Elenitsa_2

Συγχαρητήρια, όχι άγχος!! όλα καλά μέχρι τέλους με το καλό το μωράκι σου

Να σου ζήσει το μπεμπάκι πάντα γερό και καλότυχο να είναι! Καλή λοχεία να έχεις.

καλησπέρα κι από εμένααα εγώ δεν έχω σαραντήσει ακόμη και ανυπομονώ πότε θα περάσει ο καιρός να μπορέσω να κάνω κι άλλο παιδάκι (γέννησα με καισαρική, γι αυτό). εγώ δεν έβαλα κιλά και με το που βγήκα απ το νοσοκομείο εξαφανίστηκαν 10 κιλά από πάνω μου αυτομάτως και όλοι με βρίσκουν πιο αδύνατη από πριν μείνω έγκυος.... καλό αυτό!!

Αχ τι ωραίες στιγμές!!! :woohoo: τις νοσταλγώωωωωωω..... άντε με το καλό κοριτσάκι μου να το κρατήσετε στην αγκαλιά σας να τρελαθείτε περισσότερο!!!

Συγχαρητήρια κοριτσάκι μου!!! όλα καλά να πάνε μέχρι τέλους και να κρατήσεις στην αγκαλιά σου ένα γερό μωράκι!!! με το καλό και η Παναγίτσα μαζί σου

Nα σου ζήσει ο μικρούλης σου, να τον χαίρεσαι και να χαίρεσαι και το πρώτο σου παιδάκι!! πάντα γερά να είναι και τα δυο και να τα δεις όπως επιθυμείς! καλή λοχεία

Να σου ζήσει ο μικρός Νικόλας και πάντα τυχερός να ναι στη ζωή του να τον δεις όπως επιθυμείς!!!! υπέροχη βάφτιση!!!

Να ευχηθώ κι εγώ με τη σειρά μου υγεία αγάπη και ευτυχία σε όλες τις οικογένειες του Mammy και σε όλο τον κόσμο! με το καλό να έρθουν τα μωράκια σας φίλες μου εσείς που τα περιμένετε, και σύντομα με γεμιστές κοιλίτσες οι φίλες μας που προσπαθούν. σε μας τις υπόλοιπες, να τα χαιρόμαστε και να ναι πάντα γερά και δυνατά... κλείνοντας θα θελα να πω στον άντρα μου.... μωρό μου σ αγαπάω τρελάαααα... πότε θα μου πάρεις εκείνες τις Doc Martens μποτούλες που είδα???????

Χρόνια πολλά κι από εμένα Νελλάκι μου, να σου ζήσει! Χρόνια πολλά Βουλάκι, να τη χαίρεσαι τη κορούλα σου! φιλιά πολλά σε όλες σας

Να σου ζήσει ο γιος και να γίνει γερός σαν βράχος!!! γερή να είσαι πάντα και να μη χάνεις τη δύναμή σου και το κουράγιο σου!! Η Παναγίτσα κοντά σας

bourique1983 έγραψε: χαχα με πρόλαβες!!! αυτό σκέφτηκα κι εγώ όταν είδα το όνομα btw είναι ΤΕΛΕΙΟ! Μη το αλλάξεις!!

Συγχαρητήρια κοριτσάκι όλα θα πάνε καλά και εύχομαι ένα γερό μωράκι

Βάνια, ακριβώς αυτή είναι η αίσθηση της καισαρικής, σα να πιάνονται οι κοιλιακοί σου όταν έχεις καιρό να τους γυμνάσεις!!!!

καλησπέρα κι από εμένααα κι εγώ γέννησα προ μιας εβδομάδας σχεδόν με καισαρική τομή και ολική νάρκωση. δε μπορώ να πω ότι με πείραξε που δεν άκουσα το πρώτο κλάμα του μωρού, ούτε που δεν τον είδα εκείνη τη στιγμή. Τον είδα 20 λεπτά αργότερα απ τη στιγμή που ξύπνησα μέχρι να με πάνε στο δωμάτιο, δεν έγινε και κάτι το τραγικό. αγχώθηκα κατόπιν όταν έμαθα ότι κατά τη διάρκεια του χειρουργείου η πίεσή μου είχε φτάσει στο 15.... εφόσον όλα τελείωσαν ομαλά, κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει. Σηκώθηκα κατ ευθείαν (Σάββατο απόγευμα έγινε η καισαρική, Κυριακή μεσημέρι ήμουν όρθια) πυρετό δεν έκανα, και όλα καλά. Μια μικρή ενόχληση μόνο στη τομή τις πρώτες μέρες, αλλά μη ξεχνάμε πως είναι χειρουργείο. πιστεύω πως είναι λογικό να μη νιώθεις τους μυς γύρω απ τη τομή....

