ΝεφέληΠ

Η προσωπική μου γνώμη είναι να ξοδέψεις όσο ελεύθερο χρόνο έχεις με το παιδί γιατί σε αυτή την ηλικία που είναι τώρα θα αρχίσει να μπουσουλάει και να χρειάζεται όλη σου την ενέργεια. Όση ώρα τραβάς γάλα με το θήλαστρο πρέπει να έχεις κάποιον να σου κρατάει το παιδί,δεν είναι μωρό τώρα να κοιμάται όλη μέρα. Συν το ότι η προσπάθεια θα σου δημιουργεί άγχος και θα σου τρώει ενέργεια που τη χρειάζεται το παιδί. Το έχω κάνει αρκετούς μήνες γιατί το μωρό μου δεν μπορούσε να θηλάσει απευθείας και ήταν πολύ δύσκολο. Εκτός και αν γίνει πολύ εύκολα και δεν χρειαστεί όλος αυτός ο χρόνος που ανέφεραν τα κορίτσια οπότε δεν χάνεις τίποτα να δοκιμάσεις.

Δεν είσαι παράλογη αλλά ως προς το θέμα των ονομάτων πιστεύω ότι δεν αξίζει να χαλάμε τις καρδιές των παπούδων και γιαγιάδων(εκτός και αν το όνομα είναι απαράδεκτο ή δεν σου μιλάνε και δεν σου φέρονται καλά). Εφόσον έχεις άριστες σχέσεις με τον πεθερό και μετά από συζητήσεις που θα κάνεις με τον άντρα σου δεν αλλάζει γνώμη κάνε του το χατήρι. Μπορείς να πεις την άποψή σου και στον πεθερό.Μετά την άλλη βάφτιση αν αρχίσει να ακούει το όνομα του μπορεί να μη θέλει να μπει έτσι και το δικό σας. Ξέρω ζευγάρια που είχαν κάνει συμφωνίες για τα ονόματα και μετά αλλάξαν γνώμη και τζάμπα οι συζητήσεις. Αλλά νομίζω ότι προτρέχεις.Μείνε έγκυος με το καλό,κάνε αγόρι και μετά συζητάμε πάλι.

Happyland έγραψε: Συγνώμη αλλά εγώ θα άλλαζα γιατρό! Το πρώτο πράγμα που μας έλεγαν οι μαίες στο νοσοκομείο που γέννησα ήταν ότι μένεις έγκυος αν θηλάζεις.Μια γνώση που δεν τη γνωρίζει ένας γυναικολόγος!Τι να πω;

Λέω ότι το έχω σκεφτεί για πειράματα και κλοπές οργάνων αλλά νομίζω ότι είναι λάθος να μείνουμε στο φόβο και να μην κάνουμε το καλύτερο για το παιδί μας.Εγώ τα σκέφτηκα πάνω στην εγκυμοσύνη και επειδή ήταν πολύ δύσκολη η εγκυμοσύνη και είχα ένα άγχος και πανικό γενικότερα δεν μπόρεσα να πάρω απόφαση. Τώρα που σκέφτομαι για δεύτερο σιγά-σιγά,λέω να το ψάξω με ηρεμία και να δούμε τι απόφαση θα βγει. Εγώ προσωπικά είμαι δωρητής μυελού των οστών εδώ και πολλά χρόνια και πιθανόν κάποια στιγμή με καλέσουν να βοηθήσω κάποιον.Και τότε τα είχα σκεφτεί όλα αυτά(πριν γίνω δωρητής)αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ στις εκκλήσεις για βοήθεια από τους γονείς ενός μικρού παιδιού.Τότε είχε γίνει μεγάλη κινητοποίηση αλλά το παιδί δεν τα κατάφερε.Αν όλοι μας δίναμε κύτταρα του παιδιού μας σε δημόσια τράπεζα ή γινόμασταν δωρητές μυελού(πράγμα που γίνεται όταν είσαι εν ζωή) σίγουρα θα σώζονταν πολλές ανθρώπινες ζωές. Πάντως είναι ένα θέμα που αξίζει να συζητηθεί εκτενώς από τη θέση αυτή γιατί αφορά όλες μας. Όσον αφορά τους γυναικολόγους που σου δίνουν κατευθείαν το τηλέφωνο της ιδιωτικής και όχι της δημόσιας πιστεύω ότι δεν το κάνουν πάντα από κακή πρόθεση.Δεν υπάρχει ενημέρωση στον ιατρικό κόσμο.Φίλος μου γυναικολόγος δεν κράτησε βλαστοκύτταρα για το παιδί του πουθενά.Άλλος γνωστός μου γυναικολόγος που ασχολείται τώρα με εξωσωματικές δεν ήξερε κι αυτός να μου πει λεπτομέρειες για τη χρήση των βλαστοκυττάρων στο ίδιο το παιδί σου. Θέλει ψάξιμο.

