα μα όλα..!! Και το χαμογελο της κολγκέιτ όποια το έχει να μας πει τη συνταγή!!Πλένω πλένω και μια αποχρωση ζαχαρί την έχουν!! Κιμον...εμείς δεν τα βγάζουμε πέρα με 1-2 παιδιά..αλλά με 20 το μινιμουμ!! Αντε μετά να έχεις ηρεμία!!!Αλλά εντάξει..δυο χρόνια κάθομαι..και άλλα τόσα θα κατσω..οπότε τα νεύρα αδικαιολόγητα!!!!! Ραφαέλ..αστα κορίτσι μου εκεί μέχρι το βράδυ..κοροιδο είσαι να τα μαζεύεις όλη μέρα;;;Αντε δυο φορές την ημέρα και καλά είναι!!Οσο για το σκηνικό με το χυμο....αααχχ..πόση υπομονή και αυτοσυγκράτηση να έχει κάποιος!!! Εμενα προχθές ο μικρός μου ζητησε φαγητό...του έβαλα..μολις είδε το πιάτο ήθελε άλλο..φωναζε όλη την ώρα..<<άλλο...άλλο>> του λεω "<<έλα αγοράκι μου..κοιτα τι όμορφο πιάτο είναι αυτό!!!>> όχι!!!Εκεί!!!! Πάει λοιπόν στο συρτάρι με τα πιάτα..πιάνει αυτό που του άρεσε αλλά αφήνει ένα πάνω πάνω..και όπως κλείνει το συρτάρι....πάρτο κάτω το πιάτο...έμεινε κοκκαλο...του μιλησα αυστήρα αλλά όχι νευρικά του στιλ<<είδες λοιπον τι έκανες;πάει το πιάτο..τώρα Δημητράκη;κοιτα ποσα κομμάτια έγινε>>..κουβέντα δεν είπε..καθόταν εκεί να τα κοιτάει με σκυμμένο το κεφάλι..τον λυπήθηκα ..μοηυ λέει λοιπόν..<<κουπα μαμα!!>>και χαμογέλασε!!! Αντε του λέω πήγαινε να φέρεις τη σκουπα να τα μαζέψουμε!! Και κρατουσε μαζί μου τη σκουπα κι έκανε πως σκουπιζε!!Το γλυκό μου μωρεεεεεεεε....

Λοιπόν ήρθε η ώρα νομίζω να κανονίσουμε και οι Ροδίτισσες μια συνάντηση!!!!!

