marikaki27

Καλή επιτυχία και σε σένα vasoula31 Αλλά, γιατί ταλαιπωρήθηκες πολύ;;;;;;;;;

Καλή σου μέρα γλυφιτζουράκι Έδωσα αίμα πρωί-πρωί με τη δροσούλα, με τρύπησαν και στα δύο χέρια, έσπασαν την δεξιά φλέβα και πονάει το χέρι μου και τώρα, περιμέεεεεεεενουμεεεεεεε... :-\ :-\ :-\ :-\ :-\

Διάβασα και εγώ για τα natural killers και δεν σκοπεύω να κάνω καμία θεραπεία, χωρίς να το ψάξω πρώτα. Απλά ήθελα να ξέρω, εάν υπάρχουν και άλλοι λόγοι που συμβάλλουν στις αποβολές μου, ώστε είτε να θεραπεύσω ό,τι μπορώ, είτε να στραφώ σε άλλες λύσεις, όπως η υιοθεσία. Η ηλικία μου είναι πλέον 44 και οι γιατροί εδώ και ενάμισυ χρόνο δεν έχουν χάσει ευκαιρία να μου το θυμίζουν... Εάν δεν καταφέρουμε να κρατήσουμε κάποια εγκυμοσύνη μέχρι το νέο έτος, θα έρθω στην Ελλάδα για δανεικό ωάριο. Φαντάζεσαι όμως να ξοδέψουμε τουλάχιστον 5000 ευρώ για εξωσωματική με δανεικό, συν τα εισητήρια μας από Αμερική και στο τέλος να μην πετύχουμε τίποτα, επειδή τα natural killers, ή δεν ξέρω τι άλλο, μπορεί τερματίσουν την εγκυμοσύνη;;;;;;;;;;;; Τότε, θα βαράμε το κεφάλι μας στον τοίχο!!!! Τι να σου πω, βρε etoile... είσαι πολύ μικρή κοπέλα να περνάς τέτοια δοκιμασία. Ελπίζω να βρείς άκρη και τελικά να καταφέρεις να κάνεις και εσύ τα παιδάκια σου. Εφόσον δεν τίθεται θέμα πρόωρης εμμηνόπαυσης, πιστεύω ότι θα βρεθεί λύση στο πρόβλημά σου. Σου το εύχομαι απο τα βάθη της ψυχής μου...

Etoile με ενδιαφέρει και μένα να μάθω για τις εξετάσεις που έκανες. Για την περσινή παλίνδρομη κύηση ξέρουμε ότι το έμβρυο είχε ένα έξτρα χρωμόσωμα. Για την βιοχημική του Μαίου, δεν γνωρίζω τίποτα, γιατί απέβαλα πολύ σύντομα. Υποψιάζομαι όμως 1-2 ακόμα αποβολές, αλλά δεν έχω αποδείξεις, γιατί δεν έκανα ποτέ τέστ εγκυμόσυνης. Τον Αύγουστο εξετάστηκα για θρομβοφιλία, natural killers και για καρυότυπο, μετά απο αρκετή πίεση στον Αμερικάνο γιατρό. Τα αποτελέσματα ελπίζω να τα μάθω την Πέμπτη. Μέχρι τώρα όλοι οι γιατροί χρεώνουν τις αποτυχίες μου στην κακή ποιότητα των ωαρίων, λόγω ηλικίας. Αναρωτιέμαι εάν έχουν δίκιο, ή εάν συμβαίνει κάτι άλλο, που δεν μπαίνουν στο κόπο να το ψάξουν, γιατί σου λένε "ας πάρει δανεικό ωάριο"...

