samarcande

Έλενα πως είναι ο Ζοζεδάκος?? Περάσατε λαχτάρα κι εσείς! Γεωργιάννα περαστικά στο Διονυσάκο!!! Δανάη το ταξίδι στα Χανιά ισχύει, φτάνουμε Πέμπτη 31/5 το βράδυ και φεύγουμε Τετάρτη 6/6 το απόγευμα!

Ναι η Έλενα πρέπει να έκανε τη δεύτερη κόρη! Γεωργιάννα τι είπε ο δικός σας παιδίατρος? Εμείς πήγαμε και πήραμε το δώρο του Άρη, το ποδηλατάκι!! Είχε πει πως θα το έπαιρνε η μαμά του Βαγγέλη αλλά καθώς έχουν τσακωθεί, θα είναι το δικό μας δώρο τελικά. Και πήραμε ένα λίγο φθηνότερο μοντέλο που μου άρεσε πολύ! Τις επόμενες 2 μέρες έχω δουλειές με φούντες!!!

Κορίτσια γεια σας! Να σας ζήσουν τα μωράκια σας!!! Είμαι μανούλα Μαΐου 2011 και μπήκα να δω αν είχατε κανένα νέο από τη Σαμάνθα, την αναζητούμε κι εμείς από το περσινό μας θέμα. Καθώς διάβασα λίγο τη τελευταία σελίδα σας δε μπορώ να μη σας γράψω δυο τρία πράγματα για το θηλασμό. Είναι πράγματα που κι εγώ έμαθα από άλλες μανούλες κι από ειδικές σελίδες και ομάδες στο διαδίκτυο καθώς η πλειοψηφία των γιατρών και μαιών δίνουν πολύ λάθος οδηγίες. ΜΗΝ κοιτάτε ρολόγια, ΜΗΝ μετράτε χρόνους, βάζετε το μωρό στο στήθος όσο συχνά ζητάει και για όσο χρόνο θέλει. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να θηλάζει ακόμα και 18 ώρες το 24ωρο! Η παραγωγή ρυθμίζεται από τη ζήτηση του μωρού, όσο περισσότερο έχετε το μωρό στο στήθος τόσο γάλα θα παράγετε. Επίσης το μωρό ζητάει το στήθος για ασφάλεια, παρηγοριά, παιχνίδι, ζεστασιά, νανούρισμα! Η ποσότητα που αντλείτε με θήλαστρο ΔΕΝ είναι ενδεικτική της παραγωγής σας, το θήλαστρο δεν έχει τις θηλαστικές ικανότητες του μωρού. Το θήλαστρο ΔΕΝ χρειάζεται τις πρώτες 6-8 βδομάδες, μπορεί να κάνει και κακό (υπερπαραγωγή, σύγχυση θηλών για το μωρό). Μέχρι να εδραιωθεί η γαλουχία ΜΗΝ το χρησιμοποιείτε αν δεν υπάρχει πολύ συγκεκριμένος λόγος (πρέπει οπωσδήποτε να λείψετε). Δίνοντας συμπλήρωμα ρισκάρετε και την παραγωγή σας και την πιθανότητα να πάθει το μωρό σύγχυση θηλών και να μην πιάνει καλά το στήθος μετά. Χρήσιμες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ: http://pediatros-thes.gr/ http://www.mitrikosthilasmos.com/ και για όσες είστε στο facebook, αναζητείστε τις ομάδες: Παιδιατρείο Στέλιου Παπαβέντση Θεοδώρας Μενούνου Απανταχού θηλάζουσες Αττική: ομάδα υποστήριξης μητρικού θηλασμού και μητρότητας (και υπάρχουν και αρκετές άλλες τοπικές ομάδες) Και πάλι να σας ζήσουν τα μωράκια σας και συγγνώμη για την παρέμβαση.

Κι εμείς κοιμηθήκαμε λίγο καλύτερα... κι εμείς με ντεπόν! Άτιμα δόντια!!!

Γιατί sorry? Η ανταλλαγή απόψεων δεν έβλαψε ποτέ κανέναν! Έγραψα απλώς τη δική μου οπτική επειδή με ρωτήσατε για τα αμύγδαλα. Από εκεί και πέρα προφανώς κάθε μαμά κάνει το καλύτερο για το παιδί της και να μη ξεχνάμε πως δε ταιριάζουν όλα σε όλους, ούτε είναι όλοι οι οργανισμοί ίδιοι! Αφροδίτη σκέφτομαι για πατς γιατί θα είμαι πιο σίγουρη έτσι για το ποια τροφή ενοχλεί και ποια όχι... Αναστασία δύσκολο ακούγεται αυτό, έχετε σκεφτεί για baby sitter ή θα προσπαθήσετε να το ρυθμίζετε μόνοι σας? Πότε θα ξέρεις λεπτομέρειες για τη δουλειά σου? Έχεις επιλογή στις βάρδιες?

Και για τις φράουλες και τα κεράσια θεωρώ την απαγόρευση μέχρι τα 3 υπερβολική. Στο θηλασμό δε μου βάλανε ποτέ κανέναν περιορισμό και αυτές τις μέρες τρώω φράουλες (έφτιαξα και παγωτό με φράουλες και γάλα καρύδας - μούρλια!) και δεν έχω δει αντίδραση. Καλού κακού όμως θα του κάνω κι ένα πατς πριν φάει ο ίδιος. Αφροδίτη μπράβο στην Αθηνούλα! Κι εγώ δε ξέρω αν θα προλάβω τα γενέθλια του Άρη, προβλέπω πως θα έχουμε καινούριο θέμα ως τη Κυριακή... Εμείς φάγαμε λιθρινάκια, με πατάτες τηγανιτές και ντοματοσαλάτα. Μιαμ!

