vivianka

Συγχαριτήρια! (αν κι εμείς δεν αμφιβάλλαμε!) Με το καλό το μωράκι σου!

Καλημέρα! Έκανα αυχενική στις 13 εβδομάδες και 5 ημέρες....οριακά δηλαδή! Είναι υπέροχη η αίσθηση να βλέπεις το μωράκι σου να κινείται, να βλέπεις πως κουνάει τα χερακια του, τα ποδαράκια του, το κεφαλάκι του! Θα το καταευχαριστηθείς! Οι μετρήσεις δίχνουν την πιθανότητα τρισωμιών (Down, Edwards κ.λ.π) και συνδυάζονται με την εξέταση αίματος papp-a για το τελικό αποτέλεσμα! Η συμβουλή μου είναι μία:απόλαυσε το όσο μπορείς! 'Οσον αφορά το φύλο όμως μόνο αν είναι αγοράκι και βολεύει πολύ η θέση του μπορείς να έχεις έγκυρη απάντηση! Εμένα τόσο στην αυχενική όσο και στο μηνιαίο υπέρηχο που ακολούθησε μου έλεγαν κοριτσάκι, αλλά τη 17η εβδομάδα που πήγα πάλι για υπέρηχο (λόγω διαβήτη κυήσεως πρέπει να ελέχγουμε συχνά τις διαστάσεις του εμβρύου), είδαμε ότι είναι αγοράκι! Καλή επιτυχία!

Καληνύχτα katrina μου μ' ένα καρμάκι από μένα για την όμορφη συζήτηση και τα καλά σου λόγια. Καληνύχτα και στα άλλα κορίτσια του φόρουμ και όπως συμφωνήσαμε Η ουσία είναι να μην αφήνουμε τον κάθε ηλίθιο να επηρεάσει την ψυχολογία μας με τις κοτσάνες του Φιλάκια

Προσπαθώ katrina μου, μετράω το σάκχαρο μου με το μηχανάκι πέντε φορές τη μέρα, ακολουθώ τη δίαιτα μου και προσεύχομαι... Έχεις πολύ δίκιο σε αυτό που λες ότι οι τρίτοι ασχολούνται με το φύλο πιο πολύ από μας τους γονείς. Εγώ σήμερα περίμενα τ' αποτελέσματα της αμνιοπαρακέντησης, να δω αν όλα πάνε καλά και με παίρνανε τηλέφωνο να με ρωτήσουν κατευθείαν αν επιβεβαιώθηκε πως είναι αγοράκι... Εγώ τους απαντούσα, "κατ' αρχήν επιβεβαιώθηκε πως είμαστε γεροί"! Τί να τους κάνεις καλή μου, ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του. Εννοείται ότι θα χαρώ κι εγώ πολύ να τα λέμε! Φιλάκια πάρα πολλά και να χαίρεσαι την οικογένεια σου

Katrina μου, όλα θέλουν κόπο... Και ψυχολόγοι μπορεί να μην είμαστε, αλλά πάντα όλο και κάποιο 'θέλω' μας θα μείνει ανεκπλήρωτο... Κάποιο απωθημένο. Αυτό δεν είναι λόγος να βγάζουμε δηλητήριο αν δούμε κάποιον (που κατά την άποψη μας πάντα, γιατί σε βάθος ποτέ κανείς δε ξέρει τί κρύβει ο άλλος στην ψυχή του) έχει πετύχει κάτι στο οποίο εμείς αποτύχαμε! Φιλάκια πάρα πολλά

Θέλω να γίνω μαμά! έγραψε: Και τέτοιες υπάρχουν...πολλές! Εγώ (που σημειωτέον παντρεύτηκα λίγο μεγάλη), πριν λίγα χρόνια είχα ακούσει το εξής αμίμητο σε βάπτιση του μωρού κοινής γνωστής "καημένη μου,ακόμα δεν παντρεύτηκες; Πω πω, τόσα χρόνια χαμένα στις σπουδές και άλλα τόσα πεταμένα λεφτά!!!! και τελικά έμεινες γεροντοκόρη, ποιός να σου κλείσει τα μάτια..." Εννοείται πως η κυρία που τα είπε αυτά, τα είπε χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια δική μου άστοχη κουβέντα ή να έχουμε κακές σχέσεις. Βέβαια αν και με σύγχισε προς στιγμήν της χαμογέλασα γλυκά και της είπα 'Τουλάχιστον έκανα αυτό που ήθελα, βρήκα καλή δουλίτσα και θα πάρω καλή σύνταξη. Συνεπώς, κάποιος θα θέλει να με κληρονομήσει ε, αυτός θα μου κλείσει και τα μάτια.' :laugh:

