kokoraki

Γειά σας κοριτσάκια....Μπαίνω στα πεταχτά γιατί με γυροφέρνει ο μπαμπούλας (το αφεντικό ντε)... Ιωάννα μου περαστικά στο κουκλί...Μωρέ, μη χαλιέσαι τόσο με τα χτυπηματάκια από απροσεξίες των παππουδογιαγιάδων. Ανησυχείς όταν βλέπεις το παιδί χτυπημένο, σίγουρα, αλλά σκέψου ότι καμιά φορά ακόμα και στα δικά μας χέρια ξεφεύγουν και δεν τα προλαβαίνουμε τα σκατούλικα. Τί να σου κάνει και ο ηλικιωμένος??? Δεν ξέρω για τα "άλλα" που έχετε "μαζέψει" σε σχέση με τα πεθερικά σου αλλά στο θέμα του χτυπήματος είμαι βέβαιη ότι έγινε από το πουθενά και χωρίς να αμελούν το παιδί. Θα τα έχουμε αυτά, πρέπει να το χωνέψουμε.....Τέλος πάντων, σημασία έχει ότι δεν χτύπησε σοβαρά το ζουζούνι σου. Να μου τη φιλήσεις πολλές πολλές φορές. Όσο για το φρουτάκι, εμένα αν μου ζητήσει του δίνω και το απόγευμα μπανανίτσα, βερίκοκο, κανένα κερασάκι. Γιατί όχι??? Και σίγουρα πίνει κάθε απόγευμα 1 πορτοκάλι στιμμένο. Αν δε ζητήσει φρούτο (αν ξεχάσει να ανοίξει το ψυγείο δηλαδή), τρώει τοστ με μαύρο ψωμί και τυράκι ή κανένα κέικ σπιτικό ή γιαούρτι και μετά καμιά φρυγανιά. Ό,τι μας έρθει δηλαδη. Προχτές έφαγε 4 κολοκυθοκεφτέδες που είχαν μείνει από το μεσημέρι - γιατί είδε το πιάτο ο κύριος - και εννοείται δεν του έδωσα τίποτε άλλο..... Το νερό δε....πονεμένη ιστορία. Άλλοτε πίνει σα νεροφίδα και άλλοτε λίγο. Δε σκάω...Πίνει γάλα και χυμό. Αν θέλει το ζητάει, αν όχι σκασίλα μας Φιλιά σε όλες και όλα τα ζουζούνια.... Α, ξέχασα: Αυτοαποκαλείται Γκόγκοοοοοοοοοοος (έτσι, τσιριχτά, χαχχαχα).

Ε, τί το πήρα το πτυχίο ντε???? Κάνω διάγνωση και από το τηλέφωνο, λέω και τον καφέ και τα κουκιά άμα λάχει Φιλιά στο Φόφορο.....

Καλημέρα κορίτσια...Πού χαθήκατε όλες βρε??? Ελπίζω να είστε καλά και απλώς να έχει πέσει μία γενική οξεία τεμπελίτιδα (εγώ υποφέρω από αυτή την ανίατη νόσο ). Κοριτσάκια, μας άκουσε η παιδίατρος και ο Γιώργος έχει ένα φυσηματάκι στην καρδιά. Είχα κι εγώ ως παιδί και είχα κάνει θυμάμαι στο δημοτικό triplex και έκτοτε ουδέν πρόβλημα. Αλλά όσο να'ναι ανησυχώ. Η παιδίατρος ήταν απόλυτα καθησυχαστική. Μου είπε ότι πολλά παιδάκια έχουν, δεν είναι τίποτα και να κλείσω ραντεβού στο Παίδων για triplex. Μάλιστα μου είπε ότι επειδή τα ραντεβού αργούν πολύ, να πάω όοοοοποτε μου κλείσουν, δεν είναι τίποτα επείγον (αν ήταν κάτι ανησυχητικό μου είπε, θα μου έλεγε να το κάνω ιδιωτικά άμεσα). Πήρα λοιπόν τηλ. και μου έκλεισαν 29-11-2011 ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ!!!! Τεσπα, κατά τα άλλα είμαστε μια χαρά. Το ΣΚ περάσαμε σούπερ....Έπαιξε ο μικρος, έτρεξε, είδε κουνελάκια, προβατάκια, γατάκια, κυλίστηκε στα γρασίδια, το χάρηκε πάρα πολύ το μωρό μου. Κι εμείς μαζί του....Έφαγε και τα παϊδάκια του - άρπαζε τις κοκάλες από την πιατέλα και δως του (ίδιος εγώ το ζουζούνι μου). Το πολύ ευχάριστο είναι ότι εδώ και κανα 20ήμερο έχει εφαρμόσει ωράριο μεσημεριανού ύπνου σούπερ και ξεκουραζόμαστε κι εμείς. Τρώει μεσημεριανό κατά τις 1:30, μετά πλένουμε χεράκια και μουτράκια και βουρ στο κρεβάτι για 2,5-3 ώρες. Και το βράδυ τον κοιμίζω περίπου 9:30 (ή 10 αν είμαστε έξω). Μια χαρά. Πριν κοιμόταν κατά τις 12:30 και έτρωγε μεσημεριανό στις 3-4 ήμαρτον!!! Το μόνο που με ανησυχεί (πάντα κάτι θα έχω εγώ) είναι ότι συνεννοείται για όλα αλλά δε λέει κουβέντα πέρα από 6-7 λέξεις όπως σας έχω ξαναγράψει. Όλα τα δείχνει ή τα μουγκρίζει. Να ανησυχήσω??? Πολλά διαβάζω για την ομιλία και πανικοβάλλομαι. Αυτά και πολλά φιλιά.

