kokoraki

Μπράβο βρε Αθηνούλα (εμένα με λένε Κική ....έτσι για να μιλάμε επί ίσοις όροις,χαχαχαχαχα), μου έδωσες θάρρος με το κλιματιστικό. Μα λέω...μόνο εγώ το χρησιμοποιώ??? Νεράκι θα δώσω αλλά μια και σήμερα θα πάμε παιδίατρο, θα ρωτήσω κιόλας (τί σκ.... την πληρώνουμε?). Με τη Sudocream δεν έχω αντιμετωπίσει θέματα ξηροδερμίας κ.λπ. ίσα ίσα που ενεργεί πολύ γρήγορα στα συγκάματα. Τεσπα...τώρα έχω penaten και είναι μια χαρά. Να ρωτήσω: γιατί βάζεις Fucidin στο μικρό? Ο παιδίατρος στο έγραψε? Στο λέω γιατί εμείς βάζαμε όταν είχαμε σμηγματορροϊκή δερματίτιδα (βγάλαμε ποοοολλά σπυράκια) αλλά είναι κορτιζονούχο και το χρησιμοποιήσαμε ως αγωγή για 5 ημέρες. Δεν θέλω να παραπληροφορώ και ζητάω συγγνώμη αλλά μήπως (λέω μήπως) είναι too much για ένα σύγκαμα? Εκτός αν υπάρχουν διαφορετικού τύπου αλοιφές Fucidin και είμαι απληροφόρητη οπότε και πάλι συγνώμη.

ioanna78 έγραψε: Ιωάννα, τελειο όνομα....τα νυχτοξυπνήματα της μικρής μου μυρίζουν δοντάκι...

Andriani έγραψε: Καλημέρα....σε καμία περίπτωση μην αφήσεις το γλυκούλι σου να κλαίει. Επίσης σε καμία περίπτωση ενα μωρό 3,5 μηνών δεν έχει ανεπτυγμένη τη λογική της εκμετάλλευσης και του εκβιασμού, στο υπογράφω. Έχω ρωτήσει 4 παιδιάτρους και μου έχουν πει το ίδιο πράγμα. Τα μωρά δεν καταλαβαίνουν εκβιασμούε και άλλα τέτοια, μόνο να νιώθουν τη μαμά θέλουν (ενίοτε και το μπαμπά!). Ο θηλασμός είναι δύσκολη ιστορία γιατί το στήθος ικανοποιεί ταυτόχρονα την πείνα, την ανάγκη για επαφή με τη μαμά, προσφέρει παρηγοριά, ακόμη και στον πόνο. Στο λέω γιατί πέρασα με το γιό μου 3 μήνες κολικούς και πολλές φορές για να μην κλαίει καταφεύγαμε στο στήθος ενώ ήταν φαγωμένος. Κάνε υπομονή και θα περάσει αυτή η φάση. Επέμεινε λίγο και με την πιπίλα, δεν κάνει κακό, ίσα ίσα ικανοποιεί την ανάγκη του μωρού να κάνει θηλαστικές κινήσεις (βλέπε στήθος, δάχτυλο κ.λπ) χωρίς απαραίτητα να θέλει να φ άει.

ΑΑΑ, επίσης μία ερώτηση: Αποφεύγετε να βάζετε κλιματισμό στον ίδιο χώρο με το νινί, και αν ναι γιατί? Το λέω αυτό γιατί το σπίτι μου είναι ρετιρέ, φούρνος και δεν παλεύεται χωρίς κλιματισμό. Το μωρό πραγματικά υποφέρει (πήρε και από το μπαμπά που ζεσταίνεται ακόμα και στην Αλάσκα με τις αρκούδες) και προκειμένου να κλαίει και να ταλαιπωρείται, ανάβω το κλιματιστικό στο econo, στους 26ο και με το παράθυρο στην ανάκλιση για να ανανεώνεται ο αέρας. Σημειώνω βέβαια ότι στο δωμάτιο του μπέμπη έχω κλιματιστικό inverter με κάτι μυστήρια φίλτρα και άλλα μπιχλιμπίδια (ένα χιλιάρικο το πλήρωσα αλλά χαλάλι για το μωρό) και ρώτησα την παιδίατρο και μου είπε ΟΚ απλά να μην τον χτυπάει ο αέρας. Το βάζω κι εγώ να χτυπάει στο ταβάνι και το δωμάτιο να είναι απλά δροσερό. Μήπως είμαι μέγαιρα και κάνω κάτι που δεν επιτρέπεται???