popaki έχω έναν ανηψιό που είναι οδοστρωτήρας! Είναι 2,5 χρονών και όντως μερικές φορές συμπεριφέρεται σαν 30άρης όπως ο Χρηστάκης σου... Του είχα πάρει ένα μπουφανάκι και του είπα να το φορέσει να δούμε αν του πάει κι επειδή επέμεινα λίγο μου είπε 'δε μας παρατάς ρε θεία'!!! Να το χαίρεσαι το παιδάκι σου και να το καμαρώσεις όπως επιθυμείς!

Το θέμα των κιλών katrina πονάει πάρα πολύ... Τώρα είμαι και σε δίαιτα λόγω διαβήτη, εκτός από την ινσουλίνη που παίρνω καθημερινά. Παχαίνω και πάω, αλλά με μέτρο... Δε ξέρω τί θα γίνει στο τέλος.... Η εγκυμοσύνη μου ήταν εντελώς απρόβλεπτη και ξαφνική και για μένα και για τον άντρα μου. Ευτυχώς, με εξαίρεση το διαβήτη ως τώρα όλα πήγαν καλά, δόξα τω Θεώ! Τώρα για το φύλο, ομολογώ ότι πάντα ήθελα ισορροπία (μικρή έλεγα θέλω 20 γιους και 20 κόρες) :woohoo: και επειδή λένε τις καλομάνας το παιδί κ.λ.π ήθελα το πρώτο μου παιδί να είναι κορίτσι. Κατ' αρχήν λέω μακάρι να με αξιωσει ο Θεός να γεννήσω το παιδί μου χωρίς πρόβλημα και να κάνω και δεύτερο παιδί αφού είμαι ήδη 39 ετών και οι πιθανότητες ελαχιστοποιούνται (σήμερα πήρα τα πρώτα αποτελέσματα της αμνιοπαρακέντησης την οποία έπρεπε να κάνω λόγω ηλικίας). Αν βέβαια κάνω 1+1 όπως πάντα ευχόμουν, ακόμη καλύτερα!!! Προς το παρόν σκέπτομαι τους μήνες που έπονται και όπως είπα μακάρι να με αξιωσει ο Θεός να γεννήσω το παιδί μου χωρίς πρόβλημα...

Εννοείται... Η μητέρα Τερέζα δε γνώρισε τη μητρότητα και σίγουρα προσέφερε πολύ περισσότερα από άλλες που έγιναν μαμάδες και δε σκέφτηκαν ποτέ τίποτα περισσότερο από την ικανοποίηση του εγώ τους. Η αρνητική κριτική για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά έγκειται στο ότι η κυρία αυτή πρόταξε την επιλογή της ως τη μόνη σωστή αποκαλώντας παρωχημένων απόψεων και ξεπερασμένη τη θέση που θέλει τη γυναίκα να βρίσκει ευτυχία στην οικογένεια της και προσβάλλοντας τη συνομηλήτρια της. Αυτό μας έκανε να πούμε ότι δε νοιώθει και τόσο σίγουρη για την επιλογή της.

