zaira

Αγγελική στην κατάσταση που έιμαι δεν παρεξηγώ κανένα, δεν έχω το κουράγιο. προσπαθούσα να είμαι δυνατή και ψύχραιμη όλες τις μέρες αλλά έτσι αυτές τις μέρες μου βγαίνει ένταση και στενοχώρια. τα φέρνω στο μυαλό μπυ και τρελάινομαι όσο σκέφτομαι πόσο ττυχεροί ήμασταν και πόσο αρνητικά θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί... εγώ αυτά που έγραψε η Αγγελική δεν τα γνωριζα, τα έμαθα στο νοσοκομείο, ήξερα από όλους και παλιούς ότι αυτή είναι η τακτική......τα γυρίζουμε αναποδα δάχτυλο κλπ κλπ. και φταίω εγώ γιατί ήμουν δίπλα, απλά ήμουν πίσω από ένα καναπέ, που έπρεπε να έχω πηδήξει, θέμα ρουτίνας για μένα γιατί πάντα κάτι περνάω από πάνω για να το προλάβει πριν πάθει ότιδήποτε..... το θέμα είναι ότι ο άντρας μου τα είχε μαζέψει, απλά 2-3 έιχαν πέσει κάτω και όταν ο διάολος χορεύει γύρω σου θα στην κάνει....όλα είναι θέμα γλωσσοφαγιάς γιατί έχει αρχίσει να διαδίδεται ότι είμαι έγκυος.. εμένα το βλέπει ως παιχνίδι.μπορεί να βάλει κατι στο στόμα του και δεν το ανοίγε να δω τι έχει.σφήγγει τα δόντια .όλη μέρα καθαρίζω να μην υπάρχει σκουπιδάκι κάτω και όλο κάτι βρήσκει..... συνιστώ σε όλες σας να τα διαβάσετε για τυχον περίπτωση που ποτέ να μην τύχει

κορίτσια γεία σας τι κάνετε???? χάθηκα αλλά δδεν είχα ούτε διάθεση ούτε χρόνο... μου συνέβη κάτι πολύ άσχημο με το μεγάλο μου μωρό... του Αγ Δμτρίου στη γιορτή του αδερφού μου κατάπιε ο μικρός ένα ξηρό καρπό και κόντεψα να το χάσω....ούτε καν προλάβαμε να δούμε τι είναι. το γ'υρισα ανάποδα του έβαλα δάχτυλο- το μόνο που κατάφερα ήταν να του πλγιάσω τολαιμό και να βγάλει αίμα- τίποτα η κατάσταση χειροτρεύε. πνιγόταν μελάνιασε για κάποια ώρα δεν ανέπνεε... τεσπα μετά από λίγη ωρα συνήλθε....καμια να μη δει το παιδάκι της έτσι...τελικά σπάσαν κάπια αγγεία στο πρόσωπο από το ζορί και έβγαλε κάποια κοκκινάδια....την επόμενη μερα πήρα την παιδίατρο να τη ρωτ΄σω για αυτά τα κοκκινάδια και με σκατόχεσε γιατί δεν πήγα το παιδί στο νοσοκομείο γιατί μποεί κάποιο κομματι να πάει στους βρόγχους ή την τραχεία και να μην αναπνέει. έχετε δει τρελή έγκυο να τρλεχει στο δρόμο με ένα μωρό στην αγκαλιά, συτή ΄μουν εγώ. για να μην τα πολυλογώ για τί με στενοχωρεί το ξεσκονίσαν το παιδί και απόφασίσαν βρογχοσκόπηση...χειρουργείο δηλ. καμερούλα στυσ βρόγχους και τν τραχεία ήμουν εκεί όταν του φόρεσαν τη ρόμπα, όταν το ναρκώσανε κλπ 15 λεπτά υπόθεση... όπως και να το περιγράψω δεν περιγράφεται...... και όταν ξύπνησε φυσικά και δεν έφευγε από πάνω μου για ώρες. την έβγαλα όλη μερα πάνω σε μια πολύθρόνα με μια πορτοκαλάδα, ακατούρητη, άφαγη και ακούνητη ώσπου να συνέλθει από τη νάρκωση, αλλά αυτό ε'ιναι το τελευτίο το μόνο καλό ήταν ΄τοι δεν έιχε τπτ συγνώμη δε μπορώ άλλο, τα λέμε άλλη ώρα...