Όχι ούτε σ' αυτό υπάρχει κοινή γραμμή των γιατρών... Έχοντας πάρει διάφορες γνώμες και συζητώντας πολύ και με μαμάδες αλλεργικών μωρών έχω καταλήξει πως δεν έχει κανένα νόημα να αποκλείουμε εξαρχής τροφές που θεωρούνται αλλεργιογόνες καθώς έτσι περιορίζουμε σημαντικά το διαιτολόγιο των μικρών μας. Είναι προτιμότερο να δοκιμάζουμε σταδιακά και πάντα μία καινούρια τροφή τη φορά έτσι ώστε να εντοπίσουμε κάποια αντίδραση αν εμφανιστεί. Εκτός αν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις ή έντονο οικογενειακό ιστορικό. Κάποιες μητέρες παιδιών που έχουν ήδη εμφανίσει αλλεργία κάνουν πατς τεστ στο σπίτι πριν την εισαγωγή νέας τροφής, φέρνουν μικρή ποσότητα της τροφής σε επαφή με το δέρμα (κολλημένη με αυτοκόλλητο επίδεσμο στη μέσα πλευρά του καρπού ή στην πλάτη) για ένα 24ωρο και παρατηρούν αντιδράσεις. Πατς σκέφτομαι να κάνω από βδομάδα στον Άρη με το ασπράδι του αυγού για παράδειγμα. Κι αργότερα θέλω να του κάνω με φράουλες και κεράσια. Στο θέμα των ξηρών καρπών, όχι, ο γιατρός μου εξαρχής δε μου απαγόρευσε τους ξηρούς καρπούς (κάποιοι γιατροί δεν επιτρέπουν στη θηλάζουσα να φάει) ούτε και κάτι άλλο, όλο αυτό το διάστημα εγώ τρώω κανονικά ξηρούς καρπούς. Το αμύγδαλο είναι ο λιγότερο αλλεργιογόνος ξηρός καρπός (τα πιο αλλεργιογόνα θεωρούνται τα φυστίκια). Εδώ και 1μιση μήνα που απέχω από τα γαλακτοκομικά, έχω αντικαταστήσει το γάλα με γάλα αμυγδάλου, τόσο στα πρωινά μου δημητριακά όσο και σε συνταγές με γάλα (π.χ. παγωτό). Δεν είχα καμία ένδειξη ενόχλησης του Άρη. Πρόσφατα λοιπόν άρχισα να δίνω που και που και σε κείνον γάλα αμυγδάλου. Και τώρα είπα να το βάλω και στα κέικ. Και προφανώς εννοώ αμύγδαλο αλεσμένο (σκόνη) καθώς ο κίνδυνος πνιγμονής είναι πραγματικός κι εκεί συμφωνώ πως ολόκληροι οι ξηροί καρποί δεν πρέπει να δίνονται πριν τα 2 ή 3. Το αλεύρι αμυγδάλου επίσης αντικαθιστά θαυμάσια το κανονικό αλεύρι σε πολλές συνταγές και χρησιμοποιείται συχνά για μωρά αλλά και ενήλικες με δυσανεξία στην γλουτένη. Τέλος το αμύγδαλο είναι πλούσιο σε ασβέστιο οπότε το θεωρώ σημαντική τροφή. Ουφ, πολλά έγραψα, συγγνώμη! Κι εγώ πλάκα έκανα για το τίτλο, "οι πρώτες σκανταλιές" είναι ωραίος τίτλος! Γεωργιάννα τι έγινε με τα e-mails σου?

Ωχ! Το κακομοίρη το Γιωργάκη! Να βγουν γρήγορα εύχομαι κι όλα περαστικά να'ναι. Τα άτιμα, όλα στο στόμα τα βάζουν! Χα χα, ωραία ιδέα για τίτλο Δέσποινα, μήπως έτσι το ξορκίσουμε το πράγμα! Ο Βαγγέλης κάνει μικρές επανορθωτικές κινήσεις... Αμάν πια μ'αυτούς τους άντρες! Μαζί δε κάνουμε και χώρια δε μπορούμε βέβαια... Άυπνη κι εγώ (τώρα που το σκέφτομαι έχω 10 μέρες να κοιμηθώ κανονικά...), μας ταλαιπωρούν δόντια, γκρίνιαζε μέχρι τις 3.30! κι ας είχε πάρει και ντεπόν! Και θήλαζε όοοολη νύχτα! Τώρα εγώ σέρνομαι αλλά ο Άρης αδειάζει πάλι τη βιβλιοθήκη...! Είμαι όμως χαρούμενη γιατί παίρνει βάρος σιγά σιγά και γιατί μου πέτυχε το κέικ που θα φτιάξω για τούρτα! Ήθελα να του κάνω μια τούρτα που να μπορεί να τη φάει κι εκείνος. Το κέικ έχει μόνο ξερά φρούτα, αμύγδαλα, χυμό πορτοκάλι και αλεύρι ολικής, δεν έχει ούτε γαλακτοκομικά, ούτε ζάχαρη! Από πάνω θα το σκεπάσω με αμυγδαλόπαστα και θα το διακοσμήσω. Η δοκιμή πέτυχε και μόλις έφαγε κι ο Άρης λίγο και του άρεσε!

Αχ βρε Αφροδιτάκι, θα τα πάρετε πίσω μην ανησυχείς... Ξέρω πως είναι. Αλλά γιατί τόσος καυγάς για τον ύπνο? Τα παιδάκια περνάνε φάσεις, θ' αλλάξει πολλές φορές συνήθειες η Αθηνούλα. Αχ μη την αφήνετε να κλαίει, κρίμα είναι! Δική σας απόφαση είναι βέβαια... Προσπαθώ να ολοκληρώσω το μενού των γενεθλίων του Άρη... Ακόμα κι αυτό ξινό πάει να μου το βγάλει ο Βαγγέλης. Βαριέται λέει όλες αυτές τις ιστορίες και το κάνω μεγάλο θέμα. Μα δεν είναι μεγάλο θέμα τα πρώτα γενέθλια του παιδιού μας??! Ουφ, ξέρω πως δε τα εννοεί ακριβώς απλώς θα προτιμούσε να μην έχουμε καθόλου συγγενείς (αυτά είναι που βαριέται! όχι το πάρτυ). Κι εγώ δεν ήθελα πολύ συγγενολόι βέβαια και θα είναι μόνο οι γονείς μου, η θεία μου και ο πρώτος μου ξάδερφος με τη γυναίκα του και τον 3χρονο γιο τους. Υποτίθεται πως θα ήταν και η μητέρα του Βαγγέλη αλλά έχουν τσακωθεί από τη Κυριακή των εκλογών και δε τη βλέπω να έρχεται...

Περαστικά στα άρρωστα μωράκια μας! Χρόνια πολλά στους χθεσινούς εορτάζοντες και στις εορτάζουσες! Η Έλενα λέτε να γέννησε? Γλυκερία μου ο πόνος του χαμού των γονέων είναι μεγάλος. Χάνουμε τη βάση μας και χάνουμε και το ρόλο του παιδιού. Μένουν όμως όλες οι όμορφες στιγμές, όλα όσα μας έμαθαν, όλα όσα μας έκαναν αυτό που είμαστε σήμερα. Κι είναι υπέροχο να υπάρχει η συνέχεια, εσύ και ο Γιάννης, τα δύο γλυκύτατα παιδάκια σας. Αυτό επιθυμεί κάθε γονιός για το παιδί του, να το δει ευτυχισμένο με τον άνθρωπό του, να δημιουργεί τη δική του οικογένεια. Ο πατέρας σου θα είναι πάντα κοντά σας μέσα από εσάς, μέσα από τα εγγόνια του, μέσα από τις ιστορίες που θα τους αφηγηθείτε. Τώρα είναι οι στιγμές του πόνου, το πένθος και πρέπει να το ζήσετε. Να μιλάτε, να μιλάτε πολύ μεταξύ σας με το Γιάννη, να μοιραστείτε όλο τον πόνο σας. Στο τέλος θα μείνουν οι γλυκές αναμνήσεις. Εύχομαι ολόψυχα ο παππούς Λευτέρης να προλάβει τη βάφτιση του Λευτεράκη! Μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους σας και την αγάπη μας! Άντρια μπράβο για τα καλά νέα, όλα τέλεια θα είναι μέχρι το τέλος! Ο Άρης αναρρώνει καλά, η διάθεσή του έχει επανέλθει πλήρως, ξανάγινε ταρζανάκι και κάνει ζαβολιές, είναι όμως προσκολλημένος πάνω μου και θηλάζει πάρα πολύ! Χθες άρχισε να τρώει και λίγο φαγητάκι, ελπίζω να καταφέρει γρήγορα να ανακτήσει το χαμένο βάρος γιατί φάνηκαν τα πλευράκια του και στεναχωριέμαι. Κατά τ'άλλα η διάθεση πεσμένη, οι υποχρεώσεις πολλές κι ο Βαγγέλης τουρίστας εδώ μέσα...

Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και τα καλά σας λόγια! Ο Άρης είναι λίγο καλύτερα σήμερα, εξακολουθεί να μη τρώει τίποτα, ο κακομοίρης έχει χάσει μισό κιλό σχεδόν κι ήταν αδυνατούλης έτσι κι αλλιώς. Είναι ακόμα υποτονικός και φοβισμένος αλλά η διάθεσή του ήταν λίγο καλύτερη σήμερα.

Μάνα Μάνα η σκέπη σου, μάνα το χάδι σου, Μάνα! Τι να σου πω και πώς να σε καλέσω; Τι να θυμηθώ και τι ν’ αφήσω; Πώς να σε φτάσω και πώς να σε κρατήσω; Πώς να μετρήσω και που να χωρέσει η αγάπη σου; Μάνα Η απάντηση της μάνας Η ζωή μου πριν να έρθεις Σαν κοιμάσαι, άγγελέ μου, και στα χέρια σε κρατώ, τη ζωή μου πριν να έρθεις σκέφτομαι κι αναπολώ. Πόσο ξένα ήταν όλα, άδεια ήταν η ψυχή, με τη γέννησή σου μόνο κι εγώ νιώθω ζωντανή. Γέμισες κάθε στιγμή μου, έδιωξες κάθε καημό, πέτρωσες τη δύναμή μου, μου' δωσες σκοπό να ζω. Δεν θυμάμαι ευτυχία να' χω νιώσει πιο γλυκιά, όταν βλέπω να κοιμάσαι στη ζεστή μου αγκαλιά. Με λαχτάρα σε αγγίζω, με αγάπη σε κρατώ, τα μαλλάκια σου χτενίζω, τα χεράκια σου φιλώ. Κι ολοένα αναρωτιέμαι: Πως θα ήταν η ζωή; Πως θα ζούσα, άγγελέ μου, αν θα έλειπες εσύ; Γιάννης Κανατσέλης Μαρία Ταστσόγλου ____________________________________________ Μάνα Μάνα!.. Δε βρίσκεται λέξη καμία νάχει στον ήχο της τόση αρμονία, σαν ποιος να σ’ άκουσε με στήθος κρύο, όνομα θείο; Παιδί από σπάργανα ζωσμένο ακόμα, με χάρη ανοίγοντας γλυκά το στόμα, γυρνάει στον άγγελο που τ’ αγκαλιάζει και μάνα κράζει. Στον κόσμο τρέχοντας ο νέος διαβάτης πέφτει στ’ αγνώριστα βρόχια τσ’ απάτης, και αναστενάζοντας, Μάνα μου! Λέει, Μάνα! Και κλαίει. Της νιότης φεύγουνε τ’ άνθια κ’ η χάρη τριγύρω σέρνεται με αργό ποδάρι, ώσπου στην κλίνη του, σα βαρεμένος, πέφτει ο καημένος. Και πριν την ύστερη πνοή του στείλει, αργά ταράζονται τα κρύα του χείλη, και με το μάνα μου! πρώτη φωνή του, πετά η ψυχή του. Γεράσιμος Μαρκοράς __________________________________ Μάνα Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου Ο καφές της μάνας μου Το άγγιγμά της Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις Μέρα τη μέρα Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου Την ώρα του θανάτου μου Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη Που την αγίασαν τα βήματά σου Δέσε μας μαζί Με μια μπούκλα απ’ τα μαλλιά σου Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου Μπορεί να γίνω αθάνατος Μπορεί να γίνω Θεός Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου Αν καταφέρω και γυρίσω Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου Δίχως την ευχή σου Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ Μεγάλωσα πολύ Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί Για να βρω με τα χελιδόνια Το δρόμο πίσω Στην άδεια σου αγκαλιά. Mαχμούτ Νταρουίς _____________________________________________________________ Το Χάδι της Μάνας Προσπάθησα πολλές φορές, σε ώρες που ο λογισμός πετά σε σφαίρες άλλες μακρινές απ’ τα κοινά προβλήματα, απάντηση κάποια να βρω σε πράγματα ασήμαντα, κι όμως για με σημαντικά ! Τι τάχα είν’ πιο απαλό απ’ ένα χάδι Μητρικό; Η πάχνη που’ναι την αυγή στα πέταλα των λουλουδιών; ή τα βελούδινα ενός πανσέ πολύχρωμα ανθάκια; Της πεταλούδας τ’ άγγισμα στου κρίνου τον ανθό; ή μήπως της αμυγδαλιάς τ’ άσπρα τα λουλουδάκια; Τι είν’ αυτό που τόσο τρυφερό της Μάνας κάνει τ’ άγγιγμα; Γιατί Αυτής το χάδεμα να’ναι μ ο ν α δ ι κ ό; Είναι η μ ό ν η έκφραση αυθόρμητα που ξεπηδά , που βγαίνει μέσ’ απ’ τη καρδιά . Τι κι αν την πλήγωσες βαθιά κι ασχέτως αν αυτή πονά, όλα μα όλα τα ξεχνά ! Ποτέ κακία δεν κρατά! Πάντοτε θα σε συχωρνά ! Αυτή ξέρει μονάχα ν’ α γ α π ά !! Η Μ ά ν α ξέρει ν’ αγαπά . Γεννήθηκε για ν’ αγαπά, κι έτσι το χάδι της αυτό, που ξεκινά απ’ τη καρδιά, είν’ ένα χάδι τρυφερό, αξέχαστο, μοναδικό ! Μας το προσφέρει μια ζωή μ’ ένα χαμόγελο γλυκό. ΕΙΝ’ ΕΝΑ ΧΑΔΙ Θ Ε Ι Κ Ο !! Θεόδωρος Μεσσηνέζης _________________________________________________________ Η καρδιά της μάνας Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι, αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη. -Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδία, μ’ αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου, της μανας σου να φέρης την καρδιά να ρίξω να την φάη το σκυλί μου Τρέχει ο νειός, την μάνα του σκοτώνει και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει και τρέχει να την πάη μα σκοντάφτει και πέφτει ο νειός κατάχαμα με δαύτη. Κυλάει ο γυιός και η καρδιά κυλάει και την ακούει να κλαίη και να μιλάη. Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει: -Εχτύπησες, αγόρι μου;…και κλαίει! Ζαν Ρισπέν __________________________________________________ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή. Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου Αφού ιδέες έχουν δικές τους. Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου. Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά. Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο και κομπάζει ότι με τη δύναμή του τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά. Άς χαροποιεί τον τοξότη ο κομπασμός του Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο. Χαλίλ Γκιμπράν Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ

