rnktsk1

Kανε υπομονη γλυκια μου , και γω στην ιδια φαση ειμαι , πιανω τον εαυτο μου να λυσαει να μαθει εαν ειμαι εγκυος η οχι , προσπαθουμε 4 μηνες τωρα και ολα ειναι αρνητικα , ελπιζω ναχουμε καποια θετικα αποτελεσματα στους επομενους 2 μηνες , μετα απο αυτο ...επισκεψη σε γιατρο για να βρουμε τα αιτια .Το στρες ειναι ενας βασικος παραγοντας , χαλαρωσε και απολαυσε το . Θαρθει η ωρα που θα πετας απο τη χαρα σου , εισαι νεα . Make an ovulation ticker]

Ποσο καιρο εχεις το δαχτυλιο ΓΙΑΝΝΙΟ? Εγω τον εχω απο το 2006 ..σου ειπε οτι το τελευταιο τριμηνο θα τον χαλαρωσει πιο πολυ? Καλα νεα απο τη επισκεψη να εχεις ..

καλησπερα Γιαννιο ... καταρχας με ενα πονο κ ευκολη προσαρμογη .. με υγεια κ ευτηχια να χαρεις το μωρακι σου ..Το οτι δεν ειχες επυπτωσεις ειναι πολυ ευχαριστο.. ποσο σου το το χαλαρωσε ? τελειος? εγω ειμαι στο 6 ...κ ακομα χανω οπωτε δεν το σφυξα πολυ .. εσσενα στο μηδενισε? ξερω οτι μετα μπορουμε να το σφυξουμε κ παλι...

Και γω αυτο σκεφτωμε να κανω, να το χαλαρωσω τψρα που ειναι νωρις και μετα τη γεννηση να το ξανασφυξουμε .. η απορια μου ομως ειναι , εστω και χαλαρωμενος δεν θα εχει καπιο ζορι ? υπαρχει ηδη διαμερισμος στομαχου, ο δαχτυλιος βρισκετε εκει , δεν τον βγαζουμε , απλα το χαλαρωνουμε , την επυμαχη στιγμη τισ γεννας τι θα γινει απο το ζορι ?

Νασαι καλα για την απαντηση , βρισκωμαι ακομα στο σταδιο χασιμο κιλων αλλα μπροστα σε ενα μωρακι θα το χαλαρωνα απο το 1ο τριμηνο.Οπωτε μενει να μεινω εγκυος πρωτα κ στην πορεια θα δουμε τη θα αντιμετωπησουμε , με ανησυχη το θεμα των πρωινων αδιαθεσιων , συχνα πυκνα το ανω μερος στο στομαχι μου γεμηζει γαστρικα υγρα και με την ολη αδιαθεσια της εγκυμοσυνης ισως θα ηταν σοφο να το χαλαρωνα.. Πηρα την αποφαση δακτυλιου καμποσα χρονια πριν , ειχα φτασει στο ανυποφορο σημειο , αρχισαν τα προβληματα υγειας κ τσακ μπαμ , χωρις δευτερη σκεψη στο 1ο τριμηνο μετα τν δακτυλιο φυγαν και τα πρωτα 30 κιλα ..στοχοσ μου ειναι τα 70 , λογο υψους κ σωματοτυπου .. αλλα το μωρακι πρωηγειται , ειμαι και 38 ετων πλεων ...

Θα πω πως το καταλαβαν σε μενα , ειχα πονους στη κοιλια , αφορητους πονους , με δυπλωναν στα δυο , επειδη 1 χρ πριν εκανε και ο αδερφος μου η μανα μου το ψυλιαστικε και με πηγε στη κλινικη του Παλ. Φαληρου . εκει μου εκαναν αιματολογικες εξετασεις και μετα απο3 ωρες χειρουργειο.. τσακ μπαμ ... μερικες φορες φερνει και πυρετο .. αλλα εγω δεν ειχα .. εκανα μετα την εγχειρηση , με τη περιτονητιδα.. αυτο δεν ειναι κανονας .. σε αλλους συνβαινει σε αλλουσ οχι .. απο την οικογενεια μου , μονο εγω και ο αδερφος μου εχουμε κανει , κανεις αλλος..

Γεια σας και απο μενα .. θετω ενα θεμα προς συζητηση το οποιο με απασχολει αυτο το διαστημα. Ειμαι 38 ετων και φοραω Δαχτυλιο Στομαχου 4 χρονια τωρα . Ημουν 142 κιλα και τωρα εχω φτασει τα 80 . Αυτο το διαστημα μου εχει μπει η ιδεα ενος τριτου μωρου . Ρωτησα το γιατρο που καναμε την επεμβαση Δαχτυλιου και μου ειπε οτι το 1ο τριμηνο δεν ειναι απαραιτητο να τον χαλαρωσουμε , οπως αισθανωμε εγω, εαν με ενοχλει να το χαλαρωσουμε , εαν οχι τοτε οπωσδηποτε θα πρεπει να χαραλωσει στο τελευταιο 3μηνο , να διευκοληνουμε το τοκετο.. Υπαρχει καμια με την ιδια περιπτωση?

θα μπω στην παρεα τις evipapa ..εκανα την εγχειρηση καμποσα χρονια πριν , εχω ενα σημαδι 18 εκατοστων ,ανοιχτηκα δευτερη φορα απο περητονιτιδα, δεν κρυβετε με ΤΙΠΟΤΑ... και λιγα κιλακια να παρω , δυπλωνη η κοιλια στη τομη και γινωμε σα δυπατη φρατζολα ... ....

θα πω καιγω την αμαρτια μου ελπιζωντας να σε μεταπεισω.. ειμαι 38 ετων και καπνιζω απο τα 17 , στην 1η εγκυμοσυνη καπνιζα κανονικα (15τσ ημερησιως), πριν 20 χρονια μιλαμε τωρα.. το κοριτσακι μου βγημε υγειστατο ..αλλα...... με την παροδο του χρονου αρχισαν τα προβληματα , με αποτελεσμα να τρεχουμε σε νοσοκομεια καθε τρισ και λιγο με διαγνωση ασθματος .. να οι σπυρομετρησεισ, να οι κορτιζονεσ , να τα φαρμακα .. με αποτελεσμα να ταλαιπωρειται η κορη μου με χρονιο ασθμα πλεων . ειναι 20 ετων σημερα , εκανε ενα αγορακι με μεγαλη ταλαιπωρια στην εγκυμοσυνη της λογο του ασ8ματος της ..αν ειναι δυνατον κανε μια προσπαθεια .. για το καλο του παιδιου .. εγω το σκυλομετανιωσα , αν μπορουσα να γυρισω το χρονο πισω , θα το εκοβα , για να μην ταλαιπωρειται το κοριτσι μου απο δικια μου αδυναμια... σκεψου το .. περικλειω μια εικονα απο την κορη μου σε ηλικια 17 ετων ...απο νοσοκομειο με αναπνευστικουσ σωληνες για υποστηριξη της αναπνοης της .. δεν ειναι και οτι καλυτερο να βλεπεις το σπλαχνο σου να υποφερει να παρει ανασα απο δικια σου υπαιτυοτιτα , και ειρωνια σε ολο αυτο , να εισαι εσυ εκεινη που θα τισ δωσης την πρωτη πνοη γενωντας την ... αν ειχα μυαλο ...