cherry-75

marygeo έγραψε:

Για αρχή μπαίνετε σε αυτό το link http://www.win-rar.com/index.php?id=956&dl=wrar391el.exe και πατάτε πάνω στο μπλε πλαίσιο που λέει DOWNLOAD NOW, το αποθηκεύετε κι αυτό κατεβαίνει… Υπάρχουν στο διαδίκτυο κάποια φόρουμ με παιχνίδια, το αγαπημένο μου είναι το http://www.leegt-games.com/forum/index.php μπείτε και γίνετε μέλος… Κάπου εκεί θα βρείτε το θέμα GAMES. Διαλέγετε το παιχνίδι που σας αρέσει και μπαίνετε μέσα στο ποστ. Με το που μπαίνεται βλέπετε την περιγραφή του παιχνιδιού και ίσως την φωτογραφία του. Ακριβώς από κάτω από την φωτογραφία θα δείτε μικρά κουτάκια όπου μέσα υπάρχουν κάποιες διευθύνσεις. Αυτές μπορεί να είναι hotfile, rapidshare, megaupload κ.ά. Αντιγράφετε την διεύθυνση αυτή, ανοίγετε μια καινούργια σελίδα στο ίντερνετ και την αντιγράφετε εκεί μέσα. Θα μπει μόνο του κάπου που θα αρχίσει να μετράει αντίστροφα και στο τέλος θα σας πει πού να κάνει download το παιχνίδι. Όταν αυτό κατέβει θα ανοίξει σε παραθυράκι του winrar. Θα δείτε ότι έχουν κατέβει διάφορα, εσείς όμως θα πατήσετε πάνω σε αυτό που γράφει ΕΦΑΡΜΟΓΗ και μετά θα πατήσετε το δεύτερο εικονίδιο πάνω πάνω που γράφει extract to. Και πάλι θα σε ρωτήσει πού θέλετε να το αποθηκεύσετε. Βρείτε και πατήστε οκ. Το αναζητάτε έπειτα στον υπολογιστή σας και σε κάποια κάνετε install σε κάποια ίσως μην χρειαστεί και είναι ήδη κατεβασμένα. Κορίτσια είναι λίγο πολύπλοκο για πρώτη φορά. Την δεύτερη καλύτερα, την Τρίτη θα το μάθετε νεράκι… Εξάλλου είμαι κι εγώ εδώ για περαιτέρω διευκρινήσεις. Καλή επιτυχία… Υ.Γ. ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΕΣΤΩ ΚΙ ΕΝΑ THANKS ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ POST ΑΠ’ ΟΠΟΥ ΠΗΡΑΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ… ΕΑΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΟΥΝ… Έχω κι άλλα sites με παιχνίδια αλλά και πολύ μουσική, ταινίες παιδικές και μη, παιδικά cd ακόμα και συλλογές από αυτές που διαφημίζει στην τηλεόραση...

little-angel έγραψε: Να σας πω εγώ που για να μπορώ να δουλεύω έπρεπε να έρχονται τα πεθερικά μου να κρατάνε τα δύο μου τότε παιδιά, την Μαρία και τον Αντώνη. Η Μαρία 2 και ο Αντώνης 1. Για δύο χρόνια, όταν χτύπαγα την πόρτα του σπιτιού μου γυρίζοντας από την δουλειά, άκουγα το Μαράκι μου "μην της ανοιγεται" και τσίριζε... ΓΙατί; ΓΙατί αμέσως μετά έφευγαν οι παππούδες της που της έκαναν ΟΛΑ τα χατίρια... Και ένιωθε ότι τους έχανε εξαιτίας μου... Φαντάζεστε την ψυχολογία μου; Little-angel τώρα πια αυτά πέρασαν και τα παιδιά μου με έχουν ΘΕΟ τους, και φυσικά θα φτάσει και σε σένα αυτή η στιγμή που θα τα θυμάσαι και θα γελάς. Η μάνα είναι αναντικατάστατη, ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ... Γέλα με αυτό που σου συμβαίνει, είναι απλά προσωρινό...

marygeo έγραψε: Επιβεβαιώνω για τον Κανακάκη... Πριν λίγη ώρα ρώτησα την θεία μου... Έχει πολύ καλή φήμη μέσα στο ΈΛΕΝΑ...