Καλησπέρα! Από χθες το βράδυ προσπαθώ να σας γράψω αλλά ήμουν τόσο πτώμα που σχεδόν με πήρε ο ύπνος πάνω στον υπολογιστή! Είχαμε μια δύσκολη βδομάδα, ο ταρζανάκος μου είχε περιπέτειες. Από τη Δευτέρα το μεσημέρι μέχρι χθες το απόγευμα ήμασταν στο Παίδων... Δευτέρα πρωί είμαι με τον Άρη σπίτι, έχω βάλει φαγητό στο φούρνο, εκείνος παίζει στο πάτωμα της κουζίνας. Ανοίγω το πλυντήριο πιάτων που έχει τελειώσει για να το αδειάσω. Τραβάω το πάνω καλάθι κι αρχίζω να βγάζω ποτήρια. Μέσα σε δευτερόλεπτα ακούω τον Άρη (στα πόδια μου είναι) να κλαίει, κοιτάω κάτω και τον βλέπω να φτύνει κάτι άσπρο. Συνειδητοποιώ πως το ηλίθιο πλυντήριο δεν είχε λιώσει τελείως τη ταμπλέτα του απορρυπαντικού (Calgonit), έχει μείνει μια άσπρη λάσπη κολλημένη στη θήκη και ο Άρης έχει πάρει λίγη και την έχει βάλει στο στόμα του. (βεβαίως εγώ δε το πρόσεξα ανοίγοντας την πόρτα, αυτός ο άτιμος όμως αμέσως το είδε!) Τον βουτάω, ξεπλένω ότι έβλεπα στα χείλια του , προσέχοντας μη καταπιεί το νερό, άρα και το απορρυπαντικό και παίρνω τηλέφωνο τον παιδίατρο. Με παραπέμπει στο κέντρο δηλητηριάσεων και στο Ιασώ (εκεί δουλεύει). Μου λένε από το κέντρο δηλητηριάσεων να του δώσω γάλα και να τον πάω σε νοσοκομείο να τον δει παιδίατρος και ΩΡΛ. Τον θηλάζω, κάνει έναν εμετό, φεύγουμε για το Ιασώ (με τη λογική πως θα ξεμπερδέψουμε γρήγορα από εκεί...) Στο Ιασώ τον βλέπει παιδίατρος, όλα καλά, τον βλέπει και ο ΩΡΛ, όλα καλά κι από εκεί, επικοινωνούν πάλι με το κέντρο δηλητηριάσεων και με γαστρεντερολόγο. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα... Ο γαστρεντερολόγος μας λέει πως τα συγκεκριμένα συστατικά αυτού του απορρυπαντικού (αλκάλια) μπορεί να δημιουργήσουν διαβρώσεις στο στομάχι και τον οισοφάγο μετά από 24 ώρες και επομένως ο μικρός πρέπει να νοσηλευτεί και να κάνει γαστροσκόπηση την άλλη μέρα το μεσημέρι. Τρελαίνομαι εγώ, είμαι και λίγο καχύποπτη, θέλω και δεύτερη γνώμη, ρωτάω και για το κόστος... μαθαίνω πως το Ιασώ έχει διακόψει τη σύμβασή του με το ταμείο των δικηγόρων (στο οποίο είναι ασφαλισμένος ο Άρης) και με χρεώνουν 155 ευρώ για τον παιδίατρο και τον ΩΡΛ που τον έχουν ήδη δει και θα είναι άλλα 90 ευρώ η νοσηλεία, 110 ευρώ οι εξετάσεις αίματος, άγνωστο ποσό η γαστροσκόπηση, ο αναισθησιολόγος, άλλες εξετάσεις, αναλώσιμα κλπ. κλπ. Τους πατάω ένα χέσιμο, υπογράφω και παίρνω το παιδί με δική μου ευθύνη και φεύγω. Γυρίζω σπίτι να μαζέψω τα πράγματά του, να ψάξω και για μια δεύτερη γνώμη και να πάω μετά στο Παίδων. Ευτυχώς θυμάμαι πως η Άφρο μας είχε επισκεφτεί παλαιότερα τη Ρώμα, παιδογαστρεντερολόγο στο Παίδων και καθηγήτρια πανεπιστημίου, μου δίνει το τηλέφωνό της, την παίρνω, είναι κι αυτή της άποψης να γίνει γαστροσκόπηση, φτιάχνω το βαλιτσάκι μας και φτάνουμε στο Παίδων. Σχετικά ήσυχα τα πράγματα εκεί, περνάμε από παιδίατρο και ΩΡΛ πάλι, δε βλέπουν κάτι, αποφασίζουν νοσηλεία για παρακολούθηση. Τους λέω για τη γαστροσκόπηση και τη Ρώμα, μου απαντάνε πως εκείνοι δεν έχουν τέτοια οδηγία από το κέντρο δηλητηριάσεων. Θέλω όσο τίποτα να γλυτώσει ο Άρης τη γαστροσκόπηση αλλά δε μπορώ να το ρισκάρω έτσι απλά. Ξαναπαίρνω τη Ρώμα τηλέφωνο την ώρα που του παίρνουν αίμα και τον ακούω να σπαράζει. Η Ρώμα επιμένει στη γαστροσκόπηση. Τους το λέω, προβληματίζονται, δε μπορούν ν’αποφασίσουν, εμένα τα νεύρα στο κόκκινο! Παίρνω Τρίτη φορά τη Ρώμα στο τηλέφωνο (να’ναι καλά η γυναίκα που απαντούσε με τόση υπευθυνότητα σε μια άγνωστη!) Μας βάζου σε δωμάτιο και μένουμε στο ότι θα συνεννοηθούν το πρωί με την ίδια για να αποφασιστεί αν θα γίνει ή όχι η γαστροσκόπηση. Μου δίνουν οδηγία να μην τον ταΐσω καθόλου μετά τις 7 τα ξημερώματα. Ο Άρης είναι σε τρελά κέφια μέχρι εκείνη την ώρα, σκαρφαλώνει στη σιδερένια κούνια, χοροπηδάει, γελάει. Δίπλα μας έχουμε ένα τρίχρονο παιδάκι που είχε πιει ένα μπουκαλάκι ΟΜΟ! Λέμε καμιά κουβέντα με τη μαμά του (η οποία είχε 5 παιδιά!!), περνάει λίγο η ώρα. Του ξαναπαίρνουν αίμα, του βάζουν και σακουλάκι για ούρα, αρχίζει να εκνευρίζεται ο Άρης και με κοιτάει με ύφος «καλά περάσαμε, φτάνει τώρα, πάμε σπίτι μας». Καθώς έχει πάει 11 η ώρα σκαρφαλώνω κι εγώ στη κούνια και προσπαθώ να τον κοιμίσω αγκαλίτσα. Από την υπερένταση δε μπορούσε να ησυχάσει και τον πήρε ο ύπνος στις 2! Ξυπνάει 2-3 φορές, θηλάζει, ξανακοιμάται. Ξυπνάει κατά τις 7.30 και θέλει γάλα. Κλαίει, μου τραβάει τη μπλούζα αλλά δε μπορώ να τον θηλάσω. Μπαινοβγαίνουν οι νοσηλεύτριες, οι γιατροί, κανείς δε μπορεί να μου πει τι θα γίνει με τη γαστροσκόπηση. Τελικά φτάνει η ώρα 12 και μου ανακοινώνουν πως δεν υπάρχει ελεύθερο χειρουργείο και δε μπορεί να γίνει σήμερα η γαστροσκόπηση. Μου λένε να τον αφήσω να θηλάσει. Θηλάζει δύο φορές κι αρχίζει τους εμετούς. Αποφασίζουν οι γιατροί παρά τις δικές μου διαμαρτυρίες να του βάλουν ορό και να μη πιει ούτε γάλα για να ηρεμήσει το στομάχι του. Εκεί αρχίζει το μεγάλο δράμα! Το επόμενο 24ωρο ήταν εφιαλτικό. Ο Άρης να με τραβάει, να με χτυπάει με όλη του τη δύναμη και να ουρλιάζει, να χώνει τα χέρια του στη μπλούζα μου και να μη καταλαβαίνει γιατί δε τον αφήνω να θηλάσει. Να τον έχω αγκαλιά και να σπαράζει. Με τον ορό στο ένα χέρι, το άλλο χεράκι μελανιασμένο από τις αιμοληψίες, τρομαγμένος, κουρασμένος και