Sandy7280

Κι εγώ κορίτσια γέννησα στο ΜΗΤΕΡΑ (παρομοίως με την Αντριάννα και ίδια εποχή) κι έδωσα 2.300 € για τετράκλινο, με καισαρική, επισκληρίδιο, εξετάσεις μωρού, όλα μέσα... Εκτός της αμοιβής της γιατρού. Πανάκριβο αλλά αν εκεί είναι ο/η γιατρός σου τί κάνεις;

Κι εγώ κορίτσια γέννησα στο ΜΗΤΕΡΑ (παρομοίως με την Αντριάννα και ίδια εποχή) κι έδωσα 2.300 € για τετράκλινο, με καισαρική, επισκληρίδιο, εξετάσεις μωρού, όλα μέσα... Εκτός της αμοιβής της γιατρού. Πανάκριβο αλλά αν εκεί είναι ο/η γιατρός σου τί κάνεις;

Κι εγώ κορίτσια γέννησα στο ΜΗΤΕΡΑ (παρομοίως με την Αντριάννα και ίδια εποχή) κι έδωσα 2.300 € για τετράκλινο, με καισαρική, επισκληρίδιο, εξετάσεις μωρού, όλα μέσα... Εκτός της αμοιβής της γιατρού. Πανάκριβο αλλά αν εκεί είναι ο/η γιατρός σου τί κάνεις;

Κι εγώ κορίτσια γέννησα στο ΜΗΤΕΡΑ (παρομοίως με την Αντριάννα και ίδια εποχή) κι έδωσα 2.300 € για τετράκλινο, με καισαρική, επισκληρίδιο, εξετάσεις μωρού, όλα μέσα... Εκτός της αμοιβής της γιατρού. Πανάκριβο αλλά αν εκεί είναι ο/η γιατρός σου τί κάνεις;

Συμφωνώ Αναστασία... Το μυαλό και οι ψυχές κλείνουν δυστυχώς με τα χρόνια... Χιονάτη, ανατρίχιασα όταν διάβασα το όνειρό σου... Το λιγότερο που μπορούσες να κάνεις ήταν βέβαια να το βγάλεις Παναγιώτη το αγγελάκι σου... Ας είναι πάντα η Παναγιά μαζί του...!!!

Συμφωνώ Αναστασία... Το μυαλό και οι ψυχές κλείνουν δυστυχώς με τα χρόνια... Χιονάτη, ανατρίχιασα όταν διάβασα το όνειρό σου... Το λιγότερο που μπορούσες να κάνεις ήταν βέβαια να το βγάλεις Παναγιώτη το αγγελάκι σου... Ας είναι πάντα η Παναγιά μαζί του...!!!

Συμφωνώ Αναστασία... Το μυαλό και οι ψυχές κλείνουν δυστυχώς με τα χρόνια... Χιονάτη, ανατρίχιασα όταν διάβασα το όνειρό σου... Το λιγότερο που μπορούσες να κάνεις ήταν βέβαια να το βγάλεις Παναγιώτη το αγγελάκι σου... Ας είναι πάντα η Παναγιά μαζί του...!!!

Συμφωνώ Αναστασία... Το μυαλό και οι ψυχές κλείνουν δυστυχώς με τα χρόνια... Χιονάτη, ανατρίχιασα όταν διάβασα το όνειρό σου... Το λιγότερο που μπορούσες να κάνεις ήταν βέβαια να το βγάλεις Παναγιώτη το αγγελάκι σου... Ας είναι πάντα η Παναγιά μαζί του...!!!

Σου εύχομαι να είσαι πάντα τόσο δυνατή και γερή για να προστατεύεις τον άγγελό σου!! Να τον δεις όπως ποθείς και να μπορέσει κάποτε να σου ανταποδόσει όλη την αγάπη που τού δίνεις, παρόλο που ποτέ δεν το διεκδικούμε αυτό από τα παιδιά μας... Λυπάμαι αν παρεξήγησες τα χθεσινά λεγόμενά μου όμως δεν είχα καμία διάθεση να σε θίξω ή να προσβάλω τις επιλογές σου... Και πάλι να τον χαίρεσαι...

