kokoraki

.

ΚΑΙ ΕΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΧ$#%@$%$ ΣΕΙ, ΤΡΑΒΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΝΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ (ΟΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΜΑΛΛΙΑ ΓΕΝΙΚΩΣ). Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΠΕΘΑΝΕ, ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ ΧΑΜΠΑΡΙ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ.

Σοφάκι.....μη στενοχωριέσαι κοριτσάκι μου. Η μητρότητα είναι κόκκινο πανί για τους εργοδότες, αυτό ισχύει παντού και πάντα. Όσο για το στρατιώτη....χαχα, τί μου θύμισες. Κάποτε (πριν παντρευτώ), το αφεντικό μου μου είπε "Εδώ μέσα έχουμε πόλεμο...εγώ είμαι ο συνταγματάρχης κι εσείς είστε στρατιώτες. Και σε καιρό πολέμου ο συνταγματάρχης δε ρωτάει - τουφεκίζει" και μου έκανε το δάχτυλο σαν πιστόλι. Και όλο αυτό βέβαια στα κατάλληλα ντεσιμπέλ (τον άκουγε όοοοοοοολη η εταιρεία). Και όλο αυτό γιατί ήθελε να έρχομαι για δουλειά 11 με 7 και εγώ αρνιόμουν. Το ρεπερτόριο όπως βλέπεις είναι ίδιο. Αν το αφεντικό σου θέλει να σε απολύσει, να ξέρεις ότι επειδή δεν έχει δικαίωμα για 1 έτος μετά τη γέννηση του παιδιού σου, θα πρέπει να σου καταβάλλει - εκτός από τη νόμιμη αποζημίωση - και τους μισθούς μέχρι το έτος. Δηλαδή θα πρέπει να σε πληρώσει σαν να ήσουν στη δουλειά. Θα πρέπει επίσης να σου καταβάλλει δώρο Χριστουγέννων, να σου πληρώσει το υπόλοιπο της άδειάς σου και ό,τι υπερωρία ή ρεπό έχεις. Να το συζητήσεις φυσικά με το λογιστή σου για να σε κατατοπίσει καλύτερα και πιο εμπεριστατωμένα. Γνώμη μου είναι: Εάν τα λεφτά που σου δίνει δεν έχουν και τρελή διαφορά από αυτά που θα πάρεις από το ταμείο ανεργίας, να σε απολύσει (φυσικά εξοφλώντας σου τα παραπάνω που είπα) και να κάτσεις σπιτάκι σου να μεγαλώσεις την Αλέξια και πριν τελειώσει το ταμείο ανεργίας να ξαναψάξεις για δουλειά. Εάν τα λεφτά είναι αρκετά περισσότερα, γράψτον κανονικά και κάνε τη δουλειά σου όπως πριν. Μέχρι το χρονο της Αλέξιας, δε μπορεί να κάνει τίποτα. Μετά...βλέπεις.

Καλημερούδια σε όλες τις μανούλες...Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σας κορίτσια, και σας εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου να είστε πάντα καλά, χαρούμενες και ευτυχισμένες με τα μπεμπάκια και τους αντρούληδές σας...Πάντα υγεία και χαρά στα σπίτια σας. Αθηνούλα μου, στενοχωρήθηκα με τη Γλυκεριάννα. Μην ανησυχείς όμως, πολλά παιδάκια παθαίνουν ουρολοίμωξη. Είναι επώδυνο αλλά με αντιβίωση περνάει. Υπομονή. Είδες όμως που το φουσκαλάκι είναι ήδη καλύτερα? Να της δώσεις πολλά πολλά φιλάκια από μένα και να της πεις περαστικούλια. Εύα, ελπίζω να κοιμήθηκες καλύτερα απόψε. Θα στρώσει το Αριαδνάκι, πού θα πάει...Πάλι καλά να λες που οι μεγάλες δεν ξυπνάνε κι αυτές και να έχεις το τρίο στούτζες να κλαίει νυχτιάτικα (ξέρεις, πάντα προσπαθώ να βλέπω τη θετική πλευρά αλλιώς....καλά κρασιά). Υπομονή κορίτσι, ολα θα πάνε καλύτερα σύντομα. Σοφία, κι εσύ θες γενική? Εγώ να δεις....αλλά με το Γιώργο μέσα στα πόδια μου ΠΩΣ??? Σκέφτομαι να του κολλήσω ένα σφουγγαρόπανο στην κοιλιά και από ένα swiffer σε κάθε χέρι και πόδι μπας και τόσο τρέξιμο τουλάχιστον έχει και ένα αποτέλεσμα. Καλό εεεεε??? Επίσης μπορώ να κάνω μετατροπή στην περπατούρα ώστε να ρουφάει τη σκόνη (αλά σκούπα Philips). Όσο για στολισμό Χριστουγέννων....Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να αγοράσω ένα μικρό δεντράκι και να το βάλω πάνω στην τραπεζαρία γιατί δε νομίζω να επιβιώσει το μεγάλο δέντρο στο πάτωμα. Ο καημένος ο Γιώργος σίγουρα θα πηγαίνει να πιάνεται για να σηκωθεί και θα του έρθει όλο το δέντρο κολάρο. Άσε που κλείνει ένα τμήμα του σαλονιού στο οποίο ο Γιώργος παίζει (ε, δεν είναι και 300τ.μ. το σπίτι ). Άρα, μάλλον σε μικρό δεντράκι (ή και καραβάκι, γιατί όχι? Ελληνικότατο) θα προσανατολιστώ φέτος και τον υπόλοιπο στολισμό του σπιτιού κανονικά.

