kiska

Γεια σας,εχω και εγω ενα αγορακι που ειναι 19 μηνων.Εγω τον εβγαλα απο το δωματιο μου οταν ηταν 40 ημερων πουνσταματησε να τρωειμτην νυχτα.Ηθελα οσο πιο γρηγορα γινεται να βγει απο το δωματιο μου γιατι θυμαμαι την μικροτερη αδερφη μου να κοιμαται με τους γονεις μου μεχρι 5 χρονων.Ολα ηταν καλα μεχρι που ο μικρος εγινε 15 μηνων και αρχισε να ξυπναει τα βραδια...εγω εχω παρα πολυ υπομονη και δεν με πειραζε να μεινω ξυπνια οσο χρειαστει για να τον περιμενω(κρυμενη στο σκοταδι)να ξανακοιμηθει.Το αποτελεσμα ηταν να κλαει για ωρες τοσο που μας ακουγε ολη η πολυκατοικια και τελικα ο ανδρας μου ερχοταν και τον επαιρνε γιατι λεει δεν κανει τα αγορια να κλαινε πολυ ωρα.Τελικα αρχισε μολις να βλεπει την κουνια να ουρλιαζει και τωρα τον κοιμιζω στον κρεβατι μου μετα τον παω στο μονο το κρεβατακι στο δωματιο του και το πρωι κατα τις 5 που ξυπναει για το γαλα του ερχεται στο κρεβατι μου και συνεχιζει τον υπνο του...εχω δοκιμασει τα παντα και για πολλες μερες και τελικα καταλαβα οτι δεν μπορω να αλλαξω τιποτα..απο την αρχη δεν τον εμαθα να ερχεται αυτος ομως τελικα το κανει και απο οτι μαθαινω και απο αλλες μαναδες τα παιδια τους κανουν τα ιδια οποτε πιστευω οτι ολα τα παιδια το κανουν απλα το σταματανε σε διαφορετικο χρονο. Κουραγιο...τι αλλο μπορουμε να κανουμε?

Γεια σας,εχω και εγω ενα αγορακι που ειναι 19 μηνων.Εγω τον εβγαλα απο το δωματιο μου οταν ηταν 40 ημερων πουνσταματησε να τρωειμτην νυχτα.Ηθελα οσο πιο γρηγορα γινεται να βγει απο το δωματιο μου γιατι θυμαμαι την μικροτερη αδερφη μου να κοιμαται με τους γονεις μου μεχρι 5 χρονων.Ολα ηταν καλα μεχρι που ο μικρος εγινε 15 μηνων και αρχισε να ξυπναει τα βραδια...εγω εχω παρα πολυ υπομονη και δεν με πειραζε να μεινω ξυπνια οσο χρειαστει για να τον περιμενω(κρυμενη στο σκοταδι)να ξανακοιμηθει.Το αποτελεσμα ηταν να κλαει για ωρες τοσο που μας ακουγε ολη η πολυκατοικια και τελικα ο ανδρας μου ερχοταν και τον επαιρνε γιατι λεει δεν κανει τα αγορια να κλαινε πολυ ωρα.Τελικα αρχισε μολις να βλεπει την κουνια να ουρλιαζει και τωρα τον κοιμιζω στον κρεβατι μου μετα τον παω στο μονο το κρεβατακι στο δωματιο του και το πρωι κατα τις 5 που ξυπναει για το γαλα του ερχεται στο κρεβατι μου και συνεχιζει τον υπνο του...εχω δοκιμασει τα παντα και για πολλες μερες και τελικα καταλαβα οτι δεν μπορω να αλλαξω τιποτα..απο την αρχη δεν τον εμαθα να ερχεται αυτος ομως τελικα το κανει και απο οτι μαθαινω και απο αλλες μαναδες τα παιδια τους κανουν τα ιδια οποτε πιστευω οτι ολα τα παιδια το κανουν απλα το σταματανε σε διαφορετικο χρονο. Κουραγιο...τι αλλο μπορουμε να κανουμε?

