vivianka

AngelMama έγραψε: AngelMama σου εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα!Είσαι σωστά σκεπτόμενος άνθρωπος και σίγουρα το παλληκαράκι σου θα μεγαλώσει όπως το επιθυμείς, δηλαδή με αγάπη και ισορροπία!

Εγώ έχω μια καλή σχέση με τον άντρα μου, όμως δυστυχώς είναι σχέση από απόσταση! Αυτό διότι αφού ο άντρας μου εγκατέλειψε τη δουλειά του στη Γερμανία για να έρθει να ζήσει μαζί μας με αισθητα χαμηλότερες αποδοχές, εγώ μετατέθηκα εκτός Αθηνών και τους πρώτους 4.5 μήνες της εγκυμοσύνης τα έκανα όλα ολομόναχη σε άγνωστο μέρος, μακριά από την οικογένειά μου και από τους φίλους μου.... Τώρα είμαι σε άδεια κυήσεως, αλλά κάποια στιγμή θα επιστρέψω στην εργασία μου. Ακούω διάφορα από συγγενείς και καλοθελητές για την απουσία του συζύγου μου (που σημειωτέον μου γκρινιάζει κι από πάνω γιατί τα παράτησε όλα για να έρθει στην Ελλάδα και έμεινε τελικά μόνος του)και την απόφασή μου να κρατήσω το παιδί χωρίς να του έχω ήδη εξαρχής εξασφαλίσει μόνιμο τόπο διαμονής! Γνωρίζω ότι πρόκειται ν' αντιμετωπίσω πολλά και η μετάθεση στην Αθήνα θ΄αργήσει πολύ. Πιστεύω όμως ότι με καλή θέληση όλα αντιμετωπίζονται και εν πάσει περιπτώσει, όλοι αυτοί που με κατακρίνουν δεν πρόκειται ποτέ να έρθουν να χτυπήσουν την πόρτα μας να δουν αν χρειαζόμαστε τίποτα! Και σκεπτόμενη όλα αυτά προχωρώ μπροστά....

Καλησπέρα alkost και συγχαριτήρια για τ' αποτελέσματα! Με το καλό να δεχθείς το μωράκι σου!Όσο για το φύλο, θα σε συμβούλευα να κρατηθείς και να μη σπεύσεις ν' αγοράσεις τίποτα ως τη β' επιπέδου που θα το επιβεβαιώσεις! Εμένα στην αυχενική μου είπαν 70% κορίτσι, σε επόμενο υπέρηχο στη 15η εβδομάδα τα ίδια... και τελικά τη 18η εβδομάδα μάθαμε ότι είναι αγόρι, κάτι που επιβεβαιώσαμε στη β΄επιπέδου! Δεν αποκλείεται λοιπόν το προαίσθημά σου να βγει σωστό και να περιμένεις κοριτσάκι! Γερό και καλότυχο πάνω από όλα εύχομαι!

Τέλος πάντων ας σοβαρευτούμε!!!! Ν' ακούσουμε κι ένα ωραίο τραγουδάκι (earth song) μια κι έχουμε τη διάσκεψη του περιβαλλοντος στην Κοπέγχάγη! Να ευχηθούμε μια γη όπου η φύση και τα πλάσματα της θα προστατεύονται! http://www.youtube.com/watch?v=gSVP6i8nXoM

Ζαχαρένια μου είμαι στη δυσάρεστη θέση να σου ανακοινώσω ότι θα σε καταγγείλω για διασπορά ψευδών ειδήσεων! Πώς υιοθετείς έτσι αβίαστα ότι σου σερβίρουν χωρίς να έχεις πρώτα ελέγξει την σοβαρότητα και την ακρίβεια της είδησης; Πού είναι η στοιχειώδης δημοσιογραφική δεοντολογία; Είσαι κι εσύ όργανο των ξένων κέντρων που απεργάζονται τον αφανισμό του ανθρωπίνου είδους με το μαζικό εμβολιασμό με τα εμβόλια του θανάτου; Ομολόγησε!!! Και για του λόγου το αληθές ιδού ο Άη Βασίλης εν έτοι 2009 που μας συμβουλεύει να προσέχουμε τη νέα γρίπη!