mama_xina έγραψε: Η αλήθεια είναι μπορεί να μην αλλάξει τίποτα.Απλά θα ξοδέψεις τα λεφτά σου σε δικηγόρους και θα στενοχωριέσαι κάθε φορά που θα πας στο δικαστήριο(γιατί συνήθως όλες οι δίκες παίρνουν απανωτές αναβολές για διάφορους λόγους). Σίγουρα όμως θα αλλάξει κάτι για όλους όσους θα προστατευτούν από αυτόν τον γιατρό. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένας φορέας που να ασχολείται με τα ιατρικά λάθη βοηθώντας τον άνθρωπο που έχει υποστεί τις συνέπειες του ιατρικού λάθους.Έτσι ο καθένας ιδιωτικά πρέπει να διεκδικησει το δίκιο του ξοδεύοντας χρόνο,χρήμα και ψυχικά αποθέματα.

mama_xina έγραψε: Η αλήθεια είναι μπορεί να μην αλλάξει τίποτα.Απλά θα ξοδέψεις τα λεφτά σου σε δικηγόρους και θα στενοχωριέσαι κάθε φορά που θα πας στο δικαστήριο(γιατί συνήθως όλες οι δίκες παίρνουν απανωτές αναβολές για διάφορους λόγους). Σίγουρα όμως θα αλλάξει κάτι για όλους όσους θα προστατευτούν από αυτόν τον γιατρό. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένας φορέας που να ασχολείται με τα ιατρικά λάθη βοηθώντας τον άνθρωπο που έχει υποστεί τις συνέπειες του ιατρικού λάθους.Έτσι ο καθένας ιδιωτικά πρέπει να διεκδικησει το δίκιο του ξοδεύοντας χρόνο,χρήμα και ψυχικά αποθέματα.

Στα φυλλάδια των ιδιωτικών τραπεζών ισχυρίζονται ότι γίνονται πολλές μεταμοσχεύσεις στο ίδιο το παιδί. Επίσης η αντίρρηση που προβάλλουν κάποιοι εναντίον της δημόσια τράπεζας είναι ότι αν χρειαστείς κάποτε το δικό σου δείγμα μπορεί να έχει δοθεί σε άλλον. Επίσης όσοι δεν έχουν δώσει στη γέννηση έχουν μια δεύτερη ευκαιρία με τα νεογιλά δόντια του παιδιού(στις ιδιωτικές τράπεζες)και το λιπώδη ιστό. Ας διαβάσουμε όλοι και ας πάρουμε μια απόφαση.Το κακό είναι ότι οι γυναικολόγοι δεν σε ενημερώνουν για τη δημόσια τράπεζα.Στα ιατρεία τους έχουν μόνο τα φυλλάδια των ιδιωτικών. Πιστεύω ότι ιδιαίτερα ευάλωτοι γονείς σε αυτό το θέμα είναι όσοι κάνουν εξωσωματική γιατί τα κέντρα εξωσωματικής έχουν από δίπλα και μια στενή συνεργασία με μια από τις τράπεζες.