Α, μάλιστα Ιφιγένεια... Δηλαδή εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος... Αχ κορίτσια, εσείς έχετε γνωριστεί μεταξύ σας και περνάτε πολύ ωραία βλέπω!!! Dallia μου, τί γλυκό που είναι το λουλούνι σου και τί ματάρες που έχει! Σου έρχεται να το ζουπήξεις katrina μου, μια και άνοιξες το... επίπονο θέμα. Εγώ είμαι επίσης σε δίαιτα, δηλαδή αποφεύγω το κρέας και τα λιπαρά γιατί είχα παχύνει λίγο και ήθελα να τα χάσω (τώρα με βλέπω να τα παίρνω πάλι). Όσο για τη συχνότητα των επαφών, εμείς... κάθε μέρα λόγω διακοπών και επειδή ο άντρας μου θα έφευγε για Γερμανία και θέλαμε να ευχαριστηθούμε ο ένας την παρέα του άλλου. Και όμως, μας προεκυψε γιος! marker, ακούγεσαι τόσο ευτυχισμένη που μόνο ένα έχω να σου πω "να χαίρεσαι τους άντρες σου"!

Κάθε άνθρωπος κάνει τις επιλογές του, ανάλογα με τις δικές του προτεραιότητες. Γενικά μιλώντας όμως, ο μονόδρομος και η απολυτότητα, δεν έφεραν ποτέ σε κανέναν την ευτυχία. Έχω γνωρίσει πολλές γυναίκες που αφοσιώθηκαν στην καριέρα τους και δεν έκαναν οικογένεια και μετά από κάποια ηλικία δεν ήξεραν με ποιό τρόπο να γεμίσουν την άδεια ζωή τους, αλλά και κάποιες άλλες που φυλακίστηκαν στην οικογενεακή εστία καταπιέζοντας τα θέλω τους και αφιερώνοντας τη ζωή τους στους άλλους και μετά το μετάνοιωσαν. Η δική μου άποψη λοιπόν είναι να προσπαθεί κανείς να συνδυάσει και τη χαρά της δημιουργίας με την εργασία και τη χαρά της οικογένειας με το γάμο και τη μητρότητα.Αν πρέπει να βάλει δε κάποιος κάτι σε δεύτερη μοίρα, θεωρώ πως δεν είναι τα παιδιά μας αλλά η δουλειά μας, γιατί όπως είπε και το τυρογαριδάκι, η καριέρα δε θα μας κρατάει συντροφιά τα χειμωνιάτικα βράδια διπλα στο τζάκι, όταν γίνουμε γιαγιούλες. Για όλα αυτά, οφείλουμε να είμαστε μετρημένοι στις εκφράσεις μας, διότι η ευτυχία δεν είναι μονόδρομος.Από αυτό και μόνο φαίνεται ότι η συγκεκριμένη κυρία μάλλον προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της και τους άλλους ότι είναι ευτυχισμένη χωρίς να είναι.Αν ήταν, δε θα έλεγε τίποτα προσπαθώντας να δικαιολογήσει τις επιλογές της...Άλλωστε βρίθει η κοινωνία μας παραδειγμάτων εξαιρετικά επιτυχημένων γυναικών που δε στερήθηκαν παράλληλα ούτε το γάμο, ούτε τη μητρότητα....

Να σας ζήσει η με -όλη τη σημασία της λέξης- γυναικάρα σας! Καλά 40 και καλή λοχεία, εύχομαι!

Ioanna32 υποθέτω σήμερα έχεις πάει για χοριακή! Εύχομαι να πάνε όλα καλά και σου δίνω και το πρώτο σου καρμάκι έτσι για γούρι! Καλά αποτελέσματα!

papaki70 έγραψε: papaki70 μέσα στο μυαλό μου είσαι! Αυτό ακριβώς πιστεύω κι εγώ!Αν θέλει ο γιος μου να μοιραστεί κάτι μαζί μου θα είμαι πάντα δίπλα του, αλλά δε θέλω να επεμβαίνω στα προσωπικά του. Τη γνώμη μου να την πω ναι, αλλά να αποφασίζει εκείνος για τη ζωή του. Αλίμονο να γίνουμε σαν τις κακές πεθερές που θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στη ζωή του κανακάρη και είναι εφιάλτης για τις νύφες (και έχουμε όλες παραδείγματα- δυστυχώς!)Εάν με αξιώσει ο Θεός να έχω και κόρη μπορώ να της δώσω μια παραπάνω συμβουλή όχι τόσο σα μάνα προς κόρη, αλλά σα γυναίκα προς γυναίκα... sweetmammy ο γιόκας σου είναι πολύ κούκλος και δεν εκπλήσσομαι που σας έχει κερδίσει όλους! Να τον χαίρεσαι καλή μου! Κι εγώ νομίζω πως θα ταίριαζε πολύ με το Μαράκι της Ιφιγένειας, αλλά εδώ θα σου κάνω κι ένα μικρό παράπονο, ευχήθηκες στις μέλλουσες αγορομάνες, αλλά άφησες εμάς που θέλουμε το δεύτερο παιδί κοριτσάκι απ' έξω :silly: elenitsa-2 σου στέλνω τις καλύτερες ευχές μου και όλη τη θετική μου ενέργεια για τη γεννηση του γιου σου! Και χωρίς πόνο!

