Sandy7280

Απλά ....ΑΠΑΙΧΤΟ!!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Χρόνια Πολλά κι Ευτυχισμένα σε όλα τα Κατερινάκια του Mammyland!!! Να είστε καλά, γερές, χαρούμενες και να χαίρεστε τις οικογένειές σας και όσους σας αγαπάνε!!! Για όσες γιορτάζουν σήμερα τα αγγελούδια τους, να έχουν υγεία και τύχη στη ζωή τους και εσάς δίπλα τους να τα φροντίζετε!!! :lol:

Χρόνια Πολλά κι Ευτυχισμένα σε όλα τα Κατερινάκια του Mammyland!!! Να είστε καλά, γερές, χαρούμενες και να χαίρεστε τις οικογένειές σας και όσους σας αγαπάνε!!! Για όσες γιορτάζουν σήμερα τα αγγελούδια τους, να έχουν υγεία και τύχη στη ζωή τους και εσάς δίπλα τους να τα φροντίζετε!!! :lol:

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΑ 4 ΤΡΙΓΩΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝΕ ΣΤΟ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΓΚΡΙ ΣΧΗΜΑ ΣΤΟ ΤΟΙΧΟ ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ,ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΟΥ ΑΝΟΙΞΟΥΝΕ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΟΡΤΑ. ΚΑΘΕ ΔΩΜΑΤΙΟ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΚΡΥΠΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ Ο ΚΡΥΠΤΗΣ. ΑΝ ΒΓΕΙΣ ΕΞΩ ΚΑΙ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ, ΤΟΤΕ ΕΧΕΙΣ ΥΨΗΛΟ ΔΕΙΚΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ. http://users.ntua.gr/ge01033/games/submachine.swf

Με το καλό να βαφτίσετε την κορούλα σας Δωροθέα! (τί ωραίο όνομα!!!) Μία εκκλησία που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Αγ. Δημήτριος ο Λουμπαρδιάρης στο Φιλοππάπου... στο πόδι ουσιαστικά της Ακρόπολης! Είναι πολύ γραφική, και βρίσκεται μέσα σε άλσος... Δίπλα μάλιστα λειτουργεί και μία επιχείρηση με ξύλινη επένδυση (μέσα στα δάντρα) που ίσως ενδείκνυται για το μπουφέ που σε ενδιαφέρει... Όπως και να 'χει όμως, να ρωτήσεις την κάθε εκκλησία που θα επισκεφτείς αν επιτρέπεται γενικότερα το catering στους προαύλιους χώρους, μιας και παλαιότερα που το είχα ρωτήσει, δεν επιτρεπόταν για λόγους ησυχίας και τάξης. Έχε επίσης υπόψη σου, ότι στον Πειραιά είναι λίγο ...ζόρικα τα πράγματα από άποψη Μητρόπολης, καθώς σε πολλές Εκκλησίες του Δήμου, δεν επιτρέπονται καν τα μπαλόνια στους προαύλιους χώρους... Εγώ δηλαδή που βάπτισα την κόρη μου τέλη Σεπτέμβρη στον Προφήτη Ηλία στην Καστέλλα, δεν μου επετράπη να βάλω μπαλόνια, κι έτσι έκανα μόνο ανθοστολισμό... Σωστή οργάνωση λοιπόν... χρόνο έχεις και ψάξτο όσο το δυνατόν περισσότερο για να έχεις το αποτέλεσμα που θα σε ενθουσιάσει...