Αθηνά με όλη μου την καρδιά ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Εύχομαι να είναι μία βλακεία και μισή (δόντι π.χ.). Μου έδωσες πολύ θάρρος που λες ότι ο Γιωργος μοιάζει του άντρα μου. Πήρε από μένα το ταμπεραμέντο, μην πάρει και το λουκ. Από μαλλί πάντως, είναι δικό μου 100% (ανεκδιήγητο...κάθε πρωί σαν τρελοεπιστήμονας).

AAAAAA, έφαγα μία φλασιά τώρα......Πότε θα ξανακανονίσουμε καφέ???

Καλημερούδια και καλή εβδομάδα....(καλέ Αθηνά, έγραψες καλό μήνα και σκιάχτηκα....λέω "δε μπορεί, ζω σε παράλληλο κόσμο με τα νεφελίμ κ.λπ.) μουαχαχαχαχα. Ιωάννα τέλος καλό όλα καλά με τη Δανάη. Πολύ χαίρομαι. Δήμητρα, κι εμένα κοπανάει το κεφάλι του στην κούνια καμιά φορά αλλά όχι δυνατά. Το κάνει 5-6 φορές και μετά κοιμάται. Κι εγώ τον έχω μαλώσει αλλά το ξανακάνει, οπότε απλά του πιάνω μαλακά το κεφαλάκι, του λέω "δε χτυπάμε τον εαυτό μας αγάπη μου, τον αγαπάμε και τον προσέχουμε" και του αλλάζω θέση. Δεν είναι τίποτα, έχω διαβάσει ότι σε αυτή την ηλικία τα μωρά τεστάρουν τον εαυτό τους. Αν πονούσαν τα ταρζανάκια μας, να'σαι σίγουρη ότι δε θα το έκαναν. Και κάποια στιγμή θα το κόψουν. Αθηνούλα και Εύα, περαστικά στα νινιά σας. Αθηνά, αν μιλήσεις με παιδίατρο, πες τί σου είπε, μπας και η Γλυκεριάννα έχει καμιά γαστρεντερίτιδα ή είναι κάτι πολύ απλό όπως δοντάκι. Σοφάκι γειτόνισσα, μια χαρά ήσουν στην εκκλησία βρε...Δεν είδες εμένα με το παντελόνι της εγκυμοσύνης (ντροπή μου). Και η Αλέξια...μια γλύκα, μασούλαγε το αντίδωρο, χαχαχα λιγουρίτσα. Όσο για τον άντρα μου, δεν έχει πρόβλημα με το σε ποιον μοιάζει το παιδί, απλά όλοι λένε ότι του μοιάζει και το έχει εμπεδώσει πια. Είσαι η μόνη που λέει το αντίθετο - προς μεγάλη μου στενοχώρια γιατί αν μοιάζει σε μένα, θα έχει μια μυτόγκα άλλο πράγμα Χα, την Κυριακή το μεσημέρι τον καθήσαμε ωραία ωραία στο καρεκλάκι του μαζί μας στο τραπέζι, του δώσαμε και λίγο ψωμάκι και ΝΑΙ ΝΑΙ ΤΟ ΜΑΣΟΥΛΗΣΕ!!!! Επιτέλους, ο γιός μου ξετεμπέλιασε, χιχι. Και να φανταστείτε ότι στην εκκλησία, το ίδιο πρωί, έκανα να του δώσω λίγο αντίδωρο και δεν ήθελε με τίποτα. Του έδωσα και 2-3 σπυράκια φακή να δοκιμάσει και έκανε μμμμμμμμμ Άντε, καλά μασουλήματα τώρα.

Υπομονή.....Οι κολικοί μπορεί να κρατήσουν και περισσότερο από 3 μήνες (δε θέλω να σε τρομάξω). Ο γιός μου είχε μέχρι 2,5 μηνών αλλά πέρασα τα πάθη του Χριστού με το κλάμα του. Ολοήμερο το γλέντι. Θήλαζε αποκλειστικά και πολλές φορές δε μπορούσε να φάει ούτε 2 λεπτά. Οι infacolic εμάς δε μας βοήθησαν καθόλου. Μεγάλη βελτίωση είδα (δυστυχώς όταν το ανακάλυψα είμασταν λίγο πριν το τέλος των κολικών...) με τις σταγόνες Biogaia. Είναι βάκιλλοι (όχι φάρμακο) και βοηθούν στη χλωρίδα του εντέρου. Βοηθούν ακόμα και μωρά με δυσκοιλιότητα ή άλλα προβληματάκια στο πεπτικό. Δε χρειάζονται συνταγή γιατρού, επαναλαμβάνω δεν είναι φάρμακο (φαντάσου θέλει ψυγείο γιατί είναι μικροοργανισμοί) και είναι λίγο τσυχτερό στην τιμή (20€) αλλά σωτήριο. Βλέπεις αποτέλεσμα μέσα σε 5 μέρες. Δε σου λέω ότι θα περάσουν τελείως οι κολικοί αλλά θα δεις βελτίωση. Επίσης, αν το πρόβλημα συνεχιστεί, ψαχτείτε λιγάκι και για Γ.Ο.Π. ή για καμιά αλλεργία.

