Sandy7280

Για πιο σίγουρα αποτελέσματα, κάνε κουράγιο μέχρι αύριο το πρωί, γιατί η γοναδοτροπίνη υπάρχει σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα στα πρωινά ούρα, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι πιο κοντά στην αλήθεια... Εύχομαι να δεις ό,τι επιθυμείς!

Για πιο σίγουρα αποτελέσματα, κάνε κουράγιο μέχρι αύριο το πρωί, γιατί η γοναδοτροπίνη υπάρχει σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα στα πρωινά ούρα, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι πιο κοντά στην αλήθεια... Εύχομαι να δεις ό,τι επιθυμείς!

Για πιο σίγουρα αποτελέσματα, κάνε κουράγιο μέχρι αύριο το πρωί, γιατί η γοναδοτροπίνη υπάρχει σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα στα πρωινά ούρα, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι πιο κοντά στην αλήθεια... Εύχομαι να δεις ό,τι επιθυμείς!

Μούσσα, εγώ θα της έλεγα επιπλέον ότι όταν θα γεράσει πολύ και αν την γηροκομήσω, έτσι θα της εοτιμάζω το φαϊ της κακομοίρας που δεν θα έχει δοντάκια να μασήσει... Θα το δίνω σε μία γιαγιά να της το μασάει... ;);)

Μούσσα, εγώ θα της έλεγα επιπλέον ότι όταν θα γεράσει πολύ και αν την γηροκομήσω, έτσι θα της εοτιμάζω το φαϊ της κακομοίρας που δεν θα έχει δοντάκια να μασήσει... Θα το δίνω σε μία γιαγιά να της το μασάει... ;);)

Μούσσα, εγώ θα της έλεγα επιπλέον ότι όταν θα γεράσει πολύ και αν την γηροκομήσω, έτσι θα της εοτιμάζω το φαϊ της κακομοίρας που δεν θα έχει δοντάκια να μασήσει... Θα το δίνω σε μία γιαγιά να της το μασάει... ;);)

Γεια σου Popivou!!!! Να χαίρεσαι το μωράκι σου... Στο forum μας υπάρχουν κάποια σχετικά θέματα με την προώθηση και αύξηση του θηλασμού.. Ρίξε μια ματιά... Εκτός της διατροφής, χρειάζεται πολύ συχνή άντληση και υπομονή... Καλή επιτυχία... http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=1736&catid=26 http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=5158&catid=26

Γεια σου Popivou!!!! Να χαίρεσαι το μωράκι σου... Στο forum μας υπάρχουν κάποια σχετικά θέματα με την προώθηση και αύξηση του θηλασμού.. Ρίξε μια ματιά... Εκτός της διατροφής, χρειάζεται πολύ συχνή άντληση και υπομονή... Καλή επιτυχία... http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=1736&catid=26 http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=5158&catid=26

Γεια σου Popivou!!!! Να χαίρεσαι το μωράκι σου... Στο forum μας υπάρχουν κάποια σχετικά θέματα με την προώθηση και αύξηση του θηλασμού.. Ρίξε μια ματιά... Εκτός της διατροφής, χρειάζεται πολύ συχνή άντληση και υπομονή... Καλή επιτυχία... http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=1736&catid=26 http://mammyland.com/index.php?option=com_kunena&Itemid=324&func=view&id=5158&catid=26

Όντως οι φωνές μόνο να το τρομάζουν καταφέρνουν... Δεν έχουν τα μωράκια τη νόηση να καταλάβουν ότι οι φωνές απευθύνονται σε κείνο και μάλιστα για κάτι που κάνει ασυναίσθητα χωρίς πρόθεση... Κι η δικιά μου κόρη δεν ήθελε από την αρχή την πιπίλα... Μόνο δάχτυλο και μάλιστα το κάνει έντονα όταν πεινάει, όταν νυστάζει ή όταν νευριάζει... Δεν πειράζει... Τί μπορείς να κάνεις; Σίγουρα είναι πιο καλό να φοράνε πιπίλα για λόγους όπως να είναι σωστά τα δοντάκια τους μεθαύριο ή να κόψουν πιο εύκολα την πιπίλα (γιατί το δάχτυλο δεν κόβεται εύκολα!) αλλά δυστυχώς δεν έχεις επιλογή... Όσο για τα γαντάκια νομίζω ότι είναι πιο επικύνδυνο, δεδομένου ότι βάζουν μετά όλο το χεράκι μέσα (ή ό,τι χωράει τουλάχιστον!) και μπορεί γλύφωντας το γαντάκι να μεταφέρουν στο στόμα τους μικρόβια, τρίχες κλπ. Οπότε, γνώμη μου, καλύτερα σκέτο το χεράκι που το πλένεις πιο συχνά κι εύκολα...

