sotiriaap

Το μήνυμα της Αγγελικής κάλυψε και εμένα απόλυτα. Θημήθηκα τη φράση μίας φίλης μου που είπε ότι ο θηλασμός δεν πρέπει να είναι φετίχ, αλλά απόλαυση. Για εμένα πέρασαν 2 μήνες για να καταφέρω να περάσω από τον πόνο και την ταλαιπωρία στην απόλαυση (κ αυτή περιορισμένη). Το μόνο που με στενοχώρησε τελικά ήταν ότι κανείς από τους ανθρώπους που ήταν γύρω μου, γιατρός, μαία, σύμβουλος θηλασμού δεν μου συνέστησε να κάνω ορμονικές εξετάσεις. Όλοι συνιστούσαν υπομονή κ προσπάθεια. Τα έδωσα όλα κ τελικά όταν άρχισα μόνη μου να ψάχνομαι - γιατί δεν ήθελα να δεχτώ ότι δεν είχα γάλα- κατέληξα να ανακαλύψω την θυρεοειδίτιδα. Ίσως η περίπτωσή μου να είναι πιο σπάνια. Ίσως όμως να υπάρχουν πολλές άλλες μανούλες με το ίδιο θέμα που δεν το γνωρίζουν καν (προσωπικά δεν είχα τα υπόλοιπα συμπτώματα). Φυσικά δεν προτρέπω όλες όσες δεν έχουν γάλα να πάνε αύριο για εξέταση TSH, απλώς ήθελα να επισημάνω τη σοβαρότητα της προσωπικής έρευνας και ενημέρωσης που μπορεί να δώσει πιο σωστή και άμεση λύση. Προσωπικά παγιδεύτηκα στην πεποίθηση ότι ''μπορώ και εγώ όπως όλες'' και από την εμμονή και την υπερπροσπάθεια καθυστέρησα να βρω την πραγματική αιτία του προβλήματος. Καμιά μας δεν πρέπει να ξεχνάει ότι όσο σημαντικός είναι ο θηλασμός, το ίδιο σημαντική είναι και η παρουσία μίας ήρεμης και ψυχολογικά υγιους μητέρας. Είναι κρίμα μετά από την όμορφη και έντονη εμπειρία της εγκυμοσύνης και του τοκετού, οποιαδήποτε μητέρα να νιώθει ανίκανη!

Προσωπικά, δεν κατάφερα να θηλάσω τον μικρό μου πάνω από 6 μήνες παρ'όλο που το προσπάθησα πάαααρα πολύ. Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι ''δεν έχω άλλο γάλα'', και τελικά αποδείχθηκε ότι η χαμηλή ροή οφειλόταν σε θυρεοειδίτιδα Χασιμότο! Δεν είχα κανένα ιστορικό θυρεοειδούς, κ παρόλ'αυτά το απέκτησα μετά τον τοκετό. Το ανακαλύψαμε τυχαία κ πλέον ελπίζω στο επόμενο παιδί τα πράγματα να είναι καλύτερα. Δεν πιστεύω στη φράση 'δεν είχα γάλα'. Πιστεύω ότι υπάρχουν άλλοι παράγοντες είτε παθολογικοί, είτε πρακτικοί που μπορεί να οδηγήσουν στη διακοπή του γάλακτος.