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ sakoulina μου! Πράγματι δεν έχουμε συνομιλήσει ξανά στο φόρουμ. Από τα τικεράκια σου βλέπω ότι έχεις ένα παιδάκι και περιμένεις το δεύτερο. Να χαίρεσαι το Ραφαελάκι σου! Και με το καλό να έρθει το αδερφάκι του! Σου εύχομαι να γεννήσεις με έναν πόνο Πράγματι, απο την ώρα που ξεκινήσαμε τις προσπάθειες, πέρισυ τον Ιούνιο, όλο απογοητεύσεις παίρνουμε Είμαστε όμως σκληρά καρύδια, και εγώ και ο άντρας μου. Έχουμε πεισμώσει και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για μια εγκυμοσύνη. Από εκεί και πέρα όμως, θα πρέπει να βάλει και ο Θεός λιγάκι το χεράκι του...

anastasia32, rose25, Nikol, DIOSA μου, σας υπερ-ευχαριστώ για τη θετική σας ενέργεια Οι ευχές σας θα με συντροφεύουν αύριο το πρωί στο δρόμο για τη χοριακή (2 ώρες οδήγηση πήγαινε-έλα, στις 6:00 το πρωί!). Αναστασία μου μακάρι να βρεθούμε και οι δύο στην ευχάριστη θέση να ανακοινώνουμε εγκυμοσύνη τις επόμενες μέρες... Γλυφιτζουράκι μου, τι να σου πω, εάν με βλέπατε σε κάποιες απο τις στάσεις της yoga θα ρίχνατε πολύ γέλιο...

Δυστυχώς georgia μου, στο Αμέρικα οι γιατροί δεν πολύ συζητάνε με τους ασθενείς. Επειδή ο προηγούμενος γυναικολόγος ήτανε πολύ μ.......ας και του χρεώνω πολλά λάθη και παραλήψεις, τον άλλαξα. Τον καινούργιο θα τον ξαναδώ στις 28/9. Πριν απο 14 χρόνια έκανα κολποσκόπηση για κάτι ενοχλήσεις που είχα και έδειξε κάτι άσπρες περιοχές, αλλά ό,τι και άν ήταν, ιάθηκε απο μόνο του. Δεν μου έκαναν καμία επέμβαση. Πιθανόν να ήταν HPV, το οποίο επανήλθε. Δεν έχω ιδέα!!! Το παράξενο τώρα είναι ότι η κολποσκόπηση δεν δείχνει τίποτα και τα ΠΑΠ βγαίνουν θετικά. Τότε είχε συμβεί ακριβώς το αντίθετο!!!! Επίσης, έχω διαβάσει ότι παίρνει περίπου 10 χρόνια για να μεταλλαχθεί σε καρκίνο. Απλά, με καταλαβαίνεις...., είναι μια ανησυχία που θα έχω απο εδώ και στο εξής, κάθε φορά που θα επαναλαμβάνουμε το τέστ ΠΑΠ... Όσο, για το θέμα της ηλικίας, όσο και εάν θέλω να ελπίζω, δυστυχώς η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Οι ωοθήκες μου έχουν λίγα ωάρια (2-4 ωοθυλάκεια σε κάθε ωοθήκη την 3η ημέρα του κύκλου) και είναι πολύ δύσκολο να πετύχεις, το ένα, το καλό! Θα χρειαστεί ένα μικρό θαύμα... και παρακαλάω να γίνει και για μας...

Θα γελάσεις γλυφιτζουράκι, αλλά τον άντρα μου, τον μπούκωσα βιταμίνες και εγώ ξεκίνησα fertility yoga Όλα στο βωμό της πολυπόθητης εγκυμοσύνης...

Αμάν!!! Πάντως, καλά τα κατάφεραν Ελπίζω και τα δικά μας, αν και τεμπέλικα (lazy, όπως τα χαρακτήρισε η άντρας μου) να κατάφεραν να συνάντησουν το Μαρικάκι, γιατί είχαν και πολύ δρόμο να κάνουν, βρε παιδί μου

Σε ευχαριστώ πολύ georgia μου! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου! Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη... Τον Ιανουάριο κάναμε κολποσκόπηση και δεν έδειξε τίποτα! Τώρα πάλι βγήκε θετικό. Τι να σου πω, ελπίζω να ιαθεί από μόνο του. Απλά, λόγω ηλικίας, και λόγω του ότι δεν έχω τεκνοποιήσει ακόμα, βρίσκομαι σε ομάδα υψηλότερου κινδύνου απο τις νέες κοπέλες και γι'αυτό ανησυχώ...