Κοριτσάκια μου καλημέρα-καλησπέρα σε όλες σας σας ευχαριστώ για τις ευχές και τις συμβουλές σας! Σήμερα πήγα και έκοψα τα ράμματα και από Τετάρτη θα μπορώ να κάνω κι ένα ολοκληρωμένο μπανάκι επιτέλους!!! αυτό είναι το ζόρι με τη καισαρική.... χθες μας ξενύχτησε ο λεβέντης μου, είναι η 2η φορά απ τη στιγμή της γέννησής του, που τον πιάνουν κοψιματάκια... Αχ το νινάκι μου....

Ifigeneia έγραψε: χαχαχαχαχα Ιφιγένεια!!! τα κοκαλάκια μου τα βγαλε η μαία πριν μπω στο χειρουργείο... είχα φτιάξει κι ωραίο μαλλί!! ο μπέμπης απ τη μύτη και πάνω είναι δικός μου και απ τη μύτη και κάτω, πολύ κάτω όμως, είναι ίδιος ο μπαμπάς του :laugh:

Βουλίτσα χεχεχε του μοιάζει το μπεμπέ στο τικεράκι, είναι μελαχροινούλης ο μπεμπάκος μου :woohoo:

Σας ευχαριστώ και πάλι φίλες μου Ιφιγένεια, έχω ανεβάσει φώτο!!!! χαίρομαι που σας άρεσε η ιστορία μου

χαχαχαχαχα Μαρία η αλήθεια είναι ότι το τικεράκι είναι λίγο παίδεμα....

σας ευχαριστώωωωω κορίτσια μου σας ανεβάζω φώτο να δείτε!

Σας ευχαριστώ κορίτσια μου! Βουλάκι ναι ολική. Εμπιστεύτηκα τους γιατρούς, μιας και ήταν όλοι γνωστοί μίλησα μαζί τους και μου είπαν πως είναι καλύτερα η ολική γιατί όλα τα όργανα είναι χαλαρωμένα και μπορεί η γιατρός να δουλέψει καλύτερα. δεν άκουσα το πρώτο κλάμα του μωρού βέβαια, αλλά το ακούω τώρα όποτε τον αλλάζω... βρε κορίτσια με το που του ξεκουμπώνω το φορμάκι για να τον αλλαξω, δε σταματάει το κλάμα παρά μόνο όταν του κουμπώσω και το τελευταίο σουστάκι μετά την αλλαγή.... με φωτοκύτταρο λειτουργεί?

Αναστασάκι μου ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!! θυμάμαι που έλεγα "θέλω κοριτσάκι" ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!!!