Σου εύχομαι να είσαι πάντα τόσο δυνατή και γερή για να προστατεύεις τον άγγελό σου!! Να τον δεις όπως ποθείς και να μπορέσει κάποτε να σου ανταποδόσει όλη την αγάπη που τού δίνεις, παρόλο που ποτέ δεν το διεκδικούμε αυτό από τα παιδιά μας... Λυπάμαι αν παρεξήγησες τα χθεσινά λεγόμενά μου όμως δεν είχα καμία διάθεση να σε θίξω ή να προσβάλω τις επιλογές σου... Και πάλι να τον χαίρεσαι...

Σου εύχομαι να είσαι πάντα τόσο δυνατή και γερή για να προστατεύεις τον άγγελό σου!! Να τον δεις όπως ποθείς και να μπορέσει κάποτε να σου ανταποδόσει όλη την αγάπη που τού δίνεις, παρόλο που ποτέ δεν το διεκδικούμε αυτό από τα παιδιά μας... Λυπάμαι αν παρεξήγησες τα χθεσινά λεγόμενά μου όμως δεν είχα καμία διάθεση να σε θίξω ή να προσβάλω τις επιλογές σου... Και πάλι να τον χαίρεσαι...

Σου εύχομαι να είσαι πάντα τόσο δυνατή και γερή για να προστατεύεις τον άγγελό σου!! Να τον δεις όπως ποθείς και να μπορέσει κάποτε να σου ανταποδόσει όλη την αγάπη που τού δίνεις, παρόλο που ποτέ δεν το διεκδικούμε αυτό από τα παιδιά μας... Λυπάμαι αν παρεξήγησες τα χθεσινά λεγόμενά μου όμως δεν είχα καμία διάθεση να σε θίξω ή να προσβάλω τις επιλογές σου... Και πάλι να τον χαίρεσαι...

Τις καλύτερες ευχές κι από μένα για το Δημητράκη σου Zoglag!!! Άντε και γαμπρούλης!!!

Τις καλύτερες ευχές κι από μένα για το Δημητράκη σου Zoglag!!! Άντε και γαμπρούλης!!!

Τις καλύτερες ευχές κι από μένα για το Δημητράκη σου Zoglag!!! Άντε και γαμπρούλης!!!

Τις καλύτερες ευχές κι από μένα για το Δημητράκη σου Zoglag!!! Άντε και γαμπρούλης!!!

Εδώ και 3 εβδομάδες η μπέμπα μας σηκώνεται στα κάγκελα αλλά δεν μπορεί να ξανακαθήσει μόνη της χωρίς ...να πέσει κι έτσι όταν κουράζεται αρχίζει και κλαίει για να καθήσει κάτω ή να την πάρουμε αγκαλιά. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της τερτίπια και έχει πλάκα όταν προσπαθούν για κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν ήδη κατακτήσει... Το στρυφογύρισμα Έφη μου είναι μεγάλη κατάκτηση για τη μπεμπούλα σου και δεν πρόκειται να το σταματήσει μέχρι να καταφέρει πάλι να ξαναγυρίσει όπως ήταν πριν. Λίγη ταλαιπωρία ακόμα και σύντομα θα το μάθει κι αυτό... Κουράγιο... :):):)

Εδώ και 3 εβδομάδες η μπέμπα μας σηκώνεται στα κάγκελα αλλά δεν μπορεί να ξανακαθήσει μόνη της χωρίς ...να πέσει κι έτσι όταν κουράζεται αρχίζει και κλαίει για να καθήσει κάτω ή να την πάρουμε αγκαλιά. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της τερτίπια και έχει πλάκα όταν προσπαθούν για κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν ήδη κατακτήσει... Το στρυφογύρισμα Έφη μου είναι μεγάλη κατάκτηση για τη μπεμπούλα σου και δεν πρόκειται να το σταματήσει μέχρι να καταφέρει πάλι να ξαναγυρίσει όπως ήταν πριν. Λίγη ταλαιπωρία ακόμα και σύντομα θα το μάθει κι αυτό... Κουράγιο... :):):)

