ambelina

Έχουν βαση αυτά που λες φυσικά, όμως μην το λες οτι δεν ειναι σημαντικό. Το σχολικό για μας δεν ειναι πολυτελεια, είναι ανάγκη με τα ωραριά μας. ο παιδικος σταθμός ειναι πολυ καλός, αλλά δυστυχώς μακρυά. Σαφώς κ θα το αναβάλλουμε μεχρι να προσαρμοστεί αλλά είναι πολύ δυσκολο να παει ολη η χρονιά έτσι. Απλα θαθελα ναξερα αν εχει τυχει σε καμιαν άλλη...

Το πήρε από φόβο από την ώρα που κατάλαβε ότι κάποιος επιχειρεί να τον βάλει μέσα! είχε κ με τα λεωφορεία κάτι αντίστοιχο παλιότερα, με το που έμπαινε μέσα(2-3 φορές συνολικά) άρχιζε να δυσανασχετεί. Έτσι μπήκε κ βγήκε γιατί δεν μπορούσαν να τον κρατήσουν μέσα με το ζόρι όπως καταλαβαίνετε. Από την άλλη, κάπως πρέπει να συνηθίσει, είναι κ πρακτικό το θέμα. αν τον πηγαινοφέρνουμε διαρκώς, φοβάμαι πως δε θα το πάρει απόφαση ποτέ. αλλά δε θέλω κ να τον πιέσω. Άτιμα σχολικά! τρομάζετε το παιδί μου!!

Έλεγα πριν λιγες μέρες τι άγχος έχω για την προσαρμογή του Βασίλη (3-) στον παιδικό, αλλά από αλλού το περίμενα κ απο αλλού μου ήρθε. Σήμερα 4η μερα, νομίζω πια οτι μπήκε στο κλίμα λιγο-πολύ, αλλά δυστυχώς δε θέλει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να μπει στο σχολικό.. είναι τρομοκρατημένος, με το που βλέπει σχολικό τρεχει μακρυά. Καμια ιδέα?

Εξαιρετικά χρήσιμο άρθρο, ό,τι πρέπει για τον δικό μου ανυπόμονο! Πόσο πρέπει να έχεις διαβάσει πριν κάνεις παιδί , τελικά... Εγώ πρόσφατα (είναι 2,5) συνειδητοποίησα ότι δεν του το έχω μάθει αποτελεσματικά αυτό κ ως αποτέλεσμα έχω γκρίνιες, φωνές, τσιτώνω κ εγώ κτλ. Βρήκα κάποιους τρόπους μόνη μου, αλλά εδώ μιλάμε ότι ο συγγραφέας έχει κάνει την Υπέρτατη Μελέτη... Μπράβο! Α, και έτσι κ κάνω δεύτερο, δεν την ξαναπαθαίνω! Θα τον αφήσω να περιμένει πιο πολύ κι από τον Αγγελάκα.

Καλησπέρα! Το δικό μου το μωρό μπλε σκούρα είχε απο τη γέννηση, όσο πήγαινε κ μαύριζαν, αλλά οι παπουδογιαγιάδες εκεί, ακάθεκτοι: "Kοίτα τον ! είναι γαλανομάτης! ". Ο,τι ναναι.... Πώς πάει η εξέλιξη του χρώματός σας? Το γονίδιο του "μπλέ ματιού " είναι υπολειπόμενο. Αυτό σημαίνει ότι για να έχει κάποιος μπλέ μάτια πρέπει να συμπέσει να πάρει ένα τέτοιο γονίδιο από τη μαμα κ ένα από το μπαμπά. Εφόσον κ οι 2 έχετε καστανά, θα χρειαστεί να έχετε κληρονομήσει από μαμά ή μπαμπά σας κάποιο "μπλε" γονίδιο ο καθένας σας (που δε φαινεται σε σας, αρα δεν ξερετε αν τοχετε γιατι το "καλυπτει" το άλλο, το "καφέ" γονιδιο). Αν ισχυει κατι τετοιο εχεις ελπιδες! Στατιστικά, αν ενας γονιος σου εχει μπλε ματια έχεις ΣΙΓΟΥΡΑ το μπλε γονιδιο. Αν το εχει κ ο άντρας σου κ πάλι έχεις μόλις 25% πιθανότητα να το πάρει το παιδάκι σου. Αν το μπλε γονίδιο βρίσκεται πιο πίσω στη γενεαλογία, πιο λίγες οι πιθανότητες. ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΟΜΩΣ! Βy the way,άσχετο, αν δείτε 2 γαλανομάτηδες να γεννήσουν παιδί με καστανά μάτια, τότε, χμμμμμμμ......!! Ο νοών νοείτω!!

