Sandy7280

Αιμάκι μου καλό, όπως ήδη ξέρεις κι εγώ το ίδιο έκανα... Σου παραθέτω μία διεύθυνση (αναζήτηση του google είναι) όπου θα βρεις πολλές νεράιδες... Προχώρα στις επόμενες σελίδες για περισσότερες φωτογραφίες ή βάλε άλλη λέξη στην αναζήτηση, π.χ. fairy ή νεράιδα ή pink fairies κλπ. http://images.google.gr/images?hl=el&q=fairies&btnG=%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7+%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD&gbv=2

Αιμάκι μου καλό, όπως ήδη ξέρεις κι εγώ το ίδιο έκανα... Σου παραθέτω μία διεύθυνση (αναζήτηση του google είναι) όπου θα βρεις πολλές νεράιδες... Προχώρα στις επόμενες σελίδες για περισσότερες φωτογραφίες ή βάλε άλλη λέξη στην αναζήτηση, π.χ. fairy ή νεράιδα ή pink fairies κλπ. http://images.google.gr/images?hl=el&q=fairies&btnG=%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7+%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD&gbv=2

Αιμάκι μου καλό, όπως ήδη ξέρεις κι εγώ το ίδιο έκανα... Σου παραθέτω μία διεύθυνση (αναζήτηση του google είναι) όπου θα βρεις πολλές νεράιδες... Προχώρα στις επόμενες σελίδες για περισσότερες φωτογραφίες ή βάλε άλλη λέξη στην αναζήτηση, π.χ. fairy ή νεράιδα ή pink fairies κλπ. http://images.google.gr/images?hl=el&q=fairies&btnG=%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7+%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CF%89%CE%BD&gbv=2

Σίσσυ μου με το καλό!!!! Η Παναγιά μαζί σου και περιμένουμε τα νέα σου σύντομα!!!

Σίσσυ μου με το καλό!!!! Η Παναγιά μαζί σου και περιμένουμε τα νέα σου σύντομα!!!

Σίσσυ μου με το καλό!!!! Η Παναγιά μαζί σου και περιμένουμε τα νέα σου σύντομα!!!

Θα επιλέξεις όταν ανοίγει΄ς θέμα ή όταν απαντάς κάπου, να διαλέγεις το απάντηση και όχι το Γρήγορη απάντηση... Στα Boardcodes (εκεί που είναι το Bold, Italics κλπ.) υπάρχει ένα κουτάκι που λέει URL. Το πατάς και βγαίνει στο κείμενο αυτή η εικόνα... [ url ] __ [ /url ] Πατάς ανάμεσά τους και γράφεις την ιστοσελίδα που θέλεις να εισάγεις. Είσαι έτοιμη...!!!

Θα επιλέξεις όταν ανοίγει΄ς θέμα ή όταν απαντάς κάπου, να διαλέγεις το απάντηση και όχι το Γρήγορη απάντηση... Στα Boardcodes (εκεί που είναι το Bold, Italics κλπ.) υπάρχει ένα κουτάκι που λέει URL. Το πατάς και βγαίνει στο κείμενο αυτή η εικόνα... [ url ] __ [ /url ] Πατάς ανάμεσά τους και γράφεις την ιστοσελίδα που θέλεις να εισάγεις. Είσαι έτοιμη...!!!

Θα επιλέξεις όταν ανοίγει΄ς θέμα ή όταν απαντάς κάπου, να διαλέγεις το απάντηση και όχι το Γρήγορη απάντηση... Στα Boardcodes (εκεί που είναι το Bold, Italics κλπ.) υπάρχει ένα κουτάκι που λέει URL. Το πατάς και βγαίνει στο κείμενο αυτή η εικόνα... [ url ] __ [ /url ] Πατάς ανάμεσά τους και γράφεις την ιστοσελίδα που θέλεις να εισάγεις. Είσαι έτοιμη...!!!

