fotin

Ναι, για την Ηπατήτιδα Α μου είχε πει μάλλον, αλλά ο συγκεκριμένος παιδικός δεν το ζήτησε. Φαντάζομαι οτι είναι στην πολιτική του κάθε σταθμού, τι να πω. Αλλά όλα τα άλλα που ήταν προγραμματισμένα να τα κάνουμε, τα έχουμε κάνει, οπότε, τι να πω, την πήρα σήμερα την βεβαίωση, φωτοτυπία βιβλιαρίου δεν μου ζήτησαν καν. Ευχαριστώ κορίτσια! Να χαίρεστε τα βλαστάρια σας!

Κορίτσια πείτε μου κι εσείς... Μόλις έγραψα τον μικρό μου στον παιδικό. Η προηγούμενη παιδίατρος (την αλλάξαμε λόγω μετακόμισης σε άλλη πόλη) μου είχε πει οτι αν τον πάω παιδικό θα ζητήσουν απο κει να κάνει ένα εμβόλιο (δεν θυμάμαι ποιο, ή της ηπατήτιδας ή της ανεμοβλογιάς αν δεν κάνω λάθος). Απο τον παιδικό μου ζήτησαν βεβαίωση οτι έχει κάνει όλα τα μέχρι στιγμής εμβόλια (τα οποία τα έχει κάνει) αλλά δεν μου ζήτησαν να κάνει κάποιο έξτρα συγκεκριμένο. Πήρα τον καινούριο παιδίατρο και η γραμματέας με ρώτησε αν τα έχει κάνει όλα μέχρι στιγμής και της είπα ναι οπότε μου είπε να πάω σε εκείνη να μου δώσει μια βεβαίωση και οτι δεν χρειάζεται να πάω στον ίδιο τον γιατρό. Λέτε να πρέπει να δει και ο γιατρός το βιβλιάριο των εμβολίων? Αυτός αποφασίζει ή είναι θέμα του κάθε παιδικού σταθμού να ζητήσει κάποιο εμβόλιο συγκεκριμένα? Τι λέει η εμπειρία σας?

Σ'ευχαριστώ Ευφροσύνη μου, με καθησύχασες...Ανησυχήσαμε με τον άντρα μου λίγο, τι στο καλό παθαίνει, πού οφείλεται αυτό? Και σπάνια τον έχω ξυπνήσει εγώ, αυτό το έχει πάθει μόνο όταν ξυπνάει μόνος του. Αχ αυτά τα παιδάκια μας, μας κανουν να ανησυχούμε...Να χαίρεσαι την κορούλα σου κι εσύ!

Αχ κορίτσια, με αντάλλαγμα δεν δέχεται με τίποτα, το δοκίμασα, χυμό δεν πίνει, οπότε η λύση μάλλον απ΄οτι καταλαβαίνω είναι το κεφαλοκλείδωμα. Δεν ήθελα να τον ζορίσω μην του μείνει κανένα ψυχολογικό αλλά θα το κάνω, τι να κάνω? Σας ευχαριστώ μανούλες!

Καλησπέρα σε όλες. Ο γιός μου είναι 2 χρονών και μετά τον μεσημεριανό ύπνο, μόλις ξυπνάει, κάποιες φορές, ενώ φωνάζει εμένα ή τον μπαμπά του να πάμε μέσα και λέει ''έλα έλα'', είναι σαν να κοιμάται ακόμα, κάνει νευρικές κινήσεις με το σώμα του σαν να μην θέλει να τον σηκώσω, σαν να θέλει να κοιμηθεί κι άλλο και μόλις του μιλήσουμε βάζει τα κλάματα σπαρακτικά, μπορεί να κλαίει και για 1 ώρα απαρηγόρητος, χωρίς να μπορούμε να τον ηρεμήσουμε, μπορεί να λέει συνέχεια την ίδια λέξη όπως ''αγκαλίτσα'' ή ''μαμάκα'' ή ''όχι, όχι'', αλλά το βλέμα του είναι λίγο απλανές, σαν να είναι ακόμη σε λήθαργο, φαίνεται τρομαγμένος αλλά και σαν να μην έχει απόλυτη συναίσθηση, τον ρωτάμε κάτι και απαντάει μεν, αλλά φαίνεται να είναι ακόμη κοιμισμένος. Τι μπορεί να είναι αυτό? Κάποιο άσχημο όνειρο που βλέπει ή μήπως υπνοβατεί? Ξέρει καμία για υπνοβασία στα παιδάκια? Ανησυχώ να σας πω την αλήθεια...