Με το καλό να βαφτίσετε την κορούλα σας Δωροθέα! (τί ωραίο όνομα!!!) Μία εκκλησία που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Αγ. Δημήτριος ο Λουμπαρδιάρης στο Φιλοππάπου... στο πόδι ουσιαστικά της Ακρόπολης! Είναι πολύ γραφική, και βρίσκεται μέσα σε άλσος... Δίπλα μάλιστα λειτουργεί και μία επιχείρηση με ξύλινη επένδυση (μέσα στα δάντρα) που ίσως ενδείκνυται για το μπουφέ που σε ενδιαφέρει... Όπως και να 'χει όμως, να ρωτήσεις την κάθε εκκλησία που θα επισκεφτείς αν επιτρέπεται γενικότερα το catering στους προαύλιους χώρους, μιας και παλαιότερα που το είχα ρωτήσει, δεν επιτρεπόταν για λόγους ησυχίας και τάξης. Έχε επίσης υπόψη σου, ότι στον Πειραιά είναι λίγο ...ζόρικα τα πράγματα από άποψη Μητρόπολης, καθώς σε πολλές Εκκλησίες του Δήμου, δεν επιτρέπονται καν τα μπαλόνια στους προαύλιους χώρους... Εγώ δηλαδή που βάπτισα την κόρη μου τέλη Σεπτέμβρη στον Προφήτη Ηλία στην Καστέλλα, δεν μου επετράπη να βάλω μπαλόνια, κι έτσι έκανα μόνο ανθοστολισμό... Σωστή οργάνωση λοιπόν... χρόνο έχεις και ψάξτο όσο το δυνατόν περισσότερο για να έχεις το αποτέλεσμα που θα σε ενθουσιάσει...

Συζητώντας για τη Δημουλίδου, να προσθέσω ένα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ της έργο που διάβασα το καλοκαίρι... 'Τα δάκρυα του Θεού' "Λένε πως εμάς τις πουτάνες, κάθε φορά που ο Θεός μάς βλέπει δακρύζει... Δακρύζει από ντροπή, μια και σε μας δεν περισσεύει. Mα αν ο Θεός δακρύζει, ο Θάνατος μας χρωστάει! Oνομάζομαι Eυγενία Φράνκου και είμαι πλέον ογδόντα χρονών. Tα τελευταία τριάντα χρόνια ζω σε μια μικρή γραφική πόλη της Bόρειας Eλλάδας, όπου χαίρω απέραντου σεβασμού, όχι μόνο από την οικογένειά μου, αλλά και από όλους τους κατοίκους. Kανείς δε γνωρίζει ότι πίσω από το αξιότιμο όνομά μου κρύβεται το Tζενάκι, η Tζενάρα, η μαντάμ Tζένη, που πολλά χρόνια πριν ήταν το πρώτο όνομα της Tρούμπας. Tι; Δε γνωρίζετε την Tρούμπα; A, τότε, φίλτατε, πρέπει να είστε πολύ νέος. Πάρα πολύ νέος. Oι γονείς σας όμως σίγουρα θυμούνται αυτή τη γειτονιά του Πειραιά, που κάποτε υπήρξε θρύλος. Kι ενώ πίστευα ότι είχα λησμονήσει το παρελθόν μου, εκείνο, καθώς φαίνεται, δε με ξέχασε και μετά από τόσα χρόνια χτύπησε ξαφνικά την πόρτα μου, δημιουργώντας το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής μου: να φανερώσω ποια πραγματικά είμαι ή να κομματιάσω την ερωτευμένη καρδιά της εγγονής μου, του μόνου ανθρώπου που αγάπησα όσο τίποτε άλλο στον κόσμο... εκτός από εκείνον... «Kομμάτια έγινε η καρδιά μου, μόλις τα πρώτα χοντρά δάκρυά της έσταξαν στα χέρια μου και στράγγιξαν στο φουστάνι μου. Eίχε ακουμπήσει το κεφαλάκι της στα πόδια μου ενώ είχε ξαπλώσει το κορμάκι της. Λένε πως αυτό που φοβάσαι αυτό θα πάθεις. Σ’ όλη μου τη ζωή φοβόμουνα μην τη χάσω. Kαι τώρα ο φόβος μου αυτός ήταν προ των πυλών. Tα παιδιά, ακόμη κι αν το πάλευαν, δε θα άντεχαν για πολύ. O έρωτάς τους ήταν πολύ δυνατός για να είναι χώρια, και πολύ αδύναμος για να αντέξει την απόσταση. Όταν η καρδιά βασανίζεται, βασανίζει και το σώμα. Mπορεί να το αρρωστήσει, να το λιώσει, να το αφανίσει. »E, όχι! Δε θα το επέτρεπα αυτό ποτέ. Eγώ είχα τσακωθεί με το Θάνατο γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Mέχρι να βεβαιωθώ ότι θα ήταν ευτυχισμένη. Διορία του είχα ζητήσει για πάρτη της και εκείνος δεν είχε φέρει αντίρρηση. Γιατί ο Θάνατος χρωστάει στις πουτάνες! Aν ο Θεός δακρύζει για πάρτη τους, ο Θάνατος τους χρωστάει. Kι αυτό εγώ το γνώριζα καλύτερα από τον καθένα»."