ΠΟλλές πολλές καλημέρες σε μαμάδες και νινάκια....Χάθηκα και έχασα και επεισόδια (μέχρι να δω το Νο 2, είχε φτάσει κιόλας στις 12 σελίδες, χαχαχα). Με προβληματίσατε λίγο (εσύ ειδικά Αθηνούλι) με το νερό. Ρε κορίτσια, εγώ δε δίνω νεράκι στο μωρό, μόνο γάλα (ξένο βέβαια όπως σας έχω ήδη πει). Σήμερα έχουμε γιατρό για εμβόλια (επαναληπτικό Μηνιγγίτιδα και Πνευμονιόκοκκο) και με την ευκαιρία θα ρωτήσω α) για τροφές, β) για νεράκι, γ) για αποστείρωση, δ) αν πρέπει να τον βάζω να κάθεται στον ποπό του που είναι και χοντρουλίτος!! Θα σας πω τι μου ειπε αύριο. Το μόνο που σκέφτομαι είναι το τί κλάμα έχει να πέσει με 2 εμβόλια....Πάλι ρόμπα θα γίνουμε Επίσης: για τα συγκάματα στο σώμα, π.χ. λαιμουδάκι (τρέχει το γάλα και επειδή ο λαιμός κάνει "δίπλες" το δέρμα συγκαίγεται όσο και να το πλένεις), εγώ βάζω ό,τι κρέμα χρησιμοποιώ στον ποπό, δηλ. Sudocrem ή Penaten. Όποια άλλη έχω δοκιμάσει είναι απλά μάπα (π.χ.Nivea - αίσχος).

Καλημέρα. Όταν γέννησα, στο μαιευτήριο το μωρό το είχαν οι μαίες πάντα στο πλάι, εναλλάξ δεξιά ή αριστερά. Έτσι το κοίμιζα κι εγώ μέχρι 15 ημερών. Έπειτα άρχισε από μόνος του να γυρίζει ανάσκελα με το κεφάλι στο πλάι, οπότε συνεχίσαμε έτσι. Το σίγουρο είναι ότι πλέον δεν επιτρέπεται το μπρούμυτα λόγω Συνδρόμου Αιφνιδίου Βρεφικού Θανάτου. Επιπλέον, κάποιοι παιδίατροι (μεταξύ των οποίων και γνωστοί Καθηγητές Παν/μίου) απαγορεύουν τα σφηνάκια δια ροπάλου γιατί δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στο μωρό να αλλάξει στάση ενστικτωδώς σε περίπτωση που δυσφορήσει ή πνίγεται. Αυτό δε συμβαίνει βέβαια στα νεογνά γιατί ούτως ή άλλως εάν τα κοιμίσεις στο πλάι είναι πολύ μικρά και δεν γυρίζουν άρα είναι ασφαλή.

Καλημέρα σε όλες και στα ζουδάκια σας. Θέμα που ανοίξατε κι εσείς με τις δουλειες.....Εγώ είμαι κάθε μέρα λιώμα, γυρίζω από τη δουλειά, μαγειρεύω για την επόμενη μέρα, αναλαμβάνω το μπέμπη, παίζουμε, τον ταίζω, σκουπίζω, μαζεύω πιάτα και γενικώς κάνω τα πάντα όλα. Αποτέλεσμα: dead από τις 10:30. Ζωή είναι αυτή? Και ο άντρας μου βοηθάει αλλά γυρνάει σπίτι 7:30, τί να σου κάνει κι αυτός? Αχ, χρυσές εποχές των μαμάδων, μόνο σπίτι και όχι δουλειά (ή το ανάποδο, δε με χαλάει. Και τα δύο όμως.....ζόρι). Μαρία Σ. : Η λύση είναι να αλλάξεις θήλαστρο. Κάθε στήθος ανταποκρίνεται διαφορετικά σε κάθε θήλαστρο. Ποιό έχεις?

