Απο την ωρα που διαβασα τί σου συνεβη δεν εχω σταματησει να κλαιω. Ειναι φοβερο να συμβαινει κατι τετοιο σε μια γυναικα που θελει πραγματικα να γινει μανα και σε αλλες να ερχονται ολα τοσο ευκολα και να τα ριχνουν. Τετοιες σκεψεις εκανα πριν απο 2 χρονια, οταν μετα απο καποιες προσπαθειες εξωσωματικης εμεινα τελικα εγκυος! Η χαρα μας δε λεγοταν, το ονειρο μου γινοταν πραγματικοτητα!!!!!!Χαλαλι τοσος κοπος και φαρμακα και απογοητευσεις. Καθε αποτυχια ηταν για μενα ενας θανατος.Καθε φορα χρειαζοταν να ξαναμαζεψω τα κομματια μου.Ωσπου τελικα τα καταφεραμε. Και ηρθε η μερα για την αυχενικη διαφανεια.Δεν θα το ξεχασω ποτε!!!!!!!!Η καρδουλα χτυπουσε κανονικα, αλλα......ο γιατρος διεγνωσε ακρανια. Χρειαστηκε να κανω διακοπη εγκυμοσυνης με κανονικη γεννα, ενω απο τα διπλανα δωματια ερχοταν το κλαμα νεογεννητων μωρων. Εκανα καιρο να το ξεπερασω, ουτε ηθελα να ακουσω για αλλη προσπαθεια. Καποιος μου ειπε οτι ο Θεος σου στελνει ο,τι μπορεις να αντεξεις. Ποιος μπορει να αντεξει κατι τετοιο? Και ομως ειχε δικιο. Ολα γινονται για καποιο λογο. Και η επομενη φορα θα ειναι πολυ διαφορετικη, πολυ φωτεινη και χαρουμενη!!!!!!!!!!Προσεξε μονο μην πεσεις σε μελαγχολια, γιατι καποιο σπορακι χρειαζεται εσενα για μανουλα. Θα περασεις απο ολα τα σταδια, ομως ο χρονος ειναι γιατρος. Ο χρονος και το μυαλο σου. Στο λεω εγω, που τελικα, αν και με δυσκολιες, καταφερα να κρατησω στην αγκαλια μου 2 μωρακια. Στο ευχομαι ολοψυχα κοριτσι μου. Δυναμη και κουραγιο..........