Όταν γέννησα δυστυχώς δεν είχα ακούσει για τη δημόσια τράπεζα και δεν μπορούσα να εμπιστευτώ τα κύτταρα του παιδιού μου σε μια αμφίβολη ιδιωτική τράπεζα,οπότε δεν τα κράτησα.Έχω διαβάσει όλα τα φυλλάδια όλων των τραπεζών και όλες τα λένε πολύ ωραία.Τα λεφτά τα δίνεις για το καλό του παιδιού σου,δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Επειδή ανήκω στον ιατρικό χώρο είμαι πολλές φορές αρκετά καχύποπτη. Σε ένα ιατρικό συνέδριο (δυστυχώς μετά τη γέννα μου) άκουσα μια ομιλία από μια γιατρό της ακαδημίας και προβληματίστηκα.Έλεγε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το δείγμα που συλλέγεται από τους γυναικολόγους είναι ακατάλληλο για χρήση και ότι οι περισσότεροι δεν ξέρουν να το κάνουν σωστά.Αυτοί στέλνουν δικό τους άτομο μετά από συνεννόηση στα μαιευτήρια της Αθήνας και δυστυχώς για αυτό το λόγο δεν μπορούν να εξυπηρετούν και άτομα που ζουν επαρχία.Για αυτές τις περιπτώσεις συνιστούσε τη δωρεά τμήματος του ομφάλιου λώρου.Για το θέμα της μεταμόσχευσης στο ίδιο το παιδί είπε ότι γενικά δεν ισχύει και ότι συνήθως χρειάζονται κύτταρα από άλλο παιδί. Βέβαια η επιστήμη προχωράει και δεν ξέρεις τι γίνεται μετά.Εκείνο που με προβλημάτισε όμως είναι το θέμα της καταλληλότητας του δείγματος και κατά τη συλλογή και μετά στη φύλαξη. Όσο για τις θεωρίες συνομωσίας που αναφέρθηκαν(κλοπές παιδιών για όργανα κλπ) δυστυχώς έχουν περάσει και από το δικό μου μυαλό.Εγώ είχα προχωρήσει κι άλλο και είχα σκεφτεί και την κλωνοποίηση και άλλες έρευνες πάνω στα κύτταρα του παιδιού.Οι ορμόνες με είχαν τρελάνει.Δυστυχώς όμως αυτό μπορεί να συμβεί και στη δημόσια τράπεζα.Όλοι μπορεί να πληρωθούν.

Η ωορρηξία προηγείται της περιόδου κατά 15 μέρες περίπου.Η περίοδος θα σου έρθει κάποια στιγμή ενώ θηλάζεις απλά καθυστερεί να έρθει στις μητέρες που θηλάζουν σε σχέση με όσες δεν θηλάζουν.Εμένα μου ήρθε στους 5 μήνες περίπου.Επειδή δεν γνωρίζεις εξαρχής την ημερομηνία που θα σου έρθει η περίοδος και η ωορρηξία θα έχει γίνει πιο πριν,άνετα μένεις έγκυος εκείνο το 15ημερο.

Πιστεύω ότι το θέμα της ηρεμίας παίζει πολύ μεγάλο ρόλο ως προς τη σύλληψη. Η μητέρα μου είχε 2 αποβολές απανωτά στην αρχή και μετά δεν έμενε έγκυος.Πήγε σε όλους τους μεγαλογιατρούς και όλοι της έλεγαν ότι μάλλον δεν θα κάνει ποτέ παιδί ή αν κάνει θα είναι το πολύ επταμηνίτικο.Αυτή ήταν η διάγνωση όλων. Προσπάθησε εντατικά 3 χρόνια με πολύ άσχημη ψυχολογία γιατί εκείνα τα χρόνια(35 χρόνια πριν) αν δεν έκανες αμέσως παιδί σε κοίταζαν όλοι με μισό μάτι(και πάντα έφταιγε η γυναίκα τότε),συν το ότι οι συννυφάδες και κουνιάδες έκαναν το ένα μετά το άλλο. Μετά από όλα αυτά κουράστηκε, ήταν και μικρή(20 χρονών) και τα παράτησε.Δήλωσε στο μπαμπά μου ότι θα κάνει ένα διάλειμμα από τις θεραπείες και τα τρεχάματα στους γιατρούς. Μετά από λίγο έμεινε έγκυος σε μένα και γεννήθηκα μετά από 9 μήνες και όλη την παράταση με τεχνητούς πόνους.Ο τελευταίος γιατρός που είχε πάει η μαμά μου χαρακτήρισε το γεγονός ως θαύμα. Βέβαια θα μου πεις ότι τότε δεν υπήρχαν υπέρηχοι και τόσες εξετάσεις οπότε οι διαγνώσεις μπορεί να ήταν λάθος. Σημασία έχει όμως ότι έμεινε έγκυος μόνο όταν ηρέμησε και το έβγαλε από το μυαλό της. Εύχομαι σε όλες που προσπαθούν το καλύτερο και γρήγορα να γίνετε μανούλες.