Απλά ΤΕΛΕΙΕΣ....Μπράβο σου που τις έκανες μόνη σου

Athinouli δεν τον σκεπάζω καθόλου και κοιμάται με το φανελάκι του. Άρα δε νομίζω να ζεσταινόταν. Τί να πω....περίέργα πράγματα. Ελπίζω να ήταν τυχαίο γεγονός και να μην αρχίσει να επαναλαμβάνεται καθημερινά γιατί μαύρο φίδι που μας έφαγε... Με έχετε αγχώσει με τα βαφτίσια. Δεν έχω κάνει τίποτα, δεν έχω οργανώσει τίποτα, κοινώς τα έχω φορτώσει στον κόκορα (εξ' ου και το όνομα :woohoo: :woohoo: ). Αχ, έχω καθυστερήσει και θα τρέχω τελευταία στιγμή. Σκεφτόμουν για αρχές Οκτώβρη. Είμαι μάλλον εκτός χρονοδιαγράμματος!!!

Επίσης ευχαριστούμε για τις συνταγές Maryloo...

Καλημέρα σε όλες. Έχω περάσει νύχτα μαρτύριο και ζητώ τα φώτα σας. Ο μικρός ξύπνησε με γοερό κλάμα περί τις 4 φορές, εκ των οποίων τη μία μόνο έφαγε (όπως πάντα) αλλά ΄τις άλλες απλά έκλαιγε. Κάθε φορά τον έπαιρνε ο μπαμπάς του αγκαλιά και τον ησύχαζε. Μετά από καμιά ώρα πάλι το ίδιο. Τί στο καλό συμβαίνει? Ούτε νεογέννητος δεν το έχει κάνει αυτό. Άσε που τώρα που έφυγα για δουλειά, ενώ συνήθως ξυπνάει κανένα 10λεπτο πριν φύγω, τον άφησα να κοιμάται μακαρίως (ε βέβαια, τόσο ξενύχτι που να αντέξει το μανάρι μου). Λέτε να είναι δοντάκια ή απλά έτυχε? Πω πω, αν υποψιαστώ οτι θα γίνεται αυτό κάθε βράδυ μέχρι να σκάσει το πρώτο δοντάκι (άν είναι δόντια φυσικά).....θα πεθάνωωωωωω.

Firfiriko ειμαστε 5 μηνών παρά 4 μέρες. Εσείς είστε πιο μικρούλια άρα ο δικός μου΄μάλλον είναι λίγο τεμπελάκος!!! Χαχαχαχα, όλα θα τα κάνουν μαζεμένα!!! Athinouli, εμένα τώρα ούτε την πιπίλα θέλει οπότε την ώρα που βάζει τον αντίχειρα (πάντα μέσα στον ύπνο του) υπάρχουν 2 σενάρια: 1) Να βγάλω μαλακά το δάχτυλο και να συνεχίσει τον ύπνο του (στατιστικά: 1 στις 5) 2) Να βγάλω το δάχτυλο μαλακά, να τα πάρει στο κρανίο και να θυμηθεί ότι πεινάει οπότε φτιάχνω γάλα και μετά κοιμάται μέχρι το πρωί. Αυτό θα γίνει συχνότερα αλλά δε με πειράζει αφού μέσα σε ένα εικοσάλεπτο έχει φάει, έχει ρευτεί και νάνι. Αυτό που με αγχώνει τρελά είναι το δάχτυλο που βλέπω να μην το κόβει με τίποτα. Έχω και περίπτωση στο στενό περίγυρο που το παιδάκι το έκοψε 10 χρονών αφού το δάχτυλο είχε παραμορφωθεί σε πολύ σοβαρό βαθμό και έχω φρικάρει. Τί θα κάνω??? Αν τον αφήσω να πιπιλάει το βράδυ, θα κοιμηθεί σερί μέχρι πρωίας αλλά παίρνω τα χέρια μου και βγάζω τα μάτια μου. Εσύ Αθηνά τί κάνεις με το θέμα?