πεινασμένος, να μη μπορεί να βρει παρηγοριά. Η αγκαλιά μου δεν ήταν πια μαγική. Το μόνο που μας έσωσε από την απόλυτη τρέλα ήταν το σλινγκ. Τον έβαζα μέσα και περπατούσα πάνω κάτω τραγουδώντας. Όλο το απόγευμα και όλη τη νύχτα το ίδιο. Πάνω κάτω στο δωμάτιο με τραγούδια, τον έπαιρνε ο ύπνος, τον έβαζα στη κούνια και πήγαινα στο νιπτηράκι να βγάλω γάλα γιατί είχα αρχίσει να πρήζομαι και να πονάω. Ξυπνούσε ουρλιάζοντας, τον έπαιρνα αγκαλιά κι εκείνος να χώνει το μουτράκι του μέσα στη μπλούζα μου και να ψάχνει. Άντε πάλι βόλτες για να ηρεμήσει. Ανεβάζει και πυρετό, του δίνουν αντιπυρετικό υπόθετο, στις 4 το πρωί ο πυρετός πάει 39 κι άλλο αντιπυρετικό. Για καλή μας τύχη ο μικρός με το ΟΜΟ είχε φύγει το μεσημέρι και μείναμε μόνοι μας στο δωμάτιο. Ευτυχώς μπόρεσε κι ήρθε κι ο Βαγγέλης το μεσημέρι και μου έφερε κάποια πράγματα που χρειαζόμουν και πολύ φαγητό (ήμουν νηστική από τη Δευτέρα το πρωί!) Ξημερώνει η Τετάρτη, εγώ εντελώς άυπνη, ο Άρης εξαντλημένος. Φτάνει 10 η ώρα κι ακόμα δε ξέρω αν θα γίνει η γαστροσκόπηση. Ο μικρός είναι απύρετος αλλά έρχεται ένας γιατρός και μου λέει πως οι αναισθησιολόγοι διστάζουν επειδή είχε κάνει πυρετό τη νύχτα. Έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι και πλέον βάζω τις φωνές και τσακώνομαι. Ως γνωστόν σ’ αυτή τη χώρα που ζούμε μόνο αυτό έχει αποτέλεσμα κι έτσι κατά τις 11.30 εμφανίζεται επιτέλους η ίδια η Ρώμα μαζί με την άλλη γαστρεντερολόγο του νοσοκομείου και μου λένε πως η γαστροσκόπηση θα γίνει άμεσα. Συζητάμε λίγο και για το βάρος του και τα εκζέματα και την πιθανότητα αλλεργίας. Του ξαναπαίρνουν αίμα για εξετάσεις, ο Άρης πλέον είναι σε κατάσταση υστερίας. Δε κάθεται πουθενά κάτω μόνος του, τον έχω μονίμως αγκαλιά, δεν έχω καταφέρει να βγάλω γάλα για ώρες, έχω πρηστεί, πονάω αφάνταστα. Οι εξετάσεις δείχνουν λίγο χαμηλή ταχύτητα πήξης του αίματος και πάνω που ετοιμάζεται μια γιατρός να μου πει πως μάλλον ούτε σήμερα δε θα γίνει η γαστροσκόπηση, εμφανίζεται μια άλλη λέγοντας πως θα γίνει αλλά θα του κάνουν μετάγγιση πλάσματος Νέα αναμονή για το πλάσμα. Τελικά στις 3 παρά 5 το μεσημέρι ο μικρός μπαίνει στο χειρουργείο φορώντας ένα τεράστιο πράσινο ρομπάκι. 3 και 10 βγαίνει η γιατρός να μου πει πως δε βρήκαν τίποτα, το στομαχάκι του ήταν μια χαρά και στις 3 και 25 με φωνάζουν μέσα να πάρω τον Αρούλη, γυμνό πάνω σ’ ένα τεράστιο φορείο, να κλαίει με απίστευτα βραχνή φωνή (από τη νάρκωση). Γυρνάμε στο δωμάτιο, έρχεται κι ο Βαγγέλης, λίγο μετά ήρθαν να μας δουν και η Άφρο με τον άντρα της. Μου έφερε κι ένα σωρό καλούδια και την ευχαριστώ κι από εδώ πολύ πολύ για όλα!! Ο Άρης ξεκινάει να θηλάζει, κάνει 2-3 εμετούς αλλά ευτυχώς συνεχίζει να τρώει και δεν ανεβάζει πυρετό οπότε επιτέλους κατά τις 12 το βράδυ του βγάζουν τον ορό. Παίρνει αντιβίωση και φάρμακο για το στομάχι. Η νύχτα μας ήταν λίγο πιο ήσυχη με πολλά ξυπνήματα όμως, με ανησυχία και άλλους 2-3 εμετούς. Χθες το πρωί ευτυχώς μας είπαν πως μπορούμε να φύγουμε, μέχρι να ολοκληρωθούν βέβαια οι διαδικασίες πήγε σχεδόν απόγευμα. Ο Άρης ενθουσιάστηκε που γυρίσαμε σπίτι! Είναι όμως εξαντλημένος και τρομαγμένος και συμπεριφέρεται σα νεογέννητο. Θηλάζει, κοιμάται, ξυπνάει κλαίγοντας, θηλάζει, ξανακοιμάται. Χθες δοκίμασα να του δώσω λίγο φαγητό, το έκανε εμετό, οπότε για την ώρα πίνει μόνο γάλα και αργότερα θα δοκιμάσω να του δώσω λίγη σουπίτσα. Συγγνώμη για το τεράστιο μήνυμα, σας τα έγραψα με όλες τις λεπτομέρειες, ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου, δε μπορώ να πιστέψω πως μέσα σε δευτερόλεπτα έγινε κάτι τόσο μικρό που μας άνοιξε μια τέτοια περιπέτεια. Όταν ο Άρης άρχισε να μπουσουλάει το πρώτο πράγμα που κλείδωσα ήταν τα απορρυπαντικά. Που να φανταστώ πως θα ερχόταν μια ώρα που το πλυντήριο δε θα έλιωνε καλά τη ταμπλέτα κι ο Άρης θα βρισκόταν εκεί δίπλα ακριβώς τη στιγμή που εγώ άνοιγα την πόρτα του πλυντηρίου. Κι αυτό το σκατούλι μου όλα τα βάζει στο στόμα. Τέλος καλό όλα καλά βέβαια κι ελπίζω αυτό να είναι το χειρότερο που θα του συμβεί στη ζωή του. Κι επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού ήταν μια ευκαιρία για ένα γενικό τσεκάπ, του έκαναν πλήρεις βιοχημικές κι έχουμε δώσει και 2-3 ραστ (τεστ αλλεργίας) και κάποιες άλλες εξετάσεις που όμως θ’ αργήσουν να βγουν. Η κατάσταση στο Παίδων λίγο πολύ γνωστή… Οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες με εξυπηρέτησαν καλά, με ευγένεια, ήταν συμπαθείς κι ευχάριστοι, με εξαίρεση 2-3 στραβές κι ανάποδες, αλλά αυτές πάντα υπάρχουν παντού. Το νοσοκομείο καθαρό. Από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι χάλια, δε συντονίζονται καλά, λείπουν βασικά πράγματα, δε κυκλοφορεί χαρτί ούτε για δείγμα ούτε στις τουαλέτες ούτε στα δωμάτια, οι τοίχοι ξεφτισμένοι, καρέκλες άθλιες, το φαγητό αισχρό – την πρώτη μέρα έφεραν στον Άρη ένα απαίσιο κοτόπουλο με ρύζι και βρασμένα καρότα τα οποία δεν ήταν καν ξεφλουδισμένα κι είχαν όλα τα μαύρα πάνω τους- και μια κατάσταση μπάτε σκύλοι αλέστε, κλέβουν πράγματα και από τα δωμάτια, και όλο άκουγα μαμάδες να φωνάζουν γιατί είχε κάνει φτερά το γάλα των παιδιών τους από τα κοινόχρηστα ψυγεία κι αν δείτε το χειρόγραφο χαρτί που μου έδωσαν με το ιατρικό ιστορικό θα φρίξετε…