Νέλλη και Βούλα να χαίρεστε τις Αννούλες σας! Πάντα ευτυχισμένες, γερές και χαμογελαστές, περιτριγυρισμένες από αυτούς που τις αγαπούν! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!http://www.youtube.com/watch?v=WGaB1lW7k8I

Ήμουν έτοιμη να ζητήσω να εξελιχθεί ομαλά η εγκυμοσύνη μου και να ευχηθώ ένα αδελφάκι -κατά προτίμηση αδελφούλα στον πρίγκηπά μου για να μη μεγαλώσει μόνος του όπως μεγάλωσα εγώ ... Μετά διάβασα τις ευχές που έκαναν τα κορίτσια πριν από μένα και σκέφτηκα ότι αφού ήδη έχω ένα δώρο στη κοιλίτσα μου ίσως δε θα πρεπε να ζητήσω τίποτα άλλο για φέτος γιατί βλέπω ότι σε άλλα σπίτια σε χρειάζονται πιο πολύ από το δικό μου... Γιαυτό πήγαινε εκεί που υποφέρουν τα παιδάκια, που χρειάζονται την προστασία και την αγάπη που στερήθηκαν και που οι γονείς τους δεν μπορούν να τους δώσουν. Εκεί που τα χαμόγελα δεν περισσεύουν κι ένα μόνο γλυκό λογάκι κι ένα χάδι είναι τα πιο ανεκτίμητα δώρα... Κι εκεί που ο πόνος και η αρρώστια δεν αφήνουν περιθώριο για χαρές, στολίσματα και γιορτές. Και αφού πας εκεί και δεν αφήσεις πίσω κανένα παιδάκι να στερείται ή πονάει, πήγαινε στις μανούλες που σε περιμένουν. Εκείνες που δεν πρόλαβαν να πάρουν τα μωράκια τους αγκαλιά και εκείνες που προσπαθούν κάθε μέρα να βρουν ένα σποράκι στην κοιλίτσα τους και που καρτερικά προσμένουν την μεγάλη στιγμή. Και σε παρακαλώ δώσε τους αυτό που τόσο λαχταρούν... για να γλυκάνει ο πόνος τους και να επιστρέψει το χαμόγελο στο πρόσωπό τους και να γεμίσει το σπίτι τους ζεστασιά όπως ονειρεύονται. Κι αν προλάβεις να μην αφήσεις κανένα παιδάκι και καμιά μανούλα παραπονεμένη, τότε ας περάσεις κι από μένα για να σ' ευχαριστήσω για ό,τι μου έχεις δώσει μέχρι τώρα- και αν ο Θεούλης το θελήσει, ν' ακούσει και τη δική μου ευχούλα για του χρόνου ή τον επόμενο χρόνο. Κι αν δεν προλάβεις να ικανοποιήσεις και τη δική μου επιθυμία γαιτί είμαι πια 39 χρονών και δε μπορώ να περιμένω πολύ- δεν πειράζει. Μου αρκεί ότι του χρόνου θα έχω στην αγκαλιά μου το αγοράκι μου που ήρθε όταν πια είχα πάψει να ελπίζω... Ευχαριστώ, Βιβή