Firfiriko μια χαρά οργανώνεσαι με τις κρεμούλες. Αν δε σου κάνει κόπο, όταν έχεις κάποιες συνταγές για home made κρεμούλες, δημοσίευσε και για εμάς τις υπόλοιπες....Όσο για το μωρό σου, εμένα είναι έτσι ακριβώς και είναι και πιο μεγάλος. Αποφάσισα να μην ανησυχήσω!

ioanna78 έγραψε: Γεια σου Ιωάννα. Εμείς θα κάνουμε το επαναληπτικό του 2ου την άλλη Δευτέρα. Νομίζω ότι μπορείς να φτιάχνεις κρέμα ρυζάλευρο δική σου βράζοντας το ρύζι της επιλογής σου (έχω ακούσει ότι κάποιες κοπέλες βράζουν π.χ. καστανό ρύζι) και ανακατεύοντας με μητρικό γάλα ή βρεφικό αντί νερό. Οι μαμάδες μας τα ξέρουν αυτά γιατί παλιά δεν υπήρχαν έτοιμα ρυζάλευρα. Δεν ξέρω ακριβώς πώς φτιάχνεται αλλά θα το ψάξω και θα σου πω. Πάντως από τα έτοιμα, μακριά από ΝΟΥΝΟΥ γιατί είναι τίγκα ζάχαρη και γλουτένη.

καλημέρα σε όλα τα κορίτσια...Έχω να μπω από την Παρασκευή και έχω χάσει επεισόδια. Maryloo με γεια το ξεφαφούτιασμα!!!!! Μπράβο στο ζουζουνάκι που έχει δοντάκι. Μακάρι να έβγαζε και ο δικός μου κανένανα γλιτώσω από τη γκρίνια και το μασούλημα (τρώει τα πάντα, ακόμα και την πετσετούλα του....καμιά ώρα αντί κακά θα δω στην πάνα κανένα κέντημα σταυροβελονιά!!!!). Εμείς το Σάββατο καταφέραμε να γυρίσουμε τελείως μπρούμυτα και να κάνουμε ότι κολυμπάμε :laugh: :laugh: . Αλλά από εκείνη την ώρα δεν μπορώ να τον συμμαζέψω. Τον αφήνω στο γυμναστήριο και σε δύο λεπτά βρίσκεται αλλού για αλλού και μπρούμυτα. Προχωράει με τον ποπό και έχει πολλή πλάκα.Πάντως στενοχωριέμαι λίγο γιατί εμένα δεν μπορεί να κάτσει και δεν κρατάει και τόσο σταθερά το κεφάλι του. Ίσως απλά να καθυστερεί λιγάκι αλλά....σνιφ σνιφ, έτσι δεν πρόκειται να αρχίσουμε κρεμούλες. Σε 4 μέρες γίνεται 5 μηνών. Από βάρος πάντως....μια χαρά: 7350 ήταν την Κυριακή. Athinouli, ρωτάς κάπου αν τα μωρά μας κοιμούνται στο δωμάτιό τους. Εγώ τον έβγαλα από το δικό μου 3 μηνών και 1 εβδομάδας. Τον πήγα στο δικό του αλλά κοιμάμαι κι εγώ εκεί (πηγαίνω αργά το βράδυ αφού "καληνυχτίσω" το μεγάλο μωρό γιατί ο μικρός πιπιλάει το δάχτυλό του καμιά φορά μέσα στον ύπνο του και όταν τον ακούω του το βγάζω και δίνω πιπίλα. Μη με πείτε υπερβολική , είναι ο εφιάλτης μου να κάνει πιπίλα τον αντίχειρα. Έχω ανοίξει και σχετικό θέμα. Πάντως σκοπεύω να κόψω τον ύπνο μαζί του γιατί δεν βλέπω φως με το δάχτυλο άρα μάλλον τσάμπα το παλεύω.

Λοιπόν, καλημέρα, να σου ζήσει και φόρα ωτοασπίδες :silly: :silly: Μην ακούω μα.... πρωί πρωί. Κάθε παιδί είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ, δεν υπάρχει άλλο σε όλο τον κόσμο σαν αυτό. Εμένα ο γιός μου είναι 5 μηνών και δεν μπορεί ακόμη να καθίσει ενώ ένα συνομήλικό του στη γειτονιά κάθεται σταθερότατα. Σημειώνω ότι γέννησα στις 40 εβδομάδες και θήλασα αποκλειστικά για 3,5 μήνες. Και λοιπόν????? Εγώ γεννήθηκα 2650 και δεν θήλασα ποτέ και παρ' όλα αυτά ήμουν σβούρα ως μωρό και ως παιδί και δεν αρρωσταίνω ποτέ.