Κοπέλα μου, είναι μικρό το μωρό σου για να "μπει σε πρόγραμμα". Το μόνο που πρέπει να κάνεις και να τηρείς με θρησκευτική ευλάβεια είναι να έχεις καθημερινά μία συγκεκριμένη ρουτίνα ύπνου. Συγκεκριμένη ώρα για μπανάκι, γαλατάκι, κούνημα ή ό,τι άλλο χρειάζεται το μωρό και μετά ύπνο. Το φαγητό δε νομίζω να έχει σχέση με τον ύπνο γιατί ο γιός μου τόσο την εποχή που θήλαζε αποκλειστικά όσο και μετά με το ξένο γάλα, ξυπνούσε 1-2 φορές για γάλα το βράδυ και ξανακοιμόταν. Από 5,5 μηνών κοιμάται σερί από τις 9 μέχρι τις 8:30 το πρωί πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (μία ίωση και όταν βγάζει δοντάκι). Επίσης, μη σε ανησυχεί το κούνημα. Κι εγώ τον κούναγα για να κοιμηθεί μέχρι περίπου 5 μηνών. Μετά σιγά σιγά προσπάθησα να τον βάζω στην κούνια του μισογλαρωμένο για να τον πάρει ο ύπνος εκεί. Σταδιακά τον έβαζα όλο και πιο ξύπνιο ώσπου κατάφερα μετά από 1-1,5 μήνα να κοιμάται μόνος του. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Πάνω απ' όλα μην πιέζεις καταστάσεις. Προσπαθείς από την πλευρά σου να αλλάξεις κάποιες συνήθειες αλλά στο χαλαρό και όσο σε "παίρνει" με το συγκεκριμένο μωράκι. Όχι πίεση και όχι υπερβολές. Να το χαίρεσαι.

Γειά σας κουκλάκια...Τώρα πρόκανα η μαύρη να γράψω τίποτα. Εύχομαι στο Αριαδνάκι περαστικά. Κι εμένα όπως είχα γράψει και πριν μέρες είχε τρελή μυξοκατάσταση αλλά την παλέψαμε μια χαρά μόνο με ορούς και αναρρόφηση με Otrisalin. Υπομονή, είναι και ο σκ....καιρος αρρώστια σκέτη. Έλενα ευχαριστώ για τις ευχές. Ο Λεωνιδάκος παιδαράς με τα όλα του....Άντε, και γαμπρός.... Σοφάκι μου υπομονή. Φάση είναι αυτή που περνάει το Αλεξάκι. Ο Γιώργος αυτό που λες μου το έκανε δυο τρεις φορές βράδυ την προηγούμενη εβδομάδα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αλλά μόνο εάν ξάπλωνα μαζί του στο μονό κρεβάτι χαλάρωνε. Μόλις πήγαινα να τον βάλω στην κούνια, ξύπναγε και άρχιζε τις σαχλαμάρες (γελάκια, πρρρρρρ με τη γλώσσα, να μου πιάνει τη μύτη και τα μαλλιά κ.λπ.). Αν τον έβαζα στην κούνια άρχιζε τη μίρλα. Τελος πάντων, το έκανε 2-3 φορές και τέρμα. Τώρα κάνει άλλο σχέδιο: Δε θέλει ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΙΑ να κοιμηθεί απόγευμα (όπως και πριν δηλαδή), με τη διαφορά όμως ότι κουτουλάει από νύστα. Η μαμά μου λέει ότι του λείπω και δε θέλει να κοιμάται για να παίζει μαζί μου. Διότι το πρωί και το μεσημέρι κοιμάται κανονικά, ακόμα και τα ΣΚ που τον βάζω εγώ για ύπνο. Τί να πω....Αυτό βέβαια έχει σαν αποτέλεσμα να τεζάρει από τις 9 αντί για 9:30 που κοιμόταν πριν. Δε με νοιάζει και πολύ γιατί είτε 9 είτε 9:30, ίδια ώρα ξυπνάει το πρωί (8:30). Δήμητρα, τί πακέτο αυτό με το μπισκότο??? Προσοχή, προσοχή....Και εξήγησε στον άντρα σου ήρεμα ότι το παιδάκι δεν έχει οδοντοστοιχία αλα Νίκος Παπαδάκης (τί τεκνό...άσχετο). Τα κάνουνε μωρέ οι άντρες τα κουλά...όλοι τους λίγο-πολύ. Κι εγώ αυτά φοβάμαι γι΄αυτό πάω με το σταυρό στο χέρι που λένε και τα αλέθω όλα και γι' αυτό ο Γιώργος ρεμπελιάζει και δε μασάει.... Νανά μου, το πεπονάκι όπως λέει και ο Φιρφιρίκος είναι τύπος ζυμαρικού όπως και το σησαμάκι. Το λέει η συσκευασία, δεν το λέμε εμείς στο Νότο Παρεμπιμπτόντως, αν και Νότια, τη λέξη "μπαμπατζάνικη" την ξέρω με μία μικρή παραλλαγή ως "μπαμπάτσικη". Είμαι διαβασμένη??? Αθηνά, κι εγώ τη διάβασα αυτή την αρλούμπα για τη γάζα και τα δοντάκια των μωρών. Διότι, στη θεωρία όλα καλά είναι. Άντε όμως να τους ανοίξεις το στόμα και να καθαρίσεις τα δόντια.....Στα 100 μωρά πιστεύω τα 5 θα το δεχτούν. Εγώ το προσπάθησα και είχα την ίδια ακριβώς αντίδραση όπως το φουσκαλάκι σου. Θα πάρω όμως μία παιδική οδοντόβουρτσα, θα τη δίνω στο Γιώργο καθαρή να τη μασουλάει και όλο και κάτι θα καθαρίζει. Άσε που θα εξοικιωθεί με την πρακτική αυτή. Τί άλλο μπορώ να κάνω? Όσο για την απαγόρευση, κι ο Γιώργος πλέον την ακούει και καταλαβαίνει. Απλά δεν υπακούει πάντα σε όλα. Δηλαδή, έχει καταλάβει και υπακούει στο να μην πειράζει ένα συγκεκριμένο ντουλάπι στην κουζίνα που είναι απαγορευμένο ή να ακουμπάει το φούρνο (ακόμα και σβηστό) αλλά δεν ακούει καθόλου όταν του λέω να μη βάζει τα χέρια στον κουβά του σφουγγαρίσματος. Προχτες παρά λίγο να βάλει στο στόμα τη σαπουνάδα από τον κουβά. Άντε, πολλά είπα....Φιλιά πολλά σε όλες και στα μπεμπίνια και καλό ΣΚ. Ελπίζω να εχει καλό καιρό να βολτάρουμε λιγάκι.