Η νουνά του μικρού μου δεν με άφησε να πάω μαζί της.Όχι από παραξενιά ή τσιγκουνιά (γιατί είναι κολλητή μου φίλη) αλλά μου είπε ότι όλο τον χρόνο θα τον ντύνεις όπως θέλεις εσύ,αυτή την μέρα θα είναι δικός μου και θα σου κάνουμε έκπληξη.Ευτυχώς συμφωνούσαμε και οι δύο ότι δεν θέλουμε πολύ επίσημα ρούχα,γραβάτες, κλπ. Τα ρούχα του ήταν marasil σπορ λινά(ήταν καλοκαίρι),μου άρεσαν πολύ και τα φόρεσε αρκετά.Κι επειδή ήταν εκπτώσεις και τα ρούχα τα πρώτα δεν βγήκαν πολύ ακριβά η νουνά μας πήρε και δεύτερα και μπουφάν χειμωνιάτικο για την επόμενη χρονιά,ζακέτα,2 παπούτσια,μπιτζάμες,καλοκαιρινό μπουφάν και δεν θυμάμαι αν είχε τίποτα άλλο.Όλα τα ευχαριστηθήκαμε. Εμένα η προσωπική μου γνώμη είναι τα ρούχα να είναι απλά και να φοριούνται μετά εύκολα.Αν είναι επίσημο κοστούμι με σακάκι για τα αγόρια ή πολύ φουσκωτά φορέματα για τα κορίτσια δεν μπορείς να το ξαναφορέσεις σε μια απλή βόλτα ή επίσκεψη.Θα το φορέσεις ξανά σε κάποιο γάμο ή άλλο επίσημο γεγονός.Ή καθόλου όπως η ανηψιά μου.Και είναι κρίμα γιατί δίνονται αρκετά χρήματα για μια ώρα που θα φορεθούν. Επίσης αυτό που μου είχε πει εξαρχής η νουνά είναι ότι ήθελε να διαθέσει παραπάνω χρήματα για το σταυρό του και όχι για τα ρούχα γιατί ο σταυρός θα του μείνει για πάντα.Άσχετα αν θα φορέσει το σταυρό ή όχι είναι κάτι που έχει αξία διαχρονική ενώ τα ρούχα μπορεί να μη τα ξαναβγάλεις ποτέ από το ντουλάπι.Και αν το μωρό είναι μικρό ούτε στις φωτογραφίες φαίνονται καλά τα ρούχα. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη.

θα ήθελα να πάρω γνώμες για το ποιο κάθισμα αυτοκινήτου να διαλέξω σύμφωνα με την εμπειρία σας. Θέλω ένα κάθισμα για 15-36 κιλά(με πλάτη όχι σκέτο booster)και όχι 9-36 κιλά. Αυτά τα καθίσματα,μου λένε στα μαγαζιά που πήγα,είναι απλά ανυψωτικά και εφόσον το παιδί δένεται με τη ζώνη του αυτοκινήτου δεν τίθεται θέμα ιδιαίτερων προδιαγραφών ασφάλειας του καθίσματος. Διαβάζω όμως στο internet για διάφορες μάρκες που αναφέρουν ότι το κάθισμα τους έχει extra πλευρική προστασία που προστατεύει από συγκρούσεις.Τέτοια καθίσματα κοστίζουν πάνω από 200 ευρώ. Δεν έχω πρόβλημα να αγοράσω ένα ακριβό κάθισμα αρκεί να ισχύει κάτι τέτοιο και όχι να δίνω τζάμπα λεφτά. Για το 2ο αυτοκίνητο(εντός πόλεως) πήρα σε έκπτωση ένα με 50 ευρώ από 70 αρχική που είχε πριν. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι και το ύφασμα να είναι βαμβακερό όπως το προηγούμενο maxi cosi που είχα(9-18 κιλά).Βέβαια ξεθώριασε πολύ ενώ το πρώτο βρεφικό που είχα ήταν εντελώς συνθετικό και το μωρό ίδρωνε πολύ. περιμένω τις εμπειρίες σας.