Χρόνια πολλά μαμάδες!!! Έτσι όπως το είπες Γλυκερία μου κι η δική μου μαμά στη γέννα όλο για μένα ρώταγε. Το Αρουλίνι μου σήμερα μου έκανε όμορφο δωράκι, 5 βηματάκια μόνος του, αδέξια αλλά με πολλή ενέργεια και χαρά! Περάσαμε ωραίο Σαββατοκύριακο, είχαμε φίλου χθες και το ξενυχτήσαμε, στις 4 τα ξημερώματα έφυγαν! Και σήμερα το απόγευμα πήγα με τον Άρη και μια φίλη σ' ένα αφρικανικό φεστιβάλ, δοκιμάσαμε καινούριες γεύσεις και χορέψαμε! Ερείπιο είμαι τώρα και πάω προς το κρεβατάκι μου... σας φιλώ!!

Μπήκα να ευχηθώ μια ήρεμη και ξεκούραστη νύχτα για όλες! Το παιδί μου κοιμάται εδώ και τέσσερις ώρες σερί και δεν έχει κάνει ούτε ένα α! Θαύμα, θαύμα!!! Όνειρα γλυκά να έχουμε!

έπεσαν αναδουλειές και κάνουν προσφορές και δωράκια.... αντιστοίχως το "ΜΗΤΕΡΑ": 9/5/2012 Η Μητέρα γιορτάζει στο ΜΗΤΕΡΑ Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Μητέρας, την Κυριακή 13 Μαΐου, το Νοσοκομείο ΜΗΤΕΡΑ γιορτάζει και προσφέρει σε όλες τις γυναίκες που θα το επισκεφτούν από τις 9 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα, δωρεάν εξετάσεις που καλύπτουν τις ανάγκες όλων των ηλικιών. Οι δωρεάν εξετάσεις αφορούν σε: - Εξέταση Β΄ Χοριακής Γοναδοτροπίνης, για τις γυναίκες που θέλουν να μάθουν εάν θα γίνουν μητέρες. Σε περίπτωση εγκυμοσύνης, παρέχεται η δυνατότητα προνομιακού τιμοκαταλόγου για εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου. - Προληπτικό Έλεγχο Αναιμίας για όλες τις μητέρες και για τα παιδιά τους, Παιδιατρικό Check up ή κλινική εξέταση στο Ιατρείο Ελέγχου Βάρους Παίδων/ Εφήβων του Παίδων ΜΗΤΕΡΑ. - Προληπτικό Έλεγχο Οστεοπόρωσης για τις γυναίκες άνω των 50 ετών. Οι παραπάνω παροχές ισχύουν κατόπιν ραντεβού, μέχρι τέλος του χρόνου. Επίσης στις γυναίκες που θα επισκεφτούν το ΜΗΤΕΡΑ την Κυριακή 13 Μαΐου, θα δοθεί δωρεάν κάρτα μέλους με δυνατότητα επιλογής μιας από τις υπηρεσίες (λιπομέτρηση ή laser Αποτρίχωση ή αξιολόγηση προσώπου ή πίλινγκ προσώπου/οξέα φρούτα) στο νέο υπερσύγχρονο Τμήμα Αισθητικής Δερματολογίας-Αντιγήρανσης που λειτουργεί στο ΜΗΤΕΡΑ. Το Τμήμα αυτό προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες υγείας και ομορφιάς που πληρούν τα σύγχρονα τεχνολογικά πρότυπα και εγγυώνται την επιστημονική επάρκεια και επαγγελματική συνέπεια. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης στον προαύλιο χώρο του ΜΗΤΕΡΑ, θα διανέμεται στις μητέρες το βιβλίο «Η καλύτερη μαμά του κόσμου», ενώ υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος με παιχνίδια και εκπλήξεις για τα παιδιά. Σχολιάζοντας την πρωτοβουλία, η Διευθύνουσα Σύμβουλος του Ομίλου ΥΓΕΙΑ, κα Αρετή Σουβατζόγλου δήλωσε: «Για εμάς στον Όμιλο ΥΓΕΙΑ, η Μητέρα είναι πάνω απ’ όλα γυναίκα κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να λησμονούμε. Η γυναίκα, στην εποχή μας, καταφέρνει και συνδυάζει πολλούς ρόλους: της μητέρας, της συζύγου, της εργαζόμενης. Πάνω απ΄ όλα όμως παραμένει γυναίκα σε όλα τα στάδια της ζωής της και αυτό ακριβώς γιορτάζουμε στο Νοσοκομείο μας. Δέσμευσή μας μέσα και από το Τμήμα Αισθητικής Δερματολογίας- Αντιγήρανσης που δημιουργήθηκε πρόσφατα, είναι η παροχή αξιόπιστης και ποιοτικής ιατρικής φροντίδας με την ασφάλεια του νοσοκομειακού περιβάλλοντος του ΜΗΤΕΡΑ αλλά και την άνεση και διακριτικότητα που εξασφαλίζει η 24ωρη λειτουργία του ».

Α δε ξέρω αν είδατε μια δημοσίευση που έκανα, τη γράφω κι εδώ... "Ρούχα για νεογέννητο αγόρι. Αναζητώ καλοκαιρινά ρουχαλάκια για αγοράκι που αναμένεται τον Ιούλιο. Πρόκειται για τρίτεκνο ζευγάρι στη γειτονιά μου. Αυτή τη στιγμή είναι και οι δύο άνεργοι. Αν κάποια μανούλα χαρίζει κάτι ας μου στείλει μήνυμα."

Δε κοιμάται ο Αρούλης μου, σηκώνεται όρθιος και δαγκώνει το κάγκελο της κούνιας με μανία! Αχ αυτά τα δοντάκια!!! Πόσο ακόμα θα τον ταλαιπωρήσουν μέχρι να βγουν??? Αχ!