Να 'στε καλά bell και zaxarenia!Πολύ καλές και οι δύο γιαγιάδες (κουφή και ....ιπτάμενη) Εγώ πάλι θυμάμαι (αληθές περιστατικό) την κουφή γιαγιά μιας φίλης. Είχε στη διαπασών την τηλεόραση και έλεγε η αθλητική συντάκτης ότι θα παίξει ο Ολυμπιακός με τη Μπαρτσελόνα κι έλεγε η γιαγιά " Θα παίξει παιδί μου ο Ιλυσιακός με την Πανταλόνα"... Και γενικώς μονίμως παράκουγε εκτός αν ούρλιαζε κανείς στο αυτί της! Μία φορά ωστόσο είχαμε σχετικά χαμηλόφωνη συζήτηση για το εάν και κατά πόσον η μεγάλη μύτη είναι ένδειξη και άλλων "προσόντων"! Είμαστε δε σίγουρες πως αφού η γιαγιά είναι κουφή δεν είχε πιάσει λέξη από την επίμαχη κουβέντα. Αφού λοιπόν είχε τελειώσει η φίλη τα σχόλια της και τις ...εμπειρίες της ήρθε η γιαγιά και κάθεται στο τραπέζι και μας λέει "μην ακούτε παιδάκια μου φήμες είναι... την έχω πατήσει εγώ από μυταράδες ουουουου!!"

Και ένα τελευταίο: Αν πραγματικά την ενδιέφερε να σου δώσει μία συμβουλή θα το έκανε κομψά με τρόπο που να μη πληγώνει. Ο δικός της στόχος είναι να σε κάνει να φανείς αδέξια μητέρα ή το παιδάκι σου να φανεί ότι υστερεί σε σχέση με το άλλο... Η πραγματική φίλη θα πρότεινε τρόπους να κάνεις το πάρκο πιο ευχάριστο μέρος για το παιδί κ.λ.π Άλλωστε μη ξεχνάς ότι κάθε παιδάκι έχει τη δική του προσωπικότητα, το γεγονός ότι δεν έχει ίδια συμπεριφορά με ένα άλλο ούτε να σε προβληματίζει πρέπει, ούτε να σε ανησυχεί....

μαριμαρ έγραψε: Την απάντηση την έδωσες μόνη σου καλή μου. Δεν έχει άλλες φίλες εκτός από σένα και άλλη μία, σε θεωρούσε δεδομένη και μετά που απέκτησες το παιδάκι σου δεν ήσουν εύκαιρη να βγαίνεις μαζί της όποτε θέλει εκείνη και σε εκδικείται (έτσι νομίζει) με το να σε χτυπάει στο ευαίσθητο σημείο σου, δηλαδή το παιδάκι σου... Κι εγώ είχα μία γνωστή (προσωπικά δε τη θεώρησα ποτέ φίλη και όπως αποδείχτηκε... είχα ένστικτο) που διατυμπάνιζε παντού ότι είμαστε κολλητές και εντελώς ξαφνικά επειδή πήρα προαγωγή και ως εκ τούτου είχα αυξημένα καθήκοντα ενώ επιπλέον παντρεύτηκα κι έμεινα έγκυος, συνεπώς δεν ήμουν διαθέσιμη να απαντάω στα ηλίθια e-mails που μου έστελνε, με διέγραψε από τις επαφές της στο msn και με κατηγορεί σε κοινούς γνωστούς συνεχώς ότι δεν της έδινα την προσοχή που άξιζε ως άτομο! (Μιλάμε τώρα για άνθρωπο που δούλευε περιστασιακά τους θερινούς μήνες κι από Οκτώβρη ως Απρίλη όλη της η ζωή είναι το διαδίκτυο και ποιός της γράφει ηλεκτρονικά μηνύματα και sms - ποίος όχι).Προσωπικά δε θύμωσα, τη λυπήθηκα..... Από τη συμπεριφορά της δεν ακούγεται και πολύ για φίλη, οπότε δεν αξίζει να της δίνεις σημασία. Και την επόμενη φορά που θα σε κεράσει τα πικρόχολα σχόλιά της πες της χαμογελαστά. Ευχαριστώ αγαπητή μου για τις συμβουλές, αλλά έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέει κανείς. Κι εσύ παιδάκι δεν έχεις για να είσαι κατάλληλη να δίνεις συμβουλές. Όταν με το καλό αποκτήσεις, τα ξαναλέμε!

