rozalia

nbarb έγραψε: Φυσικά και μπορείς! Μία φίλη μου παρακολουθούσε τις ωορηξίες της και προσπαθούσαν για μωρό 2 χρόνια. Με μία επαφή μετά την περίοδο κατάφερε να μείνει έγγυος! Στην αρχή δεν το πίστευε και το θεώρησε τυχαίο. Ωστόσο και τον γιο της με τον ίδιο τρόπο τον έπιασε και τελικά πείστηκε.

Τώρα είδα και εγώ το ποστ. Και εγώ από εκεί θα πάρω τα πραγματάκια. Οι εντυπώσεις είναι ίδιες με όλα τα υπόλοιπα κορίτσια. Δηλαδή άψογες! Μόλις παραλάβω θα σας πω και περισσότερες λεπτομέρεις.

Εγώ δεν έχω προσωπική εμπειρία να σου διηγηθώ, αλλά έχω ακούσει για τόσα θαύματα της αγίας ειρήνης της χρυσοβαλάντου που πραγματικά την θεωρώ θαυματουργή. Μην φανταστείς ότι είμαι πορωμένα θρησκευόμενη αλλά όταν ακούς στο περιβάλλον σου ανθρώπους να σου διηγούντε συγκινημένη την ιστορία τους, τότε λες .... δεν μπορεί. Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να συμβεί σύντομαι και το δικό σου θαύμα και θα είμαστε εδώ για να διαβάσουμε και την δική σου ιστορία.

Εγώ αρνούμαι κατηγορηματικά να συμμετέχω σε αυτή τη συζήτηση την οποία θεωρώ επιεικώς απαράδεκτη και εγκάθετη!! :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

Δεν είσαι γιατρός αλλά είσαι ΜΑΜΑ! Και από ότι καταλαβαίνω από τις καλύτερες! Οπότε η ερώτησή σου για το αν θα τα καταφέρεις είναι άτοπη και άσκοπη Απλά όπως όλα όσα έχεις καταφέρει μέχρι τώρα θα χρειαστείτε το χρόνο σας. Δεν σε ξέρω προσωπικά (είμαι και καινούρια στο φόρουμ) αλλά είσαι αξιοθαύμαστη!

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Μια κοράκλα μας έρχετε τον Αύγουστο !!!!!

Προσπαθούσαμε περίπου 4 μήνες και είχε αρχίσει να αγχώνετε γιατί έχουν και κάποιο ιστορικό στην οικογένειά του. Κάθε μήνα λοιπόν με ρωτούσε μήπως έχω καθυστέρηση. Τον μήνα που έμεινα έγγυος δεν ξέρω πως και γιατί αλλά το ένιωθα από πολύ νωρίς (σχεδόν 10 πριν την αναμενόμενη περίοδο). Τις ημέρες που περίμενα με ξαναρώτησε και του είπα ότι ήρθε η άτιμη. Την ίδια μέρα έκανα τεστ και βγήκε θετικο! Πήγα στα Jumbo και πήρα ένα κουκλάκι μεγάλο από αυτά που κλαίνε. Όταν έπεσε για ύπνο σηκώθηκα το βράδυ, έβαλα το κουκλάκι ανάμεσά μας στο κρεβάτι και το ζούληξα για να κλάψει. Πετάγετε λοιπόν πάνω και με κοιτάει με απορία. - Τί κάνεις? - Πρόβα για να δω αν θα ξυπνάς όταν πρέπει μετά από 8 μήνες Του πήρε λίγη ώρα να καταλάβει ο μπούφος :laugh: :laugh: (ήταν και μισοκοιμισμένος) και μετά έκλαιγε σαν μωρό. Το κακό ήταν ότι μου βγήκε ξινό γιατί όλη νύχτα μείναμε ξύπνιοι για να μιλάει στο μωρό :woohoo: :woohoo:

Αχ mama-xina έξυσες μεγάλη πληγή. Θα σου πω μόνο ότι από τον καιρό που ξεκίνησε αυτή η εκπομπή περιμένω με λαχτάρα να χτυπήσει η πόρτα μου και να μου πουν ότι έχω πακέτο. Κάθε φορά μάλιστα που χτυπάει το κουδούνι χωρίς να περιμένω κάποιον, με το που το ακούω αυτό σκέφτομαι πρώτα : Βρε λες? Το ξέρω ότι ακούγετε γελοίο αλλά έτσι είναι. Δεν θα πω αν δεν σας πειράζει από ποιον περιμένω πακέτο, απλά θα πω ότι πολύ θα ήθελα να παραλάβω εγώ ένα.