Κωνσταντινούλα μου, είσαι δκαιολογημένη να είσαι στενοχωρημένη και νευριασμένη και έξαλλή αλλά θα σε μαλώσω....κανένα παιδακι δεν είναι "κωλόπαιδο", για όλα φταίμε εμείς οι μεγάλοι.....δεν ξέρω τι έγινε στη συγκεκριμένη φάση και ΦΥΣΙΚΑ έχεις δίκιο αν όπως λες μελάνιασε....όμως επειδή και μένα το μικρούλη μου αγκαλιάζει τόσο σφιχτά που κάποια παιδάκια τρομάζουνε αλλά το κάνει από χαρά και αγάπη και ξέρω ότι ορισμένα παιδάκια το κάνουνε και το βλέπουνε ως χαρά......κάποτε δάγκωνε και μένα ήταν όμως πολύ μικρούλης (10 μηνών) και το ξεπεράσαμε αμέσως.και φταίει ο άντρας μου γιατί όταν ήταν πιο μωρό το δάγκωνε από τη χαρά του (ότι ήθελε να το φάει ) και το παιδί φυσικά το έδεσε σκοινί- κορδόνι...ότι έτσι εκδηλώνεται η αγάπη και άντε να το βγάλεις από τκεφάλι ενός μωρού...ακόμα το κάνει αλλά σπάνια και μόνο σε μας.....και πιστεύω ότι είναι πλέον περισσότερο πόνος από τα δόντια πλέον και όχι χούι. πάντως εύχομαι περαστικά και γρήγορα να ξεμελανιάσει το μαγουλάκι...

το ξαναπαραθέτω έτσι απλά για να μπαίνει που και που το μυαλό στ θέση του, γιατί η καθημερινότητα μας κάνει να ξεχνιόμστε http://odevontas.blogspot.com/2009/10/blog-post_15.html

βρε muriam δεν είμαι η μόνη "τυχερή".... εγώ αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι οι πολυλυστικές δεν είναι αρρώστια, ουτε πρόβλημα........ αυτά είναι πό το θεό... 8 μήνες δεν είναι και τεράστιο χρονικό διάστημα.... έχω την κολλτή μου έτσι...προσπαθεί και εκείνη για 2ο και δε μπορεί χωρίς κανένα πρόβλημα....το μυαλο της είναι κολλημενο,ειχε αρ΄χισει να ψάχντεται.....τώρα έχει ψιλοσυνέλθε και τώρα περιμένω να ακούσω ευ΄χαριστα και από αυτήν... βγάλτο από το μυαλό σου κορίτσι μου και θα έρθει και μίλα του, κάλεσε το κοντά σου....πριν μείνω έγκυος στο 2ο έβγαινα στο μπαλκόνικάποια βράδια, κοιτούσα τον ουρανό και του μιλούσα και του έλεγα "έλα στη μανούλα...τι περιμένεις?"

Χρύσα και Κατερίνα περαστικά...... περστικα και σε όλες τις αρρρωστούλες.... εγώ ότι και να βάλω στα ντουλάπια τα ξεσκίζει. 3 φο΄ρες ε΄χει σπάσει τις ασφάλειες.... τι κάνετε?????? περιττό να πω ότι με έχετε κάνει πολύ χαρούμενη με τη συμμετοχή στην ομαδούλα μας......ακόμα και οι πιο δύσπιστες συμμετέχουν...

