Maloperos

Μακάρι να είναι έτσι όπως το λες γιατί πραγματικά στεναχωριέμαι που δεν χαίρομαι ενώ θα έπρεπε να πετάω... Ίσως φταίνε οι ορμόνες τι να πω...

Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ για τις ευχές σας και για τα πολύ παρήγορα λόγια σας!!! Και οι γνωστές και οι φίλες μου που έχουν γεννήσει, όλες μου λένε να μην φοβάμαι, ότι δεν είναι τπτ και ότι θα είναι τόσο μεγάλη η χαρά μου ύστερα που δεν θα θυμάμαι τπτ! Για να το λένε τόσα άτομα, ε τι στο καλό, έτσι θα είναι... Δεν θυμάμαι τα ονόματά σας για να σας ευχαριστήσω μία μία (πολύ θα το ήθελα), αλλά να είστε και πάλι όλες σας καλά!!! Μ' αρέσει πάρα πολύ όταν ακούω ιστορίες από την γέννα της κάθε κοπέλας. Ευχαριστώ που μοιράζεστε μαζί μου τις εμπειρίες σας!!! Όταν γεννήσω με το καλό, μόλις μπορέσω, θα έρθω να το μοιραστώ μαζί σας Να ρωτήσω και κάτι τελευταίο... Μέχρι στιγμής δεν νιώθω την χαρά που θα έπρεπε και νιώθω κάτι σαν μελαγχολία... Φοβάμαι μήπως δεν θα είμαι καλή μαμά και ανησυχώ μήπως δεν θα αγαπάω το μωρό μου όσο πρέπει! Είναι φυσιολογικό αυτό;; Το έχουν νιώσει άλλες κοπέλες;;

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας! Είναι πολύ παρήγορο να ξέρεις ότι είναι κι άλλες κοπέλες στην ίδια ή παρόμοια θέση με σένα! Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λέτε γιατί πραγματικά φοβάμαι Δεν μου είπε τπτ για σκαλιά, απλά μου είπε να περπατάω αρκετά. Αν είναι να το δοκιμάσω κι αυτό! Τι άλλο να κάνω η γυναίκα πια;

Εγώ πάντως έπαιρνα σχεδόν 1 κιλό το μήνα και τώρα είμαι 39 εβδομάδων και έχω 9 επιπλέον κιλά. Το δικό μου μυστικό είναι ότι έτρωγα όπως πάντα και πολλές φορές την ημέρα από λίγο. Δεν άφηνα πολλές ώρες το στομάχι μου άδειο αλλά όχι με γλυκά, ετοιματζίδικα, και διάφορα "πλαστικά" σνακς. Ένα ποτήρι χυμό, ένα γάλα, ένα φρούτο ανάμεσα στα γεύματα μου κόβανε τις όποιες λιγούρες

Κορίτσια μου sos. Πήγα σήμερα και έκανα καρδιοτοκογράφημα (είμαι στην 39η εβδομάδα) γιατί ο πλακούντας μου είναι τελείως γερασμένος και το αμνιακό υγρό σχεδόν ανύπαρκτο. Το μωράκι μου είναι ακόμα όμως πολύ ψηλά, και διαστολή δεν έχω καθόλου... Σύμφωνα με την εξέταση που έκανα σήμερα, έχω ένα περιθώριο μέχρι την Δευτέρα 26/4. Ο γιατρός μου, μου είπε να περπατάω πολύ, μήπως και κατέβει από μόνο του και αν δεν έχω γεννήσει έως τότε, δευτέρα πρωί πρωί στις 7μιση να πάω στην κλινική να βάλουμε τεχνητούς πόνους. Θα περιμένουμε λέει ως το μεσημέρι και αν δεν τα έχω καταφέρει μόνη μου, θα κάνουμε καισαρική. Δηλαδή είτε έτσι, είτε αλλιώς, την Δευτέρα θα γεννήσω. Συγνώμη αν σας ζαλίζω, απλά ξέρω ότι οι περισσότερες απο εδώ, καταλαβαίνετε την αγωνία μου και το άγχος μου. Κάθε γνώμη και συμβουλή για την "μεγάλη" αυτή μέρα είναι ευπρόσδεκτη! Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τις όποιες απαντήσεις! Φιλάκια πολλά!