Franita έγραψε: Τα ερωτήματα αυτά θα τα είχες ακόμα κι αν επρόκειτο να υιοθετήσεις ένα παιδάκι από την Ελλάδα φίλη μου... Όλα είναι θέμα του πώς θα μεγαλώσεις εσύ το παιδί και πως θα το προετοιμάσεις για να ενταχθεί στην κοινωνία που θα ζήσει. Εάν εσύ και ο σύζυγός σου είστε απόλυτα σίγουροι για την απόφασή σας και έτοιμοι ν' αντιμετωπίσετε τις όποιες δυσκολίες παρουσιαστούν και κανένα πρόβλημα δε θα έχετε και το παιδί να είστε σίγουροι ότι θα σας λατρέψει... Εγώ εάν ήμουν στη θέση σου καθόλου δε θα με προβλημάτιζε το τί σκέπτεται η αδελφή μου, ο γείτονας, ο θείος μου ή οι συνομιλητές μου στο φόρουμ. Θα με προβλημάτιζε όμως τ' ότι τα λόγια της αδελφής κ.λ.π μου στάθηκαν αρκετά να με ταρακουνήσουν, κάτι που δε θα συνέβαινε εάν είχα σε βάθος επεξεργαστεί την απόφασή μου να προβώ σε μια τέτοια υιοθεσία (γιατί κακά τα ψέμματα ποτέ η υιοθεσία -η οποιαδήποτε υιοθεσία- δεν είναι εύκολη υπόθεση). Γιαυτό θα επαναλάβω να το συζητήσετε με το σύζυγό σου καταγράφοντας όλες τις ερωτήσεις που τυχόν έχετε και τις αντίστοιχες απαντήσεις και θα καταλήξετε στη σωστή απόφαση. Όσο γιαυτούς που κρίνουν τους ανθρώπους από το χρώμα των μαλλιών ή του δέρματος, δε νομίζω ότι η άποψή τους έπρεπε να σας ενδιαφέρει καν. Τέτοιοι υπάρχουν παντού! Και στις Σκανδιναβικές χώρες εξ όσων γνωρίζω κάποιοι έχουν πρόβλημα με τους νοτιοευρωπαίους τους 'μαυροκέφαλους'. Αυτό όμως δεν εμπόδισε πολλούς Έλληνες, Ισπανούς και Τούρκους να κάνουν οικογένεια εκεί και να είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στις τοπικές κοινωνίες που ζουν... Η τελική απάντηση βρίσκεται μέσα σου φίλη μου. Συζήτησε με τον άντρα σου και θα την ανακαλύψετε μαζί!

Καλημέρα Franita! Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος καλή μου σε μία τέτοια απόφαση. Είναι καθαρά θέμα του πώς αισθάνεστε εσύ και ο σύζυγός σου για την υιοθεσία ενός τέτοιου παιδιού και πόσο έτοιμοι είστε για κάτι τέτοιο. Η αδελφή σου έχει δίκιο ως προς το ότι θα πρέπει να το συζητήσετε με το σύζυγό σου για ν' αντιμετωπίσετε τυχόν ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα του παιδιού και λόγω της διαφορετικότητάς του και λόγω των εμπειριών του και για τυχόν αλλαγή στο μέλλον της απόφασής σας ν' αποκτήσετε κι άλλο παιδί, αλλά εάν και εφόσον αισθάνεστε ώριμοι για κάτι τέτοιο, δε βλέπω το λόγο να μην υλοποίησετε την απόφασή σας. Είναι κάτι που θα το αποφασίσετε από κοινού εσείς οι γονείς, εν ανάγκη και με τη συμβουλευτική συνδρομή ψυχολόγου ώστε να είστε 100% σίγουροι για τα αισθήματά σας. Εάν η τελική απόφασή σας είναι θετική, τότε οι απόψεις των τρίτων περισσεύουν! Άλλωστε και μόνο που σκεφτήκατε κάτι τέτοιο σας αξίζουν πολλά μπράβο, γιατί γονείς ουσιαστικά είναι αυτοί που έχουν αρκετά αποθέματα αγάπης και ψυχικής αντοχής για να αγκαλιάσουν και να μεγαλώσουν ένα παιδί έστω κι αν δε το έφεραν αυτοί στον κόσμο!