Η μικρή μου πριγκίπισσα, σε ...ναζιάρικη πόζα στο σαλόνι μας... :silly: :silly: :silly:

Η μικρή μου πριγκίπισσα, σε ...ναζιάρικη πόζα στο σαλόνι μας... :silly: :silly: :silly:

Η μικρή μου πριγκίπισσα, σε ...ναζιάρικη πόζα στο σαλόνι μας... :silly: :silly: :silly:

Οι ισορροπίες αλλάζουν κι ένα νέο πρόσωπο απαιτεί την πλήρη προσοχή, χρόνο και φροντίδα μας!!! Ως ένα βαθμό (αν λάβουμε υπόψη μας και τις ακόμη ταραγμένες από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό ορμόνες μας) είναι λόγικό να νιώσουμε μία ...μελαγχολία, που στην ουσία είναι περισσότερο άγχος και πανικός, παρά αδιαφορία ή δυσφορία για το μωρό... Μία θεία μου, όταν γέννησε την ξαδέρφη μου (λίγες μέρες μετά τη δική μου γέννα το 1980) υπέφερε πραγματικά από επιλόχειο κατάθλιψη σε σημείο που δεν ήθελε για αρκετές μέρες να δει το παιδί της... Δεν το συζητάμε βέβαια ότι όλ αυτό ήταν απλά παροδικό και αμέσως μετά δεν τολμούσες ούτε από την αγκαλιά να της το πάρεις... Σήμερα, έχουν μία τέλεια σχέση μάνα και κόρη και είναι πράγματι οι καλύτερες φίλες... Είναι σχετικά σπάνια τα έντονα φαινόμενα άρνησης, αλλά υπάρχουν κι αυτά... Χρειάζεται πάντως ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεραστεί το πρόβλημα σχετικά γρήγορα κι ανώδυνα!

Οι ισορροπίες αλλάζουν κι ένα νέο πρόσωπο απαιτεί την πλήρη προσοχή, χρόνο και φροντίδα μας!!! Ως ένα βαθμό (αν λάβουμε υπόψη μας και τις ακόμη ταραγμένες από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό ορμόνες μας) είναι λόγικό να νιώσουμε μία ...μελαγχολία, που στην ουσία είναι περισσότερο άγχος και πανικός, παρά αδιαφορία ή δυσφορία για το μωρό... Μία θεία μου, όταν γέννησε την ξαδέρφη μου (λίγες μέρες μετά τη δική μου γέννα το 1980) υπέφερε πραγματικά από επιλόχειο κατάθλιψη σε σημείο που δεν ήθελε για αρκετές μέρες να δει το παιδί της... Δεν το συζητάμε βέβαια ότι όλ αυτό ήταν απλά παροδικό και αμέσως μετά δεν τολμούσες ούτε από την αγκαλιά να της το πάρεις... Σήμερα, έχουν μία τέλεια σχέση μάνα και κόρη και είναι πράγματι οι καλύτερες φίλες... Είναι σχετικά σπάνια τα έντονα φαινόμενα άρνησης, αλλά υπάρχουν κι αυτά... Χρειάζεται πάντως ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεραστεί το πρόβλημα σχετικά γρήγορα κι ανώδυνα!

Οι ισορροπίες αλλάζουν κι ένα νέο πρόσωπο απαιτεί την πλήρη προσοχή, χρόνο και φροντίδα μας!!! Ως ένα βαθμό (αν λάβουμε υπόψη μας και τις ακόμη ταραγμένες από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό ορμόνες μας) είναι λόγικό να νιώσουμε μία ...μελαγχολία, που στην ουσία είναι περισσότερο άγχος και πανικός, παρά αδιαφορία ή δυσφορία για το μωρό... Μία θεία μου, όταν γέννησε την ξαδέρφη μου (λίγες μέρες μετά τη δική μου γέννα το 1980) υπέφερε πραγματικά από επιλόχειο κατάθλιψη σε σημείο που δεν ήθελε για αρκετές μέρες να δει το παιδί της... Δεν το συζητάμε βέβαια ότι όλ αυτό ήταν απλά παροδικό και αμέσως μετά δεν τολμούσες ούτε από την αγκαλιά να της το πάρεις... Σήμερα, έχουν μία τέλεια σχέση μάνα και κόρη και είναι πράγματι οι καλύτερες φίλες... Είναι σχετικά σπάνια τα έντονα φαινόμενα άρνησης, αλλά υπάρχουν κι αυτά... Χρειάζεται πάντως ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεραστεί το πρόβλημα σχετικά γρήγορα κι ανώδυνα!