Συζητώντας για τη Δημουλίδου, να προσθέσω ένα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ της έργο που διάβασα το καλοκαίρι... 'Τα δάκρυα του Θεού' "Λένε πως εμάς τις πουτάνες, κάθε φορά που ο Θεός μάς βλέπει δακρύζει... Δακρύζει από ντροπή, μια και σε μας δεν περισσεύει. Mα αν ο Θεός δακρύζει, ο Θάνατος μας χρωστάει! Oνομάζομαι Eυγενία Φράνκου και είμαι πλέον ογδόντα χρονών. Tα τελευταία τριάντα χρόνια ζω σε μια μικρή γραφική πόλη της Bόρειας Eλλάδας, όπου χαίρω απέραντου σεβασμού, όχι μόνο από την οικογένειά μου, αλλά και από όλους τους κατοίκους. Kανείς δε γνωρίζει ότι πίσω από το αξιότιμο όνομά μου κρύβεται το Tζενάκι, η Tζενάρα, η μαντάμ Tζένη, που πολλά χρόνια πριν ήταν το πρώτο όνομα της Tρούμπας. Tι; Δε γνωρίζετε την Tρούμπα; A, τότε, φίλτατε, πρέπει να είστε πολύ νέος. Πάρα πολύ νέος. Oι γονείς σας όμως σίγουρα θυμούνται αυτή τη γειτονιά του Πειραιά, που κάποτε υπήρξε θρύλος. Kι ενώ πίστευα ότι είχα λησμονήσει το παρελθόν μου, εκείνο, καθώς φαίνεται, δε με ξέχασε και μετά από τόσα χρόνια χτύπησε ξαφνικά την πόρτα μου, δημιουργώντας το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής μου: να φανερώσω ποια πραγματικά είμαι ή να κομματιάσω την ερωτευμένη καρδιά της εγγονής μου, του μόνου ανθρώπου που αγάπησα όσο τίποτε άλλο στον κόσμο... εκτός από εκείνον... «Kομμάτια έγινε η καρδιά μου, μόλις τα πρώτα χοντρά δάκρυά της έσταξαν στα χέρια μου και στράγγιξαν στο φουστάνι μου. Eίχε ακουμπήσει το κεφαλάκι της στα πόδια μου ενώ είχε ξαπλώσει το κορμάκι της. Λένε πως αυτό που φοβάσαι αυτό θα πάθεις. Σ’ όλη μου τη ζωή φοβόμουνα μην τη χάσω. Kαι τώρα ο φόβος μου αυτός ήταν προ των πυλών. Tα παιδιά, ακόμη κι αν το πάλευαν, δε θα άντεχαν για πολύ. O έρωτάς τους ήταν πολύ δυνατός για να είναι χώρια, και πολύ αδύναμος για να αντέξει την απόσταση. Όταν η καρδιά βασανίζεται, βασανίζει και το σώμα. Mπορεί να το αρρωστήσει, να το λιώσει, να το αφανίσει. »E, όχι! Δε θα το επέτρεπα αυτό ποτέ. Eγώ είχα τσακωθεί με το Θάνατο γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Mέχρι να βεβαιωθώ ότι θα ήταν ευτυχισμένη. Διορία του είχα ζητήσει για πάρτη της και εκείνος δεν είχε φέρει αντίρρηση. Γιατί ο Θάνατος χρωστάει στις πουτάνες! Aν ο Θεός δακρύζει για πάρτη τους, ο Θάνατος τους χρωστάει. Kι αυτό εγώ το γνώριζα καλύτερα από τον καθένα»."