Καλησπέρα και πάλι καλές μου φιλενάδες ήρθε η στιγμή να σας πω κι εγώ τη δική μου εμπειρία τοκετού. Λοιπόν, τη προηγούμενη Τετάρτη, 18 Νοέμβρη, ήταν η τελευταία φορά που πήγα να κάνω το NST στο νοσοκομείο, και μου λέει η γιατρός πως εφόσον έχει εφημερία το Σαββατοκύριακο, θα κάνουμε τη καισαρική.... Αφού μου γράφει ένα κατεβατό αιματολογικές εξετάσεις (ξανά), μου δίνει εντολή, όταν θα πάρω τα αποτελέσματα, να της τηλεφωνήσω για να μιλήσουμε, πράγμα που έκανα τη Παρασκευή 20 Νοέμβρη.... της τηλεφώνησα και ακούω να μου λέει, "σήμερα το βράδυ, θα φας κάτι ελαφρύ και αύριο το πρωί 9 με 10 να είσαι στο νοσοκομείο για να σε δω" Ωχ.... λέω από μέσα μου και ένιωσα τα γόνατά μου να κόβονται.... κι ένα πόνο-σφίξιμο στο στομάχι.... έφτασε η ώρα.... Πήγα σπίτι μου, έφαγα μια φρουτοσαλάτα... και αν και πίστευα πως δε θα κοιμηθώ, λόγω άγχους... το αντίθετο... έριξα κάτι ύπνους... Το πρωί του Σαββάτου, σηκώθηκα, άνετα, ντύθηκα, έφτιαξα μαλλί, φόρεσα τα κοκαλάκια μου, έκανα ένα τελευταίο έλεγχο στα πράγματά μου και τα πράγματα του μωρού και ξεκινήσαμε για το νοσοκομείο. Πήγα βρήκα τη γιατρό, και βρήκα και τις πρώην συναδέλφισσες της μαμάς μου, με πήραν για αιματολογικές εξετάσεις ξανά, καρδιογράφημα, μου άνοιξαν φλέβα, μου λένε να με ξυρίσουν, τους λέω το έχω κάνει ήδη το ξύρισμα, με στείλανε για μια ακτινογραφία θώρακος και .... μετά απ όοοολα αυτά, πήγα στο δωμάτιο μου, που μου είχαν ένα μπλε κουστουμάκι μιας χρήσης για το χειρουργείο. Η καισαρική είχε προγραμματιστεί για τις 6 το απόγευμα. Κατά τις 5.30 άρχισε η προετοιμασία, κλίσμα... καθετήρας.... (πολύ ενοχλητικό πράγμα αυτός ο καθετήρας) και... περίμενα να έρθει η ώρα να με πάρουν... ώσπου ήρθεεε... 5.50 ήρθε η τραυματιοφορέας και με πήρε με το κρεββάτι. με ανέβασε στο χειρουργείο, κατέβηκα απ το κρεββάτι και ανέβηκα μόνη μου στο χειρουργικό κρεββάτι και με πήγαν στην αίθουσα... μέχρι να μου κάνουν την ετοιμασία, άκουγα τους αφιλότιμους να μιλάνε για φαγητά κι εγώ να χω λυσσάξει απ τη πείνα! μου βάζουν το καρδιογράφημα, μου βάζουν οξυγόνο, και μετά τη νάρκωση (ολική μου κάνανε), και ακούω την αναισθησιολόγο να μου λέει "πάρε μι ανάσα απ το στόμα, κι άλλη μία... (κι εκεί ένιωσα το φάρμακο στο στόμα μου), κι άλλη μία.... και μετά... το 'κοψα στον ύπνο.... Ξύπνησα στις 7.50 από πόνο και πίεση χαμηλά στη κοιλιά... μου κάναν αναρρόφιση γιατί δε μπορούσα ν αναπνεύσω ούτε να καταπιώ απ το σάλιο στο λαιμό μου και ακούω να μου λένε, να σου ζήσει το μωράκι. Αυτό μ ανακούφισε ότι πήγαν όλα καλά. έψαχνα γύρω μου να τον βρω... μετά από 2 λεπτά με βγάζουν απ την αίθουσα, κατεβαίνω πάλι με τα 1000 ζόρια και δυσκολίες απ το χειρουργικό και ανεβαίνω στο δικό μου κρεββάτι και πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το δωμάτιό... έξω απ το χειρουργείο, είδα τη μαμά μου το μπαμπά μου και τον αδερφό μου και έξω απ το δωμάτιό είδα τον Ντίνο να μου χαμογελάει σαστισμένος και αμήχανος, τον πεθερό μου, τη πεθερά μου και μια φίλη μου. αφού με τακτοποιήσαν, ήρθε ο Ντίνος δίπλα μου, με φίλησε, τον ρώτησα αν τον είδε και μου είπε, πως είναι κουκλί. μετά από δευτερόλεπτα, ήρθε η μαία, και μου τον έφερε, τον έβαλε στην αγκαλιά μου και το μικρό μου, άνοιξε το στοματάκι του και το έβαλε στο σαγόνι μου... εκεί έπαθα πλάκα... ξέχασα όλους τους πόνους!!! Εδώ τελειώνει η "μικρή" μου ιστορία! Εύχομαι να τη ζήσετε όλες οι φίλες που προσπαθούν για μωράκια και με το καλό στις φίλες που τα περιμένουν από μέρα σε μέρα!! τώρα τον έχω εδώ τον σποράκο μου δίπλα μου και δε χορταίνω να τον έχω αγκαλίτσα έτσι μικρούλης που είναι.... ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!

σ ευχαριστώ yolle μου, λόγω καισαρικής....

Νελλάκι μου κοριτσάκι μου, κουράγιο.... λυπάμαι πολύ εύχομαι σύντομα να έρθει ένα μωράκι ξανά στη ζωή σας. να μου είσαι καλά και να δεις πως σύντομα η κοιλίτσα σου θα γεμίσει και πάλι