Χρόνια πολλά Βικτώρια!!! Χρόνια πολύχρωμα και χαρούμενα! Άντρια να τη χαίρεστε και με το καλό να έρθει το αδερφάκι της!!! Γιούλη μη μασάς με τα πεθερικά, ας κάνουν ότι γουστάρουν κι αν σηκωθούν να φύγουν δικό τους το ρεζιλίκι!!! Όσο για τον Αλεξάκο, υπομονή, έτσι κάνουν όλα, φάση είναι, θα περάσει! Σούλα μπράβο, μεγαλώνει κι η δεύτερη κοράκλα σου! Γλυκερία μου τα συλλυπητήριά μου κι από εδώ και καλή δύναμη! Αυτά τα ορόσημα είναι φάσεις που τις λέμε άλματα ανάπτυξης. Στα άλματα ανάπτυξης, όπως λες κι εσύ Δέσποινα, τα μωρά περνούν μια πολύ έντονη περίοδο που τα αγχώνει. Ετοιμάζουν τα νέα τους κατορθώματα (μπουσούλημα, σήκωμα, περπάτημα, ομιλία) κι αυτό τα αναστατώνει, τα κάνει να φοβούνται και να αναζητούν την αγκαλιά της μαμάς, αφού μόνο εκεί νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά! Μπορεί επίσης να αυξήσουν ή να μειώσουν την ποσότητα τροφής τους και να κάνουν ανήσυχο ύπνο.

Αναζητώ καλοκαιρινά ρουχαλάκια για αγοράκι που αναμένεται τον Ιούλιο. Πρόκειται για τρίτεκνο ζευγάρι στη γειτονιά μου. Αυτή τη στιγμή είναι και οι δύο άνεργοι. Αν κάποια μανούλα χαρίζει κάτι ας μου στείλει μήνυμα. Είμαι Αθήνα, κέντρο. Ευχαριστώ!

Αχ κι ο Άρης περνάει φάση γκρίνιας και πετάγεται στον ύπνο του. Τον ενοχλούν τρελά τα ούλα του εδώ και τουλάχιστον ένα μήνα αλλά δόντι δε βγαίνει! Έχουμε μείνει με τα πρώτα τέσσερα. Πολλή ταλαιπωρία αυτά τα δόντια... Είμαι χαρούμενη γιατί έφτιαξα παγωτό με γάλα αμυγδάλου και κακάο και βγήκε εξαιρετικό! Λόγω αποχής από τα γαλακτοκομικά, ψάχνω διάφορες εναλλακτικές και τελικά όλα γίνονται! Σας φιλώ και πάω ν'απολαύσω το παγωτάκι μου!! Σλουρπ!

Καλημέρα! Τι τέλεια νέα είναι αυτά??!!!!! Μπράβο Άντρια! Γιούπιιιιιιιι!!!!! Με το καλό να αγκαλιάσεις το δεύτερο μωράκι σου! Είμαι σίγουρη πως θα έχεις μια τέλεια, απολαυστική εγκυμοσύνη!!! Έλενα μια χαρά θα πάρει βάρος το μωράκι, μην ανησυχείς. Όσο για το καλοκαίρι, εμείς πέρυσι πήγαμε Σύρο με τον Άρη 41 ημερών, Ακράτα 2 μηνών και Κουφονήσι 2,5 μηνών. Εξοπλισμό για καλή σκιά στην παραλία χρειάζεσαι κι όλα τ' άλλα είναι εύκολα. Κι όπως είπαν και τα κορίτσια τους βραδυνούς ύπνους στο καρότσι τους κάναμε κι εμείς και φέτος το ίδιο κάνω, αν θέλουμε να βγούμε βραδάκι, τον κάνω μπάνιο, τον θηλάζω, τον ηρεμώ και τον βάζω στο καρότσι για ύπνο. Φροντίζω όπου πάμε να είναι με τα πόδια και μέχρι να φτάσουμε τον έχει πάρει ο ύπνος! Αφροδίτη σούπερ με τα κιλά, μπράβο!!! Πάω να ψήσω κάτι λαχανικά με μπιφτεκάκια κι έρχομαι... Αχ εγώ δε θα έλεγα όχι να με βάλετε στο μάτι αλλά περίοδος δεν εμφανίστηκε ακόμα... Και πρέπει να ψηθεί κι ο Βαγγέλης... Ιδανικά βέβαια πάλι το καλοκαιράκι θα το'θελα, έτσι ώστε να γεννήσω περίπου ίδια εποχή και να έχουν 2 χρόνια διαφορά. Λέτε να μας προκύψει στο Κουφονήσι πάλι φέτος??!! Παραμιλάω....

Καλημέρα!! Χρόνια πολλά στο Ζοζεδάκο!!!! Έλενα να τον χαίρεστε! Πάντα γερός, ζωηρός και χαρούμενος! Πως θα το γιορτάσετε σήμερα? Γεωργιάννα αν διαβάσεις το άρθρο εξηγεί ακριβώς πως σταδιακά το πετσάκι ξεκολλάει από μόνο του φυσιολογικά και δεν πρέπει να του κάνουμε τίποτα. Οι περιπτώσεις που χρειάζεται εγχείρηση είναι σπάνιες και είναι παθολογικές εξαρχής. Το άρθρο που παρέθεσα τα εξηγεί όλα. Ο Άρης πάλι αδειάζει τη βιβλιοθήκη κι εγώ μαγειρεύω αρακά. Φιλιάααα!