λοιπόν το χουμε σχολιάσει ξανά και ξανά και ξανά................ πήγαινε εδώ και διάβασε, έχεις γράψει και συ. http://www.mammyland.com/forum/10/14444. διάβασε και αυτό που έχω γράψει παλαιότερα. όπως θα δεις και στα τικεράκια τελικά είμαι πάλι έγκυος. χωρίς καμία θεραπεία, χάπια, υπερήχους.... όταν το έγρφα αυτό σε παλιό ποστ ,ήταν 11 Αυγούστου, πιθανόν να ήμουν έγκυος....μετά από πάλι πολύ μικρό διάστημα τώρα για το γιατρό σου θα σε γελάσω. εγώ δε θα μπαινα ποτέ σε υτή τη διαδικασία, μόνο άγχος θα σου προσθέσει. δεν έχω κάνει ΠΟΤΕ καμία εξέταση επί του θέματος.....αν θέλεις μπορώ να σου στείλω σε πμ τα τηλ του γιατρού μου....αθήνα μένεις.....είναι φοβερός...στν κουνιάδα μου βρ΄κε ότι έχει κάποιο πρόβλημα στο αίμα και έχανε παιδιά.....κανείςς δεν καταλάβαινε γιατί. λίγο ακριβός αλλά τέλειος

δεν πιστεύω να τους φτιάχνετε πλέον δοαφορετικό φαγητό???? εννοείται πλέον από τ αδικα΄μας... γέυσεις , να πάιρνουν γεύσεις...εμένα τρώεισχεδόν τα πάντα πλέον....γεμιστα,αρν΄΄ί κατσίκι, γουρούνι, φακές και ότιάλλο τρώμε εμείς τελοσπάντων.

θα τοπάρει σε ύψος....μην αγχώνεσαι....φαγανό παιδί μην το φοβάσαι......αρκει να μην τρώει αηδίες.

Φανούλα θα έρθω να συμφωνήσω με τις προηγούμενες κοπέλες. Αν συνεχίσεις έτσι θα καταντήσεις μια υστερική μάνα.... στο λέω από πείρα ήμουν στα πρόθυρα. είναι πολύ απαίσιο να δουλεύεις όταν το αιδι σου σε έχει ΄τόση ανάγκη.....το καταλαβαίνω τώρα που κάθομαι σπίτι και είμαι πολύ πιο ήρεμη. 'οχι ότι είναι πιο ξεκούραστα δω μεσα. όλ μερα πλένω κουρτίνες καθαρίζω ντουλάπια, κτλ γιατίθέλω να στρώσω σιγά σιγά αλλά δεν έχω την τρέλα της δουλειάς.εκεί από τα μέσα Νοεμβρίου που θα ξαναξεκινήσω τη δουλειά θα σε συμπονώ πάλι...πήγαινε λίγο πίσω στα ποστ μας να δεις πόσο τρελή ήμουν λίγο καιρό πριν...χωρίς να το αγνοείς φυσικά μην ασχολείσαι τόσο πολύ...όσο της λες μη εκείνη ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, γιατί σε κοροιδεύει,όπως κανουν όλα.... ΒΑΛΕ ΟΡΙΑ ΛΕΚΤΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ εμένα τώρα αν βρει κανένα σκουπιδάκι κάτω μου τοδείχνει και μετά τοκάνει μαμ, επειδή του έχω πει τόοοοοοοοοοοοοοοοοοσες φορες μη. και το κάνει για να του βάλω τ α δάχτυλα μου στιο στ΄μα του και νατοπάρω...τι να πω τι ανωμαλία είναι πάλι αυτή?????????? επίσης οι από κάτω μας πρέπεινα έχουν πολύ υπομονή.εγώ ντρέπομαααι να τους κοιτάξω... .πέρνει όοοοοοοοοοολα τα κατσαρολικά, τ αβάζει στη σειρά και τα κοπανάει με δύναμη στο πάτωμα.επίσηε πέρνει όλ την κουταλοθηκη από το πιο πάνω συρτάρι και τα κοπανάει επίσης με δύναμη στο πάτωμα. τ αμαχαίρια και τα πηρούνια που να τα βάλω η νοικοκυρα??????????? πετάει στοπάτωμα ότι υπάρχει πα΄νω σε τραπεζάκι, καρέκλα, βγ΄ζει όλα τα ρούχα απί τα συρτάρια και επίσησ όταν σιδερώνω έρχεται και μου τα πετάει κάτω ε συγνώμη δεν θα τρελαθώ.τον αφήνω και τοκάνει αρκεί να μην είαναι επικίνδυνο........έχω βάλει τον άντρα μου να κάνει τον κακό τώρα, γιατί εγω δεν κάνει. Αγγελικούλα μην τρελίνεσαι με το φαγητό. αν είναι μες στις καμπύλες ανάπτυξης τι αγχώνεσε? εξάλλου είναι από τα πιο μεγάλα παιδιά εδώ....και μεις 12550 πριν απο ένα μήνα. εγλω δεν μετράω πλέον ml. δεν τα περνάω στο multi πια...τα κάνω κομματάκια με το πηρούνι...είναι πολύ μεγάλα τα παιδάκια μας πια...όσο πεινάνε να φάνε.....θα έρθει η στιγμή που κάποια θα τα παρακαλάμε να φάνε... εμένα τρώει δύο πιάτα στην κυριολεξία . τον ασταμάτητο έχει...όλη μέρα κάτι φτιάχνω να φάει. και αν με δειόρθια στην κουζίνα κα΄τι π΄ρεπει να του δώσω να φάει.