Όντως οι φωνές μόνο να το τρομάζουν καταφέρνουν... Δεν έχουν τα μωράκια τη νόηση να καταλάβουν ότι οι φωνές απευθύνονται σε κείνο και μάλιστα για κάτι που κάνει ασυναίσθητα χωρίς πρόθεση... Κι η δικιά μου κόρη δεν ήθελε από την αρχή την πιπίλα... Μόνο δάχτυλο και μάλιστα το κάνει έντονα όταν πεινάει, όταν νυστάζει ή όταν νευριάζει... Δεν πειράζει... Τί μπορείς να κάνεις; Σίγουρα είναι πιο καλό να φοράνε πιπίλα για λόγους όπως να είναι σωστά τα δοντάκια τους μεθαύριο ή να κόψουν πιο εύκολα την πιπίλα (γιατί το δάχτυλο δεν κόβεται εύκολα!) αλλά δυστυχώς δεν έχεις επιλογή... Όσο για τα γαντάκια νομίζω ότι είναι πιο επικύνδυνο, δεδομένου ότι βάζουν μετά όλο το χεράκι μέσα (ή ό,τι χωράει τουλάχιστον!) και μπορεί γλύφωντας το γαντάκι να μεταφέρουν στο στόμα τους μικρόβια, τρίχες κλπ. Οπότε, γνώμη μου, καλύτερα σκέτο το χεράκι που το πλένεις πιο συχνά κι εύκολα...

Όντως οι φωνές μόνο να το τρομάζουν καταφέρνουν... Δεν έχουν τα μωράκια τη νόηση να καταλάβουν ότι οι φωνές απευθύνονται σε κείνο και μάλιστα για κάτι που κάνει ασυναίσθητα χωρίς πρόθεση... Κι η δικιά μου κόρη δεν ήθελε από την αρχή την πιπίλα... Μόνο δάχτυλο και μάλιστα το κάνει έντονα όταν πεινάει, όταν νυστάζει ή όταν νευριάζει... Δεν πειράζει... Τί μπορείς να κάνεις; Σίγουρα είναι πιο καλό να φοράνε πιπίλα για λόγους όπως να είναι σωστά τα δοντάκια τους μεθαύριο ή να κόψουν πιο εύκολα την πιπίλα (γιατί το δάχτυλο δεν κόβεται εύκολα!) αλλά δυστυχώς δεν έχεις επιλογή... Όσο για τα γαντάκια νομίζω ότι είναι πιο επικύνδυνο, δεδομένου ότι βάζουν μετά όλο το χεράκι μέσα (ή ό,τι χωράει τουλάχιστον!) και μπορεί γλύφωντας το γαντάκι να μεταφέρουν στο στόμα τους μικρόβια, τρίχες κλπ. Οπότε, γνώμη μου, καλύτερα σκέτο το χεράκι που το πλένεις πιο συχνά κι εύκολα...

Emmanuela έγραψε: Έχεις πολύ περισσότερα στηρίγματα από όσα είναι απολύτως απαραίτητα... Την οικογένειά σου, τη δουλειά σου και πάνω από όλα... αυτήν την διαφαινόμενη λαχτάρα να είναι όλα καλά και να ακούσεις το παιδάκι σου στον υπέρηχο. Πίστεψέ με, όταν γίνει αυτό, δεν θα έχεις ξανανιώσει έτσι! Τόσο πλήρης, τόσο συγκινημένη, τόσο δυνατή!!! Εύχομαι το καλύτερο για σένα και την ψυχούλα που κουβαλάς μέσα σου... Όσο για το αν θα 'υποχρεώσεις' κάποιον να γίνει πατέρας, αν δεν θέλει να συμμετέχει σε αυτή τη σημαντική στιγμή της ζωής σου, δεν θα χάσεις εσύ, αλλά αυτός! Δεν θα είσαι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία γυναίκα που θα πάρει την απόφαση να μεγαλώσει μόνη το παιδί της...