Ιωάννα μου, περαστικά με την παλιομέλισσα....Και πάλι καλά που δεν τσίμπησε το κουκλάκι σου (μα τί δεσποινιδούλα!!!!). Σοφία μου, είμαι λες υπερβολική??? Αχ, πόσο μου τη δίνει να κάνει σκατουλιές ο Γιώργος με τα άλλα παιδάκια....Δε με νοιάζει η ζιζανιά, δε με νοιάζει να τρέχω, παιδάκι είναι, αλίμονο. Όταν όμως δείχνει διαγωγή "κοσμία" με άλλα νινιά, σπάζομαι....δεν ξέρω. Και να πω ότι είμαι από αυτές που αράζουν με τη φραπεδιά και δεν έχουν μάτια και αυτιά ανοιχτά...καμία σχέση. Και θα νουθετήσω, και θα μαλώσω αν χρειαστεί, δεν κολλάω. Για την καρδιά που ρωτάς, είναι αλήθεια....Χτυπάει γρηγορότερα στα μωρά!! Και στα έμβρυα ακόμη γρηγορότερα (140 παλμοί το λεπτό για πλάκα το έχουν ). Φιλιά σε όλες, καλό ΣΚ και καλή ξεκούραση.

Καλημέρα κορίτσια....Άντε, Παρασκευή σήμερα και σε λίγες ώρες φεύγω ΠΣΚ και πολύ γουστάρω!!! Χτες τα πήρα στο κρανίο με το Γιώργο, μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Ενώ είναι τόοοοσο καλό παιδί με τους μεγάλους, μόλις δει παιδάκι τον πιάνει το ανάποδο. Παίζει, γελάει και μόλις το παιδάκι πάρει ένα παιχνίδι, τσουπ να του το αρπάξει. Βρε 100 παιχνίδια να έχει γύρω του, αυτός ΕΚΕΙΝΟ θέλει. Και γίνεται Ο χαμός. Αυτο το κάνει ιδιαίτερα με το μικρό της αδερφής μου. Ζηλεύει ίσως??? Ξέρω κι εγώ....Προσπαθούμε με το Σωτήρη κάθε φορά να του εξηγούμε ότι όλα τα παιδάκια πρέπει να μοιράζονται τα παιχνίδια, πρέπει να παίζουν όμορφα και ωραία και χίλιες δυο μ@λ@κίες....Εχτές έφτασα στο σημείο να τον μαλώσω. Αγρίεψα, τα πήρα ανάποδα Η πλάκα είναι ότι μόλις δει παιδάκι, χαίρεται τόσο πολύ....Πάει να κάνει αγκαλιά, να το φιλήσει. Και μετά αρχίζει το σόου!!! Αφήστε που μερικές φορές του μικρού του σκάει και καμία σπρωξιά ή φάπα (πάντα γελώντας ο απατεώνας)......Αχ, τί να το κάνω αυτό το παιδί... Μαίρη με γεια τα μαλλάκια σας!!! Άντε, να δυναμώσουν να σκάσει ο Φόφορος με κοτσίδα (και tatoo εννοείται ). Από μπόι κι εμείς 83 (κολλήσαμε 3 μήνες στα 83 πια, αμάν) και από κιλά 12,3. Καλά είναι....Αλλά δεν του φαίνεται του Ζορζ, δεν είναι "τσουπωτός", μάλλον το σκαρί του είναι πιο.....new day αδυνάτισμα να το πω.... Αυτό που λες με το σκαρφάλωμα και τις καρέκλες είναι μεγάλο ζόρι. Στην αρχή και ο Ζορζ σκαρφάλωνε σε τραπέζια, καναπέδες, κρεβάτια κ.λπ. Αλλά τον είχαμε μάθει από 10 μηνών (που δε σκαρφάλωνε ακόμα) να κατεβαίνει με τον ποπό και έτσι έκανε (μεγάλο πράγμα....μας έσωσε). ΑΛΛΑ όταν ανακάλυψε ότι μπορεί να μεταφέρει κάτι που να τον βοηθήσει να σκαρφαλώσει ψηλότερα, βρήκαμε το διάολό μας. Μια μέρα τον πέτυχα να τραβάει την καρέκλα της κουζίνας για να ανέβει στον πάγκο να πιάσει πράγματα. Έπαθα σοκ. Ευτυχώς που συνεννοείται και 2-3 φορές του εξήγησα ότι δεν ανεβαίνουμε στις καρέκλες και τέρμα. Τώρα βρήκε άλλο βιολί, να θέλει να πέσει με τα μούτρα στη μπανιέρα. Έχω πάντα κλειστή την πόρτα του μπάνιου, αλλά έτσι και τολμήσω να την ανοίξω (πιπί μου βρε αδερφέ) την έκατσα. Μάχη.... Σας φιλώ και τα λέμε.

Καλημερούδια σας κούκλες....Είμαι down σήμερα, δεν ξέρω γιατί αλλά όλα μου φταίνε. Κλιμακτήριος ίσως ?? Αθηνά, όντως εκτιμώ πολύ το εξοχικούλι μας και θεωρώ εαυτούς τυχερότατους που το έχουμε. Παλιά το σνόμπαρα και πήγαινα αλλού διακοπές και μετά καμιά βδομάδα εκεί και τέρμα. Αλλά γυρίζει ο τροχός και εκτιμάμε περισσότερο αυτά που παλιά φτύναμε ελαφρώς, έτσι είναι.....Το σπίτι είναι στην Ακράτα (μεταξύ Ξυλοκάστρου και Αιγίου χονδρικά) και είναι πολύ σούπερ και το χειμώνα. Κοντά σε όλα τα ορεινά χωριά του Χελμού, κοντά στο χιονοδρομικό των Καλαβρύτων, το Αίγιο 20' με το αμάξι, η Πάτρα 40', μια χαρά. Διάβαζα τα νέα της φούσκας και κουλάθηκα!!!! Καλέ τί κοπέλα έγινε αυτή??? Εμείς ακόμα το κουτάλι το πάμε για το στόμα και φτάνει στο κούτελο Και εννοείται ότι ο Γιώργος τρώει στο καρεκλάκι δεμένος γιατί αλλιώς είναι ικανός να τρώει, να χοροπηδάει, να χειροκροτάει και διάφορα άλλα χαριτωμένα. Αλλά και από ομιλία....τα ίδια. Μαμά, μπαμπά, παππού, γιαγιά, μαμ, μαϊμού, τζατζίκι, ένα, νανά (νερό). Αυτά λέει και τίποτα άλλο. Τα υπόλοιπα τα δείχνει, τα μουγκρίζει κ.λπ. Αλλά καταλαβαίνει οτιδήποτε του πούμε. Επίσης είναι πολύ νοικοκύρης. Πιάνει το σουίφερ, ξεσκονίζει, σκουπίζει, πετάει σκουπίδια και άμα δει και τίποτα στο πάτωμα, μου το φέρνει με υφάκι του στυλ "Ανεπρόκοπηηηηη, πάλι ασκούπιστα είναι κάτω?". Και βέβαια, μου δίνει τα πιάτα και τα κουταλοπήρουνα από το πλυντήριο πιάτων να τα βάλω στα ντουλάπια. Έτσι, να μάθει να βοηθάει τη γυναίκα του αύριο-μεθαύριο.....Είμαι κατά του "άντρα-πασά στα Γιάννενα". Αυτά τα ολίγα....Πάω να κάνω καμιά δουλειά. Έχω ένα σκασμό πράγματα να κάνω και υποτίθεται τα παραδίδω την άλλη εβδομάδα. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε????????? Υ.Γ. Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ....ΠΑΝΤΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ.