Άχ, βρε Γιώτα, σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και για την ανταπόκρισή σου! Είσαι πολύ γλυκιά, και πάντα σπεύδεις να συμπαρασταθείς σε όλους! Το επεξεργάστηκαν το σπέρμα του και γι'αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν μου είπαν ότι ήταν "poor"!!! Την προηγούμενη φορά που έκανε τις εξετάσεις, χαρακτήρισαν την επίδοσή του ώς "fair". Τότε είχε 50% κινητικότητα.΄Αντε να βγάλεις άκρη...

Μερικές από εσάς γνωρίζετε καλά την περίπτωσή μου (βλ. πρώτη ανακοίνωση "Καμιά σας που να προσπαθεί στα 43;;;;;;;;;;"). Οι εξελίξεις άπειρες απο το τελευταίο πόστ και δεν θα σας κουράσω... πολύ! Τελικά αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε μια σειρά σπερματεγχύσεων (6 τον αριθμό) με ορμονοθεραπεία, μήπως και γίνει κάτι, πριν στραφούμε στην Ελλάδα για εξωσωματική με δανεικό ωάριο. Η πρώτη σπερματέγχυση έγινε την 1η Σεπτεμβρίου και το απίστευτο είναι ότι, ακριβώς την ίδια μέρα πέρισυ είδαμε στον υπέρηχο των 12,5 εβδομάδων ότι το έμβρυο είχε σταματήσει να αναπτύσσεται... Δεν είναι τραγική η σύμπτωση;;;;;;;;; Τέλος πάντων, είχα ένα ωάριο 18mm και ένα πολύ μικρότερο, 12mm, που μου είπαν ότι δεν προλάβαινε να αναπτυχθεί. Το περίεργο είναι ότι μερικές ημέρες μετά την σπερματέγχυση είδα πάλι υγρά ωορυξίας και ξαναδοκιμάσαμε, έτσι για να καλύψουμε και την πιθανότητα δεύτερης ωορυξίας... Δέκα-έντεκα ημέρες αργότερα αισθάνθηκα μερικές διαπεραστικές σουβλιές στη μήτρα σε δύο συγκεκριμένα σημεία, για μερικά δευτερόλεπτα, και μετά τίποτα... Επίσης, είδα μερικά κίτρινα υγρά με απειροελάχιστο ρόζ. Στην αρχή χάρηκα, αλλά μετά διαπίστωσα ότι έπαθα μυκητίαση από την ορμονοθεραπεία, και μου κόπηκε η χαρά. Επίσης, το στήθος μου ήταν πρισμένο και ευαίσθητο σχεδόν ασταμάτητα μετά τις ενέσεις, αλλά τώρα άρχισε να ηρεμεί... Αύριο πηγαίνω για χοριακή, είναι 15 μέρες μετά τη σπερματέγχυση... Φοβάμαι πολύ ότι δεν τα καταφέραμε... Ξέχασα να αναφέρω ότι την ημέρα της σπερματέγχυσης είχαμε πολύ χαμηλά ποσοστά κινητικότητας στο σπέρμα του συζύγου μου. Πέσαμε εντελώς από τα σύννεφα, γιατί μέχρι τότε μας διαβεβαίωναν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε αυτό το μέτωπο. Τι έγινε και άλλαξαν τα δεδομένα, δεν έχω ιδέα!!!!!!!!!!!!!!! Δυστυχώς, προέκυψε και δεύτερο θέμα! Το τέστ ΠΑΠ βγήκε για δεύτερη φορά σε 6 μήνες θετικό για κάποιου είδους ανωμαλία, προφανως HPV, και θα κάνουμε κολποσκόπηση στις 28/7. Γι'αυτό κορίτσια, στείλτε μας τη θετική σας ενέργεια και κάντε καμιά προσευχή και για μας, γιατί έχω μεγάλη αγωνία για την αυριανή ημέρα, αλλά και για την εξέταση στο τέλος του μήνα. Πολλά φιλιά και πολλές ευχές σε όλες σας! Οι εγκυούλες, να έχουν μια υπέροχη εγκυμοσύνη και να διαβάζουμε τα ωραία τους νέα! Οι μελλοντικές μανούλες, ελπίζω σύντομα να γίνουν φουσκοκοιλίτσες!