Φίλη Βάνια, ΧΡΟΝΙΑ σου ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΑ κι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!!! Η μεγαλύτερη ευχή είναι η υγεία κι εσύ έχεις ήδη παλέψει για να την κερδίσεις!!! Σου εύχομαι η ζωή σου να είναι ολάνθιστη (όπως η τουρτίτσα που με αγάπη σου προσφέρω) και να μην σε στενοχωρέσει τίποτα πια τόσο σοβαρό όσο το πρόβλημα που ξεπέρασες... Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και δώσε μία ...άφεση και στον αντρούλη σου που το ξέχασε... Σίγουρα θα θυμάται πολύ σημαντικότερα σημεία στην κοινή σας πορεία... Ας είναι!!! Αγάπη και κατανόηση να έχετε μεταξύ σας και ας ξεχνάει μερικές ημερομηνίες... Φιλιά στον τετράχρονο άγγελό σου!!!

Φίλη Βάνια, ΧΡΟΝΙΑ σου ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΑ κι ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ!!! Η μεγαλύτερη ευχή είναι η υγεία κι εσύ έχεις ήδη παλέψει για να την κερδίσεις!!! Σου εύχομαι η ζωή σου να είναι ολάνθιστη (όπως η τουρτίτσα που με αγάπη σου προσφέρω) και να μην σε στενοχωρέσει τίποτα πια τόσο σοβαρό όσο το πρόβλημα που ξεπέρασες... Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και δώσε μία ...άφεση και στον αντρούλη σου που το ξέχασε... Σίγουρα θα θυμάται πολύ σημαντικότερα σημεία στην κοινή σας πορεία... Ας είναι!!! Αγάπη και κατανόηση να έχετε μεταξύ σας και ας ξεχνάει μερικές ημερομηνίες... Φιλιά στον τετράχρονο άγγελό σου!!!

Το πιθανότερο είναι ότι ο ελεύθερος χρόνος μας είναι πραγματικά ελάχιστος... Παρόλα αυτά, όταν αγαπάμε κάτι, βρίσκουμε τον τρόπο... Λατρεύω το διάβασμα και κυρίως την Ελληνική και Ξένη Λογοτεχνία... Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι του όμηρου Αβραμίδη... 'Ο Δρόμος του Φεγγαριού' Αν σας αρέσουν οι διηγήσεις βιογραφιών με ιστορικά στοιχεία αλλά κυρίως συναισθηματική πλοκή, θα το λατρέψετε... Πραγματεύεται την ιστορία ενός ζευγαριού που δεν κατάφερε να ζήσει μαζί τη ζωή του, την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την ανάπτυξη των Ελληνικών κοινωνιών στην μακρινή Αυστραλία... Περιμένω νέες δικές σας προτάσεις...!

Το πιθανότερο είναι ότι ο ελεύθερος χρόνος μας είναι πραγματικά ελάχιστος... Παρόλα αυτά, όταν αγαπάμε κάτι, βρίσκουμε τον τρόπο... Λατρεύω το διάβασμα και κυρίως την Ελληνική και Ξένη Λογοτεχνία... Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα είναι του όμηρου Αβραμίδη... 'Ο Δρόμος του Φεγγαριού' Αν σας αρέσουν οι διηγήσεις βιογραφιών με ιστορικά στοιχεία αλλά κυρίως συναισθηματική πλοκή, θα το λατρέψετε... Πραγματεύεται την ιστορία ενός ζευγαριού που δεν κατάφερε να ζήσει μαζί τη ζωή του, την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και την ανάπτυξη των Ελληνικών κοινωνιών στην μακρινή Αυστραλία... Περιμένω νέες δικές σας προτάσεις...!

