Αννιώ, δεν ξερω αν θα σε βοηθήσω με αυτά που θα πω...
Όταν έμαθα οτι είμαι έγκυος για δεύτερη φορά, κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό! Όταν πια άρχισαν & οι εμετοι, ήμουν μια ομορφιά! Είχα άλλη μια πολύ δύσκολη εγκυμοσύνη & επιλέον έναν απαιτητικό μπόμπιρα που δεν καταλάβαινε γιατί η μαμά του είναι τάβλα.
Μέχρι να γεννήσω, έκλαιγα για το παιδάκι μου που δεν θα έχει την αποκλειστικότητα της μαμάς του & φοβόμουν πως δεν θα μπορέσω ποτέ να αγαπήσω το καινούριο μωρό!
Απο όταν όμως γεννήθηκε ο μικρός, η μέρα με τη νύχτα! Δεν λέω, είναι πολύ κουραστικά με δύο παιδιά, ειδικά αν δεν έχεις καμία ουσιαστική βοήθεια όπως εγω, αλλά τελικά η ευτυχία σου δεν μοιράζεται όπως νόμιζα, διπλασιάζεται. Άσε που τώρα έχουν αρχίσει τα μεταξύ τους παιχνίδια & είναι μια απόλαυση!!!
Και δεν είμαι απο τις μανούλες που ζουν στο συννεφάκι τους & τα βλάπουν όλα ροζ -μακάρι να ήμουν-, μάλλον λίγο στριμμένη θα με χαρακτήριζα
Οπότε για να τα βλέπω εγώ καλά τα πράγματα, υπάρχει ελπίδα για όλους