Τέτοια να διαβάζω να παίρνω θάρρος....Πιτσουνίτσα, μακάρι να στρώσει μόνος του γιατί τον λυπάμαι και λυπάμαι κι εμένα μαζί (και τη μαμά μου που τον κρατάει τις καθημερινές). Μακάρι να αρχίσει να κοιμάται έστω μία ωρίτσα το πρωί και μία το μεσημέρι....δε ζητάω πολλά η καημένη.

ioanna78 έγραψε: ΧΑΧΑΧΑΧΑ κι εμένα μαλώνει τα παιχνίδια όταν δε χψράνε στο στόμα του να τα φάει!!!! Επίσης μαλώνει την πασχαλίτσα που κρέμεται από το γυμναστήριο γιατί δεν μπορεί να τον βοηθήσει να σηκωθεί (παλιοπασχαλίτσα....ντα για να μάθεις)

Μαρία Σ.εμείς έχουμε κάνει το 5πλο, μετά δύο μαζί (μηνιγγιτιδόκοκκο και πνευμονιόκοκκο), έπειτα ηπατίτιδα (νομίζω...δε θυμάμαι καλά) και τώρα σε 9 μέρες θα κάνουμε επαναληπτικό μηνιγγ.-πνευμον. Το τελευταίο που κάναμε πάντως του άλλαξε τα φώτα του μικρού. Κλάμα της αρκούδας, γρομπαλάκι στο μπουτάκι και πόνο. Το γρομπαλάκι να φανταστείς έφυγε μετά από 10 μέρες. Άντε να δούμε τώρα πως θα την παλέψει ο μικρός. Athinouli, αν εμένα κοιμόταν 2,5 ώρες το μεσημέρι, θα έκανα καπάκι άλλα 4 παιδιά :laugh: :laugh: :laugh: Πάντως το βράδυ κοιμάται σερί 9:30 με 8 το πρωί. Ξέρω ότι δεν είναι και πάααααρα πολλές ώρες (ακούω κάτι άλλα παιδάκια 8-8 σερί) αλλά τουλάχιστον ξεκουραζόμαστε κι εμείς κι αυτός. Γενικά από νεογέννητο, παρ' όλο που θήλαζε, δεν ξύπναγε παρά μία φορά μόνο για μαμ, άντε δύο τις πρώτες 40 μέρες και όχι πάντα. Ερώτηση προς όλες: Οι παιδίατροί σας, τί σας λένε για εισαγωγή στερεών τροφών? Μετά τον 6ο μήνα ή μόλις κλείσουν τα μωρά τον 5ο? Εμένα μου είπε μετά τον 6ο αλλά θα ξαναρωτήσω τώρα που θα πάω γιατί ο μικρός όποτε τρώμε μας κοιτάει καλά καλά σαν να ζητάει κι αυτός...

Maryloo μια χαρα τα κάνει όλα το μωράκι σου. Κι εμένα ακριβώς τα ίδια κάνει και παρ' όλο που θέλει (και προσπαθεί εναγωνίως) να κάτσει μόνος του, η παιδίατρος μου είπε να τον αφήνω μεν αλλά να μην τον βάζω εγώ και τον ενθαρρύνω γιατί δεν κάνει ακόμα. Έχει πολύ πλάκα γιατί κάνει συνέχεια "πρρρρρ" με τα χειλάκια του και βγάζει σάλια και μετά τσιρίζει από τη χαρά του. Τρελαίνομαι σου λέω!!!! Επίσης σέρνεται με τον ποπό του και ενώ τον αφήνω στο γυμναστήριο, μετά από 2 λεπτά τον βρίσκω στα πλακάκια με τα παιχνίδια να του μπαίνουν στο μάτι!!!!ΗΜΑΡΤΟΝ...χαχαχαχα. Ioanna 78, κι εγώ το ίδιο σκέφτομαι με το "πρρρρρ". Έχω να ρίξω σφουγγάρισμα που θα πάει σύννεφο!!! Θα τα πετάει όλα κάτω και το γέλιο είναι ότι θα το θεωρεί και κατόρθωμα και θα μου χασκογελάει σα χάχας. Να ρωτήσω και κάτι κορίτσια: Τα μωρά σας περνάνε φάση που την ημέρα δε θέλουν να κοιμούνται για να παρατηρούν γύρω τους??? Γιατί εμένα τώρα το περνάει αυτό και είναι ποοοολύ ζόρικο.