Καλά μου τα λέτε βρε κουκλίτσες, αλλά εγώ είμαι συνέχεια με την ανησυχία. Προχτές του έλιωσα με το δάχτυλο λίγο φασολάκι που είχα για μας και του το ακούμπησα στα χείλια και μόνο που δεν ξέρασε. Όσο για το πεπονάκι, θα δοκιμάσω σήμερα λιώσιμο με το πηρούνι και βλέπουμε. Αν φάει έστω και 2 κουταλίτσες, σιγά σιγά θα μάθει. Έχει 6 δόντια, καιρός είναι να μασήσει και τίποτα. Γιατί γενικώς "δε μασάει" ο μάγκας.....χχαχαχαχαχα.

Χαχα, Σοφάκι κι εγώ Μαντάμ Ζαίρα τη λέω Αν δεν τα βάλω στο μούλτι, φοβάμαι μην πνιγεί με κανένα κομματάκι ζυμαρικό. Υπερβολή?

Α, και το άλλο: Χτες το απόγευμα αποφάσισα να βράσω λίγο ζουμάκι με ντοματούλα και να ρίξω μέσα πεπονάκι για να δώσω του Γιώργου. Το έφτιαξα, το άλεσα, έβαλα λίγο λαδάκι, έγινε σα λάσπη για οικοδομή και ο μικρός μου το πέταξε στα μούτρα. Και μαντέψτε τί φάγαμε: Γιαούρτι με αχλάδι (τί πρωτότυπο!!!). Τί έκανα λάθος? Εσείς τον τραχανά ή το ζυμαρικό το αλέθετε? Πώς το κάνετε? Γιατί με δέρνει τόση ασχετοσύνη?

Γειά σας κούκλες. Νανά δε με τρομάζεις καθόλου, με προειδοποιείς και πολύ πολύ καλά κάνεις. Σοφάκι, μια χαρά η Αλέξια που τρώει και γεμιστά, χαχαχαχα. Μήπως τελικά είμαι πολύ By the Book που λένε?? Μήπως πρέπει να πάρω καμία πρωτοβουλία, αλλιώς βλέπω το Γιώργο στο στρατό με το όπλο και ένα τάπερ αλεσμένη σούπα (ήμαρτον!!!) και να ζητάει από το καψιμί σουβλάκι στο μούλτι Αθηνά, εγώ τις πρίζες τις έχω καλύψει καιρό τώρα με ειδικά καλυπτικά που βρήκα στο ΙΚΕΑ. Με βολεύουν πολύ γιατί μπαίνουν μέσα στην πρίζα, δεν προεξέχουν καθόλου που σημαίνει ότι όσο εφευρετικό και να είναι το παιδί πολύ απλά δεν μπορεί να τα βγάλει. Για να βγούν θέλει αντίστοιχο πλαστικό πραματάκι που είναι το "αρνητικό" αυτού που είναι μέσα στην πρίζα, το οποίο τοποθετείς και περιστρέφεις ελαφρά για να βγάλεις το κάλυμμα της πρίζας. Μια χαρά είναι και πολύ οικονομικά. Καλά, Σοφία, καράφλιασα με το θέμα που λες με τα παιδάκια και τις ψείρες. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ.... Μα δε νοιάζονται καθόλου για τα παιδιά τους κάτι τέτοιες ήθελα να 'ξερα? Να μη σχολιάσω και την άλλη την προκομμένη που έβγαλε άρρωστο παιδάκι μέσα στον αέρα χωρίς καλσονάκι και τα σχετικά...