Αυτό που πρωτίστως σκέπτομαι εγώ όταν ακούω τέτοιες τραγικές ιστορίες (διότι δυστυχώς κι εγώ λόγω της δουλειάς μου έχω δει πάρα πολλά θλιβερά περιστατικά)είναι τί θα γίνει με τις τραυματισμένες ψυχούλες. Ποιός θα αναλάβει να τις προστατέψει ποιός θα τις γιατρέψει... όσο μπορούν βέβαια να κλείσουν τέτοιες βαθιές πληγές. Γιατί δυστυχώς, η Πολιτεία μας δεν έχει φροντίσει όσο θα έπρεπε γιαυτά τα παιδάκια που είχαν την ατυχία να βρεθούν στα χέρια ανίκανων να τ' αγαπήσουν γονιών που αντί να τ' αγκαλιάσουν και να τα προστατέψουν τα πλήγωσαν, χαράκωσαν την ψυχούλα τους με τραύματα που δεν επουλώνονται. Η μητέρα θα τιμωρηθεί το δίχως άλλο... το ίδιο και οι αδίστακτοι παιδεραστές αλλά μας αρκεί αυτό; Γιατί ίσως- (ΙΣΩΣ επαναλαμβάνω και το τονίζω για να μην παρεξηγηθώ) να προκύψει από κάποια ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη ότι η μητέρα ήταν ψυχοπαθής ή εξαρτημένη από ουσίες (όπως δυστυχώς πολύ συχνά συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις)... Οι άλλοι όμως; Όσοι έβλεπαν και σιωπούσαν; όσοι σήκωναν αδιάφορα τους ώμους για να μην μπλέξουν; Οι γείτονες; Οι συγγενείς; Και βέβαια όσοι ελαφρά τη καρδία έσπευδαν να ικανοποίησουν τις ανώμαλες ορέξεις τους επάνω σε ένα παιδάκι, καλυπτόμενοι πίσω από την εγκληματική βούληση της "μάνας"; Εύχομαι πρώτα και πάνω απ' όλα αυτό το κοριτσάκι να γνωρίσει επιτέλους την αγάπη που στερήθηκε στα χέρια μιας σωστής οικογένειας που θα το αγκαλιάσει και θα του δώσει τη θαλπωρή και την προστασία που πρέπει να έχουν όλα τα παιδάκια. Γιατί πέρα από την τιμωρία των ενόχων, προέχει η σωτηρία των αθώων κι ανυπεράσπιστων θυμάτων τους. Και σ' αυτό πρέπει να επικεντρωθούμε όλοι....

tirogaridaki έγραψε: Συμφωνώ με την προλαλήσασα! Σίγουρα δεν είναι καθόλου ευχάριστο για μια μητέρα, να βλέπει αγνώστους ν' αγγίζουν το παιδάκι της ειδικά τώρα που λόγω της γρίπης και των ιώσεων που κυκλοφορούν πρέπει να είμαστε σ' επιφυλακή!Ωστόσο και οι άλλοι δεν το κάνουν επίτηδες. Τα παιδάκια πολλές φορές προκαλούν αισθήματα στοργής και σαν αυθόρμητος λαός που είμαστε κάποιοι εκφράζονται αμέσως χωρίς να το σκεφτούν. Γιαυτό ας έχουμε μαζί μας πάντα μαντηλάκια dettol για παν ενδεχόμενο (γιατί και το ίδιο το παιδάκι μπορεί να διαφύγει της προσοχής μας και ν' αγγίξει ο,τιδήποτε ανά πάσα στιγμή) και ας είμαστε ευγενικές και ψύχραιμες στις υποδείξεις μας προς τους τρίτους!