Καλημέρα σε όλες. Είμαι καινούργιο μέλος του forum και΄τώρα είδα το θέμα. Κι εγώ είμαι μανούλα ενός μπέμπη που γεννήθηκε με Φ.Τ. στις 12/01/10, 3365gr και 52cm. Σήμερα είμαστε αισίως 7.090gr και ύψος άγνωστο (χαχα, θα μας μετρήσει η παιδίατρος σε 9 μέρες, τελευταία μέτρηση 64cm). Εύχομαι σε όλες σας να σας ζήσουν τα μωρά και να είναι γερά και τυχερά. Διάβασα τις δημοσιεύσεις της φίλης Athinouli και παίρνω την ευκαιρία να πω κι εγώ την εμπειρία μου από το θηλασμό γιατί είμαι παρόμοια περίπτωση. Θήλασα αποκλειστικά το μωρό για 3,5 μήνες΄. Από το μαιευτήριο κιόλας έπιανε πολύ καλά, έτρωγε μια χαρά και ήταν όλα τέλεια. Δεν πόνεσα ούτε λεπτό και δεν ταλαιπωρήθηκα καθόλου μέχρι να εδραιωθεί ο θηλασμός. Σημειώνω ότι το γάλα έτρεχε από το στήθος και λέρωνα μπλούζες, ρούχα, υπηρχε άφθονο για το μωρό. Όμως, στους 3,5 μήνες κι εμένα (κι ενώ έπαιρνε βάρος κανονικά, λέρωνε αρκετές πάνες κλπ) άρχισε να κάθεται στο στήθος μόλις για 2 λεπτά και μετά το χτυπούσε με το χεράκι του κι έκλαιγε. Έκανε τόξο το σώμα του, το έπιανε, το άφηνε κ.λπ. . Η μόνη ώρα της ημέρας που έτρωγε ήρεμος ήταν μετά τις 2 τη νύχτα (άφθονο γάλα και ηρεμία). Κάποια στιγμή μετά από καμιά 15αρια μέρες, έχασε βάρος και η παιδίατρος είπε να αρχίσουμε συμπλήρωμα. Το πρώτο μπουκαλάκι που έδωσα με πόνο ψυχής το κατέβασε σε χρόνο dt μετά από θηλασμό. Καταλαβαίνετε απογοήτευση.Μίλησα με σύμβουλο γαλουχίας και μου είπε ότι αποκλείεται 3,5 μήνες να έχω γάλα και ξαφνικά να ελαττώθηκε. Κι όμως, κατά πάσα πιθανότητα αυτό συνέβη. Και όπως και με τη φίλη Athinouli, πιστεύω ότι κάτι έκανα λάθος με τη διατροφή μου και δεν ξεκουραζόμουν και καθόλου (δεν είχα βοήθεια και έτρεχα όοοοοολη μέρα με ένα μωρό που πέρναγε ζόρικους κολικούς και έκλαιγε από το μεσημέρι μέχρι αργά τη νύχτα). αυτά είναι εχθροί του θηλασμού, είναι σίγουρο αυτό. Τέλος πάντων, και 3,5 μήνες κάτι είναι, έτσι? Σήμερα επειδή έχω αρχίσει και δουλειά (δεν έχω ΟΑΕΔ κλπ), τρώμε μόνο ξένο γάλα αλλά είμαστε χορτάτοι και χαρούμενοι και αυτό μετράει τελικά. Σας ζάλισα αλλά....ήθελα να τα πω. Σήμερα το μωρό μου είναι μια χαρά, γελαστό, πανέξυπνο, μάλλον τον ταλαιπωρούν και τα δοντάκια του (τρώει ό,τι βρει μαζί με τα χέρια και τα πόδια του!!!) και ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ. Φιλιά και θα τα λέμε.