Καλησπέρα σας! Το παιδάκι μου είναι 2 χρονών και μέχρι πρότεινως δεν είχε πρόβλημα με το να πάρει σιροπάκι, είτε του το δινα με σύριγγα ή με κουταλάκι το κατέβαζε (ντεπόν, algofren, κάποια στιγμή χρειάστηκε σταγόνες ζιρτέκ και 1-2 φορές του έδωσα πονστάν αλλά δεν του άρεσε, έλεγε όχι αλλά το κάτάπιε). Τώρα επειδή βγάζει τα πίσω δόντια και είναι ανήσυχος το βράδυ, είπα να του δώσω πονστάν και την πρώτη φορά το κατέβασε, μια άλλη βραδιά που πήγα να ξαναδώσω όμως αντέδρασε πολύ άσχημα, κλάμα, δεν το δεχόταν με τίποτα, όχι μόνο το πονστάν αλλά και κανένα άλλο. Τον πίεσα λίγο να το πάρει με το ζόρι αλλά νομίζω τα έκανα χειρότερα. Τώρα όποτε του αναφέρω για σιροπάκι φεύγει τρέχοντας και φωνάζει όχι όχι, με κάνέναν τρόπο δεν μπορέσαμε να τον πείσουμε. Αν αρρωστήσει και χρειαστεί κανένα αντιπυρετικό, χτύπα ξύλο, τι θα κάνω? Πώς θα του το δώσω? Το πήρε πολύ στραβά και αγχώθηκα λίγο. Καμιά σας με το ίδιο πρόβλημα?

Πωλείται σετ νεοκλασικό έπιπλο μπαούλο, καθρέφτης, καρέκλα σκαλιστά. Διαστάσεις μπαούλου (Μ: 106, Β: 47, Ύψος: 47). Τιμή 300 € συζητήσιμη. Πωλούνται και ξεχωριστά. Μόνο για τη πόλη της Λάρισας

Πωλείται πλυντήριο πιάτων INDESIT ελάχιστα χρησιμοποιημένο (μήκος: 45 cm, ύψος: 85 cm, βάθος: 58 cm). Τιμή 250 € συζητήσιμη. Μόνο για την πόλη της Λάρισας

Τα ρούχα είναι για αγόρι, ελαφρώς μεταχειρισμένα. Αν τυχόν κάποια ενδιαφέρεται για όλα, τα αφήνω 100 € (από 135 €). Για 3 χρονών: Τζιν πουκάμισο Explorer Navigator Kids, 5 €. Για 4-5 χρονών: Θαλασσί πουκάμισο Matou France, 7 €. Για 4-5 χρονών: Λευκό πουκάμισο New College, 6 €. Για 4-5 χρονών: Παντελόνι γκρι – μπεζ με τσέπες Sisley (αριστερα) 8 €, παντελόνι τζιν Zara (δεξιά) 7 €, και τα δύο μαζί 13 €. Για 5-6 χρονών: Κοντομάνικο καρό πουκάμισο Zara, 5 €. Για 5-6 χρονών: Κοντομάνικο πουκάμισο Burberry, 10 €. Για 5-6 χρονών: Μακρυμάνικο καρό πουκάμισο Zara με γκρι κουκούλα που βγαίνει, 7 €. Για 5-6 χρονών: Γαλάζιο κοντομάνικο T-shirt Zara, 3 €. Για 5-6 χρονών: 3 παντελόνια τζην Zara, από 7 € το καθένα, και τα 3 μαζί 18 €. Για 5-6 χρονών: Καφέ παντελόνι υφασμάτινο Zara με λάστιχο στη μέση, 8 €. Για 5-6 χρονών: Υφασμάτινα παντελόνια Benetton, μπλε και χακί, 10 € το καθένα, και τα 2 μαζί 18 €. Για 5-6 χρονών: 3 βερμούδες τζην Zara, 6 € η μία, και οι 3 μαζί 15 €. Για 7-8 χρονών: Παντελόνι τζιν Sam 0 13 και γκρι –μπεζ T-shirt Zara, και τα δύο μαζί 10 €.

Σε ευχαριστώ πολύ!