Panayiota έγραψε: Όπως βλέπεις Παναγιώτα μου κι εγώ ακόμα να κοιμηθώ, άρα βάζω υποψηφιότητα για πελάτης του μπαρ :laugh:

Δεν ξέρω ως ποιό σημείο παίζει ρόλο η διατροφή και αν παίζει. Ξέρω σίγουρα ότι από το 2ο γιο και μετά ο ξάδελφος πήγαινε για κορίτσι, αλλά δεν τα κατάφερε. Η ισορροπία στην οικογένεια μ' αρέσει πάρα πολύ 1+1 είναι ό,τι καλύτερο! Μακάρι να με αξιώσει ο Θεός να έχω 1+1!

Ιφιγένεια το Μαράκι σου είναι κουκλάκι! Και παρόλο που είναι με κοντό μαλλάκι και μάγκικο υφάκι, την τσαχπινιά στο βλέμμα τη διαθέτει!- καλά της κάνατε και της βάλατε το ματοχαντράκι- katrina μου τί εννοείς 'για αγόρι θέλει άστατη διατροφή με ενημέρωσαν και πολύ κρέας!!! Άρα μάλλον εγώ κορίτσι πάλι...' γιατί ο ξάδελφος μου που έκανε 4 γιους είναι χορτοφάγος,άντε το πολύ μια στις τόσες να φάει ψάρι! Όπως και να 'χει ας είναι όλα τα παιδάκια του κόσμου γερά (αν κάνω πάντως κι άλλο θέλω κοριτσάκι, από παιδούλα ήθελα ισορροπία έλεγα 'εγώ θα κάνω 20 γιους και 20 κόρες'!)

Ο ανηψιός μου μόλις το βλέπει τα παρατάει όλα κι αρχίζει να χορεύει και να τραγουδάει. Και όταν τελειώσει ρωτάει 'πότε θα το ξαναπαίξει;'

frosi και maria κι εγώ μία από τα ίδια! Κι εγώ προτιμούσα λίγο περισσότερο το κοριτσάκι, ακριβώς γιατί ανέκαθεν μου φαινόταν ότι θα το καταλαβαίνω καλύτερα! Πίστευα μάλιστα μέχρι τον τελευταίο υπέρηχο, πριν την αμνιοπαρακέντηση, ότι έχω κοριτσάκι, γιατί ο γιος μας, μας κρυβόταν! Εννοείται πως θα είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα, η γέννηση του γιου μου και περιμένω πως και πως να τον σφίξω στην αγκαλιά μου, αλλά ο άντρας μου που έχει ξετρελλαθεί, κάνει από τώρα σχέδια να παίζει μαζί του ποδόσφαιρο και να πηγαίνουν στο γήπεδο... και εγώ αναρωτιέμαι: και πού θα την αφήνουν μόνη τη μανούλα;

Μίλησε της ανοιχτά, εφόσον είσαστε κολλητές... Εξέφρασε της τα συναισθήματα σου γιαυτήν, θέσε της τον προβληματισμό σου και πες της ότι θα έιναι φίλη σου ό,τι και να γίνει απλώς δε σε βρίσκει σύμφωνη η προοπτική να ρισκάρει την οικογενειακή της ευτυχία. Εκεί θα τελειώσει ο ρόλος σου και άσε την να κάνει την επιλογή της,χωρίς να ξανα- ανακατευθείς. Εσύ θα ξέρεις ότι σα φίλη που την αγαπάει ειλικρινά της είπες την άποψη σου και από κει και πέρα κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του.

