kond

Εδώ κάνουνε καισαρικές για ψύλλου πήδημα! Έλεος πια με τις καισαρικές στην Ελλάδα! Κάτι πρέπει να γίνει για να τελειώνουμε πια με αυτό το θέμα. Κι εγώ με καισαρική γέννησα και είμαι 28!

Αυτό με την πιπιλα είναι ένα θέμα...Της έδωσα κι εγώ και την πήρε αμέσως. Αλλά εχθές διαπίστωσε ο μπαμπάς της ότι όποτε της έπεφτε άρχιζε τη γκρίνια. Έτσι είπα να την κόψουμε αν και η παιδίατρος μας είχε καθησυχάσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην θέλει μετά το στήθος μου. Όπως και να έχει όμως ακόμα και η υποψία ότι μπορεί να μπερδευτεί, δεν θα του την ξαναδώσω τουλάχιστον μέχρι να σαραντίσει. Μπορεί να το έκανα να θέλει ακόμα πιο πολύ να είναι στο στήθος! Μπορεί και να μην έχει καμία σχέση η πιπίλα...Δεν ξέρω...Πάντως σήμερα με 1.30 ώρα στο στήθος χορταίνει και είμαστε όλοι μια χαρά! Εμείς την ξυπνάμε στο 3ωρο για να φάει γιατί είχε παρουσιάσει λίγο ίκτερο στο μαιευτήριο.

Και ενώ σιγά σιγά ξεπερνάμε το πρόβλημα των θηλών, άλλο ένα πρόβλημα με απασχολεί... Τρώει πάρα πολύ βρε παιδιά! Τώρα θα μου πείτε είναι αυτός λόγος να προβληματίζομαι? Φυσικά και χαίρομαι που έχω φαγανό παιδάκι, αλλά ο αποκλειστικός θηλασμός με εξαντλεί! Επιπλέον νομίζω ότι περνάω επιλόχιο κατάθλιψη και κλαίω διαρκώς! Αισθάνομαι τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν, και έχω το μωρό 2 ώρες να πίνει, να πίνει και να μην χορταίνει...Προσπαθώ να την ξυπνάω όταν καταλαβαίνω πως την έχει πάρει ο ύπνος στο στήθος και βλέπω πως την περισσότερη ώρα απο αυτή που μένει στο στήθος τρώει κανονικά. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβαιτε την ποσότητα που την χορταίνει. Εχθές το απόγευμα την θήλαζα απο τις 8.10. Όταν την έπαιρνε ο ύπνος την έβγαζα να την ρέψω, δεν ξυπνούσε οπότε την έβαζα στο πορτ μπεμπέ. Μετά απο 5 λεπτά γκρίνια για φαγητό. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τις 10. Είπαμε ότι οι ρώγες μου αρχίζουν να στρώνουν αλλά σε αυτό το διάστημα (βάλε-βγάλε στο στήθος) είχανε πάρει φωτιά!!! Στις 10 λοιπόν πήγαμε όλοι μαζί να ξαπλώσουμε. Μόλις ξάπλωσα στην αγκαλιά του αντρούλη μου να τη πάλι η γκρίνια...Ε, λεω δεν τη παλεύω άλλο...θα της φτιάξω έτοιμο! Της ετοιμάζω λοιπόν 60 ml έτοιμο, το πίνει όλο! Μετά ακόμα πεινούσε! Έφερα και τα 60 ml που είχα βγάλει με το θήλαστρο απο το μεσημέρι (για τις άγριες νυχτερινές ώρες) και πεινούσε κι άλλο!!! Της έδωσα λοιπόν απο το ένα στήθος (γιατί το άλλο με πονούσε αρκετά) κανα 20λεπτο και ευτυχώς κοιμήθηκε! Είχε πάει 12.30 η ώρα δηλαδή είχε μείνει 4 ώρες ξύπνια και ζητούσε διαρκώς φαϊ! Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Το θέμα που με στεναχωρει περισσότερο είναι ότι μέσα στην κατάθλιψή μου σκέφτομαι μήπως το γάλα μου δεν είναι αρκετά θρεπτικό, ή μήπως δεν της αρκεί... Εσείς τι λέτε? Είναι νορμάλ όλο αυτό? Για μένα νομίζω πως θα ήταν αδύνατο να ταϊζω ένα παιδί 20 ώρες την ημέρα! Έχω μετά και διάφορες να μου λένε "μα δεν αισθάνεσαι μια ηδονή όταν θηλάζεις?" Ποιά ηδονή ρε φίλε??? Εδώ σφίγκω τα δόντια κάθε φορά που αλλάζω στήθος! Απο το σφίξιμο φοβάμαι την σπάσω κανένα παϊδι του παιδιού!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις και την υποστήρηξή σας. (Δεν είχα χρόνο να απαντήσω νωρίτερα...καταλαβαινετε νομίζω) Φυσικά και θέλω πάρα πολύ να θηλάσω. Αλλιώς δεν θα έμπαινα σε διαδικασία ούτε καν να σας απασχολήσω. Εχθές να πήγαμε πάρα πολύ καλα! Την θήλασα κανονικά όλη μέρα και μάλιστα κάποια στιγμή που δεν έφαγε πολύ και αισθανόμουν πολύ φουσκωμένα τα στήθη μου, έριξα ζεστό νεράκι και έβγαλα με το θήλαστρο 80ml! (για 8η μέρα καλά δεν είναι τα 80ml?) Το άφησα στο ψυγείο αυτό για το βράδυ που είναι πιο λέμαργη και με κρατάει αρκετές ώρες ξύπνια. Σήμερα το πρωί όμως είχα πάλι πολύ πόνο. Την θήλασα το πρωί με το που ξύπνησε αλλά μετά της έκανα συμπλήρωμα γιατί άντεξα...Ξ'ερετε πόσες τύψεις αισθάνομαι όποτε της δίνω συμπλήρωμα? Πολλές... Μετά έβγαλα πάλι με το θήλαστρο 110 ml και της τα έδωσα κατα τις 11 που ξαναξύπνησε. Το καημένο έψαχνε τις θηλές μου...έπινε δεν λεω αλλά ήθελε να αισθανθεί την μανούλα...και τώρα που σας το γράφω κλαίω...Είναι και οι ορμόνες ρε γαμώ το...Λοιπόν, το μεσημέρι πάλι θα της δώσω κανονικά με το στήθος και θα σφιχτώ! Αμα πια! Αφού και όλες σας τα περάσατε! Είχαν οι γιαγιάδες μας και οι μαμάδες μας purelan?? Δεν είχαν κι όμως μας θήλασαν!