Μπράβο, lenirus, Μπράβο!!!!!!!!!!!!!! Καλή συνέχεια τώρα και καλά αποτελέσματα! Ψυχραιμία, ηρεμία και ξεκούραση, και όλα θα πάνε κατ'ευχήν Φαντάζομαι ότι γύρω στις 25 Σεπτεμβρίου θα πρέπει να κάνεις χοριακή...

Και εγώ συμφωνώ με την afrodite ότι βιάστηκες λίγο να κάνεις τεστ βρε anastasia... Κάνε λίγο υπομονή ακόμα... το ξέρω ότι είναι δύσκολο... και εγώ μια από τα ίδια περνάω...

Βιάσου, MaDi, γιατί εμένα μου συμβαίνει συχνά. Πέρισυ έμεινα έγκυος με ωορυξία μεταξύ 7-10. Καλή επιτυχία

Κάτι μας μαγειρεύεις, αναστασία Μακάρι! Σου το εύχομαι ολόψυχα Και εγώ περιμένω στις 18-19. Μετά την πρώτη σπερματέγχυση έχω τόσα συμπτώματα από τα φάρμακα, που έχω τρελαθεί! Έχω γίνει κατά φαντασίαν ασθενής Ευτυχώς την Τετάρτη θα κάνω χοριακή και θα μάθω, εάν είμαι ή δεν είμαι... Για να δούμε... ελπίζω να με προλάβεις με ευχάριστα νέα

Ψυχραιμία etoile, ψυχραιμία... Συμφωνώ και εγώ με τις κοπέλες, ότι κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική. Και εγώ είχα 2 εγκυμοσύνες, 2 αποβολές, μέσα σε λιγότερο από χρόνο. Και τις δύο φορές τα συμπτώματά μου ήταν τελείως διαφορετικά. Στην πρώτη είχα μόνο καθυστέρηση και πόνους στη μέση (νόμιζα ότι ήταν οι ωοθήκες μου και ερχόταν η περίοδος). Στη δεύτερη είχα πρησμένο στήθος, συχνοουρία, αϋπνίες και πόνο στις θηλές. Προσπάθησε να σκέφτεσαι θετικά , διώξε όλες τις αρνητικές σκέψεις και επικοινώνησε με το γιατρό σου τη Δευτέρα. Όλα καλά θα πάνε αυτή τη φορά , θα δείς :laugh:

Μην ανησυχείς καθόλου Anatolia Αυτός ο πόνος είναι η ωορυξία σου. Είναι κάτι το πολύ φυσικό και σημαίνει ότι είχες ωορυξία στην αριστερή σου σάλπιγγα. Όλα βαίνουν καλώς Καλή επιτυχία τώρα και καλά αποτελέσματα