Γεια σας κοριτσια,ηθελα και εγω να αναφερθω στο θεμα,και χαιρομαι πολυ που υπαρχει αυτο το site γιατι οταν εγω ημουνα εγγυος δεν το ειχα ανακαλυψει ωστε να διαβασω ολα αυτα που γραφετε,μολις 3 μερες ειναι που ειμαι μελος και μου αρεσει παρα πολυ αυτο το site.Τωρα οσο αναφορα την επισκληριδιο,εγω απο την αρχη ηθελα να γεννησω με φυσιολογικο τοκετο.Δεν σκεφτομουνα καθολου την καισαρικη.Η μητερα μου μου ελεγα μαλιστα να μην κανω και επισκληριδιο αλλα εγω ειχα παρει την αποφαση πριν ακομα μεινω εγγυος να την κανω.Ο πρωτος φοβος που ειχα ειναι οτι επειδη μενω στην Ερετρια και το νοσοκομειο ειναι στην Αθηνα φοβομουνα οτι δεν θα προλαβω να φτασω για να γεννησω.(και φοβομουνα οτι θα ειμαι γυμνη και θα με δουνε ολοι,τελικα κανενας δεν κοιταει γιατι κανεναν δεν τον νοιαζει)Τελικα οταν με επιασαν οι πονοι στις 9 το βραδυ εγω καθομουνα στο σπιτι μεχρι τις 6 το πρωι γιατι ο γιατρος μου ειχε πει οτι πρεπει να περιμενω καθε 5 λεπτα να εχω πομους για να γεννησω και εγω ειχα καθε 8...τελικα πηρε ο ανδρας μου τον γιατρο και μας ειπε να παμε στο νοσοκομειο.Μου εβαλαν και ορο να μου προκαλεσουν πονους αν και ειχα αρκετους και τοτε αρχισα να ποναω παααααρα πολυ....μετα μου εκαναν την επισκληριδιο οπου πραγματικα ανακουφιστικα και μεχρι το τελος της διαδικασιας περασα παρα πολυ ωραι,δεν ποναγα,αλλα αισθανομουνα τα ποδια μου αν και δεν μπορουσα να τα κουνησω,γεννησα αρκετα γρηγορα και ξαφνικα ειδα το μωρο μπροστα μου και επαθα πλακα πως και δεν το καταλαβα να βγαινει..Δεν ηξερα ποτε ειχα πονους αλλα καθε φορα μου ελεγε ο γιατρος και η μαια εσπρωχνε την κοιλια μου.Μετα που μου εβγαλαν την επισλκηριδιο αρχισα να κρυωνω αλλα αυτο το παθαινεις ετσι και αλλιως γιατι αλλαζει θερμοκρασια το σωμα και εκανα πολλους εμετους και ειχα ζαλαδες.Νομιζω οτι αυτα ειναι απλα παρενεργεις γιατι οπως και να το κανουμε ειναι φαρμακο.Περασα ομως τοσο καλα στην γεννα μου που ο εμετος δεν ηταν τιποτα.Και η γνωμη μου ειναι πως αν δεν υπαρχει λογος να γινει καισαρικη τοτε να γεννησετε φυσιολογικα.Εγω αμεσως μετα που πηγα στο δωματιο σηκωθηκα κανονικα και ετρωγα οτι ηθελα αλλα οι αλλες γυναικες με την καισαρικη ποναγαν πολυ και ετρωγαν τσαι με φρυγανια.Αν και εγραψα πολλα ελπιζω να μην σας κουρασω και να φανω χρησιμη. Ολα θα πανε καλα οι γιτροι ξερουν καλα την δουλεια τους.

Γεια σας κοριτσια,ηθελα και εγω να αναφερθω στο θεμα,και χαιρομαι πολυ που υπαρχει αυτο το site γιατι οταν εγω ημουνα εγγυος δεν το ειχα ανακαλυψει ωστε να διαβασω ολα αυτα που γραφετε,μολις 3 μερες ειναι που ειμαι μελος και μου αρεσει παρα πολυ αυτο το site.Τωρα οσο αναφορα την επισκληριδιο,εγω απο την αρχη ηθελα να γεννησω με φυσιολογικο τοκετο.Δεν σκεφτομουνα καθολου την καισαρικη.Η μητερα μου μου ελεγα μαλιστα να μην κανω και επισκληριδιο αλλα εγω ειχα παρει την αποφαση πριν ακομα μεινω εγγυος να την κανω.Ο πρωτος φοβος που ειχα ειναι οτι επειδη μενω στην Ερετρια και το νοσοκομειο ειναι στην Αθηνα φοβομουνα οτι δεν θα προλαβω να φτασω για να γεννησω.