Ευχαριστώ για τις ιδέες! ΚΑ1 θα ήθελα αν σου είναι εύκολο τη συνταγή σου!

Καλημέρα σε όλες! Το Σάββατο έχει ο μικρός μου τα δεύτερα του γενέθλια και λόγω οικονομικής στενότητας είπα να κάνω εγώ μια τούρτα, μια που θα το γιορτάσουμε μεταξύ μας (παππούδες, θείοι κτλ). Ρώτησα σε ζαχαροπλαστείο και κοστίζει γύρω στα 30 ευρώ, οπότε θεώρησα οτι με μισά χρήματα μπορώ να την κάνω μόνη μου. Θα ήθελα λοιπόν καμιά ιδέα, καμιά εύκολη και χαρούμενη συνταγή αν ξέρετε! Ευχαριστώ!

Ααααααααααααχ, σε καταλαβαίνω απόλυτα! Έχω άνεργο σύζυγο!!! Και οι δύο μέσα στο σπίτι και με το μωρό, τι να σου πω! Μάχη γίνεται!!!

Είμαι κι εγώ μια μανούλα που από τότε που γέννησα δεν ξαναδούλεψα και συμφωνώ απόλυτα οτι είναι πολύ δύσκολο. Απλά δεν έχω κανέναν να μου κρατήσει το μωρό κι απ΄το να πάρω μια ξένη γυναίκα προτίμησα να μείνω εγώ σπίτι. Κάποια στιγμή τρελαίνεσαι, είσαι συνέχεια πάνω απ' το παιδί, ξυπνάς, ταίζεις, αλλάζεις πάνα, κοιμίζεις, ξαναταίζεις, ξανααλλάζεις πάνα, νανουρίζεις, παίζεις, πας βόλτα το μωρό, να μην αναφέρω και τις δουλειές στο σπίτι, σιδέρωμα μαγείρεμα που σε περιμένουν! Εγώ προσωπικά έχω σαλτάρει ουκ ολίγες φορές, μπούχτισα, βάλτωσα, πνίγομαι, περιμένω μήπως και μπορέσουμε οικονομικά να τον στείλουμε τον μικρό μας παιδικό μπας και μπορέσω να ψάξω για καμια ημιαπασχόληση. Δεν λέω οτι οι εργαζόμενες μανούλες δεν κουράζονται, προς θεού, απλά η διαφορά είναι οτι ξελαμπικάρουν, βλέπουν κόσμο, λένε μια κουβέντα, κάτι βρε παιδί μου. Και μόνο που βγαίνουν απο το σπίτι, περιποιούνται τον εαυτό τους, ντύνονται κτλ, είναι μεγάλη υπόθεση!

Κάθε καλοκαίρι φυτεύει στον κήπο ντομάτες, κολοκυθάκια, πιπεριές κτλ, αλλά μας λέει να πάμε να τα πάρουμε. Βρε κορίτσια, για να κάνω με το αμάξι 250 χλμ θέλω 80 ευρώ βενζίνη + διόδια, δεν αξίζει τον κόπο να πάω να πάρω ντομάτες και αγγουράκια. Δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να κάνει δέματα και να μας τα στείλει με ΚΤΕΛ ή με κάποιον άλλο τρόπο,παρόλο που του το είπαμε κι εγώ και ο αδερφός μου (όλο δικαιολογίες βρίσκει) και ο ίδιος βάζει μπροστά ότι καίγεται το καλοκαίρι από τις πολλές δουλειές και δεν μπορεί να έρθει να φέρει. Ενεργός γεωργός είναι ακόμη, πάει κανονικά στα χωράφια αλλά παίρνει και μια αναπηρική σύνταξη. Εγώ ξέρω καλά ότι έχει περίσσευμα, έστω και μικρό, αλλά είναι ο χαρακτήρας του τέτοιος. Καταρχήν είναι πολύ αυταρχικός και αρκετά εγωκεντρικός θα έλεγα. Δεν λέω πως δεν τον αγαπάω, προς θεού, γονείς μου είναι και μας μεγάλωσαν αρκετά καλά θα έλεγα, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα του εγγονού νομίζω πως έχει φάουλ. Γενικά είναι του στυλ ''εγώ τα μεγάλωσα τα παιδιά μου, τώρα παντρεύτηκαν, πήραν το δρόμο τους, όσο για τον μικρό, έχει μάνα και πατέρα''. Όταν γεννήθηκε ο μικρός, το μόνο που πήρε είναι ένα καρότσι, κι αυτό μετά από μια μικρή δική μου ''ζητιανιά'' να το πω...Κούνια δεν είχαμε λεφτά να πάρουμε και δανειστήκαμε μια παλιά κάποιου συγγενή που ήταν στο υπόγειο, με μούχλα κτλ. Τα ήξεραν όλα αυτά και η μαμά μου και ο μπαμπάς μου, αλλά καμιά κίνηση. Δεν έχω απαίτηση να δίνει σ' εμένα χρήματα, αλλά στο 1ο του εγγόνι βρε παιδιά? Που το βλέπει αραιά και πού? Άλλοι παππούδες και γιαγιάδες ξετρελαίνονται με τα εγγόνια τους. Και να του μιλήσω ξέρω ότι θα παρεξηγηθεί, θα κατεβάσει μούτρα και θα νομίζει ότι μου βάζει λόγια ο άντρας μου, θα με θεωρήσει αχάριστη κτλ. Τον ξέρω τον χαρακτήρα του. Θα χαλάσουμε τις καρδιές μας χωρίς αποτέλεσμα... Τελοσπάντων, συγχωρέστε με αν έγινα κουραστική, σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, να είστε καλά!