Εδώ και 3 εβδομάδες η μπέμπα μας σηκώνεται στα κάγκελα αλλά δεν μπορεί να ξανακαθήσει μόνη της χωρίς ...να πέσει κι έτσι όταν κουράζεται αρχίζει και κλαίει για να καθήσει κάτω ή να την πάρουμε αγκαλιά. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της τερτίπια και έχει πλάκα όταν προσπαθούν για κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν ήδη κατακτήσει... Το στρυφογύρισμα Έφη μου είναι μεγάλη κατάκτηση για τη μπεμπούλα σου και δεν πρόκειται να το σταματήσει μέχρι να καταφέρει πάλι να ξαναγυρίσει όπως ήταν πριν. Λίγη ταλαιπωρία ακόμα και σύντομα θα το μάθει κι αυτό... Κουράγιο... :):):)

Εδώ και 3 εβδομάδες η μπέμπα μας σηκώνεται στα κάγκελα αλλά δεν μπορεί να ξανακαθήσει μόνη της χωρίς ...να πέσει κι έτσι όταν κουράζεται αρχίζει και κλαίει για να καθήσει κάτω ή να την πάρουμε αγκαλιά. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της τερτίπια και έχει πλάκα όταν προσπαθούν για κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν ήδη κατακτήσει... Το στρυφογύρισμα Έφη μου είναι μεγάλη κατάκτηση για τη μπεμπούλα σου και δεν πρόκειται να το σταματήσει μέχρι να καταφέρει πάλι να ξαναγυρίσει όπως ήταν πριν. Λίγη ταλαιπωρία ακόμα και σύντομα θα το μάθει κι αυτό... Κουράγιο... :):):)

Μούσσα, να σού ευχηθώ κατ' αρχάς τα καλύτερα για τη νέα σου εγκυμοσύνη και ένα μεγάλο μπράβο και στον άντρα σου που σε αγαπάει και σε στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ήμουν 17 η μητέρα μου μού ανακοίνωσε ότι περίμενε το 4ο παιδί της... Εγώ ήμουν η πρώτη και έδινα τότε πανελλήνιες (για ιατρική το πήγαινα αρχικά), η μητέρα μου ήταν ήδη 43 έχοντας ήδη 3 παιδιά με καισαρικές και έχοντας περάσει και μία αποβολή πριν το τρίτο, και παραμένοντας αιώνια καπνίστρια(η μητέρα μου παρά τις εγκυμοσύνες της κάπνιζε), ένιωθα πως το μόνο ...επιβεβλημένο ήταν να ρίξει το παιδί και να μην ρισκάρει τη ζωή της (έτσι κάπως της είχε πει ο γιατρός της για νέα ενδεχόμενη εγκυμοσύνη!) για ένα ...περιττό όπως έλεγα 4ο παιδί. Δεν ξεστόμισα βέβαια ποτέ απειλές, ούτε κατηγόρησα την κοινή με τον πατέρα μου απόφασή τους να κρατήσουν το παιδί, όμως δήλωσα ξεκάθαρα ότι μία 4η εγκυμοσύνη υπό αυτές τις συνθήκες ήταν μεγάλο ρίσκο για τον ίδιο της τον οργανισμό και προτιμούσα να έχω μετά από μερικά χρόνια τη μητέρα μου στη ζωή μου, παρά ένα επιπλέον αδερφάκι... 11 χρόνια μετά, χαίρομαι και δοξάζω το Θεό που η μητέρα μου τότε δεν με άκουσε κι έχω τώρα μία ακόμη αδερφούλα... τη Χριστίνα! Φυσικά κι έχω μετανιώσει για όσα είχα πει τότε, όμως ένιωθα ότι είχα δίκιο και διαψεύστηκαν οι φόβοι μου μόνο γιατί τίποτα κακό δεν δυνέβη τελικά στη μητέρα μου... Αν είχε συμβεί όμως; Θα μπορούσα ποτέ να αγαπήσω αυτό το πλάσμα που η ύπαρξή του θα ήταν η αιτία της απώλειας της μάνας μου; Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να δοκιμαστούν τα θεμέλια της οικογένειάς μου με κάτι τέτοιο... Μούσα, μήπως ο γιός σου, δεδομένου και ότι σπουδάζει ιατρική επιστήμη (και στην ψυχολογία κάνουν αμιγώς ιατρικά μαθήματα και μαθαίνουν για ένα σωρό ιατρικές πριπτώσεις και επιπλοκές του οργανισμού) φοβάται για την δική σου κατάσταση και από άμυνα ίσως και από πρόωρη ένδειξη αντρισμού, ντρέπεται να σού δείξει τους φόβους του; Για σκέψου το λίγο αυτό, και αν τελικά πάρεις γνωήμ ειδικού, που είναι το σωστότερο, θέσε του και αυτό το ενδεχόμενο.. Μήπως τελικά φοβάται ότι είσαι... μεγάλη και ότι οργανισμός σου δεν θα αντέξει την καταπόνιση μίας νέας 3ης εγκυμοσύνης μετά από αρκετά χρόνια από τις πρώτες σου εγκυμοσύνες! Εύχομαι πραγματικά το καλύτερο για τήν νέα αυτή καρδούλα που χτυπάει μέσα σου!!!!