Συμφωνώ με πολλά...ότι ναι φέρθηκα πολύνευρικά..αλλά χωρίς ΄να θέλω να δώσω άλλοθι στον εαυτό μου, όντως η εγκυμοσύνη ώρες ώρες με κάνει υπερβολική..το θυμάμαι και από την προηγουμενη..είμαι που είμαι ώρες ώρες, έχω και την εγκυμοσύνη και το ποτήρι ξεχείλισε. Ευτυχώς για το παιδί μου αλλά και για μένα, δεν είναι κάτι που συμβαίνει καθημερινά (το να χάσω την υπομονήμου όχι να δείρω)..Επίσης συμφωνώ πως δεν πάθαμε και τίποτα όσοι φάγαμε ξύλο αν και όποτε θυμάμαι μια συγκεκριμένη μέρα όπου ο ποπος μου ειχε μελανιάσει μου έρχεται να βάλω τα κλάματα και να αναρωτηθώ τι ένιωθε εκείνη την ώρα η μαμά μου που με έβλεπε να σπαράζω από τον πόνο..δε θα μπορουσα να το κάνω ουδέποτε στο παιδί μου!! Συμφωνώ όμως και με την αντίθετη άποψη ότι η βία φερνει βία, πως να το κάνουμε; Τρανταχτό παράδειγμα; Όλες εμείς που δίνουμε μια ξυλιά στα παιδιά μας όταν φτάσουμε στα όριά μας...αν μας είχαν διδάξει την ψυχραιμία και την αυτοσυγκράτηση το ίδιο θα κάναμε!! Το ότι δε γίναμε ιδιαίτερα βίαιες μαμάδες οφείλεται πιστεύω περισσότερο σε δική μας επιλογή να βάλουμε όρια στο θυμο μας και να αντιταθουμε στο ξύλο..αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν ξεφεύγουμε που και που..εγώ πιστεύω πως ουτε τη σφαλιάρα του έπρεπε να φάει ο Δημητράκης μου , ουτε τηνξυλιά στον ποπο πρέπει να δίνουμε..αυτά είναι τα πρέπει..το τι κάνουμε εμείς απο κει και πέρα είναι δικό μας θέμα...εξάλλου..τι κατάλαβε ο μικρός μου σκανταλιάρης; Αλλαξε συμπεριφορά; Δε νομίζω!!χεχεχεχεχεχε..εγώ παίρνω περισσότερες ανάσες!!! Και πιστεύω πως παρόλο που είμαι δασκάλα δεν παύω να είμαι και άνθρωπος...και όσο μεγαλώνω μαθαίνω από τους αλλους αλλά και απο τα λάθη μου..και μπορώ να πω πως το επάγγελμα μου έκανε ένα πολύ μεγάλο καλό!! Δεν μπορείς να χτυπήσεις παιδάκι..αυτό είναι δεδομένο!! Οπότε ακόμη κι αν σε φέρει εκτός εαυτού δεν μπορείς να δείρεις..τι κάνεις;; Ψυχραιμία, καμιά φωνή παραπάνω(αν και προσπαθώ να το μειώσω..δε θέλω να ΄γίνομαι υστερική!!) , εξηγηση πολύ γιατί τα πλησιάζεις περισσότερο..γενικά βρήκα εναλλακτικές οταν νιώθω ότι φτάνω στο τέλμα..έχουν μεγαλώσει λιγο οι αντοιχές μου εξ αιτίας της δουλειάς μου..΄και θεωρώ σωστό άνθρωπο εκείνον που καθημερινά ψάχνει μέσα του να βρει το λάθος που έκανε και να το διορθώσει..παράδειγμα; Ο μπαμπάς μου..πρέπει να δειτε πως μεγαλωνει το Δημητράκη!! Ζηλεύωωω!!! Ακολουθεί το δικό μου τρόπο της ομιλίας παρά την ξυλιά...βέβαια φωνάζει ακόμη πολύ και εκνευρίζεται εύκολα αλλά σημασία έχει ότι σαν άνθρωπος βελτιώνεται...Όπως και να το κάνουμε δε μεγαλώσαμε με τους τέλειους γονείς..όλοι κάτι κουβαλάμε...σημασία έχει πόσο προσπαθουμε να μην το μεταφέρουμε κι εμείς το ίδιο στο ρόλο μας σαν γονείς...να μην γινόμαστε αντιγραφές αλλά να βελτιωνόμαστε..όσ μπορουμε να φτάσουμε το τέλειο αν γίνεται..εμείς εξάλλου λέμε τη φράση..<<μέχρι εκεί μπορω..>>δοκίμασες όμως και παραπάνω;;;

ΚΑι συγγνώμη..θα μάθουμε ποια είναι αυτή με μεγάλο κάρμα και χωρίς ιδιαίτερα και σοβαρά επιχειρήματα;;; Σπάω το κεφάλι μου όλη μέρα!!!

Καλημέρα κοριτσια..ευχαριστώ για τηβοήθεια...ήταν πολύ σημαντικός ο στόχος..!!!!!!!! χεχεχεχεχεχεχε...εντάξει..δεν ήταν και κανενας σοβαρός λόγος να ανοιξω θέμα αλλά επεισή σπάστικα αρκετές φορές με αυτό ήθελα να βάλω ένα τέλος. Παπάκι μου αρέσει να μου λέειο άλλος στα ίσια τι τον ενοχλεί ή ότι διαφωνεί σε κάποιες περιπτώσεις μαζι μου..ακόμη και σε όλες..δεν έχω πρόβλημα! Αλλωστε πάνω από όλα σημασία έχει να περνάμε καλά εδω σαν παρέα, να ξεσκάμε , να ηρεμουμε...όχι να κλείνουμε τον υπολογιστή ακομη περισσότερο εκνευρισμένες! Εγώ τουλάζιστον ακόμη και με ενα τέτοιο θέμα γέλασα πολύ ...

Να τα χιλιάσεις και να σε χαίρεραι η οικογένειά σου κοριτσάκι μου!!! Ότι επιθυμείς!!!!!

Πάντως να ομολογήσω...δεν του τις έδωσα στον ποπο..αλλά στο πρόσωπο...ναι..το ξέρω ότι φέρθηκα απαισια..δεν είχα καν την ψυχραιμία να του τις δώσω στον ποπο...οφείλω να μην το επαναλάβω πιο πολύ για το ίδιο μου το γλυκό αγοράκι ...