Από προσωπική εμπειρία πιστεύω ότι το να ξέρουν τα μικρά παιδιά με λεπτομέρεια και ανά πάσα στιγμή τα οικονομικά της οικογένειας δεν είναι σωστό. Δημιουργούνται στα παιδιά ανασφάλειες και άγχη.Ψυχολογικά προβλήματα δεν ξέρω αν θα τους δημιουργήσει αλλά μπορεί να μην έχουν όρια στη διαχείριση του χρήματος αργότερα.Να γίνει κάποιος τσιγκούνης(επειδή μεγάλωσε με το άγχος της επιβίωσης)ή το αντίθετο να γίνει σπάταλος(βγάζει τα απωθημένα). Το παιδί πρέπει να ξέρει το οικονομικό υπόβαθρο της οικογένειας σε γενικά πλαίσια αλλά όχι το καθετί. Το παιδί πρέπει να κατανοήσει την έννοια του χρήματος με τρόπο ανάλογα με την ηλικία του. Με τον μικρό μου (3,5 χρ)παίζουμε μαγαζάκι,έχουμε μια ταμειακή μηχανή με νομίσματα και ένα σετ με φρούτα,λαχανικά,κονσέρβες κλπ.Έχουμε κι έναν κουμπαρά για τα λεφτά του. Επίσης προσπαθώ να τον κάνω να καταλάβει τη σχέση δουλειά-μισθός.Στην αρχή νόμιζε ότι τα χρήματα στην τράπεζα έρχονται μόνα τους. Αργότερα στο σχολείο θα του δίνω ένα ποσό ανά εβδομάδα και θα τον μάθω να τα διαχειρίζεται μόνος του.

Δίκιο έχετε όταν λέτε να μη μας πιάνει πανικός και ότι μπορεί κάποιος να πάρει φωτογραφία με το κινητό του το δρόμο. Αλλά νομίζω ότι το να βάζεις φωτογραφίες σε ένα site είναι κάτι διαφορετικό και είναι δικιά σου η ευθύνη.Είναι κάτι που το κάνεις εσύ ηθελημένα και είναι κάτι που θα μπορούσες να αποφύγεις.Το να σε σταμπάρει κάποιος στο δρόμο δε γίνεται με δική σου υπαιτιότητα. Στο site γράφεις πολλές φορές προσωπικά πράγματα,σκέψεις και γεγονότα. Βλέπω ότι γενικά σε αυτό το site(και αυτό μου άρεσε και γράφτηκα) μιλάτε σαν να είστε φίλες από πάντα και να πίνετε εκείνη τη στιγμή καφέ μαζί.Μιλάτε με λεπτομέρειες για πολλά πράγματα.Τι γίνεται όμως αν αναγνωρίσει κάποιος γνωστός το παιδί στη φωτογραφία και μάθει για σας πράγματα που δεν θέλατε να ξέρει; Eπαναλαμβάνω ότι αυτό κάνει το μέρος αυτό ενδιαφέρον αλλά εγώ γενικά είμαι καχύποπτη με το διαδίκτυο και φοβάμαι πολύ τις αρνητικές συνέπειες του. Γι αυτό θεωρώ ότι φωτογραφίες δεν πρέπει να κοινοποιούνται σε όλα τα μέλη αλλά μόνο σε συγκεκριμένα "ελεγμένα" άτομα.

Θα ήθελα κι εγώ να μάθω πως μπαίνουν τα τικεράκια όπως τα λέτε. Εγώ όμως έχω πρόβλημα με την ταχύτητα του site και κάποιες φορές κολάει. Έχω γραμμή με μεγάλη ταχύτητα και δεν έχω πρόβλημα με άλλα site. θα ήθελα να μου πείτε αν φταίει κάτι που διορθώνεται.

Η άποψη αυτή να μην κάνω τον β' επιπέδου γιατί δεν είμαι δολοφόνος(ιδίως από άτομα προσκείμενα στη θρησκεία) μου ακούγεται ως τη μεγαλύτερη ανευθυνότητα από τη μια μεριά και ως άρνηση και φόβος αντιμετώπισης της πραγματικότητας από την άλλη. Σκοπός δεν είναι να μη ξέρω τι πρόβλημα έχει το μωρό και να λέω μεγάλα λόγια(του στυλ δεν είμαι δολοφόνος). Σκοπός είναι να δεις πως θα αντιδράσεις αν θα σου πουν ότι υπάρχει κάποιο σοβαρό και ανίατο πρόβλημα.Τότε να δω τα κότσια ολων. Κι εγώ είμαι κατά της έκτρωσης αλλά υπάρχουν και όρια σε όλα. Και όπως είπαν ήδη οι υπόλοιπες μπορεί απλά να διαγνωστεί ένα αντιμετωπίσιμο πρόβλημα ή να δεις κάτι που θα χρειάζεται ειδική αντιμετώπιση σε μεγάλο ιατρικό κέντρο άμεσα μετά τη γέννηση.Για παράδειγμα ένα καρδιακό πρόβλημα που θα χρειάζεται άμεσα επέμβαση όπως συνέβη σε μια φίλη μου που ευτυχώς γέννησε Αθήνα και σώθηκε το μωρό. Αν είχε γεννήσει σε καμιά επαρχία μπορεί να είχαμε άσχημα αποτέλεσμα. Εύχομαι το καλύτερο.

ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑΚΙ έγραψε: Πριν 3 χρόνια είχε ένα ιατρείο και ξεγεννούσε στο γέννεσις.Τώρα δεν ξέρω

ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑΚΙ έγραψε: Πριν 3 χρόνια είχε ένα ιατρείο και ξεγεννούσε στο γέννεσις.Τώρα δεν ξέρω

ntina.ef. έγραψε: Υπάρχουν βιβλία στα μεγάλα βιβλιοπωλεία με πολλές ιδέες και προτάσεις για δημιουργική απασχόληση. Εγώ έχω ένα από μια σειρά που έχει 1 βιβλίο από 0-2 χρονών και 1 από 2-5χρονών.Τιμή κάθε βιβλίου περίπου 12ευρώ.

Εγώ πήγα στον Καρυδα στο ιατρείο του και ήταν πολύ καλός και υπομονετικός.Είχα κάποια προβλήματα στην αρχή της κύησης και κάποια ανεξήγητα από τους γιατρούς γεγονότα που μου είχαν δημιουργήσει πολλά άγχη σχετικά με την υγεία του εμβρύου. Μου εξήγησε και ασχολήθηκε πολλή ώρα. Η αδερφή μου πήγε στον Αθανασιάδη και μου είπε ότι ήταν πολύ βιαστικός αλλά θεωρείται πολύ καλός. Είναι μία σημαντική και πολύ συγκινητική εξέταση γιατί μπορείς να διακρίνεις και μόνη σου πολλά πράγματα ακόμα κι αν είσαι άσχετη.Εμείς με τον άντρα μου διακρίναμε μόνοι μας το φύλο του παιδιού πριν ακόμα μας πει τίποτα.Βέβαια ήταν αγόρι και είναι πιο εύκολο να το δεις. Γι αυτό απολαύστε αυτή την εμπειρία,ρωτήστε και μην πτοηθείτε από τη βιασύνη του/της γιατρού.Δουλειά τους είναι και πρέπει να τους θυμίζουμε ότι είμαστε άνθρωποι και όχι 140 ευρώ.