Μούσσα, να σού ευχηθώ κατ' αρχάς τα καλύτερα για τη νέα σου εγκυμοσύνη και ένα μεγάλο μπράβο και στον άντρα σου που σε αγαπάει και σε στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ήμουν 17 η μητέρα μου μού ανακοίνωσε ότι περίμενε το 4ο παιδί της... Εγώ ήμουν η πρώτη και έδινα τότε πανελλήνιες (για ιατρική το πήγαινα αρχικά), η μητέρα μου ήταν ήδη 43 έχοντας ήδη 3 παιδιά με καισαρικές και έχοντας περάσει και μία αποβολή πριν το τρίτο, και παραμένοντας αιώνια καπνίστρια(η μητέρα μου παρά τις εγκυμοσύνες της κάπνιζε), ένιωθα πως το μόνο ...επιβεβλημένο ήταν να ρίξει το παιδί και να μην ρισκάρει τη ζωή της (έτσι κάπως της είχε πει ο γιατρός της για νέα ενδεχόμενη εγκυμοσύνη!) για ένα ...περιττό όπως έλεγα 4ο παιδί. Δεν ξεστόμισα βέβαια ποτέ απειλές, ούτε κατηγόρησα την κοινή με τον πατέρα μου απόφασή τους να κρατήσουν το παιδί, όμως δήλωσα ξεκάθαρα ότι μία 4η εγκυμοσύνη υπό αυτές τις συνθήκες ήταν μεγάλο ρίσκο για τον ίδιο της τον οργανισμό και προτιμούσα να έχω μετά από μερικά χρόνια τη μητέρα μου στη ζωή μου, παρά ένα επιπλέον αδερφάκι... 11 χρόνια μετά, χαίρομαι και δοξάζω το Θεό που η μητέρα μου τότε δεν με άκουσε κι έχω τώρα μία ακόμη αδερφούλα... τη Χριστίνα! Φυσικά κι έχω μετανιώσει για όσα είχα πει τότε, όμως ένιωθα ότι είχα δίκιο και διαψεύστηκαν οι φόβοι μου μόνο γιατί τίποτα κακό δεν δυνέβη τελικά στη μητέρα μου... Αν είχε συμβεί όμως; Θα μπορούσα ποτέ να αγαπήσω αυτό το πλάσμα που η ύπαρξή του θα ήταν η αιτία της απώλειας της μάνας μου; Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να δοκιμαστούν τα θεμέλια της οικογένειάς μου με κάτι τέτοιο... Μούσα, μήπως ο γιός σου, δεδομένου και ότι σπουδάζει ιατρική επιστήμη (και στην ψυχολογία κάνουν αμιγώς ιατρικά μαθήματα και μαθαίνουν για ένα σωρό ιατρικές πριπτώσεις και επιπλοκές του οργανισμού) φοβάται για την δική σου κατάσταση και από άμυνα ίσως και από πρόωρη ένδειξη αντρισμού, ντρέπεται να σού δείξει τους φόβους του; Για σκέψου το λίγο αυτό, και αν τελικά πάρεις γνωήμ ειδικού, που είναι το σωστότερο, θέσε του και αυτό το ενδεχόμενο.. Μήπως τελικά φοβάται ότι είσαι... μεγάλη και ότι οργανισμός σου δεν θα αντέξει την καταπόνιση μίας νέας 3ης εγκυμοσύνης μετά από αρκετά χρόνια από τις πρώτες σου εγκυμοσύνες! Εύχομαι πραγματικά το καλύτερο για τήν νέα αυτή καρδούλα που χτυπάει μέσα σου!!!!