Κατρινα έγραψε: Κατρίνα μου εύχομαι να ζήσεις μαζί με το δεύτερό σου μωρό ό,τι δεν κατάφερες με το πρώτο. Είμαι σίγουρη ότι θα είχε σοβαρούς λόγους για να κάνεις μια τέτοια θυσία... Σβήσε το παρελθόν σου, ή μάλλον κράτα το για να σε βοηθήσει στο να γίνεις ακόμη καλύτερη, και προχώρα μπροστά... Όλες τις ευχές μου από μένα!

sweetmammy έγραψε: Χαχαχα, τί μου θύμισες τώρα. Έχει έρθει μια γνωστή μου για καφέ με τον 4χρονο γιο της να παίξει με τα παιδιά μου. Είναι λοιπόν ο Μάκης και βαράει επί 2 λεπτά την μπαλκονόπορτα με το πόδι του επειδή πήγε να περάσει και καταλάθος χτύπησε πάνω στην πόρτα, για να τιμωρήσει λοιπόν την πόρτα την βαράει με το πόδι του. Η δε γνωστή - μάνα του λέει: ¨Μάκη μου, σταμάτα να βαράς την πόρτα, γιατί αν σπάσει η κυρία Σούλα δεν θα μας ξαναδεχθεί στο σπίτι της και ο κύριος Λεωνίδας θα μας μαλώσει" εντωμεταξύ αυτό συνεχίζει... γράφοντάς την ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ... Συγνώμη αλλά τότε αν αυτό το παιδάκι δεν το σταματούσα εγώ, η πόρτα θα είχε σπάσει στα σίγουρα... Τα παιδιά μου δεν θα το έκαναν ΠΟΤΕ αυτό και το υπογράφω...

Δεν θα επεκταθώ στο θέμα απλά θα πω ότι sweetmommy συμφωνώ μαζί σου. Αν η ξυλιά στον πωπό θεωρηθεί "βία", εάν το να τα τιμωρήσεις στερώντας τους κάτι που αγαπάνε γιατί πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνουν, ότι αύριο μεθαύριο θα πρέπει να έχουν όρια στην κοινωνία, ε τότε είμαι η χειρότερη μάνα του κόσμου... Και αν όλοι οι άλλοι βλέπουν τα παιδιά μου και τρίβουν τα μάτια τους με τη συμπεριφορά τους, που μας παίρνουν τηλέφωνο και μας παρακαλάνε να τους κάνουμε παρέα τα παιδιά τους για να συμμορφωθούν και τα δικά τους, τότε αυτοί οι άνθρωποι είναι τυφλοί... Κορίτσια κι ξυλιά στον πωπό ρίχνω (κυριολεκτικά όμως), και τιμωρία τα βάζω, και τη φωνή σηκώνω όταν χρειάζεται. Στα παιδιά μου τουλάχιστον έχει πολύ καλό αποτέλεσμα και ποτέ δεν τα είδα πληγωμένα... Είναι υπόδειγμα παιδιών και όλοι τα καμαρώνουμε...

Καλή επιτυχία μάτια μου και από εμένα... Μακάρι να μας ανακοινώσεις όμορφα νέα... Στο εύχομαι ολόψυχα...

