Ιφιγένεια μου σ'ευχαριστώ για την απάντηση σου... Τον έρωτα μου τον απολαμβάνω,ειλικρινά,δεν σκέφτομαι τίποτα εκείνη την ώρα και το κάνω επειδή το θέλω και όχι επείδη πρέπει Ούτε άγχος έχω εκείνες τις στιγμές του πάθους (σου μιλώ ειλικρινά και όχι για να δικαιολογηθώ). Το άγχος και η ανυπομονησία είναι στην αναμονή της ακατανόμαστης Όσο για τον άντρα δεν του λέω τι κάνω,ούτε τον αγχώνω,απλά με ρωτά εκείνος αν είναι ή όχι γόνιμες μέρες... Σ'ευχαριστώ και πάλι που μου μίλησες με θάρρος,αυτό με έκανε να νιώσω ωραία!!! Βλέπεις δεν έχω φίλες(μόνο την αδερφή μου,αλλά έχει 3 παιδάκια,που να την ενοχλώ με τα δικά μου ) ) με τις οποίες να μπορώ να μοιραστώ τα συναισθήματα μου και μιλώντας μαζί σας νιώθω καλύτερα :silly: Να'σαι πάντα καλά!!! Χ Χ Χ