Μάγδα μου, συγχαρητήρια!!! Να χαίρεστε την κορούλα σας, να την καμαρώσετε και νυφούλα και να είστε πάντα μία αγαπημένη κι ενωμένη οικογένεια!! Φιλάκια στα ροδαλά της μαγουλάκια και περιμένουμε να τη θαυμάσουμε!!! :laugh:

Μάγδα μου, συγχαρητήρια!!! Να χαίρεστε την κορούλα σας, να την καμαρώσετε και νυφούλα και να είστε πάντα μία αγαπημένη κι ενωμένη οικογένεια!! Φιλάκια στα ροδαλά της μαγουλάκια και περιμένουμε να τη θαυμάσουμε!!! :laugh:

Να σας ζήσει ο κορίτσαρος με τα ροζ!!! Να είναι πάντα τυχερή κι ευτυχισμένη στη ζωή της κι εσείς πάντα αγαπημένοι να τη χαίρεστε και τη θαυμάζετε!! :kiss:

Να σας ζήσει ο κορίτσαρος με τα ροζ!!! Να είναι πάντα τυχερή κι ευτυχισμένη στη ζωή της κι εσείς πάντα αγαπημένοι να τη χαίρεστε και τη θαυμάζετε!! :kiss:

Διαπρέπει το Μαριλενάκι!!! Εύγε!!! Πώς τα κατάφερες καλέ να τη μάθεις έτσι από τόσο νωρίς; Άφωνη με άφησε η κόρη σου!!! Και πάλι μπράβο σας!!! :)

Διαπρέπει το Μαριλενάκι!!! Εύγε!!! Πώς τα κατάφερες καλέ να τη μάθεις έτσι από τόσο νωρίς; Άφωνη με άφησε η κόρη σου!!! Και πάλι μπράβο σας!!! :)

Αχ, βρε Κικίτσα μου!!! Όλα όσα έγραψες τα έχω ζήσει, τα έχω αγαπήσει κι έχω μεγαλώσει μαζί τους... Πόσες γλυκές αναμνήσεις και πόση μελαγχολία μου ξύπνησες... Γιατί περνάει έτσι γρήγορα ο καιρός; Νιώθω θα φτάσω 80 (πρώτα ο Θεός!) και δεν θα το έχω καταλάβει... Θα έχω μείνει κολημμένη εκεί... στα παιδικά μου χρόνια, τις όμορφες σχολικές και εφηβικές αναμνήσεις, άντε και στα πρώτα χρόνια της νιότης, όπου το μεγαλύτερο άγχος μας ήταν να μην τελειώσουν γρήγορα οι διακοπές... Παρακάτω, παραθέτω κι εγώ μερικές αγαπημένες σειρές των παιδικών μου χρόνων... :rolleyes: http://www.youtube.com/watch?v=nxEtC4l3WOE http://www.youtube.com/watch?v=LbJDP0kzhtg&NR=1 http://www.youtube.com/watch?v=fxDqxeBbVCY http://www.youtube.com/watch?v=L0uKdAJNp0U http://www.youtube.com/watch?v=ynjIoymWHvU

Αχ, βρε Κικίτσα μου!!! Όλα όσα έγραψες τα έχω ζήσει, τα έχω αγαπήσει κι έχω μεγαλώσει μαζί τους... Πόσες γλυκές αναμνήσεις και πόση μελαγχολία μου ξύπνησες... Γιατί περνάει έτσι γρήγορα ο καιρός; Νιώθω θα φτάσω 80 (πρώτα ο Θεός!) και δεν θα το έχω καταλάβει... Θα έχω μείνει κολημμένη εκεί... στα παιδικά μου χρόνια, τις όμορφες σχολικές και εφηβικές αναμνήσεις, άντε και στα πρώτα χρόνια της νιότης, όπου το μεγαλύτερο άγχος μας ήταν να μην τελειώσουν γρήγορα οι διακοπές... Παρακάτω, παραθέτω κι εγώ μερικές αγαπημένες σειρές των παιδικών μου χρόνων... :rolleyes: http://www.youtube.com/watch?v=nxEtC4l3WOE http://www.youtube.com/watch?v=LbJDP0kzhtg&NR=1 http://www.youtube.com/watch?v=fxDqxeBbVCY http://www.youtube.com/watch?v=L0uKdAJNp0U http://www.youtube.com/watch?v=ynjIoymWHvU

Έλενά μου, να σου ζήσει ο γιόκας και με το καλό να πάτε σπιτάκι σας!!! Όλες οι ευχές μας ας φωτίζουν τη ζωή του και να είναι γεμάτη υγεία, χαρά και πρόοδο!!! Καλή λοχεία και περιμένουμε με αγωνία να θαυμάσουμε την ολόφρεσκια μουρίτσα του!!! :)