Φανούλα θα έρθω να συμφωνήσω με την Άννα. Αν συνεχίσεις έτσι θα καταντήσεις μια υστερική μάνα.... στο λέω από πείρα ήμουν στα πρόθυρα. είναι πολύ απαίσιο να δουλεύεις όταν το αιδι σου σε έχει ΄τόση ανάγκη.....το καταλαβαίνω τώρα που κάθομαι σπίτι και είμαι πολύ πιο ήρεμη. 'οχι ότι είναι πιο ξεκούραστα δω μεσα. όλ μερα πλένω κουρτίνες καθαρίζω ντουλάπια, κτλ γιατίθέλω να στρώσω σιγά σιγά αλλά δεν έχω την τρέλα της δουλειάς.εκεί από τα μέσα Νοεμβρίου που θα ξαναξεκινήσω τη δουλειά θα σε συμπονώ πάλι...πήγαινε λίγο πίσω στα ποστ μας να δεις πόσο τρελή ήμουν λίγο καιρό πριν...χωρίς να το αγνοείς φυσικά μην ασχολείσαι τόσο πολύ...όσο της λες μη εκείνη ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, γιατί σε κοροιδεύει,όπως κανουν όλα.... ΒΑΛΕ ΟΡΙΑ ΛΕΚΤΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ εμένα τώρα αν βρει κανένα σκουπιδάκι κάτω μου τοδείχνει και μετά τοκάνει μαμ, επειδή του έχω πει τόοοοοοοοοοοοοοοοοοσες φορες μη. και το κάνει για να του βάλω τ α δάχτυλα μου στιο στ΄μα του και νατοπάρω...τι να πω τι ανωμαλία είναι πάλι αυτή?????????? επίσης οι από κάτω μας πρέπεινα έχουν πολύ υπομονή.εγώ ντρέπομαααι να τους κοιτάξω... .πέρνει όοοοοοοοοοολα τα κατσαρολικά, τ αβάζει στη σειρά και τα κοπανάει με δύναμη στο πάτωμα.επίσηε πέρνει όλ την κουταλοθηκη από το πιο πάνω συρτάρι και τα κοπανάει επίσης με δύναμη στο πάτωμα. τ αμαχαίρια και τα πηρούνια που να τα βάλω η νοικοκυρα??????????? πετάει στοπάτωμα ότι υπάρχει πα΄νω σε τραπεζάκι, καρέκλα, βγ΄ζει όλα τα ρούχα απί τα συρτάρια και επίσησ όταν σιδερώνω έρχεται και μου τα πετάει κάτω ε συγνώμη δεν θα τρελαθώ.τον αφήνω και τοκάνει αρκεί να μην είαναι επικίνδυνο........έχω βάλει τον άντρα μου να κάνει τον κακό τώρα, γιατί εγω δεν κάνει. Αγγελικούλα μην τρελίνεσαι με το φαγητό. αν είναι μες στις καμπύλες ανάπτυξης τι αγχώνεσε? εξάλλου είναι από τα πιο μεγάλα παιδιά εδώ....και μεις 12550 πριν απο ένα μήνα. εγλω δεν μετράω πλέον ml. δεν τα περνάω στο multi πια...τα κάνω κομματάκια με το πηρούνι...είναι πολύ μεγάλα τα παιδάκια μας πια...όσο πεινάνε να φάνε.....θα έρθει η στιγμή που κάποια θα τα παρακαλάμε να φάνε... εμένα τρώει δύο πιάτα στην κυριολεξία . τον ασταμάτητο έχει...όλη μέρα κάτι φτιάχνω να φάει. και αν με δειόρθια στην κουζίνα κα΄τι π΄ρεπει να του δώσω να φάει.

