alexdim

Aννα Μαρία μου μη σκας, όλα εδώ πληρώνονται! Ποιός ξέρει τι κουβαλάνε μέσα τους τέτοιοι άνθρωποι! Να κοιτάς τον εαυτό σου και τον αντρούλη σου και αν 8ες τη γνώμη μου μην ανακοινώσεις τίποτα την επόμενη φορά...άστο να "φανεί" και μετά! (κι εγώ το ίδιο κάνω)! Κατ'αρχήν βρε κορίτσια δεν είναι τραγικό τέτοια γρουσουζιά γύρω απο ένα πλασματάκι που δε φταίει σε τίποτα για τις ξινισμένες μούρες τους? Δηλαδή το "όνομα" 8α καθορίσει έναν άνθρωπο ή η ανατροφή και τα βιώματα απο την στενή οικογένεια? folympia μου συμφωνώ σε όσα προανέφερες! Αι σιχτιρ πια!

Γειά σας κορίτσια κι απο μένα. Θα σας πώ κι εγώ την ιστορία μου με λίγα λόγια και εύχομαι να πάρετε όλες το κουράγιο που χρειάζεστε! Είμαστε παντρεμένοι 5 χρόνια, το πρόβλημα με μας ήταν οτι έπιανα αμέσως αλλά τα έχανα! Κάθε φορά η απογοήτευσή μου μεγάλωνε σε σημείο την 3η φορά να είμαι έτοιμη για φουντάρισμα. Εν΄τω μεταξύ τριγύρω μου όλοι να γενάνε και να γκαστρώνονται συνέχεια και δώστου εγώ κατάθλιψη! Εγώ έχω και ένα θέμα υγείας χρόνιο όμως πρόσεχα πάααρα πολύ κατα τις εγκυμοσύνες. Κάναμε τις πρώτες εξετάσεις, βρήκαμε κι εμείς μικρόβιο στην καλλιέργεια του άντρα μου (Ε.coli) και αφού πήγαμε σε διάφορους καταλήξαμε σε ειδικό λοιμοξιολόγο που με κοκτέιλ φαρμάκων το ξεπαστρέψαμε! Ο γυναικολόγος μου απ'την άλλη μας έλεγε οτι ο άντρας μου έχει το πρόβλημα και μόνο με εμβρυομεταφορά θα τα καταφέρναμε, εγώ αυτό το άκουγα λίγο άσχετο αλλά το σκεφτόμουνα...που να ήξερα η καυημένη πως ο κομπογιανίτης είχε σύστημα να "ψήνει" για εξοσωματικές για να λύσει τα οικονομικά του προβλήματα? Με τα πολλά άλλαξα γιατρό ο οποίος όταν πρωτοείδε το ιστορικό μας τα'παιξε ο άνθρωπος γιατί μόνο εξοσωματική δεν χρειαζόμουν! Έχω θρομβοφιλία και απλά πρέπει να παίρνω ηπαρίνη στη διάρκεια της εγκυμοσύνης! Ο άλλος γιατρός ΠΟΤΕ δε μου το είχε αναφέρει, μόνο μου είχε πει πως μετάτ ην εξοσωματική θα παίρνω και κάτι ενεσούλες!!!!!Πείτε μου δε θέλει κρέμασμα που έχασα 3 παιδάκια απο τη μ....που τον δέρνει???? Τελικά κορίτσια τώρα είμαι στον 3ο μήνα, φυσιολογική σύλληψη, και κά8ε μέρα κλαίω απο τη χαρά μου! Ακόμα δε το πιστεύω...φυσικά το άγχος μου είναι τεράστιο και φοβάμαι πολύ με τέτοιο παρελθόν μη γίνει τίποτα στραβό. όμως θέλω να σας πω να έχετε πίστη και να ακολουθείτε το ένστικτό σας...είμαι σίγουρη πως όλες 8α τα καταφέρουμε στο τέλος με κάποιο τρόπο! Σας χαιρετώ και σας εύχομαι τα καλύτερα!