(και φοβομουνα οτι θα ειμαι γυμνη και θα με δουνε ολοι,τελικα κανενας δεν κοιταει γιατι κανεναν δεν τον νοιαζει)Τελικα οταν με επιασαν οι πονοι στις 9 το βραδυ εγω καθομουνα στο σπιτι μεχρι τις 6 το πρωι γιατι ο γιατρος μου ειχε πει οτι πρεπει να περιμενω καθε 5 λεπτα να εχω πομους για να γεννησω και εγω ειχα καθε 8...τελικα πηρε ο ανδρας μου τον γιατρο και μας ειπε να παμε στο νοσοκομειο.Μου εβαλαν και ορο να μου προκαλεσουν πονους αν και ειχα αρκετους και τοτε αρχισα να ποναω παααααρα πολυ....μετα μου εκαναν την επισκληριδιο οπου πραγματικα ανακουφιστικα και μεχρι το τελος της διαδικασιας περασα παρα πολυ ωραι,δεν ποναγα,αλλα αισθανομουνα τα ποδια μου αν και δεν μπορουσα να τα κουνησω,γεννησα αρκετα γρηγορα και ξαφνικα ειδα το μωρο μπροστα μου και επαθα πλακα πως και δεν το καταλαβα να βγαινει..Δεν ηξερα ποτε ειχα πονους αλλα καθε φορα μου ελεγε ο γιατρος και η μαια εσπρωχνε την κοιλια μου.Μετα που μου εβγαλαν την επισλκηριδιο αρχισα να κρυωνω αλλα αυτο το παθαινεις ετσι και αλλιως γιατι αλλαζει θερμοκρασια το σωμα και εκανα πολλους εμετους και ειχα ζαλαδες.Νομιζω οτι αυτα ειναι απλα παρενεργεις γιατι οπως και να το κανουμε ειναι φαρμακο.Περασα ομως τοσο καλα στην γεννα μου που ο εμετος δεν ηταν τιποτα.Και η γνωμη μου ειναι πως αν δεν υπαρχει λογος να γινει καισαρικη τοτε να γεννησετε φυσιολογικα.Εγω αμεσως μετα που πηγα στο δωματιο σηκωθηκα κανονικα και ετρωγα οτι ηθελα αλλα οι αλλες γυναικες με την καισαρικη ποναγαν πολυ και ετρωγαν τσαι με φρυγανια.Αν και εγραψα πολλα ελπιζω να μην σας κουρασω και να φανω χρησιμη. Ολα θα πανε καλα οι γιτροι ξερουν καλα την δουλεια τους.

Γεια σας κοριτσια,ηθελα και εγω να αναφερθω στο θεμα,και χαιρομαι πολυ που υπαρχει αυτο το site γιατι οταν εγω ημουνα εγγυος δεν το ειχα ανακαλυψει ωστε να διαβασω ολα αυτα που γραφετε,μολις 3 μερες ειναι που ειμαι μελος και μου αρεσει παρα πολυ αυτο το site.Τωρα οσο αναφορα την επισκληριδιο,εγω απο την αρχη ηθελα να γεννησω με φυσιολογικο τοκετο.Δεν σκεφτομουνα καθολου την καισαρικη.Η μητερα μου μου ελεγα μαλιστα να μην κανω και επισκληριδιο αλλα εγω ειχα παρει την αποφαση πριν ακομα μεινω εγγυος να την κανω.Ο πρωτος φοβος που ειχα ειναι οτι επειδη μενω στην Ερετρια και το νοσοκομειο ειναι στην Αθηνα φοβομουνα οτι δεν θα προλαβω να φτασω για να γεννησω.(και φοβομουνα οτι θα ειμαι γυμνη και θα με δουνε ολοι,τελικα κανενας δεν κοιταει γιατι κανεναν δεν τον νοιαζει)Τελικα οταν με επιασαν οι πονοι στις 9 το βραδυ εγω καθομουνα στο σπιτι μεχρι τις 6 το πρωι γιατι ο γιατρος μου ειχε πει οτι πρεπει να περιμενω καθε 5 λεπτα να εχω πομους για να γεννησω και εγω ειχα καθε 8...τελικα πηρε ο ανδρας μου τον γιατρο και μας ειπε να παμε στο νοσοκομειο.Μου εβαλαν και ορο να μου προκαλεσουν πονους αν και ειχα αρκετους και τοτε αρχισα να ποναω παααααρα πολυ....μετα μου εκαναν την επισκληριδιο οπου πραγματικα ανακουφιστικα και μεχρι το τελος της διαδικασιας περασα παρα πολυ ωραι,δεν ποναγα,αλλα αισθανομουνα τα ποδια μου αν και δεν μπορουσα να τα κουνησω,γεννησα αρκετα γρηγορα και ξαφνικα ειδα το μωρο μπροστα μου και επαθα πλακα πως και δεν το καταλαβα να βγαινει..