Στελλίτσα μου ε΄τσι ακριβώς είανι καιο δικός μου αλλά αντιστρόφως....παλίοτερα δεν ήθελε ΚΑΝΕΝΑΝ, τώρα έχει στρώσει λίγο, πιο παλιά έβλεπε ακόμα και το μπαμπά του δεν ήθελε με τίποτα....μ'ολις δε με μύριζε γινόταν όλεθρος εδώ μέσα. μια φορά τον άφησα με το μπαμπά του για 30 λεπτά περίπου για να πάω σε μια δουλίτσα και γύρισα και το βρήκα πνιγμένο στο κλάμα. ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΤΟ ΞΑΝΑΕΚΑΝΑ....!!!!!!!! Τώρα όμως είμαστε εντάξει, λίγο πριν να χρονίσει έστρωσε αλλά και πάλι τη μαμά προτιμάει, όποιος και να τον έχει, αλλά δεν είναι εκείνο το άρρωστο που είχε,μιλώντασ πάντα για το οιδιπόδειο....

ποια μπορείνα μου ερμηνεύσει τι σμαίνει το "άτσι" που λέει όληη μέρα και δε μπορώ να καταλάβω τι εννοεί?????????????????????

Λίγα λόγια γαι το οιδιπόδειο και πόσο σημαντική φάση είναι, μιας και το ανέφερε τ Καρολινάκι μας, γιατι πλησιάζουμε

αχ και μεις μια απο τα ίδια... μονο που όχι μόνο δεν τολμάμε να ανοίξουμε το ψυγειο αλλά πάει και το ανοίγει και μόνος του και πέρνει ότι θέλει....μια μέρα στη μαμα μου πήρε μια ρώγα σταφύλι, αλλά πέρνει τυρί,βιτάμ ή ότι άλλο βρει. ανεξάρτητο παιδί... . εγώ που είμαι και έγκυος και δε μ'αφήνει να φάω τίποτα??????? ότι και να θελήσω να φάω,τοκάνω στα κρυφά και στα γρήγορα, γιατί αν το κάνω μπροστά του δε θα μάφήσει να φάω τίποτα και καλά να ναι το παιδάκι μου να τρώει, αλλά πρέπει να ταϊσω και τοάλλο μέσα μου .... προχτές ε'ιχα φτιάξει μια σαλάτα ναφάω και εκείνος έτρωγε την κρέμα του με τη γιαγιά, το απόγευμα. παράτησε την κρέμα και προτίμησε τη σαλάτα μου :-\ :-\ :-\ :-\ έτρωγε μια κουτλιά κρέμα και 5 κουταλιές σαλάτα....μπας και είναι αυτό γκαστρωμένο...εμετός μο ρχόταν με αυτά που ε΄κανε.

Ντινούλη μου αφού τελειώσανε όλα, τέλος καλό όλα καλά...... πολύ χάρηκα που τον νινί σου κοιμάται καλά και έυχομαι να συνεχιστεί..... καθε μαμά ξέρει το παιδάκι της καλύτερα και όλα τ αλοιπά είναι περιττά και επιμένω στο ένστικτο κάθε μαμάς για το παιδί της.καμιά μαμά δεν έιναι κακή παρά αυτή που παρατάει τα παιδιά της.....απλά κάποιες φορές ίσως κάποια συμβουλή, μπορεί να μας φανεί χρήσιμη..... Λινάκιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι καλώς ήρθες, παραπονιάρικο. έτερο παραπονιάρικο μικρούλη Αγγελικούλη μου να μαστε όλες έτοιμες για κουβεντούλα...... Στέλλα περαστικά, το ντεπον ρίχνε το μες το γάλα. για το θερμόμετρο τι να σου πω?? εναι λίγο πακέτο. εμείς έχουμε βάλει τοσο πολύ......που νομίζω πια του φαίνεται αστείο...