ioanna32 αχνό + σημαίνει θετικό αποτέλεσμα, γιαυτό η χοριακή επιβάλλεται! Όσο για τα πονάκια της περιόδου, είναι και σύμπτωμα εγκυμοσύνης! Εγώ με κύκλο 29 ημερών και καθυστέρηση 3 ημερών είχα τεστ ΑΡΝΗΤΙΚΟ και πονάκια περιόδου και ήμουν σίγουρη ότι θ' αδιαθετήσω... Όταν η καθυστερηση έφτασε την εβδομάδα, έκανα χοριακή και στο μεταξύ πήρα κι ένα διπλό τεστ του φαρμακείου. Αυτή τη φορά το + έβγαζε μάτι! Όταν πια βγήκαν και τ' αποτελέσματα της χοριακής, επιβεβαιώθηκε ότι περιμένω παιδάκι! Σου εύχομαι καλά αποτελέσματα!

Ευχαρίστως να σου πω wendy μου. Το πρόβλημα το αντιμετώπισαν δύο άτομα του στενού μου οικογενειακού περιβάλλοντος. Μία πρώτη εξαδέλφη μου, η οποία (χωρίς βέβαια να έχει προβεί στον απαιτούμενο προγεννητικό έλεγχο και αγνοώντας ότι φέρει το στίγμα) αναγκάστηκε να διακόψει την κύηση στον 4ο μήνα μετά τη λήψη τροφοβλάστης. Στη συνέχεια έκανε εξωσωματική κι έμεινε έγκκυος με τη δεύτερη προσπάθεια και μάλιστα έκανε δίδυμα. Το δεύτερο άτομο που ξέρω, είναι η αδελφή μου η οποία είχε άλλα προβλήματα υγείας και ήταν ήδη 43 ετών. Είχε ήδη κάνει 2-3 αποβολές και άπειρες προσπάθειες φυσικής σύλληψης. Μετά ξεκίνησαν οι εξωσωματικές... Άλλη οδύσσεια εκεί, καθώς είχε τη μία αποτυχία επάνω στην άλλη...Σε μία περίπτωση, η αμνιοπαρακέντηση, έδειξε σοβαρό πρόβλημα του εμβρύου κι είχαμε διακοπή κύησης. Κλάματα, απογοήτευση, έξοδα... Δεν περιγραφεται με λόγια αυτό που ζήσαμε! Στο τέλος κι ενώ όλοι την προτρέπαμε να σταματήσει πια και να σκεφτεί την υιοθεσία, έμεινε έγκυος στα 48 της με την ένατη προσπάθεια κι έχει σήμερα ένα αγοράκι 2,5 ετών. Αν μπορούν ν' αντιμετωπιστούν τα έξοδα, προσωπικά θα επέλεγα στην εξωσωματική, γιατί ο πόνος της ενδεχόμενης διακοπής κύησης μετά από τη σύλληψη για μένα θα ήταν δυσβάσταχτος, γιαυτό και θαυμάζω πολύ την TESH που παρά το Γολγοθά της, έχει το κουράγιο κι ελπίζει. Όποια επιλογή και αν κάνει κανείς, η ζωή μας έχει διδάξει πως η επιμονή, το κουράγιο και η αισιοδοξία αμείβονται. Πιστεύω πως αφού το θέλετε πραγματικά, ο Θεουλης θ' ακούσει τα αγγελάκια που βρίσκονται εκεί κοντά του και θα στείλει σύντομα σε όλες σας τ' αδελφάκια τους. Εύχομαι καλή επιτυχία μέσα από την καρδιά μου! Υ.Γ Ευχαριστώ για τις ευχούλες. Πράγματι είμαι στον 5ο μήνα και περιμένω αγοράκι (είναι το πρώτο μου και είμαι 39 ετών)