KOYKOY....ΙΤΣ ΜΙ ΜΠΕΙΜΠΙ..... Είμαι γραφείο, πήζω, θέλω να πάω για καφέεεε τώρα!!! Ένα φρέντο εσπρέσο μέτριο παρακαλώ και γρήγορα!!! Αχ, Σοφία μου, ζηλεύω που έχετε κάνει μπανάκια. Εμείς ούτε ένα ακόμα...άσπρη ασπρίλα η Κικίτσα....Περιμένουμε το πρώτο ΣΚ που δε θα έχουμε δουλειές, υποχρεώσεις, πάρτι και τέτοια για να την κοπανήσουμε. Α!!! Και μία ερώτηση: Λες ότι δε θα πάτε διακοπές φέτος αλλά και το εξοχικό είναι σούπερ. Καλέ, το εξοχικό διακοπές δεν είναι Κι εμείς στο εξοχικο θα πάμε, όπως πέρσι. Δεν είναι τόσο το οικονομικό, όσο η ευκολία τώρα που ο Γιώργος είναι μικρός. Παραθαλάσσιο σπίτι υπάρχει, όλες τις ανέσεις έχει, παρέες έχουμε εκεί (με παιδάκια κιόλας), θα είναι και η αδερφή μου με το γαμπρό μου και το σπόρο....μια χαρά. Θα πέσει ούζο και θάλασσα που θα πάει σύννεφο!!!! Του χρόνου αν είμαστε καλά και έχει κόψει και ο μικρός τις πάνες (πολύ σημαντικό), θα πάμε εξωτερικό με αμάξι, όπως τον παλιό καλό καιρό που γυρίζαμε 2-3 χώρες... Αλλά να είμαστε γεροί και να έχουμε φράγκα Όσο για την Αθηνούλα....Θα περάσετε τέλεια στην Κρήτη!!!!! Έχω πάει αλλά στην ανατολική πλευρά, θέλω πολύ να πάω Χανιά και στα πέριξ...Αχ, σούπερ ιδέα είχατε για φέτος.... Κορίτσια, για τον ύπνο που λέτε και τα μαξιλάρια: Εγώ έδωσα του Γιώργη προχθές ένα μαξιλαράκι για πρώτη φορά, γιατί όλο μου ζήταγε το δικό μου. Ε, όπως του το δωσα, χεσμένο το 'χει. Αφού κοιμάται άλλα αντί αλλα, τί να το κάνει το μαξιλάρι??? Πιάνει τα αρκούδια, τα μαιμούδια και όπου βρει αράζει την κεφάλα του....Χαχα, ίσα που πιάνει το χώρο στην κούνια. Φωτάκι δεν του έχω στο δωμάτιο, ποτέ δεν είχα. Έχει μάθει να κοιμάται στο σκότος. Αν θέλω να μπω στο δωμάτιό του και να μη σκοτωθώ, ανάβω του χωλ και κάνω δουλειά μου. Αυτός πάλι, με το φουλ σκοτάδι και βλέπει ο σκατούλης (night vision το αγόρι μου). Πάω να φάω μεσημεριανό (στο γραφείο εννοείται)....έφτιαξα χθες κολοκυθάκια γεμιστά με κιμά, σλουρπ.