Για πείτε μου βρε κορίτσια, ποιες από εσάς έχετε βοήθεια οικονομική από τους δικούς σας γονείς ή από τους γονείς του συζύγου σας? Εμείς έχουμε ένα παιδάκι και εγώ είμαι άνεργη από τότε που γέννησα, ο δε άντρας μου έκλεισε την επιχείρηση λόγω κρίσης οπότε έμεινε κι αυτός χωρίς δουλειά. Ζούμε με κάποια εισοδήματα αλλά τα βγάζουμε πέρα δύσκολα, ο πεθερός μου δεν ζει (αν ζούσε θα βοηθούσε σίγουρα), η πεθερά μου είναι χαμηλοσυνταξιούχος οπότε δεν έχουμε απαίτηση, αλλά οι γονείς μου (βασικά ο πατέρας μου -γεωργός στο επάγγελμα- διαχειρίζεται τα οικονομικά τους, η μάνα μου κάνει οικιακά και δεν έχει δικό της ταμείο), βγάζει την ουρά του απ' έξω, δεν μας ρώτησε ποτέ αν χρειαζόμαστε κάτι, το παιδί το βλέπει κάθε 1-2 μήνες καθώς είμαστε μακριά και παρόλο που είναι και το 1ο εγγόνι, δεν βλέπω και καμιά ιδιαίτερη αδυναμία, να του δώσει χρήματα, να του ψωνίσουν ρούχα, παπούτσια κτλ. Το Πάσχα του πήρε μια κούνια κρεμαστή για το χωριό, 20 ευρώ, και δεν του έδωσε άλλο χαρτζιλίκι. Πέρυσι στα πρώτα γενέθλια έδωσε 50 ευρώ και πήραμε ένα ποδηλατάκι. Η καημένη η μαμά μου όποτε έρχεται από το υστέρημά της ψωνίζει και κάτι στον μικρό, αλλά ο πατέρας μου απαράδεκτος. Όποτε πάμε στο χωριό και καθόμαστε, εντάξει, θα ψωνίσει ένα πακέτο πάνες, τα γιαουρτάκια του, τα φρούτα του, αλλά ως εκεί. Εγώ ξέρω από άλλα ζευγάρια οτι οι γονείς τους βοηθάνε πολύ, ακόμα και σε μηνιαία βάση με ένα ποσό τα παιδιά τους, που τώρα λόγω κατάστασης το έχουν ανάγκη πραγματικά. Και όπως και να το κάνουμε, πιστεύω πως οι γονείς μας στην πλειοψηφία τους έχουν κάποιο κομπόδεμα, έζησαν καλύτερα χρόνια από μας. Ξέρω οτι ο πατέρας μου έχει μια σχετικά άνεση, δε λέω οτι είναι πλούσιος, αλλά το κάτι παραπάνω θα μπορούσε να το κάνει για το εγγονάκι του, αν όχι για μας. Δεν ξέρω αν ζητάω πολλά ή αν είμαι υπερβολική, πάντως το έχω παράπονο που δεν με ρώτησε ποτέ αν μας λείπει κάτι για το παιδί και στεναχωριέμαι... Συγνώμη αν σας κούρασα, περιμένω και τις δικές σας απόψεις και εμπειρίες...