Ευχαρίστως να σου πω wendy μου. Το πρόβλημα το αντιμετώπισαν δύο άτομα του στενού μου οικογενειακού περιβάλλοντος. Μία πρώτη εξαδέλφη μου, η οποία (χωρίς βέβαια να έχει προβεί στον απαιτούμενο προγεννητικό έλεγχο και αγνοώντας ότι φέρει το στίγμα) αναγκάστηκε να διακόψει την κύηση στον 4ο μήνα μετά τη λήψη τροφοβλάστης. Στη συνέχεια έκανε εξωσωματική κι έμεινε έγκκυος με τη δεύτερη προσπάθεια και μάλιστα έκανε δίδυμα. Το δεύτερο άτομο που ξέρω, είναι η αδελφή μου η οποία είχε άλλα προβλήματα υγείας και ήταν ήδη 43 ετών. Είχε ήδη κάνει 2-3 αποβολές και άπειρες προσπάθειες φυσικής σύλληψης. Μετά ξεκίνησαν οι εξωσωματικές... Άλλη οδύσσεια εκεί, καθώς είχε τη μία αποτυχία επάνω στην άλλη...Σε μία περίπτωση, η αμνιοπαρακέντηση, έδειξε σοβαρό πρόβλημα του εμβρύου κι είχαμε διακοπή κύησης. Κλάματα, απογοήτευση, έξοδα... Δεν περιγραφεται με λόγια αυτό που ζήσαμε! Στο τέλος κι ενώ όλοι την προτρέπαμε να σταατήσει πια και να σκεφτεί την υιοθεσία, έμεινε έγκυος στα 48 της με την ένατη προσπάθεια κι έχει σήμερα ένα αγοράκι 2,5 ετών. Αν μπορούν ν' αντιμετωπιστούν τα έξοδα, προσωπικά θα επέλεγα στην εξωσωματική, γιατί ο πόνος της ενδεχόμενης διακοπής κύησης μετά από τη σύλληψη για μένα θα ήταν δυσβάσταχτος, γιαυτό και θαυμάζω πολύ την TESH που παρά το Γολγοθά της, έχει το κουράγιο κι ελπίζει. Όποια επιλογή και αν κάνει κανείς, η ζωή μας έχει διδάξει πως η επιμονή, το κουράγιο και η αισιοδοξία αμείβονται. Πιστεύω πως αφού το θέλετε πραγματικά, ο Θεουλης θ' ακούσει τα αγγελάκια που βρίσκονται εκεί κοντά του και θα στείλει σύντομα σε όλες σας τ' αδελφάκια τους. Εύχομαι καλή επιτυχία μέσα από την καρδιά μου! Υ.Γ Ευχαριστώ για τις ευχούλες. Πράγματι είμαι στον 5ο μήνα και περιμένω αγοράκι (είναι το πρώτο μου και είμαι 39 ετών)

Wendy μου καλημέρα! Εγώ μπορεί να μην έχω βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να χάσω ένα παιδάκι όπως εσύ, αλλά έχω ζήσει από κοντά την οδύσσεια δικών μου προσώπων και ξέρω πόσο επώδυνο κι επίπονο είναι. Η προσωπική μου άποψη στην ερώτηση σου καλή μου, είναι ότι η εξωσωματική είναι προτιμότερη γιατί με τη φυσική σύλληψη υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να επαναλαμβάνεται το 25% και ενώ αρχικά παίρνεις τη χαρά της εγκυμοσύνης,στη συνέχεια αναγκάζεσαι να διακόψεις την κυηση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψυχικό κόστος από αυτό... Άλλωστε ούτε με τη φυσική σύλληψη δε λείπει το άγχος. Αν εξαιρέσουμε τα όντως μεγάλα έξοδα, στην εξωσωματική όταν η πολυπόθητη εγκυμοσύνη έρθει, θα ξέρουμε ότι κατά πάσα πιθανότητα θα σφίξουμε στην αγκαλιά μας τα υγιή μωράκια μας...

Είμαστε και οι δύο καλά αυτό είναι που έχει σημασία καλή μου! ΕΥΤΥΧΩΣ που δεν έπαθες τίποτα λέω εγώ, όσο για το μωράκι θα έρθει γρήγορα κι αυτό...Ως τότε όμως, να προσέχεις τον εαυτό σου! Φιλιά και καλό βράδυ!