Κοριτσάρες ΓΕΙΑΑΑΑΑΑ ΣΑΑΑΑΣ ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ..........Σας φιλώ όλες και τα μπεμπίνια σας. Ξέρω ότι με ψάξατε και πολύ με συγκινήσατε.... Σας διάβαζα ψιλοτακτικά (έχω χάσει αρκετά επεισόδια βέβαια) αλλά είχα θέμα μεγάλο από πριν το Πάσχα με το PC, έγραφα, δε δημοσίευε τπτ. Μετά είχα τρομερή δουλειά, μετά αρρώστησα, σκατά μου πήγε λιγάκι. Επιτέλους όμως είμαι εδώ, μια χαρά και από αυτά που διαβάζω κι εσείς. Πρέπει να με πιστέψετε, έπηξα επί ένα μήνα και βάλε στη δουλειά (η Σοφία ξέρει, μιλάγαμε στο τηλ.) και είχα τρομερή κούραση. Συν το ότι είχα και το Γιώργο μετά το Πάσχα αρρωστούλη, συν η δική μου σκατοαρρώστια....έχασα λίγο τη μπάλα. Θέλω διακοπές επειγόντως. Τα μικρά σας είναι όλα καλά, κάνουν προόδους. Μεγαλώσανε πια, είναι παιδάκια. Εμείς, έχουμε καταφέρει διάφορα που δεν πίστευα ποτέ ότι θα καταφέρουμε τόσο γρήγορα. Μέσα σε 1 εβδομάδα το Μάιο κόψαμε τελείως το άλεσμα (και το είχα ένα άγχος άλλο πράμα) πλην των φρούτων που τα χοντροαλέθω γιατί αλλιώς κάνουμε 652 ώρες να φάμε το 1/3 της ποσότητας. Θα το κόψουμε κι αυτό όμως...Επίσης, έχουμε γιο γιο και ψιλολέμε τα κακά, αλλά πιο πολύ για να το συνηθίζει το πήρα, δεν τον πιέζω. Απλά επειδή κατάλαβα ότι άρχισε να τα λέει κάποιες φορές πριν τα κάνει, είπα να τον μάθω σιγά σιγά να κάθεται εκεί να τα κάνει μέσα στην πάνα όμως. Χωρίς πίεση και σαν παιχνιδάκι. Παπούτσια που λέτε, φοράμε 23 -24 ανάλογα τη φόρμα. Αθλητικά Puma 22. Ό,τι να ναι δηλαδή. Ποδαράς ο Ζωρζ, σαν το μπαμπά (47 φοράει το αγόρι μου, βάρκα.....). Κορίτσια, περνάω ζόρι, πρέπει να αποφασίσω από Σεπτέμβρη τί θα κάνω που αλλάζει το ωράριό μου. Η μαμά μου δεν μπορεί να κρατάει το παιδί από τις 8 μέχρι τις 7 που θα γυρνάω σπίτι...Κάποιες ώρες ναι, τόσες πολλές όχι, κουράστηκε η γυναίκα (είναι και 74, μια χαρά τα πήγε μέχρι τώρα). Σκέφτομαι για παιδικό για λίγες ώρες το πρωί, αλλά ο Σωτήρης είναι αντίθετος από τόσο νωρίς, το ίδιο και η παιδίατρος. Σκέφτομαι να πάρω κάποια κοπέλα, αλλά δεν ξέρω, δεν έχω εμπιστοσύνη...Είναι και το οικονομικό....Αχ, πρέπει να πάρω μία απόφαση σύντομα. HELP.... Σας ξαναφιλώ και τα λέμε....

test

Και να μην ξεχάσω (σας έπρηξα): Τα παιδιά μας είναι αξιαγάπητα και υπέροχα πλάσματα. Και είναι αίμα των παππουδογιαγιάδων. Όποιος δε μπορεί να το δει αυτό, ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΓΥΑΛΙΑ. Κάποια μέρα θα καταλάβει πόσο άδικος ήταν, αλλά τα ωραία παιδικά μουτράκια με τα παιχνίδια και τις χαριτωμενιές θα έχουν φύγει ανεπιστρεπτί.....

Γειά σας κορίτσια μου.... Εγώ πάντως με κρύο-ξεκρύο, τα καφεδάκια μου τα ήπια και είχα και το μικρίτο μου μαζί (σε κλειστό χώρο μη καπνιζόντων). Και χτες το απόγευμα, πήγαμε και στο Αλλου Fun Park και κάναμε καρουζ'ελ, αυτοκινητάκια και περάσαμε πολύ πολύ ωραία. Είμαστε παντός καιρού Δήμητρα, μάγκας ο Θάνος ε??? Μ’ αρέσει....πολύ τον πάω. Φιρφιρίκο μου, ελπίζω να μην πειράχτηκες...Αυτό που έγραψα ήταν γενικό σχόλιο δικό μου με αφορμή τα λεγόμενά σας - όχι μόνο τα δικά σου - και δεν είχε στόχο να κριτικάρει κανέναν. Εγώ απλώς αποφεύγω να είμαι απόλυτη γιατί πολλές φορές έχω λουστεί πράγματα που έκρινα (πολλές όμως....). Σίγουρα είμαστε ενημερωμένες όλες μας σε θέματα αντισύλληψης, αλλά ατυχήματα (ή ευτυχήματα.....ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας) συμβαίνουν . Το πως χειρίζεται ο καθένας το συμβάν είναι άλλο ζήτημα. Εγώ προσωπικά δήλωσα από την αρχή ότι αν μου τύχαινε κάτι τέτοιο, εννοείται ότι δε θα σκεφτόμουν έκτρωση με τίποτα. Αλλά αν μου τύχαινε στα 20, θα το σκεφτόμουν αλλιώς. Φρόντισα να μη μου συμβεί αλλά ποτέ δεν ξέρεις (και τα ρημάδια τα Duo σπάνε ρε κορίτσιαααααα ). Anyway, με έβαλε σε μεγάλο τριπάκι τσαντίλας η Μαριλού γιατί κι εμένα τα πεθερικά μου εμμέσως και όχι τόσο χύμα, δείχνουν σαφέστατη προτίμηση στο άλλο εγγόνι (κι ας έχει ο Γιώργος το όνομα του παππού). Φανταστείτε ότι όταν πέθανε η γιαγιά μου (το Σεπτέμβρη), η πεθερά μου δε δέχτηκε να κρατήσει το Γιώργο για να κηδέψει η μαμά μου τη μαμά της με τη δικαιολογία ότι "η μικρή δεν τρώει το αυγό αν δεν είμαι εγώ" . Σημειωτέον ότι τότε ο μπαμπάς της μικρής ήταν σπίτι όλη τη μέρα (δε δούλευε) άρα υπήρχε άνθρωπος να την κρατήσει. ΗΜΑΡΤΟΝ ΘΕΕ ΜΟΥ......Δηλαδή εμείς τί έπρεπε να κάνουμε, να το πουλήσουμε το παιδί μας???? Αναγκαστικά λοιπόν, έκατσε ο Σωτήρης χωρίς να με συνοδεύσει στην κηδεία και πήγα εγώ με τους γονείς και την αδερφή μου. Και την επόμενη μέρα, η μαμά μου (παρόλο τον πόνο της) έκανε baby sitting κανονικά και αδιαμαρτύρητα. Αλλά εμένα ο άντρας μου είναι με το μέρος μου και τους χ@@@ζει κανονικά όποτε χρειάζεται – και τότε είχαν γίνει κ@λος - κι έτσι εγώ δε μιλάω.... Επίσης, σας είχα γράψει και παλιότερα ότι συγκρίνανε πάντα πότε περπάτησε η μικρή σε σχέση με το Γιώργο, δε μπουσούλησε άρα ο Γιώργος που μπουσουλούσε ήταν «κάπως» και πολλά τέτοια (η μικρη είναι ήρεμη, ο δικός μου αντάρτης κ.α.). Τεσπα, τα πήρα πάλι ανάποδα.....Φιλιά σε όλες τις κοπέλες και τα μαμούνια.