Μούσσα, να σού ευχηθώ κατ' αρχάς τα καλύτερα για τη νέα σου εγκυμοσύνη και ένα μεγάλο μπράβο και στον άντρα σου που σε αγαπάει και σε στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ήμουν 17 η μητέρα μου μού ανακοίνωσε ότι περίμενε το 4ο παιδί της... Εγώ ήμουν η πρώτη και έδινα τότε πανελλήνιες (για ιατρική το πήγαινα αρχικά), η μητέρα μου ήταν ήδη 43 έχοντας ήδη 3 παιδιά με καισαρικές και έχοντας περάσει και μία αποβολή πριν το τρίτο, και παραμένοντας αιώνια καπνίστρια(η μητέρα μου παρά τις εγκυμοσύνες της κάπνιζε), ένιωθα πως το μόνο ...επιβεβλημένο ήταν να ρίξει το παιδί και να μην ρισκάρει τη ζωή της (έτσι κάπως της είχε πει ο γιατρός της για νέα ενδεχόμενη εγκυμοσύνη!) για ένα ...περιττό όπως έλεγα 4ο παιδί. Δεν ξεστόμισα βέβαια ποτέ απειλές, ούτε κατηγόρησα την κοινή με τον πατέρα μου απόφασή τους να κρατήσουν το παιδί, όμως δήλωσα ξεκάθαρα ότι μία 4η εγκυμοσύνη υπό αυτές τις συνθήκες ήταν μεγάλο ρίσκο για τον ίδιο της τον οργανισμό και προτιμούσα να έχω μετά από μερικά χρόνια τη μητέρα μου στη ζωή μου, παρά ένα επιπλέον αδερφάκι... 11 χρόνια μετά, χαίρομαι και δοξάζω το Θεό που η μητέρα μου τότε δεν με άκουσε κι έχω τώρα μία ακόμη αδερφούλα... τη Χριστίνα! Φυσικά κι έχω μετανιώσει για όσα είχα πει τότε, όμως ένιωθα ότι είχα δίκιο και διαψεύστηκαν οι φόβοι μου μόνο γιατί τίποτα κακό δεν δυνέβη τελικά στη μητέρα μου... Αν είχε συμβεί όμως; Θα μπορούσα ποτέ να αγαπήσω αυτό το πλάσμα που η ύπαρξή του θα ήταν η αιτία της απώλειας της μάνας μου; Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να δοκιμαστούν τα θεμέλια της οικογένειάς μου με κάτι τέτοιο... Μούσα, μήπως ο γιός σου, δεδομένου και ότι σπουδάζει ιατρική επιστήμη (και στην ψυχολογία κάνουν αμιγώς ιατρικά μαθήματα και μαθαίνουν για ένα σωρό ιατρικές πριπτώσεις και επιπλοκές του οργανισμού) φοβάται για την δική σου κατάσταση και από άμυνα ίσως και από πρόωρη ένδειξη αντρισμού, ντρέπεται να σού δείξει τους φόβους του; Για σκέψου το λίγο αυτό, και αν τελικά πάρεις γνωήμ ειδικού, που είναι το σωστότερο, θέσε του και αυτό το ενδεχόμενο.. Μήπως τελικά φοβάται ότι είσαι... μεγάλη και ότι οργανισμός σου δεν θα αντέξει την καταπόνιση μίας νέας 3ης εγκυμοσύνης μετά από αρκετά χρόνια από τις πρώτες σου εγκυμοσύνες! Εύχομαι πραγματικά το καλύτερο για τήν νέα αυτή καρδούλα που χτυπάει μέσα σου!!!!