Δεν ηξερα ποτε ειχα πονους αλλα καθε φορα μου ελεγε ο γιατρος και η μαια εσπρωχνε την κοιλια μου.Μετα που μου εβγαλαν την επισλκηριδιο αρχισα να κρυωνω αλλα αυτο το παθαινεις ετσι και αλλιως γιατι αλλαζει θερμοκρασια το σωμα και εκανα πολλους εμετους και ειχα ζαλαδες.Νομιζω οτι αυτα ειναι απλα παρενεργεις γιατι οπως και να το κανουμε ειναι φαρμακο.Περασα ομως τοσο καλα στην γεννα μου που ο εμετος δεν ηταν τιποτα.Και η γνωμη μου ειναι πως αν δεν υπαρχει λογος να γινει καισαρικη τοτε να γεννησετε φυσιολογικα.Εγω αμεσως μετα που πηγα στο δωματιο σηκωθηκα κανονικα και ετρωγα οτι ηθελα αλλα οι αλλες γυναικες με την καισαρικη ποναγαν πολυ και ετρωγαν τσαι με φρυγανια.Αν και εγραψα πολλα ελπιζω να μην σας κουρασω και να φανω χρησιμη. Ολα θα πανε καλα οι γιτροι ξερουν καλα την δουλεια τους.

Γεια σας κοριτσια,ηθελα και εγω να αναφερθω στο θεμα,και χαιρομαι πολυ που υπαρχει αυτο το site γιατι οταν εγω ημουνα εγγυος δεν το ειχα ανακαλυψει ωστε να διαβασω ολα αυτα που γραφετε,μολις 3 μερες ειναι που ειμαι μελος και μου αρεσει παρα πολυ αυτο το site.Τωρα οσο αναφορα την επισκληριδιο,εγω απο την αρχη ηθελα να γεννησω με φυσιολογικο τοκετο.Δεν σκεφτομουνα καθολου την καισαρικη.Η μητερα μου μου ελεγα μαλιστα να μην κανω και επισκληριδιο αλλα εγω ειχα παρει την αποφαση πριν ακομα μεινω εγγυος να την κανω.Ο πρωτος φοβος που ειχα ειναι οτι επειδη μενω στην Ερετρια και το νοσοκομειο ειναι στην Αθηνα φοβομουνα οτι δεν θα προλαβω να φτασω για να γεννησω.(και φοβομουνα οτι θα ειμαι γυμνη και θα με δουνε ολοι,τελικα κανενας δεν κοιταει γιατι κανεναν δεν τον νοιαζει)Τελικα οταν με επιασαν οι πονοι στις 9 το βραδυ εγω καθομουνα στο σπιτι μεχρι τις 6 το πρωι γιατι ο γιατρος μου ειχε πει οτι πρεπει να περιμενω καθε 5 λεπτα να εχω πομους για να γεννησω και εγω ειχα καθε 8...τελικα πηρε ο ανδρας μου τον γιατρο και μας ειπε να παμε στο νοσοκομειο.Μου εβαλαν και ορο να μου προκαλεσουν πονους αν και ειχα αρκετους και τοτε αρχισα να ποναω παααααρα πολυ....μετα μου εκαναν την επισκληριδιο οπου πραγματικα ανακουφιστικα και μεχρι το τελος της διαδικασιας περασα παρα πολυ ωραι,δεν ποναγα,αλλα αισθανομουνα τα ποδια μου αν και δεν μπορουσα να τα κουνησω,γεννησα αρκετα γρηγορα και ξαφνικα ειδα το μωρο μπροστα μου και επαθα πλακα πως και δεν το καταλαβα να βγαινει..Δεν ηξερα ποτε ειχα πονους αλλα καθε φορα μου ελεγε ο γιατρος και η μαια εσπρωχνε την κοιλια μου.Μετα που μου εβγαλαν την επισλκηριδιο αρχισα να κρυωνω αλλα αυτο το παθαινεις ετσι και αλλιως γιατι αλλαζει θερμοκρασια το σωμα και εκανα πολλους εμετους και ειχα ζαλαδες.Νομιζω οτι αυτα ειναι απλα παρενεργεις γιατι οπως και να το κανουμε ειναι φαρμακο.Περασα ομως τοσο καλα στην γεννα μου που ο εμετος δεν ηταν τιποτα.Και η γνωμη μου ειναι πως αν δεν υπαρχει λογος να γινει καισαρικη τοτε να γεννησετε φυσιολογικα.Εγω αμεσως μετα που πηγα στο δωματιο σηκωθηκα κανονικα και ετρωγα οτι ηθελα αλλα οι αλλες γυναικες με την καισαρικη ποναγαν πολυ και ετρωγαν τσαι με φρυγανια.Αν και εγραψα πολλα ελπιζω να μην σας κουρασω και να φανω χρησιμη. Ολα θα πανε καλα οι γιτροι ξερουν καλα την δουλεια τους.