Emmanuela έγραψε: Έχεις πολύ περισσότερα στηρίγματα από όσα είναι απολύτως απαραίτητα... Την οικογένειά σου, τη δουλειά σου και πάνω από όλα... αυτήν την διαφαινόμενη λαχτάρα να είναι όλα καλά και να ακούσεις το παιδάκι σου στον υπέρηχο. Πίστεψέ με, όταν γίνει αυτό, δεν θα έχεις ξανανιώσει έτσι! Τόσο πλήρης, τόσο συγκινημένη, τόσο δυνατή!!! Εύχομαι το καλύτερο για σένα και την ψυχούλα που κουβαλάς μέσα σου... Όσο για το αν θα 'υποχρεώσεις' κάποιον να γίνει πατέρας, αν δεν θέλει να συμμετέχει σε αυτή τη σημαντική στιγμή της ζωής σου, δεν θα χάσεις εσύ, αλλά αυτός! Δεν θα είσαι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία γυναίκα που θα πάρει την απόφαση να μεγαλώσει μόνη το παιδί της...

Emmanuela έγραψε: Έχεις πολύ περισσότερα στηρίγματα από όσα είναι απολύτως απαραίτητα... Την οικογένειά σου, τη δουλειά σου και πάνω από όλα... αυτήν την διαφαινόμενη λαχτάρα να είναι όλα καλά και να ακούσεις το παιδάκι σου στον υπέρηχο. Πίστεψέ με, όταν γίνει αυτό, δεν θα έχεις ξανανιώσει έτσι! Τόσο πλήρης, τόσο συγκινημένη, τόσο δυνατή!!! Εύχομαι το καλύτερο για σένα και την ψυχούλα που κουβαλάς μέσα σου... Όσο για το αν θα 'υποχρεώσεις' κάποιον να γίνει πατέρας, αν δεν θέλει να συμμετέχει σε αυτή τη σημαντική στιγμή της ζωής σου, δεν θα χάσεις εσύ, αλλά αυτός! Δεν θα είσαι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία γυναίκα που θα πάρει την απόφαση να μεγαλώσει μόνη το παιδί της...

Κατερίνα και Μαρία-Ιώάννα, με το καλό να φέρετε στον κόσμο τα μωράκια σας!!! Εύχομαι και στις δύο ό,τι καλύτερο... μία καλή και ήρεμη εγκυμοσύνη και έναν ανώδυνο τοκετό!!! Μαρία-Ιωάννα, μην ανησυχείς κοπέλα μου... με αγάπη και λίγη υπομονή παραπάνω όλα γίνονται... Μία φίλη μου έκανε 3 παιδιά (χωρίς δίδυμα) σε διάστημα 5 ετών. Το πρώτο στα 23 της, το δεύτερο μετά από 22 μήνες και το τρίτο μετά από 18 από το δεύτερο... Βέβαια δεν εργάζεται (γιατί ούτως ή άλλως δεν είχε εξ αρχής την οικονομική ανάγκη) αλλά σίγουρα είναι οπλισμένη με πολλή πολλή υπομονή και αποθέματα ενέργειας, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει... Ίσως κουραστείς λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο... Σκέψου μόνο ότι θα κάνουν την καλύτερη παρέα και δεν θα έχεις ζήλιες... Με το καλό κοπέλα μου!!!

Κατερίνα και Μαρία-Ιώάννα, με το καλό να φέρετε στον κόσμο τα μωράκια σας!!! Εύχομαι και στις δύο ό,τι καλύτερο... μία καλή και ήρεμη εγκυμοσύνη και έναν ανώδυνο τοκετό!!! Μαρία-Ιωάννα, μην ανησυχείς κοπέλα μου... με αγάπη και λίγη υπομονή παραπάνω όλα γίνονται... Μία φίλη μου έκανε 3 παιδιά (χωρίς δίδυμα) σε διάστημα 5 ετών. Το πρώτο στα 23 της, το δεύτερο μετά από 22 μήνες και το τρίτο μετά από 18 από το δεύτερο... Βέβαια δεν εργάζεται (γιατί ούτως ή άλλως δεν είχε εξ αρχής την οικονομική ανάγκη) αλλά σίγουρα είναι οπλισμένη με πολλή πολλή υπομονή και αποθέματα ενέργειας, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει... Ίσως κουραστείς λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο... Σκέψου μόνο ότι θα κάνουν την καλύτερη παρέα και δεν θα έχεις ζήλιες... Με το καλό κοπέλα μου!!!