αχ Τόμα μου τι τραβάς! Συμφωνώ πόλυτα με τη mama marilena! Αυτός χάνει πολύτιμες στιγμές με το εγγόνι του, εσύ δε χρειάζεται να σκας! Άκου κόλλημα! Θελω να γίνω μανούλα κι εγώ μια απο τα ίδια περνάω...ο άνθρωπος δεν παίζεται αλλα από την ανάποδη! Ο πεθερός είναι όλη μέρα αραχτός, έχει άποψη για όλα και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως το παιδί μας θα πάρι το όνομά του (θα φάει καλά αν νομίζει πως 8α βγάλω το αγγελούδι μου έτσι)! Συγνώμη ρε κορίτσια αλλά οι δικοί μας πατεράδες δεν κάνανε τίποτα σ'αυτή τη ζωή? Γιατί να τιμήσουμε αυτούς και όχι τους δικούς μας? Εγώ πάντως 8α βγάλω κάτι άσχετο όταν και αν έρθει αυτή η ώρα!!!! Μωρε να ζήσουν τα μωράκια μας και όλοι οι άλλοι να πάνε απο κει που ήρ8αν! Άντε γιατι τα πήρα τώρα!!!!

Θα περιμένουμε με αγωνία τα νέα σας! όλη μέρα πάνω απο το laptop!!!!! Kαλή επιτυχία σε όοοοοολες! :laugh:

Γειά σας κι απο μένα! Πάντως ο γιατρός είναι πολύ σημαντικό να σε χαλαρώνει...εμένα πέρα από όλα τα άλλα απο την αρχή μου είπε και το εξής, οτι συμβουλεύει να μην τρέξω να το ανακοινώσω σε όλο τον κόσμο για έναν και μόνο λόγο, οτι η κάθε μία φιλενάδα-ξαδέρφη-θεία απο το χωριό-πεθερά κ.λ.π. θα έχουν κάτι να θυμηθούν από τα δικά τους "δύσκολα" και να συμβουλέψουν ένα κάρο μπούρδες με αποτέλεσμα να αγχώνομαι ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ! Μου είπε να περάσουν 2-3-4 μήνες ετσι ώστε πλέον να έχω τον έλεγχο της κατάστασης, να έχω καταλάβει τι μου γίνεται κι έτσι να μην επηρεάζομαι απο κανέναν μετά. Για όλο αυτό το διάστημα μου ξεκαθάρισε να τον παίρνω τηλ για ότι χαζό και μη μου ρχεται και να ρωτάω κατ'ευθείαν αυτόν! Έτσι κι εγώ μέχρι σήμερα το έχω πεί στον άντρα μου, τον μπαμπά μου και σε όλες εσας! Κορίτσια εμένα η αυχενική θα κοστίσει 120 και όπως έχω ξαναπεί στον γυναικολόγο μου δίνω 50eu τον μήνα! Αχ, ανυπομονώ τόοοοοοοοοσο πολύ να το νιώσω κι εγώ! Φιλιά σε όλες σας και στα μωράκια σας!

Σε καταλαβαίνω απόλυτα, κι εγώ λέω στον άντρα μου ο "αγιος Βασίλης" φέτος να μου φέρει μια συσκευή υπέρηχου να την έχω όλη μέρα πάνω μου...άστα! Λοιπόν, εμένα ο γιατρός μου μου είπε εξ'αρχής οτι κανονικά θα με βλέπει 1 φορά τον μήνα αλλα όποτε θελήσω και για οποιονδήποτε λόγω θέλω να το δω να πάω αμέσως για να μην αγχώνομαι, (το σπίτι μου είναι δίπλα στο ιατρείο του) έτσι κι εγώ κάθε 15 μέρες πηγαίνω. όσο για λεφτά μου παίρνει εναν υπέρηχο τον μήνα, τους άλλους δε μου τους χρεώνει.