Έλενά μου, να σου ζήσει ο γιόκας και με το καλό να πάτε σπιτάκι σας!!! Όλες οι ευχές μας ας φωτίζουν τη ζωή του και να είναι γεμάτη υγεία, χαρά και πρόοδο!!! Καλή λοχεία και περιμένουμε με αγωνία να θαυμάσουμε την ολόφρεσκια μουρίτσα του!!! :)

Καλωσόρισες Τζουλιάνα στην παρέα μας!!! Με το καλό να γεννήσεις τον αγόραρό σου και να τον κρατήσεις στην αγκαλίτσα σου... Συγχαρητήρια για την απόφασή σου και για τη δύναμή σου και να μας θεωρείς φίλες σου... Εδώ μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα για όλες σου τις απορίες, τους προβληματισμούς και τα άγχη σου... Το παιδάκι σου θα σε ανταμείψει για όλη την αγάπη που από τώρα του δίνεις και θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη!!! Παρεπιτπόντως είμαι η Κυριακή, 29 ετών κι έχω μία κορούλα τη Μαρία που χρόνισε πριν λίγες μέρες... Να προσέχεις τον εαυτό σου και να μην δίνεις αξία σε ανθρώπους που δεν έχουν ούτως ή άλλως...

Καλωσόρισες Τζουλιάνα στην παρέα μας!!! Με το καλό να γεννήσεις τον αγόραρό σου και να τον κρατήσεις στην αγκαλίτσα σου... Συγχαρητήρια για την απόφασή σου και για τη δύναμή σου και να μας θεωρείς φίλες σου... Εδώ μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα για όλες σου τις απορίες, τους προβληματισμούς και τα άγχη σου... Το παιδάκι σου θα σε ανταμείψει για όλη την αγάπη που από τώρα του δίνεις και θα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένη!!! Παρεπιτπόντως είμαι η Κυριακή, 29 ετών κι έχω μία κορούλα τη Μαρία που χρόνισε πριν λίγες μέρες... Να προσέχεις τον εαυτό σου και να μην δίνεις αξία σε ανθρώπους που δεν έχουν ούτως ή άλλως...

Sofou μου, γιατί τόσο άγχος κορίτσι μου; Διάβασε λίγο το θέμα ...Ιστορίες Τοκετού, να πάρεις θάρρος από τις εμεπιρίες μας!!! http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&catid=14&id=9713 Με την επισκληρίδιο, (κι εγώ τέτοια έκανα, με καισαρική) δεν καταλαβαίνεις τίποτα, ούτε πόνο, ούτε άλλες παρενέργειες έχεις... Το σημαντικό είναι να είναι πολύ καλός ο αναισθησιολόγος και να μην έχεις γεμάτο στομάχι πριν... Εμένα μου είχε πει η γιατρός μου, όσο πλησίαζα στην Π.Η.Τ. μου να μην τρώω πολύ και τα φαγητά μου να είναι πολύ υγιεινά και ελαφριά... για καλή μου τύχη το βράδυ που γέννησα είχα μόνο ...κοτόσουπα στο στομαχάκι μου... Λένε ότι τη ζαλάδα στην επισκληρίδιο την προκαλεί το γεμάτι στομάχι και η κακή εφαρμογή της ένεσης από το γιατρό... (εάν π.χ. δεν σε πιάσει και πάρεις κι άλλα φάρμακα τελικά και προχωρήσεις σε ολική...) Πρόκειται να ζήσεις μαγικές στιγμές με τη γέννα των μωρών σου και δεν χρειάζεται να είσαι ούτε αγχωμένη, ούτε πανικοβλημένη για το πώς θα τα καταφέρεις τις πρώτες εκείνες ώρες... Εξάλλου, στο μαιευτήριο θα είσαι ακόμα και θα έχεις όλη τη φροντίδα από το γιατρό σου και τις μαίες... Με το καλό και περιμένουμε να ακούσουμε κι εμείς τη δική σου ...ιστορία τοκετού!!! :)