Κατερίνα και Μαρία-Ιώάννα, με το καλό να φέρετε στον κόσμο τα μωράκια σας!!! Εύχομαι και στις δύο ό,τι καλύτερο... μία καλή και ήρεμη εγκυμοσύνη και έναν ανώδυνο τοκετό!!! Μαρία-Ιωάννα, μην ανησυχείς κοπέλα μου... με αγάπη και λίγη υπομονή παραπάνω όλα γίνονται... Μία φίλη μου έκανε 3 παιδιά (χωρίς δίδυμα) σε διάστημα 5 ετών. Το πρώτο στα 23 της, το δεύτερο μετά από 22 μήνες και το τρίτο μετά από 18 από το δεύτερο... Βέβαια δεν εργάζεται (γιατί ούτως ή άλλως δεν είχε εξ αρχής την οικονομική ανάγκη) αλλά σίγουρα είναι οπλισμένη με πολλή πολλή υπομονή και αποθέματα ενέργειας, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει... Ίσως κουραστείς λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο, αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο... Σκέψου μόνο ότι θα κάνουν την καλύτερη παρέα και δεν θα έχεις ζήλιες... Με το καλό κοπέλα μου!!!

Μία γλυκιά καλησπέρα κι από μένα Stardust! Καλωσήλθες στην παρέα του mammyland!!! Είμαι η Κυριακή, 28,5 ετών κι έχω μία κορούλα 9 μηνών. Εύχομαι ό,τι καλύτερο σε σένα και την οικογένειά σου!!!

Μία γλυκιά καλησπέρα κι από μένα Stardust! Καλωσήλθες στην παρέα του mammyland!!! Είμαι η Κυριακή, 28,5 ετών κι έχω μία κορούλα 9 μηνών. Εύχομαι ό,τι καλύτερο σε σένα και την οικογένειά σου!!!

Μία γλυκιά καλησπέρα κι από μένα Stardust! Καλωσήλθες στην παρέα του mammyland!!! Είμαι η Κυριακή, 28,5 ετών κι έχω μία κορούλα 9 μηνών. Εύχομαι ό,τι καλύτερο σε σένα και την οικογένειά σου!!!

Αναστασία μου κι εγώ με καισαρική γέννησα... Δεν προσπάθησα καν για φυσιολογικό τοκετό καθώς άκουσα τη συμβουλή της γιατρού μου να μην πιέσουμε τη μπεμπούλα μου... Είχε τυλιχτεί στο λώρο, δεν είχε καν μπει στη λεκάνη μου όταν μού έσπασαν τα νερά και το κεφαλάκι της ήταν οριακά σε μέγεθος να χωρέσει από τη στενή μου λεκάνη. Δεν τόλμησα καν να το ρισκάρω, παρόλο που κι εγώ και η γιατρός μου θέλαμε φυσιολογικό τοκετό... Γι΄αυτό εξάλλου είχαμε και τη μαία μαζί μας. Έκανα βέβαια επισκληρίδιο (πολύ πιο ασφαλής από την ολική νάρκωση) και έζησα όλη τη μαγεία της γέννας χωρίς ίχνος πόνου και ρίσκου. Βίωσα το πρώτο κλάμα της κόρης μου, την μυρωδιά της αμέσως μόλις γέννησα και δεν πρόκειται να ξαναζήσω ποτέ ανάλογη συγκίνηση... Ίσως μόνο στη δέυτερη... απόπειρά μου να γίνω πάλι μάνα... Η ώρα η καλή κορίτσι μου, ότι και αν γίνει τελικά.... :):):)

Αναστασία μου κι εγώ με καισαρική γέννησα... Δεν προσπάθησα καν για φυσιολογικό τοκετό καθώς άκουσα τη συμβουλή της γιατρού μου να μην πιέσουμε τη μπεμπούλα μου... Είχε τυλιχτεί στο λώρο, δεν είχε καν μπει στη λεκάνη μου όταν μού έσπασαν τα νερά και το κεφαλάκι της ήταν οριακά σε μέγεθος να χωρέσει από τη στενή μου λεκάνη. Δεν τόλμησα καν να το ρισκάρω, παρόλο που κι εγώ και η γιατρός μου θέλαμε φυσιολογικό τοκετό... Γι΄αυτό εξάλλου είχαμε και τη μαία μαζί μας. Έκανα βέβαια επισκληρίδιο (πολύ πιο ασφαλής από την ολική νάρκωση) και έζησα όλη τη μαγεία της γέννας χωρίς ίχνος πόνου και ρίσκου. Βίωσα το πρώτο κλάμα της κόρης μου, την μυρωδιά της αμέσως μόλις γέννησα και δεν πρόκειται να ξαναζήσω ποτέ ανάλογη συγκίνηση... Ίσως μόνο στη δέυτερη... απόπειρά μου να γίνω πάλι μάνα... Η ώρα η καλή κορίτσι μου, ότι και αν γίνει τελικά.... :):):)

