χα...χα...όχι καλέ...ούτε ρόμπα, ούτε τίποτα παίζει.
Μόλις έρθει η σειρά σου, μπαίνεις στο χώρο του ακτινολογικού (χαμηλός φωτισμός), σου λένε να πας στην τουαλέτα, να βγάλεις τα ρούχα σου από τη μέση και κάτω και να βγεις.
Μόλις βγεις, ξαπλώνεις σε ένα σαν τραπέζι, σου βάζουν ένα μαξιλάρι στο κεφάλι και εδώ αρχίζει η πλάκα...τουλάχιστον εγώ γέλασα...
Μόλις ξάπλωσα, μου είπαν να πιάσω με τα 2 μου χέρια το μαξιλάρι...αναρωτήθηκα γιατί, αλλά μόλις το έκανα, ήρθαν και με τράβηξαν από τα πόδια προς το κάτω μέρος του τραπεζιού για να μου βάλουν το διαστολέα. Μόλις μου έβαλαν το διαστολέα, μου ξαναλένε να ξαναπιάσω το μαξιλάρι με τα 2 μου χέρια και με ξανατραβάνε προς τα πάνω τώρα για να γίνει η εξέταση. Οπότε εμένα με τη φόρτιση της στιγμής και το πάνω κάτω συνέχεια, με έπιασαν τα γέλια.
Αφού τέλειωσα, σου δίνουν χαρτί να σκουπιστείς γιατί αυτό το υγρό τρέχει μόλις σηκωθείς, πας στην τουαλέτα, ντύνεσαι, φοράς και μια σερβιέτα και βγαίνεις.
Γενικώς, σε έχουν πολύ το νου τους. Εμένα με ρωτούσαν συνέχεια, αν είμαι καλά, αν νιώθω ζαλάδα και μου είπαν κιόλας στην τουαλέτα να μην κλειδώσω. Φαντάζομαι, κάποιες πρέπει να έχουν λιποθυμήσει, οπότε προσέχουν.