Γειά σας κορτσόπα (που λέμε και στον Πόντο)... Όλα καλά?? Ευχαριστώ για τις ευχές, ο Γιώργος έχει ξεπεράσει το σοκ του ντυσίματος-γδυσίματος και με το κεφάλι ωσάν λιγδοποντικός αλωνίζει όλο το σπίτι. Έχει πολλή πλάκα, πιάνεται από οποιαδήποτε κάθετη επιφάνεια (τοίχο, ντουλάπι) και προχωράει, όταν πάει να πέσει κάνει ένα ωραίο ακροβατικό δικής του εμπνεύσεως και πέφτει μαλακά οπότε δε χτυπάει και το καλύτερο απ΄ όλα: πιάνεται από τα μπατζάκια μας και προσπαθεί να σκαρφαλώσει ή ζητάει αγκαλιά με το ένα χεράκι επάνω (και το αλλο στο μπατζάκι βέβαια-χαζός είναι, να πέσει??). Αχ, στα καλύτερά τους είναι τα ζουζούνια....Τρελαίνομαι. Λοιπόν, μιας και ξαναθίγεται το θέμα μπεμποκουζίνα-master bebe chef, ρωτάω: Τί στον άνεμο να του δίνω το απόγευμα?? Έχουμε εξαντλήσει το θέμα γιαούρτι με είκοσι λογιών φρούτα, τις κρέμες τις τρώμε μία-δύο φορές την εβδομάδα, τραχανάς απαγορεύεται από την παιδίατρο ακόμα...ΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ, ΟΕΟ?? Σκέφτηκα να κρατάω ζωμό από τη μεσημεριανή σούπα και να βάζω λίγο πεπονάκι ή αστράκι και να του δίνω, αλλά θα χορταίνει με το νεροζούμι? Επίσης, να βάζω κανένα λαχανικό και το απόγευμα? Τί κάνετε εσείς (εκτος τραχανά?). Αθηνά, εμάς ψάρι μας είπε όχι ακόμα. Κάθε παιδίατρος το χαβά του. Μετά το χρόνο μάλλον. Αλλά και από φαγητό δε μας αφήνει να φάμε π.χ. όσπριο ή λαδερό (χωρίς αλάτι). Έχουμε κολλήσει στις σούπες. Και επόμενη ερώτηση: Δίνετε καθόλου στερεά τροφή στα νινάκια να μασουλάνε? Μου είπε η παιδίατρος να δίνω κόρα από ψωμάκι, καροτάκι - παντα με προσοχή μη πνιγεί το παιδί. Έδωσα λοιπόν τη μέρα της βάφτισης λίγο ψωμάκι και κόντεψε να μου μείνει από το βήχα. Δεν είναι έτοιμος ακόμα για μασούλημα? Άλλα παιδάκια στην ηλικία του τρώνε π.χ. μπισκοτάκια παιδικά ή ψωμάκι, μήπως ο Ζωρζ είναι απλώς τεμπελόσκυλο και βαριέται να μασάει? Λέω τώρα. Σας έπρηξα.....Άντε, φιλιά πολλά και θα τα πούμε αργότερα.

Κοριτσάκια μου καλημέρα και καλή εβδομάδα...Χάθηκα, το ξέρω αλλά είχα τόοοοοσο τρέξιμο με τη βάφτιση + δουλειά τρελή (ούτε μία μέρα δεν πήρα άδεια για να ετοιμαστώ με την ησυχία μου) + το Γιώργο επί 10 μέρες με μύξες, βήχα κ.λπ. Το Otrisalin πήγε σύννεφο....Ευτυχώς μέχρι τη βάφτιση είχε συνέρθει το μανάρι μου. Συγνώμη που δε διάβασα όλα σας τα νέα, είναι τόσα πολλά και δεν έχω χρόνο. Ελπίζω να είστε καλά. Ευχαριστώ για τις ευχές και ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αθηνά που με διευκόλυνε πολύ με το φωτογράφο. Πολύ καλός, ευγενέστατος, εγγλέζος στο ραντεβού και πολύ κύριος στη συνεννοηση. Αφού μετά τη βάφτιση βγάζαμε φωτό με το τσουβάλι και στο τέλος μας ρώτησε αν θέλουμε κι άλλες και γενικά αν του ζητάγαμε να κάτσει άλλη μία ώρα δε θα είχε κανένα πρόβλημα. Η βάφτιση πήγε πολύ καλά, ο Γιώργος στην κολυμπήθρα γέλαγε (ο χάχας) και γέλαγε και η μισή εκκλησία με την πάρτη του. Έκλαψε μόνο στο ντύσιμο, αλλά αυτό το κάνει και στο σπίτι έτσι κι αλλιώς. Ήταν ένα κουκλάκι με τα βαφτιστικά του και τη γραβατούλα του το ζουζούνι μου. Εγώ πάλι η παλαβή, δεν έβαλα το φόρεμα που είχα αγοράσει για τη βάφτιση (λάθος επιλογή, όλη η πλάτη έξω) γιατί μου είπαν ότι ο παπάς στην εκκλησία αυτή είναι λίγο αυστηρός με το dress code. Οπότε έβαλα ένα μάξι αέρινο με ραντούλα αλλά κλειστό πίσω και ξεμπέρδεψα, Πολύ ωραίο κι αυτό, μια χαρά ήμουν. Το άλλο θα το αποσβέσω σε άλλους γάμους και βαφτίσια (θα βαφτίσει η αδερφή μου οπότε...οκ). Ο μικρός μου είναι κι αυτός μια χαρά, έχει 6 δοντάκια, από φαί καλά πάμε, από μπόι επίσης, κιλά 9,1 αλλά η παιδίατρος μου είπε να μην ξανασχοληθώ με το φαγητό του ΠΟΤΕΕΕΕΕ. Της είπα περίπου τί τρώει κατά μέσο όρο και μου είπε οκ, αυτό θέλει κι αυτό τρώει. Άσε που είναι στο σκαρί του να είναι ψηλός κι αδύνατος, οπότε να μην ανησυχώ και τέρμα. Αυτά τα ολίγα προς το παρόν. Φιλιά σε όλες και θα τα λέμε καθημερινά τώρα που ξεμπέρδεψα με τη βάφτιση (τί άγχος κι αυτό...)