Αναστασία μου κι εγώ με καισαρική γέννησα... Δεν προσπάθησα καν για φυσιολογικό τοκετό καθώς άκουσα τη συμβουλή της γιατρού μου να μην πιέσουμε τη μπεμπούλα μου... Είχε τυλιχτεί στο λώρο, δεν είχε καν μπει στη λεκάνη μου όταν μού έσπασαν τα νερά και το κεφαλάκι της ήταν οριακά σε μέγεθος να χωρέσει από τη στενή μου λεκάνη. Δεν τόλμησα καν να το ρισκάρω, παρόλο που κι εγώ και η γιατρός μου θέλαμε φυσιολογικό τοκετό... Γι΄αυτό εξάλλου είχαμε και τη μαία μαζί μας. Έκανα βέβαια επισκληρίδιο (πολύ πιο ασφαλής από την ολική νάρκωση) και έζησα όλη τη μαγεία της γέννας χωρίς ίχνος πόνου και ρίσκου. Βίωσα το πρώτο κλάμα της κόρης μου, την μυρωδιά της αμέσως μόλις γέννησα και δεν πρόκειται να ξαναζήσω ποτέ ανάλογη συγκίνηση... Ίσως μόνο στη δέυτερη... απόπειρά μου να γίνω πάλι μάνα... Η ώρα η καλή κορίτσι μου, ότι και αν γίνει τελικά.... :):):)

Εμμανουέλα, σίγουρα νιώθεις ...'βομβαρδισμένη' από τις απαντήσεις των περισσοτέρων μας να κρατήσεις αυτό το παιδάκι... Εγώ θα σου πω μόνο το εξής: Με τον άνθρωπο αυτό που συνέβαλε στην εγκυμοσύνη σου (απλά και μόνο!) ούτως ή άλλως, δεν θα έχεις μέλλον μεγάλο... Συγχώρεσέ μου το θάρρος αλλά πιστεύω ότι εφόσον σου ξεκαθάρισε τη θέση του και εφόσον εσύ από την αρχή δεν ήσουν αποφασισμένη να το 'ρίξεις', πάντα θα του χρεώνεις την απόφαση να σκοτώσεις το παιδί σου. Εννοώ ότι ακόμα και αν τελικά νιώθεις ότι η απόφαση είναι δική σου, θα έρθει σίγουρα κάποια στιγμή που σε μία κόντρα σας, θα του το πετάξεις. Και τότε, θα φταις μόνο εσύ! Στην περίπτωση πάλι που αποφασίσεις να κρατήσεις αυτήν την ψυχούλα, τότε θα τον βρεις αντίθετο, οπότε πάλι η σχέση σας είναι αμφίβολη. Η απόφαση εδώ δεν είναι αν θα κρατήσεις το παιδί σου σε μία υγιή σχέση (γιατί δεν νομίζω ότι την θεωρείς κι εσύ υγιή!) αλλά εάν θα βρεις τη δύναμη να το γεννήσεις και να το μεγαλώσεις μόνη σου ή με την βοήθεια των δικών σου ανθρώπων, αν υπάρχουν και εφόσον επιθυμούν... Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε ποτέ να μπω σε αυτό το δίλημμα γιατί κατάφερα τελικά να μείνω έγκυος μετά από προσπάθειες ενός έτους με τον άντρα μου και έχω τώρα την κόρη μου να γεμίζει τη ζωή μου (και του άντρα μου που την λατρέυει περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο στη ζωή του) και να με κάνει να νιώθω περήφανη κι ευτυχισμένη. Σίγουρα θα είχα διαφορετική αντιμετώπιση στο θέμα εάν ήμουν στη θέση σου, και ίσως να ένιωθα εγκλωβισμένη και 'φορτωμένη' όμως στα 24 μου (δεν είσαι και 17) δεν θα έπαιρνα απόφαση να 'ρίξω' (τί χαζή πράγματι έκφραση για να εκφράσεις ένα φόνο!) το ίδιο μου το σπλάχνο... Σού λέω ακριβώς τα πράγματα όπως τα νιώθω, χωρίς καμία τύψη μήπως ακολουθώντας τις δικές μας συμβουλές το μετανιώσεις, γιατί είμαι απόλυτα σίγουρη ότι ποτέ δεν θα μετανιώσεις την απόφασή σου να κρατήσεις και να μεγαλώσεις το παιδάκι σου... Με ή χωρίς πατέρα... Σού εύχομαι η Παναγιά να σε φωτήσει και να πάρεις τη σωστότερη απόφαση!!!