Μη μου τη χαλάς και άκουσα ότι την Κυριακή θα φτιάξει Καλά, βλέποντας και κάνοντας....Μουτς μουτς, φιλιά πολλά

ΕΚΕΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΚΑΛΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!

Γειά σας κορίτσια.....ΚΟΝΝΑ μου πόσο σε νιώθω μιας και ο γιοκας μου είναι ψηλός και λεπτός. 13 μηνών ήταν 10,1kg, δεν τον λες και παχουλό. Αλλά όταν τον δεις οπτικά είναι λίγο τσιλιβιθρόνι Λοιπόν, μην ακούς κανένα. Το παιδακι σου είναι μια χαρά. Συμφωνώ απολύτως με Mariloo (γεια σου φιλενάδα) και Cecilia, καλύτερα ένα παιδάκι να είναι κανονικό ή λεπτούλικο παρά να είναι χοντρουλό. Οι βάσεις για την μελλοντική παχυσαρκία χτίζονται τώρα και πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω γιατί ορισμένες μαμάδες (μου έτυχε μία με συνομήλικο κοριτσάκι την Κυριακή) έχουν παιδάκια ΧΟΝΤΡΑ και καμαρώνουν. Η συγκεκριμένη έχει κοριτσάκι 14,5 μηνών που ζυγίζει 13,7 και καυχιόταν συνέχεια μπουκώνοντάς το τούρτα. Είναι δυνατόν??? Αν το παιδάκι σου δεν έτρωγε, να ανησυχούσες, δε λέω. Αλλά μια χαρά τρώει, βιταμίνες παίρνει, όλα ΟΚ. Όσο για το γάλα του, δεν είναι πολύ αλλά το ασβέστιο το παίρνει και από άλλες τροφές οπότε μην ανησυχείς και πάνω απ' όλα μην πιέζεις γιατί μπορεί να το κόψει τελείως. Και για την επιλογή των τροφίμων.....Μεγάλη ιστορία. Εγώ προσωπικά φροντίζω να παίρνω φρέσκα φρούτα-λαχανικά, κρέας από χασάπη που εμπιστεύομαι και ψάρι πάντα φρέσκο και αλανιάρικο (όχι ιχθυοτροφείου). Από εκεί και πέρα, δεν μπορώ να κάνω και πολλά πράγματα. Δεν εμπιστεύομαι τα βιολογικά λαχανικά καθόλου, δεν παίρνω καρότα-πατάτες-κρεμμύδια από Βοιωτία, αυγά μου φέρνουν από χωριό. Τί να κάνω άλλο? Κάνω το σταυρό μου......

Γειά και χαρά στα κορίτσια μου....Ωραία μέρα σήμερα, ο Γιώργος είναι σπίτι με το μπαμπά (δε δουλεύει τη σήμερον) και θα πάνε βολτίτσες πολλές και ζηλεύω που μαγκουφιάζω στο γραφείο Κορίτσια, μια χαρά είναι όλα τα παιδάκια με το φαγητό. Εγώ σταμάτησα να σκέφτομαι (πάτησα pause) και πολύ πολύ....Τα ζύγισα τα πράγματα και είδα ότι αυτό που με ενδιαφέρει κυρίως είναι να τρώει το παιδί μου - τράβηξα μεγάλο ζόρι με την απεργία πείνας που έκανε επί 3 εβδομάδες. Οπότε, αλέθω φρουτάκια (γιατί Νανούκα αναρωτιέσαι αν είναι πολλά??? Αφού τα θέλει και δεν επηρεάζουν το επόμενο γεύμα του, σκασίλα μου, ας τα τρώει - μόνο καλό κάνουν), δίνω ενδιάμεσα στο χέρι να μασουλάει διάφορα και το φαί μούλτι. Να κάτσω να σκάσω??? Αφού τον βλέπω ότι δεν την παλεύει και πολύ χωρίς τα πίσω δόντια, αν δεν αλέσω - όπως σωστά λέει η Μαριλού - θα κάνουμε 17 ώρες να φάμε. Και δε μας παίρνει να κάνουμε τέτοια τώρα. Σιγά σιγά. Την Κυριακή έκλαιγε και ήθελε να φάει καλαμαράκια τηγανητά που είχα φτιάξει για μας. Χτυπιόταν. Του έδωσα ένα κομματάκι για να του φύγει ο πόνος και δεν κατάφερε τίποτα (το περίμενα). Και έκλαιγε χειρότερα μετά. Βγάζω άκρη? Πάντως, αν ο Γιώργος βρεθεί σε φάση ναυαγού στο πουθενά, Survivor, Lost και τέτοια, ένα είναι σίγουρο: Δε θα πεινάσει...Η καλύτερή του, όλη μέρα φρούτα και καθόλου φαί!! Ουουουουου, αρχηγόπουλο θα είναι!!! Εγώ το μαγικό μηχάνημα έχω αποφασίσει ότι θα το πάρω και τέρμα. Αθηνά, αν δεν έχεις χώρο μέσα στο σπίτι, μπορείς να το εγκαταστήσεις σε εξωτερικό χώρο αλλά νομίζω πρέπει να το καλύψεις με κάποιο κουβούκλιο. Πολλοί το κάνουν, ρώτα τεχνικό να σου προτείνει λύσεις αν το αποφασίσεις. Δήμητρα, έκανε αλλεργία ο Θανούλης ε? Η φράουλα είναι όντως αλλεργιογόνο φρούτο, θέλει προσοχή. Ίσως να την άφηνες προς το παρόν, να μεγαλώσει λίγο ακόμα ο ζούζουνος. Άλλωστε, τώρα που θα καλοκαιριάσει θα υπαρχει μεγάλη ποικιλία σε φρούτα, μπορείς να κάνεις πολλούς συνδυασμούς. Να μου φιλήσετε όλα τα μαμούνια.