Καλησπέρα! Για τις αγορομάνες στέλνω αυτό (εγώ από την αρχή είχα οδηγία από το γιατρό να μην πειράξω ποτέ καθόλου το πουλάκι του μικρού): Οι γονείς είναι σημαντικό να γνωρίζουν πώς να φροντίζουν (ή καλύτερα πώς να ΜΗΝ φροντίζουν) την καθαριότητα των γεννητικών οργάνων των παιδιών τους. Τα αγοράκια γεννιούνται με φυσιολογική φίμωση. Πρόκειται για μια φυσιολογική κατάσταση, όπου τα περισσότερα βρέφη έχουν την ακροποσθία – το «πετσάκι» που καλύπτει την βάλανο – αρκετά σφιχτή που να καλύπτει την κεφαλή του πέους, χωρίς να είναι δυνατόν να τραβηχτεί πίσω και να αποκαλυφθεί η βάλανος. Η φυσιολογική ανάπτυξη της περιοχής οδηγεί, στην πορεία του χρόνου, σε σταδιακή χαλάρωση αυτής της ακροποσθίας, όπου σταδιακά το πετσάκι αυτό διαχωρίζεται από την βάλανο, ο αρχικός συνδετικός ιστός ανάμεσα στα δύο μέρη λεπταίνει και διαλύεται, ώστε μεγαλώνει η διάμετρος που η κεφαλή του πέους γίνεται οπτικά εμφανής. Σε πολλά αγόρια η βάλανος γίνεται πλήρως εμφανής φυσιολογικά μέχρι 2 ετών, σε άλλα μπορεί να μην γίνει εμφανής έως 5-6 ετών, ενώ σε λίγες περιπτώσεις αυτό μπορεί να συμβεί φυσιολογικά έως και την εφηβεία. Δεν είναι σπάνιο η οπισθοχώρηση να συμβαίνει κατά την περίοδο που το παιδί αρχίζει να ασχολείται έντονα με το σώμα του και με το πέος του, συχνά στις ηλικίες των 5 με 7 ετών. Όλες αυτές οι καταστάσεις είναι φυσιολογικές, με την προυπόθεση να μην έχουν γίνει βίαιοι χειρισμοί της περιοχής από γιατρούς ή από τους γονείς προκαλώντας ουλοποίηση. Σε έναν μικρό αριθμό αγοριών, αυτή η σταδιακή οπισθοχώρηση της ακροποσθίας δεν συμβαίνει ποτέ και δεν μπορεί να τραβηχτεί πίσω από την κεφαλή του πέους. Αυτή η κατάσταση λέγεται παθολογική φίμωση, σπάνια είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς ωρίμανσης της περιοχής, αλλά πολύ συχνότερα είναι αποτέλεσμα βίαιων εξωγενών χειρισμών. Η ακροποσθία του παιδιού δεν πρέπει ποτέ να τραβιέται προς τα πίσω βίαια με σκοπό τον καθαρισμό.Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να γίνει οποιοσδήποτε καθαρισμός της ακροποσθίας και της βαλάνου μέσα από την ακροποσθία σε μικρά αγόρια, αντίθετα απομακρύνεται χρήσιμη αμυντική έκκριση της περιοχής και, στην προσπάθεια να κατεβάσει κανείς απότομα το πετσάκι του παιδιού, προκαλείται ουλοποίηση, δημιουργία επίκτητου συνδετικού ιστού ο οποίος κολλάει περαιτέρω την βάλανο με την ακροποσθία δημιουργώντας μη αναστρέψιμες ουλές και προβλήματα στο μέλλον. Τα περισσότερα μικρά αγόρια κάποια στιγμή περνούν μια περίοδο κατά την οποία συχνά αγγίζουν ή παίζουν με την περιοχή του πέους. Αυτό είναι μια φυσιολογική διαδικασία στην ψυχοκινητική τους και σωματική ανάπτυξη και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν πρέπει να την αποτρέπουμε. Είναι αναγκαίο να περιεργαστούν και να μάθουν το σώμα τους. Όταν η ακροποσθία ωριμάζει και είναι έτοιμη να υποχωρήσει, πολλές φορές τα παιδιά το διαπιστώνουν από μόνα τους, πειραματίζονται περισσότερο και αποκαλύπτουν τη βάλανο με δικούς τους χειρισμούς. Στην περίπτωση κοριτσιού, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι, αντίστοιχα με την ανατομία της περιοχής στα αγόρια, αρκετά κοριτσάκια γεννιούνται με μερική ή ολική σύμφυση χειλέων στην περιοχή του αιδοίου, ενώ παρουσιάζουν και μια φυσιολογική, προστατευτική έκκριση βλέννας στην περιοχή. Δεν επεμβαίνουμε με βίαιους χειρισμούς στην περιοχή και δεν απομακρύνουμε αυτήν την βλέννα, αλλά καθαρίζουμε τακτικά με απλό τρεχούμενο νερό. Τι πρέπει να επισημάνουμε στους γονείς; • Ότι το δέρμα του παιδιού σε καμία ηλικία δεν πρέπει να τραβιέται απότομα προς τα πίσω με σκοπό να «καθαριστεί» η βάλανος. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για τέτοιου είδους καθαρισμό εσωτερικά της ακροποσθίας σε βρέφη, σε νήπια και σε μικρά παιδιά. • Όταν η ακροποσθία ωριμάσει και είναι έτοιμη να αποκολληθεί, το αγοράκι το ανακαλύπτει συνήθως από μόνο του και το καταφέρνει. Από εκεί και έπειτα είναι καλό το αγοράκι να μάθει να το κάνει τακτικά ως κομμάτι του συνήθους πλυσίματος στο μπάνιο. Θα πρέπει να προσέχουμε το παιδί να ξεπλένει το σαπούνι και να καλύπτει και πάλι την βάλανο με την ακροποσθία αφού τελειώσει τον καθαρισμό. • Το πλύσιμο είναι ακριβώς όπως και για οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος του παιδιού, με νερό και σαπούνι και καλό ξέβγαλμα στο τέλος. • Λερωμένες πάνες θα πρέπει να αλλάζονται έγκαιρα • Εάν το παιδί περνάει περίοδο που εξερευνά το σώμα του προσπαθήστε να το αφήσετε να το κάνει, αφήνοντάς το για λίγο γυμνό χωρίς πάνα ή χωρίς εσώρουχο εάν θέλει. • Δεν πρέπει να βάζουμε αντισηπτικές κρέμες ή διαλύματα στην περιοχή «προληπτικά» αλλά μόνο εφόσον υπάρχει λοίμωξη. Τι είναι η βαλανίτιδα; Δε είναι σπάνιο κάποιες φορές να αναπτύσσεται ερεθισμός στην περιοχή του πέους που μπορεί να εξελιχθεί σε βαλανίτιδα, με πρήξιμο, ερυθρότητα, πόνο. Πολλές φορές γίνεται διάγνωση βαλανίτιδας χωρίς να υπάρχει κάτι τέτοιο. Συχνά, ιδιαίτερα σε μικρές ηλικίες, παρατηρείται μια ερυθρότητα στην κορυφή της ακροποσθίας. Μπορεί να προκαλείται από ερεθιμσό από λερωμένη πάνα, από υπολείμματα σαπουνιού όταν δεν το απομακρύνουμε καλά με νερό ή από την προσπάθεια γονιού ή γιατρού να τραβήξει το πετσάκι προς τα κάτω. Επομένως το πιο απλό είναι να αποφεύγονται αυτές οι καταστάσεις, να γίνονται συχνές αλλαγές πάνας, να ξεπλένεται η περιοχή καλά με νερό, να τοποθετείται στα βρέφη κρέμα υδρόφοβη, συμπεριλαμβανομένης και της περιοχής του πέους. Μπάνιο για αρκετή ώρα και μούλιασμα σε ζεστό νερό βοηθάει, με καλό σκούπισμα στο τέλος. Άλλες φορές πάλι γονείς ή και γιατροί νομίζουν ότι είναι παθολογικό το σμήγμα, μία άσπρη προς κιτρινωπή πηχτή έκκριση που περιέχει κύτταρα τα οποία έχουν αποκολληθεί από την ακροποσθία. Το σμήγμα αυτό είναι εντελώς φυσιολογικό, έχει και προστατευτικές ιδιότητες και σιγά σιγά εξαφανίζεται από μόνο του. Δεν πρέπει να το απομακρύνουμε βίαια και δεν χρειάζεται καμία θεραπεία. Στην πραγματική βαλανίτιδα μέρος της βαλάνου ή όλη η βάλανος παρουσιάζει φλεγμονή, με κοκκίνισμα, πρήξιμο και πόνο. Μπορεί να υπάρχει και πυώδης έκκριση από το πέος. Το παιδί μπορεί να πονάει την στιγμή που ουρεί. Η αντιμετώπιση γίνεται τοπικά με αντισηπτικά και αντιβιοτικά σκευάσματα, ενώ το ζεστό μπάνιο μπορεί επίσης να βοηθήσει. Στέλιος Παπαβέντσης MRCPCH DCH IBCLC 2012