Καλημέρα...Η κουνιάδα μου, όταν άρχισε να ψιλομπουσουλάει η κόρη της αγόρασε αυτή την οικολογική μοκέτα που περιγράφεις ότι είχες και ήταν πολύ ευχαριστημένη. Αν και εσένα σε άφησε ικανοποιημένη, γιατί να ψάξεις για κάτι άλλο? Μια χαρά μου ακούγεται ότι βρήκες την ίδια. Όσο για αυτά που ακούγονται...ουφ, βαρέθηκα. Για όλα κάτι βλαβερό βρίσκουν, δε θα τρελαθούμε κιόλας. Ζούμε στην πιο μολυσμένη πόλη της Ευρώπης, αναπνέουμε κάθε μέρα δέκα εξατμίσεις καυσαέριο (και τα παιδιά μας) και θα μας πειράξουν οι κόλλες των χαλιών? Μην τρελαίνεσαι κοπέλα μου, πάρε το οικολογικό και μια χαρά θα είναι...

Επανέρχομαι γιατί θα λαλήσω!!!! Σήμερα ο μικρός είναι ξύπνιος από τις 7:30 το πρωί και δεν έχει κοιμηθεί ΚΑΘΟΛΟΥ. Η γκρίνια πάει σύννεφο. Τί θα κάνω??? Μήπως πρέπει να ψάξω κάποια παθολογική αιτία? Έχουμε κάνει Rast test, δεν έχει αλλεργίες και τρώει μια χαρά (δεν νομίζω να πεινάει). Τί μπορεί να συμβαίνει? Προφανώς κάτι τον εμποδίζει να κοιμηθεί γιατί νυστάζει αλλά.....Βοήθεια!

Καλημέρα. Είμαι μαμά ενός μπέμπη 4,5 μηνών και έχω χειρουργηθεί 2 φορές (το 2005 και το 2008) για αφαίρεση κύστης ενδομητρίωσης και στις δύο ωοθήκες. Μάλιστα, το πρώτο χειρουργείο έγινε εσπευσμένα, η κύστη είχε αιμορραγήσει και παραλίγο να πάθω σηψαιμία. Παράλληλα, έκανα καυτηριασμό ενδομητρικού ιστού που είχε προσκολληθεί σε διάφορα σημεία (έκτοπα) και σαλπιγγογραφία. Μετά το 1ο χειρουργείο έκανα εμμηνοπαυσική θεραπεία με αντισυλληπτικά για 7 μήνες. Μετά το 2ο δεν πήρα ούτε depon. Ο γυναικολόγος μου, μου είχε πει ότι γενικά η ενδομητρίωση μειώνει τη γονιμότητα αλλά μετά το 2ο χειρουργείο όσο πιο γρήγορα έμπαινα στη διαδικασία για μωρό, τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες. Πράγματι, το 2ο χειρουργείο έγινε Νοέμβριο του 2008 και τον Απρίλιο του 2009 ήμουν έγκυος. Μη φοβάσαι τίποτα και μην αγχώνεσαι. Το άγχος είναι ο χειρότερος εχθρός της γονιμότητας. Παιδάκια θα κάνεις αρκεί να το πάρεις χαλαρά. Φιλιά πολλά. Και για να μη σε τρομάξω: Οι κύστεις μου ήταν 6 και 11 cm και για το λόγο αυτό αφαιρέθηκαν χειρουργικά. Μη νομίζεις ότι με το τσακ σε χώνουν για κόψιμο!!!!!

Εάν δεν παρακολουθούσες τους τελευταίους μήνες συστηματικά τη θερμοκρασία σου (δηλ. με ίδιο θερμόμετρο, πριν σηκωθείς το πρωί από το κρεββάτι) και δεν έχεις φτιάξει το θερμοδιάγραμμά σου, μην βασίζεσαι. Κάθε σώμα είναι διαφορετικό και γι' αυτό το λόγο οι αναφορές σε θερμοκρασία πρέπει να γίνονται αφού την έχεις παρακολουθήσει για τουλάχιστον 2 κύκλους. Αλλιώς δε λέει τίποτα, ούτε όσον αφορά την ωορρηξία, ούτε την εγκυμοσύνη.Παρεμπιπτόντως, η δική μου εγκυμοσύνη δεν συνοδεύτηκε από ΚΑΝΕΝΑ απολύτως σύμπτωμα (ούτε ανεβασμένη θερμοκρασία) παρά μόνο από πρησμένο στήθος και φυσικά καθυστέρηση. Είσαι σε καλό δρόμο....καλή επιτυχία