καντινου έγραψε: Καντινού με εκφράζεις ΆΠΟΛΥΤΑ. Εξάλλου δεν υπάρχει μαμά που να μην έχει δώσει ή πυ δεν θα δώσει ποτέ της ξυλιά στον ποπό. Και σας πληροφορώ ότι τα παιδιά σ ένα λεπτό θα την έχουν ήδη ξεχάσει. Π.χ. τα δικά μου συγκεκριμένα όταν τις τρώνε στον ποπό (τα δύο μεγάλα) ξεκαρδίζονται... Πιο πολύ τους πονάει η προσβολή, το να τους πεις "με ντροπιάζεις, με απογοητεύεις" παρά η ξυλιά... Ας αποφύγουμε λοιπόν τις προσβολές καλύτερα, την ψυχολογική βία. Αυτή πονάει περισσότερο...

Molly μου η καθημερινότητά μου είναι δύσκολη κάποιες φορές, λίγο πιο δύσκολη από όταν είχα 2 ή 3. Το καλό με τα παιδιά μου είναι ΄τοι είναι ήσυχα παιδάκια, συνεργάσιμα και βοηθάνε πάρα πολύ σε όλα. Από τις δουλειές του σπιτιού μέχρι και στο μεγάλωμα της μπέμπας μας. Το πρωί κλασικά φαγητό και σιγύρισμα, φροντίζω να κάνω μπόλικο φαγητό ώστε να μου μένε και την επόμενη μέρα, οπότε την επόμενη σιδερώνω ή κάνω κάτι άλλο. Ο Παρούλης μου ξυπνά μαζί με την μπέμπα κατά τις 10. Εγώ έχω ξυπνήσει από τις 7 και ετοιμάζω τα μεγάλα για το΄σχολείο. Οπότε μέχρι τις 10 έχω τελειώσει τα πάντα. Να σου πω ότι και τα δύο μικρά μου είναι ήσυχα πολύ. Ο Πάρης θα παίξει και θα δει τα παραμύθια του, η μπέμπα θα πιει το γάλα της και θα παίξει τα παιχνίδια της που κρέμονται από το ρηλάξ της. Σε δύο ώρες θα ξεραθεί στον ύπνο μέχρι το μεσημεράκι. Τα μεγάλα έχουν γυρίσει, έχουμε φάει ολοι μαζί και διαβάζουν. Εκεί είναι το ...μανίκι. ΤΟ διάβασμα. Έπειτα κοιμούνται κι αυτά. Π.χ. τώρα αυτή τη στιγμή, 4.22 κοιμούνται και τα 4... Το απόγευμα πανζουρλισμός... Η φρίκη της μάνας. Με σώζει η μάνα μου από κάτω διοτι κατεβαίνουν κάτω και έτσι προλαβαίνω να ψιλομαζέψω πάλι το σπίτι... Ο άντρας μου έρχεται κατά τις 8. Τρώμε όλοι μαζί και πέφτουμε ξεροί δυστυχώς κατά τις 11. Ευτυχώς το μωρό κοιμάται όλη τη νύχτα... Αυτό κάνω σχεδόν κάθε μέρα... Και μου αρέσει η ρουτίνα... Μην με βγάλεις από την ρουτίνα μου, θα μπλοκάρω... Πες μου για την δική σου μέρα...

Bασικά εγώ χρησιμοποιούσα στα παιδιά μου πλαστικά από το κόψιμο της αποστείρωσης και μετά. Θα σε συμβούλευα να ξεκινήσεις με γυάλινα...

Το πιστεύω κι εγώ, δεν θα σε ξεχάσει... Να δεις που μια μέρα θα μας το ανακοινώσεις μέσα στην τρελή χαρά...

Rose είναι να μην γίνει η αρχή, είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις και θα με ξεπεράσεις. Έχε πίστη και υπομονή. Kimon να σου ζήσει το παιδάκι σου, έχεις δικιο για το κλίμα. Είναι όλες τους υπέροχες...

Cesilia έγραψε: Cesilia σε πόσο καιρό την δεχόσαστε; Γιατί κι εγώ σε αυτήν την αναμονή είμαι...

οκ. συγκεντρώνω τις οδηγίες μου κι επανέρχομαι δριμύτερη!!!!!