Καλησπέρα και χρόνια πολλα!
Πέρασα κι εγώ από τη φάση της υστερίας μέχρι της παράνοιας μπορώ να πω...
Το καλοκαίρι που έμαθα ότι είμαι έγκυος και πριν κάνω την πρώτη επίσκεψη στη γιατρό μου, βρέθηκα για διακοπές (τις είχαμε κανονίσει από πολύ νωρίς) στη Σκόπελο. ΤΙ ΤΟ ΗΘΕΛΑ! Είχα που είχα τρελή αυπνία από τις ορμόνες, άνοιγα τηλεόραση να χαζέψω και το μονο που κατάφερα ήταν να πάθω κάτι απανωτές κρίσεις πανικού... Τα καναλια με τρέλαναν. Και ακόμα τότε όχι εμβόλιο δεν υπήρχε, καλά καλά ούτε ότι είναι μια απλή γρίπη δεν ξέραμε. Ο Ευαγγελάτος πάντως ήταν σίγουρος ότι πολλοι από μας θα πεθάνουμε...
Και να οι ταχυκαρδίες, ο ιδρώτας, η συχνοουρία.... Ένα βράδυ, είχα πιστέψει πραγματικά ότι θα κολλήσω γρίπη και θα χάσω το παιδί, θυμάμαι η καρδιά μου είχε τρελαθεί και δεν μπορούσα να αναπνεύσω....
Δεν το πίστευα....
Φύγαμε όπως όπως το πρωί σαν κυνηγημένοι. Το διάστημα από τότε ως τώρα το περνάω με λιγότερο πανικό αλλά με πολύ προφύλαξη. Ο σύζυγος είναι δάσκαλος που σημαίνει ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ καθημερινά.... Μπαίνει σπίτι,μετά στο μπάνιο,μετά με πλησιάζει. Κάθε μέρα. Μπορώ να σας πω ότι παρόλο που αρρώστησαν σχεδον τα 2/3 των μαθητών του (το σχολείο δεν έκλεισε λόγω νοοτροπίας... άλλη ιστορία αυτή) και οι υπόλοιποι 4 δάσκαλοι ο σύζυγος κατάφερε να τηρεί ευλαβικά τα βασικά για να μας προστατέψει.(Παράθυρα ανοιχτά, οινοπνευμα στα χέρια, κλπ.)
Η γιατρος μου δεν πήρε την ευθύνη να μου πει όπως και οι περισσότεροι γιατροί, να κάνω ή όχι το εμβόλιο.
Εγώ πραγματικά ηρέμησα όταν έμαθα για μια φίλη μου που κόλλησε τη γρίπη στο 2ο μήνα και την πέρασε στο πόδι μαζί με τα άλλα 2 παιδιά της. Εξακριβωμένα κρούσματα. Με τόσα σκευασματα που παίρνουμε αυτή την περίοδο είναι λογικό ο οργανισμός να είναι πιο ισχυρός.Αλλιως από τις 50.000 εγκύους αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να ακούμε καθημερινά μόνο δυσάρεστα. Επομένως, κουράγιο. Ο πανικός έκανε πιθανόν πεισσότερο κακό στο μπέμπη μου από ότι ή γρίπη...αυτή καθαυτή.