Σοφία μου ΤΟ ΘΕΛΩ ΤΟ ΘΕΛΩ ΤΟ ΘΕΛΩ...... Θα γλιτώσω όλο το σίδερο του Ζωρζ (και είναι πολύ, 2-3 πλυντήρια εβδομαδιαίως) με τις φόρμες και τα φούτερ. Θα σιδερώνω μόνο σεντόνια, πουκάμισα και κανένα πιο τσίλικο ρούχο. Τα άλλα θα τα πετάω στον Καιάδα, χαχαχαχα. Θα μπριζώσω το Σωτήρη ΑΜΕΣΑΑΑΑΑΑ. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα όπως είχα γράψει ο Ζωρζ ξύπναγε από τα 7 ξημερώματα. Και ξαφνικά την κυριακή, μπαμ: 9:20 το πρωί παρακαλώ. Και έκτοτε επανήλθε στο κανονικό ωράριο (8:15-8:30) που παλεύεται μια χαρά. Ποιός ξέρει τί του φταιγε....Και η Αλέξια μάλλον κάποιο ζόρι τραβάει και ξύπνησε έτσι νωρίς.

Καλημέρα κορίτσια!!! Άντε, μία και σήμερα και έρχεται το πολυπόθητο 3ήμερο. Θα ξεκουραστώ (πιστέυω) και θα πάω ποοοοοολλές βόλτες με τα αγόρια μου Μαριλού περαστικά και υπομονή με το Χριστόφορο και το θέμα γάλα. Λογικό είναι να αντιδρά, μεγάλωσε πια και του'ρθε κάπως ο αποθηλασμός. Αλλά πιστεύω ότι είναι θέμα λίγων ημερών να συνηθίσει στην ιδέα του no boob. Μην τον πολυπιέσεις και σιχαθεί τελείως το γάλα, λάου λάου πήγαινε. Μήπως να δοκίμαζες φρέσκο (αγελαδινό ή κατσικίσιο - δοκίμασε) αντί φόρμουλα? Ή να έπινε με ποτηράκι κανονικό μιμούμενος εσάς? Λέω τώρα εγώ.... Σοφία γειτόνισσα, σε λατρεύω...Έχεις στεγνωτήριο ρε θηρίο?? Είσαι η ηρωίδα μου. Θέλω κι εγώ γιατί έχω λιώσει στο σίδερο αλλά ο άντρας μου κάνει την πάπια (πού θα το βάλουμε, τόσα λεφτά μπλα μπλα μπλα). Τον καταλαβαίνω μωρέ, έχει ανασφάλεια με τη δουλειά και τα οικονομικά αλλά εμένα δε μου το βγάζεις από το μυαλό ότι θα μας σώσει. Εσύ είσαι ευχαριστημένη? Ποιό έχεις? Γλιτώνεις καθόλου το ρημαδοσίδερο? Όσο γι΄αυτό που λες με τα πατημένα με το πηρούνι, κι ο Γιώργος μία από τα ίδια. Προτιμά κομματάκια παρά λιωμένα. Τα σνακ τα μασάει κανονικά (τοστ, μπισκότα, φωμί, μπανάνες, αχλάδι, πατάτες, κορν φλέικς, μέχρι παξιμάδι κρίθινο έφαγε...) αλλά φαγητό πατημένο με πηρούνι ΠΟΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΤΕΕΕΕ. Και προσπαθώ να τον πάω με το μαλακό γιατί είναι ικανός να μη φάει τίποτα το σκατούλι. Φρούτα κι εγώ προς το παρόν αλέθω γιατί έτσι τρώει πολλά (κάθε μέρα 4 το πρωί και καμιά φορά επιπλέον 1 το απόγευμα) και με ενδιαφέρει να παίρνει τις βιταμίνες. Του δίνω και στο χέρι αλλά το βασικό γεύμα φρούτου είναι σε κρέμα. Και έτσι θα παραμείνει για λίγο ακόμα μέχρι να βγάλει και κανένα τραπεζίτη για να μασάει πιο αποτελεσματικά και γρήγορα. Δε νομίζω πάντως ότι βαριούνται να μασήσουν. Αν ήταν έτσι, δε θα μασάγανε τίποτα και καθόλου. Απλά τα διάφορα σνακ είναι πιο μικρά και τα καταφέρνουν καλύτερα ενώ το φαγητό τα κουράζει και πεινάνε άρα δεν έχουν υπομονή. Το βλέπω δηλ. πόσο ζορίζεται ο Γιώργος χωρίς τραπεζίτες να μασήσει (το έχω ξαναγράψει). Θέλει αλλά κουράζεται πολύ και γυροφέρνει τη μπουκιά 10 ώρες μέχρι να την καταπιεί. Πάντως κάποτε θα φάνε και το μεσημεριανό έτσι, έχεις δει κανέναν ενήλικο να τρώει χυλό??? Αθηνά, η Γλυκεριάννα είναι ηγετική φυσιογνωμία βλέπω....Ετοιμάσου για μεγάλα πράγματα!!!! Νανά περαστικά στο ζουζούνι. Και πολλά φιλιά στα άλλα ζουζούνια. Τα λέμε later.