Καλημέρα lenirus, με κάποια καθυστέρηση, από Αμερική Μου κάνει εντύπωση που ο γιατρός σου είπε ότι η εξωσωματική έχει λιγότερες πιθανότητες απο την σπερματέγχυση. Γενικά συμβαίνει το αντίθετο!!! Η αλήθεια είναι ότι συνήθως ξεκινάς με μια σειρά 3-6 σπερματεγχύσεων και εάν δεν δώσουν καρπούς, προχωράς στην εξωσωματική. Η άποψή μου είναι ότι καλά κάνετε και το προσπαθείτε. Μπορεί τα ποσοστά να είναι μικρά, αλλά είναι περισσότερα από το να προσπαθείς μόνος σου... Οπότε, αξίζει να προσπαθήσει κανείς. Εάν μείνεις έγκυος θα έχεις γλιτώσει τις ορμόνες και τη διαδικασία της εξωσωματικής, που όπως και να το κάνεις είναι μεγαλύτερη. Μόνο έχε υπόψη σου, και συζήτησέ το με τον γιατρό, ότι εάν δεν μείνει κανείς έγκυος στις πρώτες 3 σπερματεγχύσεις με φάρμακα, ο οργανισμός δεν ανταποκρίνεται το ίδιο στις επόμενες 3. Τα υψηλότερα ποσοστά είναι στην 2η και στην 3η σπερματέγχυση. Και εμείς κάναμε την πρώτη πριν από μια εβδομάδα. Προηγήθηκαν ενέσεις Gonal F. Η σκέψη μου είναι να κάνω 3 με φάρμακα και άλλες 3 με τον φυσικό μου κύκλο, για να μην επιβαρύνω τον οργανισμό μου. Μετά άν είναι θα επιχειρήσουμε εξωσωματική. Καλή επιτυχία σου εύχομαι, από τα βάθη της καρδιάς μου Μην φοβάσαι τίποτα , προχώρα ακάθεκτη :laugh: Ελπίζω σύντομα να ανακοινώνουμε ευχάριστα νέα :silly: :silly: Πολλά φιλιά από Αμέρικα

Πολύ συγκινητική η ιστορία σου Βάνια... Έχω και εγώ να παραθέσω μια ανάλογη ιστορία. Πριν από 14 χρόνια γνώρισα μια δασκάλα, στην ηλικία μου, παντρεμένη που προσπαθούσαν 7 χρόνια να κάνουν παιδί (παρένθεση: τελικά έκαναν δύο). Η κοπέλα αυτή είχε γεννηθεί στην Γερμανία και ήρθε στην Ελλάδα σε σχολική ηλικία. Συνεχώς μου μιλούσε για την μητέρα της στην Κοζάνη και έσταζε μέλι! Μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση η αγάπη που είχε για τη μητέρα της, μέχρι που μια μέρα μου αποκάλυψε ότι δεν ήταν η φυσική της μητέρα. Κάποια στιγμή στη Γερμανία έπαθαν ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Η μητέρα της και ο αδερφός της σκοτώθηκαν ακαριαία. Η αδερφή της και αυτή τραυματίστηκαν ελαφρά. Ο πατέρας τους τραυματίστηκε σοβαρά και για 2 χρόνια μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία. Μετά το ατύχημα, λοιπόν, ο πατέρας τους τους έστειλε σε συγγενείς στην Ελλάδα και μόλις αποκαταστάθηκε η υγεία του, επέστρεψε και αυτός και παντρεύτηκε μια γυναίκα, που δέχτηκε να μεγαλώσει τα παιδιά του και δεν έκανε δικά της, ενώ μπορούσε. Από ότι κατάλαβα τους μεγάλωσε με περίσια αγάπη και τα κορίτσια της το ανταποδίδουν στο έπακρο... Και εγώ σκέφτομαι πολύ σοβαρά την περίπτωση της υιοθεσίας. Το πρόβλημά μου όμως είναι ότι επειδή ζώ στην Αμερική, η Ελλάδα δεν επιτρέπει να φύγουν τα υιοθετημένα παιδιά στο εξωτερικό (εκτός εάν αυτό αλλάξει κάποια στιγμή). Εδώ στην Αμερική, εάν περάσεις τα 45 δεν μπορείς να υιοθετήσεις (γίνομαι 44 στο τέλος του μήνα), η διαδικασία κοστίζει μια περιουσία και επειδή δεν έχω Αμερικάνικη υπηκοότητα, ίσως να μην μας επιτρέψουν να μπούμε καν στη διαδικασία. Θα μου πείτε, γιατί δεν το ερευνάς;;;; Έχουμε κάποιες διαφωνίες με τον συζυγό μου στο θέμα της υιοθεσίας, που με έχουν κάπως φρενάρει... Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι πολύ... Είδα περιπτώσεις να πηγαίνουν τέλεια και ορισμένες να έχουν πολύ άσχημη κατάληξη... Βέβαια δεν γνωρίζω λεπτομέρειες για να κρίνω, αλλά ως παρατηρητής δεν μπορούσα να καταλάβω π.χ. πως γίνεται να μην σέβεσαι τη μνήμη της θετής σου μητέρας, που πέθανε σχετικά νωρίς από καρκίνο, και να γκομενίζεις, να γελάς και να φιλιέσαι στη κηδεία της. Η΄ πως γίνεται να πετάς τον θετό σου πατέρα στο δρόμο, αμέσως μετά την κηδεία, επειδή το διαμέρισμα σου ανήκει με γονεική παροχή... Άσχημες συμπεριφορές, που με έχουν επιρρεάσει πολύ... Οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούσαν χρόνια να κάνουν ένα παιδί και τελικά κατάφεραν να υιοθετήσουν ένα κοριτσάκι. Δεν μπορώ να φανταστώ τι πήγε τόσο στραβά... Κανένας από τους δύο, δεν άξιζε αυτή τη συμπεριφορά.