Ο Λαζόπουλος είπε μια σωστή κουβέντα: "Κάποτε τελίωνε ο μήνας και περισσέραυανε λευτά, Τώρα τελιώνουν τα λευτά και περισσεύει ο μήνας" Πόσο δίκιο έχει! Η γνώμη μου είναι ότι αν δεν έχεις ενοίκιο ή άλλα δάνεια σε τράπεζες η κάθε οικογένεια μπορεί να προσαρμόζει τις ανάγκες της ανάλογα με τα έσοδά τους.

Για όσες δεν είμαστε Θεσσαλονίκη μήπως μπορούμε να ενημερωθούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε?

:laugh: :laugh: :laugh: Ωραίος ο μικρός!! Του φάγανε τη γκόμενα και τσαντίστηκε???? Πολύ καλός! :laugh: :laugh:

Βανια έγραψε: Κοιμήθηκε, ξεκουράστηκε, και με καθαρό μυαλό έβαλε πείσμα να σου αποδείξει ότι μπορεί να πάει στο σχολείο των ¨"μεγάλων". Μπράβο του!! Μαγκάκι και διεκδικητικός. Επιβράβευση πήρε?? Φιλάκι από τη μανούλα και αστειάκια?

mama_xina έγραψε: εεεεεεεεφτασαν!!! Τα πολλά πήρα βρε κουτό και δεν ξέρω τί να τα κάνω. Επειδή μπερδεύτηκα λέω να μην πάω να τα πάρω. Τα λευτά είναι βάσανο

Εγώ το κέρδισα! Τώρα κάνω τη μοιρασιά, ποιος θα πάρει τί. Οπότε ακούω αιτήσεις Άσε και είμαι και πολύ στεναχωρημένη γιατί θα μου πάρουν λέει 1,5 εκατομμύρια για φόρο. Αίσχος!

Τα παιδιά πρόκειτε να αντιμετωπίσουν την "σκληρότητα" των συνομιλήκων τους άπειρες φορές κατά την διάρκεια της ζωής τους. Μακάρι να μπορούσαμε να τα βάλουμε σε ένα μπουκάλι για να τα προστατέψουμε και να μην πληγωθούν ποτέ. Ανταυτού εγώ θα πρότεινα (αν φυσικά και ο παιδοψυχολόγος που τον παρακολουθεί και ξέρει αρκετά την περίπτωσή του συμφωνεί) να αφήσουμε το παιδί να "πληγωθεί" κάποιες φορές. Ακόμα και αν δεν πεισματώσει και προσπαθήσει παραπάνω, τουλάχιστον θα μάθει να το αντιμετωπίζει και να γλυκαίνει με όποια διέξοδο μπορεί τις πληγές του. Εξάλου μην νομίζετε ότι όλα είναι ανεξέλεκτα. Οι δασκάλες - παιδαγωγοί (ελπίζω) είναι ενημερωμένες και πάντα επεμβαίνουν στα δύσκολα, αλλά φροντίζουν και με τον τρόπο τους να μαθαίνουν στα παιδιά για την διαφορετικότητα του καθενός και να αποδεχόμαστε τον άλλον ακόμα και αν διαφέρει. Αυτό βέβαια χωρίς να στοχοποιεί το παιδί που έχει την μαθησιακή δυσκολία.