AFRODITH έγραψε: Εμένα πολύ μου αρέσει αισθητικά αυτό που βλέπω και πολύ ευχαρίστως θα το φόραγα στο αγοράκι μου! Τώρα αν αύριο, μεθαύριο δε συμφωνεί με τα γούστα της μανούλας, τί να κάνουμε, αισθητικές αντιλήψεις είναι αυτές. Και το κλασσικό σιελ να του φόραγα και πάλι μπορεί να αποδοκιμάσει τις επιλογές μου - όπως έχουν τα πράγματα μέχρι εκείνος ν' αποφασίζει μόνος του για τις στυλιστικές επιλογές του, θα βολεύεται με τις αισθητικές παρεμβάσεις της μαμάς

Εγώ δε θα σου πω πως αφού έχεις ήδη ένα παιδάκι πρέπει να αρκεστείς σε αυτό. Αφού επιθυμείς και πάλι να γίνεις μανούλα, η επιθυμία σου είναι παραπάνω από σεβαστή. Ίσως όσοι σου λένε το αντίθετο, να θέλουν να υπογραμμίσουν ότι αφού ήδη "έγινες μάνα" δεν πρέπει ν' απογοητεύεσαι αλλά να σκέφτεσαι πιο αισιόδοξα: έγινες ήδη μανούλα μία φορά και θα ξαναγίνεις! Για σκέψου κι εκείνες που δεν έχουν καν γίνει μανούλες πόσο πιο πολύ άγχος από σένα θα έχουν! Έτσι να σκέφτεσαι και να δεις που όλα θα πάνε καλά και η κορούλα σου σύντομα θα έχει ένα αδελφάκι κι εσύ ένα δεύτερο μωράκι στην αγκαλιά σου. Και βέβαια όσες δεν έχουμε καν γίνει μανούλες, εύχομαι γρήγορα να κρατάμε τα μωράκια μας αγκαλιά!

ζουμπι έγραψε: Ως εδώ συμφωνούμε απόλυτα! Η διαφωνία έγκειται στο ότι η σύγκριση γίνεται επί διαφορετικής, συνεπώς εσφαλμένης βάσης. Δηλαδή, συγκρίνουμε ένα 'προβληματικό' ετεροφυλόφιλο ζευγάρι (και εξ' ορισμού ακατάλληλο να μεγαλώσει ένα παιδί) με ένα ζευγάρι ομοφυλοφυλοφίλων με αρχές και αξίες. Όμως η σύγκριση έπρεπε να γίνεται με ίδια κριτήρια, διότι ως γνωστόν και τα ετεροφυλόφυλα ζευγάρια που ακολουθούν τη διαδικασία της υιοθεσίας ελέγχονται για το κατά πόσον προσφέρουν κατάλληλο περιβάλλον στο παιδί -δεν αρκεί (και πολύ σωστά) το ότι είναι ετεροφυλόφυλοι. Και βέβαια συμφωνούμε απόλυτα ως προς το ότι "ότ,ι κανει κανεις στο κρεββατι του ειναι εντελως προσωπικο θεμα κ δεν αφορα κανεναν αρκει βεβαια να μην ενοχλει τους γυρω του και να μην προκαλει συγχυση στο παιδι του". Μόνο που στη σημερινή κοινωνία πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να πει ότι δε θα προκληθεί σύγχυση σε ένα παιδάκι που μεγαλώνει με δυο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες αντίστοιχα. Εδώ παιδιά που γεννιούνται από μονογονεϊκές οικογένειες (ανύπαντρες μητέρες) έχουν πολλές φορές -δυστυχώς- σοβαρό πρόβλημα προσαρμογής παρά τις αγαθότατες προθέσεις της μητέρας (και έχω ιδίαν πείρα μιας μητέρας γιατρού πολύ αξιόλογης κυρίας που μετά τα 40 αποφάσισε να γίνει μητέρα από δότη σπέρματος και όταν η 16χρονη -και ως τότε μεγαλωμένη στα πούπουλα- κόρη της το έμαθε η αντίδραση ήταν 'εσύ όταν έκανες του κεφαλιού σου, εμένα με σκέφτηκες;', πολλώ δε μάλλον αν οι γονείς είναι του ιδίου φύλου. Και είμαι κάθετη σε αυτό παρά το γεγονός ότι κι εγώ έχω φίλους gay που εκτιμώ ιδιαίτερα για το χαρακτήρα και την προσωπικότητα τους. Κατά τα λοιπά, ασφαλώς και οι άνθρωποι αυτοί έχουν το δικαίωμα να κατοχυρωθούν νομικά και ιδίως περιουσιακά (σαφώς και είναι άδικο και ηθικά μεμπτό να κληρονομεί τον θανόντα η οικογένεια του που ως τότε τον αποκύρηττε και όχι ο σύντροφος του που μοιράστηκε τα πάντα μαζι του), αλλά όχι στα πλαίσια προστασίας της οικογένειας του άρθρου 21 του Συντάγματος- τουλάχιστον όχι με τα σημερινά δεδομένα....