Γειά σου Eva1 Εμείς προσπαθούμε από πέρισυ τον Ιούνιο (14-15 μήνες) Έμεινα με την πρώτη έγκυος, αλλά παλινδρόμησα τον Σεπτέμβρη 2009. Τον Μάιο 2010 ξαναέμεινα έγκυος, αλλά πάλι το έχασα. Λόγω ηλικίας (43/44) τα ποσοστά επιτυχίας μεταξύ εξωσωματικής και σπερματεγχύσεων είναι περίπου τα ίδια. Στην Αμερική που βρίσκομαι, το κόστος της εξωσωματικής είναι δυσβάσταχτο και έτσι, πριν προσπαθήσω στην Ελλάδα, είπαμε να κάνουμε τις 6 σπερματεγχύσεις που μας καλύπτει η ασφάλεια. Αυτά... Καλώς ήρθες MaDi :laugh: Καλή επιτυχία σου εύχομαι και μάλιστα σύντομα

Κορίτσια, και εγώ μαζί σας Το καλοκαίρι δεν μας πήγε καλά Το Σεπτέμβρη ξεκινήσαμε δυναμικά, με φάρμακα και σπερματέγχυση. Που θα πάει, θα το πετύχουμε το αυγουλάκι αυτή τη φορά :laugh: :laugh: :laugh: , γιατί τελευταία, όλο μας ξεφεύγει

Σε ευχαριστώ πολύ, γλυκιά μου Έλενα. Με συγκινείς αφάνταστα και με έχουν πιάσει τα ζουμιά... Είναι δάκρυα χαράς, για τη δυναμή σου και την πίστη σου. Μας δίνεις μαθήματα...

Πολλές, πολλές θερμές ευχές elenaKos και από αυτή τη στήλη :silly: :silly: Μπράβο, μπράβο, μπράβο!!! Χίλια μπράβο! Η ανακοίνωσή σου μας γεμίζει χαρά και ελπίδα Αναπτερώνεις το ηθικό μας σε δύσκολες μέρες... Προσοχή τώρα, ανάπαυση και ό,τι σου πει ο γιατρός. Καλή συνέχεια Έλενα και με το καλό να μαθαίνουμε τα νέα της εγκυμοσύνης σου :silly: :silly: :silly:

Έχεις δίκιο kon21..., πρέπει να κάνω υπομονή και να είμαι ψύχραιμη... Προσπαθώ, πραγματικά προσπαθώ , απλά έχω πάθει ένα ψιλο-σόκ αυτή τη στιγμή... και ήθελα να το μοιραστώ με κάποιον, να το βγάλω από μέσα μου, γιατί μόνο ο άντρας μου γνωρίζει και κανένας άλλος...