Γεια σου Πινελοπη,ειδα τον τιτλο "μεγαλη απογοητευση" και σκεφτικα να σου πω και εγω 2 λογια.Εχω ενα μωρακι 17 μηνων...μεχρι να μεινω ομως εγγυος ειδα και επαθα.Προσπαθουσα για εναν χρονο και παραπανω μην σου πω και καθε μηνα απογοητευομουνα.Ολοι μου ελεγαν οτι φταιει το ανγχος,οντος ημουνα παρα πολυ ανγχομενη γιατι ηθελα παρα πολυ να μεινω εγγυος.Εφτασα στο σημειο να πιστευω οτι εχω προβλημα... Τελικα πηγα για τα Χριστουγεννα με τον ανδρα μου διακοπες στην χωρα του και το ξεχασα για λιγο.Πηγαμε ομως σε μια φιλι του για Χριστουγεννα και εκεινη εχει 2 παιδια,το ενα ηταν 2 χρονων και το αλλο 2 μηνων...τρελαθηκα οταν τα ειδα η καλυτερα ζηλεψα.Φαγαμε και κοψαμε την πιτα(εκει την κοβουν τα Χριστουγεννα)και μου ετυχε το φλουρι που δεν το εχω πετυχει ποτε στην ζωη μου.Τοτε ειπα του ανδρα μου οτι αυτο σημαινει οτι θα κανω ππαιδι αυτην την χρονια μιας και μνου ετυχε σε αυτο το σπιτι.Μειναμε εκει σχεδον ενα μηνα και οταν γυρισα στην Ελλαδα μια βδομαδα μετα ανακαλυψα οτι ημουν εγγυος και μαλιστα εμεινα εγγυος σε μερα που δεν ηταν γονιμη.Γιατι τα λεω ολα αυτα???Τελικα πιστευω οτι εφταιγε το ανγχος του να μεινω εγγυος.Τωρα θελω να κανω δευτερω αλλα δεν ανγχονομαι και τοσο..Ελπιζω να σου ανεβασα το ηθικο.Ολα θα πανε καλα ειμαι σιγουρη. Φιλια Ευη

Γεια σου Πινελοπη,ειδα τον τιτλο "μεγαλη απογοητευση" και σκεφτικα να σου πω και εγω 2 λογια.Εχω ενα μωρακι 17 μηνων...μεχρι να μεινω ομως εγγυος ειδα και επαθα.Προσπαθουσα για εναν χρονο και παραπανω μην σου πω και καθε μηνα απογοητευομουνα.Ολοι μου ελεγαν οτι φταιει το ανγχος,οντος ημουνα παρα πολυ ανγχομενη γιατι ηθελα παρα πολυ να μεινω εγγυος.Εφτασα στο σημειο να πιστευω οτι εχω προβλημα... Τελικα πηγα για τα Χριστουγεννα με τον ανδρα μου διακοπες στην χωρα του και το ξεχασα για λιγο.Πηγαμε ομως σε μια φιλι του για Χριστουγεννα και εκεινη εχει 2 παιδια,το ενα ηταν 2 χρονων και το αλλο 2 μηνων...τρελαθηκα οταν τα ειδα η καλυτερα ζηλεψα.Φαγαμε και κοψαμε την πιτα(εκει την κοβουν τα Χριστουγεννα)και μου ετυχε το φλουρι που δεν το εχω πετυχει ποτε στην ζωη μου.Τοτε ειπα του ανδρα μου οτι αυτο σημαινει οτι θα κανω ππαιδι αυτην την χρονια μιας και μνου ετυχε σε αυτο το σπιτι.Μειναμε εκει σχεδον ενα μηνα και οταν γυρισα στην Ελλαδα μια βδομαδα μετα ανακαλυψα οτι ημουν εγγυος και μαλιστα εμεινα εγγυος σε μερα που δεν ηταν γονιμη.Γιατι τα λεω ολα αυτα???Τελικα πιστευω οτι εφταιγε το ανγχος του να μεινω εγγυος.Τωρα θελω να κανω δευτερω αλλα δεν ανγχονομαι και τοσο..Ελπιζω να σου ανεβασα το ηθικο.Ολα θα πανε καλα ειμαι σιγουρη. Φιλια Ευη