Εύχομαι ολόψυχα να σου ζήσει το αγοράκι σου και να βλέπεις όλες σου τις ευχές να πραγματοποιούνται από δω και στο εξής! Καλή λοχεία!

Ifigeneia έγραψε: Πολύ σωστά Ιφιγένεια!!!

http://www.youtube.com/watch?v=9EcZH_9bZYE

xenianek έγραψε: Πολύ σωστή αντίδραση κατά τη γνώμη μου!!! Κι εγώ έτσι ακριβώς σκέπτομαι! Υ.Γ Κι εμένα πάντως κάποιοι φίλοι που πέρασαν τη νέα γρίπη δεν το κατάλαβαν πίστευαν ότι ήταν απλό κρυολόγημα....

xenianek έγραψε: Κουράγιο και υπομονή! Ένας μήνας (τουλάχιστον ως τότε λένε θα είναι η μεγαλη έξαρση) κλεισούρα και με μάσκα έξω κι όλα θα πάνε καλά. Ακόμα κι αν αρρωστήσουμε δε κινδυνεύουμε περισσότερο απ' ό,τι με την απλή γρίπη! Υ.Γ Αλήθεια xenianek το συζήτησες με το γιατρό σου όπως έγραψες παραπάνω; Τί σου είπε; (προφανως από την τελευταία απάντησή σου συμπεραίνω ότι δε σε έπεισε να το κάνεις!)

Σου το αφιερώνω εξαιρετικά- έτσι για το χιούμορ σου! Για να δούμε άσπρη μέρα με χαμόγελα κι εμείς οι μαύρες!!! zaxarenia έγραψε: http://www.youtube.com/watch?v=BGNNhPKF7k0

Κι εμείς μαζί σου!!! Μακάρι να 'χα να ξόδευα τρελλά όλο το χρόνο, όχι μόνο τώρα τις γιορτές! Είναι απίστευτο πόσο μπορεί μια βόλτα στα μαγαζιά να μας φτιάξει τη μέρα!!!!

Αν τα φορμάκια έχουν και σχεδιάκια επάνω -γιατί όχι; Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας, άλλωστε το μαύρο είναι αρχοντικό! zaxarenia έγραψε: Μαααύρη , μαααύρη μου έκεις κάνει τη ζωή μου, Μαααύρη , μαααύρη σαν καμμένη γή... Τώρα θα μου πεις πού θυμήθηκα την Τσίλα, αλλά τί να κάνω Ζαχαρένια μου αυτό μου ήρθε στο μυαλό! Ελπίζω να σε έφτιαξα