Ξέχασα και το άλλο που ρωτάει η Νανά, για τον άντρα μου. Λοιπόν, αυτή τη στιγμή ξαναδουλεύει στο γραφείο γιατί έσκασε αυτή η δουλειά με το Μετρό που σας είπα. Αλλά κανείς δεν ξέρει για πόσο....Προς το παρόν επανήλθε με τα ίδια λεφτά και το ίδιο ωράριο (σαν να έκανε ένα διάλειμμα ). Εννοείται ότι από δω και πέρα όμως δεν υπάρχει θέμα αποζημίωσης κ.λπ. Πληρώνεται ως έκτακτος συνεργάτης. Δουλειά να υπάρχει..... Τον καιρό που καθόταν έψαξε αλλά δεν παίζει τίποτα στο αντικείμενο. Φανταστείτε ότι ο άντρας μιας φίλης μου (γεωλόγος κι αυτός) φέυγει για Χονγκ Κονγκ για 2 χρόνια - τη βίζα περιμένει - και αφήνει τη φίλη μου με το μωρό της (15 μηνών) πίσω......Και λένε και Δόξα τω Θεώ που βρέθηκε κι αυτό......

Γειά σας μανούλες....Νυστάζω σήμερα απίστευτα παρόλο που έχω ρίξει καλό υπνάκι - αλλάξαμε στρώμα και το καινούργιο είναι ΑLL THE MONEY λέμε!!!! Να σαπίζεις!!! Νανά, κι εγώ πήρα το καταπληκτικό ποσό των 800 Ευρωπουλακίων όταν γέννησα. Αυτό είναι το επίδομα τοκετού (μη χ....σω μέσα). Έκανα όμως και μία αίτηση με συνημμένη τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του Ζωρζ και είχα μειωμένες εισφορές. Απλά ερχόταν η ταχυπληρωμή με το κανονικό ποσό και έπρεπε να πάω κάθε 2μηνο στο ΤΕΒΕ να πληρώσω το μειωμένο. Και μάλιστα, τώρα που ήρθε και η βεβαίωση για την εφορία, τα μειωμένα ποσά γράφει. Δεν τα πλήρωσα και μετά να περιμένω να μου τα επιστρέψουν. ΤΣΜΕΔΕ δεν έχω (το πτυχίο μου είναι Γεωλογίας, το Μεταπτυχιακό είναι σε Πολιτικούς μηχανικούς αλλά δεν γράφεσαι έτσι στο ΤΕΕ). Φιρφιρίκο υπομονή με τον ύπνο. Δε μπορείς να κάνεις τίποτα....μόνο να περιμένεις να στρώσει κάπως. Πιστεύω όμως ότι είστε πολύ κοντά στο να κοιμηθείτε καλά τη νύχτα, μεγαλώνει ο Βασιλάκης. Τί παίδαρος!!! Στα ύψος είμαστε ίδια αλλά από βάρος....μας τρώτε κανονικά Δήμητρα ο Θανούλης ετοιμάζει δοντάκι μάλλον, έ??? Γι΄αυτό δε μπορεί να φάει το μικρούλι μου και γκρινιάζει..... Άτιμα δόντια, όπως λέει και η Ιωάννα..... Φιλιά πολλά κούκλες, τα λέμε αργότερα...

Επίσης, για το ΤΕΒΕ που ρωτάει η Νανά: Εγώ είμαι η ίδια ασφαλισμένη στο ΤΕΒΕ (και ο άντρας μου) και έχω στο δικό μου βιβλιάριο και το Γιώργο. Για ένα χρόνο μετά τον τοκετό είχα μειωμένη εισφορά (από 620€ το δίμηνο περίπου, πλήρωνα 440€). Τώρα έχει λήξει αυτό και θα πληρώσω κανονικά τις εισφορές μου από δω και πέρα. Τί ποσό είναι αυτό που πρέπει να σου επιστρέψουν Νανά? Πλήρωνες όλη την εισφορά και τώρα θα πάρεις πίσω τη διαφορά ή κάτι άλλο που δεν ξέρω (και πρέπει να μάθω?). Αν ισχύει το πρώτο, γιατί πλήρωνες όλη την εισφορά και όχι μειωμένη?

Κορίτσια γειά σας. Thanks για τις συμβουλές με το νερό, κι εγώ θα αρχίσω επιτραπέζιο όπως λέει και η Νανά. Σοφία περαστικά σου κούκλα μου....Αχ, έλιωσα με την Αλέξια - τί παιδί είναι αυτό?? Φαντάσου να μου έκανε τέτοια ο δικός μου ο ζόρικος, θα πέθαινα. Αλλά είπαμε....άντρες. Εμένα μου δίνει καμιά κουτουλιά και γελάει, καλό περιμένω? Μαριλού εύχομαι να πάνε όλα καλά με την επεμβασούλα σου...Άντε γρήγορα κοντά μας πάλι!! Ιωάννα, κι εμένα έτσι κάνει το μεσημέρι. Ξυπνάει με κλάμα τρελό, υποθέτω ότι είναι τα δόντια. Υπομονή... Αυτό με το κουτάλι το κάνει και ο Ζωρζ, αλλά δεν τον πολυαφήνω για ευνόητους λόγους (θα γίνει η κουζίνα Κόσοβο). Του δίνω κανένα βιβλιαράκι, κανένα κουτάλι άδειο, ότι βρω τελος πάντων αρκεί να γλιτώσω το self service. ΑΑΑΑ, εκτός από τάισμα έχουμε self service και στο χτένισμα. Πιάνει τη βούρτσα και χτενίζεται (και καλά) μόνος του. Και μετά πιάνει εμένα

Εγώ τα έβαζα στο καλαθάκι για μαγείρεμα στον ατμό. Αν μαγειρεύεις σε χύτρα όμως, είναι ΟΚ το βράσιμο γιατί δεν έχεις φοβερές απώλειες βιταμινών κ.λπ.