θα έρθω να συμφωνήσω στα περισσότερα με την Αγγελική μας, οχι σε όλα.... αυτό το άγχος του αποχωρισμού ήταν το πιο βασικό μου πρόβλημα όλη την προηγούμενη χρόνια, το ένιωσα και ε΄γω για το μωρό και το μωρό για μένα. ένα παιδί κάτω του ενός έτους είναι λίγο άκομψο να κοιμάται χωρίς να μυρίζει τη μανουλίτσα του. δεν γίνεται να κακομάθει, γιατί δεν έχει μάθει . υπάρχει "απογαλακτισμός" σε όλες τις φάσεις του μωρού όχι μόνο στο θηλασμό..... . είναι δηλ σταδιακή η "εκπαίδευση" του μωρού. όταν τον είχα μωρό δεν άφηνα κανένα να μου το κοιμ΄σει όσο κουρασμένη και αν ένιωθα γιατί έλεγα ότι εγώ ήμουν η μαμά του και έπρεπε να με μυρίζει για να νιώθει ασφάλεια και όντως έτσι ήταν...μόλις το έκανα αγκαλίτσα ηρεμούσαν τα πάντα εγώ μέχρι και μπλούζα που έιχα φορέσει του έβαζα στην κούνια του για να τη μυρίζει και τώρα δεν αντιμετωπίζω κανένα πρόβλημα..... και κοιμόμασταν μαζί στο κρεβάτι.... πάλι δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα, όλα αυτά ανα περιόδους βέβαια. τον άφηνα να ζήσει αυτό που μου ζητούσε και μετά του το έκοβα με τον τρόπο μου, άλλες φορές επιτυχημένα και άλλες όχι, αλλά τα καταφέρναμε. το μόνο πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν όταν δούλευα που ήθελε να κοιμάται μόνο στην αγκαλιά μου όλη τη νύχτα.... πόσα βράδια μπορεί να κοιμήθηκα καθιστή στον καναπέ, και το μωρό πάνω μου, μήνες ολόκληρους.....και το πρωί δουλειά... εκεί βέβαια δε μπορούσα να του το αρνηθώ με τίποτα γιατί ένιωθε απίστευτη ανασφάλεια και μαζί του και εγώ.... πέρασε και αυτό. φάση ήταν.... και εγω τον έβαζα μόνο του στην κύνια του και κοιμάταν και αισθανόμουν ΄τοσο άσχημα. από ένα σημείο καιμετά έλεγα στον εαυτό μου " λείπεις το πρωϊ και τοβράδι το πετάς μέασ σε μια κούνια χωρίς να του προσφέρεις ούτε μια αγκαλιά?" αλλά δε γινόταν αλλιώς εκείνη την περίοδο διότι κοιμόμουνα στις 2 κάθε μερα για να ταπρολάβω όλα...ώσπου έθεσα όρια στον εαυτό μου, διότι οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ και ασχολήθηκα με το παιδί μου και έτσι ηρέμησε... πάνω από όλους προτεραιότητα έχει το παιδί μου, οι δουλειές, ο μπαμπάς του και όλοι οι υπολοιποι μπορούν να περιμένουν λιγάκι, ας μείνει αξεσκόνηστα μια μέρα δεν πειράζει το παιδί και οι ανάγκες του σε καθοδηγούν και το κάθε σπίτι έχει διαφορετικά δεδομένα... μπράβο Αγγελική πολύ ενδιαφεροντα αυτά που μας έγραψες....