Καλά, να δω το Βασίλη να τοποθετήσει τον ποπό σε καρέκλα πάνω από 3 δευτερόλεπτα, για να ζωγραφίσει...και τι στον κόσμο! ελπίζω όμως ότι θα το κάνει, γιατί είναι μαιμουδάκι και μιμείται... Όσο για τις ιώσεις, δεν είμαι η πιο υπομονετική στον κόσμο, αλλά ξέρω ότι με αυτό τον τρόπο αποκτά ανοσία για πολλά μικρόβια κ αυτό θα του φανεί χρήσιμο για αργότερα. Δηλ θα τις περάσει αργά ή γρήγορα, οπότε... ας το πάρουμε απόφαση. το κυριο που σκέφτομαι είναι ότι επιτέλους θα βρεθεί σε περιβάλλον όπου δεν θα αποτελεί το ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ! Αναρρωτιέμαι πώς θα το πάρει... Α, ναι! τι γίνεται με το πρόγραμμα ύπνου ξέρετε? τι ωρα τα κοιμίζουν συνήθως? Επίσης ΝΑ ΤΟ ΔΩ ΚΙ ΑΥΤΟ..., το δικό μου να κοιμάται σε σημείο πέρα από την κούνια του , που δεν έχω καταφέρει να τον κοιμήσω ποτέ αν δεν τον κλείσω στο...κλουβάκι του-κούνια (άλλη ιστορία κι αυτή....).

ΓΕΙΑ σε όλες! Πώς τα βλέπετε τα πράγματα τώρα που κοντοζυγώνει η ώρα να απερευθερώσουμε τα μικρά μας στο περιβάλλον του παιδικού σταθμού? Εμένα είναι η πρώτη χρονιά που πηγαίνω το Βασίλη. είναι λίγο πριν τα 3 κ ελπίζω να πάει καλά, δεν ξέρω όμως. έχω άγχος! Τελος πάντων ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ!

καλησπέρα! βρε παιδιά, το θέμα, επαναλαμβάνω, δεν είναι τι θα κανει με γονεις κ σόι- αυτό τό'χουμε....¨Ολη μέρα στη γύρα είναι. Το θέμα είναι να πάρει ερεθίσματα ΕΚΤΟΣ σπιτιού, ενδεχομένως με τη βοήθεια ατόμων που κατέχουν το συγκεκριμένο είδος, και προτιμότερα χωρίς την παρέμβαση της μαμάς. Νέες παραστάσεις με άλλα λόγια, στο δρόμο προς την -πολύ- σταδιακή αυτενέργεια κ ανεξαρτητοποίηση. Χαλαρά πάντα. Και εννοείται ότι ό,τι πάρει σε αυτές τις ηλικίες- κ για όσο το προτιμάει. Σιγά μην έχω κ φιλοδοξίες να τον κάνω Υπεραθλητή κ Υπερμουσικό . Δεν την ψώνισα ακόμη! ¨Οσο για παιδικό, δεν παίζει για φέτος, ας είναι καλά η κρατική μέριμνα, κάτω των 2,5 δεν δέχονται.... Επιπλέον, παλιότερα πολλές τέτοιες ανάγκες κοινωνικοποίησης κάλυπτε κ η ...γειτονιά. πχ εγώ στη γειτονιά μεγάλωσα, από σπίτι σε σπίτι. Τώρα πάει κι αυτό. Για σκεφτείτε λοιπόν πόσο διαφορετικές είναι οι συνθήκες για τα παιδιά μας- κ ακόμα περισσότερο όσο μεγαλώνουν κ κολλάνε μπροστά στην εκάστοτε οθόνη... Μεγάλη συζήτηση.