Καλησπέρα κι από μένα και καλωσόρισες. Είμαι η Φωτεινή και έχω ένα αγοράκι 21 μηνών. Εδώ θα βρεις μια πολύ καλή παρέα, θα λύσεις πολλές απορίες και προβληματισμούς και θα κάνουμε πολλές κουβεντούλες!

Καλημέρα σε όλες! Δεν μπόρεσα χθες βράδυ να μπω, μια φοβερή ημικρανία με ταλαιπώρησε. Λοιπόν, οι εξετάσεις βγήκαν όλες καλές, είμαι πολύ χαρούμενη που είναι καλά το παιδάκι μου! Η παιδίατρος μου είπε ότι μέσα στο καλοκαίρι θα ξεπρηστούν, να μην ανησυχώ καθόλου. Μόνο που βρήκαμε οτι τελικά ο μικρούλης μου έχει το στίγμα (όπως και ο μπαμπάς του άλλωστε). Μακάρι όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι υγιή, κανένα δεν πρέπει να είναι αρρωστούλι... Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση, να χαίρεστε τα αγγελούδια σας!

Βγήκαν οι μισές, τις πήρα τηλεφωνικά και δεν φαίνεται να είναι κάτι ανησυχητικό, μόνο ο αιματοκρίτης είναι λίγο χαμηλός, αλλά τα λευκά αιμοσφαίρια που φοβόμουνα είναι φυσιολογικά. Οι δείκτες για το συκώτι φαίνονται καλοί, αλλά σήμερα θα βγουν και οι υπόλοιπες, κάποια αντισώματα δηλαδή (δεν κατάλαβα και τι ακριβώς να σας πω την αλήθεια) και θα τις πάω το απόγευμα να τις δει η γιατρός μας. Λίγο ησύχασα γιατί φοβόμουνα για τα λευκά που όταν είναι ανεβασμένα ξέρω ότι είναι κάτι κακό, αλλά ευτυχώς είναι οκ. Ο αιματοκρίτης μπορεί να είναι και το στίγμα, το έχει ο μπαμπάς. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον Τόνια μου και όλες σας, θα σας έχω νεότερα το βράδυ.

Κορίτσια πρήστηκαν λίγο και οι αδένες της μασχάλης. Πήγα στην παιδίατρο και μου έγραψε αιματολογικές εξετάσεις. Σήμερα τις κάναμε, περιμένουμε εύριο τα αποτελέσματα...πολύ άγχος...

Καταρχήν σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας. Εμείς μένουμε Θεσσαλονίκη, οπότε είναι δύσκολη η πρόσβασή μας στο παίδων, όχι ότι αν χρειαστεί δεν θα πάμε, αλλά πριν καταλήξουμε εκεί, θα ξαναπάρω την παιδίατρο μήπως και μας πει για εξετάσεις που μπορούμε να κάνουμε εδώ. Πυρετό δεν έκανε, ούτε άλλα συμπτώματα έχει το παιδί. Εξ αρχής εμάς δεν ήταν τόσο πρησμένοι όσο περιγράφετε, με το ζόρι το παρατηρήσαμε με τον άντρα μου, είναι τόσο λίγο πρησμένοι που με την πρώτη ματιά δεν φαίνονται και απ' ότι παρατηρώ δεν είναι το ίδιο πρησμένοι κάθε μέρα, μια μέρα μπορεί πιο λίγο, άλλη λίγο περισσότερο. Ξέρω ότι αν αρχίσω να διαβάζω και να το ψάχνω με εξετάσεις θα αγχωθούμε πάρα πολύ, η παιδίατρος ήταν καθησυχαστική και την εμπιστεύομαι, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου όλο και το σκέφτομαι. Μάλλον θα της πω να κάνουμε κάποιες εξετάσεις, έτσι για να μου φύγει απ' το μυαλό...