Καλησπέρα. Να σου πω ότι ξέρω ότι υπάρχει η δυνατότητα της παράλληλης διδασκαλίας. Αυτό σημαίνει ότι στην τάξη μαζί με το παιδί υπάρχει και μία δασκάλα εκτός της κανονικής που παράλληλα βοηθάει το παιδί. Μπορείς να ζητήσεις κάτι τέτοιο και σίγουρα θα βοηθηθεί το παιδί. Συνήθως είναι νέες κοπέλες με πολύ κέφι και ειδική εκπαίδευση και βοηθάνε πολύ τα παιδιά. Επίσης φροντίζουν και για την κοινωνικοποίησή τους στα διαλείματα και βοηθάνε ώστε να αποφεύγεται η "σκληρότητα" των συνομιλήκων με τον λιγότερο ανώδυνο τρόπο. Εκτός από τα "σκληρά" παιδιά πάντα υπάρχουν και κάποια τα οποία για διάφορους λόγους ή λόγο χαρακτήρα είναι πιο ευαίσθητα και συνήθως αυτά προσεγγίζονται σαν παρέα και βοηθάνε εξαιρετικά στην ομαλή κοινωνικοποίηση. Αυτά ως προς το θέμα του παιδιού και όπως κατάλαβες η γνώμη μου είναι ότι αν καταφέρεις μία παράλληλη διδασκαλία θα σου έλεγα να πάει το παιδί στην πρώτη κανονικά, ακόμα και αν χρειαστεί να την επαναλάβει. Τώρα όσον αφορά την αυτοκριτική σου σαν μαμά θα σου πω ότι όταν θα νιώσεις λιγότερο κουρασμένη και πελαγωμένη, τότε θα νιώσεις απίστευτα περήφανη για τον εαυτό σου και δεν θα πιστεύεις όσα έχεις καταφέρει. Μέχρι τότε θα σου πρότεινα να βρίσκεις 2 ώρες την εβδομάδα, αν δεν υπάρχει δυνατότητα για παραπάνω, για να τις περνάς μόνη σου με ότι θα ήθελες να κάνεις περισσότερο. Πολλά φιλιά από εμένα και ψυχραιμία. Η δοκιμασία που περνάτε είναι προσωρινή και αντιμετωπίσιμη.

Eγώ δεν είμαι η πλέον κατάλληλη να σου απαντήσω αλλά γέλασα πολύ με το μυνηματάκι σου :laugh: :laugh: Το συμπέρασμα είναι ότι μόλις αρχίσουν να μπουσουλάνε τα μωράκια μας πρέπει να μετακομίσουμε σε γιαπί για να έχουν άπλετο χώρο να στριφογυρνάνε??? Να σου ζήσει και να την χαίρεσε. Νομίζω ότι είσαστε στην πιο αστεία σας φάση!!

Η ανηψιά μου που είναι πέντε χρονών μας είπε όλο καμάρι ότι θέλει να γίνει χορέυτρια. Και συμπλήρωσε: ξέρεις μπαμπά θα χορεύω, θα βγάζω τα ρούχα μου και θα μου δίνουν λευτά!!! :woohoo: :woohoo: :woohoo: Ο γαμπρός μου με υπογλώσσια συντηρείτε από τότε

Ωχ Τζένη λέγε μου τέτοια να παίρνω κουράγιο Πάντως από ξεκούραση άλλο τίποτα. Είχα μία αποκόληση στην 10 εβδομάδα και ζήτησα εκτός από την κανονική άδεια και άδεια ανευ αποδοχών μέχρι να γεννήσω και δεν έγινε δεκτή οπότε παραιτήθηκα. Από τότε κααααθομαι!!

Σας ευχαριστώ όλες για το γλυκό καλωσόρισμα! Να χαίρεστε όλες τα μωράκια σας και όσες προσπαθήτε γρηγορα με ένα μωράκι στην κοιλίτσα σας. Καλώς σας βρήκα.

Καλώς σας βρήκα!!! Σας διάβαζα κατά καιρούς και πήρα την απόφαση να μπω και εγώ στην παρέα σας. Με λένε Ρόζα, είμαι 25 χρονών και τον Αύγουστο θα αποκτήσω το πρώτο μου μωράκι. Έχω αααααπειρες απορίες και άααααααπειρες αγωνίες τις οποίες ελπίζω να μοιραστώ μαζί σας γιατί προς το παρόν ζαλίζω τον γλυκό μου τον γιατρούλη. Ελπίζω να με δεχθήτε στην παρέα σας και καλώς σας βρήκα.