Φίλη Φλώρα, θα συμφωνήσω με την Happy Mammy! Εάν κι εφόσον παραστεί ανάγκη μεγάλη, η μαμά με το παιδάκι της μεταφέρονται σε δημόσιο νοσοκομείο... Μην νομίζεις όμως ότι αυτό γίνεται συχνά... Στις περισσότερες γέννες δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη, η κάποια επιπλοκή αντιμετωπίζεται και στο ιδιωτικό μαιευτήριο. Μερικές φορές, και ειδικά αν εσύ το επιθυμείς για οικονομικούς π.χ. λόγους, μπορείς εκ των υστέρων να ζητήσεις τη μεταφορά... Για να σου δώσω να καταλάβεις, η μικρή μου αδερφή όταν γεννήθηκε στο ΜΗΤΕΡΑ, παρουσίασε κάποια φλεγμονή από μοκρόβιο του χειρουργείου όπως μας είπαν... Δεν είναι συχνό αλλά μπορεί να συμβεί. Πήγαν την μικρή τότε σε κοιτίδα στην εντατική νεογνών του ΜΗΤΕΡΑ όπου φυσικά θα μπορούσε να παραμείνει μέχρι και την αποθεραπεία της... Το θέμα ήταν ότι το 1997 που γεννήθηκε η Χριστίνα μας, η κάθε ημέρα στο ΜΗΤΕΡΑ κόστιζε περίπου 60.000 δρχ. υπαρβολικό ποσό για τα οικονομικά των δικών μου τότε, σε σύνολο 25 ημερών περίπου που έμεινε μέσα η μικρή... Ζήτησαν τότε οι ίδιοι οι γονείς μου να μεταφερθεί η μικρή στο ΕΛΕΝΑ όπως και έγινε, για καθαρά οικονομικούς λόγους... Μην αγχώνεσαι για τόσο μικρές πιθανότητες επιπλοκών... με το καλό να γεννήσεις και να μας περιγράψεις κι εσύ την ...ιστορία τοκετού σου!!!

Φίλη Φλώρα, θα συμφωνήσω με την Happy Mammy! Εάν κι εφόσον παραστεί ανάγκη μεγάλη, η μαμά με το παιδάκι της μεταφέρονται σε δημόσιο νοσοκομείο... Μην νομίζεις όμως ότι αυτό γίνεται συχνά... Στις περισσότερες γέννες δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη, η κάποια επιπλοκή αντιμετωπίζεται και στο ιδιωτικό μαιευτήριο. Μερικές φορές, και ειδικά αν εσύ το επιθυμείς για οικονομικούς π.χ. λόγους, μπορείς εκ των υστέρων να ζητήσεις τη μεταφορά... Για να σου δώσω να καταλάβεις, η μικρή μου αδερφή όταν γεννήθηκε στο ΜΗΤΕΡΑ, παρουσίασε κάποια φλεγμονή από μοκρόβιο του χειρουργείου όπως μας είπαν... Δεν είναι συχνό αλλά μπορεί να συμβεί. Πήγαν την μικρή τότε σε κοιτίδα στην εντατική νεογνών του ΜΗΤΕΡΑ όπου φυσικά θα μπορούσε να παραμείνει μέχρι και την αποθεραπεία της... Το θέμα ήταν ότι το 1997 που γεννήθηκε η Χριστίνα μας, η κάθε ημέρα στο ΜΗΤΕΡΑ κόστιζε περίπου 60.000 δρχ. υπαρβολικό ποσό για τα οικονομικά των δικών μου τότε, σε σύνολο 25 ημερών περίπου που έμεινε μέσα η μικρή... Ζήτησαν τότε οι ίδιοι οι γονείς μου να μεταφερθεί η μικρή στο ΕΛΕΝΑ όπως και έγινε, για καθαρά οικονομικούς λόγους... Μην αγχώνεσαι για τόσο μικρές πιθανότητες επιπλοκών... με το καλό να γεννήσεις και να μας περιγράψεις κι εσύ την ...ιστορία τοκετού σου!!!