Κορίτσια καλησπέρα. Πείτε μου σας παρακαλώ, όποια γνωρίζει κάτι... Ο γιός μου εδώ και 2 εβδομάδες περίπου έχει πρησμένους λεμφαδένες στο λαιμό, στην αρχή πρήστηκε ο ένας και μετά από μερικές μέρες και ο άλλος. Πήρα τηλ την παιδίατρο και μου είπε δεν είναι τίποτα, μήπως πέρασε κάποια ίωση, κάποιο κρύωμα, της λέω όχι, δεν αρρώστησε καθόλου. Μου είπε να μην ανησυχώ και αν παρατηρήσω περαιτέρω πρήξιμο ή πυρετό, τότε να πάμε. Εγώ καλού κακού όμως επειδή μεσολαβούσαν οι αργίες του Πάσχα της τον πήγα γιατί αγχώθηκα, τον εξέτασε, δεν βρήκε κάποιο κρυολόγημα, όλα καλά και μου είπε να μην ανησυχώ, θα φύγει το πρήξιμο όπως ήρθε. Ακόμη είναι πρησμένοι, το παιδί όμως φαίνεται μια χαρά στην υγεία του, τρώει, κοιμάται, παίζει, είναι ζωηρό, γεμάτο ενέργεια, δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε κάτι. Παρόλα αυτά αγχωνόμαστε λίγο κι εγώ και ο μπαμπάς του. Μήπως πρέπει να πάρω κι άλλη γνώμη? Να το ψάξω καλύτερα? Απ΄ ότι διαβάζω και ακούω, το πρήξιμο των λεμφαδένων είναι άμυνα του οργανισμού για κάτι...Σε τι όμως αμύνεται? Έχει συμβεί σε κάποιας το παιδάκι κάτι παρόμοιο? Και αν ναι, τι κάνατε?

Xtinaki δεν έχω λόγια...δεν ξέρω τι να πω, δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς, κλαίω μαζί σου, κουράγιο μόνο μπορώ να σου ευχηθώ, να στηρίζεστε μεταξύ σας με τον αντρούλη σου και εύχομαι ολόψυχα σύντομα να κάνεις την οικογένεια που ονειρεύεστε...

Dreamgirl, αν σου πω κοπέλα μου οτι είμαστε ακριβώς ομοιοπαθείς? Ακριβώς όμως! Πόσο σε καταλαβαίνω! Περνάω ακριβώς την ίδια κατάσταση, ο μικρός μας είναι 20 μηνών, ο άντρας μου είναι ΤΕΛΕΙΩΣ κάθετος για 2ο παιδί, κυρίως λόγω οικονομικών, εγώ θα ήθελα να έχει ένα αδερφάκι το παιδί μου, αλλά να σου πω την αλήθεια δεν τον πιέζω, είμαστε νέοι ακόμα (σχετικά), εγώ 32 εκείνος 35, οπότε έχω μια κρυφή ελπίδα μέσα μου οτι μπορεί και να αλλάξει κάποια στιγμή γνώμη...μπορεί και όχι, τι να πω...Στεναχωριέμαι βέβαια που τον βλέπω τόσο αρνητικό, αλλά δεν θέλω να του είναι και ανεπιθύμητο ένα 2ο νινί. Σου εύχομαι να βρείτε την άκρη, να χαίρεστε τώρα το μωράκι σας, έχεις καιρό ακόμη, είναι πολύ μικρό ακόμη, και ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή! Να είσαι καλά κι εσύ και ο γιόκας σου!

Καλησπέρα σε όλες. Μια ερώτηση για όποια γνωρίζει σας παρακαλώ... Είμαστε δύο άνεργοι γονείς και για να δουλέψω τουλάχιστον εγώ (είναι πιο εύκολο να βρω δουλειά, παρά ο σύζυγος, για διάφορους λόγους), θα ήθελα να πάω τον μικρό από τον Σεπτέμβρη σε δημόσιο παιδικό. Η ερώτησή μου λοιπόν είναι αν δέχονται παιδιά άνεργων γονιών, ποιες είναι οι προυποθέσεις δηλαδή για να πάρουν το παιδί, πρέπει οπωσδήποτε να εργάζεται η μητέρα? Για να μπορέσω να τον στείλω πρώτα και μετά να αρχίσω να ψάχνω, να έχω ελεύθερο χρόνο να πηγαίνω σε συνεντεύξεις, δοκιμαστικά κτλ. Παίζει και μέσον απ' ότι έχω ακούσει (όχι ότι έχουμε), ή αυτό είναι ράδιο αρβύλα?