Κι εγώ τον έχω αυτόν τον πόνο χαμηλά ανάμεσα στα πόδια! Πολύ εκνευριστικό και ενοχλητικό ταυτοχρόνως! Γιατί συμβαίνει αυτό; Ώρες ώρες πάω κι εγώ σαν την πάπια και ας έχω πάρει μόνο 8 κιλά. Είμαι στην 38η εβδομάδα όπως έχω ξαναπεί, και από την μία θέλω να γεννήσω να "ξαλαφρύνω" επιτέλους, αλλά από την άλλη και φοβάμαι αλλά και σκέφτομαι το τι με περιμένει στην συνέχεια... Βλέπετε δεν την είχα σχεδιάσει αυτήν την εγκυμοσύνη και δεν είχα καθόλου στο μυαλό μου να γίνω μαμά! Εννοείται ότι δοξάζω τον Θεό που με αξιώνει να το ζήσω κι αυτό αλλά όταν δεν το περιμένεις κιόλας σου έρχεται ο ένας ταμπλάς μετά τον άλλον... Ουφ...δεν ξέρω τι θέλω...

Ευχαριστώ πάρα πολύ όλες σας και για το καλωσόρισμα και για τις ευχές! Ελπίζω να έχετε δίκιο και να μην είναι τόσο τρομακτικό όσο ακούγεται και φαίνεται... Να ρωτήσω και κάτι άλλο τώρα... Η στάση που σε βάζουνε για να γεννήσεις δεν είναι λίγο άβολη;; Καταρχήν νομίζω ότι θα ντρέπομαι αφόρητα και δεύτερον νομίζω ότι θα πιαστώ με τα πόδια τόσο ανοιχτά Και αν κατά το σφίξιμο και σπρώξιμο σου έρθει να κάνεις κακά σου ή κάτι ανάλογο;; Παναγία μου τι σκέφτομαι... Όπως καταλαβαίνετε, αυτά είναι ένα μικρό μέρος από τις σκέψεις που με κατακλύζουν... Ο μεγαλύτερος φόβος βέβαια είναι για το αν θα πάνε όλα καλά, και αν το μωράκι μου θα είναι εντάξει, αλλά θέλω να δω αν σκέφτονται κι άλλες μέλλουσες μαμάδες τέτοιες λεπτομέρειες...

Καλημέρα σε όλες τις μανούλες αλλά και στις μέλλουσες! Είμαι καινούρια στο φόρουμ σας, αν και σας διαβάζω εδώ και αρκετό καιρό (από την αρχή της εγκυμοσύνης μου συγκεκριμένα). Είμαι στην 38η εβδομάδα της εγκυμοσύνης μου και έχω ένα σωρό φόβους και άγχη... Καταρχήν το μωράκι μου είναι ακόμα πολύ ψηλά και θα ήθελα να ρωτήσω αν πιστεύετε ότι μπορεί να κατέβει έστω τελευταία στιγμή... Αν δεν κατέβει θα χρειαστεί καισαρική τομή; Ο γιατρός μου, μου είπε να μην περπατάω (όπως συστήνουν τον τελευταίο μήνα) γιατί το μωράκι μου είναι μικρό ακόμα και καλό θα είναι να ξεκουράζομαι για να πάρει το βάρος που χρειάζεται. Ύστερα είναι και ο φόβος της γέννας που με έχει καταβάλλει τις τελευταίες ημέρες και διαβάζω στο φόρουμ σας ότι δεν είναι τίποτα και να μην ανησυχώ, όμως μετά από κάτι βιντεάκια που έχω δει στο διαδίκτυο, η αλήθεια είναι ότι έχω πανικοβληθεί! Συγνώμη για το μεγάλο μήνυμα και ευχαριστώ εκ των προτέρων για όποιες απαντήσεις!! Με το καλό σε όλες εύχομαι μία εύκολη γέννα και υγιέστατα μωράκια!!!