Ενδιαφέρουσες ιδέες.!! Πρέπει να δουμε κ τι υπαρχει διαθεσιμο στην περιοχή.. Αλλά από ότι βλέπω ανταποκρίνονται γενικά καλά τα παιδάκια σε αυτές τις δραστηριότητες. Καλά, εκεί που έγραφε η marker για τζουντο, σα να με έβλεπα με το Βασίλη, να τον κυνηγάω πάνω-κάτω σε μια αίθουσα γεμάτη παιδάκια που φωνάζουν ΙΙΙΑΑΑΑ!! κ χοροπηδούν. πολύ γέλιο!! . δεν παίζει προς το παρόν να ανταπεξέλθω. Άλλωστε το θέμα είναι να γλυτώσω κ λίγο κυνηγητό, αμαν πια, όλη μέρα τρέξιμο.. Μάλλον προς τη μουσική θα τον στρέψω.. ¨Οσο για αγγλικά, έχω φροντιστήριο- από του χρόνου θα έχει έρθει μέσα στην τάξη παρατηρητής, εννοείται !(αρκεί να κάθεται ήσυχος- έχω ελπίδες? δεν ξέρω....)

Καλησπέρα! το αγοράκι μου είναι κοντά στα 2,5 και μέρα με τη μέρα αναζητάει όλο κ περισσότερα ερεθίσματα.. ΟΚ,γονείς κ γιαγια-παπούς όλο μαζί του ασχολούμαστε και όλο κ κάτι μαθαίνει κ ανακαλύπτει. αλλά δεδομένου ότι δεν πάει ακόμα παιδικό σταθμό αναρρωτιόμουν αν ξερουν κάποιες μαμάδες πιο έμπειρες να προτείνουν κάποες δραστηιότητες εκτός σπιτιού. τί έχετε δοκιμάσει? χορούς, μουσικές, ζωγραφική, άλμα επί κοντό? (το τελευταίο το πρόσθεσα γιατί ο δικός μου στα άλματα ειδικεύεται τελευταία κ έχει τα καρούμπαλα για να το αποδείξει! ... Άν έχετε δοκιμάσει κάτι σχετικό, παρακαλώ, δώστε τα φώτα σας κ σε άλλες μαμάδες υπερδραστήριων δίχρονων. Ευχαριστώ!

μ'άρεσε το αρθράκι σου... Σωστά τα λέει. Ο μικρός μου (2) σε κάθε ευκαιρία τραβάει παπούτσια-κάλτσες όπως- όπως να τα βγάλει (ευτυχώς προς το παρόν μόνο μες στο σπίτι...) και μετά περπατάει ενθουσιασμένος κάνοντας πατ-πατ με τις πατούσες! Καλά, περιττό να αναφέρω αντιδράσεις πεθεράς..."ΤΙΙΙ? ΧΩΡΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ ΘΑ ΚΡΥΩΣΕΙΣ, ΕΛΑ ΔΩ, ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ, ΚΡΥΟ-ΚΡΥΟ!"

Δεσποινακι, γεια σου....Κατ'αρχη, ψυχραιμία! Αν ήθελες παιδί, τότε να σκέφτεσαι ότι η σημερινή είναι μια χαρούμενη μέρα... Οι συνθήκες είναι δύσκολές, αλλά κοίταξε γύρω σου. Κάποιοι άνθρωποι θα είναι εδώ για σενα. Οικογένεια, φίλοι...Και οπλίσου με δύναμη και υπομονή. Σε πρώτη φάση κοίταξε να μάθεις τι δικαιούσαι και οργάνωσε μετά τις κινήσεις σου βήμα-βήμα. Σκέψου τί θα χρειαστείς άμεσα και τι θέλεις για σένα στο μέλλον. Όλα γίνονται, αλλά ο πανικός δε βοηθάει. Σου εύχομαι τα καλύτερα.

καλησπερα! καλαμάτα κι εγω...Να εισαι καλα κ καλες βολτες στην παραλία!