γεια σας θέλω να πω κι εγώ την εμπειρία μου και συγνώμη εξαρχής για τη μακροσκελή απάντηση. Εγώ γέννησα σε δημόσιο νοσοκομείο και οι μαίες μας πίεζαν πολύ να θηλάσουμε.Είχαν μία σταυροφορία υπέρ του θηλασμού και καλά έκαναν γιατί πολλές γυναίκες θέλουν να τα παρατήσουν με τη πρώτη δυσκολία ή μαστίτιδα.Όλη την ώρα έτρεχαν να μας δείξουν τον σωστό τρόπο και παρόλο που αυτές κρατούσαν τα παιδιά σε ενθάρρυναν να κρατάς το μωρό σου όσο πιο πολύ μπορείς(παρόλο που δεν επιτρεπόταν για κανένα λόγο συνοδός,ούτε ο πατέρας) για να το θηλάζεις απεριόριστα. Εγώ είμαι φανατική υποστηρίκτρια του θηλασμού και είχα διαβάσει και προετοιμαστεί ώστε να θηλάσω. Το μωρό μου όμως γεννήθηκε λίγο πρόωρα(3.5 εβδομάδες),με μικρό σχετικά βάρος,με καισαρική και έκανε ίκτερο στις 30 ώρες περίπου(δεν χρειάστηκε ευτυχώς φωτοθεραπεία) Ο ίκτερος τον έκανε αρκετά νωθρό και κοιμόταν αμέσως μόλις τον έπαιρνα αγκαλιά για θηλασμό.Δεν ξυπνούσε με τίποτα,ούτε με τσιμπήματα στα μάγουλα και πείραγμα της μυτης.Μόλις τον άφηνα κάτω ξυπνούσε κι έκλαιγε γιατί πεινούσε.Τον έπαιρνα και κοιμόταν αμέσως. Δεν είχα και σχεδόν καθόλου γάλα τις πρώτες μέρες(ίσως και λόγω της καισαρικής).Οι μαίες δεν με αφήναν να του δώσω ξένο γάλα και το μωρό αφυδατώθηκε και έχασε πολλά γραμμάρια.Φώναξα την παιδίατρο του νοσοκομείου και τους είπε ξεκάθαρα ότι το μωρό πρέπει να φάει για να μην ανεβάσει κι άλλο ίκτερο λόγω της αφυδάτωσης.Αυτές όμως τίποτα και δεν με άφηναν να βγάλω με θήλαστρο για να μην υπάρχει σύγχυση θηλών. Το μωρό μου με αυτή τη τακτική έγινε αδύναμο και δεν κατάφερε να θηλάσει ποτέ ικανοποιητικά.Συνεχίσαμε το θηλασμό με αυτό το ρυθμό,δηλαδή μία γουλιά,ύπνος,μία γουλιά,ύπνος.Κάθε θηλασμός διαρκούσε όλη μέρα κυριολεκτικά.Αυτό είχε ως συνέπεια το μωρό να είναι νευρικό γιατί δεν μπορούσε να χορτάσει και να κοιμηθεί συνεχόμενα. Έπαθα και 2 φορές μαστίτιδα(13 ημερων η πρωτη και 40 ημερών η δεύτερη) γιατί δεν άδειαζε καλά το στήθος.Θήλασα με τη πρώτη μαστίτιδα παρόλο που πήρα αντιβίωση.Τη δεύτερη φορά το έβγαζα και το πετούσα γιατί έπρεπε πάλι να πάρω αντιβίωση και ο παιδίατρος είπε να μη τον επιβαρύνουμε τόσο σύντομα και δεύτερη φορά. Πήρα πολλές συμβουλές από μαίες,έκανα τηλέφωνα σε έναν σύλλογο μητέρων που συμβουλεύουν νέες μητέρες ως προς το θηλασμό,δοκίμασα άπειρες στάσεις και τεχνικές. Άντεξα 2.5 μήνες,μετά έπρεπε να γυρίσω στη δουλειά και άρχισα να βγάζω γάλα με θήλαστρο και να του το δίνω με μπιμπερό για άλλους 7 μήνες. Με όλα αυτά θέλω να πω ότι κάθε παιδί και κάθε μάνα είναι ξεχωριστές περιπτώσεις και όλες οι συμβουλές είναι γενικές.Τις ακούς αλλά πρέπει να εμπιστευτείς και το ένστικτό σου για να δεις τι σου ταιριάζει.Εγώ πιστεύω ότι αν με είχαν αφήσει οι μαίες να πράξω όπως νόμιζα θα τα είχαμε καταφέρει γιατί το παιδί έπιανε σωστά το στήθος και είχα την υπομονή να το κάνω. Ξέρω περιπτώσεις που το μωρό ήταν σε θερμοκοιτίδα 2,5 μήνες,η μάνα του έβγαζε το γάλα της με θήλαστρο όλον τον καιρό και μετά το παιδί θήλασε από το στήθος κανονικά για ένα χρόνο. Η αδερφή μου θήλασε πρώτη φορά μετά τις 7 μέρες γιατί το μωρό ήταν στη θερμοκοιτίδα. Κι άλλα μπορεί να πάθουν αυτή τη σύγχυση θηλών με την πρώτη φορά που θα πιουν μπουκάλι. Επίσης έχω φίλη που έβγαζε από την αρχή γάλα με θήλαστρο γιατί δεν είχε θηλές και το γάλα αυξανόταν όσο περνούσε ο καιρός.Δεν κόβεται με το θήλαστρο. Θα έχεις υπομονή κι επιμονή αλλά δεν χρειάζεται υστερία με το θηλασμό σαν διαδικασία.Σημαντική είναι η επαφή κατά τη διάρκεια του θηλασμού και βοηθάει ψυχολογικά και τους δύο αλλά πιο σημαντικό είναι το ίδιο το γάλα,για τις πρωτείνες του και τα αντισώματά του. Οπότε αν για κάποιο λόγο το παιδί δεν μπορεί να θηλάσει,ΑΦΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΕΠΑΡΚΩΣ,η γνώμη μου είναι να πεις ναι στο θήλαστρο.Βέβαια ομολογώ ότι είναι μία δύσκολη διαδικασία και όχι τόσο απλή όσο ο θηλασμός αλλά από το να χάσει το παιδί σου το αναντικατάστατο μητρικό γάλα το κάνεις κι αυτό. Εύχομαι καλή επιτυχία!