Μούσσα, να σού ευχηθώ κατ' αρχάς τα καλύτερα για τη νέα σου εγκυμοσύνη και ένα μεγάλο μπράβο και στον άντρα σου που σε αγαπάει και σε στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ήμουν 17 η μητέρα μου μού ανακοίνωσε ότι περίμενε το 4ο παιδί της... Εγώ ήμουν η πρώτη και έδινα τότε πανελλήνιες (για ιατρική το πήγαινα αρχικά), η μητέρα μου ήταν ήδη 43 έχοντας ήδη 3 παιδιά με καισαρικές και έχοντας περάσει και μία αποβολή πριν το τρίτο, και παραμένοντας αιώνια καπνίστρια(η μητέρα μου παρά τις εγκυμοσύνες της κάπνιζε), ένιωθα πως το μόνο ...επιβεβλημένο ήταν να ρίξει το παιδί και να μην ρισκάρει τη ζωή της (έτσι κάπως της είχε πει ο γιατρός της για νέα ενδεχόμενη εγκυμοσύνη!) για ένα ...περιττό όπως έλεγα 4ο παιδί. Δεν ξεστόμισα βέβαια ποτέ απειλές, ούτε κατηγόρησα την κοινή με τον πατέρα μου απόφασή τους να κρατήσουν το παιδί, όμως δήλωσα ξεκάθαρα ότι μία 4η εγκυμοσύνη υπό αυτές τις συνθήκες ήταν μεγάλο ρίσκο για τον ίδιο της τον οργανισμό και προτιμούσα να έχω μετά από μερικά χρόνια τη μητέρα μου στη ζωή μου, παρά ένα επιπλέον αδερφάκι... 11 χρόνια μετά, χαίρομαι και δοξάζω το Θεό που η μητέρα μου τότε δεν με άκουσε κι έχω τώρα μία ακόμη αδερφούλα... τη Χριστίνα! Φυσικά κι έχω μετανιώσει για όσα είχα πει τότε, όμως ένιωθα ότι είχα δίκιο και διαψεύστηκαν οι φόβοι μου μόνο γιατί τίποτα κακό δεν δυνέβη τελικά στη μητέρα μου... Αν είχε συμβεί όμως; Θα μπορούσα ποτέ να αγαπήσω αυτό το πλάσμα που η ύπαρξή του θα ήταν η αιτία της απώλειας της μάνας μου; Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να δοκιμαστούν τα θεμέλια της οικογένειάς μου με κάτι τέτοιο... Μούσα, μήπως ο γιός σου, δεδομένου και ότι σπουδάζει ιατρική επιστήμη (και στην ψυχολογία κάνουν αμιγώς ιατρικά μαθήματα και μαθαίνουν για ένα σωρό ιατρικές πριπτώσεις και επιπλοκές του οργανισμού) φοβάται για την δική σου κατάσταση και από άμυνα ίσως και από πρόωρη ένδειξη αντρισμού, ντρέπεται να σού δείξει τους φόβους του; Για σκέψου το λίγο αυτό, και αν τελικά πάρεις γνωήμ ειδικού, που είναι το σωστότερο, θέσε του και αυτό το ενδεχόμενο.. Μήπως τελικά φοβάται ότι είσαι... μεγάλη και ότι οργανισμός σου δεν θα αντέξει την καταπόνιση μίας νέας 3ης εγκυμοσύνης μετά από αρκετά χρόνια από τις πρώτες σου εγκυμοσύνες! Εύχομαι πραγματικά το καλύτερο για τήν νέα αυτή καρδούλα που χτυπάει μέσα σου!!!!

Πρόσφατα μία κόρη συναδέλφου έσβησε ακριβώς έτσι... Δεν ξέρω ποιός έφταιγε από το ποτό, άλλος οδηγός ή ο φίλος της που οδηγούσε, πάντως γυρνούσε από διασκέδαση και συνέβη το μοιραίο. 17,5 χρονών, γιόρταζε την επιτυχία της στις Πανελλήνιες!!! Επιτέλους, ας βάλουμε κάποτε μυαλό σ' αυτή τη χώρα!!!