Ένα έχω να πω: Μπράβο στη Γλυκεριάννα που στέκεται μόνη της!!!! Άντε, Αθηνούλα, καλό κυνήγι τώρα... Όσο για κλαμπάκια και σινεμά...Εγώ δεν έχω πρόβλημα να αφήσω βράδυ το Γιώργο στη μαμά μου (από κάτω μένει) αλλά ξέρετε τί σκέφτομαι και συνέχεια το αναβάλλω? Το πρωινό ξύπνημα. Διότι πώς θα ξυπνήσω εγώ 8 η ώρα να ταϊσω, να ξεσκατίσω, να παίξω κ.λπ. κ.λπ. όταν θα έχω κοιμηθεί στις αργάμισι το προηγούμενο βράδυ?

Γειά σας κορίτσια...Πάλι ωραίος καιρός, πάλι θέλω βόλτες και καφέδες (αλλά που τέτοια τύχη...). Φιρφιρίκο μου περαστικά στο Βασιλάκη. Και με γειά το μαλλί - κι εγώ το Σάββατο θα πάω για ανταύγειες να είμαι κομπλέ για τη βάφτιση του Ζωρζ. Μου κάνει εντύπωση που τόσο καιρό δεν έβαφες μαλλί. Δε σε άφηνε ο γυναικολόγος? Εμένα με άφηνε και στην εγκυμοσύνη και με το θηλασμό. Στην εγκυμοσύνη ειδικά μου είπε ότι αν δεν ενοχλεί εμένα η διαδικασία και η μυρωδιά, δεν υπάρχει πρόβλημα με τις βαφές. Το ίδιο και με τα μανό (πήγα να γεννήσω με ροζ χέρι-πόδι και καστανόξανθο μαλλί, χαχαχαχα). Η αλήθεια είναι όμως ότι βαφή έκανα μετά τον 5ο μήνα γιατί ψιλοφοβόμουν. Μετά....το πήρα το κολάι. Σοφία μου κι εγώ είμαι ευχαριστημένη από την παιδίατρο αλλά στο θέμα φαγητού αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να κατεβάζει εμένα το κεφάλι μου ιδέες για νέες τροφές και να μη μου λέει η ίδια π.χ. κλείσατε τον 9ο? Βάλε ζυμαρικό ή κλείσατε το 10ο? Βάλε αρνί (λέω τώρα...). Δε μπορώ όλη την ώρα να ρωτάω "Κάνει η ντομάτα", "Κάνει το κρεμμύδι" κ.λπ. Ντρέπομαι. Επίσης, ρωτάς για τα ζυμαρικά. Έχουν λίγο αλατάκι νομίζω αλλά ο λόγος που καθυστερούν οι παιδίατροι να τα εισάγουν στο διαιτολόγιο των παιδιών είναι η γλουτένη. Το ίδιο ισχύει και για τις κρέμες πλην του ρυζαλεύρου. Περιέχουν γλουτένη και δεν επιτρέπονται πριν τον 6ο μήνα (το νωρίτερο). Έχω την εντύπωση ότι τόσο λίγο αλατάκι δε θα βλάψει. Άλλωστε η παιδίατρος μου είχε πει και για το αυγό αν θέλω να βάζω 2-3 κόκκους αλατάκι για να το φάει ο μικρός (όχι παραπάνω). Δε βάζω όμως αλλά μου το επέτρεψε. Νανά ρωτάς για το ωράριό μου. Προ παιδιού δούλευα 9-6 με μία ώρα διάλειμμα για φαγητό 1-2. Τώρα έχω πάρει μειωμένο κατά 2 ώρες και φεύγω στις 4. Βέβαια πάντα υπάρχουν και εξαιρέσεις (όπως π.χ. την Πέμπτη που έφυγα σχεδόν 11 το βράδυ και αναγκάστηκε να φύγει ο άντρας μου στις 4 για να πάρει το παιδί από τη μαμά μου).

Πω πω πείνα η Γλυκεριάννα Φτου φτου στο μικράκι....Εγώ επειδή παίρνω μία μεγάλη συσκευασία του κιλού, αδειάζω του Γιώργου στο πιατάκι του και βάζω μέσα μία μπανάνα ή ένα αχλάδι και το τρώει όλο. Το μίγμα αυτό σχεδόν γεμίζει το πιατάκι του Τζάμπο. Όταν του έδινα Advance, το έδινα μία ώρα μετά την κρέμα γιατί ούτε με την κρέμα χόρταινε μόνο, ούτε μόνο με το γιαουρτάκι. Τώρα δίνω δύο μέρες γιαούρτι με φρούτο και μία μέρα κρέμα αλλά ενισχυμένη μερίδα (περίπου 230ml νερό και σκόνη όσο πάρει) - έτσι για να μη βαριέται τη γεύση.

Γειά σας κοριτσάκια....Μμμμμμ, με τα φαγητά της Μαριλού πείνασα τώρα. Αμάν κοπέλα μου, τί ωραία πράγματα μαγείρεψες πάλι? Μακάρι να είχα τώρα μπροστά μου το σπανακόρυζο του Χριστόφορου....θα το 'χα λιώσει. Γιατί η παιδίατρός μας (εμού και της Σοφίτσας) είναι αργά να πάνε τ' άλογα με το φαί??? Κολλήσαμε στο μοσχαροκοτόπουλο πια...Μια που είπα Σοφίτσα, καλά ΘΕΑ Η ΑΛΕΞΙΑ..... Μεγάαααααλο ψώνιο...Ο δικός μου έμαθε να στέλνει φιλάκια (δε μπορώ, λιώνω όταν το κάνει....). Αυτός θα μας βγει καμάκι αλα ελληνικά - ξέρετε "ντου γιου λαικ μαμαζελ δη Γκρης" Πάω να φάω στην κουζίνα του γραφείου γιουβετσάκι κοτόπουλο. Μιαμ μιαμ....