Φίλη Φλώρα, θα συμφωνήσω με την Happy Mammy! Εάν κι εφόσον παραστεί ανάγκη μεγάλη, η μαμά με το παιδάκι της μεταφέρονται σε δημόσιο νοσοκομείο... Μην νομίζεις όμως ότι αυτό γίνεται συχνά... Στις περισσότερες γέννες δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη, η κάποια επιπλοκή αντιμετωπίζεται και στο ιδιωτικό μαιευτήριο. Μερικές φορές, και ειδικά αν εσύ το επιθυμείς για οικονομικούς π.χ. λόγους, μπορείς εκ των υστέρων να ζητήσεις τη μεταφορά... Για να σου δώσω να καταλάβεις, η μικρή μου αδερφή όταν γεννήθηκε στο ΜΗΤΕΡΑ, παρουσίασε κάποια φλεγμονή από μοκρόβιο του χειρουργείου όπως μας είπαν... Δεν είναι συχνό αλλά μπορεί να συμβεί. Πήγαν την μικρή τότε σε κοιτίδα στην εντατική νεογνών του ΜΗΤΕΡΑ όπου φυσικά θα μπορούσε να παραμείνει μέχρι και την αποθεραπεία της... Το θέμα ήταν ότι το 1997 που γεννήθηκε η Χριστίνα μας, η κάθε ημέρα στο ΜΗΤΕΡΑ κόστιζε περίπου 60.000 δρχ. υπαρβολικό ποσό για τα οικονομικά των δικών μου τότε, σε σύνολο 25 ημερών περίπου που έμεινε μέσα η μικρή... Ζήτησαν τότε οι ίδιοι οι γονείς μου να μεταφερθεί η μικρή στο ΕΛΕΝΑ όπως και έγινε, για καθαρά οικονομικούς λόγους... Μην αγχώνεσαι για τόσο μικρές πιθανότητες επιπλοκών... με το καλό να γεννήσεις και να μας περιγράψεις κι εσύ την ...ιστορία τοκετού σου!!!

Εύχομαι καλή επιτυχία κι εγώ με τη σειρά μου... Αρκετά ενδιαφέρον ερωτηματολόγιο... !

Εύχομαι καλή επιτυχία κι εγώ με τη σειρά μου... Αρκετά ενδιαφέρον ερωτηματολόγιο... !

Εύχομαι καλή επιτυχία κι εγώ με τη σειρά μου... Αρκετά ενδιαφέρον ερωτηματολόγιο... !

Θήλαζα κι εγώ τη μικρή αποκλειστικά μόνο για δύο μήνες και με συμπλήρωμα μέχρι τον 6ο. Τυος δύο πρώτους μήνες, να είμαι ειελικρινής ένιωθα άνετα να την θηλάσω μόνο στο αυτοκίνητο... Είναι θέμα παιδείας τελικά και πιστεύω πως παρόλο που υπάρχουν πολλοί ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι στις μέρες μας, παρόλα αυτά οι περισσότεροι δεν σε κάνουν να νιώθεις άνετα θηλάζοντας δημόσια... όχι από πρόθεση να σχολιάσουν, όσο από την έκπληξή τους και το θαυμασμό τους για το γεγονός αυτό καθαυτό, που όμως εμένα θα μου προκαλούσε άγχος... γενικά, τα βλέμματα, τα χαμογελάκια... δεν ξέρω αλλά δεν τα κατάφερα ποτέ να θηλάσω δημόσια... Πηγαίναμε ναι μεν βολτούλες, αλλά για τάισμα γυρνούσα στο αυτοκίνητο... Όταν έβαλα συμπλήρωμα, απλά μεριμνούσα το μπιμπερό να το πάρει στη βόλτα και όλη την άλλη μέρα τη θήλαζα στο σπίτι... Μέχρι που ξεκίνησα και πάλι τη δουλειά και άρχισα να χρησιμοποιώ το θήλαστρο. Ε, τότε ήταν που μειώθηκε και δραστικά το γάλα μου και σιγά σιγά αραίωσε ο θηλασμός μέχρι και τον 6ο μήνα που σταμάτησα τελείως... Θαυμάζω όλα τα κορίτσια παραπάνω που κατάφεραν να ξεπεράσουν όλα τα κόμπλεξ που μας βασανίζουν εδώ στην Ελλάδα και να κάνουν το καθήκον τους ανεπηρέαστες από σχόλια και μιζέριες!!! Μπράβο σας!!!!!!!!