Πολύ σωστά....Δεν υπάρχουν στεγανά στο διαιτολόγιο. Εγώ π.χ. που έχω παιδί λεπτούλι (δεν παίρνει κρέας πάνω του ) δε φοβάμαι να του δώσω ανά 2-3 μέρες μπισκοτόκρεμα. Δεν δίνω καθημερινά αλλά δεν το πολυσκέφτομαι μία στις τόσες...Αν ήταν χοντρούλης θα τον είχα ταράξει στο γιαούρτι

Πολλές πολλές καλημέρες κορίτσια....Χάθηκα λιγάκι αλλά μου'χει βγει ο πάτος. Την περασμένη εβδομάδα κάθε μέρα πήγαινα σπίτι μετά τις 6:30 (αντίο μειωμένο ωράριο όταν υπάρχει φόρτος εργασίας...μπορώ να πω και τίποτα??? Θα με φάει το μαύρο χώμα....). Μαριλού είσαι μία κούκλα....Ο Χριστόφορος ένας κούκλος κι αυτός. Όλα πολύ όμορφα, να ζήσετε καλή μου και να πληθύνετε σύντομα!!! Αθηνά, όλα καλά με τη μπουμπού, ε??? Καλά, ο γιατρός δεν παίζεται, χαχα.....Γυμναστική λέει!!! Πού καιρός??? Θυμάμαι το γυναικολόγο μου που στην εγκυμοσύνη μου έλεγε να κάνω γιόγκα, διάδρομο και άλλες τέτοιες π@@@αριές. Και τον έκραζα κανονικά. Εδώ τότε δεν προλάβαινα, τώρα ακόμα περισσότερο. Η αλήθεια είναι πάντως ότι ακόμα και 20' ανά 2 μέρες να κάνεις λίγες ασκησούλες, θα δεις διαφορά σίγουρα. Ίσως όταν κοιμάται η φούσκα το μεσημέρι?? Τώρα που είπα κοιμάται, έχω θέμα με το Γιώργο. Έχει αλλάξει το ωράριο ύπνου την ημέρα και μας έχει ξετινάξει. Κατ΄ αρχήν ξυπνάει από τις 7 με κλάμα της αρκούδας. Μετά δεν θέλει με τίποτα να ξανακοιμηθεί. Το πρωί έκοψε τη 1 ωρίτσα που κοιμόταν μετά το φρούτο. Και το μεσημέρι με τα χίλια ζόρια να κοιμηθεί 1-1,5 ώρα μετά από πολλή προσπάθεια. Τον βλέπω, νυστάζει, τρίβεται, κουτουλάει και μόλις τον πάρω αγκαλιά και τον χαϊδέψω και ξεκινήσουμε για το δωμάτιό του, αρχίζει να ουρλιάζει. Συμπέρασμα: Δεν θέλει να κοιμάται. Ούτε μαζι μας στο κρεβάτι (το προσπάθησα κι αυτό). Ούτε στον καναπέ πάνω μου. Ούτε κρεμασμένος από το πολύφωτο Τίποτα. Τί του φταίει? κανένα δόντι? Αμάν κι αυτά, δε λένε να βγούν. Προσπαθεί ο καημένος να μασήσει τοστ και το γυροφέρνει 10 ώρες για να παπαριάσει το ψωμί και να το καταπιεί έτσι Έχετε καμία ιδέα μπας και ξεμπλοκάρω? Επίσης, ήθελα να σας ρωτήσω: Τί νεράκι δίνετε στα ζουζούνια σας? Εννοώ βρύσης, βρασμένο, εμφιαλωμένο, τί? Εμείς μέχρι τώρα το βράζουμε. Αλλά νομίζω ότι είναι αν όχι μ....κία, τουλάχιστον υπερβολή. Μήπως να δίνω εμφιαλωμένο? Της βρύσης δεν το εμπιστεύομαι και σκεφτόμουν μήπως βάλουμε φίλτρο νερού. Καμιά γνώμη? Φιλάκια και τα λέμε μετά.

Φωτεινή, ο γιατρός σου είναι λίγο....extreme.... Όπως σωστά είπε μία κοπέλα, θα τινάξει το στομάχι του μωρού στον αέρα αν εισάγεις όλα αυτά που λεει μαζί. Είναι ανώριμο το στομαχάκι και το εντεράκι του μωρού, θέλει ρέγουλα με το φαγητό. Εμάς η παιδίατρος (είναι και λίγο συντηρητική βέβαια) μας είπε: 1. Μόλις κλείσαμε τους 5,5 μήνες, για 15 μέρες ρυζάλευρο βανίλια. 2. Μετά τις 15 μέρες ρυζαλεύρου, μήλο για 1 εβδομάδα (προς αποφυγή αλλεργιών). Κατόπιν άλλη 1 εβδομάδα μήλο+αχλάδι και μετά μήλο+αχλάδι+μπανάνα. Φρούτα με σπόρια όχι, σταδιακά εισαγωγή φρούτων εποχής (ροδάκινο, πεπονι, καρπούζι κ.λπ.) αλλά και πάλι όχι όλα μαζί. 1 εβδομάδα πάντα δοκιμαστικά., 4. Κλείνοντας τους 6,5 μήνες, χορτόσουπα (πατάτα-καρότο-κολοκύθι). Μετά από 15 μέρες με μοσχάρι ή κοτόπουλο εναλλάξ, αλεσμένα. Κατόπιν, με ό,τι λαχανικό θέλαμε εκτός από σπόρια ντομάτας (μόνο ψίχα) και πιπεριά. 3. Πορτοκάλι - αυγό - τυράκι (όχι πολύ αλμυρό) στον 8ο μήνα. 4. Ψάρι στο χρόνο. Θεωρώ ότι το διαιτολόγιο με μία πάνω κάτω τέτοια μορφή είναι ασφαλές για το μωρό, ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος να έχει κάποια αλλεργία το παιδί και να μην καταλάβεις από τί προέρχεται και είναι ήπιο για το στομαχάκι. Συνιστώ να ρωτήσεις και κάποιο άλλο παιδίατρο. Καλή συνέχεια.