Μην ανησυχείς Αθηνούλα...Ο Γιώργος έχει κάνει τα απίστευτα crash test με το πάτωμα, τον τοίχο, τα ντουλάπια, το τραπεζάκι του σαλονιού, τα κάγκελα της κούνιας και το σιφώνι του νιπτήρα (ω, ναι...). ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ.... Άλλα μοντέλα σου λέω, βελτιωμένα και με τρελή ανοχή σε χτυπήματα, μελανιές κ.λπ . Εννοείται ότι προσπαθούμε όλες μας να έχουμε όσο το δυνατόν λιγότερες κακοτοπιές και τραυματισμούς και παίρνουμε τα μέτρα μας γι΄αυτό, αλλά τα χτυπήματα δεν θα τα αποφύγεις. Άσε το παιδί κάτω να εξερευνησει απλά απομάκρυνε ό,τι θεωρείς επικίνδυνο, κάλυψε πρίζες, μάζεψε φωτιστικά και επιδαπέδια διακοσμητικά και καλή εξερεύνηση.

Κοριτσάκια καλημέρα και περαστικά σε Μαριλού, Έλενα και Λεωνιδάκο, Μεγάλες Κόρες Εύας (χαχα, δεν ξέρω τα ονόματα) και Αριαδνάκι...Εγώ είμαι καλά, την Παρασκευή ήμουν χάλια και ένα έχω να σας πω: Χειροτέρεψα γιατί την Πέμπτη (που αν θυμάστε με κουβαλήσανε στο γραφείο άρον άρον) έφυγα 11 το βράδυ παρακαλώ...Με πυρετό, άφαγη, χάλια μαύρα...Από το Θεό θα το 'βρει ο παλιοξεφτίλας ο αφεντικός. Σοφία, να την κάνεις με ελαφρά αν μπορείς και σου κάτσει η άλλη δουλειά. Μα είναι δυνατόν να σε χώνουν συνέχεια με απογευματινό?? Δεν υπάρχει άλλος δηλαδή να κάνουν ένα μικρό "σκόντο" και να έχεις εσύ ως νέα μαμά περισσότερα πρωινά?? Αλλά τί λέω, εμένα με κουβαλήσανε άρρωστη και χ....κανε. Είπαμε, όλα τα γουρούνια ίδια μούρη έχουν. Νανά, το Σισσάκι είναι μια χαρά...Όλα τα μωρά στην ηλικία που προσπαθούν αφενός να επικοινωνήσουν αφετέρου να περπατήσουν και τίποτα από τα δύο δεν κάνουν με επιτυχία, είναι όλο νεύρα. Ο Γιώργος έχει π.χ. θέμα με το περπάτημα. Επειδή θέλει όλη μέρα να είναι όρθιος και να πιάνεται από τα έπιπλα, καταλαβαίνει ότι δε μπορεί να περπατήσει αν αφήσει και τα δύο χέρια και κλαίει. Άσε που μπορεί να κουτουλάει από τη νύστα και είναι γκόρτσος, θέλει να παίζει και ούτε λόγος για ύπνο παρά μόνο αν είναι πραγματικά ψόφιος από κούραση. Πάντως, χτες το απόγευμα είχαμε πάει στην πεθερά μου και είχε κόσμο - την προγιαγιά και την αδερφή της πεθεράς με σύζυγο και τέκνα. Εκεί, το αγόρι μου με έβγαλε ασπροπρόσωπή (ντροπή μου αλλά έτσι ένοιωσα). Γέλαγε με όλους, έπαιζε με όλους, ούτε που γκρίνιαξε (περιέργως γιατί στο σπίτι όλο κάτι του φταίει), και γενικά τον λάτρεψαν. Σημειωτέον ότι τη γιαγιά και τον παππού τους βλέπει συχνά αλλά τους άλλους είχε να τους δει μήνες. Μια χαρά ήταν το ζιζανιάκι μου. Το ΠΣΚ έκανα δοκιμή με το φρούτο κορίτσια. Του έφτιαξα λιγότερη ποσότητα για να φάει το μεσημεριανό. Αμ δε, ήθελε κι άλλο φρούτο (δεν του έδωσα) και στο 4ωρο (για να πεινάσει λίγο περισσότερο) του έδωσα μεσημεριανό. Έφαγε 10 κουταλιές μετρημένες. Συμπέρασμα: Δεν του αρέσει το φαγητό. Τέλος. Ελπίζω να αλλάξει αυτό όταν μπουν στη διατροφή του και ζυμαρικά ή άλλου είδους κρέας. Πάντως, τα ρημάζει όλα (κρέμες, γιαούρτι, γάλα, φρούτα) ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ .

Γειά σου Μαριλού, σε πεθυμήσαμε....Με το καλό να μπείτε στο σπιτάκι σας. Μπράβο στο Χριστοφοράκι που περπατάει (το μανάρι μου, πλάκα δεν έχει??). Κι εγώ έχω στρατούλα τέτοια με ροδάκι που είναι και καλά καρότσι με ψώνια. Εμένα την κρατάει, κάθεται όρθιος ώωωωρα πολλή αλλά ένα δύο βηματάκια κάνει με το ζόρι και μετά κάθεται κάτω και ακούει τα τραγουδάκια. Αν τον βοηθήσω κι εγώ περπατάει λίγο περισσότερο. Τα κιλά του Χριστόφορου είναι ίδια με του Γιώργου αλλά ο Γιώργος είναι πιο μεγάλος. Δεν παίζει ρόλο αυτό?? Όσο για τα φρούτα, είναι πάρα πολλά, το ξέρω (εμένα να βάλεις να τα φάω θα σκάσω) αλλά αφού τα θέλει? Η παιδίατρος δεν μου έδωσε ανώτατο όριο φαγητού αλλά κατώτατο, δηλ. νορμάλ μερίδα που χορταίνει το παιδί είναι μισό μήλο, μισό αχλάδι, μισή μπανάνα. Αυτό μου είχε πει για να μην ανησυχώ ότι δε χόρτασε. Λέτε να του κόψω ποσότητα από τα φρούτα μπας και φάει περισσότερο φαγητό? Αλλά και πάλι, φαγητό τρώει μετά από 4 ώρες, δεν τα χωνεύει μέχρι τότε?

χαχαχα, αχ ρε Αθηνούλα...τί καλά που τα λες...Άκου αδύνατη...Όταν παντρεύτηκα ήμουν 59 κιλά (τα οποία παρέμεναν από όταν ήμουν 19 χρονών). Φόρεσα ίσιο νυφικό και μια χαρά ήμουν. Τώωωωωωωρα....έχω πιάσει τα 67. Μου αρέσει που νόμιζα ότι έχω μόνο ένα τάληρο να χάσω...Όνειρο απατηλό. Όσο για σένα, ποιά κάτω βόλτα λες??΄Μια χαρά είσαι, εγώ δεν είδα καμία κάτω βόλτα...να μην το ξαναπεις. Όσο για τη Γλυκεριάννα, δεν καταλαβαίνω γιατί νομίζεις ότι είναι χοντρούλα. Είναι μωρό τσουπωτό για δάγκωμα και φιλάκια. Δεν έχεις ιδέα τί θα πει χοντρό μωρό. Η ανηψιά μου μέχρι 10 μηνών είχε παρατσούκλι "το ανθρωπάκι της Michelin" γιατί σε κάθε χέρι μετρούσαμε 7 δίπλες Σε πληροφορώ ότι μόλις άρχισε να περπατάει, έγινε κομψότατη - μη σου πω ότι θα την έλεγες και αδύνατη. Δεν υπάρχει λοιπόν "δική σας περίπτωση" αλλά μια Γλυκεριάννα που αν την είχα τώρα εδώ θα την τάραζα στο φιλί

Καλημέρα κορίτσια...Είμαι ψιλοάρρωστη, είπα να κάτσω σπίτι να μη γίνω χειρότερα και με πήραν από το γραφείο να τσακίστώ και να πάω για κάτι σούπερ επείγον, μια κωλοσήραγγα πέφτει. Ε, δεν παει να πέσει, εγώ θα την κρατήσω??? Και τσακίστηκα....Ήμαρτον....Κουτουλάω από πονοκέφαλο, δεν μπορώ να πάρω ανάσα αλλά η δουλειά-δουλειά. Τί να πεις, εδώ με στέλνανε 8.5 μηνών έγκυο μέσα στον καύσωνα με τα πόδια από το γραφείο (στο Πολυτεχνείο) στο Μοναστηράκι για δουλειά... Τεσπα, οι καιροί είναι δύσκολοι και κάνουμε υπερβάσεις όλοι μας. Σοφάκι μου, πολύ σουρλουλού η Αλέξια Θέλει να περπατήσει μόνη της η γλυκιά μου. Κι εμένα αν αφήσει τα χεράκια, κάθεται όρθιος για λίγα δευτερόλεπτα...Αλλά μόνο μέσα στο πάρκο (νομίζω φοβάται λίγο ενώ στο πάρκο πέφτει στα μαλακά και νιώθει ασφαλής). Νανά περαστικούλια στο Σισσάκι...Κρίμα μωρέ το μικράκι να είναι αρρωστούλι.Δεν ξέρω να σου πω για το λαιμουδάκι της τί να κάνεις, ρώτα παιδίατρο, ίσως να επιτρέπεται λίγο ζεστό χαμομηλάκι π.χ. Πάντως βάζε στη φρουτόκρεμα πορτοκάλι και στο φαγητό μπόλικο λεμονάκι για βιταμίνη c που είναι ένα κι ένα για γρίπες, κρυώματα κ.λπ. Σοφία και Εύα ελπίζω να κοιμηθήκατε καλά απόψε.. Όσο για τραχανά και λοιπά....Εμάς η παιδίατρος δε μας έχει πει τίποτα πέρα από τα γνωστά λαχανικά μέσα στη σούπα. Ούτε για ζυμαρικό ούτε τίποτα...Μήπως είναι λίγο συντηρητική με το φαγητό??? Αφού σκέφτομαι από μόνη μου να βάλω τίποτα έξτρα στη σούπα για πιο θρεπτική.. Ρε κορίτσια, ο Γιώργος είναι πολύ λίγα κιλά....Εχτές τον ζύγισα με το βρεφοζυγό που έχω σπίτι (δεν πολυχωράει αλλά κάτι γίνεται) και είναι 8800. Και να πω ότι δεν τρώει...Μόνο στο φαί κάνει λίγο σκόντο στην ποσότητα, αλλά δε μπορώ να πω ότι δεν τρώει. Τί στο καλό, μήπως επειδή κινείται πολύ δεν παίρνει κρέας πάνω του???