Γεια σου Πινελοπη,ειδα τον τιτλο "μεγαλη απογοητευση" και σκεφτικα να σου πω και εγω 2 λογια.Εχω ενα μωρακι 17 μηνων...μεχρι να μεινω ομως εγγυος ειδα και επαθα.Προσπαθουσα για εναν χρονο και παραπανω μην σου πω και καθε μηνα απογοητευομουνα.Ολοι μου ελεγαν οτι φταιει το ανγχος,οντος ημουνα παρα πολυ ανγχομενη γιατι ηθελα παρα πολυ να μεινω εγγυος.Εφτασα στο σημειο να πιστευω οτι εχω προβλημα... Τελικα πηγα για τα Χριστουγεννα με τον ανδρα μου διακοπες στην χωρα του και το ξεχασα για λιγο.Πηγαμε ομως σε μια φιλι του για Χριστουγεννα και εκεινη εχει 2 παιδια,το ενα ηταν 2 χρονων και το αλλο 2 μηνων...τρελαθηκα οταν τα ειδα η καλυτερα ζηλεψα.Φαγαμε και κοψαμε την πιτα(εκει την κοβουν τα Χριστουγεννα)και μου ετυχε το φλουρι που δεν το εχω πετυχει ποτε στην ζωη μου.Τοτε ειπα του ανδρα μου οτι αυτο σημαινει οτι θα κανω ππαιδι αυτην την χρονια μιας και μνου ετυχε σε αυτο το σπιτι.Μειναμε εκει σχεδον ενα μηνα και οταν γυρισα στην Ελλαδα μια βδομαδα μετα ανακαλυψα οτι ημουν εγγυος και μαλιστα εμεινα εγγυος σε μερα που δεν ηταν γονιμη.Γιατι τα λεω ολα αυτα???Τελικα πιστευω οτι εφταιγε το ανγχος του να μεινω εγγυος.Τωρα θελω να κανω δευτερω αλλα δεν ανγχονομαι και τοσο..Ελπιζω να σου ανεβασα το ηθικο.Ολα θα πανε καλα ειμαι σιγουρη. Φιλια Ευη

Γεια σου Πινελοπη,ειδα τον τιτλο "μεγαλη απογοητευση" και σκεφτικα να σου πω και εγω 2 λογια.Εχω ενα μωρακι 17 μηνων...μεχρι να μεινω ομως εγγυος ειδα και επαθα.Προσπαθουσα για εναν χρονο και παραπανω μην σου πω και καθε μηνα απογοητευομουνα.Ολοι μου ελεγαν οτι φταιει το ανγχος,οντος ημουνα παρα πολυ ανγχομενη γιατι ηθελα παρα πολυ να μεινω εγγυος.Εφτασα στο σημειο να πιστευω οτι εχω προβλημα... Τελικα πηγα για τα Χριστουγεννα με τον ανδρα μου διακοπες στην χωρα του και το ξεχασα για λιγο.Πηγαμε ομως σε μια φιλι του για Χριστουγεννα και εκεινη εχει 2 παιδια,το ενα ηταν 2 χρονων και το αλλο 2 μηνων...τρελαθηκα οταν τα ειδα η καλυτερα ζηλεψα.Φαγαμε και κοψαμε την πιτα(εκει την κοβουν τα Χριστουγεννα)και μου ετυχε το φλουρι που δεν το εχω πετυχει ποτε στην ζωη μου.Τοτε ειπα του ανδρα μου οτι αυτο σημαινει οτι θα κανω ππαιδι αυτην την χρονια μιας και μνου ετυχε σε αυτο το σπιτι.Μειναμε εκει σχεδον ενα μηνα και οταν γυρισα στην Ελλαδα μια βδομαδα μετα ανακαλυψα οτι ημουν εγγυος και μαλιστα εμεινα εγγυος σε μερα που δεν ηταν γονιμη.Γιατι τα λεω ολα αυτα???Τελικα πιστευω οτι εφταιγε το ανγχος του να μεινω εγγυος.Τωρα θελω να κανω δευτερω αλλα δεν ανγχονομαι και τοσο..Ελπιζω να σου ανεβασα το ηθικο.Ολα θα πανε καλα ειμαι σιγουρη. Φιλια Ευη