Μαρια μου στην αυχενικη μετρανε τα χιλιοστα του αυχένα και είναι ένας λίγο πιο εξελιγμένος υπέρηχος απο αυτον που ήδη κάνεις, η ίδια διαδικασία όμως. Λογικά θα κάνεις μαζί και PAP-a, θα σου πάρουν λίγο αίμα και μετά κάτι συνδυάζουν αυτοί στα νούμερα με το πάχος που θα μετρήσουν στον υπέρηχο και βγάζουν τα συμπεράσματα. Κι εγώ έχω κλείσει ραντεβού για 5/11 αλλά φρόντισα να ρωτήσω ΤΑ ΠΑΝΤΑ τον γιατρό μου σχετικά!

Κατ αρχήν είναι πολύ θετικό οτι δεν έχεις παρει πολύ βάρος! Η γνώμη μου είναι να πάρεις ένα μηχανάκι μέτρησης (είναι δωρεάν, μόνο τις ταινίες μέτρησης πληρώνεις) και να μετριέσαι 1 ώρα μετά το φαγητό! Εγώ έχω ζάχαρο χρόοονια τώρα και είμαι έγκυος στον 3ο μήνα. Να μην ανησυχείς και να συμβουλεύεσαι για το παραμικρό τον/την διαβητολόγο σου! Άντε με το καλό!!!

Μαρακι κατ'αρχην να μην ανησυχεις υπερβολικα!!! Εγώ στον διαβητολόγο που πηγαίνω κάθε φορά είναι γεμάτη η αίθουσα με μελλουσες μανούλες! Αυτό που πρέπει να προσέχει πολύ είναι οι υπογλυκαιμίες! Να τρως τροφές με λίγους υδατάνθρακες ( κρέας, ψάρια, σαλάτες, ξηρούς καρπούς κ.λ.π.) και να προτιμάς τις "αμαρτίες" μετά από περπάτημα και γενικά ύστερα απο μικρή δραστηριότητα. Προσπάθησε να αποφύγεις τα απότομα σκαμπανεβάσματα, δηλαδή να φας το γλυκό σου μετά το γεύμα σου και όχι με άδειο στομάχι! Γενικά μην ανησυχείς, φρόντισε να βρείς έναν καλό διαβητολόγο και θα σε συμβουλέψει σχετικά. Α! Επίσης είναι σημαντικό να μην πάρεις πολύ βάρος!

Γειά σας μελλουσες μανούλες! Είμαι κι εγώ μια απο εσάς με πητ 20/5!!! Άργησα να μπω στο club,αν και σας διάβαζα καιρό τώρα, μιας και έχω πολύ άσχημες εμπειρείες στο παρελθόν...τις οποίες όμως ξέχασα οριστικά πια εφόσον όλα πάνε καλά προς το παρόν! Εχθές ξαναπήγα για υπέρηχο (τον έχω τρελλάνει τον γιατρό μου,έχω κάνει 5-6 φορέ ήδη υπέρηχο) αλλά αυτή τη φορά πήγα με τον αντρούλη μου ο οποίος λόγω δουλειάς δεν μπορούσε να έρθει τις προηγούμενες φορές Ακούσαμε καρδιές πάλι, μετρήσαμε μπόι (4cm), ψιλοείδε και κάτι ίχνη για το φύλο....ε, μεγάλες στιγμές όπως καταλαβαίνεται!!! έχω χιλιάδες απορίες να μοιραστώ μαζί σας αλλα ας ξεκινήσω απο κάτι βασικο... ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ????? ΠΟΤΕ ΘΑ ΧΑΛΑΡΩΣΩ ΠΙΑ???? Μετά την αυχενική, και αν όλα είναι καλά, λέτε να ηρεμήσω λίγο? εσείς πώς τα πάτε με τα σχετικά άγχη σας? Κορίτσια...χρειάζομαι κουράγιο!!!!