και όμως οι μετρήσεις που γίνονται αυτόματα στο μηχάνημα του γιατρού μου με βγ΄ζουν 7 εβδομάδων και κανονικά θα έπρεπε να ήμουνα 11. και αυτό έχει μια λογική αφού έχω πολυκυστικές ωοθήκες και έχω πολύ μεγάλο κύκλο- 40 ημερών που σημαίνει ότι αργώ να ρίξω ωάριο για να γίνει σύλληψη....αλλά και πάλι είμαστε πολύ πίσω...... εγώ διαφωνώ με την "αυστηρότητα" αυτή απέναντι στα παιδιά....πιστεύω ότι χρειάζονται όλα με μέτρο, τα παιδιά και οι ανάγκες τους μας καθοδηγούν.......εμείς για παράδειγμα κάπιοιο διάστημα κοιμόταν μόνος του με το γάλα του, άλλη περίοδο αγκαλίτσα, άλλες- όπως τώρα- στο κρεβάτι παρέα οι δυό μας και μόλις κοιμηθεί στν κούνια του τον βάζω.....παιδάκια είναι, ππερνάνε φάσεις...εγώ ειμαι πολύ υπερ της αγκαλιάς γενικά... Ντινάκι μπορεί αυτή τν περίοδο να έχει την ανάγκη την αγκαλίτσα σου, ή μπορεί να την έιχε όταν ήταν πιο μωρό μιας και άποψη μου είναι ότι πολύ νωρίς την έβαλες στο δωμάτιο της, μωρέ ήταν τόσο μικρούλικο και σε είχε τόσο ανάγκη. άλλες ανάγκες τοτε άλλες τώρα...εγώ τον έβαλα όταν ήταν 6 μηνών και επί δύο μήνες κοιμόμουνα δίπλα του σε ένα στρώμα στο πάτωμα μέχρι να προσαρμοστεί....οι μπαμπάδες θα πρέπει σε όλες αυτές τις φάσεις να κάνουν λίγο υπομονή και τους εξηγούμε ότι δεν τους παραγκωνίζουμε απλά ετσι είναι αυτά... δε μου δμιούργσε ποτέ ιδιαίτερα προβλήματα στον ύπνο ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ. τότε θα καταλάβεις προβλήματα στη συμπεριφορά, στον ύπνο κλπ, εκτός αν είσαι τυχερή..`τώρα θα μου πεις θα είναι πιο μεγάλη και θα μπορείς να συνεννοήσε...έπρεπε να σε έχω εδώ σπίτι μου Φεβρουάριο - Ιούλιο να δεις τι σμαίνει προβλήματα στον ύπνο. ούτε πάνω ούτε κατω,ούττε κουνιστά μόνο να σφίγγεται πάνω σου, επί 4 μήνες αυτή η δουλειά, γιαυτό αγκάλιασε το παιδάκι σου τώρα, γιατί μόλις ξεκινήσεις τη δουλειά θα σου λείπει τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσο και δε θα έχεις χρόνο για τίποτα....στο λεώ από εμπειρία και μόνο...κάτσετε λίγο μαζί στο κρεβατι, δι΄βασε της ένα παραμυθάκι, μιλήστε, κουβεντιάστε,πέιτε τραγουδάκια, η ηλικία αυτή αυτό προστάζει γνωμη μου.... δεν είναι για να το έχεις άγχος. είναι το μικρό σου ανθρωπάκι.. σκέψου πόσες φάσεις περνάμε εμείς στον ύπνο ή οπουδήποτε αλλού όταν έχουμε περάσει μια δυσκολία, όταν δε νιώθυμε καλά ή οτιδήποτε...που είμαστε νοήμονες άνθρωποι όχι αυτά που δεν καταλαβαίνουν πως να αντιδράσουν. ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΣΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΜΑΣ

΄μόλις ξύπνησε κατέβηκε από το κρεβάτι και με κοιτάει πονηρά στην πόρτα....σας αφήνω προς το παρόν γιατί έχει πονηρή φάτσα.... και πάει βουρ στην κουζίνα. μάλλον τα γεμιστά θα την πληρωσουν.......ωχ έρχεται....... μάλλον θέλει νασας πει ένα γειά\\\\\\\\\\\\\\\ τα λέμε σε λίγο μάκια.......