Γέννησα στις 13-5-11 ένα πολύ γλυκό κοριτσάκι 3.250. Ταλαιπωρήθηκα πολύ να το φέρω στον κόσμο αφού πέρασα 10 ώρες ωδίνες και τελικά ήταν τυλιγμένη με τον λωρο και της ήταν αδύνατο να κατέβει. Οπότε πέρασα και τα θέματα της καισαρικής. Όταν την θήλασα πρώτη φορά μου άρεσε πάρα πολύ. Έπιανε σωστά τις θηλές μου, το γάλα μου της αρκούσε και εκείνη είχε αρκετή όρεξη! Φοβόμουν πολύ τον τραυματισμό των θηλών μου γιατί η αδερφή μου όταν θήλαζε πονούσε πολύ και αναγκάστηκε να κόψει τον θηλασμό. Εγώ είχα μεγάλη φοβία με το θέμα αυτό γιατί δεν θέλω να μην θηλάσω. Στο μαιευτήριο όλα καλα...ήταν πολύ φαγανή, της έδινα εγώ όσο είχα και 2-3 φορές έφαγα και συμπλήρωμα. Τώρα όμως που ήρθαμε στο σπίτι έχω γίνει άλλος άνθρωπος...Φοβάμαι το μωρό μου όταν έρχετε η ώρα να φάει! Με πόνεσε κι όλας αρκετά σε κάποια φάση σήμερα και έβαλα τσιρίδα! Μετά απο πολλές κρίσεις πανικού αυτές τις 2 μέρες, αποφάσισα να γίνω πιο πεισματάρα με το θέμα. Θέλω όμως ψυχολογική υποστήριξη για να το καταφέρω...Τι με συμβουλεύετε να κάνω?