Θήλαζα κι εγώ τη μικρή αποκλειστικά μόνο για δύο μήνες και με συμπλήρωμα μέχρι τον 6ο. Τυος δύο πρώτους μήνες, να είμαι ειελικρινής ένιωθα άνετα να την θηλάσω μόνο στο αυτοκίνητο... Είναι θέμα παιδείας τελικά και πιστεύω πως παρόλο που υπάρχουν πολλοί ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι στις μέρες μας, παρόλα αυτά οι περισσότεροι δεν σε κάνουν να νιώθεις άνετα θηλάζοντας δημόσια... όχι από πρόθεση να σχολιάσουν, όσο από την έκπληξή τους και το θαυμασμό τους για το γεγονός αυτό καθαυτό, που όμως εμένα θα μου προκαλούσε άγχος... γενικά, τα βλέμματα, τα χαμογελάκια... δεν ξέρω αλλά δεν τα κατάφερα ποτέ να θηλάσω δημόσια... Πηγαίναμε ναι μεν βολτούλες, αλλά για τάισμα γυρνούσα στο αυτοκίνητο... Όταν έβαλα συμπλήρωμα, απλά μεριμνούσα το μπιμπερό να το πάρει στη βόλτα και όλη την άλλη μέρα τη θήλαζα στο σπίτι... Μέχρι που ξεκίνησα και πάλι τη δουλειά και άρχισα να χρησιμοποιώ το θήλαστρο. Ε, τότε ήταν που μειώθηκε και δραστικά το γάλα μου και σιγά σιγά αραίωσε ο θηλασμός μέχρι και τον 6ο μήνα που σταμάτησα τελείως... Θαυμάζω όλα τα κορίτσια παραπάνω που κατάφεραν να ξεπεράσουν όλα τα κόμπλεξ που μας βασανίζουν εδώ στην Ελλάδα και να κάνουν το καθήκον τους ανεπηρέαστες από σχόλια και μιζέριες!!! Μπράβο σας!!!!!!!!

Θήλαζα κι εγώ τη μικρή αποκλειστικά μόνο για δύο μήνες και με συμπλήρωμα μέχρι τον 6ο. Τυος δύο πρώτους μήνες, να είμαι ειελικρινής ένιωθα άνετα να την θηλάσω μόνο στο αυτοκίνητο... Είναι θέμα παιδείας τελικά και πιστεύω πως παρόλο που υπάρχουν πολλοί ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι στις μέρες μας, παρόλα αυτά οι περισσότεροι δεν σε κάνουν να νιώθεις άνετα θηλάζοντας δημόσια... όχι από πρόθεση να σχολιάσουν, όσο από την έκπληξή τους και το θαυμασμό τους για το γεγονός αυτό καθαυτό, που όμως εμένα θα μου προκαλούσε άγχος... γενικά, τα βλέμματα, τα χαμογελάκια... δεν ξέρω αλλά δεν τα κατάφερα ποτέ να θηλάσω δημόσια... Πηγαίναμε ναι μεν βολτούλες, αλλά για τάισμα γυρνούσα στο αυτοκίνητο... Όταν έβαλα συμπλήρωμα, απλά μεριμνούσα το μπιμπερό να το πάρει στη βόλτα και όλη την άλλη μέρα τη θήλαζα στο σπίτι... Μέχρι που ξεκίνησα και πάλι τη δουλειά και άρχισα να χρησιμοποιώ το θήλαστρο. Ε, τότε ήταν που μειώθηκε και δραστικά το γάλα μου και σιγά σιγά αραίωσε ο θηλασμός μέχρι και τον 6ο μήνα που σταμάτησα τελείως... Θαυμάζω όλα τα κορίτσια παραπάνω που κατάφεραν να ξεπεράσουν όλα τα κόμπλεξ που μας βασανίζουν εδώ στην Ελλάδα και να κάνουν το καθήκον τους ανεπηρέαστες από σχόλια και μιζέριες!!! Μπράβο σας!!!!!!!!

Κορίτσια μου, σας ευχαριστώ όλες για τη βοήθεια... Θα το ψάξουμε πολύ βέβαια αν και νομίζω ότι δεν υπάρχουν τελικά και πολλές αξιόπιστες επιλογές... Αντριάννα μου, τί εννοείς αν θα μας βολέψει; Το αυτοκίνητό μας έχει υποδοχές για isofix. Πού μπορεί να μας δυσκολέψει αυτή η επιλογή στο καθισματάκι; Δεν είναι πιο ασφαλές από τις κλασσικές ζώνες ασφαλείας του αυτοκινήτου; Argi μου, ευχαριστώ για την επισήμανση για τις προδιαγραφές... Δεν ήξερα ότι πλέον δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται τα ECE 44/01 και ECE 44/02. Τελικά, μάλλον θα πρέπει να την αποφύγω την Chicco... Δεν έχω ακούσει και τα καλύτερα... Θα το ψάξω πολύ πάντως... Ευχαριστώ... :):)