ααααααααα και επειδή είναι και πολύ πονηρός όταν τον μαλώνουμε έρχεται και κάνει αγκλίτσες ΚΑΙ ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ. χτες οάντας μου τον έβαλε τιμωρία για 5 λεπτά στην κούνια του, πονεσε η ψυχή μου, είχε δίκιο βέβαια γιατί ενώ καταλαβαίνει τι του λες δεν ακούει τίποτα....αλλά όταν μιλάει ο ένας γονέας ο άλλος δεν ανακατεύεται ακόμα και αν έχει άδικο....μετά το κουβεντιάζετε οι δύο σας και του χώνεις αν το μάλωσε άδικα. για το γιογιιο μην το κάνετετο λάθος τώρα που χειμωνιάζει, εκτός ίσως από τις κοπέλες που έχουν ξεκινήσει παιδικό,μάλλον πρέπει να φουλάρουν......οι υπόλοιπες δεν υπάρχει λόγος ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΧΑΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.το καλοκαίρι προσαρμόζονται καλύτερα τα παιδιά στο θέμα γιογιο....εγώ θα του πάρω ένα και θα ξεκινήσει σιγά σιγά η λεκτική προετοιμασία και όταν πηγαίνω τουαλέτα έρχεται που έρχεται μαζί μου θα τον βάζω να κάθεται και να μιλάμε επί του θέματος

εδώ δε μιλάμε για μια εβδομάδα αλλά για τέσσερις. θα δούμε, αγχώνομαι και δε θέλω να σκέφτομαι ότι κάτι δε θα πάει καλά. Κωνσατντινούλα μου και εμείς από λέξεις στα ίδια με σας... είναι επίσης πονηρός, οτάν του λες να πει κάτι απλά σε κοιτάει και γελάει δεν το λέει και πάει αργότερα και τα συζητάει μόνος του....νομίζω είναι θέμα πείσματος... και μιας και μιλάμε για αυτό το πέισμα, είναι κάτι που έχουμε κληρονομήσει από τη μαμά, φουκαρά μπαμπά, αν βγει και το άλλο έτσι κάηκε ο κακομοίρης εμένα αν δεν του κάνω κάτι πέφτει κάτω και κυλιέται, για σκεφτείτε να μου το κάνει στον κόσμο μέσα αυτό?????? για παράδειγμα όταν πάει στα μαχαιροπήρουνα και παίρνει τα μαχαίρια από το συρτάρι, που παρεπιπτόντως είναι ψηλά αλλά έμαθε να τεντώνεται και να τα φτάνει και πάω να τον πάρω απο κει, τον τραβάω απο το χερι και αυτός κάνει φρένο.

τικ τακ, τικ τακ.....ακουσα καρδούλα, ακουσα καρδούλα. το μωράκι μου είναι στη θέση του αλλά μεγαλώνει με τους δικούς του ρυθμούς, παραμένει λίγο μικρό ακόμα. θα με δει σε 15 μέρες πάλι για να σιγουρευτούμε. Μπράβο κοριτσάκια μου που βάλατε φωτο στην ομαδούλα μας....η γκρίνια μου έπιασε τόπο. Αγγελική δε φρίκαρα με το χώμα αλλά που ξύπνησα και δεν το έιδα δίπλα μου...μετά όλα τα άλλα ήταν ντόμινο .και η αντίδραση αυτή ήταν εντσικτώδης - όχι ότι αυτό είναι δικαιολογία.... Φανή πολύ στενοχρήθκα με το πέσιμο. κρίμα μωρέ. εγώ όμως τοέχω κάνει βίωμα τοπέσιμο και οι μελανιές και τα χτυπήματα σε αυτό το κεφάλι είναι καθημερινό φαινόμενο- κουφιοκεφαλάκης θα γίνει στο τέλος.... Κατερίνα μη λες γι πεθερές, μη λες για πεθερές...κάνει τζιζ αυτό το θέμα.. [smilie=angryfire.gif] [smilie=angryfire.gif] [smilie=blob8.gif] εγώ έχω απποφασίσει να μην ξανακάτσει ποτε΄μαζί του....γιαυτό οπου θέλω να πάω αν δε μπορεί ο μπαμπάς μου ή η μαμα μου τον πάιρνω μαζί μου... από παππούτσι μου φαίνεται ότι θα φορέσουμε το 24 φέτος, σε κλειστό παππούτσι σίγουρα... και κάτι άλλο ήθελα να γράψω αλλά δεν θυμάμαι, ου γαρ έρχεται μόνο του, ΓΕΡΑΜΑΤΑ

ωραία ήμουν που ήμουν χάλια είδα και το νησί και αποτελει'ωθηκα έχει να πέσει πολυ κλάμα.....όλο το χειμώνα. θα χτυπάνε και οι ορμόνες .........χαιρετίσματα